Prośba do św Krzysztofa Andrzej Garczarek Drelichowa

Drelichowa" jest podsumowaniem dotychczasowego okresu twórczości Andrzeja Garczarka - barda śpiewającego od kilkudziesięciu lat współpracującego m.in. z Programem Trzecim Polskiego Radia. Ten materiał to pierwsza płyta kompaktowa artysty. Zawiera materiał pozbierany z różnych okresów działalności w wersjach studyjnych, o który najczęściej prosi publiczność na koncertach - najbardziej znane przeboje. Wyjątkiem jest piosenka Przyjaciół nikt nie będzie mi wybierał - tu w wersji live z legendarnego koncertu w gdańskiej hali "Oliwii" w 1981r.
Dalmafon
Czasem piszę tu o "płytach-cudach". Płytach, których być nie powinno a są, lub takich, które powinny były pojawić się przed wielu laty, a tak się nie stało. Ten album oczywiście należy do kategorii drugiej - powinien był ukazać się wiele lat temu. Dobrze, że w ogóle jest... Andrzeja Garczarka zaczęłam słuchać w "Trójce". Najpierw w jego autorskim "Literacko-muzycznym kantorze wymiany myśli i wrażeń", a potem tylko pojedynczych piosenek w "Powtórce z Rozrywki" (tu ukłon w stronę nieocenionego Andrzeja Zakrzewskiego). Przyznam szczerze, że na początku nieco mnie te piosenki irytowały. Wydawały mi się dość do siebie podobne, monotonne i mało interesujące. Ale dojrzałam. Do ich słuchania. I do zachwytu nad nimi. Nie wiem kiedy się to stało, ani jak. Myślę, że to był po prostu zupełnie naturalny proces dochodzenia do... Dziś piosenki Garczarka są na mojej "playliście na wieczność". Bo to piosenki na każdą porę roku. Na każdy stan. Na czułość i jej brak. Na wiele. Najbardziej ukochana to tzw. "blaszka" czyli utwór "Pod bladożółtą słońca blaszką", a ostatnio także "Kółeczko", które znaleźć można na drugiej płycie "Gitarą i piórem". Polecam. Bo to "lektura obowiązkowa".
Teresa Drozda
SPIS UTWORÓW:
Ballada o chłopcach z Bazy Sokołowskiej
Prośba do Św. Krzysztofa
Drelichowa
Zamojszczyzna
Jak my w Wyszemborku Pana Jezusa witali
Lublin
Do nie pierwszej białości
Odwilż
Szabadabada
Przyjaciół nikt nie będzie mi wybierał
Deja vu
Czarny wiersz
Jako naród my som dobre
Do Piotrowskiego Poety
Raskolnikow
Tak jak plecy taksówkarza
Ballada o bezdomnych
Cyganicha
Piosenka o prawdziwych mężczyznach
Sobota
Danielka
Pod bladożółtą słońca blaszką
Odpływ
Agitka
słowa i muzyka - Andrzej Garczarek
PREMIERA: listopad 2003 (Dalmafon)
open.spotify.c...
#garczarek #pezja #gitara
_______________________________________________________________________
Nurt muzyki polskiej poezji śpiewanej, nazywanej również piosenką literacką, powstał na przełomie lat 60. i 70. XX wieku i stanowił reakcję na wówczas dominującą w Polsce muzykę estradową. Charakteryzuje się połączeniem poezji i muzyki, co powoduje, że teksty utworów są szczególnie ważne, często traktowane jak poezja.
Początki nurtu wiążą się z postacią Wojciecha Młynarskiego, który wraz z grupą artystów związanych z kabaretem „Piwnica pod Baranami” w Krakowie zaczął tworzyć piosenki literackie. Innymi ważnymi przedstawicielami nurtu byli m.in. Jacek Kaczmarski, Marek Grechuta czy Krzysztof Komeda.
Muzyka polskiej poezji śpiewanej nierzadko ma charakter refleksyjny i melancholijny, a teksty poruszają wiele różnorodnych tematów - od miłości i tęsknoty, przez historię, filozofię, politykę, po kwestie społeczne. Wiele utworów z tego nurtu stało się klasykami polskiej muzyki, takimi jak „Ocalić od zapomnienia” „Dni, których nie znamy” czy „Deszcz jesienny”
Wiele zespołów i wykonawców poezji śpiewanej, takich jak Anawa, Magda Umer czy Stare Dobre Małrzeństwo zyskało dużą popularność w Polsce w latach 80. i 90. XX wieku, a niektóre z nich działają do dzisiaj. Wiele młodych artystów kontynuuje także tradycję tworzenia piosenek literackich, często nawiązując do klasyki nurtu, ale także wprowadzając nowe elementy i style.
Nurt muzyki polskiej poezji śpiewanej jest uznawany za jedno z najważniejszych zjawisk w historii polskiej muzyki, a jego wpływ wciąż jest widoczny w wielu dziedzinach kultury.