6 yıllık biten birlikteliğime, doktor narsist bir anne tarafından yetiştirilmişsin teşhisi koymuş.peki hocam narsist bir annenin yetiştirdiği erkek çocuk narsist olmazmı???
97 aldığım için babamdan dayak yemiştim ortaokulda. Hep en başarılı öğrenci oldum , en iyi okullarda okudum. 11 yaşında ilk defa 85in altında bir not aldığım için eve gidemeyecegimi, artık kendi basimin çaresine bakmam gerektiğini düşündüm çünkü o notla eve gidersem babamın beni öldüreceğini düşündüm. Çaresizce eve gittim ve kendimi dövdüm. Babam eve geldiğinde belki ölmedim ama beklediğim gibi büyük bi dayak yedim. 30 yaşındayım, itu uzay mühendisliği mezunuyum, din psikolojisi alanında yüksek lisansıma devam ediyorum, egitmenim yoga ögretiyorum. Sayısal bir alanda asla çalışmak istememiştim. Ne yaptıysam yaranmak için yaptım ama tabiki nafile . Son üç yıldır ailemle görüşmüyorum çünkü dediğiniz gibi asla yaranamiyorum, gerginligi, dayağı, hakareti önleyici bir method bulup iliskilenemedim onlarla, bu yüzden uzağım. Ancak bu terör hala içimde 'mutemadiyen' devam ediyor. İçimde açığa cikmayi bekleyen onlarca potansiyele sahip kadın ile, korkak, kırgın, özgüvensiz, çaresiz kız çocuğu asla barismiyor, bütünleşmiyor. Ne zaman ve nasıl çözülür, tamamen çözülür mü bilmem ama en azından böyle videolar cooook büyük bi ihtiyaç olan anlaşılma ihtiyacımı bı nebze olsun karşılıyor. Varolun 🙌🏼
Geçmiş olsun. Kendinizi korumaya başlamışsınız. Aile dizimini ve psikoterapi öneririm size, travma terapisi görmeniz size yardımcı olabilir. Başarılar diliyorum size.
Selamlar.. 254 anne babanın kadersel döngülerini yaşıyoruz. Zaman zaman ebeveyn, zaman zaman eş bazen de şiddet gören çocuk olunabiliyor. Herşeyi kabullenerek çözüme gitmek daha çok sonuca götürür. Suretleri çıkardığımızda geriye ruh kalır ve bu ruh düşünceme göre Yaratıcıdan gelendir. Yani Hakk tan Hakk a bakıyoruz. Aynalamanın temeli gibi.. Kızmalarımız oluyor tabi nefsimiz ve egolarınızdan.. Normalde kızamamamız gerekiyor.. Sureti Hakk bir nevi Hakk a birşeyler öğretiyor, ben olamadım sen Ol artık diyor. Misal empathlık güzel her zaman her topluma lazım ama herkes empath olsaydı kuşlar, çiçekler, böceklerle duygudan, anlayıştan daha mı mutlu olurduk bilinmez.. İnsanoğlu hırslıdır daha iyisini hep ister zaman zaman şaşar, zaman zaman düzelir, hemen hayatından çıkarmak çözüm olsaydı bu durumlar çok kolay çözülürdü.. Şu an birçok bilim insanı bitir kurtul noktasında.. Bilinçaltı bu durumda tekrarların önüne geçemiyor ve bizi %95 yönettiği için benim kararım derken bile yanılıyoruz. Karar kimin, bilinçaltının atalarımın mı benim mi, belirsizlik oluşturuyoruz ve Kahneman a göre insan belirsizlik durumunda karar veremez. Ya varolan durumu değiştirmek ister evi terk eder ya da durumu kabullenir kendi adına hiçbirşey yapmaz, erir gider. Oysa ki belirsizliği ortadan kaldırabiliriz. O narsist ben empath ya da borderline.. Şöyle davranırsa böyle yaparım der gibi sınırlarımızı belirleyip, kendimizi eğitmeliyiz. Kendi adımıza yaptığımız her hamle zamanla ayna gibi karşıda yansır. Bazen büyüdüm artık deyip umursamayabiliriz. Terimler önemsiz durumu kabul etmek önemli. Onu değil kendimizi değiştirebiliriz, O zamanla değişecektir. Aksi durumda bir değil, iki değil üç değil hep mi narsistler beni buluyor deriz ve ömür biter.. Atalarımızın yapamadıkları için onlara ve soyumuza borçluyuz. Aslında biz ilkel beynimizi yönetmeliyiz. Bir nevi bilinçle zengin fakiri anlamalı, fakir zengini yargılamadan zengin olmalı gibi, sanırım bu yüzden empathların son noktasında acaba ben mi narsistim sorusu var. Sistem bilinçle olmak şartıyla arada ters de çalışmalı. Özünü değiştirmeden zaman zaman Narsist empath, empath narsistmiş gibi yapabilir. Bunu anlamak kendini düzenlemek epey zordur.. İlk ayet gibi okuması, bilinçlenmesi gereken bu Dünya da birlikte mutlu olması gereken, sınavda olan bizleriz.. Uzun oldu fakat sizin aracılığınızla yazdıklarımı kendime de tekrar söylüyorum. Anne baba şiddet dahil ne yaparsa yapsın işin içinden çıkamadığı için yapar. O nda o kadar vardı ve kabulle bunu siz kendinizde arttırabilirsiniz. Zor ama terketme değil mesafe, affetme değil merhametle yaklaşabiliriz. Aksi takdirde ilerde bizi aradığı veya altını kirlettiği için biz de narsistleşebiliriz. Olmam dediğimiz kişi olabiliriz ki bu durum çarkı başa çevirir. Teşekkürler..
Görkem Gitarre aydin, yazinizi Okudum. Acinizi anliyorum. Yetiskin olarak kendi kararlarinizi kendiniz veriyorsunuz. Küsmek yerine konusmayi denemeye ne dersiniz? FAKAT net sınırlarınızı koruyarak... Bu konuyu aile danismani ile görüsmenizi tavsiye ediyorum.
Bana neler olduğunu anlamam 45 yılımı aldı. Hayatımda köklü değişiklikler yapamadığım, patinaj çekip sürdüğüm, kendimi sürekli eksik, defolu, sevilmeye layık olmayan biri olarak gördüğüm 45 yıl. Boş Ayna kitabını okuduğumda bağıra bağıra ağladım ve içimdeki o zavallı çocuğa sahip çıkmaya karar verdim. Hayatımın en büyük sinaviydi. Hala da devam etmekte.
Merhaba bu kitabı bende çok almak istiyorum narsist anne kurbanıyım malesef fakat nette baya pahalı ve yeni mezun olduğum için çalışmıyorum.Kitabı ödünç verebilmeniz mümkün müdür?Okuduktan sonra geri mutlaka gönderimini sağlarım insaAllah
Boş Ayna kitabını ben de okuyorum tam olarak bitiremedim takılıyorum Bazen yarım saat vaktim var oturup okuyayım deyipte elime alıp üç satırda gözyaşlarına boğulup takılıp kalıyorum dalıyorum uzaklara tokat gibi çarpıyor kelimeler sonra da taa içime kadar sızlatıyor… narsist anne kızları mutlaka okumalı
Tam 41 yıl sonra uyandım ve görüşmeme kararı aldım.. Terapi sürecim devam ederken ağır yaralarımı da iyileştirmeye, hayata tekrar bir ucundan tutunmaya çalışıyorum çünkü 15 yaşında muhteşem bir erkek evlada sahibim. Ebeveyn olabilmek için ehliyet alınması taraftarıyım, öyle her önüne gelen doğuramamalı. Koca bir hayatı, bir İNSAN ömrünü mahvediyorsunuz. En ağır şekilde cezalandırılması için kanunen bu konuda yasa çıkarılmasını çok isterim... Öyle böyle bir acı değil bu, düşünsene tüm hayatın ÇÖP!
Aynen dediginiz gibi... Bende öyle hissediyorum: annem hayatimi mahvetti, cöp oldu hersey tüm secimlerim cürük cikti... Hic birsey tesadüf degildir... Gercekten ebeveyn olmak icin ehliyet sarttir...
@@morganarthur18992 bende yeni uyandım yaşım 35 hep kendimi suçlardım acaba psikolojimde mı sorun var diye şimdi yeni yeni idrak ediyorum hayatımı ailem mahvetti
49 yaşındayım ve hayatım çöpten ibaret. Annem,hayatımı saran zehirli bir sarmaşık. Babamın ölümünden sonra bile,daha sık görmeye gitmeliymişim babamı sağlığında,yeterince gelmedin diye bana vicdan azabı yüklemeye çalıştı,ki babamın hastalığının her sürecinde ben vardım. Ağabeyimle erkek kardeşim misafir sanatçı rolünde takıldılar. Buna rağmen ben yeterince gitmemiş oldum. Hastanesinden doktoruna,tekerlekli sandalyesinden alışverişine daima ben vardım. Bizim ailede annem olacak cadalozun seçtiği kurban benim. Diğer kardeşlerime asla yapmadı bana yaptıklarını. Hemcinsiyim diye benimle güzellik yarışına bile kalkışacak kadar hadsiz.72 yaşında benimle yarışıyor.Babam öldükten sonra daha da ilgi alaka manyağı oldu. Babama köpek gibi davranan kadın,bana vicdan azabı acısını layık görüp,kendini pamuklara sarmamı bekliyor. Üstelik kardeşlerimle de aramı bozuyor,başkalarına benim dedikodumu yapıyor.Görüşmüyorum artık.kuduruyor gıdasını kestiğim için. Kendimi geliştirmemde zerre katkısı olmayan,aksine kanatlarımı kırıp,beni hayatın içine atan bu manyak,bizim için saçını nasıl süpürge ettiğinden dem vuruyor,gerçekmiş gibi. Annemden nefret ediyorum ve ziyan ettiği ömrümün hesabını Allah’tan istiyorum. Yaşlanınca ona bakacak mıymışım diye akrabalara sorduruyor. Tabi ki bakmayacağım.5 yaşımdayken tuvalet sonrası genital temizliğimi yapmadığı için idrar yolları enfeksiyonu ve böbrek yatakları iltihabının acısını bana yaşatan,idrar yaparken çığlık çığlığa acıdan bağırmama sebep olan bir anneye(!) karşı,benim hiç bir sorumluluğum olamaz.Ben 11 yaşındaki kızımın hala genital temizliğine yardım ediyorum,aynı sağlık sorununu yaşamaması için.
Benim çok dindar gibi gorunen ama tek ibadeti namaz kılmak olan bir babam, narsist ve dominant bir annem var. Babamin evde tek vasfı eve para getirmek sanırım çünkü hiçbir zaman babamla vakit geçirmiyoruz pazar kahvaltıları hariç.Annem ise yanlızlıktan korktuğu için asla peşimizden ayrılmayan bi kadin. Sevmedigi insanlar onun için cok kotu ama kendisi her zaman cok iyi, çok mükemmel ve çok kusursuz... Kendisi hep haklı, ben hiçbir zaman hakli olduğumu gormedim evde. Babamı da korkutmuş babam ona bir seyleri beğendirmek icin telaşlanıyor, eli ayagina dolaniyor, her seyi yapmaya çalışıyor ama maalesef annem hicbir seyden memnun olmuyor. Bizi hep döverek büyüttü. Yedigim dayağın haddi hesabı yok. Abimle benim aramda hep bi ayrımcılık vardı. Sen kızsın o oğlan cocuğu diye...
Ben de keza yaptıkları keşke bunlarla kalsaydı psikolojik sorunları da var ciddi seviyede daha anlatamadığım bir çok şey vucudum artık dayanmıyor çarpıntilar nefes alamama tükenmişlik hepsi için anneme teşekkür ediyorum sayesinde bu haldeyim
Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı şarkısı varya tamda öyleyiz sayın Tüner. Kimini annesi yada babası kimini kocası. İşte değersizlik hissini bize esas veren onlardı,değersiz değildik. Birine 40 gün deli dersen 40. Gün delirirmiş deyimi tamda öyleyiz. Ne olmuş neden olmuş ne zaman olmuş sarmıyor yaralarımızı bize nasıl iyileşir lazım.Siz değerli uzmanlarımızin bu yayınları farkındalık yaratıyor ve ruhumuza derinden dokunuyor teşekkürler emeğinize yüreğinize sağlık sevgiler
Bu videoları gençlikte izlememiz gerekirdi.Olan şeyleri anlamlandıramıyor ve içerleyip duruyorduk.Şimdi ne olup bittiğini anladık da iş işten geçti.O zamanlar bilseydik taktik geliştirirdik.
@@hilaldogan535 O zaman bu videolar ne işe yarıyor.Durumda değişiklik olmadıktan donra içimizde ferahlık mi yaratıyor aaa demek böyleymiş ben bunları bu yüzden mi yaşadım diyoruz.Teşhis tamam da tedavi nasıl?
Onlara karsi taktik gelistirilemiyor.direkt mesafe en dogrusu.iletisim surdugu surece her gorusmede yeni bir yara aciyorlar.ben kendi adima cozumu mesafede buldum ama bir yolunu bulup sizi negatife dusurmeyi basariyorlar.gercekten ama gercekten cok farkli yaratiklar.kafalari farkli çalışıyor.bu yuzden ozguven sart.ama ozguvenide yok eden onlar
Tam olarak böyle bir anneyle büyüdüm eksiği yok fazlası var... Bunun yanında uzak bir babayla birlikte büyüdüm... Ve çok enteresandır ki 22 yaşımda daha yeni atanmış genç bir mühendis iken, annemin bütün davranışlarına babamın bütün uzaklığına sahip bir adama aşık olup evlendim... On yıl sonra iki çocukla çıktım o evlilikten... Şu anda kendimi iyileştirmeye çalışıyorum ama öyle zorki
Ben de evlenmedim ama ayni sekilde abim (babam erken yasta oldugu icin baba figürüm) ve annemle ayni ozellikleri tasiyan biriyle 5 yilimi geçirdim. Basta cok tandiik geldigi icin mucizevi hissettiren bu ilişki, neredeyse intiharimla sonuçlanıyordu. Kaybettigim seyleri hatirlamam 1 buçuk yilimi aldi ve hala devam ediyor.
Annem bana "hiç senin annen gibi hissetmiyorum sanki sen benim annemmişsin gibi, anne gibi hissetmek istiyorum ama hissedemiyorum" dediğinde içimdeki boşluğun sebebini bulmuştum. 35 yıllık yasamimda boğazımda oluşan yumru da bundan kaynakliydi. Hic sevmedi, hep eleştirdi, düşman bakışları gözlerimin önünden gitmiyor. Ben hep hataliydim, yanlistim. Hep anneme iyi gelmeye çalışarak kendimi harcamışım. Artik kocaman bir mesafe var aramızda, ne kadar az gorusursem o kadar iyiyim. Kendi çocuğuma onun gibi bir anne olmamak için okuyorum, gelisiyorum ve sürekli ona sevgimi dile getiriyorum. Değişmek kendi elimizde, ne yapalim biz de böyle yetismisiz diye kendi çocuklarımıza yaşadığımız türden bir yük yüklemek büyük haksızlık.
Her zaman her yerde annemin istediği gibi oldum. Okulları burslu kazandım, dersaneleri indirimli kazandım, resimde, müzikte, tiyatroda, sporda hep seçildim üstüne duruşumla edebimle övgüler aldım ama anneme asla yaranamadım. Denemelerde yanlış yapıyorum diye evde eleştirip, kıyaslayan annem, denemelerden çıkınca kötü geçtiği için ağladığımda sinirlenir bana kızar topluma çok farklı bir imaj çizerdi. Babam ise çok çalıştığı için kopuktu hiç bizimle olmadı nerdeyse. Şimdi 27 yaşında yetişkin bir kadınım, iyi bir kurumda ve aktif olarak çalışıyorum. Şu anda da beni kendisine rakip görüp, okuduğun okulun bir kıymeti yok.. Çalışıyorsun da ne oluyor kendini bir şey zannediyorsun.. Ben olmasaydım sen bir hiçtin, hiçbir şey yapamazdın lafları ile artık baş edemiyorum. İnsanlara ise benim okulumla, kariyerimle hava atar.. Evlilik kararımda aileme uygun olsun düşüncesiyle hareket edip bir boşanma yaşadım. Orda bile bana boşan diyen annem benim birilerinin başına gelebilen bir ceza olduğumu söyledi. Maddi anlamda değil ama manevi anlamda bana bir uzvu gibi davrandı hep ve sağladığı maddi imkanları hep canımı acıtarak gözüme soktu. Ama topluma karşı kızımın yanındayım imajı çizdi hep. Ben annemin ağzından bir kez bile özür dilerim lafını duymadım, bir kez hayırlı dua ettiğini duymadım. Ama kardeşlerime böyle değil ve bu da kalbimi çok kırıyor. Bazen anneannemin annemi sevmemesine bile hak veriyorum o kadar buz kesti kalbim. Çok kırgınım çok Allah biliyor.
Sanırım cevap söyledikleriniz de saklı. Annenizi sevmeyen anane. O da sevmeyeceği çocuğu olarak sizi seçmiş galiba. Gerçekten çok zor böyle vir durumda olmak. Allah yardımcınız olsun. Sevilmeyen bir evlat kendi acısını yok etmek için sizi kurban seks gibi görünüyor. Tabi ki bu bahane olamaz. Sevgi görmeyen insanların bir kısmı doğru ve zor olan yolu seçerken , bir kısmı kolay ve bencilce olanı tercih ediyor.
Büsbütün benim annem. Aşağılayıcı,memnuniyetsiz,sevgisiz,şiddetin herhalini uygulamis. Anne olmak istememenin tek nedeni. Onun gibi bi anne olmak istemekten ödüm kopuyor.
Çocuklunuzu sizden almış anneliynizide sizden almasın lütfen buna izin vermeyin🙏o size değersizlik duygusunu vermiş o duyguyla "ya bende annem gibi yeterince iyi anne olamazsam"diyorsunuz oysa kim bilir ne kadar şefkatli anne olursunuz.sizi çok iyi anlıyorum bende yaralarımı iyileştirmeye çalışıyorum.iyi annemizin olmaması iyi anne olamayız anlamına gelmez.❤️🤰❤️
Narsist bir anneyle büyüdüm.Yıllar yılı icimde hep bir boşluk duygusu, geçmeyen bir anlamsızlık hisleri..Yıllar sonra anladım herşeyi. Boş ayna kitabıni okurken cok ağladım.. Sonra ablamla beraber kendimizi iyileştirmeye çalıştık, şimdi çok daha iyiyiz çok şükür..
Tuna bey az önce videoyu izleyince çocukluğum gözlerimin önünden geçti. Kendim neler yaşadiğımı acı bir şekilde fark ettim. Ben hayatım boyunca çok fırtınalar yaşadım. Öyle bir anneyle yaşadımki onun eziyetlerinden kacmak icin 16 yaşında evlendim ama kurtulamadım ,uzun bir hikaye işte fırtınalar böyle başladı şimdi 57 yaşındayım hala sıkıntılarım var ama ben hastalıklarla uğrasan biri oldum neyse sükurler olsun bugünüme deyip bir günü daha bitiriyorum emeginize sağlık🙏🙏🙏🧡
30 yaşında anladım. Daha erken olmadı için üzgün olsam da daha geç kalmadığm için seviniyorum. Artık onun yolu başka benim yolum başka. Geçmişe gitmem küsüm göz yaşlarıyla... Beni kendi yoluna çağırma benim yolum başka... Gittiğim yer başka... Hepinize bu şarkı benden armağan olsun....
Annelik hariç her türlü gastlighting hakaret vesair... muameleyi gördüm. Neden 98? Diye bana kızdı, küstü o iki puanın kaybetmemi eksik etek olduğuma bağlayarak beni aşağıladı. Ben de "namusumu kurtarmak" için 100 aldığımda da asla tebrik görmedim bu senin görevin mecbursun dedi. Bi sonrakinde 99 aldığımda duymadığım hakaret kalmadı. Iyi bir üniversitede iyi bir bölüm kazandım. Çok üzüldü çünkü benden hırsını alabildiği o kapıda ekmek kalmamıştı. O da daha yaratıcı çözümler geliştirdi. Yıllarca gıyabımda beni eş dost akraba tanıdık herkese psikolojisi bozuk diye anlattı. Şu an 35 yaşındayım Tuna Hoca'nın rehberliği sayesinde şu anda yepyeni bi hayata başladım. Annenin patolojisiyle mücadele etmek gerçekten çok zor. Bir de evinizde baba figürü yoksa geleceğiniz sadece böyle bir annenin insafına kalmışsa kendinizi yeniden doğurmanız gerçekten meşakkatli bir yol... Çok şükür imkansız değil. Tuna Hocaya saygılar, sevgiler🙏🏻
Elestirmeyi cok severdi canimin ici, 28 yasindayim bazen kendi kararlarimi alirken emin olamiyorum , cok kotu bir his , dogru mu yanlis mi yaptim bilememek cok kotu
Hocam bunlarla bağ kurulmuyor Konuştukça daha çok yaralanıyorum Biz bir yolda yürürken bile mesafeyi koruyorum Ben hep suçluyum hiç birşeyimi beğenmiyor Sanki bir kaktüs la yaşıyorum her defa yakinlaştiğimda daha çok yaralarım kanıyor
Benım de aynı.mesafede konulmuyor.tamamen hayatumdan cıkartmıstım ıkı yıl cok rahatlamıstım.tekrar maddı zorluklar yuzunden yardım almak zorunda kaldım.tetıklendım süreklı suclu gıbı hıssettrıyı degersız eksık
40 yaşındayım. 3 çocuk annesiyim ve 3 yıl önce çok fazla çaba ve bi dünya feragatla şükür ki boşandım. Şimdi bu videonuzu izlerken şu yaşımda oturmuş zırıl zırıl çocuk gibi ağlıyorum. Narsist bir anneyle büyüyüp ondan kaçayım derken 14 yıl bir başka narsiste esir düştüğümü, boşandığım sene bana yaptıkları yüzünden aklımı yitirmeme sebeb olup, akıl sağlığımın yerinde olup olmadığını ve sonucunda vesayetimi almak için beni kliniğe götürdüğünde Psikiyatrist hanımdan duymuştum ilk olarak. Öyle bir acımış ki içim o an duyduğumda bunu. Ben bilmiyordum ki narsistmiş. Ha düzeldi ha düzelecek diye ruhumun en temiz en güzel yanlarını kaybettim
Yalnız değilsiniz..inanın aynı şeylerin çok benzerimi yaşamış biri olarak selam olsun size✋🏻güçlü olacağız kesin sınırlar koyacağız..değişmezler..sınır sınr sınır mesafe..kesinlikle bu kardeşim
Aynen sadece yaşayan anlıyor anne baba gazabina maruz kalmadan büyüyenler de hariçten gazel okuyup hadsizce bizim yaramızı acımızı haklı sitemimizi yargılıyorlar insan annesi babası hakkında öyle der mi, olsun yine de annem baban kimse evladının kötülüğünü istemez vs He en hayırlı evlat sensin sen süper bi insansın aq başka bir narsist modeli bunlar da
Komsunun boregini daha cok begendim diye annem benimle 3 gun konusmadi. Yasim 5 yada 6... Bu sadece 1 ornek.... Simdi 36 yasindayim ve hala kurtulmaya (iyilesmeye) calisiyorum. Hepinizi cok iyi anliyor ve seviyorum ❤️
O annelerin büyüttüğü o kadar çok çocuk var ki ondandır ilişki sorunları. İlk düğmenin yanlış iliklendiğini fark ederek geriye dönmek sonra yeniden başlamak ve ilerlemek... Umarım vaktimiz yeter.
Annesi tarafından sevgi görmediği için çocuklarını çok seven bir anne ile büyüdüm. Ama o görmediği sevginin açtığı deliği asla kapatamadığı için ne yapsak da kendisinin biz tarafından yeterli sevildiğini göremiyor. Çok sevildiğimi biliyorum ama kendisini sevilmiyor hissetmesinden o kadar yoruldum ki, eş seçimimde aynı narsist bir ailede büyümüş gibi bir seçim yaptım. Ah sevgisiz büyümek, kaç kuşak etki gösteriyor.
Narsist anneyle büyümüş çocuklara çok üzülüyorum dedi ya işte o zaman ağladım. Biz en çok anlaşılmak ve yaralarımızın sevgiyle sarılmasını istiyoruz galiba. Anne kutsaldır diyorlar ya toplumda ben artık bunu duymak istemiyorum, gerçekten annemi iyileştirmek için yemin ettmiştim hakikaten vay halime....!!!!! Ne yaparsan yap değişmeyecek biri için boşa kürek çekmişim. Çocukluğum resmen işkenceyle geçti. büyüdüğümde de farklı şekillerde gelişti bu narsistik davranışlar. Yalnız bir yerde katılmıyorum size o da şu; ben artık onun oyunlarına gelmeyeceğim. Ben artık onu hiçbirşeyim olarak görmek istemiyorum. Artık tüm olay çıkartıp beni sokaklarda rezil etme ihtimallerine karşılık ona koyduğum bu sınırı aşmasına izin vermeyeceğim. Hayır annem hayatımda olmak zorunda değil ve de ben de onu affetmek zorunda değilim. O yokken birşeyleri kazandığımı ve birşeylerden mutlu olabildiğimi anlıyorum. onunkisi çok ileri boyutta ve artık benim çocuklarıma yansıyacak şekilde olaylar, kavgalar çıkarmasından Bıktım!!! tüm enerjimi önceliğim olan çocuklarımdan daha çok, onun uydurma dertleriyle, emeğime saygısızlığıyla,benim onun için yaptıklarımı hep yermesiyle hasta numaralarıyla ve daha buraya sığmayacak bir o kadar berbat konularla uğraşmaktan ,didinmekten ,boşa kürek çekmekten Bıktımm!! Ve araştırmalarım sonucu bunları yaparken hep rol yaptığını, beni mutsuz ettiğinde kendisinin hiç umrunda olmadığını öğrendiğimde benim için bitti. Artık kendi berbat hayatına dönüp kendi başına istediğini yapabilir. O kadar çok anlayış gösterdim ki çok uzun yıllar artık bıktımmmm!!! Artık kendi benliğimden vazgeçer hale gelmişim. Yeter ben bir bireyim artık travmaları da takmıyorum. Benim annem hem narsist hem sadist, bence beni kesseler sadece rol yapar ve hayatına kaldığı yerden çok seven anneymiş gibi rol yaparak devam eder. Bu kişilerin çevreyle yaşadığı sorunlar da çok fazla ayrıca
Aynı benim annem.. öyle utanmaz bir pislik ki.. evimin tapusunu emanet verdim şimdi geri vermiyor ve etrafa utanmadan” kızım benden miras istiyor”diyor. Öyle lanet bir annenin bu dünyada nefes almasını istemiyorum..İnşallah sürünerek ölür
Canım Annem ♥️ yine iç sesimize dokundunuz sevgiyle teşekkür ediyorum size 🙏🏻 çok özledim annemi yine gözlerim doldu Sevgi dolu büyüttü bizi masallar anlatırdı. Vefat etti seni seviyorum canım annem iyiki senin kızınım ♥️ şimdi bu videoyu izleyince uzun zamandır şansız hissediyordum oysa ki ne kadar şanslıymışım. Emeğinize sağlık 🙏🏻✨🧡
Videonun sonuna kadar kurduğunuz her cümleyi gözlerim dolu dolu izledim. Tespitleriniz o kadar doğru ki tam çıkmaza girdiğimi hissettiğim anda önerileriniz bir nebze olsun rahatlattı...
Teşekkürler Tuna hocam. Annemle ilişkimi yeniden yapılandırmama yardım ediyorsunuz. Ben şu an 24 yaşındayım ama annemi değiştiremeyeceğimi henüz anladım. Gerçekten narsist bir annenin evladı olmak çok zor, her zaman sesimi cılız ve omuzlarımı çökük hissettim diyebilirim. Ama artık yolumu çizebilrim. Teşekkürler...
Cok haklisiniz, yetemedigim annecigime, kendimi begendiremedigim annecigime, ben annelik ve babama sanki babalik yaptim, yapiyorum, hayatim boyunca. Kendimi onlardan geri cektim düzeldim derken, evliligimdede ebeveyn rolunu üstlendigim icin, kendimde sorunu görüyorum. Allah büyük, nasil ebeveynlerimin yaninda cocuk kalmayi ögrendi isem, esimin yaninda es olmayi da ögrenicem. Bütün dünyanin yükünü anneligini üstlenemem. Zaten anaokulögretmeni olarak cocuklardan anne kelimesini cok ve cok duyuyorum, her seferinde anlatmam gerekiyor, ben sizin anneniz degil ögretmeninizim, sizi ögrencim olarak seviyorum, ama sizi 7x24 seven anneniz var evde. Psikoloji okuyorum fark ettim ki, okuyarak herkezi de kurtaramam, buda zaten dünyada olan vazifem degil, kendimi anlayayim birinci. :)) Allah büyük.. Allah gercekten cok büyük..
Tam bir nasist anneyle büyüdük hocam çok acı söylediginiz butün duyguları yaşadım ama bunun farkındalığını öğrenince anladım tebrikler hocam emeğinize sağlık
Annem, çocukken başkalarıyla kıyaslaması, sevgisini sadece bakım yaparak göstermesi, eleştirel olması narsistik özellikler var sanırım, evlilikte de gizli narsist duygularıma önem vermeyen biriyle birlikteyim, içimdeki çocukla hep konuşuyorum, mutsuz hissediyorum, enerjim azalıyor, çocuklar, ayrı yaşamanın zorlukları vs.. Bağımlılık duygusu, konfor alanı vs var maalesef.. Tüm bunları evlenmeden bilip çözümlemiş olmayı dilerdim..
Kendinden ne kadar ödün verirsen ver, naparsan yap, her zaman yetersizin Ağzınla kuş tut, yanlış kuştur “Kalite istiyorsan önce kalite olucan” Hayatım boyunca davranışlarını anlamlandıramadım, bu videoyu izleyene dek, tüm kalbimle teşekkür ederim
19 yaşındayım annemin beni ağlattıkları kadar annemi güldürmeye çalıştım ama ona rağmen anneme yaranamadım hep onun için başkalarının çocukları vardı herkes iyiydi onun gözünde bi tek ben kötüydüm nefes alsam dahi suçtu asla beni kendi benliğimle kabul etmedi hep değiştirmeye çalıştı beni daha tanımamışken. Benim adıma kararlar aldı şuan bile babam bana şundan yer misin diye sorduğu zaman benim yerime cevap veriyo yok diye o kadar çok sinir oluyorum ki bu duruma. Biz annemle oturup doğru düzgün 2 kelime konuşmadık anlatmadım içimi ona anlatamadım. çünkü annem yemek yapmayı temizlik yapmayı ayda yılda bana aldığı kıyafeti okula giderken 50 laf ederek verdiği 3 kuruş parayı annelik saydı hepsini yüzüme vurdu aç değilsin açık değilsin yemedim yedirdim içmedim içirdim dedi bunları bile yüzüme vurdu. Okuldan geldiğimde nasılsın naptın diye sormadan beni eleştirmeye başlıyo annem için uyumam sorun yemek yemem sorun film izlemem müzik dinlemem her şeyim sorun başlı başına ben bi sorunum onun için. Allahım affetsin kitap almak için bile çantasından gizli para alarak aldım kitaplarımı kendime sırf işiteceğim kötü lafları duymamak için. Annem konuşmaya başlayınca asla susmuyo ağzına ne gelirse söylüyo üzülür müyüm diye düşünmeden belki düşünerek söylüyo bilmiyorum her konuşmaya başladığında sağır olsaydım da duymasaydım dedim gizli gizli ağladım bi köşede sövdü saydı dövdü ama bana kalan gıkımı çıkarmadan oturmak oldu bi defa bile olsun babama dahi söyleyemedim evin kapısının önünde hıçkırarak ağladım belki binadan geçen biri sesimi duyar da yardım eder diye. Doğru düzgün arkadaşlarımla oturmaya çıkamadım ortaokuldayken dersimiz boş diye okuldan kaçmıştık bi gün bizim okulun hemen yakınında da bi alışveriş merkezi vardı oraya gitmek için neyse babam gördü beni annem öğrendi derken okulumu değiştirdiler sırf bu yüzden. Hiç unutmuyorum bi hocamız vardı bu olayın üzerine annem babam o hocamla konuşmuştu hocam da ebeveynlerime arkadaşlarıyla 1 gün bile olsun dışarı çıkmasına izin verin demişti. Şuan bile annemden izin istemeye çekiniyorum bi arkadaşımla buluşacak olursam da yalan söylemek zorunda kalıyorum. 9 yaşındaydım okul servisinden indiğimde araba çarpmıştı bana aradan 5 yıl geçti annemin istediği gibi bi evlat olamadığım bi gün annem bana keşke sana o araba çarptığı gün ölseydin dedi o zamandan beri annemi içimde bi yere koyamadım bu söylediği laf içimde kaldı atamadım nereye gitsem peşimden kovaladı belki annemin istediği gibi bi evlat olamadım ama bu kadarını hakettiğimi düşünmüyorum annemin sevgisini hiç hissetmedim içimde sokakta annesiyle el ele yürüyen çocukları gördüğüm zaman imrenerek bakıyorum göz kırpıyorum üzülüyorum ağlıyorum niye biz annemle böyle olamadık diye. Okul çıkışı bi banka oturuyorum tek başıma kendimle kalıyorum kimse yok huzurluyum en azından eve gelince başlıyo diken üzerinde olmam annem bana öyle travmalar yaşattı ki sinirli olduğunda elini kaldırsa bile refleksle geri çekiyorum kendimi vurmayacak olsa bile vuracak gibi zannederek. En acısı bu zamana kadar arkadaşlarım olsun ne olursa olsun kötü olan her şeyi unuttum zamanla ama annemin bende açtığı yaraları asla unutamadım hep kendimi eksik hissettim içimdeki boşluğu ne yapsam dolduramadım annem başkalarının yaptığı şeyi tolere ederken aynı şeyi ben yaptığım zaman dünyanın en büyük problemi haline getirdi kaç kere valiz toplattırdı babam yokken baban gelince yurda versin diye her seferinde babam ikna etti tüm bunlara rağmen annemden nefret etmemek için çok zorladım kendimi ama o her seferinde çok zorladı kendinden nefret ettirmek için. şuan anne bile demek gelmiyo içimden desem bile bi şey hissedemiyorum anne derken. Annem bana normal zamanlarda sarılmaz başımı okşamaz bayramlarda sarılır sadece o zamanlarda hiçbir şey hissedemiyorum annem benim içimden iyiye dair tüm hislerimi aldı geriye sadece ne yaptığını bilmeyen ordan oraya savrulan acı içinde bi birey bıraktı
Şimdi 20 yaşında olmalısın, hayatın başındasın. Senin de benim gibi en büyük şanssızlığın annen olmuş. Vazgeçme kendinden çok çalış iyi okul kazan iyi işin olsun en azından kendini ona muhtaç olmayacak şekilde geçindir. SEN KENDİNİ SEV! O sevemiyor. Güzel hayat kur güzel yaşa inş ileride sen de anne olursun o zaman çocuklarını çok seversin onlar zaten seni sever… yaşayamadığın sevgi duygu ne varsa doya doya yaşarsın. Ama çok dikkatli ol annen gibi narsist bir pisliği eş olarak seçme… Kırk yaşındayım benzer bir anne ile büyüdüm benimki daha da sinsiydi. Ondan daha kötü bir narsistle evlendim annesi de narsistti. Hepsinin ortasında kaldım bir sürü çocukla…
O kadar güzel açıklamışsınızki gerçekten ben de hala eleştirmekten bıkıp artık ailemden uzaklaştım. Uzak olmak iyi de geliyor aslında. Yıllar önce demiştim annemin annesi gibi hissediyorum bazen diye. Uzak olunca ebeveynlik yapmak da gerekmiyor ama bu sefer de köksüz hissediyorsun hayatta. Sanırım cidden kısmet böyleymis
yıllardr annemle yaşadığım herşey ve ben gercekten annemin narsist olabileceğini sanmiyordum ama vidyoyu izleyince emin oldum tamamen keske bunu 16 yaşında ogrenseydim cunku hep kendimi suçladım yetersiz oldugumu düşündüm anneme karşı
Annem empati kurmayı bilmediği gibi kendini düşünen biri de değildi, sadece babamı düşünür, ona göre yaşar, yemek yapar, güler, oturur vb..... Onun hayatında babamdan başka kimse yoktu bana göre, hala da öyle, babamın verdiği bir sevgi kırıntısı ile Ömür geçirdi 😰😰
Aynı duyguları paylaşıyorum ben ben 43yıl sonra anladım fakat işin ciddiyetini son bir yıldır gördüm görüşmüyorum ahirette görüşeceğiz hak arıycaz korkunç bir insan Allah bildiği gibi yapsın inşallah
Dibine kadar narsist olan bi anneyle büyüdüm. Kim ne derse desin benim için narsisizm kötülük artı bencilliğin en dibe vurmuş halidir. Hastalıktır vs bunu kabul etsemde benim için ilk başta kötü ir insan ve bencil bir insandır o kişi. Sebebi ise ezebilecegi evladına kan kustururken diğer dominant evladına tam zıttı davranmasidir. Demekki ellerinde olmayan bi durum değildir tamamen. Bu hayatta en büyük kötülüğü bana annem etti. Süper ozguvensiz takıntılı mutsuz huzursuz neredeyse herkesten sevgi ispatı bekleyen, sevilmediğimi hissettiğim ortamlarda korkan bir çocuk ve yetişkin oldum. Yasim 40 n üzerinde bugun ve hala kadin ayni. Ondan razı değilim. Babamdanda çünkü bizi hıc ama hiç korumadi. Ortanca kardesim ve ben çok çektik en çok ta ben. Şuan ortanca kardesim en çok çeken kişi çünkü maddi anlamda anneme muhtaç ve annemde bunu dibine kadar kullanıyor. En küçüğü ise o kadsr uzak ve mesafeliki hep öyleydi. Belkide bana yapılanı göre göre büyürken oda kendini böyle korudu. Burnundan kıl aldirmaZ davranıyor annesine. Video başlar başlamaz öfke ve kin ile doldum. Gözlerim doldu. Hala annemin tlf lari çaldığın da korkarim çünkü ya bana saldırır yada kızdığı insanları anlatır sinirli sinirli saatlerce. En son yaptığı şeyde aklım başıma geldi. Artik görüşmek istemediğimi söyleyeceğim. Video için teşekkür ederiz Tuna bey.
Benim münafık da aynı model maalesef benimki sadece benj kurban seçmiş ablama kardeşime tapınma ayinleri düzenliyor beni de kurban verme ayinleri sapık ruh hastası karı. Hatta geçen gün aklinca espri yapıp bilinçaltını açık etti kurban bayramında dini program izlerken ( bi de o kadar dindardir ki sormayın) Hz. İbrahim Hz. İsmaili kurban etseydi ben de seni ederdim dedi. İcimden dedim ki Allah koç göndermiş ama sen yine de beni kurban seçtin zaten! Ne kadan da şaşırtıcı kurban olarak beni tercih etmen!
Beni ezdi ezdi diger kardesimi basinin taci yapti.beni doverdi.ayni anda onu severdi.beni ölduresiye döverdi.universiteye yollamadi.daha neler neler.birtek arkadasimla bile gezemezdim.kardesim ise cani ne isterse onu yapardi.. Yillar gecti .bu en ufak birseyde hakaretler etmeye devam etti.kocamin çocuğumun yaninda.kinim arttikca artti.once hastalandim psikolojim ise yerlerde.ozguvenim diplerde geziyor.sanirim iki psikolog ile terapi,youtube ta ise izzet gullu videolari ve osman unlu videolarina denk geldim.bunlar beni kendime getirdi.ezikligime ve bu kadinin beni doverek korkutarak en kotusude beni kendimi suclu hissettirerek zehirlemesine hayatimi kaosa cevirmesine nasil kandim .nasil bu kadar enayi olabildim.ben kendimi hep kotu ve suclu hissederek asagilayarak yasadim.oysa beni delirtenler belliydi. Simdi bununla birkacdakika birarada duramiyorum ofke patlamasi yasiyorum .pisman oluyordum onceden artik olmuyorum. Ama is isten gecti.sosyal fobik ve sacmasapan bir insan oldum.
Aynısı benım annem.bır kardesımı ayırdı sevgı ve taktırle buyuttu.bızı ayırdı .en cok da benı.o kusursuz sen kusurlusun bılıncını asıladı.onun her ıhtıyacını karsıladı ben montsuz gezerdım.kolu komsu akraba hepsıne benım sorunlu oldugumu anlattı.ve herkes benı onun gözunle gördu.35 yasına geldım hala kardesımı üstün gösterırı benı de eksık.2 yıl görusmedım o kadar rahatladım kı kendıme guvenım geldı.bence asla temas kurulmamalı bu kısılerle.hıc dogru bulmuyorum öesafe bu ısı çözmez butun baglar koparılmalı
Emeğinize sağlık öncelikle. Son 2 senedir terapiye giden birisi olarak bende narsist bir anne magduruyum ama benim annem başarı odakli narsistlerden değildi. Güzellik ve zengin koca odaklı bir narsistti. Başarılarim buyuzden sürekli sabote edildi ve belli bir süre sonra ben kendimi sabote etmeye basladim.Bu konu da lütfen boş ayna kitabını okuyun.
29 yaşındayım , yıllardır bu durumun farkında olarak her ne kadar annemle , babamla iletişimimi Tuna Bey’in dediği şekilde asgari tutamadım. Ancak onlardan daha az yara alabilmek için kendime yatırıp yaparak , kendim için gelişime açık oldum. Bu süreçte maalesef ki duygusal açlığımın neticesinde ailemden daha narsist olan karşı cinslerle karşılaştım. Bedeli çok ağır , acılı oldu ancak artık manipülatif narsisti tanıyorum ve dört elle kendime sarılıyorum. Ailemle görüşmüyorum ve yurt dışında yalnız yaşıyorum. Başarı ve sevilme ısrarımdan vazgeçip başarısızlıklarımın da bana iyi geleceğine inandığım zaman da bırakmayı tercih ediyorum. Çok acıdı ama gerek bilinçlenip kendime erken sarıldığım, gerek böyle güzel bir kanala erişme şansım olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Videolarınızı can kulağıyla ve ders edinmek amacıyla dinliyorum. Teşekkürler
95 alıp 100 alamayınca aşağılanmak normal değil mi ... diye sorardım, eğer bir kaç yıl önce annemin narsist olduğunu keşfetmiş olmasaydım. Ondan kurtulamıyorum ne geçmişte yaralandıklarımdan, ne de daimi olarak açtıklarından. 36 yaşımda bir hiç gibi hissediyorum
Her telefon sonrası günlerce kendime gelemiyorum. Eğer böyle bir anneniz yoksa anlayamazsınız. "Kabul etmek" mantıken elbette tamam ama ve o sesin sizi asagilamasini dinlemek ve üzülmemek hiç kolay degil. Hala ciglik cigliga bagiriyor. Cocukken beni ezen, döven ayni ses. Düştüğümde koşup anne canim yandı demezdim, diyemezdim. Hiç bir derdimi bilmez. En mükemmel anne o, başkalarına böyle anlatır.
Duygularımıza tercüman olduğunuz için çok teşekkür ederiz hocam ben anneme neden ilgisiz ve sevgisizsin dediğimde sen bu dünyaya sevgi aramayamı geldin dedi
Yıllarca annemi iyileştirmek onu mutlu etmek için uğraştım .Günun sonunda ben senin hangi gününü gördüm.senin bana ne faydan oldu sözünü işittim.Her zaman kurban olan mağdur olan oydu .Ama artık onu kabule geçip kendi hayatıma bakmalıyım yoksa sonunda bende hayatımı mahvedecegim
Kendi çocuğumuza ne kadar yüklensek faydasız. Sadece stresimizi veririz. Buna inanırım çocuklarımızın yanlışların yüzde 70 şinde anne baba olarak bizim eksiğimizdir. Çünkü çocuklarımızın başarısı nın yüzde 70 şide bizim kendimizi de eleştirmekten gelir. Hocam yüreğinize sağlık 🌹🌹🌹🌹🌹👌
Annem hiçbir şeyi beğenmezdi ,sürekli eleştirir ve onun aklını okumamı isterdi .Çok telepkardı ve her şeyin en iyisini o bilir ve kendi yapardı .Sonuc ne mi ? Özgüvensiz,yetersiz ,değersiz hisseden değerini başkasından gözünden ölçen ilişkilerden korkan kaçan birisi ..
Benim anneme insanlar zaman zaman "şeytan lakabını takardı. Ben de saf saf üzülürdüm niye kimse annemi sevmiyor diye 40 ından sonra anladım ki "şeytan lakabını insanlar ona boş yere vermemiş Bebekken ona biat etmişim, öyle hissediyorum .. Yoksa beni öldürebilirdi. Çok derin yaralar bunlar Kimseyi üzmeden, kendi halimce iyileşmeye çalışıyorum
Ben de sürekli eleştiren hakaret eden bir anneyle büyüdüm, değiştirmek için uğraştım.. artık kabul ettim. Yeniden bağ kurdum. Yaşadıklarımız iyileşmiyor. Onları sadece dönüştürebiliriz. Bn ailemin varligina hergün şükür ediyorum 😊🙏
E siz benim annemi anlattınız ama en acısı ne biliyormusunuz 3 çocuğum var ve bazen kendimi onun yaptıklarını yaparken buluyorum.Sonuçta annemle beraber kendimdende bu konuda nefret ediyorum.Şimdi hiçbirşeyden mutlu olmayan ben,sürekli takdir edilmek isteyen,yaranmaya çalışan,yaptığını göze sokan kendinden iğrenen biriyim.İkiyüzlülük bu.
Aynen benim annem , bunu 38 yaşında farkettim annem yaptığım herseyi küçümsedi hala da öyle ne yapsan yaptığını beğenmez, o birseyi istiyorsa o dakika olmalıdır karşı taraf ne yaşarsa yaşasın onun duyguları hep önceliklidir onun öfkesi , onun egosu herseyden herkesten önemlidir . Depremden dolayı 2 buçuk aydır annem lerde kalıyoruz 2 güne Malatya'ya donucez ve yine bir son dakika golü attı çok büyük kavga ettikten sonra hakkımi helal etmiyorum dedi bende etmiyorum
Çok zor, narsist teshisi konmadi ama hocam 36 yasima kadar annesi tarafindan hep elestirilen bir insan olarak, anlattigini her kelimede kendimi gördüm.. suan kendisiyle muhattap olmuyorum.. ayni evin içinde onu inyore ediyorum, o yokmus gibi davraniyorum.. elimden baska türlüsü gelmiyor çünkü…
Öğrenilmiş caresizlikle nasıl basedilir kendi başına biryere gidememek kaybolma korkusu ile yaşamak çok zor nasıl basedilir yazıları ezberleyip gittiğin yerleri ezberleyememek çok üzücü
Bu kadar kısa ve öz ne kadar güzel anlattınız bizi bize bende o kırılmayı yaşayıp uzak kalıyorum annemden daha mutluyum . Başerk çok zor ve iyileşmez dediniz ne ya hocam tek umudum bir psikologla belki iyileşirdiyodum ama o da mümkün değil dediniz başetmeyi öğrenmek kalıyo bize.
Benim çok güzel saygın mesleğim var. Etraftaki insanlar gıpta eder ve ailem beni temizlik yapan kişilerle kıyaslayıp aşağılarlar. Ağzınla kuş tutsan yaranamazsın 🙁
Başıma ne geldiyse annem yüzünden geldi.narsist anne bir yerden yokluk bir yerden yaşamadan büyüdüm.simdi eşim annemin kopyası .3 günlük dünyayı zehir ettiler bana.
Merhaba , eminim biliyorsunuz dur duymussunuzdur. Kişi kendi özellikle çocukken kendine yasatilani yeniden yaşatacak birine çekilirmiş. O zaman çocuktunuz muhtactiniz şimdi yetişkin siniz. Kendi auaklarinizin üzerinde durmayı öğrenip özgürleşme bilirsiniz.Korkutucu görünüyor olabilir ama inanın Allah yardım edecektir.
Buna yorum yazmaya başlarsam en az 1 hafta uyumadan burda oturmamız gerekebilir, en iyisi susayım, sadece şunu söylüyorum: 6 yaşında bir çocuğun boğazına bıçak dayayan bir annenin evladıyım ve o anı hiç iyileştiremedim malesef.. 🥺
5 yasinda beni okulda unutup.kendi kendime aksam vakti eve donmeye calisirken sokakta ne isin var diye ölduresiye dayak atmis bir annenin cocuguyum. Hosuna gitmeyen bir durum olursa suclu sucsuz aramaz bana dalardi.birgun jiletle ustume yurumustu. Yalniz en onemli varligi kardesim ve ikinci kocasi idi.onlar icin ezilip buzulmesini ince ince davranislarini gorseniz aglarsiniz.travma anlarini iyilestirmeye baslasak yillar surer.bu insan kotu kalpli birisi.bunu kabul etmek yeterli.
5 yasimda okulda unutulup aksam vakti evi bulmaya calistigim icin sokakta ne isin var diye olduresiye dayak atmis bir annenin evladiyim.jiletle ustume yurumuslugu ,istanbul un gobeginde saatlerce birakip ikinci kocasiyla ortadan kaybolmuslugu vardir.travmalari sarmaya baslasak bi 40 yil surer.sar sar bitmez yasattiklari. Bu insan kotu ruhlu biri deyip konuyu kapatmak en guzeli.
Değil 95 100 bile alsam eee ne var bunda denirdi siz anlatırken çocukluğum gözümün önüne geldi, belki de bu sebeptendir narsistlere karşı duyduğum çekim belki de insan sadece alıştığı şeyi arıyor
o kadar gerekli ve doğru söylemişsiniz ki her bir cümlenizi. birincil bakım verenim konusunda cok sanslıyım. ne yazıkki yakınlarım benim kadar sanslı olmadı. önerilmesi gereken en önemli videolardan olmus. bu video icin teşekkürler 🤍
Her gün ormanda vahşi bir hayvanın saldırısına maruz kalsanda, hayattasın. Bu çok büyük bir dünya sınavı. Yaşayan bilir. Anlatılamaz. Allah rahmet eylesin. Annem vefat etti. Allah bana acıdı diyorum. Durumu kabul edin ve kendinize annelik yapın.
Bu video dikkatini çekip de izlemek isteyen herkesin bir miktar narsizme maruz kaldığını düşünüyorum. Eleştiri alarak büyüdük,eleştirmeyi öğrendik. Yetersiz hissettik,duygularımız yok sayıldı. Başka erkeklere biz de analık yapmaya çalıştık. Desteklenmediğimiz için belki olabileceğimiz yerlerin çok daha aşağısındayız.. farkedeli ve düzeltmeye çalışalı çok daha iyiyim çok daha mutluyum
Annem hep çocuklarına muhtaçmış gibi yaşadı, babamla ilişkisinde özellikle 😰 kendimi annemin yerine yıllarca babamla kavga ettim Zeyna gibi 🥺 babam değil kocamdı sanki.... Saol anne yaşattığın herşey için 🤬🤬🤬
Ben üniversitedeyken annemden dayak yedim. Hem de kemerle! Sebebi sabaha kadar ders çalışmak! Çok ders çalışıyormuşum, o beni gördükçe stres oluyormuş! Hiçbir zaman, hiçbir şeyimi beğenmedi. Elimden geleni zorladım, gittim beğendiği evi aldım. Mutlu olur, düzelir dedim. Hiçbir şey değişmedi. Şu an aynı evin içinde köşe kapmaca oynuyoruz. Son kavgamız damlayı taşıran son damla oldu. Artık arkamda bırakacağım her şeyi.
Burun ameliyatı olmamın üzerinden 2 ay geçmişti. Yüzüme veya kafama herhangi bir travma almamam gerektiğini bildiği halde onun için hediye aldığım eşyaları kafama fırlatıp saçımdan tutarak beni sarstı. Zaman zamanda beni dayakla tehdit ediyor. Yaşınız , statüsünüz ne olursa olsun onların narsistliği değişmeyecek.
Ben hâlâ annemin egosuyla uğraşıyorum, artık manipüle edemiyor diye benimle ciddi kavgalar ediyor. 27 yaşındayım evliyim benim evimden çıkmak bilmiyor. En son çizgimi çektim iki haftadır konuşmuyorum bile. 1 hafta sonra anne olucam bana sürekli ne gerek var pişman olacaksın diyordu, şimdi de o çocuğu ben sevmem sen sev dedi. İlk çocuğumu daha çok sevecekmiş. O kadar iğrenç bir durum ki, anlatamam. Çocuğumun eğitimine bile burnunu sokuyor. Ve herkese 15 yaşımdan beri o benim annem ben onun kızıyım diyor😅 Çocuğuma aldığım çorabı bile kıskanır. Saçımı kestirsem, boyatsam aynısını yapar. Hep o hasta oldu ben baktım, hep ben korudum. Ama benden beceriksizi kötüsü yok. Ondan nefret ediyorum ve onun gibi anne olmadığım için, ne olduğunu fark ettiğim için kendimle gurur duyuyorum.
Evet bir narsist tarafından yetiştirilmiş bir insanım başarılı oldugumda dahi Ben yetiştirdim ben yaptım deyip övgü yu kendine almak ve nasıl bir ruh halidir beni mahvetti insan neden evladını takdir edemez
17 yaşımda bunu anladım . çok yaralandım ama geç olmadan anlamam iyi oldu. yaz tatili sadece evde oturuyorum bana dediği şey sadece tüm gün yatıp yemek yiyorsun birazcık evi temizle evi temizliyorum beğenmiyor daha çok temizle öğretmen bile diyor annen niye hiç seninle ilgili aramıyor sormuyor yalandan işte ben güveniyorum kızıma o hep başarılı falan ama asla öyle olmadığını biliyorum sadece ilgilenmiyor net bir şekilde umrunda değil aklında olan sadece ben asla oturamam kafamı dinliyim yok evi temizle yemek yap yerimi topla odan asla düzensiz olamaz neden çünki ben robotum bir bardak oldu hemen iki saat konuşur ama kendi odasında bardak olunca ben onu söylesem batdım beş saat konuşucak işte yorgunum ben yaşlandım üzgünüm sen benim ne yaşadığımı bilmiyorsun falan filan bir şey alır işte ben seni seviyorum bak sana şunu şunu aldım bir hafta konuşur sonda diyorumki yani bu kadar yaptığın şeyi söyleyeceksen alma yani siktir et
Su an seksen yasinda ve benim bakimima muhtaç.Sizin dediginiz gibi cocuklugumdan bu yana bir hasta anneye annelik yapiyorum.Kendi yasamimda bir cok başarıya imza attim.Gordugum tek taktir.Karsimda agzini burnunu kiviran beyenmeyen bir anne.Cok ugrastim sonunda Stoa felsefesini edindim.
Bu sene okutmaya başladığım 1. Sınıflarda bir öğrencim var çocuğu ve annesini ilk tanımaya başladığım günden itibaren annenin narsist olduğunu düşünüyorum videoyu izlerken de hep onlar geldi gözümün önüne. 1. Sınıf daha çocuk annesine bir şey demeye korkar oldum en ufak bi ya olumsuz durum bildiriminde çocuğa evi dar ediyo ki çok eğitimli bir aile.
Ben de memnun olmayan bir insanı olduğu haliyle bırakma taraftarıyım. Eğer ciddi şekilde yardım ve ilgi istiyorsa bunu yaparım ama süreci kısırdöngüye sokmasına izin vermem pek. Sınırım ve sinirim belli sonuçta 😊
![Lp. Сердце Вселенной #60 РОЖДЕНИЕ ЛОЛОЛОШКИ [Финал] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/YoR0pAV9FVQ/mqdefault.jpg)
Tuna Tüner tarafından sabitlendi
Videolarımızı beğenmeniz, kanalımıza abone olmanız, yorumlarınız ve "katıl" aboneliğiniz videolarımızın devamı için çok değerlidir. Desteğiniz için şimdiden teşekkür ederiz. 😊
KATIL ABONELİĞİ İÇİN: ua-cam.com/channels/JIIjEjQDnhrwzpVhzpNLOQ.htmljoin
Hocam insan yetisgin gucunr nasil kavusur nasil farkinaihi olur
6 yıllık biten birlikteliğime, doktor narsist bir anne tarafından yetiştirilmişsin teşhisi koymuş.peki hocam narsist bir annenin yetiştirdiği erkek çocuk narsist olmazmı???
Narsist anne olduğu yetmemiş gibi oğlunu da kendisi gibi narsist yapan o lanet anneyi ilahi adalete teslim ettim
97 aldığım için babamdan dayak yemiştim ortaokulda. Hep en başarılı öğrenci oldum , en iyi okullarda okudum. 11 yaşında ilk defa 85in altında bir not aldığım için eve gidemeyecegimi, artık kendi basimin çaresine bakmam gerektiğini düşündüm çünkü o notla eve gidersem babamın beni öldüreceğini düşündüm. Çaresizce eve gittim ve kendimi dövdüm. Babam eve geldiğinde belki ölmedim ama beklediğim gibi büyük bi dayak yedim. 30 yaşındayım, itu uzay mühendisliği mezunuyum, din psikolojisi alanında yüksek lisansıma devam ediyorum, egitmenim yoga ögretiyorum. Sayısal bir alanda asla çalışmak istememiştim. Ne yaptıysam yaranmak için yaptım ama tabiki nafile . Son üç yıldır ailemle görüşmüyorum çünkü dediğiniz gibi asla yaranamiyorum, gerginligi, dayağı, hakareti önleyici bir method bulup iliskilenemedim onlarla, bu yüzden uzağım. Ancak bu terör hala içimde 'mutemadiyen' devam ediyor. İçimde açığa cikmayi bekleyen onlarca potansiyele sahip kadın ile, korkak, kırgın, özgüvensiz, çaresiz kız çocuğu asla barismiyor, bütünleşmiyor. Ne zaman ve nasıl çözülür, tamamen çözülür mü bilmem ama en azından böyle videolar cooook büyük bi ihtiyaç olan anlaşılma ihtiyacımı bı nebze olsun karşılıyor. Varolun 🙌🏼
Çok etkilendim yazdıklarından, benzerini ben de yaşadım ama sizinki çok yüksek seviyedeymiş
Geçmiş olsun. Kendinizi korumaya başlamışsınız. Aile dizimini ve psikoterapi öneririm size, travma terapisi görmeniz size yardımcı olabilir. Başarılar diliyorum size.
Selamlar.. 254 anne babanın kadersel döngülerini yaşıyoruz. Zaman zaman ebeveyn, zaman zaman eş bazen de şiddet gören çocuk olunabiliyor. Herşeyi kabullenerek çözüme gitmek daha çok sonuca götürür. Suretleri çıkardığımızda geriye ruh kalır ve bu ruh düşünceme göre Yaratıcıdan gelendir. Yani Hakk tan Hakk a bakıyoruz. Aynalamanın temeli gibi.. Kızmalarımız oluyor tabi nefsimiz ve egolarınızdan.. Normalde kızamamamız gerekiyor.. Sureti Hakk bir nevi Hakk a birşeyler öğretiyor, ben olamadım sen Ol artık diyor. Misal empathlık güzel her zaman her topluma lazım ama herkes empath olsaydı kuşlar, çiçekler, böceklerle duygudan, anlayıştan daha mı mutlu olurduk bilinmez.. İnsanoğlu hırslıdır daha iyisini hep ister zaman zaman şaşar, zaman zaman düzelir, hemen hayatından çıkarmak çözüm olsaydı bu durumlar çok kolay çözülürdü.. Şu an birçok bilim insanı bitir kurtul noktasında.. Bilinçaltı bu durumda tekrarların önüne geçemiyor ve bizi %95 yönettiği için benim kararım derken bile yanılıyoruz. Karar kimin, bilinçaltının atalarımın mı benim mi, belirsizlik oluşturuyoruz ve Kahneman a göre insan belirsizlik durumunda karar veremez. Ya varolan durumu değiştirmek ister evi terk eder ya da durumu kabullenir kendi adına hiçbirşey yapmaz, erir gider. Oysa ki belirsizliği ortadan kaldırabiliriz. O narsist ben empath ya da borderline.. Şöyle davranırsa böyle yaparım der gibi sınırlarımızı belirleyip, kendimizi eğitmeliyiz. Kendi adımıza yaptığımız her hamle zamanla ayna gibi karşıda yansır. Bazen büyüdüm artık deyip umursamayabiliriz. Terimler önemsiz durumu kabul etmek önemli. Onu değil kendimizi değiştirebiliriz, O zamanla değişecektir. Aksi durumda bir değil, iki değil üç değil hep mi narsistler beni buluyor deriz ve ömür biter.. Atalarımızın yapamadıkları için onlara ve soyumuza borçluyuz. Aslında biz ilkel beynimizi yönetmeliyiz. Bir nevi bilinçle zengin fakiri anlamalı, fakir zengini yargılamadan zengin olmalı gibi, sanırım bu yüzden empathların son noktasında acaba ben mi narsistim sorusu var. Sistem bilinçle olmak şartıyla arada ters de çalışmalı. Özünü değiştirmeden zaman zaman Narsist empath, empath narsistmiş gibi yapabilir. Bunu anlamak kendini düzenlemek epey zordur.. İlk ayet gibi okuması, bilinçlenmesi gereken bu Dünya da birlikte mutlu olması gereken, sınavda olan bizleriz.. Uzun oldu fakat sizin aracılığınızla yazdıklarımı kendime de tekrar söylüyorum. Anne baba şiddet dahil ne yaparsa yapsın işin içinden çıkamadığı için yapar. O nda o kadar vardı ve kabulle bunu siz kendinizde arttırabilirsiniz. Zor ama terketme değil mesafe, affetme değil merhametle yaklaşabiliriz. Aksi takdirde ilerde bizi aradığı veya altını kirlettiği için biz de narsistleşebiliriz. Olmam dediğimiz kişi olabiliriz ki bu durum çarkı başa çevirir. Teşekkürler..
Görkem Gitarre aydin, yazinizi Okudum.
Acinizi anliyorum.
Yetiskin olarak kendi kararlarinizi kendiniz veriyorsunuz.
Küsmek yerine konusmayi denemeye ne dersiniz? FAKAT net sınırlarınızı koruyarak...
Bu konuyu aile danismani ile görüsmenizi tavsiye ediyorum.
Çok şükür içindeki gücü hissetmişsin canım benim sakın kendini bırakma. Onlara inat çok mutlu ol
Beğenmeyi geçtim, mutsuzluğunla mutlu olan anneler var.
Teşekkürler anne, Nasıl anne olmunmayacağını öğrettiğin için.
evet acı tecrübe için onlara cok teşekkür ederiz
Banada oyle dönüşümü oldu yaptığı tek iyi seydi
Nasıl kötü anne olunur neler yapılmaz öğrendim
Bana neler olduğunu anlamam 45 yılımı aldı. Hayatımda köklü değişiklikler yapamadığım, patinaj çekip sürdüğüm, kendimi sürekli eksik, defolu, sevilmeye layık olmayan biri olarak gördüğüm 45 yıl. Boş Ayna kitabını okuduğumda bağıra bağıra ağladım ve içimdeki o zavallı çocuğa sahip çıkmaya karar verdim. Hayatımın en büyük sinaviydi. Hala da devam etmekte.
Merhaba bu kitabı bende çok almak istiyorum narsist anne kurbanıyım malesef fakat nette baya pahalı ve yeni mezun olduğum için çalışmıyorum.Kitabı ödünç verebilmeniz mümkün müdür?Okuduktan sonra geri mutlaka gönderimini sağlarım insaAllah
@@cansusakinci9213 kargo parası kitabi geçer 😐
Şuan 35 yaşındayım daha yeni bazı şeyleri anlıyor m ve halen tamam en bu zehirli sepet ten çıkmış değil im
Aynı yerdeyiz ❤
Boş Ayna kitabını ben de okuyorum tam olarak bitiremedim takılıyorum Bazen yarım saat vaktim var oturup okuyayım deyipte elime alıp üç satırda gözyaşlarına boğulup takılıp kalıyorum dalıyorum uzaklara tokat gibi çarpıyor kelimeler sonra da taa içime kadar sızlatıyor… narsist anne kızları mutlaka okumalı
Tam 41 yıl sonra uyandım ve görüşmeme kararı aldım.. Terapi sürecim devam ederken ağır yaralarımı da iyileştirmeye, hayata tekrar bir ucundan tutunmaya çalışıyorum çünkü 15 yaşında muhteşem bir erkek evlada sahibim. Ebeveyn olabilmek için ehliyet alınması taraftarıyım, öyle her önüne gelen doğuramamalı. Koca bir hayatı, bir İNSAN ömrünü mahvediyorsunuz. En ağır şekilde cezalandırılması için kanunen bu konuda yasa çıkarılmasını çok isterim... Öyle böyle bir acı değil bu, düşünsene tüm hayatın ÇÖP!
Böyle lanet anneye ben de çattım.. evimi çaldı hırsız!!!
Aynen dediginiz gibi... Bende öyle hissediyorum: annem hayatimi mahvetti, cöp oldu hersey tüm secimlerim cürük cikti... Hic birsey tesadüf degildir... Gercekten ebeveyn olmak icin ehliyet sarttir...
@@morganarthur18992 bende yeni uyandım yaşım 35 hep kendimi suçlardım acaba psikolojimde mı sorun var diye şimdi yeni yeni idrak ediyorum hayatımı ailem mahvetti
49 yaşındayım ve hayatım çöpten ibaret. Annem,hayatımı saran zehirli bir sarmaşık. Babamın ölümünden sonra bile,daha sık görmeye gitmeliymişim babamı sağlığında,yeterince gelmedin diye bana vicdan azabı yüklemeye çalıştı,ki babamın hastalığının her sürecinde ben vardım. Ağabeyimle erkek kardeşim misafir sanatçı rolünde takıldılar. Buna rağmen ben yeterince gitmemiş oldum. Hastanesinden doktoruna,tekerlekli sandalyesinden alışverişine daima ben vardım. Bizim ailede annem olacak cadalozun seçtiği kurban benim. Diğer kardeşlerime asla yapmadı bana yaptıklarını. Hemcinsiyim diye benimle güzellik yarışına bile kalkışacak kadar hadsiz.72 yaşında benimle yarışıyor.Babam öldükten sonra daha da ilgi alaka manyağı oldu. Babama köpek gibi davranan kadın,bana vicdan azabı acısını layık görüp,kendini pamuklara sarmamı bekliyor. Üstelik kardeşlerimle de aramı bozuyor,başkalarına benim dedikodumu yapıyor.Görüşmüyorum artık.kuduruyor gıdasını kestiğim için. Kendimi geliştirmemde zerre katkısı olmayan,aksine kanatlarımı kırıp,beni hayatın içine atan bu manyak,bizim için saçını nasıl süpürge ettiğinden dem vuruyor,gerçekmiş gibi. Annemden nefret ediyorum ve ziyan ettiği ömrümün hesabını Allah’tan istiyorum. Yaşlanınca ona bakacak mıymışım diye akrabalara sorduruyor. Tabi ki bakmayacağım.5 yaşımdayken tuvalet sonrası genital temizliğimi yapmadığı için idrar yolları enfeksiyonu ve böbrek yatakları iltihabının acısını bana yaşatan,idrar yaparken çığlık çığlığa acıdan bağırmama sebep olan bir anneye(!) karşı,benim hiç bir sorumluluğum olamaz.Ben 11 yaşındaki kızımın hala genital temizliğine yardım ediyorum,aynı sağlık sorununu yaşamaması için.
3 - 4 kere dinledim inanin. 50 yıllik omrumun dügümü 👏👏👏👏 binlerce teşekkür ederim.
Büyürken bitirilip tüketilen çocuklarız anlatmakla bitmez .doğarken anne olduk 😢
Benim çok dindar gibi gorunen ama tek ibadeti namaz kılmak olan bir babam, narsist ve dominant bir annem var. Babamin evde tek vasfı eve para getirmek sanırım çünkü hiçbir zaman babamla vakit geçirmiyoruz pazar kahvaltıları hariç.Annem ise yanlızlıktan korktuğu için asla peşimizden ayrılmayan bi kadin. Sevmedigi insanlar onun için cok kotu ama kendisi her zaman cok iyi, çok mükemmel ve çok kusursuz... Kendisi hep haklı, ben hiçbir zaman hakli olduğumu gormedim evde. Babamı da korkutmuş babam ona bir seyleri beğendirmek icin telaşlanıyor, eli ayagina dolaniyor, her seyi yapmaya çalışıyor ama maalesef annem hicbir seyden memnun olmuyor. Bizi hep döverek büyüttü. Yedigim dayağın haddi hesabı yok. Abimle benim aramda hep bi ayrımcılık vardı. Sen kızsın o oğlan cocuğu diye...
Bende ayni durumdayim dertlesmeliyiz
Ben de keza yaptıkları keşke bunlarla kalsaydı psikolojik sorunları da var ciddi seviyede daha anlatamadığım bir çok şey vucudum artık dayanmıyor çarpıntilar nefes alamama tükenmişlik hepsi için anneme teşekkür ediyorum sayesinde bu haldeyim
Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı şarkısı varya tamda öyleyiz sayın Tüner. Kimini annesi yada babası kimini kocası. İşte değersizlik hissini bize esas veren onlardı,değersiz değildik. Birine 40 gün deli dersen 40. Gün delirirmiş deyimi tamda öyleyiz. Ne olmuş neden olmuş ne zaman olmuş sarmıyor yaralarımızı bize nasıl iyileşir lazım.Siz değerli uzmanlarımızin bu yayınları farkındalık yaratıyor ve ruhumuza derinden dokunuyor teşekkürler emeğinize yüreğinize sağlık sevgiler
Bu videoları gençlikte izlememiz gerekirdi.Olan şeyleri anlamlandıramıyor ve içerleyip duruyorduk.Şimdi ne olup bittiğini anladık da iş işten geçti.O zamanlar bilseydik taktik geliştirirdik.
Ah ah o kadar doğru dediniz ki😢
@@hilaldogan535 Taktik geliştirmek olabilir mi?
@@hilaldogan535 O zaman bu videolar ne işe yarıyor.Durumda değişiklik olmadıktan donra içimizde ferahlık mi yaratıyor aaa demek böyleymiş ben bunları bu yüzden mi yaşadım diyoruz.Teşhis tamam da tedavi nasıl?
@@hilaldogan535Siz yine iyisiniz. Ben 49 yaşında ancak farkına vardım. 😢
Onlara karsi taktik gelistirilemiyor.direkt mesafe en dogrusu.iletisim surdugu surece her gorusmede yeni bir yara aciyorlar.ben kendi adima cozumu mesafede buldum ama bir yolunu bulup sizi negatife dusurmeyi basariyorlar.gercekten ama gercekten cok farkli yaratiklar.kafalari farkli çalışıyor.bu yuzden ozguven sart.ama ozguvenide yok eden onlar
Tam olarak böyle bir anneyle büyüdüm eksiği yok fazlası var... Bunun yanında uzak bir babayla birlikte büyüdüm... Ve çok enteresandır ki 22 yaşımda daha yeni atanmış genç bir mühendis iken, annemin bütün davranışlarına babamın bütün uzaklığına sahip bir adama aşık olup evlendim... On yıl sonra iki çocukla çıktım o evlilikten... Şu anda kendimi iyileştirmeye çalışıyorum ama öyle zorki
Sevgiyle kalın,
O Herşeyin üstesinden gelir!
Her şey yoluna girecek Elif hanım emin olun buna siz çok güçlü bir insansınız. 🙏😊
yalnız değilsiniz...
😥
Ben de evlenmedim ama ayni sekilde abim (babam erken yasta oldugu icin baba figürüm) ve annemle ayni ozellikleri tasiyan biriyle 5 yilimi geçirdim. Basta cok tandiik geldigi icin mucizevi hissettiren bu ilişki, neredeyse intiharimla sonuçlanıyordu. Kaybettigim seyleri hatirlamam 1 buçuk yilimi aldi ve hala devam ediyor.
Annem bana "hiç senin annen gibi hissetmiyorum sanki sen benim annemmişsin gibi, anne gibi hissetmek istiyorum ama hissedemiyorum" dediğinde içimdeki boşluğun sebebini bulmuştum. 35 yıllık yasamimda boğazımda oluşan yumru da bundan kaynakliydi. Hic sevmedi, hep eleştirdi, düşman bakışları gözlerimin önünden gitmiyor. Ben hep hataliydim, yanlistim.
Hep anneme iyi gelmeye çalışarak kendimi harcamışım. Artik kocaman bir mesafe var aramızda, ne kadar az gorusursem o kadar iyiyim. Kendi çocuğuma onun gibi bir anne olmamak için okuyorum, gelisiyorum ve sürekli ona sevgimi dile getiriyorum. Değişmek kendi elimizde, ne yapalim biz de böyle yetismisiz diye kendi çocuklarımıza yaşadığımız türden bir yük yüklemek büyük haksızlık.
Her zaman her yerde annemin istediği gibi oldum. Okulları burslu kazandım, dersaneleri indirimli kazandım, resimde, müzikte, tiyatroda, sporda hep seçildim üstüne duruşumla edebimle övgüler aldım ama anneme asla yaranamadım. Denemelerde yanlış yapıyorum diye evde eleştirip, kıyaslayan annem, denemelerden çıkınca kötü geçtiği için ağladığımda sinirlenir bana kızar topluma çok farklı bir imaj çizerdi. Babam ise çok çalıştığı için kopuktu hiç bizimle olmadı nerdeyse. Şimdi 27 yaşında yetişkin bir kadınım, iyi bir kurumda ve aktif olarak çalışıyorum. Şu anda da beni kendisine rakip görüp, okuduğun okulun bir kıymeti yok.. Çalışıyorsun da ne oluyor kendini bir şey zannediyorsun.. Ben olmasaydım sen bir hiçtin, hiçbir şey yapamazdın lafları ile artık baş edemiyorum. İnsanlara ise benim okulumla, kariyerimle hava atar.. Evlilik kararımda aileme uygun olsun düşüncesiyle hareket edip bir boşanma yaşadım. Orda bile bana boşan diyen annem benim birilerinin başına gelebilen bir ceza olduğumu söyledi. Maddi anlamda değil ama manevi anlamda bana bir uzvu gibi davrandı hep ve sağladığı maddi imkanları hep canımı acıtarak gözüme soktu. Ama topluma karşı kızımın yanındayım imajı çizdi hep. Ben annemin ağzından bir kez bile özür dilerim lafını duymadım, bir kez hayırlı dua ettiğini duymadım. Ama kardeşlerime böyle değil ve bu da kalbimi çok kırıyor. Bazen anneannemin annemi sevmemesine bile hak veriyorum o kadar buz kesti kalbim. Çok kırgınım çok Allah biliyor.
Sanırım cevap söyledikleriniz de saklı. Annenizi sevmeyen anane. O da sevmeyeceği çocuğu olarak sizi seçmiş galiba. Gerçekten çok zor böyle vir durumda olmak. Allah yardımcınız olsun. Sevilmeyen bir evlat kendi acısını yok etmek için sizi kurban seks gibi görünüyor. Tabi ki bu bahane olamaz. Sevgi görmeyen insanların bir kısmı doğru ve zor olan yolu seçerken , bir kısmı kolay ve bencilce olanı tercih ediyor.
çok benzerini ama daha da yaralayıcı sözlerle küçüklüğümden beri yaşadım iyi ki yol yakınken kulaklarımı söylediği o kötü sözlere kapamışım...
Kurban olarak kendilerine en çok benzeyen evlatlarını seciyorlarmis. Sağda solda benim aynim havası atabilmek adına...
Büsbütün benim annem. Aşağılayıcı,memnuniyetsiz,sevgisiz,şiddetin herhalini uygulamis. Anne olmak istememenin tek nedeni. Onun gibi bi anne olmak istemekten ödüm kopuyor.
Hemfikirim... Bende Anne olmak istemedim BU yüzden...
Çocuklunuzu sizden almış anneliynizide sizden almasın lütfen buna izin vermeyin🙏o size değersizlik duygusunu vermiş o duyguyla "ya bende annem gibi yeterince iyi anne olamazsam"diyorsunuz oysa kim bilir ne kadar şefkatli anne olursunuz.sizi çok iyi anlıyorum bende yaralarımı iyileştirmeye çalışıyorum.iyi annemizin olmaması iyi anne olamayız anlamına gelmez.❤️🤰❤️
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
@@HimmelReich22 Iyi aile yoktur. Nihan Kaya
@@gulhanaltunbuken1352
*"Yalan dünyada tek HAKİKAT ÖZÜM"*
_(Ben)_
Narsist bir anneyle büyüdüm.Yıllar yılı icimde hep bir boşluk duygusu, geçmeyen bir anlamsızlık hisleri..Yıllar sonra anladım herşeyi. Boş ayna kitabıni okurken cok ağladım.. Sonra ablamla beraber kendimizi iyileştirmeye çalıştık, şimdi çok daha iyiyiz çok şükür..
Anneniz ile düzenli konusuyor, görüsüyor musunuz peki?
Ne yaptınız iyileşmek için?
Tuna bey az önce videoyu izleyince çocukluğum gözlerimin önünden geçti. Kendim neler yaşadiğımı acı bir şekilde fark ettim. Ben hayatım boyunca çok fırtınalar yaşadım. Öyle bir anneyle yaşadımki onun eziyetlerinden kacmak icin 16 yaşında evlendim ama kurtulamadım ,uzun bir hikaye işte fırtınalar böyle başladı şimdi 57 yaşındayım hala sıkıntılarım var ama ben hastalıklarla uğrasan biri oldum neyse sükurler olsun bugünüme deyip bir günü daha bitiriyorum emeginize sağlık🙏🙏🙏🧡
30 yaşında anladım. Daha erken olmadı için üzgün olsam da daha geç kalmadığm için seviniyorum. Artık onun yolu başka benim yolum başka. Geçmişe gitmem küsüm göz yaşlarıyla... Beni kendi yoluna çağırma benim yolum başka... Gittiğim yer başka... Hepinize bu şarkı benden armağan olsun....
Annelik hariç her türlü gastlighting hakaret vesair... muameleyi gördüm. Neden 98? Diye bana kızdı, küstü o iki puanın kaybetmemi eksik etek olduğuma bağlayarak beni aşağıladı. Ben de "namusumu kurtarmak" için 100 aldığımda da asla tebrik görmedim bu senin görevin mecbursun dedi. Bi sonrakinde 99 aldığımda duymadığım hakaret kalmadı. Iyi bir üniversitede iyi bir bölüm kazandım. Çok üzüldü çünkü benden hırsını alabildiği o kapıda ekmek kalmamıştı. O da daha yaratıcı çözümler geliştirdi. Yıllarca gıyabımda beni eş dost akraba tanıdık herkese psikolojisi bozuk diye anlattı. Şu an 35 yaşındayım Tuna Hoca'nın rehberliği sayesinde şu anda yepyeni bi hayata başladım. Annenin patolojisiyle mücadele etmek gerçekten çok zor. Bir de evinizde baba figürü yoksa geleceğiniz sadece böyle bir annenin insafına kalmışsa kendinizi yeniden doğurmanız gerçekten meşakkatli bir yol... Çok şükür imkansız değil. Tuna Hocaya saygılar, sevgiler🙏🏻
Elestirmeyi cok severdi canimin ici, 28 yasindayim bazen kendi kararlarimi alirken emin olamiyorum , cok kotu bir his , dogru mu yanlis mi yaptim bilememek cok kotu
Hocam bunlarla bağ kurulmuyor
Konuştukça daha çok yaralanıyorum
Biz bir yolda yürürken bile mesafeyi koruyorum
Ben hep suçluyum hiç birşeyimi beğenmiyor
Sanki bir kaktüs la yaşıyorum her defa yakinlaştiğimda daha çok yaralarım kanıyor
Benım de aynı.mesafede konulmuyor.tamamen hayatumdan cıkartmıstım ıkı yıl cok rahatlamıstım.tekrar maddı zorluklar yuzunden yardım almak zorunda kaldım.tetıklendım süreklı suclu gıbı hıssettrıyı degersız eksık
40 yaşındayım. 3 çocuk annesiyim ve 3 yıl önce çok fazla çaba ve bi dünya feragatla şükür ki boşandım. Şimdi bu videonuzu izlerken şu yaşımda oturmuş zırıl zırıl çocuk gibi ağlıyorum. Narsist bir anneyle büyüyüp ondan kaçayım derken 14 yıl bir başka narsiste esir düştüğümü, boşandığım sene bana yaptıkları yüzünden aklımı yitirmeme sebeb olup, akıl sağlığımın yerinde olup olmadığını ve sonucunda vesayetimi almak için beni kliniğe götürdüğünde Psikiyatrist hanımdan duymuştum ilk olarak. Öyle bir acımış ki içim o an duyduğumda bunu. Ben bilmiyordum ki narsistmiş. Ha düzeldi ha düzelecek diye ruhumun en temiz en güzel yanlarını kaybettim
Ayni benim gibi 🥹🤦♀️
Yalnız değilsiniz..inanın aynı şeylerin çok benzerimi yaşamış biri olarak selam olsun size✋🏻güçlü olacağız kesin sınırlar koyacağız..değişmezler..sınır sınr sınır mesafe..kesinlikle bu kardeşim
Bu öyle bir dert öyle bir yara ki ancak yaşayan bilir. Sonunda yolda görsem tanıyorum dediğiniz yerde gözyaşlarım sel oldu hocam😭
Aynen sadece yaşayan anlıyor anne baba gazabina maruz kalmadan büyüyenler de hariçten gazel okuyup hadsizce bizim yaramızı acımızı haklı sitemimizi yargılıyorlar insan annesi babası hakkında öyle der mi, olsun yine de annem baban kimse evladının kötülüğünü istemez vs
He en hayırlı evlat sensin sen süper bi insansın aq başka bir narsist modeli bunlar da
Benimde
Komsunun boregini daha cok begendim diye annem benimle 3 gun konusmadi. Yasim 5 yada 6... Bu sadece 1 ornek.... Simdi 36 yasindayim ve hala kurtulmaya (iyilesmeye) calisiyorum. Hepinizi cok iyi anliyor ve seviyorum ❤️
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
O annelerin büyüttüğü o kadar çok çocuk var ki ondandır ilişki sorunları. İlk düğmenin yanlış iliklendiğini fark ederek geriye dönmek sonra yeniden başlamak ve ilerlemek... Umarım vaktimiz yeter.
Annesi tarafından sevgi görmediği için çocuklarını çok seven bir anne ile büyüdüm. Ama o görmediği sevginin açtığı deliği asla kapatamadığı için ne yapsak da kendisinin biz tarafından yeterli sevildiğini göremiyor. Çok sevildiğimi biliyorum ama kendisini sevilmiyor hissetmesinden o kadar yoruldum ki, eş seçimimde aynı narsist bir ailede büyümüş gibi bir seçim yaptım. Ah sevgisiz büyümek, kaç kuşak etki gösteriyor.
Ne harika bir konu. Ne buyuk bir yaraya dokunmuşsunuz. Elinize yüreğinize emeginize sağlık
Ben kabul etmiyorum olduğu gibi annemi...çünkü narsist tavırlarına maruz kalmak zorunda değilim. Yemediğim hakaret görmediğim şiddet kalmadı...
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
Sadece şu başlıkla video cektiğiniz için Allah sizden razı olsun
ve işin acı gerçeği beni değersiz hissettirmeye çalışan annemin kardeşime çok iyi davranması...
Narsist anneyle büyümüş çocuklara çok üzülüyorum dedi ya işte o zaman ağladım. Biz en çok anlaşılmak ve yaralarımızın sevgiyle sarılmasını istiyoruz galiba. Anne kutsaldır diyorlar ya toplumda ben artık bunu duymak istemiyorum, gerçekten annemi iyileştirmek için yemin ettmiştim hakikaten vay halime....!!!!! Ne yaparsan yap değişmeyecek biri için boşa kürek çekmişim. Çocukluğum resmen işkenceyle geçti. büyüdüğümde de farklı şekillerde gelişti bu narsistik davranışlar. Yalnız bir yerde katılmıyorum size o da şu; ben artık onun oyunlarına gelmeyeceğim. Ben artık onu hiçbirşeyim olarak görmek istemiyorum. Artık tüm olay çıkartıp beni sokaklarda rezil etme ihtimallerine karşılık ona koyduğum bu sınırı aşmasına izin vermeyeceğim. Hayır annem hayatımda olmak zorunda değil ve de ben de onu affetmek zorunda değilim. O yokken birşeyleri kazandığımı ve birşeylerden mutlu olabildiğimi anlıyorum. onunkisi çok ileri boyutta ve artık benim çocuklarıma yansıyacak şekilde olaylar, kavgalar çıkarmasından Bıktım!!! tüm enerjimi önceliğim olan çocuklarımdan daha çok, onun uydurma dertleriyle, emeğime saygısızlığıyla,benim onun için yaptıklarımı hep yermesiyle hasta numaralarıyla ve daha buraya sığmayacak bir o kadar berbat konularla uğraşmaktan ,didinmekten ,boşa kürek çekmekten Bıktımm!! Ve araştırmalarım sonucu bunları yaparken hep rol yaptığını, beni mutsuz ettiğinde kendisinin hiç umrunda olmadığını öğrendiğimde benim için bitti. Artık kendi berbat hayatına dönüp kendi başına istediğini yapabilir. O kadar çok anlayış gösterdim ki çok uzun yıllar artık bıktımmmm!!! Artık kendi benliğimden vazgeçer hale gelmişim. Yeter ben bir bireyim artık travmaları da takmıyorum. Benim annem hem narsist hem sadist, bence beni kesseler sadece rol yapar ve hayatına kaldığı yerden çok seven anneymiş gibi rol yaparak devam eder. Bu kişilerin çevreyle yaşadığı sorunlar da çok fazla ayrıca
O kadar aynıyız kii
Aynı benim annem.. öyle utanmaz bir pislik ki.. evimin tapusunu emanet verdim şimdi geri vermiyor ve etrafa utanmadan” kızım benden miras istiyor”diyor. Öyle lanet bir annenin bu dünyada nefes almasını istemiyorum..İnşallah sürünerek ölür
Aynı benim hayatım
Ah ahh al benden o kadar.. benim için öldü ve içinde öldürmek fiziki ölüm gibi
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
Canım Annem ♥️ yine iç sesimize dokundunuz sevgiyle teşekkür ediyorum size 🙏🏻 çok özledim annemi yine gözlerim doldu Sevgi dolu büyüttü bizi masallar anlatırdı. Vefat etti seni seviyorum canım annem iyiki senin kızınım ♥️ şimdi bu videoyu izleyince uzun zamandır şansız hissediyordum oysa ki ne kadar şanslıymışım. Emeğinize sağlık 🙏🏻✨🧡
Allah rahmet eylesin.
Annenize rahmet diliyorum ve ne mutlu size. En azından birileri güzel çocukluk yaşamış:)
Böyle şeylere o kadar şaşırıyorum kii .
@@Lulu-jl9hg sizi şaşırtan ne? 😊
@@nejmiyeayan942 sevgi dolu ,iyi ,kızını rakibi ve düşmanı gibi görmeyen annelerin var olması beni şaşırtıyor 🤗
Videonun sonuna kadar kurduğunuz her cümleyi gözlerim dolu dolu izledim. Tespitleriniz o kadar doğru ki tam çıkmaza girdiğimi hissettiğim anda önerileriniz bir nebze olsun rahatlattı...
Teşekkürler Tuna hocam. Annemle ilişkimi yeniden yapılandırmama yardım ediyorsunuz. Ben şu an 24 yaşındayım ama annemi değiştiremeyeceğimi henüz anladım. Gerçekten narsist bir annenin evladı olmak çok zor, her zaman sesimi cılız ve omuzlarımı çökük hissettim diyebilirim. Ama artık yolumu çizebilrim. Teşekkürler...
Cok haklisiniz, yetemedigim annecigime, kendimi begendiremedigim annecigime, ben annelik ve babama sanki babalik yaptim, yapiyorum, hayatim boyunca. Kendimi onlardan geri cektim düzeldim derken, evliligimdede ebeveyn rolunu üstlendigim icin, kendimde sorunu görüyorum. Allah büyük, nasil ebeveynlerimin yaninda cocuk kalmayi ögrendi isem, esimin yaninda es olmayi da ögrenicem. Bütün dünyanin yükünü anneligini üstlenemem. Zaten anaokulögretmeni olarak cocuklardan anne kelimesini cok ve cok duyuyorum, her seferinde anlatmam gerekiyor, ben sizin anneniz degil ögretmeninizim, sizi ögrencim olarak seviyorum, ama sizi 7x24 seven anneniz var evde. Psikoloji okuyorum fark ettim ki, okuyarak herkezi de kurtaramam, buda zaten dünyada olan vazifem degil, kendimi anlayayim birinci. :)) Allah büyük.. Allah gercekten cok büyük..
Kitap tavsiyeniz olursa minnettar olurum 🙏
@@Lulu-jl9hg okumaya ögrenmeye calismak pratige dökmeye calismak ayri kiymetli
Tam bir nasist anneyle büyüdük hocam çok acı söylediginiz butün duyguları yaşadım ama bunun farkındalığını öğrenince anladım tebrikler hocam emeğinize sağlık
Tuna Hocam, iyi ki varsınız, teşekkür ederim.
...
Annem, çocukken başkalarıyla kıyaslaması, sevgisini sadece bakım yaparak göstermesi, eleştirel olması narsistik özellikler var sanırım, evlilikte de gizli narsist duygularıma önem vermeyen biriyle birlikteyim, içimdeki çocukla hep konuşuyorum, mutsuz hissediyorum, enerjim azalıyor, çocuklar, ayrı yaşamanın zorlukları vs.. Bağımlılık duygusu, konfor alanı vs var maalesef.. Tüm bunları evlenmeden bilip çözümlemiş olmayı dilerdim..
Annemin yaşadığı travmaları düşününce ona da hak versem de narsist bir anneyle büyümüş olmanın verdiği ağırlığın altında ezilmekten kurtulamıyorum
Kendinden ne kadar ödün verirsen ver, naparsan yap, her zaman yetersizin
Ağzınla kuş tut, yanlış kuştur
“Kalite istiyorsan önce kalite olucan”
Hayatım boyunca davranışlarını anlamlandıramadım, bu videoyu izleyene dek, tüm kalbimle teşekkür ederim
19 yaşındayım annemin beni ağlattıkları kadar annemi güldürmeye çalıştım ama ona rağmen anneme yaranamadım hep onun için başkalarının çocukları vardı herkes iyiydi onun gözünde bi tek ben kötüydüm nefes alsam dahi suçtu asla beni kendi benliğimle kabul etmedi hep değiştirmeye çalıştı beni daha tanımamışken. Benim adıma kararlar aldı şuan bile babam bana şundan yer misin diye sorduğu zaman benim yerime cevap veriyo yok diye o kadar çok sinir oluyorum ki bu duruma. Biz annemle oturup doğru düzgün 2 kelime konuşmadık anlatmadım içimi ona anlatamadım. çünkü annem yemek yapmayı temizlik yapmayı ayda yılda bana aldığı kıyafeti okula giderken 50 laf ederek verdiği 3 kuruş parayı annelik saydı hepsini yüzüme vurdu aç değilsin açık değilsin yemedim yedirdim içmedim içirdim dedi bunları bile yüzüme vurdu. Okuldan geldiğimde nasılsın naptın diye sormadan beni eleştirmeye başlıyo annem için uyumam sorun yemek yemem sorun film izlemem müzik dinlemem her şeyim sorun başlı başına ben bi sorunum onun için. Allahım affetsin kitap almak için bile çantasından gizli para alarak aldım kitaplarımı kendime sırf işiteceğim kötü lafları duymamak için. Annem konuşmaya başlayınca asla susmuyo ağzına ne gelirse söylüyo üzülür müyüm diye düşünmeden belki düşünerek söylüyo bilmiyorum her konuşmaya başladığında sağır olsaydım da duymasaydım dedim gizli gizli ağladım bi köşede sövdü saydı dövdü ama bana kalan gıkımı çıkarmadan oturmak oldu bi defa bile olsun babama dahi söyleyemedim evin kapısının önünde hıçkırarak ağladım belki binadan geçen biri sesimi duyar da yardım eder diye. Doğru düzgün arkadaşlarımla oturmaya çıkamadım ortaokuldayken dersimiz boş diye okuldan kaçmıştık bi gün bizim okulun hemen yakınında da bi alışveriş merkezi vardı oraya gitmek için neyse babam gördü beni annem öğrendi derken okulumu değiştirdiler sırf bu yüzden. Hiç unutmuyorum bi hocamız vardı bu olayın üzerine annem babam o hocamla konuşmuştu hocam da ebeveynlerime arkadaşlarıyla 1 gün bile olsun dışarı çıkmasına izin verin demişti. Şuan bile annemden izin istemeye çekiniyorum bi arkadaşımla buluşacak olursam da yalan söylemek zorunda kalıyorum. 9 yaşındaydım okul servisinden indiğimde araba çarpmıştı bana aradan 5 yıl geçti annemin istediği gibi bi evlat olamadığım bi gün annem bana keşke sana o araba çarptığı gün ölseydin dedi o zamandan beri annemi içimde bi yere koyamadım bu söylediği laf içimde kaldı atamadım nereye gitsem peşimden kovaladı belki annemin istediği gibi bi evlat olamadım ama bu kadarını hakettiğimi düşünmüyorum annemin sevgisini hiç hissetmedim içimde sokakta annesiyle el ele yürüyen çocukları gördüğüm zaman imrenerek bakıyorum göz kırpıyorum üzülüyorum ağlıyorum niye biz annemle böyle olamadık diye. Okul çıkışı bi banka oturuyorum tek başıma kendimle kalıyorum kimse yok huzurluyum en azından eve gelince başlıyo diken üzerinde olmam annem bana öyle travmalar yaşattı ki sinirli olduğunda elini kaldırsa bile refleksle geri çekiyorum kendimi vurmayacak olsa bile vuracak gibi zannederek. En acısı bu zamana kadar arkadaşlarım olsun ne olursa olsun kötü olan her şeyi unuttum zamanla ama annemin bende açtığı yaraları asla unutamadım hep kendimi eksik hissettim içimdeki boşluğu ne yapsam dolduramadım annem başkalarının yaptığı şeyi tolere ederken aynı şeyi ben yaptığım zaman dünyanın en büyük problemi haline getirdi kaç kere valiz toplattırdı babam yokken baban gelince yurda versin diye her seferinde babam ikna etti tüm bunlara rağmen annemden nefret etmemek için çok zorladım kendimi ama o her seferinde çok zorladı kendinden nefret ettirmek için. şuan anne bile demek gelmiyo içimden desem bile bi şey hissedemiyorum anne derken. Annem bana normal zamanlarda sarılmaz başımı okşamaz bayramlarda sarılır sadece o zamanlarda hiçbir şey hissedemiyorum annem benim içimden iyiye dair tüm hislerimi aldı geriye sadece ne yaptığını bilmeyen ordan oraya savrulan acı içinde bi birey bıraktı
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
Cok üzüldüm senin Adına Rabbim yardımcın olsunun sen benim evladım yasıntasın 😢😢
Şimdi 20 yaşında olmalısın, hayatın başındasın. Senin de benim gibi en büyük şanssızlığın annen olmuş. Vazgeçme kendinden çok çalış iyi okul kazan iyi işin olsun en azından kendini ona muhtaç olmayacak şekilde geçindir. SEN KENDİNİ SEV! O sevemiyor. Güzel hayat kur güzel yaşa inş ileride sen de anne olursun o zaman çocuklarını çok seversin onlar zaten seni sever… yaşayamadığın sevgi duygu ne varsa doya doya yaşarsın. Ama çok dikkatli ol annen gibi narsist bir pisliği eş olarak seçme… Kırk yaşındayım benzer bir anne ile büyüdüm benimki daha da sinsiydi. Ondan daha kötü bir narsistle evlendim annesi de narsistti. Hepsinin ortasında kaldım bir sürü çocukla…
O kadar güzel açıklamışsınızki gerçekten ben de hala eleştirmekten bıkıp artık ailemden uzaklaştım. Uzak olmak iyi de geliyor aslında. Yıllar önce demiştim annemin annesi gibi hissediyorum bazen diye. Uzak olunca ebeveynlik yapmak da gerekmiyor ama bu sefer de köksüz hissediyorsun hayatta. Sanırım cidden kısmet böyleymis
yıllardr annemle yaşadığım herşey ve ben gercekten annemin narsist olabileceğini sanmiyordum ama vidyoyu izleyince emin oldum tamamen keske bunu 16 yaşında ogrenseydim cunku hep kendimi suçladım yetersiz oldugumu düşündüm anneme karşı
Annem empati kurmayı bilmediği gibi kendini düşünen biri de değildi, sadece babamı düşünür, ona göre yaşar, yemek yapar, güler, oturur vb..... Onun hayatında babamdan başka kimse yoktu bana göre, hala da öyle, babamın verdiği bir sevgi kırıntısı ile Ömür geçirdi 😰😰
bil mukabele, bir denden koyuyorum buraya
Emin olun Babanızı da oyuncağı olarak görüyordur çünkü benim annem de aynı oyuncak elinden gittiğinde hayat ona dersini verecek
Aynı duyguları paylaşıyorum ben ben 43yıl sonra anladım fakat işin ciddiyetini son bir yıldır gördüm görüşmüyorum ahirette görüşeceğiz hak arıycaz korkunç bir insan Allah bildiği gibi yapsın inşallah
Maalesef anladığında annen daha çok yaşlanmış oluyor... ve hiç bir zaman bu döngü değişmiyor.. Baht diye bisey var.
Dibine kadar narsist olan bi anneyle büyüdüm. Kim ne derse desin benim için narsisizm kötülük artı bencilliğin en dibe vurmuş halidir. Hastalıktır vs bunu kabul etsemde benim için ilk başta kötü ir insan ve bencil bir insandır o kişi. Sebebi ise ezebilecegi evladına kan kustururken diğer dominant evladına tam zıttı davranmasidir. Demekki ellerinde olmayan bi durum değildir tamamen. Bu hayatta en büyük kötülüğü bana annem etti. Süper ozguvensiz takıntılı mutsuz huzursuz neredeyse herkesten sevgi ispatı bekleyen, sevilmediğimi hissettiğim ortamlarda korkan bir çocuk ve yetişkin oldum. Yasim 40 n üzerinde bugun ve hala kadin ayni. Ondan razı değilim. Babamdanda çünkü bizi hıc ama hiç korumadi. Ortanca kardesim ve ben çok çektik en çok ta ben. Şuan ortanca kardesim en çok çeken kişi çünkü maddi anlamda anneme muhtaç ve annemde bunu dibine kadar kullanıyor. En küçüğü ise o kadsr uzak ve mesafeliki hep öyleydi. Belkide bana yapılanı göre göre büyürken oda kendini böyle korudu. Burnundan kıl aldirmaZ davranıyor annesine. Video başlar başlamaz öfke ve kin ile doldum. Gözlerim doldu. Hala annemin tlf lari çaldığın da korkarim çünkü ya bana saldırır yada kızdığı insanları anlatır sinirli sinirli saatlerce. En son yaptığı şeyde aklım başıma geldi. Artik görüşmek istemediğimi söyleyeceğim. Video için teşekkür ederiz Tuna bey.
Benim münafık da aynı model maalesef benimki sadece benj kurban seçmiş ablama kardeşime tapınma ayinleri düzenliyor beni de kurban verme ayinleri sapık ruh hastası karı. Hatta geçen gün aklinca espri yapıp bilinçaltını açık etti kurban bayramında dini program izlerken ( bi de o kadar dindardir ki sormayın) Hz. İbrahim Hz. İsmaili kurban etseydi ben de seni ederdim dedi. İcimden dedim ki Allah koç göndermiş ama sen yine de beni kurban seçtin zaten! Ne kadan da şaşırtıcı kurban olarak beni tercih etmen!
Ben ilişkiyi kestim ve çok rahatım
Bu dünyadan göçerse içimi daha büyük huzur kaplayacak
Aynen dediğiniz gibi beni ezdi erkek kardeşimi başının tacı yaptı.. Bakalım nasıl nefes verecek hasta ruhlu kadın
Beni ezdi ezdi diger kardesimi basinin taci yapti.beni doverdi.ayni anda onu severdi.beni ölduresiye döverdi.universiteye yollamadi.daha neler neler.birtek arkadasimla bile gezemezdim.kardesim ise cani ne isterse onu yapardi..
Yillar gecti .bu en ufak birseyde hakaretler etmeye devam etti.kocamin çocuğumun yaninda.kinim arttikca artti.once hastalandim psikolojim ise yerlerde.ozguvenim diplerde geziyor.sanirim iki psikolog ile terapi,youtube ta ise izzet gullu videolari ve osman unlu videolarina denk geldim.bunlar beni kendime getirdi.ezikligime ve bu kadinin beni doverek korkutarak en kotusude beni kendimi suclu hissettirerek zehirlemesine hayatimi kaosa cevirmesine nasil kandim .nasil bu kadar enayi olabildim.ben kendimi hep kotu ve suclu hissederek asagilayarak yasadim.oysa beni delirtenler belliydi.
Simdi bununla birkacdakika birarada duramiyorum ofke patlamasi yasiyorum .pisman oluyordum onceden artik olmuyorum.
Ama is isten gecti.sosyal fobik ve sacmasapan bir insan oldum.
Aynısı benım annem.bır kardesımı ayırdı sevgı ve taktırle buyuttu.bızı ayırdı .en cok da benı.o kusursuz sen kusurlusun bılıncını asıladı.onun her ıhtıyacını karsıladı ben montsuz gezerdım.kolu komsu akraba hepsıne benım sorunlu oldugumu anlattı.ve herkes benı onun gözunle gördu.35 yasına geldım hala kardesımı üstün gösterırı benı de eksık.2 yıl görusmedım o kadar rahatladım kı kendıme guvenım geldı.bence asla temas kurulmamalı bu kısılerle.hıc dogru bulmuyorum öesafe bu ısı çözmez butun baglar koparılmalı
Canım Tuna Tüner hocam. Çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.
Peki tam tersi narsist bir çocuğa annelik nasıl yapılmalı? Bu konuda da bir video yapabilir misiniz? Teşekkürler
Emeğinize sağlık öncelikle. Son 2 senedir terapiye giden birisi olarak bende narsist bir anne magduruyum ama benim annem başarı odakli narsistlerden değildi. Güzellik ve zengin koca odaklı bir narsistti. Başarılarim buyuzden sürekli sabote edildi ve belli bir süre sonra ben kendimi sabote etmeye basladim.Bu konu da lütfen boş ayna kitabını okuyun.
Okudum ben çok güzel
Yazarı kim acaba
@@Lulu-jl9hgSizin tavsiyenizdi çok teşekkür ediyorum
@@Lulu-jl9hg 🙏
ANNEMI ANLATTINIZ.CEKTIKLERIMI YAŞADIKLARIMI ANLAYAMIYORUM 2KEZ PSIKOLOJIK TEDAVİ GÖRDÜM.BOMBOŞ GEÇEN 50YIL.ŞIMDI YASLANDI COCUGUM OLDU.HAYATIMIN ICINE ETTI.
VE BANA YOL GOSTERIN.BUNDAN SONRA NE YAPABILIRIM.LÜTFEN
Tülay Kök videoları dinleyin lütfen
29 yaşındayım , yıllardır bu durumun farkında olarak her ne kadar annemle , babamla iletişimimi Tuna Bey’in dediği şekilde asgari tutamadım. Ancak onlardan daha az yara alabilmek için kendime yatırıp yaparak , kendim için gelişime açık oldum. Bu süreçte maalesef ki duygusal açlığımın neticesinde ailemden daha narsist olan karşı cinslerle karşılaştım. Bedeli çok ağır , acılı oldu ancak artık manipülatif narsisti tanıyorum ve dört elle kendime sarılıyorum. Ailemle görüşmüyorum ve yurt dışında yalnız yaşıyorum. Başarı ve sevilme ısrarımdan vazgeçip başarısızlıklarımın da bana iyi geleceğine inandığım zaman da bırakmayı tercih ediyorum.
Çok acıdı ama gerek bilinçlenip kendime erken sarıldığım, gerek böyle güzel bir kanala erişme şansım olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Videolarınızı can kulağıyla ve ders edinmek amacıyla dinliyorum. Teşekkürler
95 alıp 100 alamayınca aşağılanmak normal değil mi ... diye sorardım, eğer bir kaç yıl önce annemin narsist olduğunu keşfetmiş olmasaydım. Ondan kurtulamıyorum ne geçmişte yaralandıklarımdan, ne de daimi olarak açtıklarından. 36 yaşımda bir hiç gibi hissediyorum
Tuna bey başda olmaqla bütün ekibe selamlar azerbaycandan🇦🇿🇹🇷Seve seve sizi izleyirem her zaman🙏🏻Sevgiler sayqılar.
Sanki siz beni taniyarak beni anlatrorsunuz sandim bravo size 💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯o kadar nokta atis yapyiniz ki bravo 👏🏻
Ömrümden gitti .. şu an dediğiniz gibi özgürleşme çabası içindeyim. Teşekkür ederim. Çok faydalı içerikler sunuyorsunuz. Allah razı olsun..
Her telefon sonrası günlerce kendime gelemiyorum. Eğer böyle bir anneniz yoksa anlayamazsınız. "Kabul etmek" mantıken elbette tamam ama ve o sesin sizi asagilamasini dinlemek ve üzülmemek hiç kolay degil. Hala ciglik cigliga bagiriyor. Cocukken beni ezen, döven ayni ses. Düştüğümde koşup anne canim yandı demezdim, diyemezdim. Hiç bir derdimi bilmez. En mükemmel anne o, başkalarına böyle anlatır.
Süpersiniz, her konuyu şahane işliyorsunuz! Narsist değil ama sürekli mutsuz memnuniyetsiz anneleri ne yapacağız ? 🙄
Duygularımıza tercüman olduğunuz için çok teşekkür ederiz hocam ben anneme neden ilgisiz ve sevgisizsin dediğimde sen bu dünyaya sevgi aramayamı geldin dedi
Yıllarca annemi iyileştirmek onu mutlu etmek için uğraştım .Günun sonunda ben senin hangi gününü gördüm.senin bana ne faydan oldu sözünü işittim.Her zaman kurban olan mağdur olan oydu .Ama artık onu kabule geçip kendi hayatıma bakmalıyım yoksa sonunda bende hayatımı mahvedecegim
Ben hiç güvenemedim anneme 2.5 yaşında kırılan güvenim yıllar boyu türlü şekillerde hep alaşağı oldu 🥺🥺
Ben çocuğum sen benim annemsin. Oyle doğru soyledinizki sonra çocukların hayatları zebil Ziyan gencecik yıllarımızı bu yaraları sarmakla geçiriyoruz
Kendi çocuğumuza ne kadar yüklensek faydasız. Sadece stresimizi veririz. Buna inanırım çocuklarımızın yanlışların yüzde 70 şinde anne baba olarak bizim eksiğimizdir. Çünkü çocuklarımızın başarısı nın yüzde 70 şide bizim kendimizi de eleştirmekten gelir. Hocam yüreğinize sağlık 🌹🌹🌹🌹🌹👌
Emeğinize sağlık Hocam
İyiki varsınız 🙏👏👏😍😍❤️🥰
Annem hiçbir şeyi beğenmezdi ,sürekli eleştirir ve onun aklını okumamı isterdi .Çok telepkardı ve her şeyin en iyisini o bilir ve kendi yapardı .Sonuc ne mi ? Özgüvensiz,yetersiz ,değersiz hisseden değerini başkasından gözünden ölçen ilişkilerden korkan kaçan birisi ..
Soruları soran hanımefendi konuyu çok dağıtıyor, hiç böyle bir şey yaşamamış belli ki. Keşke daha özenle seçilseydi soruyu soracak kişi.
aynı şeyi düşündüm arada komik bir şey varmış gibi gülüyor falan sinir bozucu ya
Herkesin anlayabileceği birşey değil.
Benim anneme insanlar zaman zaman "şeytan lakabını takardı. Ben de saf saf üzülürdüm niye kimse annemi sevmiyor diye
40 ından sonra anladım ki "şeytan lakabını insanlar ona boş yere vermemiş
Bebekken ona biat etmişim, öyle hissediyorum ..
Yoksa beni öldürebilirdi.
Çok derin yaralar bunlar
Kimseyi üzmeden, kendi halimce iyileşmeye çalışıyorum
Ne tuhaf. Benimkine de herkes o kanatsız bir melek diyor. Ama melek maskesi altındaki gerçek yüzünü bi tek ben biliyorum.
Benimki de aynı öyle
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
Ben de sürekli eleştiren hakaret eden bir anneyle büyüdüm, değiştirmek için uğraştım.. artık kabul ettim. Yeniden bağ kurdum. Yaşadıklarımız iyileşmiyor. Onları sadece dönüştürebiliriz. Bn ailemin varligina hergün şükür ediyorum 😊🙏
Mükemmel anlatmışsınız teşekkür ederim
E siz benim annemi anlattınız ama en acısı ne biliyormusunuz 3 çocuğum var ve bazen kendimi onun yaptıklarını yaparken buluyorum.Sonuçta annemle beraber kendimdende bu konuda nefret ediyorum.Şimdi hiçbirşeyden mutlu olmayan ben,sürekli takdir edilmek isteyen,yaranmaya çalışan,yaptığını göze sokan kendinden iğrenen biriyim.İkiyüzlülük bu.
Teşekkürler hocam 🌷
Aynen benim annem , bunu 38 yaşında farkettim annem yaptığım herseyi küçümsedi hala da öyle ne yapsan yaptığını beğenmez, o birseyi istiyorsa o dakika olmalıdır karşı taraf ne yaşarsa yaşasın onun duyguları hep önceliklidir onun öfkesi , onun egosu herseyden herkesten önemlidir . Depremden dolayı 2 buçuk aydır annem lerde kalıyoruz 2 güne Malatya'ya donucez ve yine bir son dakika golü attı çok büyük kavga ettikten sonra hakkımi helal etmiyorum dedi bende etmiyorum
Baba sevgisi eksik büyüyen özellikle kız çocuklarınla ilgili video cekermisiniz lütfen👏👏👏
Daha izlemedim, izlemeyi yuregim, çocukluk kalbim kaldirir mı bilmiyorum :(
Benim annemi anlatıyorsunuz, Allahtan babam sevgi doluydu,
Çok zor, narsist teshisi konmadi ama hocam 36 yasima kadar annesi tarafindan hep elestirilen bir insan olarak, anlattigini her kelimede kendimi gördüm.. suan kendisiyle muhattap olmuyorum.. ayni evin içinde onu inyore ediyorum, o yokmus gibi davraniyorum.. elimden baska türlüsü gelmiyor çünkü…
Öğrenilmiş caresizlikle nasıl basedilir kendi başına biryere gidememek kaybolma korkusu ile yaşamak çok zor nasıl basedilir yazıları ezberleyip gittiğin yerleri ezberleyememek çok üzücü
Bu kadar kısa ve öz ne kadar güzel anlattınız bizi bize bende o kırılmayı yaşayıp uzak kalıyorum annemden daha mutluyum . Başerk çok zor ve iyileşmez dediniz ne ya hocam tek umudum bir psikologla belki iyileşirdiyodum ama o da mümkün değil dediniz başetmeyi öğrenmek kalıyo bize.
Çok teşekkür ederim iyiki varsiniz
Benim çok güzel saygın mesleğim var. Etraftaki insanlar gıpta eder ve ailem beni temizlik yapan kişilerle kıyaslayıp aşağılarlar. Ağzınla kuş tutsan yaranamazsın 🙁
Emeklerinize saglik 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Şu sözler beni düşündürüyor:
-Beni seviyorsan dersine çalış.
Bütün bu saydıklarınızın hepsini misliyle yaşadım.
Başıma ne geldiyse annem yüzünden geldi.narsist anne bir yerden yokluk bir yerden yaşamadan büyüdüm.simdi eşim annemin kopyası .3 günlük dünyayı zehir ettiler bana.
Merhaba , eminim biliyorsunuz dur duymussunuzdur. Kişi kendi özellikle çocukken kendine yasatilani yeniden yaşatacak birine çekilirmiş. O zaman çocuktunuz muhtactiniz şimdi yetişkin siniz. Kendi auaklarinizin üzerinde durmayı öğrenip özgürleşme bilirsiniz.Korkutucu görünüyor olabilir ama inanın Allah yardım edecektir.
Buna yorum yazmaya başlarsam en az 1 hafta uyumadan burda oturmamız gerekebilir, en iyisi susayım, sadece şunu söylüyorum: 6 yaşında bir çocuğun boğazına bıçak dayayan bir annenin evladıyım ve o anı hiç iyileştiremedim malesef.. 🥺
@@su5420 çok içten hiss edebiliyorum sizi. malesef hiç unutulmuyor..hiç bir meditasyon yardım etmedi..ama yaşadık bir şekilde..
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
5 yasinda beni okulda unutup.kendi kendime aksam vakti eve donmeye calisirken sokakta ne isin var diye ölduresiye dayak atmis bir annenin cocuguyum.
Hosuna gitmeyen bir durum olursa suclu sucsuz aramaz bana dalardi.birgun jiletle ustume yurumustu.
Yalniz en onemli varligi kardesim ve ikinci kocasi idi.onlar icin ezilip buzulmesini ince ince davranislarini gorseniz aglarsiniz.travma anlarini iyilestirmeye baslasak yillar surer.bu insan kotu kalpli birisi.bunu kabul etmek yeterli.
5 yasimda okulda unutulup aksam vakti evi bulmaya calistigim icin sokakta ne isin var diye olduresiye dayak atmis bir annenin evladiyim.jiletle ustume yurumuslugu ,istanbul un gobeginde saatlerce birakip ikinci kocasiyla ortadan kaybolmuslugu vardir.travmalari sarmaya baslasak bi 40 yil surer.sar sar bitmez yasattiklari.
Bu insan kotu ruhlu biri deyip konuyu kapatmak en guzeli.
Değil 95 100 bile alsam eee ne var bunda denirdi siz anlatırken çocukluğum gözümün önüne geldi, belki de bu sebeptendir narsistlere karşı duyduğum çekim belki de insan sadece alıştığı şeyi arıyor
o kadar gerekli ve doğru söylemişsiniz ki her bir cümlenizi. birincil bakım verenim konusunda cok sanslıyım. ne yazıkki yakınlarım benim kadar sanslı olmadı. önerilmesi gereken en önemli videolardan olmus. bu video icin teşekkürler 🤍
Her gün ormanda vahşi bir hayvanın saldırısına maruz kalsanda, hayattasın. Bu çok büyük bir dünya sınavı. Yaşayan bilir. Anlatılamaz. Allah rahmet eylesin. Annem vefat etti. Allah bana acıdı diyorum. Durumu kabul edin ve kendinize annelik yapın.
Bu video dikkatini çekip de izlemek isteyen herkesin bir miktar narsizme maruz kaldığını düşünüyorum. Eleştiri alarak büyüdük,eleştirmeyi öğrendik. Yetersiz hissettik,duygularımız yok sayıldı. Başka erkeklere biz de analık yapmaya çalıştık. Desteklenmediğimiz için belki olabileceğimiz yerlerin çok daha aşağısındayız.. farkedeli ve düzeltmeye çalışalı çok daha iyiyim çok daha mutluyum
Kabus gibiler😩
*"İnsan bu dünyaya doğduğunda 2 Şeytan ile karşılaşır. Biri Annesi, biride Babası"*
_Yazar:_
*Tuncay Kul*
Tesekur edrerim bilgi icin
Offff nasil anlattiniz Tuna abim ama cok sukur artik farkindaligi yasiyorum ❤️ iyiki varsin cok yasa emi
Göz yaşı....ebeveyne ebeyn olmak....
🤕🥹😭😭😭Çok kötü birsey narsit annenin çocuğu olmak...
Allah kimseye vermesin 😢😢🥺🥺
Annem hep çocuklarına muhtaçmış gibi yaşadı, babamla ilişkisinde özellikle 😰 kendimi annemin yerine yıllarca babamla kavga ettim Zeyna gibi 🥺 babam değil kocamdı sanki.... Saol anne yaşattığın herşey için 🤬🤬🤬
Ben üniversitedeyken annemden dayak yedim. Hem de kemerle! Sebebi sabaha kadar ders çalışmak! Çok ders çalışıyormuşum, o beni gördükçe stres oluyormuş! Hiçbir zaman, hiçbir şeyimi beğenmedi. Elimden geleni zorladım, gittim beğendiği evi aldım. Mutlu olur, düzelir dedim. Hiçbir şey değişmedi. Şu an aynı evin içinde köşe kapmaca oynuyoruz. Son kavgamız damlayı taşıran son damla oldu. Artık arkamda bırakacağım her şeyi.
Burun ameliyatı olmamın üzerinden 2 ay geçmişti. Yüzüme veya kafama herhangi bir travma almamam gerektiğini bildiği halde onun için hediye aldığım eşyaları kafama fırlatıp saçımdan tutarak beni sarstı. Zaman zamanda beni dayakla tehdit ediyor. Yaşınız , statüsünüz ne olursa olsun onların narsistliği değişmeyecek.
Ben hâlâ annemin egosuyla uğraşıyorum, artık manipüle edemiyor diye benimle ciddi kavgalar ediyor. 27 yaşındayım evliyim benim evimden çıkmak bilmiyor. En son çizgimi çektim iki haftadır konuşmuyorum bile. 1 hafta sonra anne olucam bana sürekli ne gerek var pişman olacaksın diyordu, şimdi de o çocuğu ben sevmem sen sev dedi. İlk çocuğumu daha çok sevecekmiş. O kadar iğrenç bir durum ki, anlatamam. Çocuğumun eğitimine bile burnunu sokuyor. Ve herkese 15 yaşımdan beri o benim annem ben onun kızıyım diyor😅 Çocuğuma aldığım çorabı bile kıskanır. Saçımı kestirsem, boyatsam aynısını yapar. Hep o hasta oldu ben baktım, hep ben korudum. Ama benden beceriksizi kötüsü yok. Ondan nefret ediyorum ve onun gibi anne olmadığım için, ne olduğunu fark ettiğim için kendimle gurur duyuyorum.
Evet bir narsist tarafından yetiştirilmiş bir insanım başarılı oldugumda dahi Ben yetiştirdim ben yaptım deyip övgü yu kendine almak ve nasıl bir ruh halidir beni mahvetti insan neden evladını takdir edemez
17 yaşımda bunu anladım . çok yaralandım ama geç olmadan anlamam iyi oldu. yaz tatili sadece evde oturuyorum bana dediği şey sadece tüm gün yatıp yemek yiyorsun birazcık evi temizle evi temizliyorum beğenmiyor daha çok temizle öğretmen bile diyor annen niye hiç seninle ilgili aramıyor sormuyor yalandan işte ben güveniyorum kızıma o hep başarılı falan
ama asla öyle olmadığını biliyorum sadece ilgilenmiyor net bir şekilde umrunda değil aklında olan sadece ben asla oturamam kafamı dinliyim yok evi temizle yemek yap yerimi topla odan asla düzensiz olamaz neden çünki ben robotum bir bardak oldu hemen iki saat konuşur ama kendi odasında bardak olunca ben onu söylesem batdım beş saat konuşucak işte yorgunum ben yaşlandım üzgünüm sen benim ne yaşadığımı bilmiyorsun falan filan bir şey alır işte ben seni seviyorum bak sana şunu şunu aldım bir hafta konuşur sonda diyorumki yani bu kadar yaptığın şeyi söyleyeceksen alma yani siktir et
Su an seksen yasinda ve benim bakimima muhtaç.Sizin dediginiz gibi cocuklugumdan bu yana bir hasta anneye annelik yapiyorum.Kendi yasamimda bir cok başarıya imza attim.Gordugum tek taktir.Karsimda agzini burnunu kiviran beyenmeyen bir anne.Cok ugrastim sonunda Stoa felsefesini edindim.
Bu sene okutmaya başladığım 1. Sınıflarda bir öğrencim var çocuğu ve annesini ilk tanımaya başladığım günden itibaren annenin narsist olduğunu düşünüyorum videoyu izlerken de hep onlar geldi gözümün önüne. 1. Sınıf daha çocuk annesine bir şey demeye korkar oldum en ufak bi ya olumsuz durum bildiriminde çocuğa evi dar ediyo ki çok eğitimli bir aile.
Ben de memnun olmayan bir insanı olduğu haliyle bırakma taraftarıyım. Eğer ciddi şekilde yardım ve ilgi istiyorsa bunu yaparım ama süreci kısırdöngüye sokmasına izin vermem pek. Sınırım ve sinirim belli sonuçta 😊