He is a a true legend; he reminds me of my father who was the same age and passed away in ghorbat; these are classic examples of Iranian men who are smart, athletic, family oriented, and more importantly good fellows.
با توجه به خروجی فیلم های دهه شصت باید گفت سختگیری ها درست بود پوپک و مش ماشااله ساخته نمیشد محبوبیت قریبیان و هاشمپور هم بیشک بخشیش مدیون همین سختگیری ها بوده تا هر چرتی بازی نکنن البته این کار درست گاهی زیاده روی داشت
واقعا بعد دیدن این مصاحبه لذت بردم از صحبتهای آقای قریبیان که واقعا یک انسان خودساخته و قابل توجه نسل جوان الان درسته مشکلات هست ولی باید انسان تلاش و زحمت بکشه..موفق باشید جناب قریبیان یکی از ستارگان نسل طلایی سینمای زمان شاه❤❤❤❤❤
با احترام به نظر آقای قریبیان ، من معتقدم که قبل از شورش ۵۷ ، بهترین فیلم ایشان [ غزل ] بود که ایشان با مرحوم محمد علی فردین بازی کردند . ولی این مصاحبه در دو بخش بسار زیبا بود . با آرزوی سلامتی برای آقای قریبیان .
بی شرف ملت نه برق داشتن نه آب نه گاز نه تلفن نه امکانات نه جاده نه آزادی مگر برای کثافتکاری همه ثروتمون به گای سگ آمریکا میرفت فقط و فقط نوزده درصد از فروش نفت برای ما بود شاه گوربگور شد ثروتمند ترین بقیش کجا میرفت؟! جیب آمریکا شورش؟!؟وقیح بی شرف شورش اینیه که الان تو این دو سه سال پیش اومده شورش به قدرت رسیدن رضا پالان بود بی چشم و رو به حرکت به حق مردم نگو شورش
فرامرز قریبیان بسیار بسیار عزیز و دوست داشتنی، کاریزماتیک ترین چهره در سینمای ایران ازنظر من.. ما همیشه اگر نه لزوماُ بهترین، اما معروف ترین فیلم تاریخ سینمای ایران را با سه عزیز بخاطر می آوریم که یکی از آنها آقای قریبیان است ( گوزنها ) بنابر این امیدواریم در تصمیمش در خداحافظی با بازیگری تجدید نظر کند.
این ژانر مصاحبهگر به مثابه پایه میکروفن هم پدیده جالبی است. آقای فرامرز قریبیان میگوید نقشی در حضور پسرش در سینما نداشته. فکت: محمدسام قریبیان از 6 سالگی تا 14 سالگی در 5 فیلم بازی کرده که دو فیلم به کارگردانی پدرش بوده، (جدال در تاسوکی، قانون) دو فیلم هم بازیگر نقش مقابل پدرش.(گردباد، ترانزیت) البته من هم اگر یک خبرنگار را به عنوان بازیگر و فیلمنامهنویس وارد سینما کرده بودم، اینجور جاها سکوت میکردم یا انشایی درباره استعداد میخواندم!
آقای گلمکانی انسانی عزیز، استادی بزرگوار و همه چی تموم هستند ولی برای این مصاحبه مناسب نیستند، مصاحبه خیلی با تعارفات و تعریف و تمجیدهای غیر لارم پیش میره، شأن استاد قریبیان بر هیچ کس پوشیده نیست ولی کاش کمی مصاحبه چالشی تر انجام میشد. سینه استاد قریبیان صندوقچه شش قفله ایه که به راحتی نمیشه بازش کرد و ازش اطلاعات کشید بیرون.
فردین تو لیبسینک خیلی قوی عمل میکرد...تو اون دوران بهتر از هر کسی لب میزد..خودش هم صدای خوبی داشت به گواه ایرج خوب میخوند حتی تحریر هم میداد...منظور قریبیان اینه!
اخلاق ، رفتار و منش اقای قریبیان خیلی فراتر از هنر بازیگری ایشون قرار داره که البته در اسمان هنر بازیگری ایران ، جزو نخبگان این سرزمین هست. فرامرز خان همین امروز هم میتونه و باید از اون تهیه کننده و مامور ابله و عقب مونده و خود شیفته وزارت ارشاد که قرارداد ایشون با تهیه کننده رو نادیده گرفت و بدور از صلاحیت در موردش قضاوت ، به نفع تهیه کننده کرد ، شکایت کنه و متهم ، نه فقط اون مامور عقب مونده که کل وزارت ارشاد هست و با زندگی انسان ها بازی کرد … اون روزها دلار زیر صد تومن بود و امروز ششصد برابر شد . عدالت باید مداخله کنه و ظلم مشمول مرور زمان نخواهد شد
اقای مجری...شما در حد و لایق این نوع اجرا نیستی....چقدر میان حرف مهمان میپری...با این رفتار ، رشته کلام قطع میشود..شما باید بسیار بیاموزی،....فن بیان و فن سخن را نمیدانی برادر....با احترام
دوست گرامی، به مجری میگی «فن بیان و فن سخن نمیدونی». این آقا سی چهل سال کار روزنامه نگاری در حوزه سینما کرده. صدها مصاحبه کرده. همینجا به فرامرز قریبیان میگه چهل سال پیش یک مصاحبه با شما انجام دادم. ضمنا در همه مواردی که حرف مهمانش رو قطع میکنه، اطلاعات مفید به شنونده میده.
من تازه سینما رفتن تنهایی رو یه مدتی بود که در کودکیم،تجربه میکردم.سینما مولن روژ شاهرود.ساندویچ کالباس با کانادرای و کوکا کولای شیشه ای،که فیلم خوشت ساخت شما،جدال در تاسوکی،تو شاهرود اکران شد.کانی مانگا.شبی،که بعدازظهر ظاهرش فیلم کانی مانگا را دیدم،شب هیجان انگیزه بود.من اولین سناریو خودم را تنها در سیزده سالگی و در کلاس دوم راهنمایی نوشتم.یک فیلمانامه جنگی.البته آدمهای فیلمنامه ام،نظامی نبودند.چهار دوست همشهری هستند،که توسط عراقیها اسیر میشوند،اما در نهایت،فرار میکنند و به ایران بر میکردند،من به خاطر مسایلی،هرگز نتوانستم،وارد سینما باشم.اما آن را بلدم،و حالا در چهل ونه سالگی میخواهم،خودم را محکمی مردانه بزنم.من میدانم،فیلمسازی،چقدر سخت و دشوار است،اما چون عاشق سینما (فقط،کارگردانی)،هستم،نمیتوانم از آن چشم بپوشم.امیدوارم،تا ابد،یاد و خاطره شما و بازیهای عالیتان در این مدیوم،به یادگار بماند.جناب اقای گلمکانی گرامی،بابت گفتگو،سپاس،لطف کردید.ایران هرگز نخواهد مرد.مهدی.
من واقعا خیلی از این گفتگو لذت بردم ازتون خیلی ممنونم و برای من یک کلاس درس بود و از استاد قریبیان عزیز آموختم
خیلی لذت بردم.اصلا فرامرزقریبیان اسمش میاد خواه ناخواه اسم جمشیداریا هم میاد.❤🎉
He is a a true legend; he reminds me of my father who was the same age and passed away in ghorbat; these are classic examples of Iranian men who are smart, athletic, family oriented, and more importantly good fellows.
چقدر این گفتگوی آقای قریبیان نکته داره، واقعا باید تاریخ سینمای ایران دوباره بر اساس خاطرات و روایتهای انسانهای درست و معتبر بازنگاشته شود
یکی از نکته هاش اینه که چندین بار به جمهوری اسلامی گقت: اينا
و این موضوع کاملا افکار دیدگاه و عقاید ايشون رو نشون میده اما...
تو خوبی @@mjthdri7657
با توجه به خروجی فیلم های دهه شصت باید گفت سختگیری ها درست بود پوپک و مش ماشااله ساخته نمیشد محبوبیت قریبیان و هاشمپور هم بیشک بخشیش مدیون همین سختگیری ها بوده تا هر چرتی بازی نکنن البته این کار درست گاهی زیاده روی داشت
❤با آرزوی سلامتی و موفقیت برای آقایان قریبیان و گلمکانی جاوید شاه پاینده ایران و ایرانی با خرد
کاملا موافقم،راز ماندگاری در هر حرفهای داشتن استعداد است.
چقدر اين مصاحبه عاليه. قسمت اول كه واقعا تاريخ شفاهى بود آقاى قريبيان با صداقت و متانت به همه سوالها جواب دادن. بخش دومم مطمئنم عاليه خسته نباشيد
واقعا بعد دیدن این مصاحبه لذت بردم از صحبتهای آقای قریبیان که واقعا یک انسان خودساخته و قابل توجه نسل جوان الان درسته مشکلات هست ولی باید انسان تلاش و زحمت بکشه..موفق باشید جناب قریبیان یکی از ستارگان نسل طلایی سینمای زمان شاه❤❤❤❤❤
بخش اول مصاحبه که عاااالی بود واقعا لذت بردیم. درود بر شما آقای قریبیان عزیز
جناب قریبیان یک استاد واقعی واریز سرمایه وسربلند ایران بزرگ دم شما گرم
درود به سوپر استار و پیشکسوت سینمای ایران،بابت تمامی خاطراتی که برای ما ساختین با تمامی زحماتی که کشیدین ،ممنونم جناب قریبیان و هاشم پور عزیز❤❤❤
استاد فرامرز قریبیان از افتخارات سینمای ایران است.ممنونم از برنامه خوبتون
چه قدر انسان نازنین و شریفی هستید جناب آقای قریبیان..
استاد غریبیان ،شما مرد نمونه شرف و انساندوستی برای من هستید❤
فیلم سینمایی سناتور که فوقالعاده و بی نظیر هست. دهها بار فیلم را دیده ام.
این گفتگو بسیار جذاب بود.لطفا با آقاي هاشم پور هم مصاحبه کنید
ممنون از اقای گلمکانی از دعوت این هنرمند نجیب وبا شخصیت وهنرمند وبسیار جذاب سینمای ایران که همیشه وهم اکنون هم دوست داشتنی هستند وقابل تقدیر ❤️🩹👏🏼👏🏼
Mr. Gharibian you were amazing in all the movies you played in specially Gavaznha, you deserve an Oscar. Mybest wishes from USA.
این مصاحبه کلاس کامل سینما و تاریخ و روزنامهنگاریست؛ حتماً باید دید🌹👍
مجری اجازه صحبت به مهمان نمیده 😤😤
چقدر زیبا بود کیف کردم با آرزوی سلامتی جناب قریبیان
درودبر بازیگر سوپر استار و ستاره بی بدیل سینمای ایران جناب آقای فرامرز قریبیان محترم و باوقار و محبوب.
من با مجله فیلم نقد و نوشتن رو یاد گرفتم. دم شما گرم
از هر دو بخشِ مصاحبه و معاشرتِ دو همدوره ی دوستداشتنی... لذت بردم و خیلی چیزها یاد گرفتم❤❤📚👏🌲🌳🎧
خیلی دوستون داریم اقای قریبیان انشالله ازوجودتون محروم نشیم
فرامرز قریبیان ، دوستداشتنی و عزیز ، یادفیلم سینمایی های دهه شصت بخیر با هنرمندی ایشون❤❤ استاد قریبیان و استاد نصیریان دو بزرگ سینما❤
خیلی لذت بخش بود دیدن و شنیدن این مصاحبه. خاطرات زیبایی از فیلمهای فرامرز قریبیان دارم... مثل سفیر، سناتور ، پایگاه جهنمی، ریشه در خون
واقعا از مصاحبه لذت بردم
با احترام به نظر آقای قریبیان ، من معتقدم که قبل از شورش ۵۷ ، بهترین فیلم ایشان [ غزل ] بود که ایشان با مرحوم محمد علی فردین بازی کردند . ولی این مصاحبه در دو بخش بسار زیبا بود . با آرزوی سلامتی برای آقای قریبیان .
بی شرف ملت نه برق داشتن نه آب نه گاز نه تلفن نه امکانات نه جاده نه آزادی مگر برای کثافتکاری همه ثروتمون به گای سگ آمریکا میرفت فقط و فقط نوزده درصد از فروش نفت برای ما بود شاه گوربگور شد ثروتمند ترین بقیش کجا میرفت؟! جیب آمریکا شورش؟!؟وقیح بی شرف شورش اینیه که الان تو این دو سه سال پیش اومده شورش به قدرت رسیدن رضا پالان بود بی چشم و رو به حرکت به حق مردم نگو شورش
مصاحبه ی خیلی خوبی بود، عمر آقای قریبیان در سلامت دراز باد.
والا ما مثلا شنیده بودیم فلانی رفته خارج نمیدانستیم با چه بدبختی و سختی رفته و چه رنجی انجا کشیده. درود بر شرف قریبیان❤
very good
دو انسان دوست داشتنی در یک قاب با حرفهای دلنشین
واقعا بعضی فیلمای قبل از انقلاب عالی هستن مثل گوزنها یا تنگنا یا دشنه یا سه قاپ و ... اصلا فکر می کنم تا ابد در سینمای ما ماندگارند.
سلام آقای قریبیان به زبان انگلیسی هم. مسلط کاش می پرسیدین
چرا ميزبان اينقدر حرف ميزنه اجازه نميده مهمان به اين عزيزى صحبت كنه به أين مسائل رسيدگى كنيد ممنونم
درود بر شما و آقای قریبیان عزیز با مصاحبه ایشان نشان داد صادقانه و مردمی است
فرامرز قریبیان بسیار بسیار عزیز و دوست داشتنی، کاریزماتیک ترین چهره در سینمای ایران ازنظر من..
ما همیشه اگر نه لزوماُ بهترین، اما معروف ترین فیلم تاریخ سینمای ایران را با سه عزیز بخاطر می آوریم که یکی از آنها آقای قریبیان است ( گوزنها )
بنابر این امیدواریم در تصمیمش در خداحافظی با بازیگری تجدید نظر کند.
Aghaye mosahebgar shoma Aslan barye in Kar monaseb nistid. Sohbathara ghaat mekonid, roye sohbat Mehman harf mezanid, hich emotioni nadarid
کاش کمی هم از بهروز میگفتین
سلام والله
جناب قریبیان فوق العاده هستن.
معلومه هنوز خاطرات ناگفته ی زیادی دارند امیدواریم مصاحبه های بیشتری انجام بدند
باشخصیت، متین و با پرنسیب
🌹🌹🌹
عزیز دل❤
بلی از بزرگان سینما بیشتر بعداز ۵۷، قدرت دوست وهمکلاسی سید درفیلم گوزنها .🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
به به
این ژانر مصاحبهگر به مثابه پایه میکروفن هم پدیده جالبی است. آقای فرامرز قریبیان میگوید نقشی در حضور پسرش در سینما نداشته. فکت: محمدسام قریبیان از 6 سالگی تا 14 سالگی در 5 فیلم بازی کرده که دو فیلم به کارگردانی پدرش بوده، (جدال در تاسوکی، قانون) دو فیلم هم بازیگر نقش مقابل پدرش.(گردباد، ترانزیت)
البته من هم اگر یک خبرنگار را به عنوان بازیگر و فیلمنامهنویس وارد سینما کرده بودم، اینجور جاها سکوت میکردم یا انشایی درباره استعداد میخواندم!
سینمای ما کاملا گمراه شده و داره راه رو برعکس میره😅
اون ور فیلم میسازند و سینما را معنا میکنند،این ور هم مثلا فیلم میسازند!
❤❤❤❤❤
❤
آقای گلمکانی اجازه بدن مهمان بیشتر صحبت کنن
آقای گلمکانی انسانی عزیز، استادی بزرگوار و همه چی تموم هستند ولی برای این مصاحبه مناسب نیستند، مصاحبه خیلی با تعارفات و تعریف و تمجیدهای غیر لارم پیش میره، شأن استاد قریبیان بر هیچ کس پوشیده نیست ولی کاش کمی مصاحبه چالشی تر انجام میشد. سینه استاد قریبیان صندوقچه شش قفله ایه که به راحتی نمیشه بازش کرد و ازش اطلاعات کشید بیرون.
گلمکانی خیلی حرف میزنی اجازه بده میهمان صحبت کنه خواهشا
ایکاش جیرانی باهاش مصاحبه میکرد تسلط جیرانی به تاریخ و جزئیات سینما خیلی بیشتره..تو برنامه ۳۵ باید یه مصاحبه باهاش میکرد
فردین خودش نمیخون که بلد باشه یانه ایرج میخون
فردین تو لیبسینک خیلی قوی عمل میکرد...تو اون دوران بهتر از هر کسی لب میزد..خودش هم صدای خوبی داشت به گواه ایرج خوب میخوند حتی تحریر هم میداد...منظور قریبیان اینه!
ماام خونمون پشت اداره برق میدون ژاله اس :))
اخلاق ، رفتار و منش اقای قریبیان خیلی فراتر از هنر بازیگری ایشون قرار داره که البته در اسمان هنر بازیگری ایران ، جزو نخبگان این سرزمین هست. فرامرز خان همین امروز هم میتونه و باید از اون تهیه کننده و مامور ابله و عقب مونده و خود شیفته وزارت ارشاد که قرارداد ایشون با تهیه کننده رو نادیده گرفت و بدور از صلاحیت در موردش قضاوت ، به نفع تهیه کننده کرد ، شکایت کنه و متهم ، نه فقط اون مامور عقب مونده که کل وزارت ارشاد هست و با زندگی انسان ها بازی کرد … اون روزها دلار زیر صد تومن بود و امروز ششصد برابر شد . عدالت باید مداخله کنه و ظلم مشمول مرور زمان نخواهد شد
یه گفتگوی فنی هم با مهران مدیری داشته باشید
مجمل برنامه سازی نکنید شفاف و بی پرده و روراست و بی رودروایسی دو کلام حرف حساب بزنید اینقدر ع ع نکنید
Most overrated.
اقای مجری...شما در حد و لایق این نوع اجرا نیستی....چقدر میان حرف مهمان میپری...با این رفتار ، رشته کلام قطع میشود..شما باید بسیار بیاموزی،....فن بیان و فن سخن را نمیدانی برادر....با احترام
دوست گرامی، به مجری میگی «فن بیان و فن سخن نمیدونی». این آقا سی چهل سال کار روزنامه نگاری در حوزه سینما کرده. صدها مصاحبه کرده. همینجا به فرامرز قریبیان میگه چهل سال پیش یک مصاحبه با شما انجام دادم. ضمنا در همه مواردی که حرف مهمانش رو قطع میکنه، اطلاعات مفید به شنونده میده.
من تازه سینما رفتن تنهایی رو یه مدتی بود که در کودکیم،تجربه میکردم.سینما مولن روژ شاهرود.ساندویچ کالباس با کانادرای و کوکا کولای شیشه ای،که فیلم خوشت ساخت شما،جدال در تاسوکی،تو شاهرود اکران شد.کانی مانگا.شبی،که بعدازظهر ظاهرش فیلم کانی مانگا را دیدم،شب هیجان انگیزه بود.من اولین سناریو خودم را تنها در سیزده سالگی و در کلاس دوم راهنمایی نوشتم.یک فیلمانامه جنگی.البته آدمهای فیلمنامه ام،نظامی نبودند.چهار دوست همشهری هستند،که توسط عراقیها اسیر میشوند،اما در نهایت،فرار میکنند و به ایران بر میکردند،من به خاطر مسایلی،هرگز نتوانستم،وارد سینما باشم.اما آن را بلدم،و حالا در چهل ونه سالگی میخواهم،خودم را محکمی مردانه بزنم.من میدانم،فیلمسازی،چقدر سخت و دشوار است،اما چون عاشق سینما (فقط،کارگردانی)،هستم،نمیتوانم از آن چشم بپوشم.امیدوارم،تا ابد،یاد و خاطره شما و بازیهای عالیتان در این مدیوم،به یادگار بماند.جناب اقای گلمکانی گرامی،بابت گفتگو،سپاس،لطف کردید.ایران هرگز نخواهد مرد.مهدی.
شب هیجان انگیزی بود.
جناب گلمکانی،بابت اشتباههای چاپی،عذر خواهی میکنم.
الخصوص گوزنها