Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
ขอบคุณ ไทยพีเอส ที่คอยย้ำเตือน ให้คนไทยตระหนักรู้ ภัยธรรมชาติ และลดความเสียหายโดย เฉพาะ ชีวิตที่มีค่าของครอบครัวที่เขารักต้องสูญเสียไป ..
คนเคลื่อนที่ ไปหาภัยพิบัติ ชอบคำนี้จังครับ
เราอยู่สงขลา เราจำได้ในวันนั้น นอนเล่นอยู่ในบ้าน จู่ๆ พื้นบ้านมันก็ไหวๆ ก็ยังงงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มาดูข่าวหลังจากนั้น เราน้ำตาไหล สงสารคนที่เสียชีวิตไปกับสีนามิ ขอให้ทุกดวงวิญญาณไปสู่สุคตินะคะ ขอบคุณทางรายการที่คอยย้ำเตือนให้พวกเราได้ตื่นตัวกันอยู่ตลอดเวลากับเรื่องนี้
ผ่านมา16ปีตอนนั้นเรายังไม่รุ้เรื่องเลย เพราะตอนนี้เรา24-25 เหมือนประวัติศาตย์ไทยเลยก็ว่าได้ ที่จารึกไว้ ย้อนมาดูน่าสงสารมาก
วันนั้นเรากับแม่และปะป๊าอยู่กระรนบรีส กำลังเดินลงจะไปขึ้นเรือ แต่น้ำขึ้นมาอย่างไว มีผู้ชายที่ดูแลเต้นท์หน้าหาดพาครอบครัวเราหนีขึ้นเขา 10กว่าปีแล้วที่ครอบครัวเรากลับไปเที่ยวเมืองไทยก็ยังไปมาหาสู่พี่ชายที่ช่วยเราทุกๆปี แต่ปีนี้ไม่ได้ไปเพราะติดเรื่องโควิด
คนไทยและประเทศที่ได้ผลกระทบแบบนั้น ตอนนี้ลืมไปแล้ว อุปกรณ์เตือนต่างๆก็พังเสียหายไม่มีการดูแลให้ใช้งานได้ อัพเกรดให้ทันสมัย ก็ระวังเอง อยู่ๆเห็นน้ำทะเลลดลงอย่างทันทีและมากกว่าปกติก็ หวังว่าจะฉุกคิด
น่าสงสารมาก คนที่สูญเสียครอบครัวบ้านเรือน บุคคลอันเป็นที่รักRip.
ช่าวใหญ่มาก ตอนนั้นเรียนปี1 เอง เป็นเรื่องใหม่มากสำหรับคนไทย น้อยคนที่จะรู้จัก แม้คนที่เกิดติดทะเลยังไม่เคยพบเห็น
คิดถึงเหตุการณ์ เก่าๆ แล้วเศร้า จัง แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
วันนั่นตื่นละ นอนรู้สึกว่าเตียงสั่นแรงมาก ลุกขึ้นมากินกาแฟ เอาผ้าไปตากหน้าบ้าน เห็นคนวิ่งมา มีทั้งพนักงานโรงแรมและนักท่องเที่ยว จากนั่นเรากับน้าและหลานขับรถหนี้ขึ้นเขา
วิธีดูง่าย ๆสังเกตุว่า สึนามิจะมา ถ้าอยู่ตามชายหาด น้ำลดลงไปมาก และมันค่อยๆกลับมา นั่นแหล่ะ สึนามิ ถ้าอยู่ชาดหาด ที่มีเรือ เช่น สึนามิที่ตุรกีครั้งก่อน น้ำทะเล มันจะวนๆทำเรือที่จอดอยู่ ค่อยๆเคลื่อน พร้อมกับเป็นสีดำมาปนกับโคลน ให้คุณ เตรียมวิ่งขึ้นเขาหรือที่สูง
มีทั้งสองฝั่งของไทยหรือเปล่านะ ถ้ามีทั้งสองฝั่งจะดีมากๆ
วันที่26อยู่เชียงใหม่ทำงานอยู่ในสวนสัตว์ พอกลับถึงหอพักตอนเย็นได้ยินเสียงเด็กข้างห้องร้องไห้กันระงม พอดูข่าวถึงได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศสไทย
ของแท้ของแท้ครับ
เป็นฝันร้ายที่หลอกหลอนมาตลอด16ปีที่ย้ากจะลืมใด้ลงจริงๆเมื่อถึงวันที่26ธันวาคมของทุกๆปีทีไรภาพเหตุการในวันนั้นก็จะมีความรู้สึกหวาดกลัวร้องให้ทุกครั้ง มันทรมานที่สุดเรากอดต้นไม้ไว้แน่นและพยามดันตัวเองขึ้นจากน้ำให้สูงที่สุดเพื่อเอาตัวรอดพร้อมกันกับแฟนชาวต่างชาติที่พึ่งคบกันใด้แค่3เดือนจมน้ำพัดร่างหายไปต่อหน้าต่อตามันเป็นวินาทีที่ทรมานแสนยาวนานที่สุด.😭😭😭😭
สู้ๆนะคะพี่🌻
อยากฟังอย่างระเอียดจังคะว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่คงไม่มีบุญ
❤
ครั้งนึงในชีวิตผมได้ร่วมค้นหาร่างผู้เสียชีวิต เจอตรงไหน ปักไม้ผูกเชือกไว้ให้หน่วยเก็บศพมาเก็บ
เป็นที่โชคดีของคนสมัยนี้ ลองคิดดูเเล้ว ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ครั้งแรก ตอนที่เริ่มเจริญ สิ่งก่อสร้างเยอะขึ้น ผู้คนชอบถ่ายเซลฟี่จะเกิดความเสียหายมหาศาลกว่านี้เเน่นอน เพราะคนไทยยังไม่รู้จักสึนามิ
อยากเห้นอยากรุ้ว่าพวกเราพรอ้มไม
ข่าวสารต่างๆ ก็ไวกว่าและกว้างกว่าเมื่อก่อนเยอะมากกกก
ต่อไปมันจะมีเรื่อยๆไม่เชื่อคอยดู ถ้ายังมีคนโกงกินในประเทศโดนลงโทษแน่5555555555
มันจะเกิดขึ้นตอนที่เราลืมไปแล้ว และไม่มีการป้องกันตัวล่วงหน้า
ใครจะลืมลง แค่แผ่นดินไหวก็วิ่งขึ้นที่สูงกันละมั้ง
👍🏻
ใกล้จะ 17 ปีแล้วสินะ
ตอนนี้ระบบเตือนภัยสินามิ ของประเทศไทยยังใช้ได้อยู่ใหม
ไม่มีอะไรสู้ภัยธรรมชาติได้จริงๆ
มีแค่บุญและบาป
ตอนนี้ สถิต ความสูญเสียแพ้ การสูญเสียโรคโควิค 19 ทั่วโลกไปแล้ว
.... ปีนั้นร่ะผมเจอสึนามิชีวิต ....
อ่านชื่อคลิปแล้วหน้าสั่น 1.2 แม็กนิจูด "ความจำสั้น ความพร้อมไม่มี"
ทะเลเอาคืน
ตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ระยองแต่รับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของวันนั้น
อี เธอ
18 ปีแล้วสินะ😢
เราคนหนึ่งในนั้นที่ภูเก็ตวิ่งขึ้นเขา
มันเป็นยังไงหรอคะ
อันดามันหน้ากลัวจริงๆดีน่ะที่หัวหินบ้านผมเป็นเขตุทะเลน้ำตื่นอ่าวไทยอยู่มาตั้งแต่เกิดไม่เคยเจรอภัยธรรมชาติซักครั้งที่ร้ายแรงเจรอแต่โควิดจนโคโยตี้หายหมดเศร้าใจ
แต่มาวันนี้มหันตภัยร้ายที่ร้ายแรงกว่าสึนามิได้เกิดขึ้นกับโลกแล้วมันคือโควิด
ธรรมชาติไม่เคยโหดร้ายกับผู้ใดถ้าเราทุกคนรู้จักที่จะอยู่กับธรรมชาติเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น
ขอบคุณ ไทยพีเอส ที่คอยย้ำเตือน ให้คนไทยตระหนักรู้ ภัยธรรมชาติ และลดความเสียหายโดย เฉพาะ ชีวิตที่มีค่าของครอบครัวที่เขารักต้องสูญเสียไป ..
คนเคลื่อนที่ ไปหาภัยพิบัติ
ชอบคำนี้จังครับ
เราอยู่สงขลา เราจำได้ในวันนั้น นอนเล่นอยู่ในบ้าน จู่ๆ พื้นบ้านมันก็ไหวๆ ก็ยังงงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มาดูข่าวหลังจากนั้น เราน้ำตาไหล สงสารคนที่เสียชีวิตไปกับสีนามิ ขอให้ทุกดวงวิญญาณไปสู่สุคตินะคะ ขอบคุณทางรายการที่คอยย้ำเตือนให้พวกเราได้ตื่นตัวกันอยู่ตลอดเวลากับเรื่องนี้
ผ่านมา16ปีตอนนั้นเรายังไม่รุ้เรื่องเลย เพราะตอนนี้เรา24-25 เหมือนประวัติศาตย์ไทยเลยก็ว่าได้ ที่จารึกไว้ ย้อนมาดูน่าสงสารมาก
วันนั้นเรากับแม่และปะป๊าอยู่กระรนบรีส กำลังเดินลงจะไปขึ้นเรือ แต่น้ำขึ้นมาอย่างไว มีผู้ชายที่ดูแลเต้นท์หน้าหาดพาครอบครัวเราหนีขึ้นเขา 10กว่าปีแล้วที่ครอบครัวเรากลับไปเที่ยวเมืองไทยก็ยังไปมาหาสู่พี่ชายที่ช่วยเราทุกๆปี แต่ปีนี้ไม่ได้ไปเพราะติดเรื่องโควิด
คนไทยและประเทศที่ได้ผลกระทบแบบนั้น ตอนนี้ลืมไปแล้ว อุปกรณ์เตือนต่างๆก็พังเสียหายไม่มีการดูแลให้ใช้งานได้ อัพเกรดให้ทันสมัย ก็ระวังเอง อยู่ๆเห็นน้ำทะเลลดลงอย่างทันทีและมากกว่าปกติก็ หวังว่าจะฉุกคิด
น่าสงสารมาก คนที่สูญเสียครอบครัวบ้านเรือน บุคคลอันเป็นที่รักRip.
ช่าวใหญ่มาก ตอนนั้นเรียนปี1 เอง เป็นเรื่องใหม่มากสำหรับคนไทย น้อยคนที่จะรู้จัก แม้คนที่เกิดติดทะเลยังไม่เคยพบเห็น
คิดถึงเหตุการณ์ เก่าๆ แล้วเศร้า จัง
แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
วันนั่นตื่นละ นอนรู้สึกว่าเตียงสั่นแรงมาก ลุกขึ้นมากินกาแฟ เอาผ้าไปตากหน้าบ้าน เห็นคนวิ่งมา มีทั้งพนักงานโรงแรมและนักท่องเที่ยว จากนั่นเรากับน้าและหลานขับรถหนี้ขึ้นเขา
วิธีดูง่าย ๆสังเกตุว่า สึนามิจะมา ถ้าอยู่ตามชายหาด น้ำลดลงไปมาก และมันค่อยๆกลับมา นั่นแหล่ะ สึนามิ ถ้าอยู่ชาดหาด ที่มีเรือ เช่น สึนามิที่ตุรกีครั้งก่อน น้ำทะเล มันจะวนๆทำเรือที่จอดอยู่ ค่อยๆเคลื่อน พร้อมกับเป็นสีดำมาปนกับโคลน ให้คุณ เตรียมวิ่งขึ้นเขาหรือที่สูง
มีทั้งสองฝั่งของไทยหรือเปล่านะ ถ้ามีทั้งสองฝั่งจะดีมากๆ
วันที่26อยู่เชียงใหม่ทำงานอยู่ในสวนสัตว์ พอกลับถึงหอพักตอนเย็นได้ยินเสียงเด็กข้างห้องร้องไห้กันระงม พอดูข่าวถึงได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศสไทย
ของแท้ของแท้ครับ
เป็นฝันร้ายที่หลอกหลอนมาตลอด16ปีที่ย้ากจะลืมใด้ลงจริงๆเมื่อถึงวันที่26ธันวาคมของทุกๆปีทีไรภาพเหตุการในวันนั้นก็จะมีความรู้สึกหวาดกลัวร้องให้ทุกครั้ง มันทรมานที่สุดเรากอดต้นไม้ไว้แน่นและพยามดันตัวเองขึ้นจากน้ำให้สูงที่สุดเพื่อเอาตัวรอดพร้อมกันกับแฟนชาวต่างชาติที่พึ่งคบกันใด้แค่3เดือนจมน้ำพัดร่างหายไปต่อหน้าต่อตามันเป็นวินาทีที่ทรมานแสนยาวนานที่สุด.😭😭😭😭
สู้ๆนะคะพี่🌻
อยากฟังอย่างระเอียดจังคะว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่คงไม่มีบุญ
❤
ครั้งนึงในชีวิตผมได้ร่วมค้นหาร่างผู้เสียชีวิต เจอตรงไหน ปักไม้ผูกเชือกไว้ให้หน่วยเก็บศพมาเก็บ
เป็นที่โชคดีของคนสมัยนี้ ลองคิดดูเเล้ว ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ครั้งแรก ตอนที่เริ่มเจริญ สิ่งก่อสร้างเยอะขึ้น ผู้คนชอบถ่ายเซลฟี่จะเกิดความเสียหายมหาศาลกว่านี้เเน่นอน เพราะคนไทยยังไม่รู้จักสึนามิ
อยากเห้นอยากรุ้ว่าพวกเราพรอ้มไม
ข่าวสารต่างๆ ก็ไวกว่าและกว้างกว่าเมื่อก่อนเยอะมากกกก
ต่อไปมันจะมีเรื่อยๆ
ไม่เชื่อคอยดู ถ้ายังมีคนโกงกินในประเทศโดนลงโทษแน่5555555555
มันจะเกิดขึ้นตอนที่เราลืมไปแล้ว และไม่มีการป้องกันตัวล่วงหน้า
ใครจะลืมลง แค่แผ่นดินไหวก็วิ่งขึ้นที่สูงกันละมั้ง
👍🏻
ใกล้จะ 17 ปีแล้วสินะ
ตอนนี้ระบบเตือนภัยสินามิ ของประเทศไทยยังใช้ได้อยู่ใหม
ไม่มีอะไรสู้ภัยธรรมชาติได้จริงๆ
มีแค่บุญและบาป
ตอนนี้ สถิต ความสูญเสียแพ้ การสูญเสียโรคโควิค 19 ทั่วโลกไปแล้ว
.... ปีนั้นร่ะผมเจอสึนามิชีวิต ....
อ่านชื่อคลิปแล้วหน้าสั่น 1.2 แม็กนิจูด "ความจำสั้น ความพร้อมไม่มี"
ทะเลเอาคืน
ตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ระยองแต่รับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของวันนั้น
อี เธอ
18 ปีแล้วสินะ😢
เราคนหนึ่งในนั้นที่ภูเก็ตวิ่งขึ้นเขา
มันเป็นยังไงหรอคะ
อันดามันหน้ากลัวจริงๆดีน่ะที่หัวหินบ้านผมเป็นเขตุทะเลน้ำตื่นอ่าวไทยอยู่มาตั้งแต่เกิดไม่เคยเจรอภัยธรรมชาติซักครั้งที่ร้ายแรงเจรอแต่โควิดจนโคโยตี้หายหมดเศร้าใจ
แต่มาวันนี้มหันตภัยร้ายที่ร้ายแรงกว่าสึนามิได้เกิดขึ้นกับโลกแล้วมันคือโควิด
ธรรมชาติไม่เคยโหดร้ายกับผู้ใดถ้าเราทุกคนรู้จักที่จะอยู่กับธรรมชาติเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น