Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
ถึงผมจะหยุดพายเรือเเต่เรือของผมก็ยังเเล่นฉิว อ. ถวัลย์ ดัชนี
สุดท้ายก็กลับไปที่ทุนนิยม การลงทุนจะมีสักกี่คนที่สะสมเพราะลึกซึ้งกับความปัจเจกของงานจริงๆ
เมืองไทย:ถวัลย์ ดัชนี ,จักรพันธุ์ โปษยกฤติ คือที่สุดสำหรับผม
งานอจ.ทั้งสองที่ตปท. อยากชมมาก เพราะทำไว้หลายที่
อยากให้นักสะสม มองงานศิลปะแบบงานศิลป์บ้าง ไม่ใช่แค่ชื่อศิลปิน โปรไฟล์ต้องเริ่ด เข้าใจว่านักสะสมส่วนมากซื้อเพื่อลงทุน ไว้ขายในวันหน้า แต่ถ้าคุณมีเงิน และอยากช่วยส่งเสริมศิลปะและสร้างศิลปินในบ้านเรา ควรเปิดโอกาสสร้างมูลค่ากับศิลปินโนเนมบ้าง คือวัดกันที่ฝีมือเลย ไม่ใช่ดูงานสวยชอบ แต่ขอดูโปรไฟล์ สูจิบัตรก่อน ถึงค่อยตัดสินใจซื้อ
ส่วนใหญ่ เอาไว้อวดบารมี มากกว่าครับ ไม่ขายกันหรอก เหมือนของเล่นเก็บไว้สะสม
ต้องไปฟัง อ.จารย์หลายๆท่านพูดครับ เช่น อ.ถวัล ท่านบอก ฝีมือได้แล้ว ประสบการณ์ได้แล้ว มีครบทุกอย่าง ยกเว้นจิตรวิณญาน ผูดง่ายๆคนวาดภาพมันเก่งเหมือนกันหมด แต่ยังอื่นละมีไหม คนบ้างคนมีชื่อเสียงเพราะอะไร ภาพ อ.เฉลิม อ.ถวัล แค่ออกงานก็รุ้แล้วว่าของไคร ภาพเค้าค่อนข้างสื่ออารมได้เยอะ นะผมว่า แค่คุณมองแค่ฝีมือ อันนั้นมันหน้าจะน้อยไป
ผมพบงานอาจารย์เฉลิมชัยครั้งแรก ปี 2537 ตอนอยู่ในเรือนจำ ผมเลยชอบระบบการเขียนระบบการทำงานของท่าน ผมหัดเขียนหัดว่าด้วยตัวเอง แต่ก็ทำไม่ได้ดีหรอก คติท่านคือความคิดที่มี ความรู้ที่ได้ ยาจำกัดอยู่ที่คนอื่น การทำงานไม่สนใจโลก แต่โลกต้องสนใจเรา ถ้าผมอายุน้อยๆผมก็อยากไปเรียนกับท่าน
ประเมินมูลค่าได้ทุกอย่าง ก็แค่เสนอราคาที่พอใจ
ในหนังสือคู่มือมนุษย์..ท่านพุทธทาส..จะมีภาพ.เฉลิมชัย
จิตใจคนมีค่ากว่าวัตถุ เงินค่ารูปเอามาทำประโยชน์แก่สังคม และเกิดเป็นอริยทรัพย์ มีความสุขกว่าการนำวัตถุมานั่งดู ตายไปไม่เหลืออะไร
สุดยอดมากครับ
วัตถุ ความสวย ธรรมมะที่แท้จริงคือให้คนหลุดพ้นแต่สมัยนี้ หลงความงดงามปรุงแต่ง
หากคุณรู้ความหมายของภาพศิลปะที่ศิลปินป์สื่อออกมา แล้วคุณจะรู้มูลค่าของภาพๆนั้น
ศิลปินไทย ทำไมมันดังกันแค่ไม่กี่คน คนอื่นๆที่เขียนรูปเก่งๆ ทำไมไม่ดันเขาบ้าง
❤ #ตัวตนของศิลปินจริง ๆ ไม่มีใครอยากดังมากไปกว่าความศรัทธาที้มีต่อการรังสรรค์ผลงานอันทรงคุณค่าให้กับวงการศิลปะฯหรอกครับ✌❤😀
ศิลปินรุ่นเก่ารุ่นใหม่มากมายที่วาดสวดกว่า อ.เฉลิมชัย อ.ถวัลย์ แต่... องค์ประกอบที่จะเป็นศิลปินไม่มี คุณตั้งข้อสงสัยถูกแล้ว ตัวศิลปินเองควรตั้งข้อสงสัยด้วย ว่าทำไมตัวเองไม่ดังสักที ขาดองค์ประกอบอะไรไป ศิลปินบางคนเก่ง แต่ติดเล่นติดกินติดเที่ยว ไม่คิดจะเรียนศึกษาให้จบ ไม่คิดจะเอารูปไปประกวด เหมือนประกวดนักร้อง จะได้เป็นที่รู้จัก ไม่รู้จักการตลาด พอขายได้ขายอย่างเดียว ไม่มีเล่นตัว ไม่มีดึงจังหวะ ไม่มีแผนระยะยาว ไม่มีวิธีทำให้ นักซื้อสะสมภาพอาร์ตไดเร็กเตอร์ สนใจหรือมั่นใจใจนกล้าซื้อ และวงการไม่ค่อยรันกันเอง ขัดแข้งขัดขากัน ว่าอย่าไปซื้อภาพไอ้คนนั้นคนนี้ ยกตัวอย่างจาร์เฉลิมชัย ตอนแกยังเรียนอยู่ จัดงานแสดงภาพ แกบอกคนซื้อเลย ว่าภาพผมต่อไปจะมีราคา พี่ไม่ต้องกลัว อนาคตยังไงผมก็ไม่เลิกเขียนภาพ ผมจะเขียนจนวันตาย เพราะฉะนั้น ผมดังแน่นอน ไม่ต้องห่วง เป็นคุณคุณกล้าซื้อไหมละ ก็ต้องกล้า ดีกว่าศิลปินอื่น อะไรก็ไม่รู้ อนาคตมันเลิกเขียนไปทำงานบริษัทิซะอย่างงั้นก็มี เพราะการตลาดไม่ดี
เขียนภาพ...กับวาดภาพต่างกันอย่างไรหรือใช้คำว่าเขียนภาพ..ให้มันดูเทห์ ดูแตกต่าง
ส่วนมากนักเขียนที่ดังจะอยู่ในปท.ที่พัฒนาแล้วส่วนในไทต่อให้วาดสวยก็ไปอินเตอร์อยาก
คนไทยจนไงครับเมืองนอกที่เขาเสพศิลปะ นี้คือระดับเศรษฐีนะครับ
ภาพแรกที่อาจารย์เฉลิมชัยวาดขายตอนนั้นขายได้30บาท ปัจจุบัน300ล้านยังไม่ขาย
อาจารย์ไปซื้อคืน30000บาทใช่ไหมครับ
งานฝีมือ คือสิ่งที่ AI พยายามจะเรียนรู้ และเลียนแบบให้ได้ แต่ต่อให้ทำได้เหมือนแค่ไหน คุณค่าก็ไม่เท่ากันอยู่ดี
ใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุขกูถามแค่นี้คนรวยเขาไม่พูดมากหรอกมีแต่คนโง่น่ะที่สังคมรังเกียจบ้าอำนาจยิ่งนักเสรีไทยนะครับ
ขอใบหนึ่งจะเอาไปขาย
ปั่นจังนะแก
คำว่า"ไม่ใช่ว่าโชโล่ที่ร้านกาแฟ มันก็ไม่ใช่"ล่าสุด อ.เฉลิมชัย โซโล ที่ร้านกาแฟ วาดให้ลูกศิษย์วันเปิดร้านกาแฟ ฮ่าๆ
สะดุดตรงนี้เหมือนกัน ศิลปินหลายๆคนที่ไม่ได้มีต้นทุนดีๆหรือมีชื่อเสียงบางคนเขาก็อยากเริ่มจากพื้นที่ที่เขาทำได้
ประเมินค่าไม่ได้ ก็เท่ากับไม่มีค่านะสิ เพราะมากจนประเมินเป็นตัวเลขไม่ได้เลย ขำๆนะ5656
ประเมินค่ามิได้ ? เอาให้บริษัทต่างชาติเปิดประมูลสิ จะได้รู้ราคาจริง 🤡🤪😂🤣
ประเมินค่าไม่ได้แค่วาทะกรรมอัพเกรดภาพให้แพงขึ้นก็เท่านััน..
สวยงามสุดๆครับเปนเกสรดวงตามากเลยครับ
ระหว่างพระเครื่องกับภาพวาดอันไหนมูลค่ามากกว่าและการตลาดฝ่ายไหนดีกว่าหรอครับ
ถึงผมจะหยุดพายเรือเเต่เรือของผมก็ยังเเล่นฉิว
อ. ถวัลย์ ดัชนี
สุดท้ายก็กลับไปที่ทุนนิยม การลงทุนจะมีสักกี่คนที่สะสมเพราะลึกซึ้งกับความปัจเจกของงานจริงๆ
เมืองไทย:ถวัลย์ ดัชนี ,จักรพันธุ์ โปษยกฤติ คือที่สุดสำหรับผม
งานอจ.ทั้งสองที่ตปท. อยากชมมาก เพราะทำไว้หลายที่
อยากให้นักสะสม มองงานศิลปะแบบงานศิลป์บ้าง ไม่ใช่แค่ชื่อศิลปิน โปรไฟล์ต้องเริ่ด เข้าใจว่านักสะสมส่วนมากซื้อเพื่อลงทุน ไว้ขายในวันหน้า แต่ถ้าคุณมีเงิน และอยากช่วยส่งเสริมศิลปะและสร้างศิลปินในบ้านเรา ควรเปิดโอกาสสร้างมูลค่ากับศิลปินโนเนมบ้าง คือวัดกันที่ฝีมือเลย ไม่ใช่ดูงานสวยชอบ แต่ขอดูโปรไฟล์ สูจิบัตรก่อน ถึงค่อยตัดสินใจซื้อ
ส่วนใหญ่ เอาไว้อวดบารมี มากกว่าครับ ไม่ขายกันหรอก เหมือนของเล่นเก็บไว้สะสม
ต้องไปฟัง อ.จารย์หลายๆท่านพูดครับ เช่น อ.ถวัล ท่านบอก ฝีมือได้แล้ว ประสบการณ์ได้แล้ว มีครบทุกอย่าง ยกเว้นจิตรวิณญาน ผูดง่ายๆคนวาดภาพมันเก่งเหมือนกันหมด แต่ยังอื่นละมีไหม คนบ้างคนมีชื่อเสียงเพราะอะไร ภาพ อ.เฉลิม อ.ถวัล แค่ออกงานก็รุ้แล้วว่าของไคร ภาพเค้าค่อนข้างสื่ออารมได้เยอะ นะผมว่า แค่คุณมองแค่ฝีมือ อันนั้นมันหน้าจะน้อยไป
ผมพบงานอาจารย์เฉลิมชัยครั้งแรก ปี 2537 ตอนอยู่ในเรือนจำ ผมเลยชอบระบบการเขียนระบบการทำงานของท่าน ผมหัดเขียนหัดว่าด้วยตัวเอง แต่ก็ทำไม่ได้ดีหรอก คติท่านคือความคิดที่มี ความรู้ที่ได้ ยาจำกัดอยู่ที่คนอื่น การทำงานไม่สนใจโลก แต่โลกต้องสนใจเรา ถ้าผมอายุน้อยๆผมก็อยากไปเรียนกับท่าน
ประเมินมูลค่าได้ทุกอย่าง ก็แค่เสนอราคาที่พอใจ
ในหนังสือคู่มือมนุษย์..ท่านพุทธทาส..จะมีภาพ.เฉลิมชัย
จิตใจคนมีค่ากว่าวัตถุ เงินค่ารูปเอามาทำประโยชน์แก่สังคม และเกิดเป็นอริยทรัพย์ มีความสุขกว่าการนำวัตถุมานั่งดู ตายไปไม่เหลืออะไร
สุดยอดมากครับ
วัตถุ ความสวย ธรรมมะที่แท้จริงคือให้คนหลุดพ้นแต่สมัยนี้ หลงความงดงามปรุงแต่ง
หากคุณรู้ความหมายของภาพศิลปะที่ศิลปินป์สื่อออกมา แล้วคุณจะรู้มูลค่าของภาพๆนั้น
ศิลปินไทย ทำไมมันดังกันแค่ไม่กี่คน คนอื่นๆที่เขียนรูปเก่งๆ ทำไมไม่ดันเขาบ้าง
❤ #ตัวตนของศิลปินจริง ๆ ไม่มีใครอยากดังมากไปกว่าความศรัทธาที้มีต่อการรังสรรค์ผลงานอันทรงคุณค่าให้กับวงการศิลปะฯหรอกครับ✌❤😀
ศิลปินรุ่นเก่ารุ่นใหม่มากมายที่วาดสวดกว่า อ.เฉลิมชัย อ.ถวัลย์ แต่... องค์ประกอบที่จะเป็นศิลปินไม่มี คุณตั้งข้อสงสัยถูกแล้ว ตัวศิลปินเองควรตั้งข้อสงสัยด้วย ว่าทำไมตัวเองไม่ดังสักที ขาดองค์ประกอบอะไรไป ศิลปินบางคนเก่ง แต่ติดเล่นติดกินติดเที่ยว ไม่คิดจะเรียนศึกษาให้จบ ไม่คิดจะเอารูปไปประกวด เหมือนประกวดนักร้อง จะได้เป็นที่รู้จัก ไม่รู้จักการตลาด พอขายได้ขายอย่างเดียว ไม่มีเล่นตัว ไม่มีดึงจังหวะ ไม่มีแผนระยะยาว ไม่มีวิธีทำให้ นักซื้อสะสมภาพอาร์ตไดเร็กเตอร์ สนใจหรือมั่นใจใจนกล้าซื้อ และวงการไม่ค่อยรันกันเอง ขัดแข้งขัดขากัน ว่าอย่าไปซื้อภาพไอ้คนนั้นคนนี้ ยกตัวอย่างจาร์เฉลิมชัย ตอนแกยังเรียนอยู่ จัดงานแสดงภาพ แกบอกคนซื้อเลย ว่าภาพผมต่อไปจะมีราคา พี่ไม่ต้องกลัว อนาคตยังไงผมก็ไม่เลิกเขียนภาพ ผมจะเขียนจนวันตาย เพราะฉะนั้น ผมดังแน่นอน ไม่ต้องห่วง เป็นคุณคุณกล้าซื้อไหมละ ก็ต้องกล้า ดีกว่าศิลปินอื่น อะไรก็ไม่รู้ อนาคตมันเลิกเขียนไปทำงานบริษัทิซะอย่างงั้นก็มี เพราะการตลาดไม่ดี
เขียนภาพ...กับวาดภาพต่างกันอย่างไร
หรือใช้คำว่าเขียนภาพ..ให้มันดูเทห์ ดูแตกต่าง
ส่วนมากนักเขียนที่ดังจะอยู่ในปท.ที่พัฒนาแล้วส่วนในไทต่อให้วาดสวยก็ไปอินเตอร์อยาก
คนไทยจนไงครับ
เมืองนอกที่เขาเสพศิลปะ นี้คือระดับเศรษฐีนะครับ
ภาพแรกที่อาจารย์เฉลิมชัยวาดขายตอนนั้นขายได้30บาท ปัจจุบัน300ล้านยังไม่ขาย
อาจารย์ไปซื้อคืน30000บาทใช่ไหมครับ
งานฝีมือ คือสิ่งที่ AI พยายามจะเรียนรู้ และเลียนแบบให้ได้ แต่ต่อให้ทำได้เหมือนแค่ไหน คุณค่าก็ไม่เท่ากันอยู่ดี
ใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุขกูถามแค่นี้คนรวยเขาไม่พูดมากหรอกมีแต่คนโง่น่ะที่สังคมรังเกียจบ้าอำนาจยิ่งนักเสรีไทยนะครับ
ขอใบหนึ่งจะเอาไปขาย
ปั่นจังนะแก
คำว่า"ไม่ใช่ว่าโชโล่ที่ร้านกาแฟ มันก็ไม่ใช่"
ล่าสุด อ.เฉลิมชัย โซโล ที่ร้านกาแฟ วาดให้ลูกศิษย์วันเปิดร้านกาแฟ ฮ่าๆ
สะดุดตรงนี้เหมือนกัน ศิลปินหลายๆคนที่ไม่ได้มีต้นทุนดีๆหรือมีชื่อเสียงบางคนเขาก็อยากเริ่มจากพื้นที่ที่เขาทำได้
ประเมินค่าไม่ได้ ก็เท่ากับไม่มีค่านะสิ เพราะมากจนประเมินเป็นตัวเลขไม่ได้เลย ขำๆนะ5656
ประเมินค่ามิได้ ? เอาให้บริษัทต่างชาติเปิดประมูลสิ จะได้รู้ราคาจริง 🤡🤪😂🤣
ประเมินค่าไม่ได้แค่วาทะกรรมอัพเกรดภาพให้แพงขึ้นก็เท่านััน..
สวยงามสุดๆครับเปนเกสรดวงตามากเลยครับ
ระหว่างพระเครื่องกับภาพวาดอันไหนมูลค่ามากกว่าและการตลาดฝ่ายไหนดีกว่าหรอครับ