Een slaaplied voor de dood | Het Sterven Is Begonnen | George Groot

𝐇𝐞𝐭 𝐒𝐭𝐞𝐫𝐯𝐞𝐧 𝐈𝐬 𝐁𝐞𝐠𝐨𝐧𝐧𝐞𝐧
Als jij stervende bent, of je geliefde, hoe neem je dan afscheid? Kan je dat? Mag alles gezegd?
George Groot, theater- en levensvriend van Adelheid en de toko, wist dat het sterven begonnen was. En het bijzondere van George: het maakte hem niet angstig, maar nieuwsgierig.
Adelheid zat bij George thuis op de bank en zei: 'lieve George, we hebben samen 12 voorstellingen gemaakt. Zullen we een 13de maken waarbij we het afscheid nemen van jou, het danken van jou centraal stellen?' En zo vertrokken ze…
Kunstenaar Leendert Vooijce stapte in. Veranderexpert en gespreksleider Jan Andreae stapte in. Vier kompanen die ‘danken; een oefening in afscheid nemen’ wilden Leven. Voelen. Ervaren!
Zo ontstond in maart een 3 uur durend ritueel om het onvermijdelijke aan te gaan.
Om alles wat nog onuitgesproken was, woorden te geven.
Om te eren bij leven.
Om het rouwen, wat zo vaak verborgen blijft in de samenleving, te voelen, te openbaren en letterlijk een podium te geven.
Begenadigd liedschrijver George schreef voor dit theatrale ritueel een slaaplied voor de dood, en droeg het voor tijdens de voorstelling.
Op 14 mei overleed George.
Luister naar zijn woorden en begeef je in de erehaag waarmee we George en zijn geliefden tijdens zijn allerlaatste afscheid ontvangen en omringd hebben. Als liefdevolle dank voor de inspiratie die hij ons heeft gegeven.
🪻🪻🪻
Meer weten over Het Sterven Is Begonnen? Bekijk femaleeconomy.nl/werk/voorste....
🪻🪻🪻
Dood, hee luister even, dood
Ik zing voor jou een lied
Je bent er heel mijn leven al
Maar, dood, ik ken je niet
Soms ben je diepe duisternis
In het midden van de nacht
Soms het gedaante met een zeis
🎥 Prins de Vos
Die rustig op me wacht
De ruiter op het vale paard
Dat mens en dier vertrapt
De dreiging van een oordeel
Waar niemand aan ontsnapt
Maar dat is de gevangenis
Waarmee je wordt verward
Dat zijn alleen maar beelden
Vanuit een angstig hart
Je bent veel meer een streling
De stroming van de zee
Een kind dat danst en lachend zegt
Ja, dans maar met me mee
Je bent de weidsheid van het strand
De geuren van een bos
Je bent de stem die rustig klinkt
Hier is het, laat maar los
Je bent het uitzicht op de deur
Die altijd open staat
Een klank van ver, een fluistering
Die mij zacht binnenlaat

[@jokevermeer3828]

Is George natuur begraven? Ik bedoel, op een natuur begraafplaats?