Zeynep merhaba, Verdigin degerli bilgiler icin cok tesekkurler. Ofke, uzuntu, korku gibi duygulari yasayamamamizin sebebi cocukken bu duygulari yasarken onaylanmamamiz, durdurulmamiz, ayiplanmamiz gibi onay gormedigimiz durumlar. Sonrasinda bunlarin artik onay gormeyecegi kodunu tasidigimiz icin bu duygulari ifade edemiyoruz. Meditasyon esnasinda huzun ve nefret duyuyorum. Gozumun onune de bu ofke ile yapmak istedigim bir cok sey gelmeye basliyor. Etrafa birseyler firlatmak, delicesine bagirmak, ciglik cigliga, insanlari öldürmek vs. Bunlar normal hisler. Cocuklukta bize yasatilmis cok agir hisler sonrasi ortaya cikaramadigimiz hisler. Cunku dusun; annen ya da baban, yaptigin bir hatayi hak ettiginden daga agir bir sekilde odetiyor, ve normal bir canli olarak hak etmedigin bir bedel odedigin icin ofkeleniyorsun, bu sefer de ofkelendigin icin dayak yiyiyorsun. Bu sefer ofke nefrete donuyor. Bu sefer nefret cigliklari attigin icin dayak yiyiyorsun veya azarlaniyor, cezalandiriliyorsun. Butun bunlar 1 kere degil, bir cok kere tekrarlanip sende bastirilmaya baslaniyor . Zaten genelde bir ailede cocuga karsi haksiz veya hak ettiginden fazla bir bedel odetiliyorsa bu bir kere yasanmiyor. O aile zaten cocuklugundan itibarem cocugu surekli bastiran bir yapida oluyor. Boylelikle zihinde bastirdigimiz, onaylanmamis o nefret buyuyor. Ve biz onu hic bir yerde ortaya cikaramiyoruz, o nefret duygusunu yasayip onu bosaltamiyoruz. Meditasyon esnasinda ki illa oturmak bile zorunda degilim, yattigim yerde duyguma iyice odaklandigimda zaten kendiliginden medite yani odaklandigimi anliyorum, o duyguyu yasamaya basliyorum. Utanc ise utanc duygusu. Sonuna kadar utanmaya calisiyorum, agliyorum. Zamaninda cunku utanmama da izin verilmemis. Utanirken defol odana denmis mesela. Utanc da yarida kesilmis, onaylanmamis. Meditasyon esnasinda bu duygulari yasayabilmemizin tek sebebi yanimizda bizi onaylamayan biri yok. Zihnimizde annemize birsey firlattigimizda ve yeter ulan artik diye her tarafi kirdigimizi hissettigimizde biz kendimizi hakli gorup bu hissi yasiyoruz. Gerekirse yerimizden kalkip hayali olarak sanki yanimizdalarmis gibi yapip canlandirarak ve o hissi yasayarak (bu psikodrama gibi de ayni zamanda) O anda, yani tek basinayken, o duyguyu istedigimiz sekilde yasayabildigimizi dusunup yasayarak aslinda o duygumuza onay veriyoruz. Ve saglikli bir sekilde; ister tepinerek, ister ciglik cigliga bagirarak, ister sesimizi kisip bagiriyormus gibi yaparak, cirpinarak, boslukta biri varmis gibi ona vurarak vs bu duyguyu yasiyor ve bunu yasamamiza da onay veriyoruz. Bu o zamaninda yasayamadigimiz, yarida kesilen duyguyu yasamamiza yardimci oluyor cunku onay mercii sadece biz oluyoruz. Simdi bunu okuyanlar diyecekler ki; ya ben ciglik cigliha bagirip tepinmek istiyorum evet, ama bunu evde yapamiyorum. Komuslar veya ev halki vs. Bunu nasil yapicam? Meditasyonda oturup hicbir hareket etmeden bunu sadece zihnen yapabilmek coook buyuk bir beceri ve iş, onu oncelikle soyleyeyim. Bunu herkes yapablmayabilir. Bu durumlarda arabanizi alip sizi kimsenin duyup gormeyecegi ormanlik bir araziye gidip arabanizin icinde tepinebilir, bagirabilirsiniz. Arabaniz yoksa araba kiralayip bile gidebilirsiniz. O zamaninda yasayamayip akitamadiginiz duygulari yani travmaniza donusmus duygulari yasayarak akitabilirsiniz. Ben surekli bunu yapiyorum. Bazen zihnen, bazen o kadar yogun ki kalkip evde tek basima birilerine bagiriyor veya bisey firlatiyor gibi yaparak. Artik o anki duygumla ne yapmak istiyorsam. Camlari kirdigimi, ortaligi darmaduman ettigimi dusunup, onu yaptigimi hissederek ve canlandirarak. Bu bendeki bastirilmis nefreti kendi onayimla ortaya cikartmam. Simdi diyeceksiniz; peki bunu disarida da yapamaz miyiz? Yaparsiniz. Ama onay verilmez. Bu dunyada tamamen bilincli profesyonellerin disinda ofkeye onay veren yok. Dolayisi ile bunu disarda yapmaya kalktiginizda yine onay alamayacaksiniz ve yine ofkenizi yasayip istediginizi yapamamis olacaksiniz. Ve sonuc ofkenin yine bastirilmasi. Bastirdiginiz duygulara ve bu duygularim sizi yaptirdigi eylemlere onay verecek tek kisi yine sizsiniz. Emin olun cogu psikoterapist, psikolog dahi ofkenize onay vermiyor. Tek basiniza olun, duygunuzu yasamaya calisin, zihninizde dibine kadar canlandirmaya calisin. Gerekirse kalkin havaya yumruklar atin, defol diyin (bu ofke icin), ya da korku varsa yere yatin cenin olun titreyin ve bu onceden onaylanmamis duyguyu kokune kadar yasayip travmanizi çözün. Tek yol bu. Bu titreyin, veya havaya yumruk atin tekme atin benim duygularimin karsiligi. Belki sizde baska sekilde seyler yaptiracak. Ne bileyim, mesela korktugunuz zaman elinizi basinizin ustune koyup koseye sineceksiniz. Tamamen o anki duygunun getirdigi hareket. Bu sanki sizofrenikmis gibi geliyor ama hayir, sizofrenik degil. Sizofren veya deli kisi yaptiginin hayali ve kendini iyilestirmek icin yaptigi biey oldugunun farkinda degildir. oysa sizin bunlari yaparkenki niyetiniz ve amaciniz bastirilmis duygularinizdan kendinizi arindirmak. Ve bunun bilincindesiniz. Bu sagliklidir. Baskasina fiilen zarar vermezsiniz. Isterseniz hayalinizde öldürün. Patlatın. Bunu yaparak hem o nefreti bosaltirsiniz hem de kendinize onay vermis, baskalarina da zarar vermemis olursunuz. Tek care sizsiniz. Baskasi degil. Kolay degil. Odaklanmak bile mesele ama tek care sizsiniz.
iki gecedir sizinle meditasyon yapıyorum ve bununla beraber dehset bir öfke hissi yaşamaya başladım.bayaa bayaaa yalın, açık, sanki agzımın ucunda, kafamın en tepesinde, ayak parmaklarımın en ucunda gibi. çıkmak için hiç yol katetmesi gerekmiyor.öylece çıkıyor. aslında bu gece 3.videoyu izleyecektim ama sağda sinir bozukluğu videosunu görünce bi heves geldim. ne güzel oldu bu. teşekkür ederim. sevgiler
o öfek içinizde bürüyüp hastalık bile yaratabilirdi. Onu Mindfulness ile hissederek kendinize büyük hediye veriyorsunuz. Çekinmemekte fayda var ama karar hep sizin. Yani fazlası nedir, ne zaman zorlamak gerekir, o kararı tek siz verebilirsiniz. Eğitmenlerin zorlaması iyi değil bence bilemedik binlerce şey var. Kişiye zarar verebilir. Sevindim adınıza. Sevgiler
Verdiğiniz bu cevap için çok teşekkür ederim. Benim için kıymeti büyük:) .Ortaya cıkanlarla ve hissettiklerimle ilgili ne yapmam gerektiğini bilmiyorum aslında. Sadece bakmaya çalışıyorum ve içimde sadece bükülüp kapanarak saatlerce kalma, sıkışmışlığı fiziken en acı noktasına kadar hissetme isteği var.
bedendeki hislerle kaldıkça- neremde ne sıkışıyor- sağ taraf mı sol mu, yargısız olmak vs... o zaman sakınca yok. İçinizden geliyorsa 'drama' olmadığı sürece ve açık farkındalık sürdüğü sürece şifalı gelebilir.
Bugün ilk defa son bölümü yapabidim. Daha önceleri ilk iki ya da üç bölümü yapmaya çalışıyordum. Bugün sıkıntılı bir gün geçirmiştim. Ve siz bazen gökyüzünü kara bulutlar kaplar deyince sanki yağmur olup indim. Gözyaşlarımi tutamadım. Bunun anlamı nedir çok da bilmiyorum. Verdiğiniz bilgiler harika. Ve siz daha da harikasınız. Teşekkürler Zeynep.
Sizi severek dinliyorum. Degerli bilgileriniz icin ayrica tsk ediyirum. Sadece merak ettigim icin sormak istedim. Cok ciddi bir konu anlatirken aniden guluyorsunuz neden?😊
Bu akşam dikkat veremiyorum. Sizin konuşmanıza dikkatim gidiyor ve sinirlenip bıraktım. Yanlış anladığım bir şey olmalı. Zira konuşmaların dikkati dağıtmayacağını varsayıyorum. Nasıl düşünmem gerekir?
Paylaşımlarınız gerçekten çok değerli teşekkür ederiz. Mindfulness Meditasyon Koçluk Eğitimi için yukarıdaki adrese mail gönderdim ancak geri dönüyor. Rica etsem kontrol edebilir misiniz?
Merhaba. Son bir haftadır istikrarlı şekilde devam ediyorum :) Canlı yayına denk gelemesem de mutlaka her gün oturuyorum, sayenizde. Herşey yolunda ama sadece şu uyuma hali geçemiyor bir türlü :/ "uykuya girip çıkma hali"ni daha sonra işleyeceğinizi söylediniz. Acaba diğer videolarda var mı? Başlık olarak göremedim, hepsini ayrı ayrı taramak da çok güç... Sevgiler, teşekkürler...
Sesiniz o kadar rahatlatici ki.... cok tesemkur ederim💖
Zeynep merhaba,
Verdigin degerli bilgiler icin cok tesekkurler.
Ofke, uzuntu, korku gibi duygulari yasayamamamizin sebebi cocukken bu duygulari yasarken onaylanmamamiz, durdurulmamiz, ayiplanmamiz gibi onay gormedigimiz durumlar.
Sonrasinda bunlarin artik onay gormeyecegi kodunu tasidigimiz icin bu duygulari ifade edemiyoruz.
Meditasyon esnasinda huzun ve nefret duyuyorum. Gozumun onune de bu ofke ile yapmak istedigim bir cok sey gelmeye basliyor. Etrafa birseyler firlatmak, delicesine bagirmak, ciglik cigliga, insanlari öldürmek vs. Bunlar normal hisler. Cocuklukta bize yasatilmis cok agir hisler sonrasi ortaya cikaramadigimiz hisler. Cunku dusun; annen ya da baban, yaptigin bir hatayi hak ettiginden daga agir bir sekilde odetiyor, ve normal bir canli olarak hak etmedigin bir bedel odedigin icin ofkeleniyorsun, bu sefer de ofkelendigin icin dayak yiyiyorsun. Bu sefer ofke nefrete donuyor. Bu sefer nefret cigliklari attigin icin dayak yiyiyorsun veya azarlaniyor, cezalandiriliyorsun. Butun bunlar 1 kere degil, bir cok kere tekrarlanip sende bastirilmaya baslaniyor . Zaten genelde bir ailede cocuga karsi haksiz veya hak ettiginden fazla bir bedel odetiliyorsa bu bir kere yasanmiyor. O aile zaten cocuklugundan itibarem cocugu surekli bastiran bir yapida oluyor. Boylelikle zihinde bastirdigimiz, onaylanmamis o nefret buyuyor. Ve biz onu hic bir yerde ortaya cikaramiyoruz, o nefret duygusunu yasayip onu bosaltamiyoruz.
Meditasyon esnasinda ki illa oturmak bile zorunda degilim, yattigim yerde duyguma iyice odaklandigimda zaten kendiliginden medite yani odaklandigimi anliyorum, o duyguyu yasamaya basliyorum. Utanc ise utanc duygusu. Sonuna kadar utanmaya calisiyorum, agliyorum. Zamaninda cunku utanmama da izin verilmemis. Utanirken defol odana denmis mesela. Utanc da yarida kesilmis, onaylanmamis.
Meditasyon esnasinda bu duygulari yasayabilmemizin tek sebebi yanimizda bizi onaylamayan biri yok. Zihnimizde annemize birsey firlattigimizda ve yeter ulan artik diye her tarafi kirdigimizi hissettigimizde biz kendimizi hakli gorup bu hissi yasiyoruz. Gerekirse yerimizden kalkip hayali olarak sanki yanimizdalarmis gibi yapip canlandirarak ve o hissi yasayarak (bu psikodrama gibi de ayni zamanda)
O anda, yani tek basinayken, o duyguyu istedigimiz sekilde yasayabildigimizi dusunup yasayarak aslinda o duygumuza onay veriyoruz. Ve saglikli bir sekilde; ister tepinerek, ister ciglik cigliga bagirarak, ister sesimizi kisip bagiriyormus gibi yaparak, cirpinarak, boslukta biri varmis gibi ona vurarak vs bu duyguyu yasiyor ve bunu yasamamiza da onay veriyoruz. Bu o zamaninda yasayamadigimiz, yarida kesilen duyguyu yasamamiza yardimci oluyor cunku onay mercii sadece biz oluyoruz.
Simdi bunu okuyanlar diyecekler ki; ya ben ciglik cigliha bagirip tepinmek istiyorum evet, ama bunu evde yapamiyorum. Komuslar veya ev halki vs. Bunu nasil yapicam? Meditasyonda oturup hicbir hareket etmeden bunu sadece zihnen yapabilmek coook buyuk bir beceri ve iş, onu oncelikle soyleyeyim. Bunu herkes yapablmayabilir. Bu durumlarda arabanizi alip sizi kimsenin duyup gormeyecegi ormanlik bir araziye gidip arabanizin icinde tepinebilir, bagirabilirsiniz. Arabaniz yoksa araba kiralayip bile gidebilirsiniz. O zamaninda yasayamayip akitamadiginiz duygulari yani travmaniza donusmus duygulari yasayarak akitabilirsiniz. Ben surekli bunu yapiyorum. Bazen zihnen, bazen o kadar yogun ki kalkip evde tek basima birilerine bagiriyor veya bisey firlatiyor gibi yaparak. Artik o anki duygumla ne yapmak istiyorsam. Camlari kirdigimi, ortaligi darmaduman ettigimi dusunup, onu yaptigimi hissederek ve canlandirarak. Bu bendeki bastirilmis nefreti kendi onayimla ortaya cikartmam.
Simdi diyeceksiniz; peki bunu disarida da yapamaz miyiz? Yaparsiniz. Ama onay verilmez. Bu dunyada tamamen bilincli profesyonellerin disinda ofkeye onay veren yok. Dolayisi ile bunu disarda yapmaya kalktiginizda yine onay alamayacaksiniz ve yine ofkenizi yasayip istediginizi yapamamis olacaksiniz. Ve sonuc ofkenin yine bastirilmasi.
Bastirdiginiz duygulara ve bu duygularim sizi yaptirdigi eylemlere onay verecek tek kisi yine sizsiniz. Emin olun cogu psikoterapist, psikolog dahi ofkenize onay vermiyor.
Tek basiniza olun, duygunuzu yasamaya calisin, zihninizde dibine kadar canlandirmaya calisin. Gerekirse kalkin havaya yumruklar atin, defol diyin (bu ofke icin), ya da korku varsa yere yatin cenin olun titreyin ve bu onceden onaylanmamis duyguyu kokune kadar yasayip travmanizi çözün. Tek yol bu.
Bu titreyin, veya havaya yumruk atin tekme atin benim duygularimin karsiligi. Belki sizde baska sekilde seyler yaptiracak. Ne bileyim, mesela korktugunuz zaman elinizi basinizin ustune koyup koseye sineceksiniz. Tamamen o anki duygunun getirdigi hareket. Bu sanki sizofrenikmis gibi geliyor ama hayir, sizofrenik degil. Sizofren veya deli kisi yaptiginin hayali ve kendini iyilestirmek icin yaptigi biey oldugunun farkinda degildir. oysa sizin bunlari yaparkenki niyetiniz ve amaciniz bastirilmis duygularinizdan kendinizi arindirmak. Ve bunun bilincindesiniz. Bu sagliklidir. Baskasina fiilen zarar vermezsiniz. Isterseniz hayalinizde öldürün. Patlatın. Bunu yaparak hem o nefreti bosaltirsiniz hem de kendinize onay vermis, baskalarina da zarar vermemis olursunuz.
Tek care sizsiniz. Baskasi degil. Kolay degil. Odaklanmak bile mesele ama tek care sizsiniz.
iki gecedir sizinle meditasyon yapıyorum ve bununla beraber dehset bir öfke hissi yaşamaya başladım.bayaa bayaaa yalın, açık, sanki agzımın ucunda, kafamın en tepesinde, ayak parmaklarımın en ucunda gibi. çıkmak için hiç yol katetmesi gerekmiyor.öylece çıkıyor. aslında bu gece 3.videoyu izleyecektim ama sağda sinir bozukluğu videosunu görünce bi heves geldim. ne güzel oldu bu. teşekkür ederim. sevgiler
o öfek içinizde bürüyüp hastalık bile yaratabilirdi. Onu Mindfulness ile hissederek kendinize büyük hediye veriyorsunuz. Çekinmemekte fayda var ama karar hep sizin. Yani fazlası nedir, ne zaman zorlamak gerekir, o kararı tek siz verebilirsiniz. Eğitmenlerin zorlaması iyi değil bence bilemedik binlerce şey var. Kişiye zarar verebilir. Sevindim adınıza. Sevgiler
Verdiğiniz bu cevap için çok teşekkür ederim. Benim için kıymeti büyük:) .Ortaya cıkanlarla ve hissettiklerimle ilgili ne yapmam gerektiğini bilmiyorum aslında. Sadece bakmaya çalışıyorum ve içimde sadece bükülüp kapanarak saatlerce kalma, sıkışmışlığı fiziken en acı noktasına kadar hissetme isteği var.
bedendeki hislerle kaldıkça- neremde ne sıkışıyor- sağ taraf mı sol mu, yargısız olmak vs... o zaman sakınca yok. İçinizden geliyorsa 'drama' olmadığı sürece ve açık farkındalık sürdüğü sürece şifalı gelebilir.
Bugün ilk defa son bölümü yapabidim. Daha önceleri ilk iki ya da üç bölümü yapmaya çalışıyordum. Bugün sıkıntılı bir gün geçirmiştim. Ve siz bazen gökyüzünü kara bulutlar kaplar deyince sanki yağmur olup indim. Gözyaşlarımi tutamadım. Bunun anlamı nedir çok da bilmiyorum. Verdiğiniz bilgiler harika. Ve siz daha da harikasınız. Teşekkürler Zeynep.
Bu çalışmada gözümden yaşlar geldi..silerken farkettim..olaylar gözümün önünden geçerken, takılmadım, geçtiler...arkadaş canlısı insanımdır, kendime nasıl arkadaşça davranacağımı bilemedim.namaste
çok ağlama oluyor, normal, rahatlama sinir sisteminde
Teşekkür ediyorum. Eşin ve sen harikasınız. Sizi çok seviyorum💙
Çok teşekkür ediyorum Sevgiler 🙏🏻🙏🏻🙏🏻💞💫
Şahane bir program yapıyorsunuz..İyi niyetinize ve sürekli paylaşımınıza çok teşekkür ederim.
Teşekkürler vaktin ve paylasimlarin için Zeynep 🙏💕
Duyguları bastırma.Tahammül Et.Yaşa.Ve dönüştür.Zor ama imkansız değil.
yaşam boyunca öğrenme süreci
Disregule olmak dengeyi kaybetme, merkezden uzaklaşma olarak türkçeleştirilebilir belki
evet. teşekkürler
💐💐💐💐💐💐
Sizi severek dinliyorum. Degerli bilgileriniz icin ayrica tsk ediyirum. Sadece merak ettigim icin sormak istedim. Cok ciddi bir konu anlatirken aniden guluyorsunuz neden?😊
🧿🧿🧿⚘⚘⚘🙏🙏🙏
bu terapinin bilimsel bir açıklaması var mı
ses yok
İyi hissettiriyorsunuz
Egıtımlerınızı nereden takip edebilirim.
Havva Gülşan
Bu akşam dikkat veremiyorum. Sizin konuşmanıza dikkatim gidiyor ve sinirlenip bıraktım. Yanlış anladığım bir şey olmalı. Zira konuşmaların dikkati dağıtmayacağını varsayıyorum. Nasıl düşünmem gerekir?
Seyhan Çakan çok takılmayın, bunu atlayın yapmayın, başka bir bölüme geçin.
Teşekkürler.harikaydi.
Çok teşekkür ederim...
Paylaşımlarınız gerçekten çok değerli teşekkür ederiz.
Mindfulness Meditasyon Koçluk Eğitimi için yukarıdaki adrese mail gönderdim ancak geri dönüyor. Rica etsem kontrol edebilir misiniz?
yanlış yazmışım info@advaytayoga.com
iyiki söylediniz düzelttim
🙏🧿çok teşekkürler paylaştığınız bilgiler ve meditasyon için 💞😘
❤
Merhaba. Son bir haftadır istikrarlı şekilde devam ediyorum :) Canlı yayına denk gelemesem de mutlaka her gün oturuyorum, sayenizde. Herşey yolunda ama sadece şu uyuma hali geçemiyor bir türlü :/ "uykuya girip çıkma hali"ni daha sonra işleyeceğinizi söylediniz. Acaba diğer videolarda var mı? Başlık olarak göremedim, hepsini ayrı ayrı taramak da çok güç... Sevgiler, teşekkürler...
yok simdilik. devam edin. Cok kisa surede degisim beklemeyin. Saati degistirebilirsiniz ayrica. Gunduz denediniz mi_
cevap için teşekkür ederim. Her gün sabahları yapabiliyorum zaten:) sabırla bekleyeceğim ama:)