Μπαλαντα, Το κοντευω πραμα αστιο, δεν ειμαι αγγελουδι, αστεμαι στη γονιτσα μου, τα εβγαλα τραγουδι, στα ολα που επιμονω τα παντα τ'απαρνιεμαι, υστερα αυτα που αφισα τα κλεω και κτιπιεμαι, Ζωου λεω του τροπου μου τ'ολο μασκαραλικι, ως βριζων δε την ψωρα μου πουλω εκεντριλικι, θελεις με αληθως ειδει εις της καρδιας το βαθος, μονο να αγαπηθω ποθω αυτο ειναι το λαθος. ---- Της σειρας Τ. Ελλyμευ 2014 ---
Δηλώνει συνέχεια ότι δεν γουστάρει την δημοσιότητα, αλλά όλο μπροστά τον βρίσκουμε. Υποκριτής και εξαιρετικά αγενής. Να χέσω τα gayκα γραπτά του, γιατί ποίηση δεν είναι.
Έχει τη δίκη του πορεία και κάθε αλλο παρά υποκριτής θα ελεγα μιας και ποτε δεν αρνήθηκε τη φύση του. Ακροβατεί μεταξύ αγένειας και ευγένειας με τρόπο ποιητικό. Δεν δέχεται να κολακεύσει αλλά και δεν κολακεύεται. Αν για σένα τώρα ποίηση «είναι τα στήθια της λευκά σαν γάλατα και μου λίγες γαργαλατα» αλλο αυτό...
ωραίος και ρεμπέτης με τα όλα του, τα γραπτά του από 'δω και πέρα θα αποδείξουν πόσο σπουδαίος είναι και πόσο αξίζει το έργο του
Πολύ καλός ποιητης
Πρέπει να ομολογήσω ότι στα ποιήματα που επιλέγει έχουν δυνατή οσμή του πάθους του. Αιώνια του η μνήμη.
Μπαλαντα,
Το κοντευω πραμα αστιο, δεν ειμαι αγγελουδι,
αστεμαι στη γονιτσα μου, τα εβγαλα τραγουδι,
στα ολα που επιμονω τα παντα τ'απαρνιεμαι,
υστερα αυτα που αφισα τα κλεω και κτιπιεμαι,
Ζωου λεω του τροπου μου τ'ολο μασκαραλικι,
ως βριζων δε την ψωρα μου πουλω εκεντριλικι,
θελεις με αληθως ειδει εις της καρδιας το βαθος,
μονο να αγαπηθω ποθω αυτο ειναι το λαθος.
---- Της σειρας Τ. Ελλyμευ 2014 ---
//είναι η αλήθεια που ενοχλεί και όχι ο ιδιος//
τα σέβη μου
Η Συλλογές θα μπορούσαν να επιγράφονται με μιας, "Υμνος εις την ομοφυλοφιλίαν"
Ανωμαλίας το ανάγνωσμα...
Φωτισμένος άνθρωπος! Μπράβο 😊
Δηλώνει συνέχεια ότι δεν γουστάρει την δημοσιότητα, αλλά όλο μπροστά τον βρίσκουμε. Υποκριτής και εξαιρετικά αγενής. Να χέσω τα gayκα γραπτά του, γιατί ποίηση δεν είναι.
Μάλλον δεν έχεις διαβάσει τίποτα δικό του για να το λες αυτό, ή απλώς δεν έχεις ιδέα από ποίηση.
Ξη
Έχει τη δίκη του πορεία και κάθε αλλο παρά υποκριτής θα ελεγα μιας και ποτε δεν αρνήθηκε τη φύση του. Ακροβατεί μεταξύ αγένειας και ευγένειας με τρόπο ποιητικό. Δεν δέχεται να κολακεύσει αλλά και δεν κολακεύεται. Αν για σένα τώρα ποίηση «είναι τα στήθια της λευκά σαν γάλατα και μου λίγες γαργαλατα» αλλο αυτό...
Μια χοιρινή και μια τυροκαυτερή στο τραπέζι στο βαθος.
Θές δουλειά. Η κριτική σου ικανότητα είναι για τον πούτσο.