Dzisiejszy odcinek to jest jedna wielka refleksja. Bardzo pożyteczna zresztą. Ten wykład o chorobie wysokościowej jest wielce przydatny, szczególnie dla osób wybierających się w miejsca o dużych różnicach wysokościowych. Co do drugiej części powiedzmy wykładu, to również cenna jest. Poznajesz, że taki podróżnik po świecie może odczuwać zmęczenie, nostalgię, potrzebę porządnego wykąpania się i odrobinę normalności. Ale to mija, bo zaraz ładujecie akumulatory i dalej jedziecie. W ogóle to po dzisiejszym odcinku widzę u Ciebie sporą dozę "zmęczenia materiału", nawet nutkę... rezygnacji? Ale zaraz się człowiek podnosi i leci dalej. Takie właśnie chwile refleksji są dla mnie, jako widza, bardzo cenne bo chociaż odcinek "zwalnia", nagle dajecie po hamulcach, to uświadamiam sobie to, ile Was oboje musi kosztować ta chwila przyjemności dla moich oczu, bym mógł zobaczyć dobry, ciekawy, mądry odcinek podróżniczy. I za to poświęcenie Wam obojgu pięknie dziękuję, bo dzięki Waszym podróżom przeżywam piękną przygodę, zobaczę miejsca, których nigdy osobiście nie zwiedzę. czekam na kolejny odcinek i pozdrawiam Was Oboje Przemili Podróżnicy. Nie wiem jak dla innych widzów, ale dla mnie robicie kawał solidnej i potrzebnej, tudzież pożytecznej roboty i za to raz jeszcze Wam dziękuję.
Bardzo dobry odcinek. Przemyślenia Twoje są cenne. Zwraca uwagę, że szukasz sposobu na połączenie pasji z sposobem na życie. Cenne są Twoje doświadczenia, to można wykorzystać organizując wyjazdy innym lub zabierając innych w takie podróże, z natury są one krótsze i pozwalają zorganizować tę drugą rodzinną stronę życia.
Porady jak zwykle cenne. Może jak pojadę w swoją podróż życia zrobię mniej błędów dzięki Twoim filmikom:) Z tymi wyjazdami to jest tak bardzo prawdziwe hahaha co roku nowy "wyjazd życia" :D Mam podobnie. I doceniam otwartość, Twoje czy też Wasze przemyślenia są ważne i na pewno pomogą wielu osobom. Odnajduję w tym wiele dla siebie, więc pewnie jak wyjadę na tak długo będę myśleć podobnie, dlatego tym bardziej ciekawi mnie dalszy ciąg:) Trzymajcie się mocno!
Nie raz nachodzą nas takie przemyślenia podczas dłuższych podróży. Niestety nie da się być w wielu miejscach na raz, więc decydując się na coś jednocześnie rezygnujemy z innych możliwości. Podróżowanie długoterminowe jest męczące. Piękne miejsca, niesamowite historie i masa przygód, a jednak w głowie gdzieś siedzi to widmo przyszłości i uczucie, że coś nas omija. Z jednej strony praca jako podróżnik fotograf-videomaker-freelancer wydaje się być dobrą alternatywą, ale granice między przyjemnością podróżowania a przymusem tworzenia jest bardzo łatwo przekroczyć.
No tak, to ewidentny błąd. W grudniu z kumplem wybraliśmy się na 5 tygodni na objazd Peru, Boliwii i Chile. Wylądowaliśmy w Limie, gdzie spędziliśmy 4 dni, a następnie wyruszyliśmy w kierunku Cusco, mając za cel (poza samym miastem) Machu Picchu i Rainbow Mountains (które leżą na 5020 m n.p.m.). Czytałem wcześniej, że szybka podróż z Limy, np. samolotem, to nie jest dobry pomysł. Choć taka podróż nie jest droga, my celowo postanowiliśmy pojechać autobusem. Powolne wspinanie się autobusu znad poziomu morza na wysokość 3600 m. - podróż trwała ponad 24 godziny i na pewno pomogła nam w aklimatyzacji. Do tego, przed wyruszeniem do Tęczowych Gór spędziliśmy dodatkowe 2 lub 3 dni w Cusco, a potem kolejny, po drodze w miasteczku Pitumarca. Dopiero następnego dnia ruszyliśmy na Rainbow. Dodam tylko, że po drodze na górę zaczął padać grad i śnieg, tak że z kolorowych, wszystkie okoliczne góry zrobiły się białe... :/ P.S. No i po obejrzeniu Waszego filmu z podróży na RM dodam tylko, że nasza wyglądała podobnie, tylko że my szliśmy śnieżnej zawierusze :D
Przyznam, że zaczynając oglądanie tej serii miałem masę momentów kiedy myślałem np "ej, ziomek robi średnią robotę, ja bym to zrobił lepiej, czemu tak mało pokazuje, przydałoby się więcej komentarza odnośnie Waszej perspektywy na to co się dzieje, komentarza kim są ludzie z którymi przebywacie". I chciałem pisać w komentarzach te wszystkie uwagi. Ale pomyślałem że może pózniej będzie lepiej i nie przeliczyłem się. Nawet nie zorientowałem się kiedy wasza historia wciągnęła mnie na całego. Montaż naprawdę znakomity, zwłaszcza obserwując drogę jaką w tej kwestii przeszedłeś, Oskar. Ujęcia z drona to strzał w dziesiątke i sam zamarzylem o kupnie małego drona do takich celów. Btw, fajny byłby krotki odcinek o sprzęcie do nagrywania, czy jesteście zadowoleni i co można by poprawić (go pro może byłoby wygodniejsze? ). Odnośnie słowa mówionego, ogromna poprawa, a po tym odcinku aż musiałem napisać ten komentarz, rewelacja. Mam ochotę na więcej przemysleń indywidualnych, sam trochę podróżuje stopem, ale nie na taka skale. Marzy mi się jednak taka wyprawa i nie mogę się doczekać konfrontacji własnych przeżyć z Waszym doświadczeniem. Acha, wasz kanał znalazłem wczoraj, dzisiaj, mimo wielu obowiązków po drodze, jestem już na bieżąco i niecierpliwie czekam na więcej :) Jedźcie bezpiecznie i życzę Wam niesamowitych przygód!
Podziwiamy Was, u nas motywacja do składania filmów wygląda gorzej :D A z chorobą wysokościową nie ma żartów! Uważajcie na siebie! Pozdrówki z Kambodży!
Dzisiejszy odcinek to jest jedna wielka refleksja. Bardzo pożyteczna zresztą. Ten wykład o chorobie wysokościowej jest wielce przydatny, szczególnie dla osób wybierających się w miejsca o dużych różnicach wysokościowych. Co do drugiej części powiedzmy wykładu, to również cenna jest. Poznajesz, że taki podróżnik po świecie może odczuwać zmęczenie, nostalgię, potrzebę porządnego wykąpania się i odrobinę normalności. Ale to mija, bo zaraz ładujecie akumulatory i dalej jedziecie. W ogóle to po dzisiejszym odcinku widzę u Ciebie sporą dozę "zmęczenia materiału", nawet nutkę... rezygnacji? Ale zaraz się człowiek podnosi i leci dalej. Takie właśnie chwile refleksji są dla mnie, jako widza, bardzo cenne bo chociaż odcinek "zwalnia", nagle dajecie po hamulcach, to uświadamiam sobie to, ile Was oboje musi kosztować ta chwila przyjemności dla moich oczu, bym mógł zobaczyć dobry, ciekawy, mądry odcinek podróżniczy. I za to poświęcenie Wam obojgu pięknie dziękuję, bo dzięki Waszym podróżom przeżywam piękną przygodę, zobaczę miejsca, których nigdy osobiście nie zwiedzę. czekam na kolejny odcinek i pozdrawiam Was Oboje Przemili Podróżnicy. Nie wiem jak dla innych widzów, ale dla mnie robicie kawał solidnej i potrzebnej, tudzież pożytecznej roboty i za to raz jeszcze Wam dziękuję.
Od początku czekałam na ten odcinek. Naprawdę słowa warte zapamiętania, a twoje refleksje na pewno zostaną w pamięci.
Bardzo dobry odcinek. Przemyślenia Twoje są cenne. Zwraca uwagę, że szukasz sposobu na połączenie pasji z sposobem na życie. Cenne są Twoje doświadczenia, to można wykorzystać organizując wyjazdy innym lub zabierając innych w takie podróże, z natury są one krótsze i pozwalają zorganizować tę drugą rodzinną stronę życia.
Rozważam też taką opcję
Porady jak zwykle cenne. Może jak pojadę w swoją podróż życia zrobię mniej błędów dzięki Twoim filmikom:)
Z tymi wyjazdami to jest tak bardzo prawdziwe hahaha co roku nowy "wyjazd życia" :D Mam podobnie.
I doceniam otwartość, Twoje czy też Wasze przemyślenia są ważne i na pewno pomogą wielu osobom. Odnajduję w tym wiele dla siebie, więc pewnie jak wyjadę na tak długo będę myśleć podobnie, dlatego tym bardziej ciekawi mnie dalszy ciąg:)
Trzymajcie się mocno!
Dużo ciekawe przemyślenia
Dla tych kto nie ma doświadczenia
Nie raz nachodzą nas takie przemyślenia podczas dłuższych podróży. Niestety nie da się być w wielu miejscach na raz, więc decydując się na coś jednocześnie rezygnujemy z innych możliwości. Podróżowanie długoterminowe jest męczące. Piękne miejsca, niesamowite historie i masa przygód, a jednak w głowie gdzieś siedzi to widmo przyszłości i uczucie, że coś nas omija. Z jednej strony praca jako podróżnik fotograf-videomaker-freelancer wydaje się być dobrą alternatywą, ale granice między przyjemnością podróżowania a przymusem tworzenia jest bardzo łatwo przekroczyć.
No tak, to ewidentny błąd. W grudniu z kumplem wybraliśmy się na 5 tygodni na objazd Peru, Boliwii i Chile. Wylądowaliśmy w Limie, gdzie spędziliśmy 4 dni, a następnie wyruszyliśmy w kierunku Cusco, mając za cel (poza samym miastem) Machu Picchu i Rainbow Mountains (które leżą na 5020 m n.p.m.). Czytałem wcześniej, że szybka podróż z Limy, np. samolotem, to nie jest dobry pomysł. Choć taka podróż nie jest droga, my celowo postanowiliśmy pojechać autobusem. Powolne wspinanie się autobusu znad poziomu morza na wysokość 3600 m. - podróż trwała ponad 24 godziny i na pewno pomogła nam w aklimatyzacji. Do tego, przed wyruszeniem do Tęczowych Gór spędziliśmy dodatkowe 2 lub 3 dni w Cusco, a potem kolejny, po drodze w miasteczku Pitumarca. Dopiero następnego dnia ruszyliśmy na Rainbow. Dodam tylko, że po drodze na górę zaczął padać grad i śnieg, tak że z kolorowych, wszystkie okoliczne góry zrobiły się białe... :/
P.S. No i po obejrzeniu Waszego filmu z podróży na RM dodam tylko, że nasza wyglądała podobnie, tylko że my szliśmy śnieżnej zawierusze :D
Mógłbyś podać swojego instagrama? Planuje podróż na 5 tygodni do Peru I chętnie bym z tobą pogasal
Przyznam, że zaczynając oglądanie tej serii miałem masę momentów kiedy myślałem np "ej, ziomek robi średnią robotę, ja bym to zrobił lepiej, czemu tak mało pokazuje, przydałoby się więcej komentarza odnośnie Waszej perspektywy na to co się dzieje, komentarza kim są ludzie z którymi przebywacie". I chciałem pisać w komentarzach te wszystkie uwagi. Ale pomyślałem że może pózniej będzie lepiej i nie przeliczyłem się. Nawet nie zorientowałem się kiedy wasza historia wciągnęła mnie na całego. Montaż naprawdę znakomity, zwłaszcza obserwując drogę jaką w tej kwestii przeszedłeś, Oskar. Ujęcia z drona to strzał w dziesiątke i sam zamarzylem o kupnie małego drona do takich celów. Btw, fajny byłby krotki odcinek o sprzęcie do nagrywania, czy jesteście zadowoleni i co można by poprawić (go pro może byłoby wygodniejsze? ). Odnośnie słowa mówionego, ogromna poprawa, a po tym odcinku aż musiałem napisać ten komentarz, rewelacja. Mam ochotę na więcej przemysleń indywidualnych, sam trochę podróżuje stopem, ale nie na taka skale. Marzy mi się jednak taka wyprawa i nie mogę się doczekać konfrontacji własnych przeżyć z Waszym doświadczeniem. Acha, wasz kanał znalazłem wczoraj, dzisiaj, mimo wielu obowiązków po drodze, jestem już na bieżąco i niecierpliwie czekam na więcej :) Jedźcie bezpiecznie i życzę Wam niesamowitych przygód!
Podziwiamy Was, u nas motywacja do składania filmów wygląda gorzej :D A z chorobą wysokościową nie ma żartów! Uważajcie na siebie! Pozdrówki z Kambodży!
Ohh, jak ja bym teraz chętnie wrócił do Kambodży.
Teraz marzniemy, mamy 12 Stopni.
Pozdrawiamy z Paragwaju :)