استاد عزیز با تشکر از روشنگری هایتان. در این مبحث خود را با شما سازگار نمی بینم. تا آنجا که من می دانم "وحدت وجود"ی های عالم اسلام و غیر اسلام هرگز خالق و مخلوق را در یک رده قرار نداده اند. نهایتا انسان یک سرشت خدائی دارد ( خدا آدم را از خاک آفرید و از روح خود دراو دمید) دارد لذا با مبداء خود پیوسته است ولی عموما خود این را نمی داند. اما کسی ادعا نکرد که انسان خداست. گویا عرفای ما چیزی به نام "معیت قیومی" در این باره را یه کار می برند.
استاد عزیز با تشکر از روشنگری هایتان. در این مبحث خود را با شما سازگار نمی بینم. تا آنجا که من می دانم "وحدت وجود"ی های عالم اسلام و غیر اسلام هرگز خالق و مخلوق را در یک رده قرار نداده اند. نهایتا انسان یک سرشت خدائی دارد ( خدا آدم را از خاک آفرید و از روح خود دراو دمید) دارد لذا با مبداء خود پیوسته است ولی عموما خود این را نمی داند. اما کسی ادعا نکرد که انسان خداست. گویا عرفای ما چیزی به نام "معیت قیومی" در این باره را یه کار می برند.