De Ossenmarkt - de bouw van een parkeergarage - Beno’s Stad 3 (8-10-1998)

De bouw van een parkeergarage op de Ossenmarkt is in het najaar van 1998 de reden om een Beno’s Stad te wijden aan de geschiedenis van die plek. Beno Hofman vertelt daarbij over diverse bijzondere mensen die ooit aan het plein woonden. #BenosStad
► Beschrijving
Meer dan een jaar was de Ossenmarkt een vijftien meter diepe kuil.
In de kuil werd een parkeerkelder gebouwd voor 380 auto’s.
Nu is de kuil weer dicht en wordt de Ossenmarkt opnieuw aangelegd.
Het wordt een fraai stadsplein met mooie bomen.
Een kuil graven voor een ander.
Dat deze ze hier ruim vierhonderd jaar geleden ook al.
In die tijd waren de Spilsluizen, het Lopende Diep en de Noorderhaven de vestinggracht van Groningen.
Maar vanwege de Tachtigjarige Oorlog vertrouwden ze het zaakje niet en besloten ze een extra grachtje te graven.
Hier op deze plek.
Probleem was alleen dat in die tijd nog eb en vloed was in de vesting.
En dat betekende dat na vier jaar het hele grachtje al was dichtgeslibd en moest de schop opnieuw de grond in.
Vorig jaar bij de graafwerkzaamheden hebben ze dat teruggevonden, het eerste en het tweede grachtje.
En het leuke is nu dat ze de profielen van die beide op de wand van de parkeergarage gaan aanbrengen.
Kijk hier liep het grachtje.
Dit grachtje werd aan het begin van de zeventiende eeuw dichtgegooid omdat de stad toen flink uitbreidde.
De stad werd twee keer zo groot ongeveer.
In die nieuwe stadsuitbreiding werd in 1620 de Ossenmarkt aangelegd en er werd een beestenmarkt gehouden tot het eind van de vorige eeuw.
Toen ze de kuil hier groeven vonden de archeologen ook allemaal voorwerpen want ook vroeger verloren de mensen weleens wat.
En je sleutel verliezen is natuurlijk nooit leuk.
Ook deze lepel kwam uit deze kuil tevoorschijn.
Nog bijna helemaal gaaf. Nou ja, paar kleine gaatjes dan maar voor de rest zo te gebruiken.
Maar het waren natuurlijk toch vooral soldaten die hier rondliepen voor de verdediging van de stad.
En die gebruikten dingen zoals dit, een vierponder, nog niet gebruikt, helemaal gaaf, zo in de gracht gerold.
En kleine kogeltjes werden ook gevonden zoals dit kleine musketkogeltje.
Maar deze is zeker niet gebruikt want dat kun je zien aan het propje wat er nog op zit, het gietpropje.
Dat moest er eerst afgeknepen worden want anders liep die vast in de loop.
Ziet dit is de Ossenmerckt.
Ik moet dit schoone plein te voet eens omme reizen.
Oh wonderlijk gezicht.
Hier ziet men uit paleizen en tempels hemels hoog.
Ben ik hier in een stad of een koningshof.
Ik zie bos en wandelpad.
Dit paleis was er 1741 toen Quintijn Pabus zijn gedicht over de Ossenmarkt maakte nog niet eens.
Het werd een paar jaar later in opdracht van Jan Albert Sichterman gebouwd.
Het was kolossaal voor die tijd.
Voor nu eigenlijk veel te groot zodat het linkergedeelte wat toen koetshuis was nu iets aparts is.
Dat geldt ook voor de rest van het pand.
In deze tijd is het niet meer te betalen voor één familie, vandaar dat het gewoon gesplitst is.
Je ziet nu duidelijk de scheiding.
Aanvankelijk was er één voordeur en nu zijn het er twee.
Dit paleis is in het midden van de achttiende eeuw gebouwd in opdracht van Jan Albert Sichterman.
Sichterman was een geboren en getogen stadjer maar hij moest de stad ontvluchten
Dat kwam, hij was samen met een ander van zijn compagnie verliefd geworden op een meisje.
En toen volgde er een duel.
Maar in dat duel stak Sichterman iets te enthousiast op zijn tegenstander in en die ging dood.
Sichterman had de keus of veroordeeld worden of naar de Oost gaan, naar Indië.
Hij koos voor het laatste en daar pakte hij het slim aan.
Hij trouwde met de dochter van de directeur van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.
En toen werd hijzelf ook directeur.
Hij werd schatrijk.
Toen zijn straf één keer verjaard was, keerde hij met zijn familie terug naar Groningen en betrok die grote huis wat hij dus had laten bouwen.
In Groningen liet hij zich rondrijden in een vergulde koets met wel zes paarden ervoor en met personeel wat hij uit Bangladesh had meegenomen.
Jan Albert Sichterman strooide hier vanaf het bordes kwistig met geld naar het volk dat naar zijn huis toekwam.
Maar misschien deed hij dat wel een beetje te kwistig want toen hij dood ging in 1764, toen liet hij alleen maar schulden na.
Alles moest verkocht worden, onder andere zo’n vierhonderd schilderijen die er in huis waren.
Lees verder
www.oogtv.nl/uitzending-gemis...
► Wil je meer nieuws en verhalen over Groningen? Abonneer je (gratis) op ons kanaal!
ua-cam.com/users/rtvoog?s...
► Volg OOG ook op onze andere kanalen:
Website - www.oogtv.nl/
Instagram - / oogtv
Facebook - / oogrtv
Twitter - / oogtv
OOG Groningen
Elke dag het laatste nieuws, verhalen, foto’s, video’s en meer over en voor Groningen!
#OOGGroningen #Groningen

[@sebastiaanbijl111]

Mooi filmpje3

[@dbs1377]

Dat is bekend huis.
Die heb ik nog geschilderd aan de achterzijde toen ik nog werkte bij de gemeente.
Zat zelfs hele oude verf op.