Παντα χαίρομαι όταν πιάνετε ταινίες που εχω δεί, γιατί παντα ασχετως αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σας μου αρεσει να σας ακούω όσο μαγειρευώ το μεσημερι κυριακής. Ελπίζω σύντομα να εχουνε συμπόσιο και για το strange darling.
Εξαιρετικές τοποθετήσεις παιδιά. Πολύ περίεργη περίπτωση. Τα περισσότερα επιμέρους στοιχεία μου άρεσαν (σκηνοθεσία, ατμόσφαιρα, Monroe, Cage). Η εξήγηση όμως του πώς σκοτώνει ο Longlegs μου φάνηκε αρκετά meh, σαν εφηβικό horror fan fiction. Επίσης το τελευταίο λεπτό της ταινίας το βρήκα εξίσου παιδαριώδες. Κρίμα γιατί είχε πολύ potential, θα μπορούσε να ήταν ταινιάρα υπό άλλες συνθήκες.
Παιδιά, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την εισαγωγική τοποθέτηση του Σήφη για τον λόγο που κάνετε αυτό το βίντεο. Είστε πολύ δυνατοί δημιουργοί, συνεχίστε έτσι!
Στυλ υπεράνω ουσίας. Για μένα που κοιτάω πρώτα την φόρμα και μετά το περιεχόμενο το λάτρεψα. Η ατμόσφαιρα της είναι αυτό που μου έχει λείψει από τον κινηματογράφο που έχει γίνει πλέον διαλογική τέχνη. Και μόνο για την πλανοθεσια την φωτογραφία τον Νικ Φακινγκ Κέιτζ τον ήχο την μουσική ( που σαν άκουσμα δεν ακούγεται αλλά μέσα στην ταινία δουλεύει εκπληκτικά) την θεωρώ αριστούργημα. Τώρα το σενάριο με σατανάδες βουντού και τέτοια μου είναι αδιάφορο όπως και στην Σουσπιρια. Όποιος κοιτάει πρώτα το περιεχόμενο σίγουρα θα απογοητευτεί.
Περίμενα πώς και πώς το βίντεο αυτό, για τις πάντα πολύ εύστοχες τοποθετήσεις σας! Λάτρεψα την ταινία λόγω ατμόσφαιρας, δεν με άφησε στιγμή να ηρεμήσω στην αίθουσα και ήταν κάτι που δεν το βιώνω συχνά με τα σύγχρονα θρίλερ... Μαζί με το late night with the devil, είναι οι δύο αγαπημένες μου ταινίες τρόμου της χρονιάς, πολύ καλή χρονιά για το είδος!
Είδα την ταινία πριν ένα μήνα σε θερινό, όντας κι εγώ μακριά από το μάρκετινγκ όπως ο Σήφης. Δυστυχώς δε μου δούλεψε καθόλου όμως, με μικρή εξαίρεση την ατμόσφαιρα σε κάποια σημεία. Ευχαριστούμε για ένα ακόμη όμορφο βίντεο!
Είδα τη ταινία σε θερινό σινεμά και κάποια στιγμή με πήρε και ο ύπνος. Του το δίνω του σκηνοθέτη για την ατμόσφαιρα, ήταν πολύ ωραίο αισθητικά αλλά μια ταινία θέλει κ ένα σενάριο για να δουλέψει. Γενικά δεν είμαι φαν των υπερφυσικών θρίλερ παρόλο αυτα το Hereditary (μιας που το αναφέρατε) μου άρεσε. Εδω μου φάνηκε ότι ήταν η έυκολη λύση σεναριάκα το να αποδίδεις τους φονους στο διάβολο. Ο δε Nicholas Cage σαν αποτυχημένη εγχείρηση αλλαγής φύλου τη δεκαετία του 70' ήταν. Είμαι κάπου στη μέση ούτε καλό ούτε κακό
Το μόνο που με εκνευρίζει σε αυτές τις ταινίες, είναι αυτή η νέα μόδα, που είναι πίσσα σκοτάδι δωμάτιο, με μία λάμπα που βγάζει λιγότερο φως και από έναν αναπτήρα
Προσωπικά την ταινία την λάτρεψα,με κράτησε απτην αρχη έως το τελος!Η ατμόσφαιρα της (όπως πολύ σωστά είπατε)έχει αυτή την αίσθηση της «παρουσίας» σε ολη την ταινία.Απ’την αρχή αισθάνεσαι οτι κάποιος σε παρακολουθεί.Εγω προσωπικά ψοφάω για τετοια(my cup of tea που λενε)και το δίνω στην ταινία.Το σενάριο δεν με χάλασε γιατί θεωρω οτι ταίριαζε με την slow burn αίσθηση γενικα,ειδικα σε καποια σημεια μου δούλεψε άψογα.Το μονο που με χάλασε λιγο ειναι οτι αφού εμφανίστηκε ο Longlegs ξεμπέρδεψαν μαζι του σε 10 λεπτά.Τον ήθελα κι άλλο στην οθόνη αν και ο λόγος που τον «έβγαλαν» απτη μέση ηταν για μα προχωρήσει η πλοκή.Και κάτι τελευταίο,μου έβγαλε μια διαφορετικότητα η ταινία,δλδ το 95% των ταινιών σήμερα ειδικά horror είναι αδιάφορες,χωρίς ψυχή.Το Longlegs παρ’ολο το hype για νέο Seven κλπ ηταν κατι το original,ειχε ταυτότητα.
Όπως ο Σήφης, έτσι κι εγώ ήμουν τόσο μακριά από το hype αυτής της ταινίας που , όταν άκουσα τον τίτλο, νόμιζα ότι επρόκειτο για κινηματογραφική μεταφορά του video game "Mommy Longlegs", το οποίο επίσης σχετίζεται με κάτι δαιμονισμένες κούκλες, αλλά τοποθετείται σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Χωρίς να έχω προσδοκίες λοιπόν, μια χαρά πέρασα βλέποντας την ταινία, καθώς η ατμόσφαιρα αποτελεί αδιαμφισβήτητα το πιο δυνατό της στοιχείο και προσωπικά με κράτησε σε μεγάλο βαθμό. Πάντως, μια που αναφέρατε τον "δαίμονα" ονόματι marketing, να πω ότι για εμένα η ταινία με το χειρότερο marketing στην ιστορία του κινηματογράφου είναι μακράν "Η ζωή του Πι". Η συγκεκριμένη ταινία που ουσιαστικά είναι ολόκληρη μια αλληγορία με βάθος και κρυμμένα νοήματα, πλασαρίστηκε ως ταινία της Disney που αφορά τη σχέση ενός αγοριού με μια τίγρη, τύπου "Βιβλίο της ζούγκλας". Ενώ λοιπόν, είναι μια ταινία που (θα έπρεπε να) απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες ή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, τον πρώτο καιρό της προβολής της στους κινηματογράφους, οι αίθουσες κατακλύζονταν από γονείς με πιτσιρίκια τα οποία άλλο νόμιζαν ότι θα δουν, άλλο έβλεπαν και εντέλει δεν πολυκαταλάβαιναν κιόλας τι έβλεπαν!
Το πρώτο μισό που θύμιζε λίγο Σιωπή των Αμνών, λίγο Seven μου άρεσε άσχετο που είχα πάει με full on hype... μόλις εμφανίστηκε ο Κέιτζ, πρέπει να είμαι από τους ελάχιστους που απλά με έκανε να βάλω τα γέλια... και δυστυχώς χάλασε ΟΛΗ την υπόλοιπη ταινία, η οποία μου θύμισε όντως Hereditary. Not great, not terrible που λένε...
Μου χει λειψει η αληθεια ειναι να δω ενα καλο ατμοσφαιρικο θριλερ να ανατριχιασω. Σιγουρα δεν εμπιστευομαι το hype του marketing αλλα ακουσα τς φιλους μ κ πηγα να το δω σε θερινο σινεμα.. Ατμοσφαιρικο μεν με σκηνοθεσια κ φωτισμο κατα τ'αλλα δεν με κρατησε τιποτα Παραγματικα γελασα με τον Cage, ξενέρωσα με τα ακυρα κ κακογουστα jumpacare δεν λειτουργησε ρε παιδια , τα σχόλια σας on point γ το σεναριο κ την εξελιξη του!
Νομίζω αυτο που μου έλειψε από την ταινία είναι το ποσο ρηχό ήταν εντέλει το μεταφυσικό της κομμάτι. Διότι από την μια έχεις μια πρωταγωνίστρια με ενόραση εξαιτίας ότι συνέβη στο παρελθόν της που δεν το αξιοποιείς και δεν κανεις τίποτα με αυτο και από την άλλη εχεις έναν cage έξαλλο χωρίς λουρί που επίσης δεν του δίνεις λίγο χώρο και σκηνικά να βγάλει την υπερβολή που κρύβει. Εντωμεταξύ μόνο σε μένα το φιναλε μου έβγαλε το ιαπωνικό Cure. Θεωρώ πως η Monroe ουσιαστικά το κληρονόμησε όλο αυτο και δεν λήγει η ιστορία απλά διαιωνίζεται όπως άλλωστε και το κακό γενικότερα.
Συμπαθητικό, αν και περίμενα ένα πιο ρεαλιστικό φιλμ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είδα το αριστούργημα για το οποίο μίλησαν οι κριτικοί. Μικρός ρόλος, αλλά εξαιρετικός ο Cage. Γενικά νομίζω έχει κουράσει ο βομβαρδισμός ταινιών τρόμου με θρησκευτικό-μεταφυσικό θέμα. Φέτος κάτι γίνεται έως τώρα. Oddity, MaXXXine, A Quiet Place: Day One, Infested, Double Blind, Abigail, Late Night with the Devil, Here for Blood. Ξεχώρισα τα 5 τελευταία. Αναμένω το Strange Darling & Alien Romulus.
Χαίρομαι που πιάσατε αυτή την ταινία γιατί ηθελα να ακουσω την αποψη σας. Προσωπικά την λάτρεψα την ταινία και με απορρόφησε πλήρως λόγω της ατμόσφαιρας και της ερμηνείας της Maika Monroe. Θα πρότεινα και το The Blackcoat's Daughter από τον ίδιο σκηνοθέτη που είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες.
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δείτε το βίντεο που δείχνει πόσες φορές εμφανίζεται (χωρίς να το καταλάβουμε) ο τράγος-βελζεβούλ. Άρχισα να αμφιβάλλω για την όρασή μου, όταν το είδα.
Η σιωπη των αμνων οπως θα την ειχε κανει ο Ρεφν ή ο Λανθιμος ισως. Ατμοσφαιρα φωτογραφια ερμηνειες ολα κομπλε(αν και ο Κειτζ μου φανηκε λιγο υπερβολικος κ κριντζ), μου αρεσε ολο αυτο το αρρωστο αργο υπνωτιστικο στυλ της, ειχε κ την ανατροπη στο τελος αλλα σεναριακα κατι του ελειπε. Επισης δεν μαθαμε και πολλα για το background του δολοφονου. Μεγαλη τρυπα. Σαν ταινια ενιωθες να λειπουν σελιδες σεναριου και ηθελε σιγουρα 10-20 λεπτα παραπανω. Ξεπετα δεν ηταν, κακο δεν ηταν αλλα καμια φορα οταν βλεπεις ταινιες που κανουν μπαμ πως ειχαν δυνατοτητες για κατι ΠΟΛΥ καλυτερο και δεν το αξιοποιούν... ε αυτο καμια φορα φανταζει ακομα πιο απογοητευτικο απο το αν ήταν πραγματικα κακες (το Trap του Σαΐάμαλαν ταιριαζει επισης στη περιγραφη αυτη). Λυπαμαι αλλα overhyped as fuck ο Μακρυπόδιας. Strange darling και late night with the devil, μεχρι και το first omen πολυ καλυτερα.
Και εγώ μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα σχετικά εξ εξαιτίας του Μάρκετινγκ, μέγα λάθος… το ίδιο συνέβη και στο The Whale… όλα τα trailer σου πουλούσανε ότι θα κλαις σε όλη την ταινία … καταραμένοι Μαρκεταδες! (Πιστεύω αξίζει να ρίξετε μια μάτια στο Strange Darling αν δεν το έχετε κάνει ήδη)
@@cineposium Συμφωνώ, απλώς 2-3 σκηνές που ήταν οι όριο δραματικές τις είχε παρουσιάσει αυτούσιες στο trailer, αυτό νομίζω ήταν το red flag (πολύ ωραια ταινία κατά τα αλλά)
Πολύ μέτρια,δε με κερδισε καθόλου (τουλάχιστον μεχρι τα μεσα),δεν την ένιωσα.Μου έβγαλε κάτι από Legion(Exorcist III) κ Alan Wake 2 αλλά με στροφή προς το fail.
Σχόλιο μετά την προβολή της ταινίας χτες το βράδυ. Λοιπόν οκ δεν ήταν κάτι τόσο καλό (αν και δεν ξέρω δεν έχω ακούσει τίποτα για το marketing που λέτε) παρόλα αυτά βλεπότανε ευχάριστα τις σχεδόν δύο ώρες που διαρκούσε. Πολλά κλισέ και πολλά τετριμμένα, η καλόγρια, το ότι το κακό πρέπει να το καλέσεις να μπεις στο σπίτι σου πριν αρχίσει το φονικό, η χίπισσα χριστιανή μαμά, και όλα αυτά με τον σατανά. Ο nicolas cage άμα δεν ήξερα ότι είναι αυτός δεν θα το πίστευα, πιο πολύ μου θύμισε τον Μίκι Ρουρκ, όντως πολλά στοιχεία από το seven χωρίς βέβαια να πιάνει το μεγαλείο του. Αν κάτι με κούρασε ήτανε αυτή η συνεχόμενη μουντίλα, καθώς και τα χρώματα , αυτό το κίτρινο στο χρώμα του ίκτερου, και αυτό το πράσινο της χολέρας, που πάλι σαν τετριμμένο ήθελε να σου δημιουργήσει μία ατμοσφαίρα. Αν κάτι μου άρεσε ήτανε η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία, τι δεκαετία του 90, ώστε να αποφύγει και την πολύ συγχρονη τεχνολογία κάνοντάς το πιο ατμοσφαιρικό. Όσο για τα τζάμπ σκεντ (ή όπως τα λέτε τέλος πάντων) πολύ αδιάφορα. Επίσης μου άρεσαν μερικές γωνίες που είχε τοποθετήσει τα πλάνα. Σε γενικές γραμμές ωραίο έργο χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο.
Ενιωσα και εγω την ελλειψη ουσίας και η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα δεν ηταν ικανη να να στοιχειώσει τον εγκέφαλο μου. Δυστυχως ξεχασα οτι την ειδα λιγο καιρο μετα.
ενα "καλο θριλερακι" για να περνα η ωρα,δεν μπορεσε να απογειωθει σε αληθινα ξεχωριστο σινεμα,ηταν σαν να εβλεπα ενα επεισοδιο των x-files,αλλα με κινηματογραφικη γλωσσα ως το μοναδικο του θετικο,το αντιθετο του marvel cinematic universe,δηλαδη,οπου καθε ταινια ειναι ενα επεισοδιο σοβαροφανους καρτουν με τηλεοπτικης αισθητικης αφηγηση(διπλο το κακο για το "θριαμβευτικο" συμπαν του kevin feige...). ο cage θα μπορουσε να ειναι ο doppelganger του buffalo bill,αλλα δεν ειχε το σωστο υλικο και το απαιραιτητο screen time για να καταστει αξιομνημονευτος,ασε που εμοιαζε με τον πλαστικο σταλονε με μακιγιαζ marilyn manson! αντι να προκαλει ανατριχιλα,μου προκαλουσε γελιο,μη σου πω και θλιψη... παντως,μια ταινια οπου οντως ακουγονται μουσικες αναποδα ως επικληση στον σατανα ειναι το eyes wide shut,στην σκηνη της εναρξης των οργιων,οπου ακουγονται ρουμανικες ορθοδοξες μελωδιες αναποδα.
Που κολλάει πάλι η Μάρβελ; Θλιβερά εμμονικοι έχετε γίνει οι σινεφίλ. Ναι νταξ τα ξέρουμε έχουν πηδήξει το σινεμά αλλά προχωράτε λίγο. Με το στανιό κράξιμο Μάρβελ σε πρώτη ευκαιρία μπας και νιώσουμε πως παίρνουμε έτσι έξτρα points στα κουλτουριαρικα credentials μας. Δηθενιες. Κουρασατε
@@thegeeklabyrinth Άκουσον μεν,πάταξον δε. Παντού κολλάει η μάρβελ,αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας,σε καθιστά το κέντρο της προσοχής και μέτρο αναφοράς για όλο το σινεμά. Λυπάμαι εάν σε κούρασα.Μακάρι όλη η κούραση στη ζωή μας να είναι για τις comic book movies. Δεν ξέρω πώς εξήγαγες το συμπέρασμα πως όσοι αντιτίθενται στη μάρβελ είναι κουλτουριάρηδες. Άλλοι ίσως,εγώ σίγουρα όχι,ούτε έχω καμία ανάγκη να κερδίσω βαθμούς.Προσωπικά,λατρεύω τα χελωνονιντζάκια από μικρό παιδί και μέχρι να πεθάνω,οπότε το επέλεξα το "στρατόπεδό" μου,ούτε DC,ούτε μάρβελ και σίγουρα δεν είναι οι καλλιτεχνικές ταινίες,δήθεν ή μη(με κάποιες-αναγκαίες-εξαιρέσεις,βέβαια). Στη σειρά προτίμησής μου ακολουθούν ο blade,το κοράκι(του alex proyas),ο τεν τεν,μετά ο μπάτμαν και,τέλος η μάρβελ. Καταλαβαίνεις,λοιπόν,πως δεν είμαι κάποιος εμμονικός εχθρός της μάρβελ,τουλάχιστον όχι από εμπάθεια ή τυφλό,οπαδικό μίσος. Επίτρεψέ μου να σου εξηγήσω. Ο άνθρωπος είναι ύλη και πνεύμα,ενωμένα. Ο οργανισμός και ο ψυχισμός έχουν τις ανάγκες τους,θέλουν τις τροφές τους,υλικές και άυλες. Τροφές! Πολλές και διάφορες,όχι μία και μοναδική. Υπάρχει ανάγκη,δηλαδή,για ποικιλία. Όπως δεν γίνεται ο οργανισμός να καταναλώνει μόνο ψωμί για μια ζωή,έτσι και η ψυχή αδυνατεί να καταναλώνει ισοβίως μόνο μπετόβεν,χρειάζεται και τα μπουζούκια. Διαφορετική τροφή,λοιπόν,σε διαφορετικές δόσεις,ανάλογα με τον άνθρωπο,ώστε να επιτυγχάνεται η αναγκαία ισορροπία,που οδηγεί στην ευτυχία. Ο πνευματικός μπουφές της DC έχει αυτήν την απαραίτητη ποικιλία. Θέλω να δω καρτούν; Έχει το aquaman και τα μπάτμαν του σουμάχερ. Θέλω βαρύ δράμα; Έχει το τζόκερ με τον χοακίν φίνιξ. Θέλεις film noir,σινεφίλ; Πάρε τον matt reeves. Θέλεις κοινωνικό σχολιασμό σε συνδυασμό με αστυνομικό δράμα μυστηρίου και ασταμάτητη "ένταση"(wink); Δες τον σκοτεινό ιππότη! Θέλεις ιδιοσυγκρασιακό σινεμά ιδιότυπου τρόμου,λανθάνοντος,καταπιεσμένου ερωτισμού και φαντασμαγορικής,απόκοσμης ανατριχίλας με comic book περιτύλιγμα; Batman returns! Η DC έχει ταινίες για όλα τα γούστα,λοιπόν. Το ακριβώς,αντίθετο,από τη μάρβελ,δηλαδή,και ειδικά το MCU. Ο kevin feige μας ταΐζει εδώ και 17 χρόνια μόνο μακαρόνια,ούτε καν σαλάτα. Είτε βλέπεις ironman είτε hulk,είναι οι ίδιες ταινίες. Είτε βλέπεις guardians of the galaxy,είτε thor 3 & thor 4,είναι οι ίδιες ταινίες. είτε βλέπεις avengers 3 &4,είτε βλέπεις antman 3,δεν υπάρχει διαφορά. Όλες τις ταινίες x-men είναι λες και τις έφτιαξαν με καρμπόν,το ίδιο και τα spiderman! Αυτή η νοοτροπία συνιστά αληθινή εμμονή,όχι εγώ που την στηλιτεύω! Εγώ κατακρίνω την μάρβελ πολύ πριν γίνει της μόδας και για την μοναδική αιτία που αξίζει να κατακρίνει κανείς μία συμπεριφορά. Ποια είναι αυτή η συμπεριφορά; Ότι στον πυρήνα τους,αλλά και στην εικαστική τους επιφάνεια,καμία ταινία της μάρβελ δεν διαφέρει από την οποιαδήποτε άλλη ταινία της ίδιας επωνυμίας. Η μάρβελ αδιαφορεί για την πνευματική μας ανάγκη για ποικιλία,δεν μας ρωτάει τί είδους ταινία θέλουμε να δούμε,μας σερβίρει το ίδιο γεύμα κάθε φορά,είτε μας αρέσει,είτε όχι. Πρακτικά,η μάρβελ κατήργησε την ελεύθερη μας βούληση και ο kevin feige κατέστη ένας δικτάτορας στο σινεμά διασκέδασης και,κατ' επέκταση,στον πολιτισμό. Δεν θα έβλεπε κανείς με καλό μάτι έναν άνθρωπο,ο οποίος θα του έλεγε:"θες,δε θες,θα βιώνεις το ίδιο βίωμα συνέχεια". Μπορεί,στην αρχή να νομίζουμε ότι θέλουμε και ότι μας αρέσει,αλλά ο χρόνος θα φανερώσει κι άλλες ανάγκες και επιθυμίες και θα καταλάβουμε το κακό που μας κάνει όποιος μας δίνει ό,τι αυτός θέλει κι όχι ό,τι εμείς θέλουμε να αντλήσουμε από μία ταινία. Μπορεί στις καλλιτεχνικές ταινίες να πρέπει να υποστώ την άποψη του καλλιτέχνη,αλλά,στις ταινίες διασκέδασης συμβαίνει το αντίθετο. Γι' αυτόν τον λόγο,το marvel cinematic universe είναι το χειρότερο πράγμα που συνέβη στην τέχνη. Και τώρα που ο james gunn διοικεί τη DC,υπάρχει ο κίνδυνος να μαρβελοποιηθεί η DC και να εξαπλωθεί αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία κατασκευής ταινιών και να πεθάνει το σινεμά comic book διασκέδασης,αλλά,ελπίζω ο james gunn(τον οποίο θεωρώ μία καλλιτεχνική μετριότητα)να αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης και να σταθεί στο ύψος των ευθυνών του.Προσωπικά,όταν άκουσα πως ο james gunn ανέλαβε την DC,αντέδρασα όπως αντέδρασα όταν η disney αγόρασε το star wars. Και δικαιώθηκα,δυστυχώς...Μακάρι να διαψευστώ,διότι,εν αντιθέσει με το star wars,αγαπώ τις comic book movies,και θέλω να πετυχαίνουν,και η μαρβελ και η DC. Θα δούμε... Και για να τελειώσω με μία αισιόδοξη νότα,να τονίσω πως η μάρβελ μπορεί να μεγαλουργήσει,το έχει κάνει με το logan,με το χ-men first class,με τις ταινίες spider verse,αλλά,επειδή σ' αυτές δεν ανεμείχθη ο feige και η disney... Λυπάμαι για το κατεβατό και για την καταστροφή του πάρτι,αλλά έκρινα πως ήταν αναγκαίο,διότι οι περισσότεροι δεν έχετε συνειδητοποιήσει το κακό που συνέβη στην ψυχή μας από τη μάρβελ. Εάν υπήρχε μόνο η μάρβελ στο σινεμά,εγώ θα εγκατέλειπα τον κινηματογράφο και θα κατέφευγα σε άλλη τέχνη για διασκέδαση... Σ' ευχαριστώ,φίλε,για τον διάλογο και επειδή μου έδωσες αφορμή να ξεμπροστιάσω την μάρβελ.
Honey wake up είναι Κυριακή πρωί, θα δουμε Σινεσυμποσιο για μια ταινία που δεν πρόκειται να δούμε ποτέ
Παντα χαίρομαι όταν πιάνετε ταινίες που εχω δεί, γιατί παντα ασχετως αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σας μου αρεσει να σας ακούω όσο μαγειρευώ το μεσημερι κυριακής. Ελπίζω σύντομα να εχουνε συμπόσιο και για το strange darling.
kala to strange darling mprosta sto longlegs einai gia 5 oscar....den sugkrinontai vevaia san tainies,einai allo eidos h mia kai allo h allh !
Εξαιρετικές τοποθετήσεις παιδιά.
Πολύ περίεργη περίπτωση. Τα περισσότερα επιμέρους στοιχεία μου άρεσαν (σκηνοθεσία, ατμόσφαιρα, Monroe, Cage). Η εξήγηση όμως του πώς σκοτώνει ο Longlegs μου φάνηκε αρκετά meh, σαν εφηβικό horror fan fiction. Επίσης το τελευταίο λεπτό της ταινίας το βρήκα εξίσου παιδαριώδες. Κρίμα γιατί είχε πολύ potential, θα μπορούσε να ήταν ταινιάρα υπό άλλες συνθήκες.
Ευχαριστούμε για την ποιότητα των βίντεο και την παρέα που μας χαρίζετε
Παιδιά, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την εισαγωγική τοποθέτηση του Σήφη για τον λόγο που κάνετε αυτό το βίντεο. Είστε πολύ δυνατοί δημιουργοί, συνεχίστε έτσι!
Στυλ υπεράνω ουσίας. Για μένα που κοιτάω πρώτα την φόρμα και μετά το περιεχόμενο το λάτρεψα. Η ατμόσφαιρα της είναι αυτό που μου έχει λείψει από τον κινηματογράφο που έχει γίνει πλέον διαλογική τέχνη. Και μόνο για την πλανοθεσια την φωτογραφία τον Νικ Φακινγκ Κέιτζ τον ήχο την μουσική ( που σαν άκουσμα δεν ακούγεται αλλά μέσα στην ταινία δουλεύει εκπληκτικά) την θεωρώ αριστούργημα. Τώρα το σενάριο με σατανάδες βουντού και τέτοια μου είναι αδιάφορο όπως και στην Σουσπιρια. Όποιος κοιτάει πρώτα το περιεχόμενο σίγουρα θα απογοητευτεί.
Περίμενα πώς και πώς το βίντεο αυτό, για τις πάντα πολύ εύστοχες τοποθετήσεις σας! Λάτρεψα την ταινία λόγω ατμόσφαιρας, δεν με άφησε στιγμή να ηρεμήσω στην αίθουσα και ήταν κάτι που δεν το βιώνω συχνά με τα σύγχρονα θρίλερ... Μαζί με το late night with the devil, είναι οι δύο αγαπημένες μου ταινίες τρόμου της χρονιάς, πολύ καλή χρονιά για το είδος!
Είδα την ταινία πριν ένα μήνα σε θερινό, όντας κι εγώ μακριά από το μάρκετινγκ όπως ο Σήφης. Δυστυχώς δε μου δούλεψε καθόλου όμως, με μικρή εξαίρεση την ατμόσφαιρα σε κάποια σημεία.
Ευχαριστούμε για ένα ακόμη όμορφο βίντεο!
Είδα τη ταινία σε θερινό σινεμά και κάποια στιγμή με πήρε και ο ύπνος. Του το δίνω του σκηνοθέτη για την ατμόσφαιρα, ήταν πολύ ωραίο αισθητικά αλλά μια ταινία θέλει κ ένα σενάριο για να δουλέψει. Γενικά δεν είμαι φαν των υπερφυσικών θρίλερ παρόλο αυτα το Hereditary (μιας που το αναφέρατε) μου άρεσε. Εδω μου φάνηκε ότι ήταν η έυκολη λύση σεναριάκα το να αποδίδεις τους φονους στο διάβολο. Ο δε Nicholas Cage σαν αποτυχημένη εγχείρηση αλλαγής φύλου τη δεκαετία του 70' ήταν. Είμαι κάπου στη μέση ούτε καλό ούτε κακό
Το μόνο που με εκνευρίζει σε αυτές τις ταινίες, είναι αυτή η νέα μόδα, που είναι πίσσα σκοτάδι δωμάτιο, με μία λάμπα που βγάζει λιγότερο φως και από έναν αναπτήρα
Μϊα νέα πρόταση επίσης της Neon που ενδεχομένως να βρείτε ενδιαφέρουσα: Cuckoo του Tilman Singer. Αρκετά τίμιο.
Προσωπικά την ταινία την λάτρεψα,με κράτησε απτην αρχη έως το τελος!Η ατμόσφαιρα της (όπως πολύ σωστά είπατε)έχει αυτή την αίσθηση της «παρουσίας» σε ολη την ταινία.Απ’την αρχή αισθάνεσαι οτι κάποιος σε παρακολουθεί.Εγω προσωπικά ψοφάω για τετοια(my cup of tea που λενε)και το δίνω στην ταινία.Το σενάριο δεν με χάλασε γιατί θεωρω οτι ταίριαζε με την slow burn αίσθηση γενικα,ειδικα σε καποια σημεια μου δούλεψε άψογα.Το μονο που με χάλασε λιγο ειναι οτι αφού εμφανίστηκε ο Longlegs ξεμπέρδεψαν μαζι του σε 10 λεπτά.Τον ήθελα κι άλλο στην οθόνη αν και ο λόγος που τον «έβγαλαν» απτη μέση ηταν για μα προχωρήσει η πλοκή.Και κάτι τελευταίο,μου έβγαλε μια διαφορετικότητα η ταινία,δλδ το 95% των ταινιών σήμερα ειδικά horror είναι αδιάφορες,χωρίς ψυχή.Το Longlegs παρ’ολο το hype για νέο Seven κλπ ηταν κατι το original,ειχε ταυτότητα.
Μπράβο
Όπως ο Σήφης, έτσι κι εγώ ήμουν τόσο μακριά από το hype αυτής της ταινίας που , όταν άκουσα τον τίτλο, νόμιζα ότι επρόκειτο για κινηματογραφική μεταφορά του video game "Mommy Longlegs", το οποίο επίσης σχετίζεται με κάτι δαιμονισμένες κούκλες, αλλά τοποθετείται σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο.
Χωρίς να έχω προσδοκίες λοιπόν, μια χαρά πέρασα βλέποντας την ταινία, καθώς η ατμόσφαιρα αποτελεί αδιαμφισβήτητα το πιο δυνατό της στοιχείο και προσωπικά με κράτησε σε μεγάλο βαθμό.
Πάντως, μια που αναφέρατε τον "δαίμονα" ονόματι marketing, να πω ότι για εμένα η ταινία με το χειρότερο marketing στην ιστορία του κινηματογράφου είναι μακράν "Η ζωή του Πι". Η συγκεκριμένη ταινία που ουσιαστικά είναι ολόκληρη μια αλληγορία με βάθος και κρυμμένα νοήματα, πλασαρίστηκε ως ταινία της Disney που αφορά τη σχέση ενός αγοριού με μια τίγρη, τύπου "Βιβλίο της ζούγκλας". Ενώ λοιπόν, είναι μια ταινία που (θα έπρεπε να) απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες ή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, τον πρώτο καιρό της προβολής της στους κινηματογράφους, οι αίθουσες κατακλύζονταν από γονείς με πιτσιρίκια τα οποία άλλο νόμιζαν ότι θα δουν, άλλο έβλεπαν και εντέλει δεν πολυκαταλάβαιναν κιόλας τι έβλεπαν!
Για πρώτη φορά στη ζωή του ο Πέρκινς δούλεψε με σοβαρό σενάριο μάγκες...πολύ καλή ταινία
Το πρώτο μισό που θύμιζε λίγο Σιωπή των Αμνών, λίγο Seven μου άρεσε άσχετο που είχα πάει με full on hype... μόλις εμφανίστηκε ο Κέιτζ, πρέπει να είμαι από τους ελάχιστους που απλά με έκανε να βάλω τα γέλια... και δυστυχώς χάλασε ΟΛΗ την υπόλοιπη ταινία, η οποία μου θύμισε όντως Hereditary. Not great, not terrible που λένε...
Μου χει λειψει η αληθεια ειναι να δω ενα καλο ατμοσφαιρικο θριλερ να ανατριχιασω. Σιγουρα δεν εμπιστευομαι το hype του marketing αλλα ακουσα τς φιλους μ κ πηγα να το δω σε θερινο σινεμα.. Ατμοσφαιρικο μεν με σκηνοθεσια κ φωτισμο κατα τ'αλλα δεν με κρατησε τιποτα Παραγματικα γελασα με τον Cage, ξενέρωσα με τα ακυρα κ κακογουστα jumpacare δεν λειτουργησε ρε παιδια , τα σχόλια σας on point γ το σεναριο κ την εξελιξη του!
Νομίζω αυτο που μου έλειψε από την ταινία είναι το ποσο ρηχό ήταν εντέλει το μεταφυσικό της κομμάτι. Διότι από την μια έχεις μια πρωταγωνίστρια με ενόραση εξαιτίας ότι συνέβη στο παρελθόν της που δεν το αξιοποιείς και δεν κανεις τίποτα με αυτο και από την άλλη εχεις έναν cage έξαλλο χωρίς λουρί που επίσης δεν του δίνεις λίγο χώρο και σκηνικά να βγάλει την υπερβολή που κρύβει. Εντωμεταξύ μόνο σε μένα το φιναλε μου έβγαλε το ιαπωνικό Cure. Θεωρώ πως η Monroe ουσιαστικά το κληρονόμησε όλο αυτο και δεν λήγει η ιστορία απλά διαιωνίζεται όπως άλλωστε και το κακό γενικότερα.
Συμπαθητικό, αν και περίμενα ένα πιο ρεαλιστικό φιλμ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είδα το αριστούργημα για το οποίο μίλησαν οι κριτικοί. Μικρός ρόλος, αλλά εξαιρετικός ο Cage. Γενικά νομίζω έχει κουράσει ο βομβαρδισμός ταινιών τρόμου με θρησκευτικό-μεταφυσικό θέμα. Φέτος κάτι γίνεται έως τώρα. Oddity, MaXXXine, A Quiet Place: Day One, Infested, Double Blind, Abigail, Late Night with the Devil, Here for Blood. Ξεχώρισα τα 5 τελευταία. Αναμένω το Strange Darling & Alien Romulus.
to maxxxine paizei na einai kai h xeiroterh tainia thw xronias....0 ousia,0 senario,kamia sxesh apo tis alles 2 tainies ths trilogias !
τι αναμενεις; ηδη προβαλλονται!
@@emptysociety7707 η απογοητευση της χρονιας. το μονο horror για το οποιο ημουν φουλ overhyped φετος καθως τα προηγουμενα δυο τα ειχα λατρεψει
❤Maika❤
Χαίρομαι που πιάσατε αυτή την ταινία γιατί ηθελα να ακουσω την αποψη σας. Προσωπικά την λάτρεψα την ταινία και με απορρόφησε πλήρως λόγω της ατμόσφαιρας και της ερμηνείας της Maika Monroe. Θα πρότεινα και το The Blackcoat's Daughter από τον ίδιο σκηνοθέτη που είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες.
@@panagiotiss767 Το αναφέρει ο Τζουβελέκης στο τέλος του βίντεο.
@@cineposiumΝαι την στιγμή που σχολίασα ήμουν στη μέση του βίντεο, και το πρόσεξα πιο μετά 😅.
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δείτε το βίντεο που δείχνει πόσες φορές εμφανίζεται (χωρίς να το καταλάβουμε) ο τράγος-βελζεβούλ. Άρχισα να αμφιβάλλω για την όρασή μου, όταν το είδα.
Η σιωπη των αμνων οπως θα την ειχε κανει ο Ρεφν ή ο Λανθιμος ισως. Ατμοσφαιρα φωτογραφια ερμηνειες ολα κομπλε(αν και ο Κειτζ μου φανηκε λιγο υπερβολικος κ κριντζ), μου αρεσε ολο αυτο το αρρωστο αργο υπνωτιστικο στυλ της, ειχε κ την ανατροπη στο τελος αλλα σεναριακα κατι του ελειπε. Επισης δεν μαθαμε και πολλα για το background του δολοφονου. Μεγαλη τρυπα. Σαν ταινια ενιωθες να λειπουν σελιδες σεναριου και ηθελε σιγουρα 10-20 λεπτα παραπανω. Ξεπετα δεν ηταν, κακο δεν ηταν αλλα καμια φορα οταν βλεπεις ταινιες που κανουν μπαμ πως ειχαν δυνατοτητες για κατι ΠΟΛΥ καλυτερο και δεν το αξιοποιούν... ε αυτο καμια φορα φανταζει ακομα πιο απογοητευτικο απο το αν ήταν πραγματικα κακες (το Trap του Σαΐάμαλαν ταιριαζει επισης στη περιγραφη αυτη).
Λυπαμαι αλλα overhyped as fuck ο Μακρυπόδιας. Strange darling και late night with the devil, μεχρι και το first omen πολυ καλυτερα.
μακρυποδης!
Να κάνετε plz και το Blackcloacks Daughter, το πρώτο έργο του σκηνοθέτη, θεωρώ ότι το Longlegs είναι κάτι σαν άτυπη συνέχεια του.
@@panagotispatrik515 Επειδή αναφέρεται στο βίντεο και ο Τζουβελέκης το γουστάρει πολύ, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες.
Εξαιτίας hype η προσγείωση ηταν απότομη
Και εγώ μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα σχετικά εξ εξαιτίας του Μάρκετινγκ, μέγα λάθος… το ίδιο συνέβη και στο The Whale… όλα τα trailer σου πουλούσανε ότι θα κλαις σε όλη την ταινία … καταραμένοι Μαρκεταδες! (Πιστεύω αξίζει να ρίξετε μια μάτια στο Strange Darling αν δεν το έχετε κάνει ήδη)
Η διαφορά είναι ότι η ταινία του Arοnofsky συνάδει με το marketing της.
@@cineposium Συμφωνώ, απλώς 2-3 σκηνές που ήταν οι όριο δραματικές τις είχε παρουσιάσει αυτούσιες στο trailer, αυτό νομίζω ήταν το red flag (πολύ ωραια ταινία κατά τα αλλά)
Πολύ μέτρια,δε με κερδισε καθόλου (τουλάχιστον μεχρι τα μεσα),δεν την ένιωσα.Μου έβγαλε κάτι από Legion(Exorcist III) κ Alan Wake 2 αλλά με στροφή προς το fail.
Το Alan wake 2 δεν θα το προσβάλλεις βλασφημε...το Alan wake 2.
@@ΣωτήρηςΑθανασόπουλος-ψ1ι συγνώμη,δε θα ξαναγίνει
@@ΣωτήρηςΑθανασόπουλος-ψ1ι Να αγιάσει το στόμα σου, φίλτατε συνοδοιπόρε! Σεβασμός στο αριστούργημα που έφτιαξε ο Σαμ ο Λίμνης της καρδιάς μας!
Σχόλιο μετά την προβολή της ταινίας χτες το βράδυ. Λοιπόν οκ δεν ήταν κάτι τόσο καλό (αν και δεν ξέρω δεν έχω ακούσει τίποτα για το marketing που λέτε) παρόλα αυτά βλεπότανε ευχάριστα τις σχεδόν δύο ώρες που διαρκούσε. Πολλά κλισέ και πολλά τετριμμένα, η καλόγρια, το ότι το κακό πρέπει να το καλέσεις να μπεις στο σπίτι σου πριν αρχίσει το φονικό, η χίπισσα χριστιανή μαμά, και όλα αυτά με τον σατανά. Ο nicolas cage άμα δεν ήξερα ότι είναι αυτός δεν θα το πίστευα, πιο πολύ μου θύμισε τον Μίκι Ρουρκ, όντως πολλά στοιχεία από το seven χωρίς βέβαια να πιάνει το μεγαλείο του. Αν κάτι με κούρασε ήτανε αυτή η συνεχόμενη μουντίλα, καθώς και τα χρώματα , αυτό το κίτρινο στο χρώμα του ίκτερου, και αυτό το πράσινο της χολέρας, που πάλι σαν τετριμμένο ήθελε να σου δημιουργήσει μία ατμοσφαίρα. Αν κάτι μου άρεσε ήτανε η εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία, τι δεκαετία του 90, ώστε να αποφύγει και την πολύ συγχρονη τεχνολογία κάνοντάς το πιο ατμοσφαιρικό. Όσο για τα τζάμπ σκεντ (ή όπως τα λέτε τέλος πάντων) πολύ αδιάφορα. Επίσης μου άρεσαν μερικές γωνίες που είχε τοποθετήσει τα πλάνα. Σε γενικές γραμμές ωραίο έργο χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο.
Το blood on satans claw με κράτησε περισσότερο
Το ειδα, περασε η ωρα, δεν με τρελανε, μου εμοιασε λιγο με βιβλια του Μαστερτον... εχει πολλα δανεισμενα στοιχεια νομιζω
Μια χαρα ειναι η ταινια. Δε χρειαζεται ντε και καλα να συγκρινουμε τη μια ταινια με καποια αλλη.
Α είδατε το Longlegs, εγώ είδα το Strange Darling, χαχαχαχα.
Μια χαρά είναι.
Teak oil , ξερω δε σας νοιαζει αλλα σας χρειαζεται.
Τι μανία έπαθαν με 10 θρίλερ την εβδομάδα
Και όλα μέτρια
Ενιωσα και εγω την ελλειψη ουσίας και η ανατριχιαστική ατμόσφαιρα δεν ηταν ικανη να να στοιχειώσει τον εγκέφαλο μου. Δυστυχως ξεχασα οτι την ειδα λιγο καιρο μετα.
blink twice
Καλό ήταν. αλλά φουλ κόπια του Get Out
σε σινεμά με κράτησε πολύ. σε σπίτι θα ήταν λίγο βαρετο
Άμα τρως δημητριακά 7 η ώρα το πρωί μετά την δουλειά; 🤔
μεγαλη βαρεμαρα,δεν βλεπεται
Τραγική ταινία…
ενα "καλο θριλερακι" για να περνα η ωρα,δεν μπορεσε να απογειωθει σε αληθινα ξεχωριστο σινεμα,ηταν σαν να εβλεπα ενα επεισοδιο των x-files,αλλα με κινηματογραφικη γλωσσα ως το μοναδικο του θετικο,το αντιθετο του marvel cinematic universe,δηλαδη,οπου καθε ταινια ειναι ενα επεισοδιο σοβαροφανους καρτουν με τηλεοπτικης αισθητικης αφηγηση(διπλο το κακο για το "θριαμβευτικο" συμπαν του kevin feige...).
ο cage θα μπορουσε να ειναι ο doppelganger του buffalo bill,αλλα δεν ειχε το σωστο υλικο και το απαιραιτητο screen time για να καταστει αξιομνημονευτος,ασε που εμοιαζε με τον πλαστικο σταλονε με μακιγιαζ marilyn manson! αντι να προκαλει ανατριχιλα,μου προκαλουσε γελιο,μη σου πω και θλιψη...
παντως,μια ταινια οπου οντως ακουγονται μουσικες αναποδα ως επικληση στον σατανα ειναι το eyes wide shut,στην σκηνη της εναρξης των οργιων,οπου ακουγονται ρουμανικες ορθοδοξες μελωδιες αναποδα.
Που κολλάει πάλι η Μάρβελ; Θλιβερά εμμονικοι έχετε γίνει οι σινεφίλ. Ναι νταξ τα ξέρουμε έχουν πηδήξει το σινεμά αλλά προχωράτε λίγο. Με το στανιό κράξιμο Μάρβελ σε πρώτη ευκαιρία μπας και νιώσουμε πως παίρνουμε έτσι έξτρα points στα κουλτουριαρικα credentials μας. Δηθενιες. Κουρασατε
@@thegeeklabyrinth Άκουσον μεν,πάταξον δε.
Παντού κολλάει η μάρβελ,αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας,σε καθιστά το κέντρο της προσοχής και μέτρο αναφοράς για όλο το σινεμά.
Λυπάμαι εάν σε κούρασα.Μακάρι όλη η κούραση στη ζωή μας να είναι για τις comic book movies.
Δεν ξέρω πώς εξήγαγες το συμπέρασμα πως όσοι αντιτίθενται στη μάρβελ είναι κουλτουριάρηδες. Άλλοι ίσως,εγώ σίγουρα όχι,ούτε έχω καμία ανάγκη να κερδίσω βαθμούς.Προσωπικά,λατρεύω τα χελωνονιντζάκια από μικρό παιδί και μέχρι να πεθάνω,οπότε το επέλεξα το "στρατόπεδό" μου,ούτε DC,ούτε μάρβελ και σίγουρα δεν είναι οι καλλιτεχνικές ταινίες,δήθεν ή μη(με κάποιες-αναγκαίες-εξαιρέσεις,βέβαια). Στη σειρά προτίμησής μου ακολουθούν ο blade,το κοράκι(του alex proyas),ο τεν τεν,μετά ο μπάτμαν και,τέλος η μάρβελ.
Καταλαβαίνεις,λοιπόν,πως δεν είμαι κάποιος εμμονικός εχθρός της μάρβελ,τουλάχιστον όχι από εμπάθεια ή τυφλό,οπαδικό μίσος. Επίτρεψέ μου να σου εξηγήσω.
Ο άνθρωπος είναι ύλη και πνεύμα,ενωμένα. Ο οργανισμός και ο ψυχισμός έχουν τις ανάγκες τους,θέλουν τις τροφές τους,υλικές και άυλες. Τροφές! Πολλές και διάφορες,όχι μία και μοναδική. Υπάρχει ανάγκη,δηλαδή,για ποικιλία. Όπως δεν γίνεται ο οργανισμός να καταναλώνει μόνο ψωμί για μια ζωή,έτσι και η ψυχή αδυνατεί να καταναλώνει ισοβίως μόνο μπετόβεν,χρειάζεται και τα μπουζούκια. Διαφορετική τροφή,λοιπόν,σε διαφορετικές δόσεις,ανάλογα με τον άνθρωπο,ώστε να επιτυγχάνεται η αναγκαία ισορροπία,που οδηγεί στην ευτυχία.
Ο πνευματικός μπουφές της DC έχει αυτήν την απαραίτητη ποικιλία. Θέλω να δω καρτούν; Έχει το aquaman και τα μπάτμαν του σουμάχερ. Θέλω βαρύ δράμα; Έχει το τζόκερ με τον χοακίν φίνιξ. Θέλεις film noir,σινεφίλ; Πάρε τον matt reeves. Θέλεις κοινωνικό σχολιασμό σε συνδυασμό με αστυνομικό δράμα μυστηρίου και ασταμάτητη "ένταση"(wink);
Δες τον σκοτεινό ιππότη!
Θέλεις ιδιοσυγκρασιακό σινεμά ιδιότυπου τρόμου,λανθάνοντος,καταπιεσμένου ερωτισμού και φαντασμαγορικής,απόκοσμης ανατριχίλας με comic book περιτύλιγμα; Batman returns!
Η DC έχει ταινίες για όλα τα γούστα,λοιπόν. Το ακριβώς,αντίθετο,από τη μάρβελ,δηλαδή,και ειδικά το MCU. Ο kevin feige μας ταΐζει εδώ και 17 χρόνια μόνο μακαρόνια,ούτε καν σαλάτα. Είτε βλέπεις ironman είτε hulk,είναι οι ίδιες ταινίες. Είτε βλέπεις guardians of the galaxy,είτε thor 3 & thor 4,είναι οι ίδιες ταινίες. είτε βλέπεις avengers 3 &4,είτε βλέπεις antman 3,δεν υπάρχει διαφορά. Όλες τις ταινίες x-men είναι λες και τις έφτιαξαν με καρμπόν,το ίδιο και τα spiderman!
Αυτή η νοοτροπία συνιστά αληθινή εμμονή,όχι εγώ που την στηλιτεύω! Εγώ κατακρίνω την μάρβελ πολύ πριν γίνει της μόδας και για την μοναδική αιτία που αξίζει να κατακρίνει κανείς μία συμπεριφορά. Ποια είναι αυτή η συμπεριφορά;
Ότι στον πυρήνα τους,αλλά και στην εικαστική τους επιφάνεια,καμία ταινία της μάρβελ δεν διαφέρει από την οποιαδήποτε άλλη ταινία της ίδιας επωνυμίας. Η μάρβελ αδιαφορεί για την πνευματική μας ανάγκη για ποικιλία,δεν μας ρωτάει τί είδους ταινία θέλουμε να δούμε,μας σερβίρει το ίδιο γεύμα κάθε φορά,είτε μας αρέσει,είτε όχι.
Πρακτικά,η μάρβελ κατήργησε την ελεύθερη μας βούληση και ο kevin feige κατέστη ένας δικτάτορας στο σινεμά διασκέδασης και,κατ' επέκταση,στον πολιτισμό. Δεν θα έβλεπε κανείς με καλό μάτι έναν άνθρωπο,ο οποίος θα του έλεγε:"θες,δε θες,θα βιώνεις το ίδιο βίωμα συνέχεια". Μπορεί,στην αρχή να νομίζουμε ότι θέλουμε και ότι μας αρέσει,αλλά ο χρόνος θα φανερώσει κι άλλες ανάγκες και επιθυμίες και θα καταλάβουμε το κακό που μας κάνει όποιος μας δίνει ό,τι αυτός θέλει κι όχι ό,τι εμείς θέλουμε να αντλήσουμε από μία ταινία. Μπορεί στις καλλιτεχνικές ταινίες να πρέπει να υποστώ την άποψη του καλλιτέχνη,αλλά,στις ταινίες διασκέδασης συμβαίνει το αντίθετο.
Γι' αυτόν τον λόγο,το marvel cinematic universe είναι το χειρότερο πράγμα που συνέβη στην τέχνη. Και τώρα που ο james gunn διοικεί τη DC,υπάρχει ο κίνδυνος να μαρβελοποιηθεί η DC και να εξαπλωθεί αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία κατασκευής ταινιών και να πεθάνει το σινεμά comic book διασκέδασης,αλλά,ελπίζω ο james gunn(τον οποίο θεωρώ μία καλλιτεχνική μετριότητα)να αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης και να σταθεί στο ύψος των ευθυνών του.Προσωπικά,όταν άκουσα πως ο james gunn ανέλαβε την DC,αντέδρασα όπως αντέδρασα όταν η disney αγόρασε το star wars. Και δικαιώθηκα,δυστυχώς...Μακάρι να διαψευστώ,διότι,εν αντιθέσει με το star wars,αγαπώ τις comic book movies,και θέλω να πετυχαίνουν,και η μαρβελ και η DC. Θα δούμε...
Και για να τελειώσω με μία αισιόδοξη νότα,να τονίσω πως η μάρβελ μπορεί να μεγαλουργήσει,το έχει κάνει με το logan,με το χ-men first class,με τις ταινίες spider verse,αλλά,επειδή σ' αυτές δεν ανεμείχθη ο feige και η disney...
Λυπάμαι για το κατεβατό και για την καταστροφή του πάρτι,αλλά έκρινα πως ήταν αναγκαίο,διότι οι περισσότεροι δεν έχετε συνειδητοποιήσει το κακό που συνέβη στην ψυχή μας από τη μάρβελ. Εάν υπήρχε μόνο η μάρβελ στο σινεμά,εγώ θα εγκατέλειπα τον κινηματογράφο και θα κατέφευγα σε άλλη τέχνη για διασκέδαση...
Σ' ευχαριστώ,φίλε,για τον διάλογο και επειδή μου έδωσες αφορμή να ξεμπροστιάσω την μάρβελ.