سفر سلسله - ۱۳۸۸

شاعر: شهاب الدین موسوی/
نوحه خوان : بامداد فلاحتی/
هیات: شیخداد یزد /
مکان:مسجد حظیره یزد/
.............................................
متن شعر:
سفر سلسله دارم غم یک قافله دارم
به سر زلف رهایت اگر از دست بلایت
سر مویی گله دارم
همه جا نام تو بردم
همه جا سنگ تو خوردم
لب آیینه نشستم
نشکستم، نخمیدم
چقدر حوصله دارم
خبر تازه چه داری
هله ای ماه شبانه
سفر خانه به دوشان
همه جا شانه به شانه
بزن ای سنگ به سینه به تسلی سکینه
بزن ای چنگ به گیسو بکش ای زخم، زبانه
عطش و حُرم بیابان سفر شام غریبان
سفر سلسله با من
همه جا شانه به شانه
سفر سلسله دارم غم یک قافله دارم
به سر زلف رهایت اگر از دست بلایت
سر مویی گله دارم
همه جا نام تو بردم
همه جا سنگ تو خوردم
لب آیینه نشستم
نشکستم، نخمیدم
چقدر حوصله دارم
بزن ای ساز شکسته
زن ای چنگ خمیده
بزن ای بوسه ی آخر به گلوگاه بریده
بزن ای عابر خنجر به گلوگاه بریده
شب امنیت خنجر
شب خون گریه ی باور
من و یک قامت دیگر
به بلندای سپیده
سفر سلسله دارم غم یک قافله دارم
به سر زلف رهایت اگر از دست بلایت
سر مویی گله دارم
همه جا نام تو بردم
همه جا سنگ تو خوردم
لب آیینه نشستم
نشکستم، نخمیدم
چقدر حوصله دارم
خبر تازه چه داری هله ای ماه شبانه
سفر خانه به دوشان
همه جا شانه به شانه
خبر خانه خولی شیعه داغ تنوری
خبر پختن نان از
سر مظلوم زمانه
رگ باریک تر از مو که به خنجر زده پهلو
خبر داغ تو دارم
به همین خط و نشانه
سفر سلسله دارم غم یک قافله دارم
به سر زلف رهایت اگر از دست بلایت
سر مویی گله دارم
همه جا نام تو بردم
همه جا سنگ تو خوردم
لب آیینه نشستم
نشکستم، نخمیدم
چقدر حوصله دارم