Monak: Πίστη δεν έχω σε τίποτα Βαρέθηκα όλα τα πισωγυρίσματα και βγήκα για να βρω τη λύση κάποιο δειλινό Τόσο που το αμφισβήτησα και τρίτωσε στη σκέψη πως να μάθω τι κρύβεται στο μυαλό ένας έτερος εγώ Υπεραρκετό για να χάσεις κάθε ελπίδα λυτρώσεις για πρόσωπα που σε θέλουν νεκρό Και όταν θα αντιληφθείς πως η νύχτα δεν σηκώνει και πολλά θα σου πει με τηλεπάθεια θα σου το πει και αυτό Είπα δεν θα ξαναπιώ Μα δεν την πάλεψα ο κόσμος είναι άσχημος χωρίς να τα βλέπεις θολά 1000 μέρες μετά από σκηνικά με μοναξιά και στο τοίχο μουτζουρωμένα σκαλοπάτια που το κρατάνε δυο μωρά Για να καταλάβεις τα Πράγματα όπως έχουν στη ζωή δεν θα το βρεις αν ψάχνεσαι στα κινητά όλη μέρα Φύγε πάρε λίγο αέρα Εδώ που ζω το χώμα που πατώ μοιράζει πτώμα σου κόβουν την καλημέρα σφαίρα πέτυχε το πέλμα Ένα μισημένο σπέρμα σε μια μήτρα που ήδη σηκώσει πολλά πως μπορείς ξέρεις πως δεν θα γίνει ζημιά είναι μόνο μια στο εκατομμύριο Ξέρω να αντιλαμβάνομαι όταν περιτριγυρνάς με τρόπο που μοιάζει μυστήριο όποτε ραντεβού στο κοιμητήριο Ήρθα αφού απέδρασα μέσα από το κολαστήριο από τον βαρκάρη κερασμένο το εισιτήριο Ο φασίστας βγαίνει από το σπίτι και το περιμένω έξω Έχω στήσει σχέδιο μα ήτανε μια φάση που είπα δεν θα ξανά μπλέξω Τον έθαψα και πήγα σπίτι για να μαγειρέψω Τα υπόλοιπα τα άφησα στην απέξω Έχουμε λύσσα από όταν γίναμε αριθμοί σε μια λίστα ποιος είναι ο δυνατότερος μέσα σε αυτή τη πίστα έλα πες το μου στα ίσια Ακόμα να με βγάλουν απτή πρίζα Ακόμα θυμάμαι κάποια μεθύσια που κατέληξα στη τσίτα φορτομένος τα νεύρα μου και τον πόνο Όποτε σκέψου δεύτερη φορά πριν αρχίσεις να μου τα σπας γιατί εσένα θα σε πούνε θύμα Εμένα θα με πούνε δολοφόνο Επειδή δεν είμαι αυτήν Ελλάδα Επειδή δεν παίζανε στη τσέπη φράγκα Που και να έπαιζαν αυτό το πράγμα δεν το τρίβεις σε αλλουνού τη μάπα Ίδιο το εργαλείο απλά διαφέρουνε στη μάρκα DevS : Δεν ξέρω πως να αρχίσω τρακς σαν αυτά μερικά τα φτύνω και μου βγαίνουνε τα γράμματα ένα ένα στην πορεία τάσεις αυτοκαταστροφικές δεν έχει σημασία το τι θα πεις Με βάζω κάθε μέρα τιμωρία Το να δεις δεν έχει ουσία μερική αυτογνωσία να γνωρίζω που βαδίζω το που βρίσκονται στροφές με στην ευθεία πάλι βγήκαμε εκτός δρόμου χάθηκε κάθε πορεία μα δε χάθηκε η μπέσα μετά από κάθε αμαρτία Μείναμε τα ίδια πρόσωπα Όταν έσβηνες εκεί στεκόμουνα Μέχρι να επανέλθεις δε σε πρόδωσα μα μέχρι να επιλέξεις το σωστό εμένα σκότωνα Και σκότωσα κάθε πηγή φωτός μέσα στον κώδικα καρδιάς ψυχής ποιός χέζει τα ονόματα Δεν με ένοιαξαν ποτέ Αφήνω στίγμα μίσους πάνω σε κάθε κουπλέ Αφήνω 10 τόνους στάχτη να νιώσω κομπλέ Αρκεί να κυλά το πρόγραμμα και εγώ μαζί αγκαζέ Να μη νοιάζομαι για ψυχολογικά και κρίσεις στρες Να το παλεύω σαν bot σερί δουλειά χωρίς καφέ Όλο στα μη και όλο στα δεν Όλο στο έρχομαι μα δεν ενδέχεται να 'ρθω ποτέ Και με συμφέρει κατ' εμέ Ξες δε με ξέρεις και από χθες Ελέγχω κάτι λίγα μόνο από τις συνταγές Μετά χάνομαι Μετά μεταλάσσωμαι σε κάτι που κοντά σου πια δεν θες Πως αισθάνομαι? Σαν ένα βαζάκι μόνο φρίκη και ενοχές Αχρείαστες τύψεις και εμμονές ενώ μονομαχώ με ουλές Μου τρώνε το μυαλό μα στέκω σαν βουνό Θα πω πως έχω χτίσει αντοχές Κάνω double down στο clutch time Έχω μάθει να δουλεύω υπό πίεση Τίποτα δεν δίνεται δεν είναι όλα μια σύμπτωση Δεν έχουμε κοινά καλά καλά μιλάς για σύνδεση Γράφεις για λεφτά μόνο και απήχηση Γράφω να ανασάνω μεσ' τη ψύχωση Τρέχω για να στήσω τον επόμενο καμβά μου λίγο πριν απ' την αφύπνιση Νιώθω ακόμα την ανάκρουση και φτάνει η αποσύνθεση
Monak:
Πίστη δεν έχω σε τίποτα
Βαρέθηκα όλα τα πισωγυρίσματα και βγήκα για να βρω τη λύση κάποιο δειλινό
Τόσο που το αμφισβήτησα και τρίτωσε στη σκέψη πως να μάθω τι κρύβεται στο μυαλό
ένας έτερος εγώ
Υπεραρκετό για να χάσεις κάθε ελπίδα λυτρώσεις για πρόσωπα που σε θέλουν νεκρό
Και όταν θα αντιληφθείς πως η νύχτα δεν σηκώνει και πολλά θα σου πει με τηλεπάθεια θα σου το πει και αυτό
Είπα δεν θα ξαναπιώ
Μα δεν την πάλεψα ο κόσμος είναι άσχημος χωρίς να τα βλέπεις θολά
1000 μέρες μετά από σκηνικά με μοναξιά και στο τοίχο μουτζουρωμένα σκαλοπάτια που το κρατάνε δυο μωρά
Για να καταλάβεις τα
Πράγματα όπως έχουν στη ζωή δεν θα το βρεις αν ψάχνεσαι στα κινητά όλη μέρα
Φύγε πάρε λίγο αέρα
Εδώ που ζω το χώμα που πατώ μοιράζει πτώμα σου κόβουν την καλημέρα σφαίρα πέτυχε το πέλμα
Ένα μισημένο σπέρμα σε μια μήτρα που ήδη σηκώσει πολλά πως μπορείς ξέρεις πως δεν θα γίνει ζημιά είναι μόνο μια στο εκατομμύριο
Ξέρω να αντιλαμβάνομαι όταν περιτριγυρνάς με τρόπο που μοιάζει μυστήριο
όποτε ραντεβού στο κοιμητήριο
Ήρθα αφού απέδρασα μέσα από το κολαστήριο
από τον βαρκάρη κερασμένο το εισιτήριο
Ο φασίστας βγαίνει από το σπίτι και το περιμένω έξω
Έχω στήσει σχέδιο μα ήτανε μια φάση που είπα δεν θα ξανά μπλέξω
Τον έθαψα και πήγα σπίτι για να μαγειρέψω
Τα υπόλοιπα τα άφησα στην απέξω
Έχουμε λύσσα από όταν γίναμε αριθμοί σε μια λίστα ποιος είναι ο δυνατότερος μέσα σε αυτή τη πίστα έλα πες το μου στα ίσια
Ακόμα να με βγάλουν απτή πρίζα
Ακόμα θυμάμαι κάποια μεθύσια που κατέληξα στη τσίτα φορτομένος τα νεύρα μου και τον πόνο
Όποτε σκέψου δεύτερη φορά πριν αρχίσεις να μου τα σπας γιατί εσένα θα σε πούνε θύμα
Εμένα θα με πούνε δολοφόνο
Επειδή δεν είμαι αυτήν Ελλάδα
Επειδή δεν παίζανε στη τσέπη φράγκα
Που και να έπαιζαν αυτό το πράγμα δεν το τρίβεις σε αλλουνού τη μάπα
Ίδιο το εργαλείο απλά διαφέρουνε στη μάρκα
DevS :
Δεν ξέρω πως να αρχίσω τρακς σαν αυτά μερικά τα φτύνω και μου βγαίνουνε τα γράμματα ένα ένα στην πορεία
τάσεις αυτοκαταστροφικές δεν έχει σημασία το τι θα πεις
Με βάζω κάθε μέρα τιμωρία
Το να δεις δεν έχει ουσία
μερική αυτογνωσία
να γνωρίζω που βαδίζω το που βρίσκονται στροφές με στην ευθεία πάλι βγήκαμε εκτός δρόμου χάθηκε κάθε πορεία μα δε χάθηκε η μπέσα μετά από κάθε αμαρτία
Μείναμε τα ίδια πρόσωπα
Όταν έσβηνες εκεί στεκόμουνα
Μέχρι να επανέλθεις δε σε πρόδωσα μα μέχρι να επιλέξεις το σωστό εμένα σκότωνα
Και σκότωσα
κάθε πηγή φωτός μέσα στον κώδικα καρδιάς ψυχής ποιός χέζει τα ονόματα
Δεν με ένοιαξαν ποτέ
Αφήνω στίγμα μίσους πάνω σε κάθε κουπλέ
Αφήνω 10 τόνους στάχτη να νιώσω κομπλέ
Αρκεί να κυλά το πρόγραμμα και εγώ μαζί αγκαζέ
Να μη νοιάζομαι για ψυχολογικά και κρίσεις στρες
Να το παλεύω σαν bot σερί δουλειά χωρίς καφέ
Όλο στα μη και όλο στα δεν
Όλο στο έρχομαι μα δεν ενδέχεται να 'ρθω ποτέ
Και με συμφέρει κατ' εμέ
Ξες
δε με ξέρεις και από χθες
Ελέγχω κάτι λίγα μόνο από τις συνταγές
Μετά χάνομαι
Μετά μεταλάσσωμαι σε κάτι που κοντά σου πια δεν θες
Πως αισθάνομαι?
Σαν ένα βαζάκι μόνο φρίκη και ενοχές
Αχρείαστες τύψεις και εμμονές ενώ μονομαχώ με ουλές
Μου τρώνε το μυαλό μα στέκω σαν βουνό
Θα πω πως έχω χτίσει αντοχές
Κάνω double down στο clutch time
Έχω μάθει να δουλεύω υπό πίεση
Τίποτα δεν δίνεται δεν είναι όλα μια σύμπτωση
Δεν έχουμε κοινά καλά καλά μιλάς για σύνδεση
Γράφεις για λεφτά μόνο και απήχηση
Γράφω να ανασάνω μεσ' τη ψύχωση
Τρέχω για να στήσω τον επόμενο καμβά μου λίγο πριν απ' την αφύπνιση
Νιώθω ακόμα την ανάκρουση και φτάνει η αποσύνθεση
Βαρύ
💣💣💣
💥💥💥
🔥🔥🔥
🔥🔥
:)
οτι καλυτερο
🔥🔥🔥🔥