XIV Ogólnopolski Wieczernik "Królowej Pokoju", cz.2 - 13.07.2013

Świadectwo Tadeusza:
„Wieczernik był niezwykły. Zaświadczał o Głodzie Boga i Miłości do Maryi. Warunki pogodowe były fatalne: deszcz, siąpanie i mżawka towarzyszyły naszemu zgromadzeniu. Niewielu zdezerterowało. Każdy z czymś przybył: dziękował, dziękował i prosił na kolanach, bo tak przystoi, kiedy się tutaj przybywa. Różaniec, Msza Święta, świadectwa interwencji Boga i Maryi, adoracja Przenajświętszego Sakramentu na kolanach na zmoczonym gruncie. Monstrancja taka, jaka jest w Medziugorju jest i w Oborach w rękach Ojca Piotra.
Idzie alejkami betonowymi Pan Jezus i błogosławi swój lud. Ja z małżonką też trwamy na kolanach, nasiąkniętych wodą i staje przed nami na wyciągnięcie ręki Jezus. Błogosławi nas, tych wokół nas i dotyka tych, którzy byli trochę dalej. Raduje się dusza, raduje się serce i przychodzi wspomnienie z 2000 roku, kiedy wieźliśmy specjalne, duże hostie do konsekracji na Wieczernik. Łzy radości nam spływają, które Bóg odróżnia od kropli deszczu. Anioł bierze je w swoje ręce i zanosi przed tron Boży.
Nikt nie skarży się na utrudnienia, bo to Duch Święty ogarnia całą wspólnotę i przynajmniej na jakiś czas, wlał nadzieję, temu strwożonemu ludowi. A Maryja daje Pokój, jakiego świat dać nie może. Nie słychać skarg na pogodę, którą Bóg dał nam w ofercie tego Wieczernika. To tyle i aż tyle. Reszta jest zapisana w sercu. Nie mamy kataru i to jest łaska. Co przyjdzie później? -- Bóg tylko wie. Amen."