Ja bym jeszcze dodała do tej listy zmiana pracy lub rozwój zawodowy . Ja żałuję że podczas starań nie zmieniłam pracy ,nie rozwijałam się zawodowo bo po co 😒??? przecież ,,zaraz będę w ciąży ". I tak zleciały dwa lata w zawodowym zawieszeniu zanim upragniona ciąża się pojawiła . Dzięki dziewczyny za film 😘😘😘😘
Dziękuję za Waszą otwartość, Dziewczyny. Ciekawostka: kiedy siedziałam i modliłam się o pomoc w temacie naszych starań o dzidziusia, 15 minut później wyskoczyła mi reklama Akademii Płodności na FB, więc liczę na to, że z Bożą pomocą + Waszą dietą - UDA SIĘ! :)
Bardzo żałuję, że spędziłam 8 miesięcy w robocie, której nienawidziłam, która mi tylko przyspozyla nerwów i smutków, bo "zaraz będę w ciąży i muszę mieć umowę o pracę aby mieć płatne L4 i spokój finansowy".
@@ksakoe Zmieniaj jak najszybciej. Uwierz mi, że ulatwi Ci to zajście w ciążę. Spokój psychiczny wygrywa. Nie ma co pracować w znienawidzonej pracy z nadzieją że" zaraz coś się stanie takiego ze będę mogła do niej przestać chodzić "
Mam to samo, 1.5 roku siedzę w pracy, która chciałabym zmienić, ale ciągle czekam na tą chwilę, kiedy będę mogła iść na L4... Czas nieokreślony, kasa i niepewna gospodarka trzymają mnie jeszcze w tym miejscu... Po prostu teraz się boję odejść
Dziewczyny ja tak 3 lata ponad siedzę w robocie której również nienawidzę, od 3 lat ponad nie mogę zajść i ciągle mam nadzieję że już za chwilę itd. teraz dopiero powoli się budzę i mam zamiar też skorzystać z psychologa bo jednak sama chyba tego nie ogarnę.
Dziewczyny, kobietki, staraczki ja bym jeszcze dodała żebyście zawsze powtarzały że jestescie piękne mądre i przede wszystkim silne. Jeśli ktoś Wam mówi że obłędnie wyglądacie to nie zakrywajcie sie swoja skromnoscia. Pierś do przodu i tak jestem fantastyczna. Dbajcie o siebie i po prostu kochajcie siebie nie zapominając przy tym o swoich najbliższych. Za każdą z Was trzymam kciuki i każdego dnia modlę się o cud Wasz i swój. Dziękuję Zosi i Ani za Akademię, za filmy, po prostu dzięki! Jesteście jak "anioły które dodają NAM staraczką skrzydel gdy nasze zapomniały latac..."❤❤
Dziewczyny! Dzięki za ten filmik. Jesteśmy ciągle w trakcie starań i już przeszłam kilka faz z tego co mówiłyście. Na początku nie chciałam zmieniac pracy, bo i tak "zaraz będę w ciąży", pamietam nawet że zawiesiłam z tego samego powodu kupowianie nowych ciuchów, bo i tak zaraz będę kupować ciążowe, to samo z odchudzaniem i sportem - po co skoro i tak zaraz będę w ciąży i przytyje. Generalnie zawiesiłam wszystko - całe szczęście teraz już wszystko odwiesiłam i uruchomiłam spowrotem życie ale trwało to pewnie z dobry rok. Jeśli chodzi o relacje z Bogiem to miałam różne etapy - od wkurzania się na niego, wykrzykiwania mu wszystkiego, poprzez gorliwe modlitwy przez wstawiennictwo św. Dominika aż w reszcie do momentu w którym jestem czyli zwiątpienia (nie jest to tylko kwestia starań ale chyba też tego wszystkiego co się dzieje w koło KK - stosunek do osób LGBTQ, molestowania itp). Jak to się wszystko skończy - nie wiem ale tak jak mówicie - staram się żyć najpełniej jak się da i nie dać zabrać niepłodności wszystkiego co mam w zyciu najlepsze!
Dobry film, Ja działam, uświadomiłam sobie, że owszem dziecko jest dla nas ważne ❕, ale pokochaliśmy się jako jednostki. Mój mąż nadal jest tym samym, choć jest mu trudniej z racji poczucia męskości itp, wiem się się uda. Dużo rozmawiamy i prowadzimy normalne życie, też towarzyskie, a na około same dzieci, plus moja praca z dziećmi. Trzeba się rozwiajc, spełniać marzenia, realizować pasje. By być szczęśliwym sama że sobą. Dziewczyny jesteście świetne! Czekam na diety jesienne
Z każdym waszym zdaniem moje oczy otwierały się szerzej! Fora,grupy na fb-od kilku tygodni dzień po dniu,siedzę z telefonem w dłoni i nagle robi się...północ.Co chwilę historie,które z jednej strony wnoszą wiedzę a z drugiej dobijają.Uświadomiłyscie mi,że przekroczyłam granicę.To co Ania wspomniała o wymaganiu empatii nie dając jej w zamian - od teraz wiem, że to robię,dodatkowo w ten sposób oceniam.Egocentryzm-ej czym jest wasz problem przy moim?!...Dzięki za te 13 minut kubła zimnej wody!
Ja się zgodzę z każdym słowem - tylko mój problem najwazniejszy, inni niech będą dla mnie empatyczni, ale przecież ja dla nich nie muszę, bo co oni mogą o życiu wiedzieć, przecież tylko ja mam problem 😁😁, całe dnie internet i fora, pisanie z forumowymi dziewczynami na necie, a mążw salonie przed tv obok, ojjj tak... Ale walczę z tym wszystkim bardzo i jest lepiej 😍😍 Ja jeszcze dalej w walce ☺️ Ale zmieniam siebie ❤️
Dobrze, że o tym mówicie i to jest wszystko prawdziwe. Tylko czasem jest łatwo tak powiedzieć, myślę, że same wiemy, że to jest złe zachowanie ale nadal to kontynuujemy. Ja akurat nigdy się nie licytuje, że mam gorzej, ale po prostu nie rozumiem czemu jest ze mną coś nie tak, jestem bardziej zła na samą siebie, niż na otoczenie. Myśl, że kolejni znajomi mogą w każdym momencie obwieścić dobrą nowinę, strasznie mnie przeraża. Żałuję na pewno tego, że gubię samą siebie tą pozytywnie nastawioną do wszystkiego, że partner też widzi mój smutek, że już nie jestem tą samą sobą, ale staram się walczyć, wróciłam na regularne treningi i to daje mi trochę mocy, mojej dawnej pozytywności. Te wasze filmiki otwierają oczy, pomagają. Dziękuję ♥️
Mam to samo, zawsze byłam odważna, mimo kłód rzucanych mi pod nogi pokonywałam je, jedne studia drugie, przeprowadzki, wymarzony ślub i miało być dziecko albo trójka. Od trzech lat siedzę w pracy której nienawidzę, od trzech lat latam po lekarzach, niepłodność zabrała mi wiele, zabrała mi moją chęć do życia, radość, wykrada mi moje małżeństwo i realizację siebie. Ja wiem że film jest pomocny, ale mimo wszystko myślę że każda z nas musi jednak przez to przejsc by to zrozumieć.
@@aleksandramolten to jest okropne i znane uczucie, myślę, że wielu z nas... Wokół mnie dużo jest ciężarnych dziewczyn, i są o wiele młodsze albo trochę starsze, i zawsze słyszę tylko, że to nie czas dla mnie, że w odpowiednim momencie się doczekam. A we mnie się gotuje, bo ja chcę teraz, tak samo jak chciałam dwa lata temu, i takie głupie gadanie to jeszcze nie Twój czas.... Że teraz mam się czymś zająć, że wyluzować, i o tym nie myśleć. Aż mnie nosi jak słyszę takie coś, oni nie rozumieją, i to jest najgorsze :( to jest tak ogromne pragnienie, że zabiera powoli wszystko, radość, miłość... Ja nawet już seks zaczynam odbierać w zły sposób... A już o chodzeniu po lekarzach nie wspomnę, chyba się poddaję.. to jest tak nie fair, to wszystko. Najgorzej, że tak naprawdę nie ma z tego jak się wygrzebać, jedynie ciąża jest ratunkiem...
@@karolinakaamajska5220 powiem ci że ja staram się powoli obudzić ale to jest cholernie ciężkie. Ja to wszystko wiem że niepłodność zabrała mi wiele pięknych momentów których nie przeżyłam, że zamykałam się w domu, że nie chciałam do ludzi, że żyłam i wciąż żyje jak w letargu, seks również chcialabym żeby było spontaniczny wesoły, niestety niepłodność o obydwoje partnerów to niszczy. Postanowiłam sobie że będę się starać powoli myśleć o sobie, zacząć chodzić na zajęcia na siłownię zumba itd, zacząć zdrowiej jeść, oglądać ulubione seriale, czytać książki, robić kąpiele w wanie itd, choć na moment na chwilę zapomnieć o tym bólu w sercu, czy się uda ? Nie wiem
@@aleksandramolten trzymam kciuki kochana♥️ nie ma dobrych słów pocieszenia ani wsparcia w takich sytuacjach, po prostu musimy nauczyć się z tym żyć...
Nasunęło mi się pytanie o to, jak zachowywałyscie się w sytuacjach, kiedy w trakcie starań zdarzyła Wam się np. jakaś infekcja lub silniejszy ból? Czy pilnowałyscie tego, żeby w czasie kiedy możecie byc w ciąży, ale tego jeszcze nie wiecie, bo do okresu jest np. 10 dni, nie zażyć żadnej tabletki lub nie brać antybiotyku? Ja mam takie obawy właściwie co miesiąc w czasie kiedy jest możliwość, że może akurat tym razem się udało... Wiadomo, że są leki dla kobiet, które są w ciąży lub podejrzewaja, że mogą być, ale i tak ulotki prawie nigdy nie dają pewności na 100 procent, że są bezpieczne. Poza tym pytaniem chciałam dać feedback, że uważam ten film za wartościowy. Dzięki rowniez za wszystkie słowa z Waszej perspektywy płynącej z doświadczenia :) Pozdrawiam :)
Nie myślałyście kiedyś, że czasem nieplodnosc ma ogromny sens? Że może Pan Bóg robi to specjalnie? Że gdyby nie wasze doświadczenia, gdyby nie te lata starań nigdy Akademia Płodności nie powstałaby? Gdybyście zaszły w ciążę bez problemów, nie spotkałybyśmy się tutaj? Setki kobiet nie uzyskałoby pomocy, a kolejne setki dzieci nie przyszłoby na świat? Pewne rzeczy z perspektywy czasu wyglądają zupelnie inaczej i nabierają prawdziwych ksztaltow. Ja sama na Pana Boga obrażam się co chwile i się z Nim kłócę. I podzielam ogrom emocji, który towarzyszył również Wam i innym kobietom i od dłuższego czasu czekam na ten mały cud w moim życiu ale mimo wszystko staram się wierzyć, że to ma sens. Że jestem częścią większego planu. Ze nie jestem na świecie sama i moje doświadczenia mogą kiedyś posłużyć komuś innemu. Jestem sfrustrowana i zmęczona ale pełna wiary we wszystko.
2 роки тому
Natalio, to jeden z piękniejszych komentarzy jaki dostałyśmy
Ja bym jeszcze dodała do tej listy zmiana pracy lub rozwój zawodowy . Ja żałuję że podczas starań nie zmieniłam pracy ,nie rozwijałam się zawodowo bo po co 😒??? przecież ,,zaraz będę w ciąży ". I tak zleciały dwa lata w zawodowym zawieszeniu zanim upragniona ciąża się pojawiła .
Dzięki dziewczyny za film 😘😘😘😘
Dziękuję za Waszą otwartość, Dziewczyny.
Ciekawostka: kiedy siedziałam i modliłam się o pomoc w temacie naszych starań o dzidziusia, 15 minut później wyskoczyła mi reklama Akademii Płodności na FB, więc liczę na to, że z Bożą pomocą + Waszą dietą - UDA SIĘ! :)
Bardzo żałuję, że spędziłam 8 miesięcy w robocie, której nienawidziłam, która mi tylko przyspozyla nerwów i smutków, bo "zaraz będę w ciąży i muszę mieć umowę o pracę aby mieć płatne L4 i spokój finansowy".
Dokładnie piszesz o mojej sytuacji. Boje się zmienić prace ...
@@ksakoe Zmieniaj jak najszybciej. Uwierz mi, że ulatwi Ci to zajście w ciążę. Spokój psychiczny wygrywa. Nie ma co pracować w znienawidzonej pracy z nadzieją że" zaraz coś się stanie takiego ze będę mogła do niej przestać chodzić "
Mam to samo, 1.5 roku siedzę w pracy, która chciałabym zmienić, ale ciągle czekam na tą chwilę, kiedy będę mogła iść na L4... Czas nieokreślony, kasa i niepewna gospodarka trzymają mnie jeszcze w tym miejscu... Po prostu teraz się boję odejść
Dziewczyny ja tak 3 lata ponad siedzę w robocie której również nienawidzę, od 3 lat ponad nie mogę zajść i ciągle mam nadzieję że już za chwilę itd. teraz dopiero powoli się budzę i mam zamiar też skorzystać z psychologa bo jednak sama chyba tego nie ogarnę.
Dokladnie mam to samo mam dosyć mojej pracy, ciągły stres ale mam dobrą umowę i ciągle mam nadzieję że już w tym miesiącu się uda ....
Dziewczyny, kobietki, staraczki ja bym jeszcze dodała żebyście zawsze powtarzały że jestescie piękne mądre i przede wszystkim silne. Jeśli ktoś Wam mówi że obłędnie wyglądacie to nie zakrywajcie sie swoja skromnoscia. Pierś do przodu i tak jestem fantastyczna. Dbajcie o siebie i po prostu kochajcie siebie nie zapominając przy tym o swoich najbliższych. Za każdą z Was trzymam kciuki i każdego dnia modlę się o cud Wasz i swój. Dziękuję Zosi i Ani za Akademię, za filmy, po prostu dzięki! Jesteście jak "anioły które dodają NAM staraczką skrzydel gdy nasze zapomniały latac..."❤❤
Dziewczyny! Dzięki za ten filmik. Jesteśmy ciągle w trakcie starań i już przeszłam kilka faz z tego co mówiłyście. Na początku nie chciałam zmieniac pracy, bo i tak "zaraz będę w ciąży", pamietam nawet że zawiesiłam z tego samego powodu kupowianie nowych ciuchów, bo i tak zaraz będę kupować ciążowe, to samo z odchudzaniem i sportem - po co skoro i tak zaraz będę w ciąży i przytyje. Generalnie zawiesiłam wszystko - całe szczęście teraz już wszystko odwiesiłam i uruchomiłam spowrotem życie ale trwało to pewnie z dobry rok. Jeśli chodzi o relacje z Bogiem to miałam różne etapy - od wkurzania się na niego, wykrzykiwania mu wszystkiego, poprzez gorliwe modlitwy przez wstawiennictwo św. Dominika aż w reszcie do momentu w którym jestem czyli zwiątpienia (nie jest to tylko kwestia starań ale chyba też tego wszystkiego co się dzieje w koło KK - stosunek do osób LGBTQ, molestowania itp). Jak to się wszystko skończy - nie wiem ale tak jak mówicie - staram się żyć najpełniej jak się da i nie dać zabrać niepłodności wszystkiego co mam w zyciu najlepsze!
Dobry film, Ja działam, uświadomiłam sobie, że owszem dziecko jest dla nas ważne ❕, ale pokochaliśmy się jako jednostki. Mój mąż nadal jest tym samym, choć jest mu trudniej z racji poczucia męskości itp, wiem się się uda. Dużo rozmawiamy i prowadzimy normalne życie, też towarzyskie, a na około same dzieci, plus moja praca z dziećmi. Trzeba się rozwiajc, spełniać marzenia, realizować pasje. By być szczęśliwym sama że sobą. Dziewczyny jesteście świetne! Czekam na diety jesienne
Z każdym waszym zdaniem moje oczy otwierały się szerzej! Fora,grupy na fb-od kilku tygodni dzień po dniu,siedzę z telefonem w dłoni i nagle robi się...północ.Co chwilę historie,które z jednej strony wnoszą wiedzę a z drugiej dobijają.Uświadomiłyscie mi,że przekroczyłam granicę.To co Ania wspomniała o wymaganiu empatii nie dając jej w zamian - od teraz wiem, że to robię,dodatkowo w ten sposób oceniam.Egocentryzm-ej czym jest wasz problem przy moim?!...Dzięki za te 13 minut kubła zimnej wody!
Film otwiera oczy na pewne kwestie 😮
Robicie dziewczyny kawał dobrej roboty!
Dziękujemy! :)
Ja się zgodzę z każdym słowem - tylko mój problem najwazniejszy, inni niech będą dla mnie empatyczni, ale przecież ja dla nich nie muszę, bo co oni mogą o życiu wiedzieć, przecież tylko ja mam problem 😁😁, całe dnie internet i fora, pisanie z forumowymi dziewczynami na necie, a mążw salonie przed tv obok, ojjj tak... Ale walczę z tym wszystkim bardzo i jest lepiej 😍😍 Ja jeszcze dalej w walce ☺️ Ale zmieniam siebie ❤️
Dziękuję że jesteście 🙂
Dobrze, że o tym mówicie i to jest wszystko prawdziwe. Tylko czasem jest łatwo tak powiedzieć, myślę, że same wiemy, że to jest złe zachowanie ale nadal to kontynuujemy. Ja akurat nigdy się nie licytuje, że mam gorzej, ale po prostu nie rozumiem czemu jest ze mną coś nie tak, jestem bardziej zła na samą siebie, niż na otoczenie. Myśl, że kolejni znajomi mogą w każdym momencie obwieścić dobrą nowinę, strasznie mnie przeraża. Żałuję na pewno tego, że gubię samą siebie tą pozytywnie nastawioną do wszystkiego, że partner też widzi mój smutek, że już nie jestem tą samą sobą, ale staram się walczyć, wróciłam na regularne treningi i to daje mi trochę mocy, mojej dawnej pozytywności. Te wasze filmiki otwierają oczy, pomagają. Dziękuję ♥️
Mam to samo, zawsze byłam odważna, mimo kłód rzucanych mi pod nogi pokonywałam je, jedne studia drugie, przeprowadzki, wymarzony ślub i miało być dziecko albo trójka. Od trzech lat siedzę w pracy której nienawidzę, od trzech lat latam po lekarzach, niepłodność zabrała mi wiele, zabrała mi moją chęć do życia, radość, wykrada mi moje małżeństwo i realizację siebie. Ja wiem że film jest pomocny, ale mimo wszystko myślę że każda z nas musi jednak przez to przejsc by to zrozumieć.
@@aleksandramolten to jest okropne i znane uczucie, myślę, że wielu z nas... Wokół mnie dużo jest ciężarnych dziewczyn, i są o wiele młodsze albo trochę starsze, i zawsze słyszę tylko, że to nie czas dla mnie, że w odpowiednim momencie się doczekam. A we mnie się gotuje, bo ja chcę teraz, tak samo jak chciałam dwa lata temu, i takie głupie gadanie to jeszcze nie Twój czas.... Że teraz mam się czymś zająć, że wyluzować, i o tym nie myśleć. Aż mnie nosi jak słyszę takie coś, oni nie rozumieją, i to jest najgorsze :( to jest tak ogromne pragnienie, że zabiera powoli wszystko, radość, miłość... Ja nawet już seks zaczynam odbierać w zły sposób... A już o chodzeniu po lekarzach nie wspomnę, chyba się poddaję.. to jest tak nie fair, to wszystko. Najgorzej, że tak naprawdę nie ma z tego jak się wygrzebać, jedynie ciąża jest ratunkiem...
@@karolinakaamajska5220 powiem ci że ja staram się powoli obudzić ale to jest cholernie ciężkie. Ja to wszystko wiem że niepłodność zabrała mi wiele pięknych momentów których nie przeżyłam, że zamykałam się w domu, że nie chciałam do ludzi, że żyłam i wciąż żyje jak w letargu, seks również chcialabym żeby było spontaniczny wesoły, niestety niepłodność o obydwoje partnerów to niszczy. Postanowiłam sobie że będę się starać powoli myśleć o sobie, zacząć chodzić na zajęcia na siłownię zumba itd, zacząć zdrowiej jeść, oglądać ulubione seriale, czytać książki, robić kąpiele w wanie itd, choć na moment na chwilę zapomnieć o tym bólu w sercu, czy się uda ? Nie wiem
@@aleksandramolten trzymam kciuki kochana♥️ nie ma dobrych słów pocieszenia ani wsparcia w takich sytuacjach, po prostu musimy nauczyć się z tym żyć...
Mega film, dziewczyny!!!
Nasunęło mi się pytanie o to, jak zachowywałyscie się w sytuacjach, kiedy w trakcie starań zdarzyła Wam się np. jakaś infekcja lub silniejszy ból? Czy pilnowałyscie tego, żeby w czasie kiedy możecie byc w ciąży, ale tego jeszcze nie wiecie, bo do okresu jest np. 10 dni, nie zażyć żadnej tabletki lub nie brać antybiotyku? Ja mam takie obawy właściwie co miesiąc w czasie kiedy jest możliwość, że może akurat tym razem się udało... Wiadomo, że są leki dla kobiet, które są w ciąży lub podejrzewaja, że mogą być, ale i tak ulotki prawie nigdy nie dają pewności na 100 procent, że są bezpieczne.
Poza tym pytaniem chciałam dać feedback, że uważam ten film za wartościowy. Dzięki rowniez za wszystkie słowa z Waszej perspektywy płynącej z doświadczenia :)
Pozdrawiam :)
Forum internetowe, to zło! Czytającą formu tematyczne nie widziałam żadnych szans i życie przedstawiało się w czarnych barwach.
Nie myślałyście kiedyś, że czasem nieplodnosc ma ogromny sens?
Że może Pan Bóg robi to specjalnie? Że gdyby nie wasze doświadczenia, gdyby nie te lata starań nigdy Akademia Płodności nie powstałaby?
Gdybyście zaszły w ciążę bez problemów, nie spotkałybyśmy się tutaj? Setki kobiet nie uzyskałoby pomocy, a kolejne setki dzieci nie przyszłoby na świat?
Pewne rzeczy z perspektywy czasu wyglądają zupelnie inaczej i nabierają prawdziwych ksztaltow.
Ja sama na Pana Boga obrażam się co chwile i się z Nim kłócę. I podzielam ogrom emocji, który towarzyszył również Wam i innym kobietom i od dłuższego czasu czekam na ten mały cud w moim życiu ale mimo wszystko staram się wierzyć, że to ma sens. Że jestem częścią większego planu. Ze nie jestem na świecie sama i moje doświadczenia mogą kiedyś posłużyć komuś innemu.
Jestem sfrustrowana i zmęczona ale pełna wiary we wszystko.
Natalio, to jeden z piękniejszych komentarzy jaki dostałyśmy