«Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, ελπίζω όλα όσα έκανα να εξαφανιστούν, εκτός από τη μνήμη του γεγονότος ότι υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν τα παράτησε. Που δεν παραιτήθηκε»
Κάποτε το συνδύαζα με χαμένους έρωτες... Αλλά τώρα που το ακούω, μετά από τόσα χρόνια, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η σιωπή η δική μου. που δεν μίλησα να πω ένα σ'αγαπώ σε άτομα που πραγματικά το άξιζαν για όσα με δίδαξαν και με έκαναν αυτό που είμαι.. Δακρύζω για την σιωπή μου στις στιγμές που έπρεπε να πω την πιο δύσκολη λέξη του κόσμου.
Τι μου θύμισες τώρα ρε φίλε..καλοκαίρι, στο χωριό, απογευματόβραδο, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου να ακούω συνέχεια αυτό ακριβώς το album. Ένα ολόκληρο καλοκαίρο με το ξεσαλλονίκη το έβγαλα...
Για εσάς που φύγατε άδικα και μας αφήσατε πίσω να πονάμε .. Για τους φίλους μου ... Που ποδοπάτησαν τον θεσμό της φιλίας .. Για πρόσωπα που σκότωσαν την αγάπη μας ... Για τα βλέμματά σας .. Που Ακόμα και τώρα .. Όταν σας βλέπω διαβάζω στα μάτια σας τις στιγμές μας .. Τα χρόνια που πέρασαν .. Θυμάμαι τα χαμόγελά μας .. Θυμάμαι τις μυρωδιές σας .. Να 'στε πάντα καλά ..
η γιαγια μου εχει ανοια , αλλα μερικες φορες επανερχεται.μια φορα ξεσπασε σε κλαμματα και ειπε συγνωμη που λεω χαζομαρες.πιστευω πως αν ειναι να χαθεις .να χαθεις μια και καλη μες το βυθο, γιατι αν επανερχεσαι στον αφρο ειναι πολυ δυσκολο γιατι ξερεις οτι θα ξαναφυγεις
Πολύ δυσκολο αυτό που περναει. Ισως την βοηθουσε κάθε φορα που επανέρχεται να της θυμιζει καποιος πως οσο είναι στο "βυθο" δεν είναι μόνη της αλλα έχει αγαπημενα προσωπα γυρω της που την φροντιζουν με αγαπη, περιμενοντας ποτε θα επανερθει στον αφρο για να μοιραστουν μαζι της καποιες στιγμες. Καποιες στιγμες που εχουν μεγαλη σημασια για αυτους. Σκουπισε της τα δακρυα και πες της πως ολοι στα ονειρα μας λεμε χαζομάρες και ότι παρολο που "κοιμαται" λιγο παραπανω από ότι παλιοτερα, και ο "βυθος" και ο "αφρος" είναι σημαντικες στιγμες που μοιράζεστε μαζι της. Πρεπει, με την βοηθεια σας, να συνεχισει να προσπαθει να βρισκει νοημα, κινητρο, και χαρα. Μεχρι και την τελευταια της βουτιά.
gewrgia ana Να κρατάς ευλαβικά τις στιγμές που επανέρχεται. ...και όταν είναι χαμένη να της λες πάντα ότι την αγαπάς. ....Η γιαγιά μου είχε άνοια και πριν το τέλος δεν μας αναγνώριζε....αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να της το λέω μέχρι την τελευταία της στιγμή....γιατί ακόμα και αν η ίδια το ξεχνούσε ή με ξεχνούσε έπρεπε να της το θυμίζω....οπότε να χαίρεσαι όταν θυμάται. ...Είναι στιγμές ευτυχίας και για τις δυο σας....
Απο τις χειρότερες αρρώστιες είναι η άνοια. Είχε και ο παππούς μου για αρκετά καιρό και πέθανε πριν 2 χρόνια. Δυστυχώς τα τελευταία στάδια της ασθένειας είναι πολύ άσχημα, γι'αυτό κράτησε στη μνήμη σου και τις αναλαμπές και όλα όσα σου λέει τώρα που μπορεί και μιλάει. Μακάρι να μην ήμουν μικρή όταν ο παππούς μου άρχισε να αρρωσταίνει και να είχα προλάβει να τον γνωρίσω περισσότερο. Καλό κουράγιο Γεωργία.
Παιδιά, για όλους εμάς που μας λείπει κάποιος, να θυμόμαστε πως αυτό που μας λείπει δεν είναι το συγκεκριμένο άτομο, αλλά τα συναισθήματα που έχουμε συνδυάσει με ανθρώπους, μέρη και εμπειρίες. Και επίσης να θυμόμαστε πως, ως νεότεροι, αισθανόμασταν τα πάντα πιο έντονα. Μην κολλάμε σε άτομα, μπορούμε να ξανανιώσουμε το ίδιο με νέους ανθρώπους στη ζωή μας. Απλά πρέπει να τους αφήσουμε να μας "αγγίξουν" όπως όταν είμασταν νεότεροι και αθωότεροι.
το πιο ευστοχο σχολιο που εχω δει ποτε.ειναι οτι ακριβωσ δεν μπορεσα να εκσηγησω τουσ τελευταιουσ μηνεσ...που ολα απλα αλλαξαν..σευχαριστω ρε φιλε για τα απιθανα σου λογια που ειναι τοσο αληθηνα
Δεν θέλω να έρθουν οι γιορτές.... δεν αντέχω αυτόν τον κόμπο στο λαιμό και χαμόγελα που κρύβουν πόνο... πόνο και θλίψη...μη μας ξεχνάς σ αυτή τη χώρα που ναυάγησες....ελπίζω να περνάς όμορφα.μας λείπεις...
..Παλιά φωτογραφία ..Στην άδεια παραλία ..Σιωπή ..Ήρθα εδώ που ξάπλωνες ..Στο σημείο που μ' αγκάλιασες ..Που μ' άγγιξες για τελευταία φορά .. Όλο μου το είναι ήσουν ..Κοιτάζοντας την θάλασσα αναπολώ όλα μας τα καλοκαίρια .. Κι όχι μόνο .. Αστέρι μου.. Αυτό που ζήσαμε εμείς θα το φυλάξω για πάντα στην καρδιά μου ..Καρδιά μου..
Το ακούω όσο θυμάμαι τη ζωή μου και έφτασα 37 να το ακούω ακόμα και τα μάτια μου να μην συγκρατούν τα δάκρυα. Εκεί, δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή να αγγίζει τη ψυχή μου. Ευχαριστούμε Παυλάρα.
Το αγαπημένο σου τραγούδι................ Ήσουν μόλις 15 χρονών................ Έφυγες από τροχαίο δυστύχημα............ Ήσουν παιδί ακόμα............ Έκανες όνειρα......... Μάρκο δεν έχεις φύγει ποτέ από κοντά μας............αυτό το τραγούδι θα σε φέρνει πάντα κοντά μας.............. 06/12/1998
Και ποιος να το έλεγε και να το πιστέψει ότι μετά από 20 ολοκληρα χρόνια ((21/05/20))θα έρθει κοντά σου και ο Μανώλης ...........και εκείνος από τροχαίο.............. πλέον είστε μαζί περνάτε όμορφα έχετε τόσα πολλά να πείτε.......... Να μας προσέχετε........... Ελπίζω να περνάτε καλά.......... Κάποια στιγμή θα συναντηθουμε και πάλι όλα τα φιλαράκια................ Καλή αντάμωση 😢😢😢
Εντάξει τα έχουμε πει όλα στα σχόλια πιο κάτω.. Μαρεσει που αυτό το κομμάτι είναι σαν μνημείο για όλους μας..Μας ενώνει με ένα μοναδικό τρόπο...Επίσης με εντυπωσιάζει το ότι αγγίζει διαφορετικούς ανθρώπους.. Μέχρι κ πιο οι σκληροί πιστεύω αφήνονται να τους παρασύρει.. Έργο τέχνης πραγματικά
"Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες.......παιδί." γιατί όποτε το ακούω σε θυμάμαι, γιατί όποτε μου λείπεις κοιτάω τον ουρανό και ξέρω ότι είσαι δίπλα μου.....και ας μην σε βλέπω......15 χρόνια και είναι σαν χθές ....... που πήγες εκεί ψηλά!!!!
δεκαπεντε χρονια που εισαι ψηλα...ημουν τεσσαρων οταν εφυγες,,,δεν ξερω αν μ' ακους...αν με βλεπεις οταν ερχομαι κοντα σου..κανεις δεν με πιστευει οταν λεω πως σε θυμαμαι...πως μου λειπεις...θα ηθελα να ησουν εδω...να δεις τι εχω καταφερει...εστω για μια φορα...μου λειπεις τοσο πολυ...
Ο πατέρας μου άκουγε μόνο λαϊκά αλλά όταν έβαζα αυτό το τραγούδι έκλεινε τα μάτια του το άκουγε και χαμογελούσε μου λεγε να ζω τα όνειρά μου όπως τα θέλω και να λέω αυτό που αισθάνομαι σε άτομα που αγαπώ γιατί η ζωή περνά πολύ γρήγορα και θα το μετανιώσω δυστυχώς τον έχασα πολύ νωρίς χωρίς να του πω αυτά που νιώθω σαν γιος προς πατέρα καλό ταξίδι πατέρα μου ❤❤❤😢😢😢
ενα τραγουδι που σου βγαζει στην επιφανεια τους μεγαλυτερους πονους σου!Νομιζεις πως τους ξεφορτωθηκες αλλα ειναι παντα μεσα σου κ εμφανιζονται με δακρυα στα ματια! Μου λειπεις μανα..Ησουν η καλυτερη μου φιλη.
"Θυμάμαι που γελούσες...να μείνω μου ζητούσες παιδί..." Μα μεγάλωσα απότομα. Άγρια. Βίαια. Και είναι βραδια σαν κι αυτα,που θυμάμαι τα χρόνια που ήμουν παιδί. Τα ανέμελα χρόνια😔🥺
Η ζωη μας βαζει μερικες φορες σε δυσκολες δοκιμασιες και εμεις πρεπει να τις υποστουμε με οποιο κοστος! Η ζωη ειναι μικρη και πρεπει να την ζησουμε οπως θελουνε να την ορισουμε εμεις!!!
Το άκουγα όταν ήμουν φαντάρος. Μέσα από τον φράχτη, το απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος και χαλάρωναν τα πράγματα και σκεφτόμουν την (μετέπειτα) γυναίκα μου. Πόσο γλυκά έκοβα τις φλέβες μου...
ημασταν μικρα παιδια... για σενα μαλλον δεν αξιζε και τα παρατησες... πλεον ειμαι με καποιον που με αγαπαει πραγματικα. Μετα απο τοσα χρονια ομως ακομα σε σκεφτομαι..ν'σαι καλα και ελπιζω να εισαι ευτυχισμενος αυτο το τραγουδι τα λεει ολα..
Αφιερωμένο στον αρραβωνιαστικο μου που ειμασταν μαζί 1 χρόνο. Ήταν το καλύτερο παιδί και έφυγε τόσο αιφνίδια. Καλό ταξίδι αγγελούδι μου. Μάλλον ήθελε να σε πάρει μαζι του ο Θεούλης γιατί ήσουν το καλύτερο παιδί του κόσμου. Σε αγαπώ...❤ και θα σε αγαπώ παντα
Η νοστάλγια λένε πολλοί ότι δε σε αφήνει να ζεις το παρόν, όμως μερικές φορές είναι εκείνη η νοσταλγία που σε κάνει να θες να δημιουργήσεις ένα καλύτερο παρόν.....γιατί ακούγοντας αυτά τα τραγούδια που γεννάνε εκείνα τα συναίσθηματα θα ήθελες να τα ξαναζήσεις....
αυτο το τραγουδι με κανει να ταξιδευω για λιγο μεσα στο μυαλο κ την ψυχη της γιαγιας μου που πασχει απο ανοια τα τελευταια χρονια...μελαγχολια,νοσταλγια μα παντα απειρη αγαπη για τις στιγμες που εχουμε περασει και περναμε μαζι...να σε προσεχουν οι μαγισσες γιαγιακα μου εκει στη χωρα που ναυαγησες..σ αγαπαω το ιδιο πολυ οπως στην παλια φωτογραφια...
«Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας,όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του. Μας κοιτάζει με ένα ντροπαλό χαμόγελο, σαν να ζητάει συγγνώμη που ξέχασε. Δεν παραπονιέται ποτέ. Απλώς κάπου κάπου τα βάζει με φανταστικούς εχθρούς. Η βιωμένη ζωή του εμφανίζεται ξαφνικά , όμως , κρατάει λίγο. Μετά πάλι σκηνοθετεί - κάθε φορά αλλιώς - τα σπαράγματα της μνήμης. Συναινώ με τις μεταβαλλόμενες βεβαιότητές του, τι νόημα έχει να τον διορθώνω; Του αρέσει πάντα ο ήλιος και το κρύο νερό. Προτιμάει τα γνώριμα φορεμένα ρούχα του, τα καινούργια τα αντιμετωπίζει όμοια με αφιλόξενο τοπίο. Απορεί με τα κλειστά διαμερίσματα. «Πού πήγαν όλοι, γιατί τα αγόρασαν αφού θα έφευγαν;» αναρωτιέται αναστατωμένος». «Η κρίση , πατέρα». Μερικά χρόνια πριν κουβεντιάζαμε γι’ αυτήν, τώρα μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει παιδιά . Και εκείνα - γνωστά, άγνωστα - τον αγκαλιάζουν ανεπιφύλακτα. Τον κοιτάζω διαπεραστικά μήπως τον φέρω πίσω από την άγνωστη χώρα. Είναι μεγάλη η απόσταση και πια δεν γίνεται να γυρίσει. Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του. Μιλήστε με τους δικούς σας όσο είναι καιρός. Μπορεί να σας τους κλέψει αυτή η καταραμένη ομίχλη του μυαλού».Ενα κείμενο της Μαρίας Χούκλη ❤
Κάθε φορά που ακούω αυτό το κομμάτι θυμάμαι τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Ήταν ένα αγαπημένο του κομμάτι! Ποτέ δεν με πίστεψες! Ποτέ ίσως δεν σε κατάλαβα! Πάντα θα είσαι μέσα στο μυαλό, την ψυχή και την καρδιά μου! Κι ας πέρασαν χρόνια! Όσα κι αν περάσουν! Ας είσαι καλά!
Καλό σου ταξίδι παππού μου.... Θα σε θυμάμαι πάντα με το χαμόγελο που μου χάριζες καθε φορά που σε κοιτούσα στα ματια... Πόση αγάπη χωρίς να χρειάζεται να πούμε τπτ... Καλή αντάμωση... Σ'αγαπώ... Το χριστινακι σου
Κάπως έτσι έφυγε ένας πολύ αγαπημένος φίλος μου πριν από λίγες μέρες....Στο βυθό....Ακριβώς όπως και το τραγούδι. Το οποίο το λάτρευε.Ποσο σημαδιακό....Καλό ταξίδι Αντώνη.Καλη αντάμωση...
Θείε πέρασε πολύς καιρός... πάλι καλά προλάβαμε και ανταλάξαμε το ποιο σημαντικό πράγμα... σας αγαπάω όλους είπες και άλλα πολλά... και σου απάντησα... ασυμβίβαστος, επαναστάτης στην ζωή και πολύ ευαίσθητος... θα σε αγαπάω για πάντα σε ευχαριστώ για όλα...
μου λειπεις πολυ ..πλεον σε βλεπω μονο σε μια φωτογραφια .. και τωρα μονο σιωπη ..σ αγαπω πολυ και μου λειπεις μακαρι να εισαι καπου και να με βλεπεις ελπιζω να μην πονας πια ...να εισαι καλα
Στη φιλη μου Βασιλική που εφυγε 29.ο6.2018 απο τοτε αλλαξε η σκεψη το συναισθημά μου ολη η ζωή μου αλλά παντα μεσα στη σιωπή με προστατευει με αυτο το γλυκο της χαμογελο .. στα ονειρά μου .Να λετε αυτα που αισθανεστε εκει που θελετε γιατί ερχεται καποτε & απροσμενα η κραυγή και γινεται σιωπή!
Κάθε τραγούδι είναι μαγικό και αυτό είναι άλλο ένα.Όλα τα σημαντικά στην ζωή σου έρχονται απρόοπτα χωρίς να τα καταλάβεις και με ένα χαμόγελο τους σου αλλάζουν την ζωή !για μένα υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος που τον αγαπάω πολύ.! ΥΓ:για την καλύτερη φίλη του κόσμου που με έκανε ευτυχισμένη με την παρουσία της !💝(είμαι πολύ τυχερή που σε έχω !)😊💗
Μου φέρνει αναμνήσεις..που έχουν χαθεί στο χρόνο...σαν τον αφρό της θάλασσας που αφριζε τόσο ωραία στον καλοκαιρινό ήλιο αλλά όταν έσκαγε το κύμα χανόταν και γκρέμιζε και κάστρα που είχαν όνειρα και τα έκαναν παιδιά!!!
Αυτό το τραγούδι χαρακτηρίζεται ως ΖΩΗ περισσότερο και όχι σαν τραγούδι.Είναι κάτι υπέροχο και πιστεύω οτι κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να γράψει και να ερμηνεύσει έτσι ένα τραγούδι.
Μπορεί να ταιριάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά ποτέ δεν έζησα αυτό που ήθελα πιο πολύ, ποτέ δεν είπα το πιο όμορφο απ΄όλα.. Άρα ποτέ δεν θα κοιτάξω πίσω και θα πω αυτούς τους ωραίους στίχους του Παύλου.. Πώς μερικοί άνθρωποι συμβιβάζονται με μια σχέση σαρκική..; Σε ευχαριστώ όπως και να΄χει..
αυτο το τραγουδι σιγοψυθιζω απο το πρωι.... 24/7/2018 εθνικος ελληνικος θρηνος για ολους αυτους που "ναυαγησαν" μαζι με τα παιδια τους ξαφνικα μεσα στην πυρινη λαιλαπα ....
Θυμάμαι που γελούσες... Να μείνω μου ζητούσες... Παιδί... Μετράω μέρες να γυρίσεις... ΣΑΝ ΠΑΙΔΊ... Θυμάμαι εκείνη την νύχτα που κοιμόμασταν αγκαλιά που με εσφιγγες ακόμα κ στον ύπνο σου... Κ εγώ γκρινιαξα γιατί ιδρωναμε κ οι δύο κ δεν μπόρεσα να ξεκουραστώ καλά, σου είπα κοιμήσου ήσυχα δεν φευγω... Κ μου είπες... Εγώ δεν θέλω την ησυχία μου... Την είχα δύο χρόνια... Κάθε φορά που πλησιάζω θάλασσα κ μυριζω την αλμύρα... Αναπολώ την μέρα που σε αφήσαμε στο λιμάνι... Καλή τύχη σπουργιτακι μου... Με την βοήθεια του Θεού... ❤️
Μου θυμίζει εσένα με τα υπέροχα μαλλιά και την τόσο ξεχωριστή ομορφιά,ακαταμάχητη.Πότε δεν είχα την ευκαιρία να σου τα πω όλα αυτά που ένιωθα και ήθελα να νιώσω.Πράγματα διαφορετικά,μοναδικά.Ίσως είναι καλύτερα έτσι τι να πω.
Μου λείπεις πολύ...Και ας πέρασαν πέντε χρόνια!!! Πάρα πολύ... Ήσουν το στήριγμα Μου!!! Καμία φορά κοιτάζω στον ουρανό και σκέφτομαι με βλέπεις άραγε? Με ακούς? Σου μιλάω μα απάντηση δεν παίρνω ...ουτε καν στα όνειρά μου....εφυγες μια και καλή, εξαφανίστηκες! Μπορεί να σε έχω κάθε μέρα πανω μου μα μου λείπεις!!!! Και το χειρότερο είναι ότι νομίζω πως κανένας δεν με καταλαβαίνει όπως Εσύ! Μια ματιά σου μου έφτανε!! Δεν χρειαζόμουν λόγια!! Δεν σε ξεχνώ!! Είναι πραγματικά πολύ δύσκολα χωρίς εσένα. Σου το λέω κάθε μέρα μα απάντηση δε παίρνω!!!
Ακόμα περιμένω να έρθεις να σε δω αλλά.... Ακόμα στο περίμενε ειμαι! Θέλω να έρθεις για να σου πω ότι το παιδί μου θα πάρει το όνομα σου.. Ελπίζω μέσα από το παιδί μου να βλέπω εσένα... Θέλω να σε δω να χαίρεσαι... μου λείπεις τόσο πολύ και αυτό είναι τόσο βασανιστικό..
1/3/23. Για όλα αυτά τα παιδιά που χάσαν τόσο άδοξα την ζωή τους. Εθνικό πένθος!!
Καλό ταξίδι άγγελοι!!
«Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, ελπίζω όλα όσα έκανα να εξαφανιστούν, εκτός από τη μνήμη του γεγονότος ότι υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν τα παράτησε. Που δεν παραιτήθηκε»
Κάποτε το συνδύαζα με χαμένους έρωτες...
Αλλά τώρα που το ακούω, μετά από τόσα χρόνια, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η σιωπή η δική μου. που δεν μίλησα να πω ένα σ'αγαπώ σε άτομα που πραγματικά το άξιζαν για όσα με δίδαξαν και με έκαναν αυτό που είμαι.. Δακρύζω για την σιωπή μου στις στιγμές που έπρεπε να πω την πιο δύσκολη λέξη του κόσμου.
Αν κρίνω κι'απο τον εαυτό μου είναι αυτό που λες. Τα λόγια που δεν είπαμε ποτέ μας, δύσκολη λέξη να την πεις αλλά εύκολη να τη νιώσεις
Μεγάλη αλήθεια.. Ευτυχώς είδα το σχόλιο σου σήμερα κ με ξύπνησες...
@@yiannislagaras7344 Τέλειο αυτό που είπες.
1 απλο γαμημενο σαγαπω,,,,γιατι να μην βγαινει κ μετα οταν χανεις τα ατομα ...να γαμιεσαι ψυχολογικα
Μπράβο φίλε. Ακριβώς έτσι. Όταν το τραγούδι καταφέρνει να μοιράσει την ίδια σκέψη σε τόσα στόματα, έχει πετύχει το σκοπό του... Να είσαι καλά.
1995, 16 χρονών, το βραδυ στο κρεβάτι με το walkman και την αντεγραμμένη κασεττα ξυλινα σπαθιά να παίζει Ξεσσαλονίκη
Hip-hop χάνομαιιιιι
Λέει πολύ η φάση αυτή.
exv akoma mia tin kasseta kai egw, tin kouvalousa mazi me to kassetofwno stis ekdromes tou sxoleiou
Τι μου θύμισες τώρα ρε φίλε..καλοκαίρι, στο χωριό, απογευματόβραδο, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου να ακούω συνέχεια αυτό ακριβώς το album. Ένα ολόκληρο καλοκαίρο με το ξεσαλλονίκη το έβγαλα...
Ανατριχιασα ρε συ με την περιγραφή...άγνωστες λέξεις για τα νέα παιδιά...θύμησες όμορφες από τη πιο αθώα ηλικία μας...
Για εσάς που φύγατε άδικα και μας αφήσατε πίσω να πονάμε .. Για τους φίλους μου ... Που ποδοπάτησαν τον θεσμό της φιλίας .. Για πρόσωπα που σκότωσαν την αγάπη μας ... Για τα βλέμματά σας .. Που Ακόμα και τώρα .. Όταν σας βλέπω διαβάζω στα μάτια σας τις στιγμές μας .. Τα χρόνια που πέρασαν .. Θυμάμαι τα χαμόγελά μας .. Θυμάμαι τις μυρωδιές σας .. Να 'στε πάντα καλά ..
Τι ωραίο σχόλιο. Αν έκλαιγα πριν τώρα έχω πλανταξει
Με αγγίξες πολύ...
Αυτό...τα είπες όλα...
Έγραψες...
💖
η γιαγια μου εχει ανοια , αλλα μερικες φορες επανερχεται.μια φορα ξεσπασε σε κλαμματα και ειπε συγνωμη που λεω χαζομαρες.πιστευω πως αν ειναι να χαθεις .να χαθεις μια και καλη μες το βυθο, γιατι αν επανερχεσαι στον αφρο ειναι πολυ δυσκολο γιατι ξερεις οτι θα ξαναφυγεις
gewrgia ana
Πολύ δυσκολο αυτό που περναει. Ισως την βοηθουσε κάθε φορα που επανέρχεται να της θυμιζει καποιος πως οσο είναι στο "βυθο" δεν είναι μόνη της αλλα έχει αγαπημενα προσωπα γυρω της που την φροντιζουν με αγαπη, περιμενοντας ποτε θα επανερθει στον αφρο για να μοιραστουν μαζι της καποιες στιγμες. Καποιες στιγμες που εχουν μεγαλη σημασια για αυτους. Σκουπισε της τα δακρυα και πες της πως ολοι στα ονειρα μας λεμε χαζομάρες και ότι παρολο που "κοιμαται" λιγο παραπανω από ότι παλιοτερα, και ο "βυθος" και ο "αφρος" είναι σημαντικες στιγμες που μοιράζεστε μαζι της. Πρεπει, με την βοηθεια σας, να συνεχισει να προσπαθει να βρισκει νοημα, κινητρο, και χαρα. Μεχρι και την τελευταια της βουτιά.
σε ευχαριστω πολυ φιλε μου.να σαι καλα! πολυ ομορφο και θετικο αυτο που ειπες,δεν το χα σκεφτει ποτε ετσι.
gewrgia ana Να κρατάς ευλαβικά τις στιγμές που επανέρχεται. ...και όταν είναι χαμένη να της λες πάντα ότι την αγαπάς. ....Η γιαγιά μου είχε άνοια και πριν το τέλος δεν μας αναγνώριζε....αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να της το λέω μέχρι την τελευταία της στιγμή....γιατί ακόμα και αν η ίδια το ξεχνούσε ή με ξεχνούσε έπρεπε να της το θυμίζω....οπότε να χαίρεσαι όταν θυμάται. ...Είναι στιγμές ευτυχίας και για τις δυο σας....
Απο τις χειρότερες αρρώστιες είναι η άνοια. Είχε και ο παππούς μου για αρκετά καιρό και πέθανε πριν 2 χρόνια. Δυστυχώς τα τελευταία στάδια της ασθένειας είναι πολύ άσχημα, γι'αυτό κράτησε στη μνήμη σου και τις αναλαμπές και όλα όσα σου λέει τώρα που μπορεί και μιλάει. Μακάρι να μην ήμουν μικρή όταν ο παππούς μου άρχισε να αρρωσταίνει και να είχα προλάβει να τον γνωρίσω περισσότερο. Καλό κουράγιο Γεωργία.
Καμιά φορά οι σιωπές ακούγονται πιο πολύ απ' τις φωνές...
σπανια ακους ενα πολυ ωραιο τραγουδι κ σκρολαρεις στα σχολια κ βλεπεις διαμαντια απο ατομα που λενε το τι νιωθουν ενω το ακουν
Έχεις πολύ δίκιο.
Μετά από τόσα χρόνια το λατρεύω αυτό το τραγούδι. Μου θυμίζει την αγάπη μου, τα νιάτα μου και την αθωότητα εκείνης της εποχής
Ναι έτσι.. Αυτό... Τα νιάτα μας θα αθώα χρόνια μας!!!
με πλημμυριζει μια γλυκια μελαγχολια καθε φορα που ακουω αυτο το κομματι....
υπενθυμιζει δυστυχως οτι ολα τα ωραια εχουν καποτε ενα αδοξο τελος!!!
Παιδιά, για όλους εμάς που μας λείπει κάποιος, να θυμόμαστε πως αυτό που μας λείπει δεν είναι το συγκεκριμένο άτομο, αλλά τα συναισθήματα που έχουμε συνδυάσει με ανθρώπους, μέρη και εμπειρίες. Και επίσης να θυμόμαστε πως, ως νεότεροι, αισθανόμασταν τα πάντα πιο έντονα. Μην κολλάμε σε άτομα, μπορούμε να ξανανιώσουμε το ίδιο με νέους ανθρώπους στη ζωή μας. Απλά πρέπει να τους αφήσουμε να μας "αγγίξουν" όπως όταν είμασταν νεότεροι και αθωότεροι.
είπες ότι έχω μέσα στο μυαλό μου αυτήν τήν στιγμή, να σαι καλά ρε μπαγασα..
💪👏
το πιο ευστοχο σχολιο που εχω δει ποτε.ειναι οτι ακριβωσ δεν μπορεσα να εκσηγησω τουσ τελευταιουσ μηνεσ...που ολα απλα αλλαξαν..σευχαριστω ρε φιλε για τα απιθανα σου λογια που ειναι τοσο αληθηνα
Σωστότατος!!
τι ωραια λογια ekok
Δεν θέλω να έρθουν οι γιορτές.... δεν αντέχω αυτόν τον κόμπο στο λαιμό και χαμόγελα που κρύβουν πόνο... πόνο και θλίψη...μη μας ξεχνάς σ αυτή τη χώρα που ναυάγησες....ελπίζω να περνάς όμορφα.μας λείπεις...
Να είστε όλοι καλά ρε... Και όσοι δεν έχουμε επαφές πια εδώ κάτω... Και όσοι είστε "πάνω". Αγάπη.
Καλά ρε
..Παλιά φωτογραφία ..Στην άδεια παραλία ..Σιωπή ..Ήρθα εδώ που ξάπλωνες ..Στο σημείο που μ' αγκάλιασες ..Που μ' άγγιξες για τελευταία φορά .. Όλο μου το είναι ήσουν ..Κοιτάζοντας την θάλασσα αναπολώ όλα μας τα καλοκαίρια .. Κι όχι μόνο .. Αστέρι μου.. Αυτό που ζήσαμε εμείς θα το φυλάξω για πάντα στην καρδιά μου ..Καρδιά μου..
Όταν μιλάει η αταξία
η τάξη να σωπαίνει.
Έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Κική Δημουλά.
...
Το ακούω όσο θυμάμαι τη ζωή μου και έφτασα 37 να το ακούω ακόμα και τα μάτια μου να μην συγκρατούν τα δάκρυα. Εκεί, δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή να αγγίζει τη ψυχή μου. Ευχαριστούμε Παυλάρα.
Το αγαπημένο σου τραγούδι................ Ήσουν μόλις 15 χρονών................ Έφυγες από τροχαίο δυστύχημα............ Ήσουν παιδί ακόμα............ Έκανες όνειρα......... Μάρκο δεν έχεις φύγει ποτέ από κοντά μας............αυτό το τραγούδι θα σε φέρνει πάντα κοντά μας.............. 06/12/1998
Και ποιος να το έλεγε και να το πιστέψει ότι μετά από 20 ολοκληρα χρόνια ((21/05/20))θα έρθει κοντά σου και ο Μανώλης ...........και εκείνος από τροχαίο.............. πλέον είστε μαζί περνάτε όμορφα έχετε τόσα πολλά να πείτε.......... Να μας προσέχετε........... Ελπίζω να περνάτε καλά.......... Κάποια στιγμή θα συναντηθουμε και πάλι όλα τα φιλαράκια................ Καλή αντάμωση 😢😢😢
Εντάξει τα έχουμε πει όλα στα σχόλια πιο κάτω.. Μαρεσει που αυτό το κομμάτι είναι σαν μνημείο για όλους μας..Μας ενώνει με ένα μοναδικό τρόπο...Επίσης με εντυπωσιάζει το ότι αγγίζει διαφορετικούς ανθρώπους.. Μέχρι κ πιο οι σκληροί πιστεύω αφήνονται να τους παρασύρει..
Έργο τέχνης πραγματικά
Ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα είναι τόσο γλυκός , αγνός , ευγενικός και ατόφια καθαρός ψυχικά όσο αυτό το κομμάτι αυτής της καταπληκτικής μπάντας.
Ένα ΕΕ
ς
"Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες.......παιδί." γιατί όποτε το ακούω σε θυμάμαι, γιατί όποτε μου λείπεις κοιτάω τον ουρανό και ξέρω ότι είσαι δίπλα μου.....και ας μην σε βλέπω......15 χρόνια και είναι σαν χθές ....... που πήγες εκεί ψηλά!!!!
Αυτό το τραγούδι είναι για όλα όσα δεν είπαμε...Γαμωτο.. Έπρεπε να τα πούμε..
δεκαπεντε χρονια που εισαι ψηλα...ημουν τεσσαρων οταν εφυγες,,,δεν ξερω αν μ' ακους...αν με βλεπεις οταν ερχομαι κοντα σου..κανεις δεν με πιστευει οταν λεω πως σε θυμαμαι...πως μου λειπεις...θα ηθελα να ησουν εδω...να δεις τι εχω καταφερει...εστω για μια φορα...μου λειπεις τοσο πολυ...
Μ' αυτά μεγαλώσαμε... Και τώρα? Παλεύουμε να μη μεγαλώσουμε άλλο μάλλον....
Βιαζομασταν να μεγαλώσουμε... κανείς δε μας είπε πως είναι παγίδα..
ΣΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑΣ
Αχ,ναι συμφωνώ απόλυτα
Πόσο δίκαιο έχεις
Με μια πρόταση τα είπες όλα..
Η πιο όμορφη σιωπή! Πόσα ταξίδια έκανε το μυαλό μ'αυτό το κομμάτι..
Ένα απ τα καλύτερα ελληνικά κομμάτια όλων των εποχών στην Ελληνική ροκ -και γενικότερα ίσως-!
Ο πατέρας μου άκουγε μόνο λαϊκά αλλά όταν έβαζα αυτό το τραγούδι έκλεινε τα μάτια του το άκουγε και χαμογελούσε μου λεγε να ζω τα όνειρά μου όπως τα θέλω και να λέω αυτό που αισθάνομαι σε άτομα που αγαπώ γιατί η ζωή περνά πολύ γρήγορα και θα το μετανιώσω δυστυχώς τον έχασα πολύ νωρίς χωρίς να του πω αυτά που νιώθω σαν γιος προς πατέρα καλό ταξίδι πατέρα μου ❤❤❤😢😢😢
την αγάπη μου
ενα τραγουδι που σου βγαζει στην επιφανεια τους μεγαλυτερους πονους σου!Νομιζεις πως τους ξεφορτωθηκες αλλα ειναι παντα μεσα σου κ εμφανιζονται με δακρυα στα ματια!
Μου λειπεις μανα..Ησουν η καλυτερη μου φιλη.
κάποιος κάποτε μου είπε ότι αυτό είναι το πιο μελαγχολικό τραγούδι που υπάρχει....είχε δίκιο τελικά ....
🖤
Αυτό ή το "άνθρωποι μονάχοι"?.. Δύσκολο debate
'Απώλεια' το ισχυρότερο συναίσθημα.. Σε τσακίζει....
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή....
Τελευταίος φοιτητικός μου χρόνος στην Θεσσαλονίκη. Και πονάει.....
"Θυμάμαι που γελούσες...να μείνω μου ζητούσες παιδί..."
Μα μεγάλωσα απότομα. Άγρια. Βίαια. Και είναι βραδια σαν κι αυτα,που θυμάμαι τα χρόνια που ήμουν παιδί. Τα ανέμελα χρόνια😔🥺
Η ζωη μας βαζει μερικες φορες σε δυσκολες δοκιμασιες και εμεις πρεπει να τις υποστουμε με οποιο κοστος! Η ζωη ειναι μικρη και πρεπει να την ζησουμε οπως θελουνε να την ορισουμε εμεις!!!
Ώρες ώρες νομίζω πως αν ένα τραγούδι με χαρακτηριζε ολοκληρωτικά θα ήταν αυτό! Ειναι εκπληκτικό, γεμάτο συναίσθημα και αλήθεια
Το άκουγα όταν ήμουν φαντάρος. Μέσα από τον φράχτη, το απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος και χαλάρωναν τα πράγματα και σκεφτόμουν την (μετέπειτα) γυναίκα μου. Πόσο γλυκά έκοβα τις φλέβες μου...
Λείπεις μπαγάσα, εκεί ψηλά !
ημασταν μικρα παιδια...
για σενα μαλλον δεν αξιζε και τα παρατησες...
πλεον ειμαι με καποιον που με αγαπαει πραγματικα. Μετα απο τοσα χρονια ομως ακομα σε σκεφτομαι..ν'σαι καλα και ελπιζω να εισαι ευτυχισμενος
αυτο το τραγουδι τα λεει ολα..
Καψούρα ακόμα?
Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί..Τι υπέροχοι στίχοι..
Αφιερωμένο στον αρραβωνιαστικο μου που ειμασταν μαζί 1 χρόνο. Ήταν το καλύτερο παιδί και έφυγε τόσο αιφνίδια. Καλό ταξίδι αγγελούδι μου. Μάλλον ήθελε να σε πάρει μαζι του ο Θεούλης γιατί ήσουν το καλύτερο παιδί του κόσμου. Σε αγαπώ...❤ και θα σε αγαπώ παντα
Πόσες πικραμένες ψυχές βρήκανε καταφύγιο σε αυτό το τραγούδι....
***** tpt de vrikane ..apla parapanw mikses
***** ΠΟΛΛΕΣ...............
πολλες
Lefteris Greece πολλές
mia moutza πολλες μυξες
Αυτό που μας στοιχειώνει όλους δεν είναι οι λέξεις τελικά αλλά η σιωπή.. ως αυτά που δεν είπαμε η ως απάντηση που την πήραμε.... 11/3/2020
Η νοστάλγια λένε πολλοί ότι δε σε αφήνει να ζεις το παρόν, όμως μερικές φορές είναι εκείνη η νοσταλγία που σε κάνει να θες να δημιουργήσεις ένα καλύτερο παρόν.....γιατί ακούγοντας αυτά τα τραγούδια που γεννάνε εκείνα τα συναίσθηματα θα ήθελες να τα ξαναζήσεις....
Το καλύτερο σχόλιο εβερ
αυτο το τραγουδι με κανει να ταξιδευω για λιγο μεσα στο μυαλο κ την ψυχη της γιαγιας μου που πασχει απο ανοια τα τελευταια χρονια...μελαγχολια,νοσταλγια μα παντα απειρη αγαπη για τις στιγμες που εχουμε περασει και περναμε μαζι...να σε προσεχουν οι μαγισσες γιαγιακα μου εκει στη χωρα που ναυαγησες..σ αγαπαω το ιδιο πολυ οπως στην παλια φωτογραφια...
Πόση ευαισθησία έχουν τα λόγια σου....
My Greek woman sent me this and I absolutely loved it!
«Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας,όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του. Μας κοιτάζει με ένα ντροπαλό χαμόγελο, σαν να ζητάει συγγνώμη που ξέχασε. Δεν παραπονιέται ποτέ. Απλώς κάπου κάπου τα βάζει με φανταστικούς εχθρούς. Η βιωμένη ζωή του εμφανίζεται ξαφνικά , όμως , κρατάει λίγο. Μετά πάλι σκηνοθετεί - κάθε φορά αλλιώς - τα σπαράγματα της μνήμης. Συναινώ με τις μεταβαλλόμενες βεβαιότητές του, τι νόημα έχει να τον διορθώνω; Του αρέσει πάντα ο ήλιος και το κρύο νερό. Προτιμάει τα γνώριμα φορεμένα ρούχα του, τα καινούργια τα αντιμετωπίζει όμοια με αφιλόξενο τοπίο. Απορεί με τα κλειστά διαμερίσματα. «Πού πήγαν όλοι, γιατί τα αγόρασαν αφού θα έφευγαν;» αναρωτιέται αναστατωμένος». «Η κρίση , πατέρα». Μερικά χρόνια πριν κουβεντιάζαμε γι’ αυτήν, τώρα μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει παιδιά . Και εκείνα - γνωστά, άγνωστα - τον αγκαλιάζουν ανεπιφύλακτα. Τον κοιτάζω διαπεραστικά μήπως τον φέρω πίσω από την άγνωστη χώρα. Είναι μεγάλη η απόσταση και πια δεν γίνεται να γυρίσει. Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του. Μιλήστε με τους δικούς σας όσο είναι καιρός. Μπορεί να σας τους κλέψει αυτή η καταραμένη ομίχλη του μυαλού».Ενα κείμενο της Μαρίας Χούκλη ❤
💔
Μια σιωπή που ξυπνά τα πιο δυνατά συναισθήματα και ξεθαβει τις πιο μακρινές αναμνήσεις...θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί...♡
Έναν χρόνο σιωπή έναν χρόνο χωρίς εσένα και μας λείπεις πολύ αδερφέ μου 😭😭😭😭
Τόσο ευαίσθητο άκουσμα, υπέροχοι στίχοι που αγγίζουν κάθε σημείο της ψυχής μας .
Κάθε φορά που ακούω αυτό το κομμάτι θυμάμαι τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Ήταν ένα αγαπημένο του κομμάτι! Ποτέ δεν με πίστεψες! Ποτέ ίσως δεν σε κατάλαβα! Πάντα θα είσαι μέσα στο μυαλό, την ψυχή και την καρδιά μου! Κι ας πέρασαν χρόνια! Όσα κι αν περάσουν! Ας είσαι καλά!
Καλό σου ταξίδι παππού μου.... Θα σε θυμάμαι πάντα με το χαμόγελο που μου χάριζες καθε φορά που σε κοιτούσα στα ματια... Πόση αγάπη χωρίς να χρειάζεται να πούμε τπτ... Καλή αντάμωση... Σ'αγαπώ... Το χριστινακι σου
6 μηνες και ακομη με στοιχειωνει αυτο το " αντιο" που δεν προλαβα να του πω ...
αυτη η σιωπη ειναι που μας κατεστρεψε..!
πως καταντησαμε ετσι ρε?ελεγες ελεγες ελεγες και τωρα μια σιωπη...
Κάθε φορά που άκου αυτό το τραγούδι , μετά από τόσα χρόνια πάντα διαβάζω τα ίδια και τα ίδια σχόλια. Το ίδιο μαγικά
Οσα χρονια κι αν περασουν παντα θα με πορωνει.
Ανατριχιαζω απο το πρωτο δευτερολεπτο ....
Καλό ταξίδι Πατέρα...Μόνο σιωπή και θλίψη τώρα πια...
Κάπως έτσι έφυγε ένας πολύ αγαπημένος φίλος μου πριν από λίγες μέρες....Στο βυθό....Ακριβώς όπως και το τραγούδι. Το οποίο το λάτρευε.Ποσο σημαδιακό....Καλό ταξίδι Αντώνη.Καλη αντάμωση...
Θείε πέρασε πολύς καιρός... πάλι καλά προλάβαμε και ανταλάξαμε το ποιο σημαντικό πράγμα... σας αγαπάω όλους είπες και άλλα πολλά... και σου απάντησα...
ασυμβίβαστος, επαναστάτης στην ζωή και πολύ ευαίσθητος... θα σε αγαπάω για πάντα σε ευχαριστώ για όλα...
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΕΡΩΤΕΣ!!!
μου λειπεις πολυ ..πλεον σε βλεπω μονο σε μια φωτογραφια .. και τωρα μονο σιωπη ..σ αγαπω πολυ και μου λειπεις μακαρι να εισαι καπου και να με βλεπεις ελπιζω να μην πονας πια ...να εισαι καλα
Σιωπή, χιλιάδες λέξεις σε μία.
Πόσο δίκιο έχεις!
μανουλα μου, ξερω πως μια μερα θα γυρισω εδω, με τα ιδια δακρυα που εχω σημερα διπλα σου. δεν μπορω να ελπιζω αλλο. σαγαπω
Μπαμπακα μου θα σ'αγαπω για παντα.....οσα χρονια και αν περασουν.....
Στη φιλη μου Βασιλική που εφυγε 29.ο6.2018 απο τοτε αλλαξε η σκεψη το συναισθημά μου ολη η ζωή μου αλλά παντα μεσα στη σιωπή με προστατευει με αυτο το γλυκο της χαμογελο .. στα ονειρά μου .Να λετε αυτα που αισθανεστε εκει που θελετε γιατί ερχεται καποτε & απροσμενα η κραυγή και γινεται σιωπή!
Κάθε τραγούδι είναι μαγικό και αυτό είναι άλλο ένα.Όλα τα σημαντικά στην ζωή σου έρχονται απρόοπτα χωρίς να τα καταλάβεις και με ένα χαμόγελο τους σου αλλάζουν την ζωή !για μένα υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος που τον αγαπάω πολύ.!
ΥΓ:για την καλύτερη φίλη του κόσμου που με έκανε ευτυχισμένη με την παρουσία της !💝(είμαι πολύ τυχερή που σε έχω !)😊💗
Όσες φορές και αν το ακούσεις πάντα το ίδιο συναίσθημα. ♡
Μου φέρνει αναμνήσεις..που έχουν χαθεί στο χρόνο...σαν τον αφρό της θάλασσας που αφριζε τόσο ωραία στον καλοκαιρινό ήλιο αλλά όταν έσκαγε το κύμα χανόταν και γκρέμιζε και κάστρα που είχαν όνειρα και τα έκαναν παιδιά!!!
καμιά φορά το να σε καταλαβαίνει κάποιος που δεν γνώρισες ποτέ είναι η μεγαλύτερη βοήθεια για ένα ακόμη χαμόγελο...σε ευχαριστώ.... :)
Only silence... Siopi, nostalgia, such a beautiful song touches the soul
Θυμάμαι που γελόυσες να μείνω μου ζητούσες παιδί......
καθε μερα θα σε αγαπω
Πόσο θα ήθελα ένα τελευταίο τηλεφώνημα σου. Να ακούσω να λες για τελευταία φορά το όνομα μου. Μόνο αυτό...... Α ρε μάνα....
Βασίλης Αγγελο με διέλυσε το σχόλιο αυτό ..... σου στέλνω την αγάπη μου κι ας μη σε ξέρω ψυχούλα μου ...
Γερά Βασίλη...
απτα λιγα τραγουδια που δεν θελω να τελειωσει μολις παει να τελειωσει το γυρναω πισω να το ξανακουσω φοβερο απλα τιποτα αλλο.........
Αυτό το τραγούδι χαρακτηρίζεται ως ΖΩΗ περισσότερο και όχι σαν τραγούδι.Είναι κάτι υπέροχο και πιστεύω οτι κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να γράψει και να ερμηνεύσει έτσι ένα τραγούδι.
Η μεγαλυτερη αγαπη μεχρι σημερα και για παντα!!!Υπεροχος ζωγραφος τραγουδαει για μας
Μανούλα μου σε έχασα από κοντά μου αλλά θα είσαι πάντα στο μυαλό και στη καρδιά μου!💔12/2/2023
Μόνο εγώ νιώθω ότι αυτό το τραγούδι δεν έχει τέλος;...Και μόλις φτάνει το τέλος ''δυστυχώς έχει όντως τέλος''
2024....και θα συνεχίζω να το ακούω όσο ζω.......
"..λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα..." Καλό ταξίδι παππού μου..
Αρε τα νιάτα πώς περνάνε!!! ευτυχώς που μεγαλώσαμε με τέτοιες κομματαρες
Πανέμορφο... Και πόσο ωραία μελωδία..
Όταν ο φόβος γίνεται σιωπή, ο έρωτας δεν έρχεται ποτέ!
Και χάνονται οι όμορφες στιγμές!
Λείπεις σε όλους μας μα πιο πολύ στα παιδιά σου.ευχομαι να τις βλέπεις από εκεί που είσαι κ να τις καμαρώνεις......17/8/2017
Μπορεί να ταιριάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά ποτέ δεν έζησα αυτό που ήθελα πιο πολύ, ποτέ δεν είπα το πιο όμορφο απ΄όλα.. Άρα ποτέ δεν θα κοιτάξω πίσω και θα πω αυτούς τους ωραίους στίχους του Παύλου..
Πώς μερικοί άνθρωποι συμβιβάζονται με μια σχέση σαρκική..;
Σε ευχαριστώ όπως και να΄χει..
Δεν εχει υπαρξει μια φορα που ακουσα αυτο το τραγουδι χωρις να ανατριχιασει ολη μου η υπαρξη
ονειρικό ...μαγικό..απο τα καλυτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ
απο 4 φορες το ακουω καθε μερα..
αυτο το τραγουδι σιγοψυθιζω απο το πρωι.... 24/7/2018
εθνικος ελληνικος θρηνος για ολους αυτους που "ναυαγησαν" μαζι με τα παιδια τους ξαφνικα μεσα στην πυρινη λαιλαπα ....
Θυμάμαι που γελούσες... Να μείνω μου ζητούσες... Παιδί...
Μετράω μέρες να γυρίσεις... ΣΑΝ ΠΑΙΔΊ...
Θυμάμαι εκείνη την νύχτα που κοιμόμασταν αγκαλιά που με εσφιγγες ακόμα κ στον ύπνο σου... Κ εγώ γκρινιαξα γιατί ιδρωναμε κ οι δύο κ δεν μπόρεσα να ξεκουραστώ καλά, σου είπα κοιμήσου ήσυχα δεν φευγω... Κ μου είπες... Εγώ δεν θέλω την ησυχία μου... Την είχα δύο χρόνια...
Κάθε φορά που πλησιάζω θάλασσα κ μυριζω την αλμύρα... Αναπολώ την μέρα που σε αφήσαμε στο λιμάνι... Καλή τύχη σπουργιτακι μου... Με την βοήθεια του Θεού... ❤️
Αφήνει το ίδιο κενό και επώδυνο συναίσθημα με το street spirit των radiohead...
2 καταπληκτικά τραγούδι από 2 καταπληκτικες μπάντες...
jojo
Μου λείπεις, μου λείπουν οι στιγμές μας. Μου λείπεις εσυ. Που έκανες τη ζωή να αποκτά το νόημα που της αξίζει 💖
Υπέροχο Τραγούδι...!!!Απλά σε ταξιδεύει....!!!
Παλιά φωτογραφία ... Σιωπή Σιωπή με την πιο όμορφη μελωδία που σε ταξιδεύει στην δική σου Σιωπή ....
Αυτό το τραγούδι δε με μελαγχολεί απλά, μου ραγίζει την καρδιά...
Θυμάμαι που γελόυσες να μείνω μου ζητούσες παιδί..........:-)
Μου θυμίζει εσένα με τα υπέροχα μαλλιά και την τόσο ξεχωριστή ομορφιά,ακαταμάχητη.Πότε δεν είχα την ευκαιρία να σου τα πω όλα αυτά που ένιωθα και ήθελα να νιώσω.Πράγματα διαφορετικά,μοναδικά.Ίσως είναι καλύτερα έτσι τι να πω.
Μου λείπεις πολύ...Και ας πέρασαν πέντε χρόνια!!! Πάρα πολύ...
Ήσουν το στήριγμα Μου!!! Καμία φορά κοιτάζω στον ουρανό και σκέφτομαι με βλέπεις άραγε? Με ακούς? Σου μιλάω μα απάντηση δεν παίρνω ...ουτε καν στα όνειρά μου....εφυγες μια και καλή, εξαφανίστηκες! Μπορεί να σε έχω κάθε μέρα πανω μου μα μου λείπεις!!!!
Και το χειρότερο είναι ότι νομίζω πως κανένας δεν με καταλαβαίνει όπως Εσύ!
Μια ματιά σου μου έφτανε!! Δεν χρειαζόμουν λόγια!! Δεν σε ξεχνώ!!
Είναι πραγματικά πολύ δύσκολα χωρίς εσένα. Σου το λέω κάθε μέρα μα απάντηση δε παίρνω!!!
N. B. 😔...
😢😢😢
το παρουσίασες τόσο παραστατικά με το εξαφανίστηκες μια και καλή, μου διάλυσες την καρδιά.
Ακόμα περιμένω να έρθεις να σε δω αλλά.... Ακόμα στο περίμενε ειμαι! Θέλω να έρθεις για να σου πω ότι το παιδί μου θα πάρει το όνομα σου.. Ελπίζω μέσα από το παιδί μου να βλέπω εσένα... Θέλω να σε δω να χαίρεσαι... μου λείπεις τόσο πολύ και αυτό είναι τόσο βασανιστικό..
Κομμάτια με έκανες
Τι όμορφα συναισθήματα που δημιουργεί...χωρίς να ξέρεις γιατί και χωρίς να τα έχεις ζήσει ποτέ...Κάποτε...ίσως...ποιος ξέρει...
Ακόμα σ’αγαπώ και αφού δεν μπορώ να στο πω το γράφω εδώ
Μικρός με αυτό με νανουριζε ο μπαμπάς μου
το μόνο τραγούδι που βγάζει εικόνες μέσα από του στοίχους για έμενα!
13/02/15 μπαμπά μου, λείπεις...
Antwnia N Σε νιωθω Αντωνία συλλυπητηρια
Συλλυπητήρια
......
συλλυπητήρια!!!
σαγανάκι