ถึงใครคนหนึ่ง - สุนทรี เวชานนท์ [ Official Audio ]

เหมือนไฟรุมอยู่ในดวงใจ ฉันครวญหวนไห้ถึงใคร...
เพลง : ถึงใครคนหนึ่ง - สุนทรี เวชานนท์
อัลบั้ม : Jaran's Legendary 1 จากยอดดอย (จรัล มโนเพ็ชร)
===ติดตามข่าวสาร ศิลปินที่คุณคิดถึง===
/ nititadaoamusic
หากไม่อยากพลาดเพลงเพราะๆในความทรงจำ
➜ กด Subscribe / nititadaoaofficial
***********************************************************
เก็บความประทับใจจากศิลปินที่คุณชื่นชอบได้แล้ววันนี้ทั้งซีดีและวีซีดี
ที่ร้าน เรโทร ออริจินัล : Retro Original ร้านเพลงแห่งความทรงจำ
1. Facebook ของ Retro Original
/ shopretro
2. โทรศัพท์สั่งซื้อสินค้าTel: 080-440-2333, 080-440-3111
3. สั่งผ่าน Line ID : retro_original
***********************************************************
Nititad Shop: Shopping online(เพียงคลิ๊กเดียว-สินค้าจัดส่งถึงบ้าน)
*สั่งผ่านเว็บไซต์ : www.nititad.com/
*สั่งผ่าน Lazada : www.lazada.co.th/nititad-aoa/
*สั่งผ่าน Shopee : shopee.co.th/nititad_aoa
(ดูรูปปกจากอัลบั้มรูปก่อนสั่งสินค้า)
***********************************************************
#เหมือนไฟรุมอยู่ในดวงใจฉันครวญหวนไห้ถึงใคร #สุนทรีเวชานนท์ #เพลงหาฟังยาก #ถึงใครคนหนึ่ง #สุนทรีเวชานนท์ #nititad #นิธิทัศน์ #Legendary

[@ToTheBraveDreamer]

เพลง : ถึงใครคนหนึ่ง
คำร้อง-ทำนอง-เรียบเรียง : จรัล มโนเพ็ชร
บรรเลง : พี่น้องมโนเพ็ชร และ ธนิต ศิลปกิจ
ขับร้อง : สุนทรี เวชานนท์
อัลบั้ม : จากยอดดอย
ปี : พ.ศ. 2523
ลำดับที่ : หน้า B เพลงที่ 3
ค่ายสังกัด : EMI
เหมือนไฟรุมอยู่ในดวงใจ
ฉันครวญหวนไห้ถึงใคร
คนหนึ่งคน ที่เคยรัก
แนบติดตรึงคิดถึงทุกวัน
เขาไปไม่กลับคืนมาหาฉัน
ทุกคืนวัน ฉันคอยหวั่น
เกรงจะลืม ฉันไป ใจสั่น...
อกประหวั่น...ตรม...
ใบหน้าซื่อ สดใสล้ำ
ขนตาดำและดวงตาคม
ยามปรายตามอง ชวนฝัน
ฉันเคยชื่นชมนิยมยินดี
รื่นเริงไม่มี มายายามยิ้ม
ดูพริ้มพรายเข้าที
แต่บัดนี้ ฉันตรมเหลือที่...
ไม่มีเธอ...นั้น...
ใครจะบอกให้เขารู้
ฉันวอนมาเหลียวดูสักวัน
โปรดคืน มาหา
พูดจาต่อกัน เหมือนวันคืนเก่า
ไร่นายังอยู่ ดูเขียวเขียว
ทั้งวัวควายและเคียวคอยเฝ้า
รอวันคืนหวนมา บ้านเก่า...
สิ้นเศร้า...หมอง...
เหมือนไฟรุมอยู่ในดวงใจ
ฉันครวญหวนไห้ถึงใคร
คนหนึ่งคน ที่เคยรัก
แนบติดตรึงคิดถึงทุกวัน
เขาไปไม่กลับคืนมาหาฉัน
ทุกคืนวันฉันคอยหวั่น
เกรงจะลืม ฉันไป ใจสั่น...
อกประหวั่น...ตรม...
ใบหน้าซื่อ สดใสล้ำ
ขนตาดำและดวงตาคม
ยามปรายตามอง ชวนฝัน
ฉันเคยชื่นชมนิยมยินดี
รื่นเริงไม่มี มายายามยิ้ม
ดูพริ้มพรายเข้าที
แต่บัดนี้ ฉันตรมเหลือที่...
ไม่มีเธอ...นั้น...
ใครจะบอกให้เขารู้
ฉันวอนมาเหลียวดูสักวัน
โปรดคืน มาหา
พูดจาต่อกัน เหมือนวันคืนเก่า
ไร่นายังอยู่ ดูเขียวเขียว
ทั้งวัวควายและเคียวคอยเฝ้า
รอวันคืนหวนมา บ้านเก่า...
สิ้นเศร้า...มอง...