Велико дуљбер бугарко

Велико дуљбер Бугарко,
Велико една на мама!
Да знаиш, мило да знаиш
Како је жаљба за младост,
На порта би ме чекала,
От коња би ме сметнала,
За р'ка би ме фанала,
В одагја би ме однесла,
Постеља би ми послала.
Кажи, Велико, кажи ми,
Кој ти ја даде личбата,
Даљ си от бога паднало?
Даљ си от земја никнала?
„Што прашташ, .лудо, што прашташ,
Кој ми ја даде личбата?
Не сум от бога паднало,
Ни па от земја никнала,
Тук сум от мајка родена.”