ტექსტი შენ ისევ ისმენ აზრებს თუარ მცნობ უამბობ ქარებს ჩემ ჩანაფიქრებს რომ უარყოფ ნუანდობ თავს სიბნელში სანთელს ნუ აქრობ ამ ღორებთან მიმოპნეულ მარგალიტებს ნუ ამკობ იქენბ ვერ დაასათაურის ეს თუნდაც დრომ აზრებს არ უნდა აზიანებდე უაზროდ ისევ მეუბნებიან მამუ მუზას ნუ ათრობ მეკი მგონია ეს სიუხეშე უნდათ რომ არვიცი საიდან დავიწყო რაუნდა დაუწყო ვერავინ მეწყობა მუქია განწყობა ფიქრები წყეული ქუჩაში მარტო ვარ და რა გაეწყობა მე უფრო მგონია პირიქუთ ბუნებრივია აზრები სევდა არ მეტყობა არადა ამდენი წუხილი დაგროვდა პოემებს ატყვია უკვე უშენობა და მერე ვიშენებ ოცნებას იცოდე არაფერს არ შევუშინდები მუზები ხედავენ ბუნებას და ჩემში არიან ქარები სხივები წვიმები არ შევეჯიბრები არავის ჯიბრი მე არ ვიცი და ისევ უხეში ვითვლები ჯიბეში არაფერია და ისევ უხერხულად ლექსებით გაგიმასპინძლებდი გაგინაწილებდი დროს არა მთლიანად მე მოგცემდი დროს მამუ ჯოჯოხეთურ გარემოში მოსეინობს რომ ზეიმბობს ფიქრები სიბნელე ვითარც ბნელში ბნელი ესე ვარ ლექსებით და ნახატებით ბედნიერი კარებზე მოგვადგა ზამთარი ქალაქიდან მოჩან თოვლი მთის კალთებზე გარშემო არავინ არარი თემაა მთავარი წუხილი ჩემ შინაარსებზე ამიტომ მე ისევ გიყვებ ეცემა მონეტა ორივე მხარეზე შავი ფერებია შავია გარშემო ფიქრები ბინდივით ჩამოწვა თვალებზე და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ რომ არ მოვერიდე თავს დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ რომ არ მოვერიდე თავს დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ ბოლოს სითბო იმარჯვებს ბნელი ბოროტება კვდება წერა მეზარება მაგრამ მუზა სამარიდან დგება ეს რა მემართება დრო გადის და ქრება შემართება აზრი კვდება როგორც სხეული და სული რჩება
ვერ გაგიძელებს გვირილებს და პრინცი ცხენზეშენ იცი რომ ვერ ვიქნები მაგრამბაზარი არ გინდა პრინციპებზე მარა ბაზარი არგინდა პრინციპებზე და იცოდე არაფერს მოვერიდები ისევ მეცემა გაფრენისას წვიმა ფრთებზე წვიმა ფრეთებზე ვერ დამამძიმებს მინდა საუბარი წამოვიწყო წინაპრებზე გაგიკვირდება კერპი წაიქცა სადაც აღამრთეს ის ღამეში მუზების კარგად მესმის ცრემლებო კალმები დაყარეთ ძირს თუ თქვენი ნაწერი დოლარად ღირს მამუ ამ სურათებს არაფრად თვლის დილით გაღვიძება იმედად ღვთის დილით იღვიძებს და საკუთარს ქმნის მომიწევს აღწერა ამ ქალაქის უშენოდ დაცარიელებულ ქალქს უნდა იცოდე რომ ვერავინ შეავსებს ალაგ ალაგ შავი ფერი დაკრავს და აქ დაკარგულები უკან გზას ვერ აგნებს მახარებს გამგები არავინ არ ყავს და ვინ იყოს იმედებს ვერავინ ვერ მაძლევს ღამდება და მუზა ჭაობში დამთავრდა მაინც ეს ძაღლები ვერ ამჩნევს მას მას შენი დუმილი კლავს მას მას შენი ფიქრები რევენ მაგრამ დრო გადის და გადადის წყენა და ჩვეულად უსახო ნახაზებს მწერენ უნადა იცოდე რომ იცვლება დროება მათი პაიკები ვეღარ გაძლევენ უნდა გჯეროდეს რომ არ წავიქცევი და უნდა გჯეროდეს რომ ვერ გამასწრებენ ვერავინ მივიდა მზეს მაგარამ აქ (იკარმა)… იფრინა მზემდე ვიცი რო ძალიან ძნელია სევდა მაგრამ ჩემი მუზაა დღემდე ასერომ არავუს არუნდა ვწერდე ამიტომ ვუკარგავ მე ამათ ხალის მე ისევ ლექსებით დაგაიმედე აქ რომელშიც ფიქრები არარია ხალხის და ისევ ნუ შემეკითხები რა მჭირს მე თუ არაფერ ვაკეთებ წერის გარდა შენ უკან მონახავ ადგილა მარგრამ იცოდე არ გადავა სცენის ფარდა და მერე ამის ბრალია ბრალის მაგ შენი თვალებიდან ცრემლის ვარდნა მევარ შთაგომება ღამის და ლექსებზე ისევ არ გამოვა გვერდის ავლა ამ ფერს ვინახავ დღემდე არადა ტილოებს დაედო მტვერი ჩვენ ალბათ ვერასდროს გავუგებთ ერთამენეთს ადამიანებს გვყავს საერთო მტერი და მახარობელი აქ არი უფალი და შენზეა მადლი და ვერ…. თუკი რაც მოგეცა შეინარჩუნე და იმის გულით ხარ შენ მადლობელი და შემამკობელი ამ ყოველივესი ჩემი აზრების რომ არის ის სწორედ ამიტომ არმინა დავნებდე ჩემი დავტოვი გზამდე და მიწის ეს დედამ იცის ჩემი ყოველი ნაფიქრი რა მიხარია და რა მიჭირს ანუ საერთოდ ყველამ რომ გაიქცეს ვიცი ღმერთი და მხოლოდ ის დამიცდი ფიქრებს ისევ უნდა რომ გაიქცეს მაგრამ აზრებმა არიცის სად მირბის ჩემი ავსებული გრაალი წაიქცეს თუკი მე ამათი ემოცია არ მიღირს თან ამთარიღის როცა ამას ვწერ ეხლა წვიმაა მაწვება წვიმები მეც და ვფიქრობ ერთია ამ ბნელ სამყაროში მეფე და ვეზირი მონა და ტყვეც ზოგადად თქვენც თქვენ დაგტყვიათ კვალი იმ სახეზე რომლითაც მიყურებთ მე რომ არ გიხარიათ თქვენ ჩემი კარგი და გინდათ რომ წავიდე დროზე ადრე მაგრამ ეს რა ჩემი ბრალია მეხო არაფერი საერთოდ არვიცი თქვენი მტერია იმდენია გარშემო მე მხოლოდ მაფიქრებს ჩუმი უხილავი მტერი ამიტომ ვუშინდები სიჩუმეს მეს მეორეს მიანდობს თავს ფეხზე დაიკიდე ვინ გიყურებს ამით გადალახავ ყველა წინაღობას პირევი სხვა მხარეს მიიბრუნეს ანუ ვერავინ გაბედავს წინ დადგომას მე მახსემდება თუ როგორი ვიყავი უწინ და მივყვები წინათგრძნობას არავინ მაკითხავს ვაცივებ ოთახს და ნაწერებს ვეღარ იტევენ კედლები გავა დრო გადავა ღუბელი ციდან და მზე გამოვა მაშინ თუარ შეცდები ჩუმი იმედები გავიდა არვიცი წავიდე მიწისკენ მიდიან გზები და თითქოს პლანეტა უცხო ადგილია ადამიანები მოგზაურები და მოგზავნილები აგზავნიან გზავნილებს მამუ მათ თარიღებს არ იკარებს ანუ ისეთი თემებია გარშემო ყველაფერს არ წერს და თავს იკავებს ჩათვალე არავინ არარის გამგები ჩათველე მარტო ვარ ყველაფერ ამასთან როცა იწყება უხეში ღამე და როდესაც ეული მივდივარ კალამთან
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ რომ არ მოვერიდე თავს დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ რომ არ მოვერიდე თავს დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ რომ არ მოვერიდე თავს დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
გენაცვალე ბრადიაგ
შენს პონტში გააგრძელე,ჩვენთვის repstar ხარ
"მუზა სამარიდან დგება" 🥹🥹
"დილით გაღვიძება იმედად ღვთის" ❤❤❤❤
ღმერთმა დაგლოცოთ, მამუკა! იხარეთ! ❤
დიდხანს იცოცხლეთ, მამუკა! შეუდარებელი ხართ! ❤❤❤
გენაცვალე მამუ👌 ღმერთმა დაგლოცოს🙏❤️
დაუფასებელი ლეგენდა💗
უძლიერესიააა👏❤️❤️
შეუდარებელი როგორც ყოველთვის ❤ პირველი !
ფეხზე დავიკიდოთ წინაღობა... 😘
საღოლ მამუ ❤
ძალიან მაღლაა❤️🤗
ძმაო...რაც გეწერინება იმას წერ და ზუსტად მამთხვევ რა განწყობაზეც ვარ... შენმა ერთმა ტრეკმა ძაან მძიმე დღეები გადამატანინა და გმადლობ ამისთვის! ✊♥️
jezz cocxali xar ?
@@moxucipepela4597ჯაბსონ ტო😮❤
@@jezaone9577 sad damekarge
შედევრია🔥🔥
Mamu gulsi xar braat❤
sheni yvela naweri shedevria sanam chavrtav ukve vici dzmao madloba aseti azrebistvis 🖤🖤🖤
მზესავით მოხვდა ყურს შენი ტექსტი, რიტმულობა, რეალობა და წარმატებებს გისურვებ შენ საქმეში ❤🖤✌🏼✌🏼
geniaa es bichii😊 bravoo mamu sul saocar duxzexarr👏🏿🖤
Respect 🖤🔥
გეხუტე მამუ🖤
„ჯიბეში არაფერია და ისევ უხერხულად ლექსებით გაგიმასპინძლდები”❤
ლექსი ყველაფერია მაგრამ არა ყველაფერი ლექსი✌️
საუკეთესო ხარ მამუ❤ გაგრძეელე არ შეწყვიტოო არასოდეს❤🙌
მამუ ჯოჯოხეთურ გარემოში მოსეირნობსსს❤ 👏
👑!
Warmatebebi..❤
❤❤❤
ძაან კაია❤️
ძალიან, ძალიაან!
მზემდე მივიდეს ხმა❤️
ცრელმი მომადგა🥺ძლიერია!❤️🩹
ჩემიიი ლეგენდააააა❤️
❤❤❤❤❤
❤
👏❤️
💞💞
მაგ ძაღლების დედას გავვთხარე ბაბუუუ
❤❤
👍👍👍
ჩემთვის უფრო დიდი პოეტი ხარ ვიდრე რეპერი ❤
ჩემთვისაც.
♥️🙏✌️
👏🏻👏🏻 მამუ ჯოჯოხეთურ გარემოში მოსეირნობს….
🖤✌🏼😎
Sheudarebeli bevris mtqmeli da simartlis mcveli🖤
❤😊
👍
გულში ხარ❤
კაცი სიღრმიდან ფესვებზე ღრმად საუბრობს)
bravo 2:53
1
გამორჩეულად დედისმტყვნელია ეს ტრეკი ♥️✊
3:44
Kai veshia 👍9gond cudi foto
ტექსტი, რომ გაიგო ფოტოსაც მიხვდები
მწერლებო კალმები დაყარეთ ძირს თუ თქვენი ნაწერი დოლარად ღირს ) დასაფასებელია ^^
🤎 🖤🤍
მზისკენ ❂
✔️🤍
ტექსტი
შენ ისევ ისმენ აზრებს თუარ მცნობ უამბობ ქარებს ჩემ ჩანაფიქრებს რომ უარყოფ ნუანდობ თავს
სიბნელში სანთელს ნუ აქრობ
ამ ღორებთან მიმოპნეულ მარგალიტებს ნუ ამკობ
იქენბ ვერ დაასათაურის ეს თუნდაც დრომ
აზრებს არ უნდა აზიანებდე უაზროდ
ისევ მეუბნებიან მამუ მუზას ნუ ათრობ
მეკი მგონია ეს სიუხეშე უნდათ რომ
არვიცი საიდან დავიწყო რაუნდა დაუწყო ვერავინ მეწყობა
მუქია განწყობა ფიქრები წყეული ქუჩაში მარტო ვარ და რა გაეწყობა
მე უფრო მგონია პირიქუთ ბუნებრივია აზრები სევდა არ მეტყობა არადა ამდენი წუხილი დაგროვდა პოემებს ატყვია უკვე უშენობა
და მერე ვიშენებ ოცნებას იცოდე არაფერს არ შევუშინდები
მუზები ხედავენ ბუნებას და ჩემში არიან ქარები სხივები წვიმები
არ შევეჯიბრები არავის ჯიბრი მე არ ვიცი და ისევ უხეში ვითვლები
ჯიბეში არაფერია და ისევ უხერხულად ლექსებით გაგიმასპინძლებდი
გაგინაწილებდი დროს არა მთლიანად მე მოგცემდი დროს
მამუ ჯოჯოხეთურ გარემოში მოსეინობს რომ ზეიმბობს ფიქრები სიბნელე ვითარც ბნელში ბნელი
ესე ვარ ლექსებით და ნახატებით ბედნიერი
კარებზე მოგვადგა ზამთარი ქალაქიდან მოჩან თოვლი მთის კალთებზე
გარშემო არავინ არარი თემაა მთავარი წუხილი ჩემ შინაარსებზე
ამიტომ მე ისევ გიყვებ ეცემა მონეტა ორივე მხარეზე
შავი ფერებია შავია გარშემო ფიქრები ბინდივით ჩამოწვა თვალებზე
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ
რომ არ მოვერიდე თავს
დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ
შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს
მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ
მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ
რომ არ მოვერიდე თავს
დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ
შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს
მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ
მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
ბოლოს სითბო იმარჯვებს ბნელი ბოროტება კვდება
წერა მეზარება მაგრამ მუზა სამარიდან დგება
ეს რა მემართება დრო გადის და ქრება შემართება
აზრი კვდება როგორც სხეული და სული რჩება
ვერ გაგიძელებს გვირილებს და პრინცი ცხენზეშენ იცი რომ ვერ ვიქნები მაგრამბაზარი არ გინდა პრინციპებზე
მარა ბაზარი არგინდა პრინციპებზე და იცოდე არაფერს მოვერიდები
ისევ მეცემა გაფრენისას წვიმა ფრთებზე წვიმა ფრეთებზე ვერ დამამძიმებს
მინდა საუბარი წამოვიწყო წინაპრებზე გაგიკვირდება
კერპი წაიქცა სადაც აღამრთეს ის
ღამეში მუზების კარგად მესმის
ცრემლებო კალმები დაყარეთ ძირს თუ თქვენი ნაწერი დოლარად ღირს
მამუ ამ სურათებს არაფრად თვლის
დილით გაღვიძება იმედად ღვთის
დილით იღვიძებს და საკუთარს ქმნის მომიწევს აღწერა ამ ქალაქის
უშენოდ დაცარიელებულ ქალქს
უნდა იცოდე რომ ვერავინ შეავსებს ალაგ ალაგ შავი ფერი დაკრავს და აქ დაკარგულები უკან გზას ვერ აგნებს
მახარებს გამგები არავინ არ ყავს და ვინ იყოს იმედებს ვერავინ ვერ მაძლევს
ღამდება და მუზა ჭაობში დამთავრდა მაინც ეს ძაღლები ვერ ამჩნევს
მას მას შენი დუმილი კლავს მას მას შენი ფიქრები რევენ მაგრამ დრო გადის და გადადის წყენა და ჩვეულად უსახო ნახაზებს მწერენ
უნადა იცოდე რომ იცვლება დროება მათი პაიკები ვეღარ გაძლევენ
უნდა გჯეროდეს რომ არ წავიქცევი და
უნდა გჯეროდეს რომ ვერ გამასწრებენ
ვერავინ მივიდა მზეს მაგარამ აქ (იკარმა)… იფრინა მზემდე
ვიცი რო ძალიან ძნელია სევდა მაგრამ ჩემი მუზაა დღემდე ასერომ არავუს არუნდა ვწერდე
ამიტომ ვუკარგავ მე ამათ ხალის მე ისევ ლექსებით დაგაიმედე აქ რომელშიც ფიქრები არარია ხალხის
და ისევ ნუ შემეკითხები რა მჭირს მე თუ არაფერ ვაკეთებ წერის გარდა შენ უკან მონახავ ადგილა მარგრამ იცოდე არ გადავა სცენის ფარდა და მერე ამის ბრალია ბრალის მაგ შენი თვალებიდან ცრემლის ვარდნა მევარ შთაგომება ღამის და ლექსებზე ისევ არ გამოვა გვერდის ავლა ამ ფერს ვინახავ დღემდე არადა ტილოებს დაედო მტვერი ჩვენ ალბათ ვერასდროს გავუგებთ ერთამენეთს ადამიანებს გვყავს საერთო მტერი და მახარობელი აქ არი უფალი
და შენზეა მადლი და ვერ….
თუკი რაც მოგეცა შეინარჩუნე და იმის გულით ხარ შენ მადლობელი და შემამკობელი ამ ყოველივესი ჩემი აზრების რომ არის ის სწორედ ამიტომ არმინა დავნებდე ჩემი დავტოვი გზამდე და მიწის ეს დედამ იცის ჩემი ყოველი ნაფიქრი რა მიხარია და რა მიჭირს ანუ საერთოდ ყველამ რომ გაიქცეს ვიცი ღმერთი და მხოლოდ ის დამიცდი ფიქრებს ისევ უნდა რომ გაიქცეს მაგრამ აზრებმა არიცის სად მირბის ჩემი ავსებული გრაალი წაიქცეს თუკი მე ამათი ემოცია არ მიღირს თან ამთარიღის როცა ამას ვწერ ეხლა წვიმაა მაწვება წვიმები მეც და ვფიქრობ ერთია ამ ბნელ სამყაროში მეფე და ვეზირი მონა და ტყვეც ზოგადად თქვენც თქვენ დაგტყვიათ კვალი იმ სახეზე რომლითაც მიყურებთ მე რომ არ გიხარიათ თქვენ ჩემი კარგი და გინდათ რომ წავიდე დროზე ადრე მაგრამ ეს რა ჩემი ბრალია მეხო არაფერი საერთოდ არვიცი თქვენი მტერია იმდენია გარშემო მე მხოლოდ მაფიქრებს ჩუმი უხილავი მტერი ამიტომ ვუშინდები სიჩუმეს მეს მეორეს მიანდობს თავს ფეხზე დაიკიდე ვინ გიყურებს ამით გადალახავ ყველა წინაღობას პირევი სხვა მხარეს მიიბრუნეს ანუ ვერავინ გაბედავს წინ დადგომას მე მახსემდება თუ როგორი ვიყავი უწინ და მივყვები წინათგრძნობას არავინ მაკითხავს ვაცივებ ოთახს და ნაწერებს ვეღარ იტევენ კედლები გავა დრო გადავა ღუბელი ციდან და მზე გამოვა მაშინ თუარ შეცდები ჩუმი იმედები გავიდა არვიცი წავიდე მიწისკენ მიდიან გზები და თითქოს პლანეტა უცხო ადგილია ადამიანები მოგზაურები და მოგზავნილები აგზავნიან გზავნილებს მამუ მათ თარიღებს არ იკარებს ანუ ისეთი თემებია გარშემო ყველაფერს არ წერს და თავს იკავებს ჩათვალე არავინ არარის გამგები ჩათველე მარტო ვარ ყველაფერ ამასთან როცა იწყება უხეში ღამე და როდესაც ეული მივდივარ კალამთან
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ
რომ არ მოვერიდე თავს
დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ
შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს
მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ
მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ
რომ არ მოვერიდე თავს
დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ
შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს
მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ
მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
და მე გავიხსენებ წლებს სადაც გიმეტებდი შენ
რომ არ მოვერიდე თავს
დღეს ჩვენ რომ არ გვქვია ჩვენ
შენ დროს ვერ გაუძლებ მეტს
მეკი მწვანე თვალებს ვხედავ
მაინც წავალ ტბასთან ღამით მასში მაინც ჩავიხედავ
ყველა ერთად არ დაიწერა და ასე იყოს 😅
❤❤❤
❤😊
❤❤❤