Het Park te Rotterdam

Geschiedenis
Het gebied waarop nu het Park ligt, is in het geheim in 1851 aangekocht door de gemeente Rotterdam met de bedoeling hier een slachthuis te vestigen. Na bezwaren van Delfshaven hiertegen (de buitenplaats lag op het grondgebied van Delfshaven en dit was nog geen onderdeel van Rotterdam) en op verzoek van de raad, besloot de gemeente Rotterdam in 1852 hier een "publieke wandeling" te maken.
Het Park ligt aan de Maas ten zuiden van de Westzeedijk. Het Park ziet eruit als één geheel, maar eigenlijk bestaat het uit twee delen. Dat komt doordat het is aangelegd op de plek waar vroeger twee buitenplaatsen lagen. De oostelijke helft, waar nu Parkzicht ligt, was de buitenplaats van J. Valckenier en werd tussen 1852 en 1863 naar een ontwerp van de firma Zocher aangelegd. Het westelijke deel, waar buitenplaats de Heuvel lag, was tot 1866 eigendom van J.A. Nottebohm en werd rond 1886 met enige aanpassingen bij het Park gevoegd. De grens tussen beide buitenplaatsen liep waar nu de Rododendronallee ligt.
Ten behoeve van de raadsvergadering schrijft de gemeentesecretaris op 11 juli 1853 “dat het hem voorkomt dat, dewijl er reeds veel geld in het terrein der wandeling is gestoken en ook de burgerij in de voltooijng van het eenmaal aangevangen werk groot belang stelt, in dezen voor het Gemeentebestuur zoo zeer onaangenamen stand der zaak, nu wel het een of ander zal moeten gedaan worden, wil men ook niet bovendien welligt nog in moeijlijkheden met den aannemer der wandeling geraken”. In die vergadering geeft de raad aan B&W de opdracht de onderhandelingen over het uitkopen van de huurders te hervatten. Ook krijgt dan het nieuwe plantsoen de officiële naam “Park”.[2]
Het ontwerp van het Park was van Jan David Zocher jr. en zijn zoon Louis Paul Zocher uit het jaar 1852, gebaseerd op de principes van de Engelse landschapsstijl. In 1875 werd het Park vergroot met het landgoed de Heuvel. Met de aanleg in 1898 - aan de rivierzijde - van "het fraaie Parkterras [...] door het dankbare Rotterdamsche publiek 'de bult van De Jongh' gedoopt"[3], werd de aanleg van het Park afgerond.
Aan de westkant van het Park is in 1914 de houten Noorse Zeemanskerk gebouwd. Het kerkje was een geschenk van het zojuist onafhankelijk geworden Noorwegen aan Rotterdam en is als bouwpakket naar Nederland verscheept. Door de aanleg van de Maastunnel vanaf 1937 is aan de westkant een gedeelte van het Park verloren gegaan. De Noorse Zeemanskerk is toen verrold naar zijn huidige plaats aan de Westzeedijk.
Sinds december 2010 heeft het Park de status van rijksmonumen