ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ
Вставка
- Опубліковано 22 сер 2024
- Ο Διαλογισμός δεν είναι αποκλειστικό "προνόμιο" της Ανατολής. Ομιλία στο Αμφιθέατρο του Δημαρχείου Περιστερίου κατά τη διάρκεια Συμποσίου με θέμα: "Καλύτεροι Άνθρωποι με Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα σε Δράση". Περιστέρι, 5/5/2018
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ
_______________________________________
Ο άνθρωπος είναι μια μικρή, αλλά πλήρης, Εικόνα, ο "Μικρόκοσμος" της Φύσης. Ο Ιπποκράτης δίδασκε πως η υγεία βασίζεται σε ένα είδος αρμονίας ανάμεσα στον άνθρωπο και στην Φύση που δημιουργεί ένα "αιθερικό ρευστό" το οποίο υπάρχει τόσο στην φύση όσο και στον άνθρωπο. Η διαταραχή αυτής της αρμονίας έχει ως φυσική συνέπεια την ασθένεια. Το αιθερικό αυτό ρευστό στην μακρινή Κίνα το ονόμασαν "Τσι" (Ζωτική Ενέργεια) και θεώρησαν ότι μπορούν να το καλλιεργήσουν με ενεργειακές ασκήσεις και διαλογισμό αλλά και με την άσκηση της Αρετής (Τε).
Ο διαλογισμός θεωρείται ως μία μορφή πνευματικής άσκησης που επιτυγχάνει βαθιά χαλάρωση, απομάκρυνση των σκέψεων που προέρχονται από τα εξωτερικά ερεθίσματα και ανάπτυξη της ενσυνείδησης του διαλογιζόμενου. Οι περισσότεροι τον ταυτίζουν με αρχαίες Ανατολικές θρησκείες και πρακτικές. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι.
Υπάρχουν αρκετές αναφορές στην αρχαία Ελλάδα, οι οποίες ενισχύουν την άποψη ότι ο διαλογισμός, η περισυλλογή, ή «εις εαυτόν διείσδυση», δεν είναι κάτι ξένο με την Ελληνική φιλοσοφική παράδοση.
Στην αρχή του πλατωνικού Συμποσίου, παραδείγματος χάριν, και ενώ οι συνδαιτυμόνες περιμένουν τον Σωκράτη, ο οποίος αργεί, θέλουν να τον φωνάξουν:
Αγάθων: Φώναξέ τον γρήγορα. Αριστόδημος: Αφήστε τον. Έχει ξέρετε ένα τέτοιο συνήθειο. Παραμερίζει πότε-πότε όπου τύχει και στέκεται ακίνητος. (Πλάτων, Συμπόσιο 175B)
Σε επόμενο σημείο του διαλόγου ο Αλκιβιάδης, εξιστορεί ένα γεγονός από την μάχη της Αμφίπολης, όπου φαίνεται πως ο Σωκράτης διαλογιζόταν για ένα ολόκληρο 24ωρο:
Αλκιβιάδης: Αξίζει όμως να ακούσετε ακόμα και το τι έκαμε και τράβηξε πάλι ο γενναίος αυτός άντρας κάποτε εκεί στην εκστρατεία. Αφού βυθίστηκε, που λέτε, σε περισυλλογή, στεκόταν στον ίδιο τόπο, από την αυγή, και στοχαζότανε κάποιο ζήτημα... Και έτσι στεκόταν, ώσπου ξαναφώτισε η αυγή και βγήκε πάλι ο ήλιος. Έπειτα προσευχήθηκε στον Ήλιο και έφυγε! (Πλάτων, Συμπόσιο 220C)
Επίσης στον πλατωνικό Φαίδωνα (65 c-d), ο Σωκράτης φέρεται να λέει:
"...Χωρίς αμφιβολία τότε ακριβώς συλλογίζεται άριστα η ψυχή όταν δεν ενοχλείται διόλου από πουθενά, ούτε από την ακοή, ούτε από την όραση, ούτε από κανέναν πόνο, ούτε από κάποια ηδονή, αλλά απομονώνεται όσον το δυνατόν περισσότερο εντός του εαυτού της, αποχαιρετώντας το σώμα, και έτσι όταν αποφεύγει, όσο είναι δυνατόν, κάθε συνεργασία και κάθε επαφή μαζί του, ορέγεται αυτούσια την πραγματικότητα".
Παρόμοιες αναφορές έχουμε και για τον Πυθαγόρα και για άλλους αρχαίους Έλληνες Μύστες, που υποδεικνύουν πώς ο διαλογισμός δεν αποτελεί αποκλειστικό "προνόμιο" της Ανατολής, όσο και εάν οι σύγχρονες πρακτικές του έφτασαν σε εμάς "εξ ανατολών".
"Πολλές φορές αφυπνίσθηκα", μας λέει ο Πλωτίνος, "από την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν μέσα στο σώμα μου και εισήλθα στον ίδιο μου τον εαυτό, αποχωρώντας από κάθε τι άλλο. Μέσα στο εσώτερο είναι μου, βλέπω μία θαυμάσια ομορφιά, που με πείθει για την υπέροχη μοίρα που με αναμένει. Η δραστηριότητα του πνεύματος μου βρίσκεται στο ύψιστο σημείο. Είναι ένα με τον Θεό, εδράζομαι σε αυτόν ευρισκόμενος υπεράνω κάθε νοητού" (Πλωτίνος, Εννεάδες IV .8.1.1-11)
Και ο Πλωτίνος συνεχίζει: "Δεν είναι γνωστό από πού ήρθε το φως, από έξω ή από μέσα... Ήταν λοιπόν μέσα και ωστόσο όχι μέσα. Δεν πρέπει να ρωτήσει κανείς από πού ήρθε... δεν είναι κατάλληλη ερώτηση, επειδή ούτε ήρθε ούτε έφυγε, αλλά εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε. Δεν είναι λοιπόν ανάγκη να το εξαναγκάσει κανείς, αλλά απλώς να παραμένει σιωπηλός μέχρι να εμφανιστεί και να προετοιμαστεί για να το δει, όπως το βλέμμα μας περιμένει την ανατολή του ήλιου! ....Η ψυχή τότε δεν θα δει τον θεό να εμφανίζεται ξαφνικά μέσα της, διότι δεν υπάρχει τίποτα πια που να τους χωρίζει, καθώς τότε δεν υπάρχουν δύο. Ο ορών είναι ένα με το ορώμενο, δεν είναι όραμα αλλά ένωση. Και τότε η ψυχή δεν έχει πια συνείδηση πως βρίσκεται μέσα σε ένα σώμα, ούτε πως ο εαυτός της έχει κάποια ταυτότητα"...
_________________________________________________________________
Το Συμπόσιο συνδιοργανώθηκε από τις Ομάδες:
Κίνηση Πνευματικού Ακτιβισμού "Φως σε Δράση"
Τον "Διαλογιστικό Κύκλο / Ομάδα Εσωτερικής Καλλιέργειας"
Το "Δρομικό Φως"
Την Ομάδα "Better People" και
Την "Μυσταγωγία-Μυθαγωγία".
Ομιλητές ήταν οι εκπρόσωποι των αντίστοιχων ομάδων:
Αυγουστάτος Γιάννης, "Φως σε Δράση", Γιαρένης Ευγένιος, "Διαλογιστικός Κύκλος/Ομάδα Εσωτερικής Καλλιέργειας", Κυριακοπούλου Ελένη, "Δρομικό Φως", Λειβάδης Σπύρος, "Βetter People" και Χλέτσος Βασίλης, "Μυσταγωγία-Μυθαγωγία".
_________________________________________________________________
- Επικοινωνία: egiarenis@gmail.com
- Βιντεοσκόπηση: Δημήτρης Ποτουρίδης
- Την εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη εδώ:
• Καλύτεροι Άνθρωποι, με...
Πολύ καλό! Κρίμα που ένα τόσο ενδιαφέρον video έχει τόσα λίγα views.
Ευχαριστώ.
Εχετε απόλυτο δίκαιο ότι όλα αυτά διαλογισμός γιογκα των χεριών κτλ τα κατείχαν οι αρχαίοι και τα χρησιμοποιούσαν καλύτερα από ότι οι ανατολικοί σήμερα που έχασαν την πραγματική τους έννοια. Σας ευχαριστούμε πολύ.
Πολύ ωραίο βίντεο και εξαιρετική φωνή !!
Πολυ ωραία ομιλία.. Ευχαριστούμε ❤
Εύγε Συνελληνα..........................👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Φοβερό βίντεο μπράβο πολύ σωστές οι πληροφορίες για τον αρχαιοελληνικό διαλογισμό
Ακριβώς όπως τα λέτε στο βίντεο είναι.
Ευχαριστώ
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!