Και ειμαι ακραιος, πιο ακραιος καθε μερα, καθε μερα νεος καθε μερα προγενεστερος, ο εαυτος μου τεος τα περιμενουνε ολα απο μενα και εγω παρεα απο ψηλα, να δεις οταν θα πεφτεις θεα αχρωμος σε γκριζα ζωνη δεν με ξεχωριζεις πιονι (??) δεν με συγχωρει ο θεος γιατι δεν ζητησα συγνωμη αγκαθι στον βλαστο του λουλουδιου, με ξηλώνει (??) το χερι που θελει την ομορφια να μην πληγωνει η αληθεια μεσα στα χειλη των δειλων που δεν ειπωνεται κραυγαζω απο τα ματια τους, ιδρωνει και αγχωνεται δεν τρωγομαι, ξερουν, με κρινουνε οι χορτατοι μα εμεις δεν βαρυστομαχιασαμε ποτε απο αγαπη ειμαι σπαθι ακλόνητο, βαδιζω υπερυψωμενο καταδικαζω εις θανατο τον καθησυχασμενο πνευμα μη ιερο στον κοσμο σας τον σιχαμενο τρεφομαι απο τις πληγες μου, οσο σε αυτον αργοπεθαινω και εχω γυρω τοπια ριμαγμενα ολα ορισμενα, περιορισμενα απο τους δυνατους πριν καν γεννηθω για μενα παιδι εγκλωβισμενο στην αρενα..
Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει στον τοίχο χωρίς κανείς να του αγγίξει μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2 Κι είμαι ακραίος, πιο ακραίος κάθε μέρα, κάθε μέρα νέος Κάθε μέρα ο προγενέστερος εαυτός μου τέως τα περιμένουν όλα από έμενα και εγώ παρέα από ψηλά να δεις όταν θα πέφτεις θέα Άχρωμος σε γκρίζα ζώνη δεν με ξεχωρίζει η σκόνη δεν με συγχωρεί ο θεός γιατί δεν ζήτησα συγνώμη αγκάθι στον βλαστό του λουλουδιού με ξηλώνει το χέρι που θέλει την ομορφιά να μην πληγώνει η αλήθεια μες τα χείλη των δειλών που δεν ειπώνεται κραυγάζω από τα ματιά τους ιδρώνει κι αγχώνεται Δεν τρώγομαι, ξέρουν, με κρίνουν οι χορτάτοι μα εμείς δεν βαρυστομαχιάσαμε ποτέ από αγάπη Είμαι σπαθί ακλόνητο, βαδίζω υπερυψωμένο καταδικάζω εις θάνατο τον καθησυχασμένο πνεύμα μιερό στον κόσμο σας τον σιχαμένο τρέφομαι από τις πληγές μου, όσο σ' αυτόν αργοπεθαίνω και έχω γύρω τοπία ρημαγμένα όλα ορισμένα, περιορισμένα από τους δυνατούς πριν καν γεννηθώ για μένα παιδί εγκλωβισμένο στην αρένα Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει στον τοίχο χωρίς κανείς να του αγγίξει μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2 Δεν ξεχωρίζω φύλα, φιλίες και χρώματα ράτσες, μόνο κοινωνικά στρώματα χαιρετώ όσους έχουμε κοινά βιώματα και τρέχουν να ταΐσουν κι άλλα στόματα διεκδικώ τα δικαιώματα, πολεμώ με όλα τα μέσα τους αστούς στα χαρακώματα κάναμε κάδρο τα διπλώματα και τα όπλα των προγόνων να γίνουμε γεύμα των Λαιστρυγόνων Και είμαι ο φόβος στα ματιά προσκυνητών με λένε ακίνητο γιατί δεν πάω όπου πάει το ποίμνιο Με θλίβει ο δουλικός, αποτάσσομαι τον πειθήνιο μα αυτοί οι δυο είναι που θα με δέσουνε στο δήμιο Όλοι αναρωτιούνται που την βρήκα τόση δύναμη Η σκέψη ότι ο κόσμος σας πεθαίνει με ηρεμεί Υποταγή στον παραλογισμό είναι η κοινωνία μες' την κοινωνία δεν χωράνε αναρχικοί Και έχω γύρω τοπία ρημαγμένα όλα ορισμένα, περιορισμένα από τους δυνατούς πριν καν γεννηθώ για μένα παιδί εγκλωβισμένο στην αρένα Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει στον τοίχο χωρίς κάνεις να του αγγίξει μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2
Η καλή μέρα από το μιασμα φαίνεται. Λεμεσός οικοδομή καλοταξιδο....
Και ειμαι ακραιος, πιο ακραιος καθε μερα, καθε μερα νεος
καθε μερα προγενεστερος, ο εαυτος μου τεος
τα περιμενουνε ολα απο μενα
και εγω παρεα απο ψηλα, να δεις οταν θα πεφτεις θεα
αχρωμος σε γκριζα ζωνη
δεν με ξεχωριζεις πιονι (??)
δεν με συγχωρει ο θεος γιατι δεν ζητησα συγνωμη
αγκαθι στον βλαστο του λουλουδιου, με ξηλώνει (??)
το χερι που θελει την ομορφια να μην πληγωνει
η αληθεια μεσα στα χειλη των δειλων που δεν ειπωνεται
κραυγαζω απο τα ματια τους, ιδρωνει και αγχωνεται
δεν τρωγομαι, ξερουν, με κρινουνε οι χορτατοι
μα εμεις δεν βαρυστομαχιασαμε ποτε απο αγαπη
ειμαι σπαθι ακλόνητο, βαδιζω υπερυψωμενο
καταδικαζω εις θανατο τον καθησυχασμενο
πνευμα μη ιερο στον κοσμο σας τον σιχαμενο
τρεφομαι απο τις πληγες μου, οσο σε αυτον αργοπεθαινω
και εχω γυρω τοπια ριμαγμενα
ολα ορισμενα, περιορισμενα
απο τους δυνατους πριν καν γεννηθω για μενα
παιδι εγκλωβισμενο στην αρενα..
9 μήνες. μας γκάστρωσες.
Κάντε όλοι sub στο Venef είναι σύντροφος και αδερφός!
Μια χαρά είναι 9 μήνες,
Εδώ περιμένουμε χρόνια ολόκληρα..!!
@@D_mani07 όπως περιμένουμε να κλείσει η τριλογία εδώ και χρόνια
@@fanOFdoctor έχεις δίκιο το έχω αφήσει κάπου αυτό, δεν το κυκλοφόρησα ποτέ, θα το λάβω υπόψιν μου το feedback.
@@fanOFdoctorαυτή έχει κλείσει...στην κυριολεξία..!!!
Πολύ πολύ καλό. Καλοτάξιδο
Epitelous perimena toso kairw
Είναι η επιστροφή!
Άξιζε
Πςςς αυτά είναι καλοτάξιδο ✌
Αναμονή που αξίζει πάντα
κομμάταρα!!! 💣
EPITELOUUUUS
9 μηνες υπομονη αλλα αξιζε και με το παραπανω το μιασμα παντα στις καρδιες μας
akoma mia kommatara 🙏
Κομματάρα, το μίασμα επέστρεψε. Καλοτάξιδο και καλή δύναμη 🖤
🖤🖤🖤
κάθε μέρα νέος να είσαι! εεειι.
Den eixa kanei like omg , mhn ksexasete na pathsete to kabanaki hihih 🎉🎉🎉🎉
❤❤
💣💣💣
Ετσι ρε Τζανο μου
Χρόνια και ζαμάνια ελπίζω να περνάς υπέροχα φίλε! Τα φιλιά μ στα Γιάννενα!
Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει
στον τοίχο χωρίς κανείς να του αγγίξει
μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2
Κι είμαι ακραίος,
πιο ακραίος κάθε μέρα,
κάθε μέρα νέος
Κάθε μέρα ο προγενέστερος εαυτός μου τέως
τα περιμένουν όλα από έμενα
και εγώ παρέα από ψηλά
να δεις όταν θα πέφτεις θέα
Άχρωμος σε γκρίζα ζώνη
δεν με ξεχωρίζει η σκόνη
δεν με συγχωρεί ο θεός
γιατί δεν ζήτησα συγνώμη
αγκάθι στον βλαστό του λουλουδιού
με ξηλώνει το χέρι που θέλει
την ομορφιά να μην πληγώνει
η αλήθεια μες τα χείλη των δειλών
που δεν ειπώνεται
κραυγάζω από τα ματιά τους
ιδρώνει κι αγχώνεται
Δεν τρώγομαι, ξέρουν,
με κρίνουν οι χορτάτοι
μα εμείς δεν βαρυστομαχιάσαμε
ποτέ από αγάπη
Είμαι σπαθί ακλόνητο, βαδίζω υπερυψωμένο
καταδικάζω εις θάνατο τον καθησυχασμένο
πνεύμα μιερό στον κόσμο σας τον σιχαμένο
τρέφομαι από τις πληγές μου, όσο σ' αυτόν αργοπεθαίνω
και έχω γύρω τοπία ρημαγμένα
όλα ορισμένα, περιορισμένα από τους δυνατούς
πριν καν γεννηθώ για μένα
παιδί εγκλωβισμένο στην αρένα
Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει στον τοίχο
χωρίς κανείς να του αγγίξει
μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2
Δεν ξεχωρίζω φύλα, φιλίες και χρώματα
ράτσες,
μόνο κοινωνικά στρώματα
χαιρετώ όσους έχουμε κοινά βιώματα
και τρέχουν να ταΐσουν κι άλλα στόματα
διεκδικώ τα δικαιώματα,
πολεμώ με όλα τα μέσα
τους αστούς στα χαρακώματα
κάναμε κάδρο τα διπλώματα
και τα όπλα των προγόνων
να γίνουμε γεύμα των Λαιστρυγόνων
Και είμαι ο φόβος στα ματιά προσκυνητών
με λένε ακίνητο
γιατί δεν πάω
όπου πάει το ποίμνιο
Με θλίβει ο δουλικός,
αποτάσσομαι τον πειθήνιο
μα αυτοί οι δυο είναι
που θα με δέσουνε στο δήμιο
Όλοι αναρωτιούνται που την βρήκα τόση δύναμη
Η σκέψη ότι ο κόσμος σας πεθαίνει με ηρεμεί
Υποταγή στον παραλογισμό
είναι η κοινωνία
μες' την κοινωνία δεν χωράνε αναρχικοί
Και έχω γύρω τοπία ρημαγμένα
όλα ορισμένα,
περιορισμένα από τους δυνατούς
πριν καν γεννηθώ για μένα
παιδί εγκλωβισμένο στην αρένα
Πες μου ποιος θέλει να με κολλήσει στον τοίχο
χωρίς κάνεις να του αγγίξει
μια τρίχα από τα μαλλιά Χ2
Ποιότητα!!
με κρινουν οι χορτατοι μα εμεις δε βαρυστομαχιασαμε ποτε απο αγαπη