Afghan Afghan is the name of a people who are scattered in the two countries of Pakistan and Afghanistan. In the last hundred years, the name of this people has been gradually given to the country. Afghan Afghani is the official currency of Afghanistan, so it is not appropriate to call this country Afghan. Some use the insulting term "Afaghaneh" which is wrong for Persian grammar and angers the citizens. I hope this explanation is enough for the correct use of words and provides more empathy. This is a cultural and universal desire, paying attention to it shows the importance of fellow speakers
Hoper: زبان/ گویش هزاره ها بازمانده ی زبان اوستایی است، که بیشترین همخوانی ساختاری، آوایی، واژگانی و لهجه یی را با "اوستا" دارد، و هیچ لهجه ی دیگری این اصالت را ندارد، چنانکه محقق و مصحح متون کهن پارسی، جناب نجیب مایل هروی می نویسد: " مهم ترین و بارزترین گونه های فارسی در افغانستان عبارتند از: "هروی"، " کابلی"، "هزاره یی"، و ...؛ اما گونه ی هزاره یی، از اصیل ترین و کهن ترین خصیصه های زبان فارسی برخوردار است [۲۰۲۱/۱۱/۲۷، ۰:۲۱] Hoper: درکل می توان گفت که با توجه به نظام آوایی و ساختار دستوری، گویش هزاره گی از گویش های مهم و دیرینه ی زبان فارسی دری در افغانستان می باشد. این گویش به سبب مسایل سیاسی و جغرافیایی، از دید زبان شناسان و پژوهشگران زبان پارسی به دور مانده است [: The language/dialect of the Hazaras is the remnant of the Avesta language, which has the most structural, phonetic, lexical and accent similarities with "Avesta", and no other dialect has this originality, as the researcher and corrector of ancient Persian texts, Mr. Najib Mayel Hervey writes: "The most important and prominent varieties of Persian in Afghanistan are: "Harvi", "Kabuli", "Hazara-yi", and...; but the variety of Hazara-yi has the most authentic and ancient characteristics of the Persian language. Professor Mohammadi Shari, a historian, poet, writer, dialectologist and capable dialectologist of contemporary Afghanistan
مقاله 7 : خاورشناسان قابل اعتماد نیستند - نگاهی نو به تاریخ هزاره ها موضوع: ~»-(¯مطالب تاریخی¯)-»~دوشنبه بیست و پنجم مرداد ۱۳۸۹ 12:39 نگاهی نو به تاریخ هزاره ها مقاله 7 : خاورشناسان قابل اعتماد نیستند جوّ حاكم و هياهوي قلم بدستانِ غالب و نام و عنوان نويسندگان غربی و یا شرقی، ما را نفريبند. كتب، زائيده انديشه و خواسته هاي آدم هایند، همان گونه كه آدم هاي بي غرض ومنصف كم اند، كتاب هاي بي غرض و منصف نيز كم مي باشند. حقايق بيشتر قرباني زندگي و منافع آدم ها شده است. غالب نويسندگان، زندگي و منافع و تمايلات خود را قرباني حقايق نكرده اند، يا اينكه شرايط سياسي حاكم به آنان اجازه نداده است كه تمام حقايق را بنويسند. ادامه مطلب نوشته شده توسط تاریخ شناس توانمند کشور افغانستان جناب استاد فاضل کیانی | لینک ثابت | آرشیو نظرات
گرامی‌داشت زبان مادری؛ خاستگاه زبان پارسی کجاست؟ بخش نخست خاستگاه زبان پارسی، بدون هیچ شکی شرق است که افغانستان امروزی در مرکز آن قرار داشته است. برای روشنی مساله، نخست نام پارسی را بررسی می‌کنم، بعد نظر متخصصان زبان فارسی را می‌آورم و درپایان، به شواهد عینی خواهم پرداخت. یک. پارسی: پیش از همه این نکته را باید روشن کرد که منظور از پارسی و دری زبان یک زبان است. پارسی، به مجموعۀ زبان مردم عادی و ادبیات گفته شده، اما دری به بخش زبان نوشتاری (ادبیات و دیوان) اطلاق شده است. پارسی، منسوب به پارس است. پارس دو معنا دارد؛ یکی سرزمینی و دیگری فرهنگی. پارسِ سرزمینی، در مرکز افغانستان به حوزۀ هندوکش، بابا و پامیر گفته می‌شده است. در اوستا که حدود سه تا چهار هزار سال پیش در بلخ سروده شده، این حوزۀ جغرافیایی به نام «آوپائیری سئن» به معنای فراتر از پروار شاهین یاده شده است. اوستا: در هشت فقره نخست زامیادیشت، پنجاه‌وسه کوه نام برده شده که یکی از این کوه¬ها «اوپائیری سئن» (upairi- saena) است که پوشیده است از برف، مقدار کمی از آن آب می‌شود. در یسنا فقره ده و یازده، «اوپائیری سئن» با چند کوه که بر آن¬ها گیاه هوم می¬روید یاد شده است. در زبان یونانی: این حوزۀ در زبان یونانی‌ها مانند سایر واژگان بومی ایران باستان کچه و به گونه «پاراپامیزوس» تلفظ شده است. در زبان پهلوی، متاثر از ادبیات دینی اوستا به گونۀ «اپارسن» گفته شده است. اپارسن، با چهار رودخانۀ هیرمند، بلخ‌ود (دایتی)، هریرود و مرو رود معرفی شده است. این چهار رودخانه در حوزۀ مرکزی افغانستان امروز است. مرحوم پور داود، اوستا شناس برجسته نیز ضمن نقل مستندات متون پهلوی، اوپائیری سئن و اپارسن را کوه‌های بامیان در مرکز افغانستان دانسته است. هری¬رود از اپارسن روان است، هلمند رود که در سیستان است؛ سرچشمه¬اش در اپارسن می¬باشد. مرو رود از اپارسن می¬آید. بلخ رود از کوه اپارسن به بامیکان (بامیان) برخیزد. بنابراین اوپائیری سئن، در اوستا و اپارسن در بندهش، عبارت است از بخش غربی هندوکش که سلسله¬ی کوه بابا باشد.» (پور داود، فرهنگ ایران باستان، ۳۰۴). اوپائیری سئن اوستایی، پاراپامیزوس یونانی، اپارسن پهلوی، در زبان پارسی کنونی، به گونۀ پارس/ فارس تلفظ می‌شود. زبان و دینی که از این حوزه برخاسته، زبان فارسی و دین فارسی خوانده شده است. پارسی فرهنگی ایران باستان پیشازردشت، میانۀ راگا/ راغ بدخشان تا هرات، مرو و هیلمند، از سغد و ترمز تا سند است. شانزده شهری که در اوستا نام برده شده، بیشترین آن در داخل افغانستان امروزی است. پس از ظهور زردشت در بلخ و حمایت همه‌جانبۀ گشتاسیب کیانی از دیانت بهی، دین زردشت به چارسو گسترش یافت، به تبع آن حکومت کیانی و زبان و فرهنگ بلخی نیز گسترش یافت. دقیقا با ظهور و گسترش دیانت زردشت، ایران باستان گسترش می‌یابد. به مجموعۀ قلمرو زردشتی، پارسی و به زردشتیان و زبان آنان، پارسی گفته شده است. پارس در این معنا، فرهنگی- دینی است. برخی زبان پارسی را ادامۀ زبان اشکانیان می‌دانند که با مستندات تاریخی همخوانی ندارد. اشکانیان مجموعۀ تورانی هستند که با بیرون راندن یونانی‌ها، حکومت ایران باستان را تصاحب کرد. زبان پارسی، زبان هزاران سالۀ بامیان، بلخ، بدخشان و… است. پیش از اشکانیان نیز این زبان در این حوزه وجود داشته است. زبان شبه‌ارگانیزم است و تحول‌پذیر. برخی بی‌خبر از شکل‌گیری تحریف تاریخ از سوی اروپایی‌ها، کمر پیشینۀ تاریخ و تمدن پارسی را می‌شکنند و به دورۀ اشکانی محدود می‌کنند. ادامه دارد... محمدی شاری #محمدی_شاری @mohammadishari ☘
Shame on you with your negative understanding if you can't encourage someone don't discourage them, Really sorry for you because your completely old from your mind!
جانمی جاغوری ❤
نام خدا دختر مقبول قوما.
عالی عزیزم❤❤❤ موافق باشی
توو بهترین علاقه منده سرسخت استم
عالی دوختری قوما
شادخت جاغوری افتخار هزاره ها خودتی مبارکه آغی
ایول❤
عالی
سلام خوبی آغی جانم 💙🌹💯💯 مبارک حسنی عزیز انشاالله که موفق باشی آغی جانم 💙💙💙💙💙💙💙 افتخار استی ❤قربانی صدای تان آغی سفارش من یادت نره مرسی ❤❤❤❤❤❤❤❤❤
خیلی خوب وعالی بود موفق باشید نایس نایس نایس نایس نایس ۶❤❤❤🎉🎉🎉
❤❤
چیقدرصدایی پراحساس وزیبا😍😍😍😍
تشکر بسیار زیاد ❤
خیلی خوشکلی مبارکه کاش میشد میگرفتمت
Wow, diese Musik ist wünderschön 👍😍
سد فیسد❤❤❤
عالی ❤
2:27
2:27
2:27
bisyar khubesh khandi❤❤❤🎉🎉🎉🎉😊😊😊😊😊😊
ماشاءالله عالي
❤❤❤
Thanks ❤❤
چقدر مقبول خواند مبارک جانم فدای صدای تو شوه 💯💯💯💯💯💯
Thanks ❤❤
Well come
دمت گرم با استعداد که داری
Thanks
شاه دوخت هزارستانی خیلی هم قشنگ میخونه
Thank yOu ❤❤
Hamesha movafaq bashen
Thanks a lot ❤❤
Beautiful song
Ofarin bicyor hub mecayored
❤❤❤❤❤
Good luck
Thanks ❤❤
واقین عالی داپه بدی
❤❤❤❤🎉💪🥇👌
❤❤
❤❤
ای هم شد آواز خوان 😂
گو نخور
خیلی آهنگ زیبا و دلنشین است موفق باشی مبارکه آغی مو❤️❤️❤️❤️
Thanks ❤❤
❤️💕❤️💕❤️💕❤️❤️💕❤️❤️
❤❤
Very nice
Thanks ❤❤
Very great voice!
❤❤
😍😍😍😍
❤❤❤
❤❤❤❤❤❤❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉
Wah khob democracy da koja asta e karae shom hahahah
❤
❤❤
❤❤❤
❤❤
Afghan
Afghan is the name of a people who are scattered in the two countries of Pakistan and Afghanistan. In the last hundred years, the name of this people has been gradually given to the country.
Afghan
Afghani is the official currency of Afghanistan, so it is not appropriate to call this country Afghan. Some use the insulting term "Afaghaneh" which is wrong for Persian grammar and angers the citizens.
I hope this explanation is enough for the correct use of words and provides more empathy. This is a cultural and universal desire, paying attention to it shows the importance of fellow speakers
Hoper: زبان/ گویش هزاره ها بازمانده ی زبان اوستایی است، که بیشترین همخوانی ساختاری، آوایی، واژگانی و لهجه یی را با "اوستا" دارد، و هیچ لهجه ی دیگری این اصالت را ندارد، چنانکه محقق و مصحح متون کهن پارسی، جناب نجیب مایل هروی می نویسد:
" مهم ترین و بارزترین گونه های فارسی در افغانستان عبارتند از: "هروی"، " کابلی"، "هزاره یی"، و ...؛ اما گونه ی هزاره یی، از اصیل ترین و کهن ترین خصیصه های زبان فارسی برخوردار است
[۲۰۲۱/۱۱/۲۷، ۰:۲۱] Hoper: درکل می توان گفت که با توجه به نظام آوایی و ساختار دستوری، گویش هزاره گی از گویش های مهم و دیرینه ی زبان فارسی دری در افغانستان می باشد. این گویش به سبب مسایل سیاسی و جغرافیایی، از دید زبان شناسان و پژوهشگران زبان پارسی به دور مانده است
[: The language/dialect of the Hazaras is the remnant of the Avesta language, which has the most structural, phonetic, lexical and accent similarities with "Avesta", and no other dialect has this originality, as the researcher and corrector of ancient Persian texts, Mr. Najib Mayel Hervey writes:
"The most important and prominent varieties of Persian in Afghanistan are: "Harvi", "Kabuli", "Hazara-yi", and...; but the variety of Hazara-yi has the most authentic and ancient characteristics of the Persian language.
Professor Mohammadi Shari, a historian, poet, writer, dialectologist and capable dialectologist of contemporary Afghanistan
مقاله 7 : خاورشناسان قابل اعتماد نیستند - نگاهی نو به تاریخ هزاره ها
موضوع: ~»-(¯مطالب تاریخی¯)-»~دوشنبه بیست و پنجم مرداد ۱۳۸۹ 12:39
نگاهی نو به تاریخ هزاره ها
مقاله 7 : خاورشناسان قابل اعتماد نیستند
جوّ حاكم و هياهوي قلم بدستانِ غالب و نام و عنوان نويسندگان غربی و یا شرقی، ما را نفريبند. كتب، زائيده انديشه و خواسته هاي آدم هایند، همان گونه كه آدم هاي بي غرض ومنصف كم اند، كتاب هاي بي غرض و منصف نيز كم مي باشند. حقايق بيشتر قرباني زندگي و منافع آدم ها شده است. غالب نويسندگان، زندگي و منافع و تمايلات خود را قرباني حقايق نكرده اند، يا اينكه شرايط سياسي حاكم به آنان اجازه نداده است كه تمام حقايق را بنويسند.
ادامه مطلب
نوشته شده توسط تاریخ شناس توانمند کشور افغانستان جناب استاد فاضل کیانی | لینک ثابت | آرشیو نظرات
گرامی‌داشت زبان مادری؛
خاستگاه زبان پارسی کجاست؟
بخش نخست
خاستگاه زبان پارسی، بدون هیچ شکی شرق است که افغانستان امروزی در مرکز آن قرار داشته است. برای روشنی مساله، نخست نام پارسی را بررسی می‌کنم، بعد نظر متخصصان زبان فارسی را می‌آورم و درپایان، به شواهد عینی خواهم پرداخت.
یک. پارسی:
پیش از همه این نکته را باید روشن کرد که منظور از پارسی و دری زبان یک زبان است. پارسی، به مجموعۀ زبان مردم عادی و ادبیات گفته شده، اما دری به بخش زبان نوشتاری (ادبیات و دیوان) اطلاق شده است.
پارسی، منسوب به پارس است. پارس دو معنا دارد؛ یکی سرزمینی و دیگری فرهنگی. پارسِ سرزمینی، در مرکز افغانستان به حوزۀ هندوکش، بابا و پامیر گفته می‌شده است. در اوستا که حدود سه تا چهار هزار سال پیش در بلخ سروده شده، این حوزۀ جغرافیایی به نام «آوپائیری سئن» به معنای فراتر از پروار شاهین یاده شده است.
اوستا: در هشت فقره نخست زامیادیشت، پنجاه‌وسه کوه نام برده شده که یکی از این کوه¬ها «اوپائیری سئن» (upairi- saena) است که پوشیده است از برف، مقدار کمی از آن آب می‌شود. در یسنا فقره ده و یازده، «اوپائیری سئن» با چند کوه که بر آن¬ها گیاه هوم می¬روید یاد شده است.
در زبان یونانی: این حوزۀ در زبان یونانی‌ها مانند سایر واژگان بومی ایران باستان کچه و به گونه «پاراپامیزوس» تلفظ شده است. در زبان پهلوی، متاثر از ادبیات دینی اوستا به گونۀ «اپارسن» گفته شده است. اپارسن، با چهار رودخانۀ هیرمند، بلخ‌ود (دایتی)، هریرود و مرو رود معرفی شده است. این چهار رودخانه در حوزۀ مرکزی افغانستان امروز است. مرحوم پور داود، اوستا شناس برجسته نیز ضمن نقل مستندات متون پهلوی، اوپائیری سئن و اپارسن را کوه‌های بامیان در مرکز افغانستان دانسته است. هری¬رود از اپارسن روان است، هلمند رود که در سیستان است؛ سرچشمه¬اش در اپارسن می¬باشد. مرو رود از اپارسن می¬آید. بلخ رود از کوه اپارسن به بامیکان (بامیان) برخیزد. بنابراین اوپائیری سئن، در اوستا و اپارسن در بندهش، عبارت است از بخش غربی هندوکش که سلسله¬ی کوه بابا باشد.» (پور داود، فرهنگ ایران باستان، ۳۰۴).
اوپائیری سئن اوستایی، پاراپامیزوس یونانی، اپارسن پهلوی، در زبان پارسی کنونی، به گونۀ پارس/ فارس تلفظ می‌شود. زبان و دینی که از این حوزه برخاسته، زبان فارسی و دین فارسی خوانده شده است.
پارسی فرهنگی
ایران باستان پیشازردشت، میانۀ راگا/ راغ بدخشان تا هرات، مرو و هیلمند، از سغد و ترمز تا سند است. شانزده شهری که در اوستا نام برده شده، بیشترین آن در داخل افغانستان امروزی است. پس از ظهور زردشت در بلخ و حمایت همه‌جانبۀ گشتاسیب کیانی از دیانت بهی، دین زردشت به چارسو گسترش یافت، به تبع آن حکومت کیانی و زبان و فرهنگ بلخی نیز گسترش یافت. دقیقا با ظهور و گسترش دیانت زردشت، ایران باستان گسترش می‌یابد. به مجموعۀ قلمرو زردشتی، پارسی و به زردشتیان و زبان آنان، پارسی گفته شده است. پارس در این معنا، فرهنگی- دینی است.
برخی زبان پارسی را ادامۀ زبان اشکانیان می‌دانند که با مستندات تاریخی همخوانی ندارد. اشکانیان مجموعۀ تورانی هستند که با بیرون راندن یونانی‌ها، حکومت ایران باستان را تصاحب کرد. زبان پارسی، زبان هزاران سالۀ بامیان، بلخ، بدخشان و… است. پیش از اشکانیان نیز این زبان در این حوزه وجود داشته است. زبان شبه‌ارگانیزم است و تحول‌پذیر. برخی بی‌خبر از شکل‌گیری تحریف تاریخ از سوی اروپایی‌ها، کمر پیشینۀ تاریخ و تمدن پارسی را می‌شکنند و به دورۀ اشکانی محدود می‌کنند.
ادامه دارد...
محمدی شاری
#محمدی_شاری
@mohammadishari ☘
ای خدا ای هم شد آواز خوان اصلا چیزی از هنر نمی فهمد
توره چیکه زور دیده هتمن ابدور زادی شی استی 😀😀
بورو دیونه تو چیره میفهمی
How many times did update this song 🎵?
If you don't like it you can simply not to listen it, Don't spread your negative thoughts and feelings😊.
@@abdullahnazari1812 go to the hell
Shame on this song
Shame on you with your negative understanding if you can't encourage someone don't discourage them, Really sorry for you because your completely old from your mind!
❤❤❤❤❤❤
❤️
❤❤
❤❤
❤