ӨМІР ӨТКЕЛДЕРІ (2-бөлім)

Өмірдің басқа атауы жоқ! Өмірдің аты-өмір! Әр адам өз өмірінің суретшісі, өз бақшасының бағбаны. Кей жағдайда барлығын басынан бастағыңыз келіп, жан-дүниеңіз құлазып сала береді. Бүгінгі әңгімемнің кейіпкерінің қазыргі күйі тура осылай. Өткеніне өкпе-реніш, өкінішпен қарайды. Өмір жылау, күрсіну күлкіден тұратын болса, Айнаштың өмірінде күрсіну басымырақ.
Алайда өмір тоқтаусыз ешкімге білдірмей өтіп жатады. "Көп адам өзінің өмірге не үшін келгенін, не үшін өмір сүріп жатқанын білмей, өмірден өтіп кетіп жатады"-деп Джан жазғандай сол өзен ағынында кейбір жан өз арнасын тауып жатса, кейбіреулері бастарын тасқа да, жарға да ұрып өз жолын таба алмай жатады. Соңғысы әрине өте өкінішті.
Өмір-күрес! Ең бастысы "дүние алма-кезек"-дегендей жалғандағы барша қиындықтың уақытша екендігін ұғынып, өмір атты кемеде қатарыңнан қалмай, жолыңда кездескен қиындықтардың барлығын да жеңе білу керек. Өзен ағымымен тек өлі балық қана жүзеді екен.
Айнаш қазыргі таңда, өмірде өз орнын тауып, сүйікті жар, көпбалалы ана атанып отырса да, өткен өмірінің көлеңкелі кезеңдерін ұмыта алмай, жан-дүниесі құлазып, көзіне жас алатын кездер болады дейді. Жүрегі тыныштық таппай, өткеннен қалған жараның орны жазылмағанға ұқсайды. Сол себепті маған хабарласып, екеуміз Айнаштың өткенінен біраз сыр шертіп едік.
Айнаш "Дәл қазыргі ақылым, сол кезде болғанда ғой, сонда қазыр өкінетіндей қателіктерге бой алдырмас едім"-дейді. Алайда Айнаштың өмірінің осылай өрбуіне өміріндегі жақын жандардың да септігі бар еді.
#өмірөткелдері
#өмірденалынғанәңгімелер#болғаноқиға