Merhaba Sen Ne Diyon zaman yolcusu. Yolculuğunun sonuna sıralı veya dolaylı bir şekilde ulaşmış bulunmaktasın. Bu süreçte pandemi döneminde escapist bir kafa yapısıyla günümüz Türkiyesinden uzaklaşarak uçan-kaçan adamların, isimleri genellikle "Can" olan bireyler tarafından sterilize şekilde tartışıldığı dönem malesef sonlandırılmıştır. Bizi tercih ettiğiniz için teşekkür ederiz.
Okuldaki yabancı öğrencilerin olduğu ingilizce klübünde zenci öğrenciyle konuşurken “ben tanzanyadan geldim duydun mu hiç?” dedi. Ben de “evet taZManya canavarı diye çizgi film vardı” dedim. Çocuk bana aşağılayarak bakıp tazmanyanın avusturalya yakınlarında bir ada tanzanyanınsa afrikada bir ülke olduğunu anlattı. Çocuk abisinin arabasını kaçırma anılarını anlatırken de birisi “aaa orda araba ve yol var mııı” gibi bir tepki vermişti. Yazık çocuk çok çekti bizden.
Altı yaşıdaydım. Bir tatil beldesinde sülalecek geziyorduk. Benden yaşça büyük olan kuzenlerimde hep böyle egzantirik şeyler görüp heves ederdim. Bu sefer de kuzenimin boynunda devasa silindir bir kolye görüp meraklanmıştım. Bozuk para kabıymış. Ben de istiyorum diye tutturdum. Annem de aldı. O gün en büyük derdim o silindiri doldurmak oldu. Paranın ne olduğunu bilmediğim için deneye yanıla ya da bizimkileri zorlayıp madeni para toplamaya çalışıyorum. Hala da anlamamışım para mevhumunu. Derken çişim geldi. Zırlamaya başladım beni çişe götürün diye. Bizimkiler de diğer kuzenimi görevlendirdi hadi kalk da çocuğu çise götür diye. Girdik bi yere. Ben kabinde işimi bitirmiş çıkarken bir de ne göreyim; kuzenim görevliden bozuk para alıyor. Bütün akşamı zehir ettim bizimkilere: "Çişi ben yaptım, parayı o aldı!" diye. Hayatımdaki en büyük haksızlıktı benim için. Bizimkiler beni susturmak için kuzenimi sıkıştırıyor, "ver şu para üstünü de sussun artık" diyorlar. O da zaten ücreti ödemiş, bi de para üstünü bana vermek istemiyor ama gecenin sonunda amacıma ulaşmış ve bozuk paramı alıp rahatlamıştım. Şimdi bankacıyım.
13 yaşında olduğum sıralar yabancı dizi furyası iyice etrafımı sarmıştı. ergenliğin verdiği salak saçma asilikle çılgın bir tumblr kullanıcısı olduğum dönemler de aynı dönemlerdi. arkadaşlarım yabancı dizi konuşup duruyorlardı ve ben de coolluğum bozulmasın diye sıkı bir dizi takipçisiymiş numarası yapıyordum. tumblrda karşıma çıkan pek popüler olmayan dizi adlarını aklımın bi köşesine yazıyor, bu muhabbetlerde arkadaşlarıma pazarlıyordum.bu dizilerin sadece adlarını bilsem de arkadaşlarım "aaa konusu ne?" diyince adına uygun bir şeyler sallıyordum ve kimse anlamıyordu. bir gün tumblrda teen wolf denen bir diziye rastladım ve adını not aldım. ertesi gün arkadaşlarıma bu diziyi ne kadar sevdiğimi ve 3.kez bitirdiğimi anlattım. onlar sordukça ben dizi hakkında bir şeyler uydurup saatlerce konuştum. ama sonrasında bir felaket oldu. teen wolf denen leş dizi adını duyurmaya ve bizimki gibi ergen muhabbetlerine konu olmaya başlıyordu. arkadaşlarım da birer birer izlediler. birer birer cehaletinin kurbanı olan yalancı kişiliğimin farkına vardılar. yıllar geçti şu an konuşmuyoruz. ek bilgi: tabi sebenbi bu değil ama hepsinden yıllar içinde nefret ettim. .ct yorumumu alsın diye yazım yanlışı yapmamaya çalıştım.
@@recepkaskaya2980 onuda döndüm ayrıca bana direk dönmüş olman insan olduğumu hatırlattı. 5 gün önce kalabalık bir discord sunucusunda sa yazdım kimse as yazmayınca 10dk ağladım. Teşekkürler.
Bundan 5 yıl öncesi yaş 15. Lise 1. sınıf. Sınıfta hoşlandığım bir kız var. Çok tatlı uyumlu bir kız ve gerçekten çok saf duygularla seviyorum kızı. Bir gün kızın rock müzikten hoşlandığını öğrendim. Benim de tam yeni yeni o kısımlara girdiğim dönemler. Hani gruplar hakkında bilgim yok ama dinliyorum, dinlediğimden keyif de alıyorum. Kızın da benim sevdiğim tarzda müzikler dinlediğini öğrenince kendi kendime bu kız tam benlik kesin çok iyi bir çift oluruz triplerine girdim. Rock-Metal müzikle çok yakından ilgilenen iyi bir arkadaşımdan tavsiye istedim. Bana dedi ki "Mayısta benimle Nirvana konserine gelir misin de". Aslında arkadaşımın kötü bir niyeti yoktu benim Nirvananın solistinin öldüğünü bilmediğimi bilmiyordu, bir şaka kızla yakınlaş gibisinden bir tavsiyeydi. Ama dediğim gibi ben Kurt Cobain'in öldüğünü bilmiyordum. Gittim sordum kıza. Kız önce bir güldü "Tamam oluur" gibisinden bir cevap verdi. Ben tabi heyecanlandım sevdiğim kızla baş başa konsere gidicem falan diye. Ama internette ne kadar baktıysam da tam tarihini öğrenemedim konserin. Ben de soruyum kıza ya nolucak dedim. Gittim dedim ki " yaa ben bakmıştım ama unuttum mayısın tam kaçındaydı konser ve saat kaçtaydı" gibisinden bir soru yönelttim. Kız o ande her şeyi anlamış gibi baktı. Bana döndü ve "Nirvana'nın dağıldığını biliyorsun dimi " dedi. Benim o sırada yüzüm ekşidi acayip utandım ve direk kızardım. Utancımı anlayan kız beni sakinleştirmeye başladı. Ama bu çabalar sadece daha çok utanmama sebep oldu. Yaklaşık 2 hafta kızın yüzüne bakamadım.
Ben küçükken belli bir yaşıma kadar televizyonda dedikleri " üzgünüm hastayı kaybettik " lafını gerçek anlamda kaybetmek olduğunu zannediyordum. Bunu bir kaç kez duyunca sinirlenmiştim hatta bi insana sahip çıkamıyorlar diye. Gerçeğini öğrenmem biraz acı verici oldu ama. Bi ara bir hastane de kaza olmuş dıdısının dıdısı ameliyattaydı. Sonra gelip hastayı kaybettik dediler. Ve bende masum bir şekilde " Çok şey yapmayın ya buluruz şimdi beraber ararız bulanada çikolata alırız " dedim. Doktor dahil herkes bana ciddi ciddi ciddi baktı. Sonra biri ağlamaya başladı. Ve beni hemen bahçeye kaçırdılar.
Yaklaşık 6-7 yaz önce, dünyanın en prestijli ilaç firmalarından birinin Lüleburgaz da bulunan AR-GE laboratuvarında staja başladım. Saatlerce süren eğitim sonunda sadece belirli sayıda insanın yaka kartıyla girişine izin verildiği, vıjj vıjj diye sesler çıkarıp saniyelik açılıp kapanan kapılardan geçip, herhangi bir kontaminasyon yaşanmasın diye üzerimizi değiştirdiğimiz, maksimum güvenlikli laboratuvara giriş yaptım. İnanılmaz iyi hissediyordum kendimi, adeta bir NASA çalışanıydım. Diyalogların pikler, dissolüsyon profilleri, HPLC sonuçları, UPLC analizleri, cihaz kalibrasyon teknikleri üzerine geçiyor olması falan iyice kendimden geçmeme neden oluyordu. Bu zaman zarfında birlikte çalıştığım herkes resmen cool birer rock stardı. Her birini ilahlarmış gibi izlediğim çalışan topluluğu yemek araları dahil olmak üzere sürekli deney sonuçları üzerine konuşuyorlardı ve ilk zamanlar bayılarak dinlediğim herşey bir süre sonra sıkıcı gelmeye başlamıştı. Hayatları bundan ibaret olamaz diye düşündüğümden ya da artık ölümüne sıkıldığımdan olsa gerek, bir nebze kafa dağıtmak için bir yemek molasında filmlerden konu açtım. Sohbetime dahil olmak isteyen tek kişi ülkenin en iyi okulundan mezun, üzerine bilmem nerede master yapmış, jenarasyonu bana yakın kişi ''aaa geçen televizyonda bi film izledim inanılmaz iyiydi'' dedi. Filmin adını sordum, izlemediğim için imdb den baktım. Puanı baya 4 civarında olan, kötü kötü diye tabir ettiğimiz, dandik amerikan komedisiydi. Dayanamadım. İşine hayran olduğum insanlardan birinin böylesine boktan bir filme bayıldım demesi çok rahatsız ediciydi, ''filmin adının bu olduğuna emin misin puanı baya düşük görünüyor imdb de'' dedim. Cevabı ''imdb ne ki? '' oldu. Dünyam başıma yıkıldı, gözlerim karardı, boşlukta sonsuzluğa sürükleniyormuşum gibi hissettim. Tamam arkadaş, benimle Godard ı analiz etme ama bir zahmet 5 yaşında çocuğun bile ne olduğunu bildiği imdb yi sorma!
UA-cam yeni medya olacak diye gezip, canlı yayın konseptine bu kadar karşı olunması beni çok şaşırtıyor. Sansürsüz, etkileşimli, eğlenceli canlı yayın izliyoruz işte, neyinden şikayet ediyorsunuz. Türkiye'de beklediğimiz medya anlayışı bu olmalı diye düşünüyorum. Geekyapar canlı yayın konseptini geliştirmeye devam ediyor, umuyorum devam da edecek. Seviliyorsunuz abiler!
Playstation 2'mle GTA San Andreas oynadığım günlerden biriydi. Tabi o zamanlar 8 yaşında olduğum için ve İngilizce seviyem de bikaç renk ve hayvan isminden ibaret olduğu için görev yapmak yerine silah şifresiyle edindiğim silahlarla birbirinin aynısı yüzlerce insanı öldürüyordum. Haliyle bir süre sonra peşime polisler takılıyordu, genelde 3. yıldızdan sonra da vurulup ölüyordum. Uzun bir bekleme ekranından sonra hastanenin önünde spawnlanıyordum ve aynı olaylar tekrardan yaşanıyordu. Bir süre sonra bu ardı ardına yaşadığım birbirinin aynısı maceralar bende bir travma etkisi yaratmış olmalı ki oyundaki herkesi gerçek insanlar sanıyordum ve kendimi de CJ'in beynini PS2'imle ele geçirmiş bir istilacı olarak görüyordum. Ben CJ'in bedeninin kontrolünü ele geçiriyor ve Dünya'nın diğer ucunda yaşayan yüzlerce kişiyi dolaylı yoldan öldürüyordum. Tabi bu durum sonsuza kadar sürmez, eninde sonunda gerçek polisler izimi bulup beni tutuklamaya gelirler diye de çok korkuyordum. Bu korkuyla bidaha hiç şehri kasıp kavurmadım. Kırmızı ışıklarda durup, deneme yanılma yoluyla görevleri yapmaya başladım, uslu uslu oyunumu oynadım. ct abi bokunuyiyim yorumumu al tşk şimdiden
Bu olay 6-7 yaşında başıma geldi, Ramazan ayındaydık ve Samanyolu ,kanal 7 gibi kanallar geceleri dini filmler yayınlıyordu. Bir keresinde filmlerden bi de Hz.Yusuf du ve ilgimi çok çekmişti. Bizimkileri ikna edip filmi izlemeye başladım. Filme reklam girdi falan, annem mutfağa gitti işte bulaşık yıkamaya o sırada da film başladı. Ben de filme o kadar kendimi kaptırmıştım Kİ film başlayınca anneme heyecanla televizyondan filmin ismine bakıp Hz Yusuf yazdığını görünce sallamasyon “anne koş koş HIZLI YUSUF başladı” demiştim. Hz. Yusuf u Hızlı Yusuf olarak çevirdiğime hala inanamıyorum
Yıl 2012, yaş 10. Taksideyiz. Ben, annem, babam, ablam ve şoför. Yazın sonu ve olimpiyatlar ya sonlara yaklaşmış, ya da yeni bitmiş, 2020 için ülke seçimleri açıklanıyor. Eve giderken radyo açık ve beş kişi dinliyoruz. Kaçınılmaz sonuç: Japonya! İçimi bir mutsuzluk kaplıyor, Olimpiyatları asla kendi ülkemde izleyemeyeceğim ve klasik bir Türk olarak hemen öbür tarafı boklamaya başlıyorum: "Japonya mı? Japonya'da ne varmış ki? Hem olimpiyatlarda kano vb su gerektiren sporlar var. E Türkiye yarımada, *Japonya'da deniz mi var?*" Taksi şoförü orda olmasa eminim daha iyi hissederdim, ancak bu başıma gelen tek şey değil. Venedik'le Vatikan'ı karıştırıyorum, Endonezya'yla Estonya'yı ve Makedonya'yla Malezya'yı da birbirine karıştırdığım yetmezmiş gibi; anne tarafım Batumlu olmasına rağmen Batum'un Türkiye'de değil Gürcistan'da yer aldığını 8. sınıf inkılap dersinde öğrendim; dahası rüyamda (7-8 ay önce) uçakla Dubai'ye giderken gidiş rotasını görmesem, Dubai'nin hala Mekke-Medine arası bir yerlerde olduğunu sanıyor olurdum. Babamın turist rehberi olduğunu ve hayatını bir bakıma coğrafyadan kazandığını var sayarsak ben cidden hayırsız bir evlatım.
Bu anım ben 7 yaşındayken başımdan geçti.Türkiye'ye 3D sinemanın yeni geldiği dönemlerde ne olduğunu bilmeden sinemaya gitmiş ve yanlışlıkla 3D bir filme girmiştim ve yalnızdım.Girişte gözlük dağıttıklarını gördüm sırayla biletlere bakıp herkese birer tane veriliyordu ben de elimi uzatıp kutudan aldım ama ne olduğunu anlamamıştım.Sinemanın ilk yarısı bitmek üzereyken dedim ki ''ulan bu ne biçim film bulanık bulanık zaten bir de gözlük hediye ettiler,gözlükte bir boka benzemiyor plastik bir şey''.Sinemanın ilk yarısından çıktıktan sonra uflaya puflaya dolanıyordum hiç bir şey anlamadım filmden lanet olsun diye.Filmin ikinci yarısı başladı ve 10 dk. kadar geçti neyse bitireyim şu filmi de gideyim derken,yanımdaki insanlara bir baktım hepsi gözlükle filmi izliyordu ben de ''nasıl yani'' derken gözlüğün poşetini açıp gözlüğü taktım ve gerçekten bir sinemada kimsenin dikkat bile etmediği bir çocuk ne kadar utanabilirse utandım ve kendi cahilliğimle filme devam ettim.İşin acı tarafı ise film çıkışında gözlükleri aldıklarını görünce bir kez daha üzülmüştüm :(( CS seni seviyoruz ^^
Beni hayatım boyunca cehil hissettiren tek kişi Babamdır. Küçükken sorduğum 'Baba bu reklamı çıkan okey denen şey nedir?' soruna aldığım 'rakı yanında çiğnenen bir sakızdır oğlum' cevabının beni yıllar boyu tatmin etmiş olması ve gerçeği öğrendikten sonrada gerçekliğe karşı bütün güvenimin sarsılmasıyla kendimi çok kötü ve tabiri yerindeyse cahil hissetmiştim. Ayriyeten dönemler vizyona giren 'Döngel Karhanesi' filminin adındaki "karhane"nin ne olduğunu sorduğumda aldığım cevabın 'kar sağlanan yerdir evlat' olması sebebiyle de yıllar boyunca kuru temizlemeci olan dükkanımızın da bir karhane/kerhane olduğunu sanmıştım.
Utanmayı azaltarak bitirmeye çalıştığım bir cehalet anım şu şekildedir: Lise 2'de, çok fazla anime/manga dünyalarına girmediğim günlerde, bir arkadaşım bana Bleach'i tavsiye etmişti. Ben de bir hata edip, 2 bölüm falan izledim, animeden tiksindim, ta ki arkadaşlarım 2 yıl sonraki doğum günümde bana 5 cilt Death Note mangası alana kadar. (Elbette sadece manga değil, Amerika ve Avrupa ekolünden çizgi romanlar ve kaligrafi kalemleri hediye ettiler.) (Sağ olsunlar, sayelerinde çizdiğim hikayeler ile rahmetli Galip Tekin'den övgüler aldım. Keşke daha özgüvenli olsaydım, şimdi buraya yorum yazıyor olmazdım. Bu arada, eğer bu yorum çıkarsa, bu parantezi okumayın sayın Can Türkdoğan bey.)
Küçükken mahalledeki elektrik trafosunu Eyfel Kulesi sanardım, yanından geçerken falan da ''Millet bunun neresini görmeye geliyor ya alt tarafı birkaç demir parçası işte.'' diyerek kendimce engin yorumlarda bulunurdum. Bir gün o trafonun yanından geçerken Eyfel Kulesi olmadığını fark ettiğimde Hallelujah müziği eşliğinde gökten üzerime ışıklar vurmuştu resmen. Ayrıca bir şehir parkında çocuklar oynasın diye inşa edilen iki katlı, kubbeli mermer yapıyı uzun süre Taj Mahal sanmışlığım da vardır. Kimse de demiyor ''Ulan aptal o eserlerin Konya'da ne işi var?'' diye, ayıptır günahtır.
8.sınıftayım ve TEOG zamanım. İşte, Harala gürele çalışıyoruz. Dershaneye de gidiyorum ayrıca. Bir gün dershanede İnkılap ve Atatürkçülük dersinde test çözüyoruz ve niyeyse hocama şu soruyu yöneltiyorum. "hocam, neden Japonya Avrupa Birliğinde değil?".Kadıncağız şöyle tuhaf bir bakış atarak " Kızım, Asya'da olan bir ülke, neden A.B üyesi olsun? " orada düştüğüm hâli unutamıyorum.(2 aşamada Teogdan da İ.V.A den full çektim ve bu beni daha çok utandırdı)
Isparta'dan istanbul'a yola çıkmıştık. Yanlış hatırlamıyorsam Eskişehir'in bi ilçesinde benzinliğin birinde mola vermiştik . Ben aile fertlerimi beklerken benzinliğin sahibinin arkadaşı olduğunu düşündüğüm adamım biri geldi ve benle muhabbet etmeye çalışmak için olacak ki adımı sordu. Ben de "muhammed" deyince adam "Aaa ne güzel ALLAH'IN ismi dedi" :D Ben de olayın şaşkınlığıyla bişey diyemedim adama durumu açıklasam mı diye. Sonradan babam hadi gidiyoruz dedi ve oradan uzaklaştık. Ama adam hâlâ muhammed ismini Allah'ın ismi olarak biliyo olabilir. :D
Öyle bir anım var ki... Her saniyesi cahillik koktuğu için üzüldüğüm bir anım. 9. Sınıfa yeni geçmişim, kimseyi tanımıyorum, öğretmenler falan herkes çok garip geliyor, daha 1 sene önce saçma sapan hareket yapan herkes bir anda kendini spora vermiş, test çözmeye başlamış vs. vs. Ben ve okulun ilk haftasında birbirimizi bulduğumuz Twitch izleyen 3 arkadaşım sohbet ediyoruz. Sohbet konusu bir anda uzaya, yörüngedeki cisimlere, keşfedilmemiş gezegenlere, evrenin boyutuna, zamanın işleyişine falan döndü ( kurgusal dünyamızda uzay aracı falan tasarlıyoruz, güneş sisteminin dışında nasıl tehlikeler var, bunlara araç dayanır mı? Gibi gibi) O sırada ben dedim ki "Olum bu gece ISS geçişi var baya parlak olacakmış birlikte izleyelim mi?" Diye sordum (ISS neredeyse her gece Türkiye'den geçiyor hatta bazen iki kere geçiyor ama o gün geçecek olan çok parlaktı onun için önemliydi) Arkadaşlarla hangi yönden gözükecek, nereden daha iyi görürüz vs. tartışırken teneffüs zili çaldı ve başka sınıftan bizim sınıfa arkadaşını görmek için gelen eleman bize arkadaşını sordu. Bizden "o bugün gelmedi" cevabını alınca yanımıza oturdu. Biz sohbete devam ederken "La bu 'I se se' dediğiniz şey ne? Diye sordu. Biz doğal olarak açıkladık. "Bu uluslararası uzay istasyonu, içinde farklı ülkelerden astronotlar var ve bu astronotlar dünya dışında objeleri, teknolojileri ve doğal olarak insan vücudunun davranışları hakkında çalışmalar yapıyorlar" dedik. Çocuk bir anda dünya dışına çıkılmadığını savunmaya başladı. Biz çocuğa ne cevap versen çocuk bize "La bunlar hep Amerika'nın oyunu inanmayın bunlara" diyor ve mantıklı bir cümle kuramıyordu. Çocuğa roket firlatislarini gösterdik, çıplak gözle görülen objelerden bahsettik. Hatta telefonumla çektiğim iridium 95 parlamasını gösterdim ve çocuğun tek cevabı "yıldız kaymıştır salak" oldu. Işte o zaman cahil olmanın bilgisizlik olmadığını anladım...
İlk okulda sabah okula girmeden önce andımızı okuyup öyle okula girerdik. Her gün bir öğrenci okulun bahçesinde toplanan öğrencilerin karşısına geçer mikrofondan andımızı okumaya öncülük ederdi. Tabi heyecanlı bir iş. Neyse andımızı okuma sırası bana geldi.Çıktım kürsüye ben okuyorum bütün okul tekrar ediyor. Sırayla okuyorum, hiç hata yapmadım, ses tonum çok devam ediyorum. "Ey büyük Atatürk!" ile başlayan kısma kadar geldim. Ben söylüyorum herkes tekrar ediyor. O paragraf " ... ant içerim!" diye biter. Herkes bir önceki sözleri tekrar ederken kendimi hazırladım, çok gür ve güzel bir şekilde söyleyeceğim "Am biçerim!" diye bağırdım. Ve kimse beni tekrar etmedi. Ortaokul öğrencileri gülüyor, küçükler "Ne diyo lan bu?" der gibi bakıyolar, öğretmenler şok içinde... Ben ise "Kimse niye tekrar etmedi?" diye düşünüyorum. Hemen okul müdür yardımcımız olaya müdahale etti. Ben ise o gün öğrendim aslında orada am biçilmiyormuş, and içiliyormuş. Bu da böyle utanç dolu bir anımdır. Not: O zaman 11 yaşındaydım, 4. sınıftaydım.
Küçükken Dostoyevski'yi Dostay Eski sanıyordum. Çünkü Türkiye harici bir ülkenin veya Türkçe harici bir dilin varlığından haberdar değildim. Çok iyi hatırlıyorum Türk olmayan insanların da olduğunu ilk öğrendiğimde çok şaşırmıştım.
6 років тому
Üzgünüm ama Tağrı Kakan'ı geçemezsin. Yine de yalnız olmamak güzel.
Bilim konusunda sınıftaki arkadaşlarımın arasında resmen bir Einstein olmamın verdiği eminlik ile rahat rahat muhabbetimi devam ettirirken okulumuza yeni gelen fizik hocamla yaptığım bir muhabbet sonucu kendimi dünyanın en salak en bilgisiz kişisi sanmıştım hala etkisindeyim
On yaşıma kadar "ithal" kelimesini "ital" olarak duymuştum ve bu yüzden de "ithal" olduğu söylenen her şeyin İtalya'dan geldiğini sanıyordum. Acı gerçeği bir akşam yemek masasında ablam ve annemin "neden her şey İtalya'dan geliyor her şeyin üstünde 'ital' yazıyor yhhhaaa" diye sorduğumda öğürerek gülmesi sayesinde öğrenmiştim...
7. Sınıfa gidiyordum. Okula sürekli İrom Maiden, Guns and Roses ve Metallica albümlerinin resimlerinin olduğu kıyafetlerlerle geliyordu başta dikkatimi çekmedi sonra dinlemeye başladığımda “E bu kız baya biliyor bunları” dedim. Kız gözüme eskiden olduğundan daha güzel gözükmeye başladı. Sürekli göz göze geliyorduk hatta aynı anda aynı tepkiyi veriyorduk. “Oha ruh ikimizi buldum.” diye düşünüyordum arkadaşlarımın da gazıyla kıza açıldım. Kız da benden hoşlanıyordu. Sevgili olduk. Okul kantininde beraber yanımızda arkadaşlarımızla oturuyoruz. Okula gizlice mp3 sokmuştum. Kıza “Bak senin seviceğin bir şarkı.” dedim ve Live n Let Die açtım. Kız suratıma baktı ve bana “Ayy, bu ne biçim şarkı!” yıkılmıştım. Kızla o gün ayrıldık. Okul bitene kadar da konuşmadık ama lütfen yorumu al CT böyle cahil insanlar hakkında konuşmanızı istiyorum. Bu şerefsizler “Kafatası moruk, şu an beni sikemiyorsun ama 16 olunca bakarız” diyerek amını okşuyorlar bence böyle vasıfsız orospular yok olmalılar
İlkokul 2. ya da 3. sınıftaydım okulumuzun öğrenci ve veliler için açılan internet sitesi tanıtılıyor ve bilgi veriliyordu. Tüm ilkokul ve lise sınıfları konferans salonunda toplanmıştı ve bizde küçük olduğumuz için bizi en önlere oturtmuşlardı. Okul müdürümüz sunumu yapmaya başladı ama ben bir bok anlamıyordum çünkü site daha çok ingilizce üzerineydi. Sitenin anasayfası tamamen ingilizceydi ama kadın türkçe anlatıyordu. En son sitenin güvenlik kuralları şifreler üzerine konuşurken sitenin sağ kenarında ki yerde police gibi bişey yazdığını gördüm. Hala hatırlamıyorum ne yazdığını. İngilizce cahili ben onu direk polis diye anlayıp yanımdaki mal arkadaşıma “kurallara uymazsak polise haber vermek için mi?” dedim. Malda “ evetttt olabilir “ dedi. Müdürümüz hemen bundan sonra sorusu olan var mı dedi. Önemli bir şey fark etmiş olmanın gururuyla hemen el kaldırdım. Küçüklerden bir ben el kaldırdığım için kadın ilk beni seçti. Bende gerizekalı olduğum için direk sordum “Ordaki police şeyi yanlış bişey yapınca polise haber vermek için mi?” Dedim. Biranda herkes gülmeye başladı. Zaten utangaç ve kısa olan ben iyice toprağın altına girmeye başlamıştım. Müdürümüzde gülmekten fırsat bulup bana açıklamaya çalışmıştı. En son sınıflara çıkarken liselilerin yanıma gelip dikkat et yanlış bişey yapma polisler gelir alır seni dediklerini hatırlıyorum. Şuan lise son sınıfın hala aklıma geldikçe çok utanıyorum.
Recipe kelimesini sınıfın ortasında risayp diye okuduğum andı neyse ki sınıfın geri kalanı da risayp diye okuyordu. Ama en acı veren şey ise biz risayp diye okudukça bir süre sonra hocanın da ingilizcesi bozulmuş, o da başta risayp diye okuyup sonradan düzletmeye başlamıştı. (Hayvan gibi listening ve speaking dersi olan bir okul olmamız da üzücü tabii.)
Gurbet ellerde okuyan bir öğrenciyim ve Türkiyem'de dahil hiç bir yerin yemek içmek veya stabil kültürlerini bilmem... bir gün arkadaşım geldi " babuş kalk michelle'nin annesi yemeğe çağırıyo gidicez hazırlan " dedi ve bende hiç sorgulamadan hazılandım bu arada michelle'ye karşı boş değildim yani neyse yemeğe gittik michelle'nin annesi portekizlilere ait tuhaf ama güzel bir et yapmıştı . Bende çok karnım açtı oturduk arkadaşlar ben michelle ve michellenin annesi. Ete baktım et kanatımsı tarzı birşey ama onun x4 hali gibi ellemi yoksa çatal bıçaklamı yeniliyor diye sorguluyorum kendim neyse karnım çok açtı ve dayanamadım ve elimle daldım çıplak elimle o eti koparıp koparıp ağzıma attım herkesten hızlı bitirdim ve sonrasında ise michellenin annesi gülerek "o çatalla yeniliyor ama senin tarzında pek fena değil" demişti ve herkesin elinde çatal vardı bende hayvan gibi daldığım için ete kolum orda duran çatalı bıçağı görmemiştim zaten o çatalla o eti yemek zordur çok cahil hissetmiştim onların gözünde artık bir arap marabalarından farkım yoktu az buzda olsa etin elle yenilmiyeceğini düşünmem gerekirdi neyse buda böyle bir anımdır.
Bu olay 8 yıl önce kadar oluyor.Salona girdiğimde babam ve kardeşim tvdeki atletizm yarışmasını izliyorlardı.Ben de onlara katıldım.Ekranda o anda birçok bayrak ve katılımcıların ülke isimleri vardı.Birinde "Jamaica" yazıyordu sanırım dereceye girmişti.Jamaica ne ya öyle ülke mi olur, hiç duymadım onu.Ama Amerikayı biliyorum. JAMERİKA dır o yhaa.O taraflarda bir yerdir adını öyle almıştır diye düşündüm ve babamlara "Aa Jamerika derece yapmış" dedim.Tabi kahkahalar ve dalga geçmeler peşinden geldi.Hala ailemizde bu cahilliğim dalga konusudur.
Major Lazer' in Lean On şarkısındaki " All around the wind blow " kısmını " Alderaan will blow " sanıyordum . Ve herkese bunu söyleyip İngilizce min ne kadar iyi oldugunu anlatirdim
Benim kendi kendi mi çok cahil hissettiğim bir anım var. Ben siyasetten falan hiç anlamam, geçen sene de 17 yaşında sizi yeni keşfetmişim "Sen Ne Diyon?" izliyorum ful, çoğu kısımda olduğu gibi izlediğim bölümde de Kayyumlar araya girdi, o kayyumlar da çalan şarkı da kulağıma güzel geldi, bende kendi kendime kayyumlar herhalde bir grup ismi falan sanıp youtube da "Kayyumlar" diye arattım yetmedi "Kayyumlar grup" diye arattım sonradan Kayyum siyasi birşeymiş onu öğrendim, kendi kendime Allah belamı versin bune cehallet dedim kuma kafamı göme bilsem gömerim o derece de utandım kendimden. Bu da böyle bir anım.
Ben apartman bahçesinde baktığım bir köpeğim vardı. Oturduğum yer dolayısıyla biraz işlek çünkü oturduğum semtin ana caddesine yakın oturuyorum. Neyse bir gün okuldan gelmişim bizim bu köpeği gördüm yine su ve mama vericektim. Yukarı çıktım mama kabını doldurdum aşağa indim koydum önüne bayada acıkmıştı falan yedi süpürdü bütün mamayı. Ondan sonrada böyle köpek nasıl sevilirse öyle seviyorum o da hoşuna gidiyor belli ediyor köpek. Biraz da konuşuyorm köpekle falan. O gün biraz yağmurluydu hava ondan pek insan yada daha doğrusu pek çocuk yoktu etrafta. 1 tane teyze yoldan geçerken kızım ne yapıyorsun günah günah sevilmez dedi pisler eve gidince ne yapıyorsun sen dedi. (Bu arada bu sene oldu bu olay) Bende çok şaşırmıştım ağzım açık kalmıştı bir şey demeyi bekledim ama yapamadım. Tek dediğim "şey elimi yıkıyorum"du. Ama daha fazlasını söylemek geldi içimden ama yapamadım zaten şoka girmiştim. Aşırı sinirlendim içimden de küfür ediyorum falan. Çünkü ilk kez böyle bir şeyle kalmıştım ve şoke olmuştum. Teyzenin 5 adım ötesinde yine kaldırımdan yürüyen bir amcada "eee ne diyiceksin" diyerek bekledi bende bir şey diyemeyince hâlâ şoktayım "tabi bir şey diyemezsin günah günah" dedi amca kadını destekledi. Ve ben olaydan bir kaç saniye sonra köpeği tekrar sevip vedalaşıp eve döndüm ama nasıl sinir küpüyüm evde söylemediğim küfür kalmadı. Birde bunlar müslüman olucak. Birde bu yaratıklar kendilerini hiç insan demesin. Önemli olan din değil insan olabilmek ama bunlar olamamışlar. Ben ateisttim. "Heralde orada ben ateisttim teyze bana günah yok deseydim" çeker vururlardı nerede yaşıyorsun diye sorucaksanız eğer Bursada. Bu da böyle cahillik anımdır. Cahillik kısmını açıklamıyorum umarım anlarsınız. Teşekkürler. 🙄😞 💙 son olarak hayvanları sevin insanları sevmeyin diyorum.
Ya Allah aşkına bu nasıl bir aptallık ? Afedersin ama adamlar biz Müslümanız bizde köpeği,hayvanı vb. sevmek günah falan mı demişler ? Peygamberimiz Hz. Muhammed'in bir arkadaşı,kedileri çok sever ve beslermiş.Hatta peygamberimizin kedileri sevdiği ve hayvanları koruduğu,geniş kitlelerce bilinir.Farklı olmak için ateist oluyorsun,sonra da her b*ku Müslümanların üzerine atıyorsun.Yere düşene bir tekme de sen vuruyor,ve hayvanlar üzerinden prim yapıyorsun.Şöyle düşün.Sen bir ateistsin ve hayvanlara eziyet ediyorsun.Dinini sorunca Müslümanım diyorsun (Bilerek,karalamak için) Sonra da 2 gün hapiste kalıp geri çıkıyorsun. Peki böyle insanların başka dinlere,başka ideolojilere vb. mensup olmadığını nereden bilip Müslüman olduğunu zannediyorsun ? amerikalılar da kendi askerlerine ikiz kuleler saldırısını yaptırdıktan sonra araplara girdi. Aynı mantık.Karala karala karala,ondan sonra insanlar birbirlerine girsin.
Merhaba Sen Ne Diyon zaman yolcusu. Yolculuğunun sonuna sıralı veya dolaylı bir şekilde ulaşmış bulunmaktasın. Bu süreçte pandemi döneminde escapist bir kafa yapısıyla günümüz Türkiyesinden uzaklaşarak uçan-kaçan adamların, isimleri genellikle "Can" olan bireyler tarafından sterilize şekilde tartışıldığı dönem malesef sonlandırılmıştır. Bizi tercih ettiğiniz için teşekkür ederiz.
Ne maceraydı ama :')
Hey güzel insan, bak bir easter egg buldum ua-cam.com/video/du8UrThoc6I/v-deo.html
@@teaskovski336 obaa, bunu son sanıyordum shhdjfjg
o7
@@teaskovski336 💜
O güzel insanlar o güzel koltuklara binip gittiler
yapmaa
@@cagrisahinci ahhhh beeee
"Atam izindeyiz" deki "İzindeyiz" i tatildeyiz anlamına geliyor zannediyordum ve sürekli neden tatilde olduğumuzu düşünüyordum
canlı sen ne diyonlar bi garip oluyordu ama jahrein çok tatlı oldu ya eğlendim baya
Ne zaman moralim bozuk olsa, modum düşse, kendimi kötü hissetsem bu legacy'i açıyorum ve dünya bir buçuk saatliğine güzelleşiyor
31:37 * sad noises *
yine döndük buraya anksiyetem sağolsun
:/
jahreinle cs yi yan yana görmek insanı duygulandırıyor.
Tavuk göğsünün tavuktan yapıldığını sanıyordum. Sonradan bu cehaletimden çok utanmıştım. Bu ay gerçekten tavuktan yapıldığını öğrendim. Cehaletsepşın
Üzgünüm dostum ama yorumun programa asla alınmayacak.
@@ahmet8048 çünkü program bitti
Eski ct gelsin kusmuklu kakalı
31:36 "sen ne diyon'un son programıydı..."
sonunda... 4 yıl bekledikten sonra 2022 yılında beklenen sen ne diyon bölümü geldi!
Okuldaki yabancı öğrencilerin olduğu ingilizce klübünde zenci öğrenciyle konuşurken “ben tanzanyadan geldim duydun mu hiç?” dedi. Ben de “evet taZManya canavarı diye çizgi film vardı” dedim. Çocuk bana aşağılayarak bakıp tazmanyanın avusturalya yakınlarında bir ada tanzanyanınsa afrikada bir ülke olduğunu anlattı. Çocuk abisinin arabasını kaçırma anılarını anlatırken de birisi “aaa orda araba ve yol var mııı” gibi bir tepki vermişti. Yazık çocuk çok çekti bizden.
çocuk "türkiyede deveye biniyorsunuz de' mi?" diye sorulan Türk gibi hissetmiştir herhalde
Altı yaşıdaydım. Bir tatil beldesinde sülalecek geziyorduk. Benden yaşça büyük olan kuzenlerimde hep böyle egzantirik şeyler görüp heves ederdim. Bu sefer de kuzenimin boynunda devasa silindir bir kolye görüp meraklanmıştım. Bozuk para kabıymış. Ben de istiyorum diye tutturdum. Annem de aldı. O gün en büyük derdim o silindiri doldurmak oldu. Paranın ne olduğunu bilmediğim için deneye yanıla ya da bizimkileri zorlayıp madeni para toplamaya çalışıyorum. Hala da anlamamışım para mevhumunu. Derken çişim geldi. Zırlamaya başladım beni çişe götürün diye. Bizimkiler de diğer kuzenimi görevlendirdi hadi kalk da çocuğu çise götür diye. Girdik bi yere. Ben kabinde işimi bitirmiş çıkarken bir de ne göreyim; kuzenim görevliden bozuk para alıyor. Bütün akşamı zehir ettim bizimkilere: "Çişi ben yaptım, parayı o aldı!" diye. Hayatımdaki en büyük haksızlıktı benim için. Bizimkiler beni susturmak için kuzenimi sıkıştırıyor, "ver şu para üstünü de sussun artık" diyorlar. O da zaten ücreti ödemiş, bi de para üstünü bana vermek istemiyor ama gecenin sonunda amacıma ulaşmış ve bozuk paramı alıp rahatlamıştım. Şimdi bankacıyım.
Gelecek hafta asla gelmedi
Çok özledik boncuklar bu konsepti
13 yaşında olduğum sıralar yabancı dizi furyası iyice etrafımı sarmıştı. ergenliğin verdiği salak saçma asilikle çılgın bir tumblr kullanıcısı olduğum dönemler de aynı dönemlerdi. arkadaşlarım yabancı dizi konuşup duruyorlardı ve ben de coolluğum bozulmasın diye sıkı bir dizi takipçisiymiş numarası yapıyordum. tumblrda karşıma çıkan pek popüler olmayan dizi adlarını aklımın bi köşesine yazıyor, bu muhabbetlerde arkadaşlarıma pazarlıyordum.bu dizilerin sadece adlarını bilsem de arkadaşlarım
"aaa konusu ne?" diyince adına uygun bir şeyler sallıyordum ve kimse anlamıyordu.
bir gün tumblrda teen wolf denen bir diziye rastladım ve adını not aldım. ertesi gün arkadaşlarıma bu diziyi ne kadar sevdiğimi ve 3.kez bitirdiğimi anlattım. onlar sordukça ben dizi hakkında bir şeyler uydurup saatlerce konuştum.
ama sonrasında bir felaket oldu. teen wolf denen leş dizi adını duyurmaya ve bizimki gibi ergen muhabbetlerine konu olmaya başlıyordu. arkadaşlarım da birer birer izlediler. birer birer cehaletinin kurbanı olan yalancı kişiliğimin farkına vardılar. yıllar geçti şu an konuşmuyoruz.
ek bilgi: tabi sebenbi bu değil ama hepsinden yıllar içinde nefret ettim.
.ct yorumumu alsın diye yazım yanlışı yapmamaya çalıştım.
En çok keyif aldığım bölümdü.
Son kez bitiriyorum. Artık salmanın vakti geldi. Hoşçakalın güzel insanlar.
Bırakamıyorum yardım et
@@OhioluAntitiKum ateş meclisini dön bu seferde
@@recepkaskaya2980 onuda döndüm ayrıca bana direk dönmüş olman insan olduğumu hatırlattı. 5 gün önce kalabalık bir discord sunucusunda sa yazdım kimse as yazmayınca 10dk ağladım. Teşekkürler.
cs bey için özel güney amerika filtresi etkinleştirilmiş
Bundan 5 yıl öncesi yaş 15. Lise 1. sınıf. Sınıfta hoşlandığım bir kız var. Çok tatlı uyumlu bir kız ve gerçekten çok saf duygularla seviyorum kızı. Bir gün kızın rock müzikten hoşlandığını öğrendim. Benim de tam yeni yeni o kısımlara girdiğim dönemler. Hani gruplar hakkında bilgim yok ama dinliyorum, dinlediğimden keyif de alıyorum. Kızın da benim sevdiğim tarzda müzikler dinlediğini öğrenince kendi kendime bu kız tam benlik kesin çok iyi bir çift oluruz triplerine girdim. Rock-Metal müzikle çok yakından ilgilenen iyi bir arkadaşımdan tavsiye istedim. Bana dedi ki "Mayısta benimle Nirvana konserine gelir misin de". Aslında arkadaşımın kötü bir niyeti yoktu benim Nirvananın solistinin öldüğünü bilmediğimi bilmiyordu, bir şaka kızla yakınlaş gibisinden bir tavsiyeydi. Ama dediğim gibi ben Kurt Cobain'in öldüğünü bilmiyordum. Gittim sordum kıza. Kız önce bir güldü "Tamam oluur" gibisinden bir cevap verdi. Ben tabi heyecanlandım sevdiğim kızla baş başa konsere gidicem falan diye. Ama internette ne kadar baktıysam da tam tarihini öğrenemedim konserin. Ben de soruyum kıza ya nolucak dedim. Gittim dedim ki " yaa ben bakmıştım ama unuttum mayısın tam kaçındaydı konser ve saat kaçtaydı" gibisinden bir soru yönelttim. Kız o ande her şeyi anlamış gibi baktı. Bana döndü ve "Nirvana'nın dağıldığını biliyorsun dimi " dedi. Benim o sırada yüzüm ekşidi acayip utandım ve direk kızardım. Utancımı anlayan kız beni sakinleştirmeye başladı. Ama bu çabalar sadece daha çok utanmama sebep oldu. Yaklaşık 2 hafta kızın yüzüne bakamadım.
Abi gülmekten gözümden yaş gelmeyeli baya zaman olmuştu baya bi çay bardağı aktı heralde gözümden haykırırken :D
Ben küçükken belli bir yaşıma kadar televizyonda dedikleri " üzgünüm hastayı kaybettik " lafını gerçek anlamda kaybetmek olduğunu zannediyordum. Bunu bir kaç kez duyunca sinirlenmiştim hatta bi insana sahip çıkamıyorlar diye. Gerçeğini öğrenmem biraz acı verici oldu ama. Bi ara bir hastane de kaza olmuş dıdısının dıdısı ameliyattaydı. Sonra gelip hastayı kaybettik dediler. Ve bende masum bir şekilde " Çok şey yapmayın ya buluruz şimdi beraber ararız bulanada çikolata alırız " dedim. Doktor dahil herkes bana ciddi ciddi ciddi baktı. Sonra biri ağlamaya başladı. Ve beni hemen bahçeye kaçırdılar.
seri bitti seneye tekrar gelirim
ya bu kanal ne zaman 1m olucak çikolata banyosu gormek istiyorum artık 2 senedir
En sevdiğim bölümlerden ya jahrein harika bir detay
konsepte canlı yayın güzel uymuş. tebrik ederim.
Yaklaşık 6-7 yaz önce, dünyanın en prestijli ilaç firmalarından birinin Lüleburgaz da bulunan AR-GE laboratuvarında staja başladım. Saatlerce süren eğitim sonunda sadece belirli sayıda insanın yaka kartıyla girişine izin verildiği, vıjj vıjj diye sesler çıkarıp saniyelik açılıp kapanan kapılardan geçip, herhangi bir kontaminasyon yaşanmasın diye üzerimizi değiştirdiğimiz, maksimum güvenlikli laboratuvara giriş yaptım. İnanılmaz iyi hissediyordum kendimi, adeta bir NASA çalışanıydım. Diyalogların pikler, dissolüsyon profilleri, HPLC sonuçları, UPLC analizleri, cihaz kalibrasyon teknikleri üzerine geçiyor olması falan iyice kendimden geçmeme neden oluyordu. Bu zaman zarfında birlikte çalıştığım herkes resmen cool birer rock stardı. Her birini ilahlarmış gibi izlediğim çalışan topluluğu yemek araları dahil olmak üzere sürekli deney sonuçları üzerine konuşuyorlardı ve ilk zamanlar bayılarak dinlediğim herşey bir süre sonra sıkıcı gelmeye başlamıştı. Hayatları bundan ibaret olamaz diye düşündüğümden ya da artık ölümüne sıkıldığımdan olsa gerek, bir nebze kafa dağıtmak için bir yemek molasında filmlerden konu açtım. Sohbetime dahil olmak isteyen tek kişi ülkenin en iyi okulundan mezun, üzerine bilmem nerede master yapmış, jenarasyonu bana yakın kişi ''aaa geçen televizyonda bi film izledim inanılmaz iyiydi'' dedi. Filmin adını sordum, izlemediğim için imdb den baktım. Puanı baya 4 civarında olan, kötü kötü diye tabir ettiğimiz, dandik amerikan komedisiydi. Dayanamadım. İşine hayran olduğum insanlardan birinin böylesine boktan bir filme bayıldım demesi çok rahatsız ediciydi, ''filmin adının bu olduğuna emin misin puanı baya düşük görünüyor imdb de'' dedim. Cevabı ''imdb ne ki? '' oldu. Dünyam başıma yıkıldı, gözlerim karardı, boşlukta sonsuzluğa sürükleniyormuşum gibi hissettim. Tamam arkadaş, benimle Godard ı analiz etme ama bir zahmet 5 yaşında çocuğun bile ne olduğunu bildiği imdb yi sorma!
Super bölümdü
Ama ben hala buradayım
Nereden nereye CS ve jahrein....
BATMAN V SUPERMAN
CEHALETİN ŞAFAĞI!!
piyuuuuuuuuuuv
duududdi
heheey
Gözlerim yaşlı, cs sen ne diyonda
31:35 bir şaka bu kadar mı gerçek olur
1:21:24 Ayazağa arkada Beykent kampüsü görünüyor
En eğlenceli canlı sen ne diyon bu oldu teşekkürler jahrein!
1:17:31 Ahiyea ahiyea replay tuşu
1:03:09 aragorndan bahsederken aragorn takip ediyor.
vov
UA-cam yeni medya olacak diye gezip, canlı yayın konseptine bu kadar karşı olunması beni çok şaşırtıyor. Sansürsüz, etkileşimli, eğlenceli canlı yayın izliyoruz işte, neyinden şikayet ediyorsunuz. Türkiye'de beklediğimiz medya anlayışı bu olmalı diye düşünüyorum. Geekyapar canlı yayın konseptini geliştirmeye devam ediyor, umuyorum devam da edecek. Seviliyorsunuz abiler!
Uzun zaman sonra anıra anıra güldüm Sen Ne Diyon?'da. Eski tadı yakalayın lütfen.
Beni Jahrein'in babası doğurtmuş %90 😅 Güzel trivia oldu.
1:12:07 tek kişilik dev kadro
Playstation 2'mle GTA San Andreas oynadığım günlerden biriydi. Tabi o zamanlar 8 yaşında olduğum için ve İngilizce seviyem de bikaç renk ve hayvan isminden ibaret olduğu için görev yapmak yerine silah şifresiyle edindiğim silahlarla birbirinin aynısı yüzlerce insanı öldürüyordum. Haliyle bir süre sonra peşime polisler takılıyordu, genelde 3. yıldızdan sonra da vurulup ölüyordum. Uzun bir bekleme ekranından sonra hastanenin önünde spawnlanıyordum ve aynı olaylar tekrardan yaşanıyordu.
Bir süre sonra bu ardı ardına yaşadığım birbirinin aynısı maceralar bende bir travma etkisi yaratmış olmalı ki oyundaki herkesi gerçek insanlar sanıyordum ve kendimi de CJ'in beynini PS2'imle ele geçirmiş bir istilacı olarak görüyordum. Ben CJ'in bedeninin kontrolünü ele geçiriyor ve Dünya'nın diğer ucunda yaşayan yüzlerce kişiyi dolaylı yoldan öldürüyordum. Tabi bu durum sonsuza kadar sürmez, eninde sonunda gerçek polisler izimi bulup beni tutuklamaya gelirler diye de çok korkuyordum.
Bu korkuyla bidaha hiç şehri kasıp kavurmadım. Kırmızı ışıklarda durup, deneme yanılma yoluyla görevleri yapmaya başladım, uslu uslu oyunumu oynadım.
ct abi bokunuyiyim yorumumu al tşk şimdiden
turret musluğu oha çok güzelmiş. Sen oyunu bayağı baştan yorumlayıp, RP yapmışsın.
Bu olay 6-7 yaşında başıma geldi, Ramazan ayındaydık ve Samanyolu ,kanal 7 gibi kanallar geceleri dini filmler yayınlıyordu. Bir keresinde filmlerden bi de Hz.Yusuf du ve ilgimi çok çekmişti. Bizimkileri ikna edip filmi izlemeye başladım. Filme reklam girdi falan, annem mutfağa gitti işte bulaşık yıkamaya o sırada da film başladı. Ben de filme o kadar kendimi kaptırmıştım Kİ film başlayınca anneme heyecanla televizyondan filmin ismine bakıp Hz Yusuf yazdığını görünce sallamasyon “anne koş koş HIZLI YUSUF başladı” demiştim. Hz. Yusuf u Hızlı Yusuf olarak çevirdiğime hala inanamıyorum
Marmaris resmi Harika video resimi
Şu programı canlı yapma fikri kimin fikriydi
Umutcan yapıcı ct nin
Gerçekten kaka gibi bir fikir
Edit ve render yapmayı üşenen herkes
Fikir cs den çıkmıştı bi sen nediyon da
bence editle falan iyidi arada bi klasik yapsalar iyi olur
İzlerken uyuya kalmışım, 1:11:28 de yataktan sıçradım
WUDNISNZOAMZOWMOSNAJDNWINF
@@zeynohoii gulma 😂
Ortamda Harry Poter sohbeti açılınca iç anadolu'lu makarna ve kömür için ülkenin geleceğini bitiren çoban gibi hissediyorum
jaho nun bu hâli daha iyi yani herkese sallamadığı hali
Yıl 2012, yaş 10. Taksideyiz. Ben, annem, babam, ablam ve şoför. Yazın sonu ve olimpiyatlar ya sonlara yaklaşmış, ya da yeni bitmiş, 2020 için ülke seçimleri açıklanıyor. Eve giderken radyo açık ve beş kişi dinliyoruz. Kaçınılmaz sonuç: Japonya!
İçimi bir mutsuzluk kaplıyor, Olimpiyatları asla kendi ülkemde izleyemeyeceğim ve klasik bir Türk olarak hemen öbür tarafı boklamaya başlıyorum: "Japonya mı? Japonya'da ne varmış ki? Hem olimpiyatlarda kano vb su gerektiren sporlar var. E Türkiye yarımada, *Japonya'da deniz mi var?*"
Taksi şoförü orda olmasa eminim daha iyi hissederdim, ancak bu başıma gelen tek şey değil. Venedik'le Vatikan'ı karıştırıyorum, Endonezya'yla Estonya'yı ve Makedonya'yla Malezya'yı da birbirine karıştırdığım yetmezmiş gibi; anne tarafım Batumlu olmasına rağmen Batum'un Türkiye'de değil Gürcistan'da yer aldığını 8. sınıf inkılap dersinde öğrendim; dahası rüyamda (7-8 ay önce) uçakla Dubai'ye giderken gidiş rotasını görmesem, Dubai'nin hala Mekke-Medine arası bir yerlerde olduğunu sanıyor olurdum.
Babamın turist rehberi olduğunu ve hayatını bir bakıma coğrafyadan kazandığını var sayarsak ben cidden hayırsız bir evlatım.
Abilerim lütfen Kayyumlar introsu çalarken konuşmayın. Sesiniz gelmiyor.
Bu anım ben 7 yaşındayken başımdan geçti.Türkiye'ye 3D sinemanın yeni geldiği dönemlerde ne olduğunu bilmeden sinemaya gitmiş ve yanlışlıkla 3D bir filme girmiştim ve yalnızdım.Girişte gözlük dağıttıklarını gördüm sırayla biletlere bakıp herkese birer tane veriliyordu ben de elimi uzatıp kutudan aldım ama ne olduğunu anlamamıştım.Sinemanın ilk yarısı bitmek üzereyken dedim ki ''ulan bu ne biçim film bulanık bulanık zaten bir de gözlük hediye ettiler,gözlükte bir boka benzemiyor plastik bir şey''.Sinemanın ilk yarısından çıktıktan sonra uflaya puflaya dolanıyordum hiç bir şey anlamadım filmden lanet olsun diye.Filmin ikinci yarısı başladı ve 10 dk. kadar geçti neyse bitireyim şu filmi de gideyim derken,yanımdaki insanlara bir baktım hepsi gözlükle filmi izliyordu ben de ''nasıl yani'' derken gözlüğün poşetini açıp gözlüğü taktım ve gerçekten bir sinemada kimsenin dikkat bile etmediği bir çocuk ne kadar utanabilirse utandım ve kendi cahilliğimle filme devam ettim.İşin acı tarafı ise film çıkışında gözlükleri aldıklarını görünce bir kez daha üzülmüştüm :((
CS seni seviyoruz ^^
Beni hayatım boyunca cehil hissettiren tek kişi Babamdır. Küçükken sorduğum 'Baba bu reklamı çıkan okey denen şey nedir?' soruna aldığım 'rakı yanında çiğnenen bir sakızdır oğlum' cevabının beni yıllar boyu tatmin etmiş olması ve gerçeği öğrendikten sonrada gerçekliğe karşı bütün güvenimin sarsılmasıyla kendimi çok kötü ve tabiri yerindeyse cahil hissetmiştim. Ayriyeten dönemler vizyona giren 'Döngel Karhanesi' filminin adındaki "karhane"nin ne olduğunu sorduğumda aldığım cevabın 'kar sağlanan yerdir evlat' olması sebebiyle de yıllar boyunca kuru temizlemeci olan dükkanımızın da bir karhane/kerhane olduğunu sanmıştım.
Utanmayı azaltarak bitirmeye çalıştığım bir cehalet anım şu şekildedir:
Lise 2'de, çok fazla anime/manga dünyalarına girmediğim günlerde, bir arkadaşım bana Bleach'i tavsiye etmişti. Ben de bir hata edip, 2 bölüm falan izledim, animeden tiksindim, ta ki arkadaşlarım 2 yıl sonraki doğum günümde bana 5 cilt Death Note mangası alana kadar. (Elbette sadece manga değil, Amerika ve Avrupa ekolünden çizgi romanlar ve kaligrafi kalemleri hediye ettiler.) (Sağ olsunlar, sayelerinde çizdiğim hikayeler ile rahmetli Galip Tekin'den övgüler aldım. Keşke daha özgüvenli olsaydım, şimdi buraya yorum yazıyor olmazdım. Bu arada, eğer bu yorum çıkarsa, bu parantezi okumayın sayın Can Türkdoğan bey.)
Küçükken mahalledeki elektrik trafosunu Eyfel Kulesi sanardım, yanından geçerken falan da ''Millet bunun neresini görmeye geliyor ya alt tarafı birkaç demir parçası işte.'' diyerek kendimce engin yorumlarda bulunurdum. Bir gün o trafonun yanından geçerken Eyfel Kulesi olmadığını fark ettiğimde Hallelujah müziği eşliğinde gökten üzerime ışıklar vurmuştu resmen. Ayrıca bir şehir parkında çocuklar oynasın diye inşa edilen iki katlı, kubbeli mermer yapıyı uzun süre Taj Mahal sanmışlığım da vardır. Kimse de demiyor ''Ulan aptal o eserlerin Konya'da ne işi var?'' diye, ayıptır günahtır.
Sevgili CT bey bu videoda yapmış olduğunuz gibi gelecek bölümlerde de film önerirseniz harika olur .Teşekkürler
Bu hafta twitch mafyasını getirmişler
Mete genç hala inkumuna geliyor mu merak ettim benim köyüme bağlı inkumu
8 9 yaşlarımdayken annemin bana çamaşır suyunu getir dediğinde eliyle yıkadığı çamaşırların suyunu getirmiştim bu da böyle bir cahilce anımdır.
İlkokulda vali,muhtar vb.ni öğreniyorduk.Adalar'ın ilçe olduğunu bilmiyordum.Hocaya Adalar'ın yöneticisine ne dendiğini sormuştum.
Abi bişey diycem canlı yayın olunca ben garip hissediyorum geri dönerseniz normal hale güzel olur.
Onun yerine bitirdiler seriyi.
8.sınıftayım ve TEOG zamanım. İşte, Harala gürele çalışıyoruz. Dershaneye de gidiyorum ayrıca. Bir gün dershanede İnkılap ve Atatürkçülük dersinde test çözüyoruz ve niyeyse hocama şu soruyu yöneltiyorum. "hocam, neden Japonya Avrupa Birliğinde değil?".Kadıncağız şöyle tuhaf bir bakış atarak " Kızım, Asya'da olan bir ülke, neden A.B üyesi olsun? " orada düştüğüm hâli unutamıyorum.(2 aşamada Teogdan da İ.V.A den full çektim ve bu beni daha çok utandırdı)
Çizgi Roman Günlükleri bitti mi?
JAHO+CS+CT sürekli olabilir bence muazzam olmuş. Tabiki JAHO'nun da vakti varsa. Türkiye'ye taşınıyormuş sanıyorum arada gelebilir.
Ct yeniden doğmuş
Isparta'dan istanbul'a yola çıkmıştık. Yanlış hatırlamıyorsam Eskişehir'in bi ilçesinde benzinliğin birinde mola vermiştik . Ben aile fertlerimi beklerken benzinliğin sahibinin arkadaşı olduğunu düşündüğüm adamım biri geldi ve benle muhabbet etmeye çalışmak için olacak ki adımı sordu. Ben de "muhammed" deyince adam "Aaa ne güzel ALLAH'IN ismi dedi" :D Ben de olayın şaşkınlığıyla bişey diyemedim adama durumu açıklasam mı diye. Sonradan babam hadi gidiyoruz dedi ve oradan uzaklaştık. Ama adam hâlâ muhammed ismini Allah'ın ismi olarak biliyo olabilir. :D
Dikilileri karşına aldın Ct.Evet yerlileri var hep ama artık bi çok kişi ya oraya gidiyo ya orayı merak ediyo.Yakında eski sakin güzel günleri kalmaz.
Öyle bir anım var ki... Her saniyesi cahillik koktuğu için üzüldüğüm bir anım. 9. Sınıfa yeni geçmişim, kimseyi tanımıyorum, öğretmenler falan herkes çok garip geliyor, daha 1 sene önce saçma sapan hareket yapan herkes bir anda kendini spora vermiş, test çözmeye başlamış vs. vs. Ben ve okulun ilk haftasında birbirimizi bulduğumuz Twitch izleyen 3 arkadaşım sohbet ediyoruz. Sohbet konusu bir anda uzaya, yörüngedeki cisimlere, keşfedilmemiş gezegenlere, evrenin boyutuna, zamanın işleyişine falan döndü ( kurgusal dünyamızda uzay aracı falan tasarlıyoruz, güneş sisteminin dışında nasıl tehlikeler var, bunlara araç dayanır mı? Gibi gibi) O sırada ben dedim ki "Olum bu gece ISS geçişi var baya parlak olacakmış birlikte izleyelim mi?" Diye sordum (ISS neredeyse her gece Türkiye'den geçiyor hatta bazen iki kere geçiyor ama o gün geçecek olan çok parlaktı onun için önemliydi) Arkadaşlarla hangi yönden gözükecek, nereden daha iyi görürüz vs. tartışırken teneffüs zili çaldı ve başka sınıftan bizim sınıfa arkadaşını görmek için gelen eleman bize arkadaşını sordu. Bizden "o bugün gelmedi" cevabını alınca yanımıza oturdu. Biz sohbete devam ederken "La bu 'I se se' dediğiniz şey ne? Diye sordu. Biz doğal olarak açıkladık. "Bu uluslararası uzay istasyonu, içinde farklı ülkelerden astronotlar var ve bu astronotlar dünya dışında objeleri, teknolojileri ve doğal olarak insan vücudunun davranışları hakkında çalışmalar yapıyorlar" dedik. Çocuk bir anda dünya dışına çıkılmadığını savunmaya başladı. Biz çocuğa ne cevap versen çocuk bize "La bunlar hep Amerika'nın oyunu inanmayın bunlara" diyor ve mantıklı bir cümle kuramıyordu. Çocuğa roket firlatislarini gösterdik, çıplak gözle görülen objelerden bahsettik. Hatta telefonumla çektiğim iridium 95 parlamasını gösterdim ve çocuğun tek cevabı "yıldız kaymıştır salak" oldu. Işte o zaman cahil olmanın bilgisizlik olmadığını anladım...
İlk okulda sabah okula girmeden önce andımızı okuyup öyle okula girerdik. Her gün bir öğrenci okulun bahçesinde toplanan öğrencilerin karşısına geçer mikrofondan andımızı okumaya öncülük ederdi. Tabi heyecanlı bir iş. Neyse andımızı okuma sırası bana geldi.Çıktım kürsüye ben okuyorum bütün okul tekrar ediyor. Sırayla okuyorum, hiç hata yapmadım, ses tonum çok devam ediyorum. "Ey büyük Atatürk!" ile başlayan kısma kadar geldim. Ben söylüyorum herkes tekrar ediyor. O paragraf " ... ant içerim!" diye biter. Herkes bir önceki sözleri tekrar ederken kendimi hazırladım, çok gür ve güzel bir şekilde söyleyeceğim "Am biçerim!" diye bağırdım. Ve kimse beni tekrar etmedi. Ortaokul öğrencileri gülüyor, küçükler "Ne diyo lan bu?" der gibi bakıyolar, öğretmenler şok içinde... Ben ise "Kimse niye tekrar etmedi?" diye düşünüyorum. Hemen okul müdür yardımcımız olaya müdahale etti. Ben ise o gün öğrendim aslında orada am biçilmiyormuş, and içiliyormuş. Bu da böyle utanç dolu bir anımdır.
Not: O zaman 11 yaşındaydım, 4. sınıftaydım.
Küçükken Dostoyevski'yi Dostay Eski sanıyordum. Çünkü Türkiye harici bir ülkenin veya Türkçe harici bir dilin varlığından haberdar değildim. Çok iyi hatırlıyorum Türk olmayan insanların da olduğunu ilk öğrendiğimde çok şaşırmıştım.
Üzgünüm ama Tağrı Kakan'ı geçemezsin. Yine de yalnız olmamak güzel.
Bilim konusunda sınıftaki arkadaşlarımın arasında resmen bir Einstein olmamın verdiği eminlik ile rahat rahat muhabbetimi devam ettirirken okulumuza yeni gelen fizik hocamla yaptığım bir muhabbet sonucu kendimi dünyanın en salak en bilgisiz kişisi sanmıştım hala etkisindeyim
Make Galia Great Again!
lul
Her zaman jahrein olsun ulaan!
Witcher BD harbi lan programa farklı bir hava katmış
ömcör de olsun ortalık iyice şenlenir
JOHROON ORTOMO SOVOYOSOZLOSTORDO...
On yaşıma kadar "ithal" kelimesini "ital" olarak duymuştum ve bu yüzden de "ithal" olduğu söylenen her şeyin İtalya'dan geldiğini sanıyordum. Acı gerçeği bir akşam yemek masasında ablam ve annemin "neden her şey İtalya'dan geliyor her şeyin üstünde 'ital' yazıyor yhhhaaa" diye sorduğumda öğürerek gülmesi sayesinde öğrenmiştim...
CT ABİ VALLA ÜSTÜMDE AYNI GÖMLEK VAR ABİ
Kendimi en cahil hissettiğim an ay beni takip ediyor deyip ay gördüğüm yerde biyere atlayarak pusmam az götüm başım kanamadı ay yüzünden
7. Sınıfa gidiyordum. Okula sürekli İrom Maiden, Guns and Roses ve Metallica albümlerinin resimlerinin olduğu kıyafetlerlerle geliyordu başta dikkatimi çekmedi sonra dinlemeye başladığımda “E bu kız baya biliyor bunları” dedim. Kız gözüme eskiden olduğundan daha güzel gözükmeye başladı. Sürekli göz göze geliyorduk hatta aynı anda aynı tepkiyi veriyorduk. “Oha ruh ikimizi buldum.” diye düşünüyordum arkadaşlarımın da gazıyla kıza açıldım. Kız da benden hoşlanıyordu. Sevgili olduk. Okul kantininde beraber yanımızda arkadaşlarımızla oturuyoruz. Okula gizlice mp3 sokmuştum. Kıza “Bak senin seviceğin bir şarkı.” dedim ve Live n Let Die açtım. Kız suratıma baktı ve bana “Ayy, bu ne biçim şarkı!” yıkılmıştım. Kızla o gün ayrıldık. Okul bitene kadar da konuşmadık ama lütfen yorumu al CT böyle cahil insanlar hakkında konuşmanızı istiyorum. Bu şerefsizler “Kafatası moruk, şu an beni sikemiyorsun ama 16 olunca bakarız” diyerek amını okşuyorlar bence böyle vasıfsız orospular yok olmalılar
Yazın yapmayı en sevdiğim topuz modeli cs lütfen, topuz yapma videosu gelsin😀
1:11:58
1:03:27 şişko geleceği görmüş
en çok izlenen içerik nasıl öldürülür normalde önceki yayının 50k izlenmesi olurken 25k
Küçükken "özel halk otobüsü" yazan otobüslere sadece özel, yani ünlü insanların binebildiğini sanıyordum
Özledim bu şişkoyu.
İlkokul 2. ya da 3. sınıftaydım okulumuzun öğrenci ve veliler için açılan internet sitesi tanıtılıyor ve bilgi veriliyordu. Tüm ilkokul ve lise sınıfları konferans salonunda toplanmıştı ve bizde küçük olduğumuz için bizi en önlere oturtmuşlardı. Okul müdürümüz sunumu yapmaya başladı ama ben bir bok anlamıyordum çünkü site daha çok ingilizce üzerineydi. Sitenin anasayfası tamamen ingilizceydi ama kadın türkçe anlatıyordu. En son sitenin güvenlik kuralları şifreler üzerine konuşurken sitenin sağ kenarında ki yerde police gibi bişey yazdığını gördüm. Hala hatırlamıyorum ne yazdığını. İngilizce cahili ben onu direk polis diye anlayıp yanımdaki mal arkadaşıma “kurallara uymazsak polise haber vermek için mi?” dedim. Malda “ evetttt olabilir “ dedi. Müdürümüz hemen bundan sonra sorusu olan var mı dedi. Önemli bir şey fark etmiş olmanın gururuyla hemen el kaldırdım. Küçüklerden bir ben el kaldırdığım için kadın ilk beni seçti. Bende gerizekalı olduğum için direk sordum “Ordaki police şeyi yanlış bişey yapınca polise haber vermek için mi?” Dedim. Biranda herkes gülmeye başladı. Zaten utangaç ve kısa olan ben iyice toprağın altına girmeye başlamıştım. Müdürümüzde gülmekten fırsat bulup bana açıklamaya çalışmıştı. En son sınıflara çıkarken liselilerin yanıma gelip dikkat et yanlış bişey yapma polisler gelir alır seni dediklerini hatırlıyorum. Şuan lise son sınıfın hala aklıma geldikçe çok utanıyorum.
Recipe kelimesini sınıfın ortasında risayp diye okuduğum andı neyse ki sınıfın geri kalanı da risayp diye okuyordu. Ama en acı veren şey ise biz risayp diye okudukça bir süre sonra hocanın da ingilizcesi bozulmuş, o da başta risayp diye okuyup sonradan düzletmeye başlamıştı. (Hayvan gibi listening ve speaking dersi olan bir okul olmamız da üzücü tabii.)
Gurbet ellerde okuyan bir öğrenciyim ve Türkiyem'de dahil hiç bir yerin yemek içmek veya stabil kültürlerini bilmem... bir gün arkadaşım geldi " babuş kalk michelle'nin annesi yemeğe çağırıyo gidicez hazırlan " dedi ve bende hiç sorgulamadan hazılandım bu arada michelle'ye karşı boş değildim yani neyse yemeğe gittik michelle'nin annesi portekizlilere ait tuhaf ama güzel bir et yapmıştı . Bende çok karnım açtı oturduk arkadaşlar ben michelle ve michellenin annesi. Ete baktım et kanatımsı tarzı birşey ama onun x4 hali gibi ellemi yoksa çatal bıçaklamı yeniliyor diye sorguluyorum kendim neyse karnım çok açtı ve dayanamadım ve elimle daldım çıplak elimle o eti koparıp koparıp ağzıma attım herkesten hızlı bitirdim ve sonrasında ise michellenin annesi gülerek "o çatalla yeniliyor ama senin tarzında pek fena değil" demişti ve herkesin elinde çatal vardı bende hayvan gibi daldığım için ete kolum orda duran çatalı bıçağı görmemiştim zaten o çatalla o eti yemek zordur çok cahil hissetmiştim onların gözünde artık bir arap marabalarından farkım yoktu az buzda olsa etin elle yenilmiyeceğini düşünmem gerekirdi neyse buda böyle bir anımdır.
Bu olay 8 yıl önce kadar oluyor.Salona girdiğimde babam ve kardeşim tvdeki atletizm yarışmasını izliyorlardı.Ben de onlara katıldım.Ekranda o anda birçok bayrak ve katılımcıların ülke isimleri vardı.Birinde "Jamaica" yazıyordu sanırım dereceye girmişti.Jamaica ne ya öyle ülke mi olur, hiç duymadım onu.Ama Amerikayı biliyorum. JAMERİKA dır o yhaa.O taraflarda bir yerdir adını öyle almıştır diye düşündüm ve babamlara "Aa Jamerika derece yapmış" dedim.Tabi kahkahalar ve dalga geçmeler peşinden geldi.Hala ailemizde bu cahilliğim dalga konusudur.
İstanbul da geçen 1964 topkapi diye bir film vardı o da güzeldi
17:00
Küçükken doktorların doğurduğunu zannediyordum.
İLK HİKAYE düz sounthpark bölümü bu arada
Major Lazer' in Lean On şarkısındaki " All around the wind blow " kısmını " Alderaan will blow " sanıyordum . Ve herkese bunu söyleyip İngilizce min ne kadar iyi oldugunu anlatirdim
37:45 aa duvar
39:20 yanık dondurma
keşke devamı gelse
Canli videolari izleyesim gelmiyor
Benim kendi kendi mi çok cahil hissettiğim bir anım var. Ben siyasetten falan hiç anlamam, geçen sene de 17 yaşında sizi yeni keşfetmişim "Sen Ne Diyon?" izliyorum ful, çoğu kısımda olduğu gibi izlediğim bölümde de Kayyumlar araya girdi, o kayyumlar da çalan şarkı da kulağıma güzel geldi, bende kendi kendime kayyumlar herhalde bir grup ismi falan sanıp youtube da "Kayyumlar" diye arattım yetmedi "Kayyumlar grup" diye arattım sonradan Kayyum siyasi birşeymiş onu öğrendim, kendi kendime Allah belamı versin bune cehallet dedim kuma kafamı göme bilsem gömerim o derece de utandım kendimden. Bu da böyle bir anım.
Özlendiniz be
Ben apartman bahçesinde baktığım bir köpeğim vardı. Oturduğum yer dolayısıyla biraz işlek çünkü oturduğum semtin ana caddesine yakın oturuyorum. Neyse bir gün okuldan gelmişim bizim bu köpeği gördüm yine su ve mama vericektim. Yukarı çıktım mama kabını doldurdum aşağa indim koydum önüne bayada acıkmıştı falan yedi süpürdü bütün mamayı. Ondan sonrada böyle köpek nasıl sevilirse öyle seviyorum o da hoşuna gidiyor belli ediyor köpek. Biraz da konuşuyorm köpekle falan. O gün biraz yağmurluydu hava ondan pek insan yada daha doğrusu pek çocuk yoktu etrafta. 1 tane teyze yoldan geçerken kızım ne yapıyorsun günah günah sevilmez dedi pisler eve gidince ne yapıyorsun sen dedi. (Bu arada bu sene oldu bu olay) Bende çok şaşırmıştım ağzım açık kalmıştı bir şey demeyi bekledim ama yapamadım. Tek dediğim "şey elimi yıkıyorum"du. Ama daha fazlasını söylemek geldi içimden ama yapamadım zaten şoka girmiştim. Aşırı sinirlendim içimden de küfür ediyorum falan. Çünkü ilk kez böyle bir şeyle kalmıştım ve şoke olmuştum. Teyzenin 5 adım ötesinde yine kaldırımdan yürüyen bir amcada "eee ne diyiceksin" diyerek bekledi bende bir şey diyemeyince hâlâ şoktayım "tabi bir şey diyemezsin günah günah" dedi amca kadını destekledi. Ve ben olaydan bir kaç saniye sonra köpeği tekrar sevip vedalaşıp eve döndüm ama nasıl sinir küpüyüm evde söylemediğim küfür kalmadı. Birde bunlar müslüman olucak. Birde bu yaratıklar kendilerini hiç insan demesin. Önemli olan din değil insan olabilmek ama bunlar olamamışlar. Ben ateisttim. "Heralde orada ben ateisttim teyze bana günah yok deseydim" çeker vururlardı nerede yaşıyorsun diye sorucaksanız eğer Bursada. Bu da böyle cahillik anımdır. Cahillik kısmını açıklamıyorum umarım anlarsınız. Teşekkürler. 🙄😞 💙 son olarak hayvanları sevin insanları sevmeyin diyorum.
Ya Allah aşkına bu nasıl bir aptallık ? Afedersin ama adamlar biz Müslümanız bizde köpeği,hayvanı vb. sevmek günah falan mı demişler ? Peygamberimiz Hz. Muhammed'in bir arkadaşı,kedileri çok sever ve beslermiş.Hatta peygamberimizin kedileri sevdiği ve hayvanları koruduğu,geniş kitlelerce bilinir.Farklı olmak için ateist oluyorsun,sonra da her b*ku Müslümanların üzerine atıyorsun.Yere düşene bir tekme de sen vuruyor,ve hayvanlar üzerinden prim yapıyorsun.Şöyle düşün.Sen bir ateistsin ve hayvanlara eziyet ediyorsun.Dinini sorunca Müslümanım diyorsun (Bilerek,karalamak için) Sonra da 2 gün hapiste kalıp geri çıkıyorsun. Peki böyle insanların başka dinlere,başka ideolojilere vb. mensup olmadığını nereden bilip Müslüman olduğunu zannediyorsun ? amerikalılar da kendi askerlerine ikiz kuleler saldırısını yaptırdıktan sonra araplara girdi. Aynı mantık.Karala karala karala,ondan sonra insanlar birbirlerine girsin.
Denizli de denizin olmadığını üniversiteye gelince öğrenmem.
ahmet seviyeyi düşürmüş