Недеген зиялылары қауымы недеген тұлғалар пай пай недеген байлығымыз асыл ағаларымыз иманды болсын жандары жаннатта болсын, шіркін қазіргі ұрпақ білмейді ғой көргендері брат,братуха,родной,дорогой, пай пай мәдениет құрып барады
Акиык акын Мұқағали Мақатаев ағамыз осы олеңді өте жақсы көрген. Семей жаққа барған сапарында бір досының уйінде демалып жатып бір жас жігйтке таң атканша осы олеңді неше кайтара айтқызыпты. Қайран ағаларым ай бір бірін калай кұрметтеген!
Өзге емес, өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу - соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт - жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да, туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы, Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай, сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып, босқа жасап, босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлаң Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз, көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім - жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да, сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам алакөңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақкөңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға, шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағайдай, Жүзіңде шалқып тұрған күлкім, дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір талпынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шартарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанатты қондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да… Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде… Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Қайран Қасым мен Жəнібек ағаларым ай! дүниеден ерте кеттіңіздер ғой. Кім шындықта адалдықта болса сол кісілер ұзақ өмір сүрмейді. Араммен өтірікпен қулықпен өмір сүргендер ұзақ жасайды. Неткен қу опасыз дүние? Қасым ағамыз да Жəнібек ағамыз да 40 тан асқан шағында өмірден озды. Бірақ та еліне үлкен үлес қосты😢😢😭😭
Қазақ әдебиетіндегі дауылпаз ақын Қасымның эпопея әнін нақышына келтіре орындаған күміс көмей әнші ағамыз Жәнібекке мың алғыс! Осынау керемет әнді ғаламтор желісіне шығарып, қалың тыңдарманға сыйлаған Тимур бауырымызға тағы алғыс! Қазақ өнері жасай берсін! Осы орайда, Қасым Аманжоловтың 100 жылдығына орай өткізілген мәдени іс-шара кешін көрсеңіздер тіпті керемет!
Шіркін жарықтық Жәнібек аға жатқан жерің жұмақ, мінгенің пырақ болсын!!! Жүрекпен жеткізген әрбір сөзін, қазіргі қыңсылаған жыртық шалбар, жалаңаш бұттар әдірем қалсын! Сол заманның адамдары түрлеріде бір ерекше әдемі! Қазақылықтың сарыны байқалады бір түрлі, шіркін заманай сол кездер десейші!
Шіркін,Жәнібек Кәрменов,өте дарынды әнші,бұрынғы әншілер ге ещқандай әншілер жетпейді,қазіргі әншілер сахнаны сатып алып қой құсап маңырап,түк дауыс жоқ,қазір әнші де жоқ,дұрыс өлең де жоқ,Жәнібек аға,жаныңыз жаннатта,тәніңіз рахатта болсын!
Сайттан іздеу... 👈 қаріп өлшемі 👉 Қасым Аманжолов (Өзім туралы) 01.05.2019 Қасым Аманжолов (Өзім туралы) Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін. Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік, Сөз соғам құлашымды еркін керіп. Суарып шынықтырам күйге малып, Болсын деп әрі әдемі, әрі берік. Құя алман үгітілген балшық өлең, Көңілімде көл жасаман тамшыменен. Серінің семсеріндей сертке таққан Өлеңнің өткірін бір алшы менен. Ежелден ерке бұлан Қасым едім, Бұлқына тасып едім, басып едім. Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді, Жақсының жүрегіне ғашық едім. Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім, Өз жерім, өз елімде еркеледім. Өмірдің алтын сарай аспанына Қиялым қақты қанат ерте менің. Кең жайдым құлашымды дүниеге, Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де. Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ, Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде... Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан, Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан Жолдастың жүзін қайта алдым жинап, Айрылсам ала көңіл он досымнан. Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын, Бақытын ойламаймын құр басымның. Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын, Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын. Боламын ақын Қасым әлі де мен, Өлеңін бөбегіндей әлдилеген. Қанатын қағып жылдам келер жылдар, Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен. Бір күні от өмірім қалса өшіп, Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп. Торқадай жамылып ап топырағын, Жатармын өз жерімде бір төмпешік. Дариға, о дариға,шіркін дәурен, Басымнан таярмысың бір күн дәурен. Жалт беріп жоғалар ма нажағадай , Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен. Тоқтамас өмірімнің сағатындай, Жүрегім енді қанша соғар тынбай. Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып, Мерт болған балапанның қанатындай. Түсірген ой сәулесін шар тарапқа, Ақылдың алтын оты сөнген шақта. Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім. Кетерсің судай сіңіп табиғатқа. Сондықтан ап кел бері домбырамды, Кеудеме күй қанаттықондыр әнді. Берейін өмірімнен өлең жасап, Шашайын оңды - солды сол мұрамды. Дүниеге келер әлі талай Қасым, Олар да бұл Қасымды бір байқасын. Өртке тиген дауылдай өлеңімді Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Осы әнді тындасам журегым сыздап, козыме жас толады. Кайран казактын андеры-ай. Анымен коса әуені, сөзі сокыр козден жас шыгарып, мылкау адамна тіл бітіреді. Мен сені суйем өмір.
БҰЛ КІСІНІҢ БАЛАСЫ ҚАТЫН ІЗДЕГЕН БАЙ ІЗДЕГЕН БІРЕУЛЕРДІҢ АРАСЫНДА, ҚАЙ-ҚАЙДАҒЫ БІР ТҮРІКТЕРДЕН ҚАЛҒАН БАҒДАРЛАМАДА ЖҮРГІЗУШІ БОЛЫП ЖҮР. ОДАНДА ҰЛТ ТАҒДЫРЫН, МЕМЛЕКЕТТІК ТІЛ ТУРАЛЫ МӘСЕЛЕЛЕРДІ ҚОЗҒАЙТЫН БАҒДАРЛАМАЛАРДЫ ЖҮРГІЗБЕЙДІ МА. ӘКЕДЕН БАЛАНЫҢ КЕРІ КЕТІП ТУҒАНЫ ШЫҒАР. ШАХ КЕРІМ ТЕПЛИЦАДА ӨСКЕН ҚИЯР СИЯҚТЫ.
Осындай зиялы кисинин жалғыз улы отыргои ыржалактап бирболаиыкта казактын кыздарын шаш жулыстырып тамашалап ритинг котилсин деп уятай букил елге кадирсиз болып
Недеген зиялылары қауымы недеген тұлғалар пай пай недеген байлығымыз асыл ағаларымыз иманды болсын жандары жаннатта болсын, шіркін қазіргі ұрпақ білмейді ғой көргендері брат,братуха,родной,дорогой, пай пай мәдениет құрып барады
Акиык акын Мұқағали Мақатаев ағамыз осы олеңді өте жақсы көрген. Семей жаққа барған сапарында бір досының уйінде демалып жатып бір жас жігйтке таң атканша осы олеңді неше кайтара айтқызыпты. Қайран ағаларым ай бір бірін калай кұрметтеген!
Нпрроо гнмг
Ескінің асылдарығой
Ол жас жігіт Тұрсынғазы Рахимов болатын.
Ән нин сөзін тындашы, оны сондай тербениспен әрбір жүрекке жеткізіп тұрған Жанибектин дауысын айтсаншы ширкин💞💞💞💞💞
Өзге емес, өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да...
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу - соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт - жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да, туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай, сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным, жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып, босқа жасап, босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлаң Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз, көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім - жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да, сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде...
Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан,
Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан
Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам алакөңіл он досымнан.
Қасыммын, сол баяғы бір Қасыммын,
Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын,
Ақкөңіл адал болсаң - сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі де мен,
Өлеңін бөбегіндей әлдилеген.
Қанатын қағып жылдам келер жылдар,
Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен.
Бір күні от өмірім қалса өшіп,
Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп.
Торқадай жамылып ап топырағын,
Жатармын өз жерімде бір төмпешік.
Дариға, о дариға, шіркін дәурен,
Басымнан таярмысың бір күн дәурен.
Жалт беріп жоғалар ма нажағайдай,
Жүзіңде шалқып тұрған күлкім, дәурен.
Тоқтамас өмірімнің сағатындай,
Жүрегім енді қанша соғар тынбай.
Тыншыр ма ақтық рет бір талпынып,
Мерт болған балапанның қанатындай.
Түсірген ой сәулесін шартарапқа,
Ақылдың алтын оты сөнген шақта.
Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім.
Кетерсің судай сіңіп табиғатқа.
Сондықтан ап кел бері домбырамды,
Кеудеме күй қанатты қондыр әнді.
Берейін өмірімнен өлең жасап,
Шашайын оңды - солды сол мұрамды.
Дүниеге келер әлі талай Қасым,
Олар да бұл Қасымды бір байқасын.
Өртке тиген дауылдай өлеңімді
Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Ощ
Иманды бол аға. Қазыбек ақың қаздауысты бидің тікелей ұрпағы.
Мен 2021 жылданмын) әдебиетшімін,осындай өнерлі аталарымның ұрпағы екеніме қуанамын.Бул кісілердің өмірі қандай қиын болды десеңші😔
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да…
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да,туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы ,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай,сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлан Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде…
Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан,
Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан
Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам ала көңіл он досымнан.
Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын,
Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын,
Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі де мен,
Өлеңін бөбегіндей әлдилеген.
Қанатын қағып жылдам келер жылдар,
Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен.
Бір күні от өмірім қалса өшіп,
Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп.
Торқадай жамылып ап топырағын,
Жатармын өз жерімде бір төмпешік.
Дариға, о дариға,шіркін дәурен,
Басымнан таярмысың бір күн дәурен.
Жалт беріп жоғалар ма нажағадай ,
Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен.
Тоқтамас өмірімнің сағатындай,
Жүрегім енді қанша соғар тынбай.
Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып,
Мерт болған балапанның қанатындай.
Түсірген ой сәулесін шар тарапқа,
Ақылдың алтын оты сөнген шақта.
Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім.
Кетерсің судай сіңіп табиғатқа.
Сондықтан ап кел бері домбырамды,
Кеудеме күй қанаттықондыр әнді.
Берейін өмірімнен өлең жасап,
Шашайын оңды - солды сол мұрамды.
Дүниеге келер әлі талай Қасым,
Олар да бұл Қасымды бір байқасын.
Өртке тиген дауылдай өлеңімді
Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Керемет!!!🔥🔥🔥🔥❤️🇰🇿🤲
Қайран Қасым мен Жəнібек ағаларым ай! дүниеден ерте кеттіңіздер ғой. Кім шындықта адалдықта болса сол кісілер ұзақ өмір сүрмейді. Араммен өтірікпен қулықпен өмір сүргендер ұзақ жасайды. Неткен қу опасыз дүние? Қасым ағамыз да Жəнібек ағамыз да 40 тан асқан шағында өмірден озды. Бірақ та еліне үлкен үлес қосты😢😢😭😭
Амал жоқ! Жатқан жерлерин жарық , имадарын жолдас болсын Қос жулдыздар! Жүз жылда бир туатын тұлғалар ғой! Ән
Қазақ әдебиетіндегі дауылпаз ақын Қасымның эпопея әнін нақышына келтіре орындаған күміс көмей әнші ағамыз Жәнібекке мың алғыс!
Осынау керемет әнді ғаламтор желісіне шығарып, қалың тыңдарманға сыйлаған Тимур бауырымызға тағы алғыс!
Қазақ өнері жасай берсін!
Осы орайда, Қасым Аманжоловтың 100 жылдығына орай өткізілген мәдени іс-шара кешін көрсеңіздер тіпті керемет!
Іздеп көрейін
қайран Жәнібек аға, кім айта алады Қасымды дәл осылай...
Жәнібек ән салады, Ақселеу тамсанады деген сөз қалған осы кісілердің артынан
Ķасым Жомарт. Ķасым Хан. Ķасым Ķайсенов..Таґыда Ко́п , Азаматтар Сiдiн Аьынызды Ко́терiп Жу́р. Су́лтандар Ко́п Болґан Ķазаķ Елiнде...Бйлерде.
Пах,шіркін-ай не деген өлең жолдары...не деген әнші... Қаз дауысты-деп осындайда айтатын шығар сірә. Қазақ болғаныма қуанамын!
Менде
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда, Жүрегім жалын атқан сөз дайында. Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді, Тербетіп, тулатып бір қозғайын да... Аманжол - Рахымжанның Қасымымын, Мен қалған бір атаның ғасырымын. Біреуге жұртта қалған жасығымын, Біреуге аспандағы асылымын. Шарлаған жолым жатыр жер бетінде, Көрінер көлеңкесі келбетімде, Қай жерде үзіледі қайран сапар, Түйін боп өмірімнің бір шетінде. Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап, Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ. Немесе бастармын ба екінші өмір, Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап. Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім, Көре алмай көп жеріңді мен кетемін. Арпалыс ала құйын заманалар Арбасып тұрып алды, мен не етемін. Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға, Көп күттім, көп тіледім құмарлана. Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім, Алыстан көрінгенмен мұнарлана. Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ, Қараймын елесіңе мен таңырқап. Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде, Көрпемді мен жатармын қырда қымтап. Жүзінде кәрі жердің әжімі көп, Ізімді табарсыңдар әзер іздеп. Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды, «Досың да,туысың да біздерміз» деп. Ризамын туғаныма адам болып, Өкінбен қаламын деп бір күн солып. Адамзат сапарының мейманымыз, Бір мезет жер бетіне кетер соғып. Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы , Көруші ең құбылысты қай - қайдағы. Япырмай,сен де бір күн сөнермісің, Қап - қара түнек болып маңайдағы. Өкінбен мен де бір күн өлемін деп, Өкінем ұқсата алмай келемін деп, Күніне жүз ойланып, мың толғанам, Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп. Барым да, бақытым да осы өлеңім, Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім. Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа, Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін.
Источник: www.zharar.com/kz/olen/5080-turaly.html
© www.ZHARAR.com
А
Байқап қарасаңыздар екі ағамыздың да толғаулары өмірден өтер сəтте жазған секілді
Не деген создер казагым!!!!😔😔😔
Қасым Аманжолов өзі жайлы айтқан сөздері ғой😭😭
Шіркін жарықтық Жәнібек аға жатқан жерің жұмақ, мінгенің пырақ болсын!!! Жүрекпен жеткізген әрбір сөзін, қазіргі қыңсылаған жыртық шалбар, жалаңаш бұттар әдірем қалсын! Сол заманның адамдары түрлеріде бір ерекше әдемі! Қазақылықтың сарыны байқалады бір түрлі, шіркін заманай сол кездер десейші!
Әумин
Кайран Жанібек! Кайтыс болганда 3 кун жаттым қайғырып😔😔😔
Осындай ән термені қазіргі жастар тыңдармекен.
Тыңдаймыз
Бармызғой ағаууу😅
2001жылғы баламын жасым 23те осы термені тыңдаймын өйткені мәні бар
тыңдаймыз
Тыңдаймыз
Қалың елім қазағым қайран жұртым Ұстарасыз ауызыңа түсті ау мұртың 😢😢
Жаныңыз жәнатта болсын аға сіздей Қасым енді тумайды өкінішті сіздей әннің маржанын жазатындар енді келмес сіз тарихта қалсасыз сіздей ешкім туылмас енді
Шіркін,Жәнібек Кәрменов,өте дарынды әнші,бұрынғы әншілер ге ещқандай әншілер жетпейді,қазіргі әншілер сахнаны сатып алып қой құсап маңырап,түк дауыс жоқ,қазір әнші де жоқ,дұрыс өлең де жоқ,Жәнібек аға,жаныңыз жаннатта,тәніңіз рахатта болсын!
Жаныңыз жәннатта болғай. Танашым аузынан тастамушы едіжарықтығым ай бір таңға әніне сусындаған екенсің ау. Недеген ашық, таза дауыс. Жүректен шықса, жүректерге жетеді екен.
Дауысты айтсайш дауысты...
Қайран Қасым...
Ерте кеттің бұ өмірден.
Таланттың ғұмыры неге қысқа?!
Осындай Аталарымыз қайда қазір.Шіркін ай дауысты айтшы жүректен жүрекке жетеді
Ұрпақтары Қалаулымда жүргеніне ішің қынжылады
Сайттан іздеу...
👈 қаріп өлшемі 👉
Қасым Аманжолов (Өзім туралы)
01.05.2019
Қасым Аманжолов (Өзім туралы)
Өзге емес , өзім айтам өз жайымда,
Жүрегім жалын атқан сөз дайында.
Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,
Тербетіп, тулатып бір қозғайын да...
Аманжол - Рахымжанның Қасымымын,
Мен қалған бір атаның ғасырымын.
Біреуге жұртта қалған жасығымын,
Біреуге аспандағы асылымын.
Шарлаған жолым жатыр жер бетінде,
Көрінер көлеңкесі келбетімде,
Қай жерде үзіледі қайран сапар,
Түйін боп өмірімнің бір шетінде.
Сол жерге қалармын ба мәңгі тоқтап,
Жоғалып жер бетінен сүрлеу-соқпақ.
Немесе бастармын ба екінші өмір,
Жалынды жыр жолында қызыл шоқ қап.
Дүние, жалт-жұлт еткен кең мекенім,
Көре алмай көп жеріңді мен кетемін.
Арпалыс ала құйын заманалар
Арбасып тұрып алды, мен не етемін.
Өмір жоқ түскен жерде бір арнаға,
Көп күттім, көп тіледім құмарлана.
Қайтейін, жетер емес қысқа өмірім,
Алыстан көрінгенмен мұнарлана.
Сен неткен бақытты едің келер ұрпақ,
Қараймын елесіңе мен таңырқап.
Жаңғыртып жер сарайын сен келгенде,
Көрпемді мен жатармын қырда қымтап.
Жүзінде кәрі жердің әжімі көп,
Ізімді табарсыңдар әзер іздеп.
Оқырсың сонда мүмкін бұл жырымды,
«Досың да,туысың да біздерміз» деп.
Ризамын туғаныма адам болып,
Өкінбен қаламын деп бір күн солып.
Адамзат сапарының мейманымыз,
Бір мезет жер бетіне кетер соғып.
Екі көз - екі жұлдыз маңдайдағы ,
Көруші ең құбылысты қай - қайдағы.
Япырмай,сен де бір күн сөнермісің,
Қап - қара түнек болып маңайдағы.
Өкінбен мен де бір күн өлемін деп,
Өкінем ұқсата алмай келемін деп,
Күніне жүз ойланып, мың толғанам,
Өзіммен бірге өлмесін өлеңім деп.
Барым да, бақытым да осы өлеңім,
Жақыным , жүрегімнің досы өлеңім.
Өмірге келгенім жоқ бостан - босқа,
Мен қайтып , босқа жасап , босқа өлемін.
Гүрілдеп жалын атқан кеудем - көрік,
Сөз соғам құлашымды еркін керіп.
Суарып шынықтырам күйге малып,
Болсын деп әрі әдемі, әрі берік.
Құя алман үгітілген балшық өлең,
Көңілімде көл жасаман тамшыменен.
Серінің семсеріндей сертке таққан
Өлеңнің өткірін бір алшы менен.
Ежелден ерке бұлан Қасым едім,
Бұлқына тасып едім, басып едім.
Жүзім - жаз , көңілім - көктем кең пейілді,
Жақсының жүрегіне ғашық едім.
Сөзім жыр, лебізім - күй ерке едім,
Өз жерім, өз елімде еркеледім.
Өмірдің алтын сарай аспанына
Қиялым қақты қанат ерте менің.
Кең жайдым құлашымды дүниеге,
Білдім мен қайғыра да ,сүйіне де.
Әйтеуір әрі - сәрі болғаным жоқ,
Ұқтым мен, көңілімнің күйі неде...
Аяған жүрегім жоқ жолдасымнан,
Сый көрді не бір сараң мол Қасымнан
Жолдастың жүзін қайта алдым жинап,
Айрылсам ала көңіл он досымнан.
Қасыммын, сол баяғы бір қасыммын,
Бақытын ойламаймын құр басымның.
Тымырсық түнек болсаң - дұшпаныңмын,
Ақ көңіл адал болсаң - сырласыңмын.
Боламын ақын Қасым әлі де мен,
Өлеңін бөбегіндей әлдилеген.
Қанатын қағып жылдам келер жылдар,
Бәрін де қарсы аламын ән - күйменен.
Бір күні от өмірім қалса өшіп,
Қайран ел, туған жерден кетпес көшіп.
Торқадай жамылып ап топырағын,
Жатармын өз жерімде бір төмпешік.
Дариға, о дариға,шіркін дәурен,
Басымнан таярмысың бір күн дәурен.
Жалт беріп жоғалар ма нажағадай ,
Жүзіңде шалқып тұрған күлкім,дәурен.
Тоқтамас өмірімнің сағатындай,
Жүрегім енді қанша соғар тынбай.
Тыншыр ма ақтық рет бір таопынып,
Мерт болған балапанның қанатындай.
Түсірген ой сәулесін шар тарапқа,
Ақылдың алтын оты сөнген шақта.
Бұл күнде саңқылдаған сұңқар үнім.
Кетерсің судай сіңіп табиғатқа.
Сондықтан ап кел бері домбырамды,
Кеудеме күй қанаттықондыр әнді.
Берейін өмірімнен өлең жасап,
Шашайын оңды - солды сол мұрамды.
Дүниеге келер әлі талай Қасым,
Олар да бұл Қасымды бір байқасын.
Өртке тиген дауылдай өлеңімді
Қасымның өзі емес деп кім айтасың!
Қазақы иіс аңқып кетті👍👍👍
Естен кетпейді әр дайым шыркай бергің келеді
Ұлтжанды Азаматтар
Осы әнді тындасам журегым сыздап, козыме жас толады. Кайран казактын андеры-ай. Анымен коса әуені, сөзі сокыр козден жас шыгарып, мылкау адамна тіл бітіреді. Мен сені суйем өмір.
Неткен дауыс тұнық неткен тамаша орындау жумыс куні басталғаннан жұмыс уақыты біткенше тыңдадым қайта қайта алі тыңдап отырмын
👏👏
Жəкеңнің баласы бір шірік болды ғой Қалаулымнан аса алмады
Қайран бір туар Ағаларымыз,, Жатқан жерлерің жарық,, Имандарың Серіктерің болсын,, Жайларың Жаннаттан болсын
Сол кездің адамдары қандай иманжүзді
Шіркін сол кездің әншілері мен тыңдаушылары қандай керемет ә
Мукагали олен айткызганы турсынгазы рахтмов екен. Тукеннын оз аузынан естыгенмын. Аман есен бай куатты болайык,агайын
Керемет айтылған! Бұл жалғанның өткінші екенін Қасым керемет шырқаған екен!
Не деген сөздер!?Не деген орындау?!Керемет.
Я помню эту песню с детства , её передавали по радио. Это любая песня моей бабушки. Эта песня просто задевает душу
Даусы керемет бала кезімізде көп тыңдадым
өленен бұрын тыңдап отқан көрерменге ырза болдым...сағындым осындай адамдарды...олар қалмады .қалса да ондай бола алмай калды(
Жас кезимизде суип тындаитын едик жаткан жериниз жаилы болсын.
Қай жылы айтылған?
Керемет
БҰЛ КІСІНІҢ БАЛАСЫ ҚАТЫН ІЗДЕГЕН БАЙ ІЗДЕГЕН БІРЕУЛЕРДІҢ АРАСЫНДА, ҚАЙ-ҚАЙДАҒЫ БІР ТҮРІКТЕРДЕН ҚАЛҒАН БАҒДАРЛАМАДА ЖҮРГІЗУШІ БОЛЫП ЖҮР. ОДАНДА ҰЛТ ТАҒДЫРЫН, МЕМЛЕКЕТТІК ТІЛ ТУРАЛЫ МӘСЕЛЕЛЕРДІ ҚОЗҒАЙТЫН БАҒДАРЛАМАЛАРДЫ ЖҮРГІЗБЕЙДІ МА. ӘКЕДЕН БАЛАНЫҢ КЕРІ КЕТІП ТУҒАНЫ ШЫҒАР. ШАХ КЕРІМ ТЕПЛИЦАДА ӨСКЕН ҚИЯР СИЯҚТЫ.
Сак пен гуннын бергиси туркинин урпагы бул заманда не боп кеттик кешире гор откен аруактар
Пай шіркін казағымның қаймақтары отыр ғой
Осындай зиялы кисинин жалғыз улы отыргои ыржалактап бирболаиыкта казактын кыздарын шаш жулыстырып тамашалап ритинг котилсин деп уятай букил елге кадирсиз болып
Kumis komei
Jez tandai
Өте керемет орындау
Жәнібек аға мәңгілік есімізде
Міне Қазақтың сыйлы элитасы!
😥😥😥😥😥😥
Қандай керемет дауыс?!
Шахтың əкесі
міне ән керемет
Керемет ән
Мың алғыс
😍
фантастика
Керемет
Керемет
керемет
керемет
Даусыңнан айналдым😢
Любимая песня моей мамы ...❤😢
😢меніңде мамам өзі домбыра,шертіп айтатын еді...
Тәңірдің дауысы.
Keremet
әттең
Саиат ыбыраи агмыз отыргои
Керемет
Рахым👀ет(Алла)
Keremet!!!!!! Jilap otirmin.
осындай адам омирге келсегой
Менде
Сулеймен создерi
Керемет, соз жок!
Keremet
2020 10 04 ай сайын тыңдайтындар барма ?0
Ия,мысалы мен
2023
Қабдеш атамыз да отыр екен
❤️💔😭
Руслан
Керекмемес
керемет
Жаннат Жексенбаева нагыз ан осы
2019 барма
2020
@@ЖҰБАНЫШАҚАН 2020
👌👌👌👌👌
2021
Жатқан жерің жайлы болсын аға
😪😪😪😪😪
👍👍👍
Сахнада отырған кісілер кімдер? Айтып жіберіңіздерші.
Арасында Қабдеш Жұмаділов бар
Ватсапқа жібересізба?