Zostałem Adwokatem Diabła | Kiszak Ogląda
Вставка
- Опубліковано 4 жов 2024
- Oglądany Film • Dark Souls 2 jest CUDO... @BezSchematu
🟢 Wesprzyj kanał: / @kiszak
🔴 Zapraszam na Streamy - Codziennie ~20:00 : / putrefy
🎥 Kanał Archiwum: / @kiszakarchiwum
🎬 Kanał z Clipami: / @kiszakclipy
👕 Mój Sklep z Koszulkami: alldead.pl/ 💀
🔷 Discord: / discord
📷 Instagram: / thekiszak
💲Kupuj gry taniej na Instant Gaming: www.instant-ga... (reklama)
Stream z dnia: 06.04.2024
#ludolog #ludologia #groznawstwo
🟢 Wesprzyj kanał: ua-cam.com/channels/5SCWle5EgiN7vzMMwPOpug.htmljoin
🔴 Zapraszam na Streamy - Codziennie ~20:00 : www.twitch.tv/putrefy
🎥 Kanał Archiwum: www.youtube.com/@KiszakArchiwum
🎬 Kanał z Clipami: www.youtube.com/@KiszakClipy
👕 Mój Sklep z Koszulkami: alldead.pl/ 💀
🔷 Discord: discord.gg/FGGCFj9B36
📷 Instagram: instagram.com/thekiszak/
💲Kupuj gry taniej na Instant Gaming: www.instant-gaming.com/?igr=kiszak (reklama)
Czas na no hita w ds 2 xd
Warto było to obejrzeć, żeby zobaczyć jak Kiszak kiśnie w 6:50. Padło kilka sensownych kontrargumentów (jak to, że korona króla nie jest fabularnie potrzebnym przedmiotem), ale bardziej pospieramy się w poniedziałek na dyskusji o DS2 💀
PS. Ja tak naprawdę kocham DS2, tylko robię wszystko, żeby to wyprzeć. Żadnego soulsa nie zaczynało mi się tak przyjemnie i nie kończyło tak przyjemnie.
Filipie to właśnie jedynka doprowadzała mnie do depresji, a dwojeczka to była świetna odskocznia od tego stanu
@@gk6357co Ty gadasz 1 część to jest tak piękne doświadczenie i tak uczciwe jak żadna inna gra. Tam jak coś zrobiłeś źle to wiesz że to tylko i wyłącznie twoja wina i musisz stać się lepszy
@@jakubw5599ale były nudne w chuj 😊
@@oskariiias5374 XD ciężko nazwać nudną grę w którą ludzie grają po kilkanaście razy
Kiszak jest jak NPC z DS, śmiejący się opentańczo, gdy zadasz mu pytanie o grze i jak ci w niej ciężko xDDD
trzeba pamiętać że recenzowana wersja DS2 miala utrudnioną ścieżkę do bossow i irytująco porozmieszczone moby na prośby fanów o zwiekszenie poziomu trudności. gra powstala po ok 1.5 roku od podstawki i byla reklamowana: zmieniliśmy mapping mobkow tak żeby Was zaskoczyći dać tym którzy znają gre na wskroś nowe doświadczenie. I jak pamiętam większość psychofanow soulsow było wtedy z tego bardzo zadowolone.
Zgadza się. Z drugiej strony - o czym mówi się mniej - Scholar miał poprawione hitboksy. Co sporo mówi o tym, jak wyglądało to w wersji "vanila" ;)
@@Overlord598git gud.
Napiwek dla Zaiffa oraz podziękowania dla Kiszaka, byłem pewny że jestem zdrowo odklejony co do ds2, bo uwielbiam tą część i nie przemawia przeze mnie nostalgia, ogrywam soulsy od stycznia tego roku i ds2 bylo 3cie z kolei, pierw byl ds1 potem demonsy. Mnogość buildów, duo/triple fighty, pieprzony power stance który wrócił dopiero w eldenie podobno i zar ascezy, czyli najbardziej unikatowa mechanika ❤
Na trójce możesz się zawieść jak ja się zawiodłem.
@@gk6357 jak ja skończyłem już trylogie, zamierzam je platynować, teraz bloodbornik boży, chyba aktualnie moja ulubiona gra ogólnie xd
@@Sanseno12 aha no i jak oceniasz trójkę?
@@gk6357 coż pierwsze 80h kurwiłem, wyzywałem Miyazakiego i każdego kto przyłożył palec do tej sraki, nie czaiłem hitboxow i timingu rollek na i-frames'y. Gdzieś po tej godzinie Kijanka wszczepiona mi przez Kiszaka zaczęła soulsocermorfoze i mózg został przeżarty już na wylot więc jestem soulsozjebem, nameless kinga za 1 rozgromilem jak dziwke, gael przy 5 podejściu nie wiele mógł mi zrobić, a midira biłem dobre 4h i wiesz co? Ani razu sie nie uniósłem, nie skurwilem niczego ani nie zwyzywałem, mało tego walka z midirem mi sie bardzo podobała, więc... jak dla mnie takie solidne 8/10 bo jednak kowalstwo jest bardzo ubogie, eksploracja została wycofana do minimum (to mój ulubiony element tych gier) względem innych gier From jest strasznie liniowa ( ale względem tylko from software, ogólnie wciąż masz nawet całkiem spory wybór pathingu) no i progress ulepszania broni jest całkowicie rozjebany, no ale za to roznorodosc broni oraz tzw weapon arty to fajna zabawa, dużo godzin spędziłem na bawieniu sie bronmi :D ale tak jak mówię jestem juz po tej mrocznej stronie soulsów więc moja opinia może być lekko zakrzywiona xD aktualnie gram w Bloodborne'a i chyba stala sie moją ulubioną grą, każdego bossa dosłownie łamie w 1,5 minuty i lece przez ta gre jak przecinak xd
Ja chyba należę do grona masochistów, gdyż granie w Dark Souls 2 sprawiało mi całkiem sporą przyjemność. 40 Godzin czystej satysfakcji (no może poza Frigid Outskirts), uczucia, że gram w inną grę, a nie po prostu kontynuację, chęć eksploracji i szukania znajdziek (prawdopodobnie jestem kleptomanem, bo zbieram dosłownie każdy przedmiot z lokacji, choćbym się miał wywalić tysiąc razy), by po wszystkim znaleźć ognisko i wrócić do Majuli, gdzie czeka na mnie moja ukochana Szmaragdowa Herold wspomagająca mnie przed walką z bossem. Można tej grze naprawdę dużo zarzucić (średni bossowie, dziwnie zbudowane lokacje, estus regeneruje, a nie natychmiastowo przywraca życie, przedmioty się bardzo szybko niszczą), bo rzeczywiście różni się od "jedynki" i "trójki", ale nie uważam, by była od nich dużo gorsza.
"Im dłużej się w nie gra i im więcej przejdzie, tym więcej przyjemności się wyciąga" - zgadzam się fest!
Mi sie gałązki i klucze farosa podobały w DS 2. Bo masz przez większość gry deficyt tego i musisz zdecydować w którym miejscu chcesz ich użyć.
Najwiekszym atutem serii Dark Souls jest to ze w kazda z tych gier mozna grac niezaleznie i mimo ze w istocie sa tym samym to dowiadczenie bardzo sie rozni. Nie chcialbym sytuacji w ktorej kolejna czesc soulsow wyglada jak kolejne czesci Assasins Creed gdzie kolejna odslona to jak jazda tym samym samochodem w innym kolorze. Duzy zarzut w tym materiale mam do tego ze nie bierze sie pod uwage lini czasowej w ktorej te gry zostaly wydawane. Nieuczciwe jest bezposrednie zestawianie DS2 z Bloodborna, DS3 i Elden Ringiem poniewaz te gry zostaly wydane pozniej a wnioski wyciagniete z bledow przeszlosci zostaly uwzglednione w kolejnych tytulach. DS2 to nie jest tylko wypadek przy paracy jest to spora lekcja dla FS ktora pokazala co dziala a co nie. Wciaz DS2 ma sporo dobrych mechanik ktore nie przeszly echem w przyszlosci. Pamietam jak wieszalem #%^*$ na DS2 kiedy ja ogrywalem pierwszy raz ale nie pamietam aby gra byla az tak zla jak ją opisują w tym materiale. Dla kogos obecnie chcacego zagrac w DS2 polecalbym na pewno nie spieszyc sie z tym tytulem. Nie gonic na zlamanie karku jak np Kiszak ktory ma duze doswiadczenie w tych grach i nasladowanie tego bez praktyki moze byc ekstremalnie frustrujace a bardziej stonowane podejscie z wykorzystaniem tarczy, summonow i innych dobroci ktorymi gra nas raczy jak magia etc. I to cale przez wielu zbyt powaznie traktowane ze w DS’y gra sie duza pala i tylko rolujac schowac na pierwsze przejscie do plecaka.
Natomiast do ds1 porównywanie jest ok, tak sie składa że ds1 jest dużo lepszą grą a jest starszą to coś znaczy.
Mam wrażenie że konsekwencją dodania tej wstawki reklamowej o wspieraniu będzie spadek watchtime-u. Raz zobaczyłem, teraz za każdym razem skip skip skip xdd. Jak przestane być biedakiem to chętnie wesprę.
Za wszystko co on wymienił jako problem ja kocham Ds2, uwielbiam jak niesprawiedliwa jest gra, jest idealnym archetypem realnego życia, popatrzmy jak musimy stawiać czoła całemu skurwysyństwu jakie nas czeka np. na ścieżce kariery zawodowej, prywatnych tragedii rodzinnych, czy losowemu zdarzeniu gdzie gościu na skuterze wyrwał ci telefon z łapy i tyle go widziałeś.
Gra idealnie obrazuje że prawdziwa trudność to nie wyuczenie się rolować i tyle. Gra wymaga od nas, żebyśmy się zastanowili, przeprowadzili szybką analizę co się dzieje i jak zareagować. W prawdziwym życiu dzieją się rzeczy które są o wiele gorsze niż hitbox który nie wiadomo jak trafił, bo przecież zrolowałem. NIE! Za każdym razem gdy dobiegasz do bosa a po drodze jest usłane ogrom przeciwników, stawiany jesteś przed sytuacją gdzie próbując coś osiągnąć co teoretycznie jest bardzo proste samo z siebie, spam gankują cię oponenci. Istne odzwierciedlenie konkurencji lub ludzi którzy chcą ci w tym przeszkodzić bo mają w tym interes. Myślisz że w prawdziwym życiu jakbyś szturmował twierdzę, pomieszczenie lub cokolwiek innego wszyscy będą stali i się patrzyli jak detronizujesz kolejnych przeciwników ? NIE! Rzucą się na ciebie próbując się pozbyć problematycznej osoby która może IM odebrać zwycięstwo. Czy skopiowany boss to jest aż taki problem ? Wyobraź sobie sytuacje gdzie udało ci się osiągnąć coś niewiarygodnie trudnego w życiu, i nagle postawiony jesteś przed sytuacją gdzie musisz pokonać tego samego "bossa" jeszcze raz tylko w innym opakowaniu. Zrobiłeś to raz czemu ma ci się nie udać ponownie tego dokonać, a no tym razem wszyscy cię spowalniają droga do celu jest dłuższa, jest jeszcze więcej przeciwników, pułapek itd.
Ds2 sotfs to istne arcydzieło, ja uważam że twórcy dobrze wiedzieli co robią. To nie tak że gra jest źle zrobiona ("jest źle zrobiona w nie których momentach lub aspektach jak np. adaptacja której mogło by nie być, co nie wyklucza że gra jest nie do przejścia jest po prostu bardziej upierdliwa, jak prawdziwe życie") to my jesteśmy za słabi, nie potrafimy się dostosować lub nie jesteśmy przygotowani psychicznie na to co nas czeka.
Nauczmy się wyciągać coś życiowego z gier wideo, coś co przełoży się na nasze myślenie, zachowanie, życie. Nauczenie się wyciągać taki artyzm twórczy z gier jest moim subiektywnym zdaniem jedynym właściwym sposobem na wyciągnięcie z gier tego co twórcy chcieli nam przekazać.
Gracze po prostu nie są gotowi na tak wysublimowany kontrast gry do życia jaki jest grach.
Dzięki za Materiał Kiszony, zgadzam się z tobą w wielu aspektach i mam nadzieję że twoje materiały dotrą do jeszcze większej liczby osób.
Good-bye, then. Be safe, friend. Don't You dare go Hollow.
cały problem Filipa z DS2 brał się stąd, że leciał na pałę przez lokacje - albo próbował rushować za co konsekwentnie przez wszystkie streamy gra go niemiłosiernie punishowała ale nie wyciągał z tego żadnych wniosków
Jak jeszcze raz usłyszę klatki nieśmiertelności to mnie popierdoli
Akurat wleciał mi ten materiał ktory leci sobie w tle i słyszę ze wspomniałeś o filmie Nieodwracalne i odrazu mam przed oczami ta scene jak gościu masakruje głowę drugiego typa gaśnicą, w taki realny sposób że ta scena zostaje już z tobą na zawszę.
Splatynowałam DS2 z dziką radością, choć początek to był dramat kiła i mogiła. Osobiście uwielbiam tę grę, mimo jej wad. Jak się po prostu skuma i zaakceptuje mechaniki i zasady, to i prościej, i szybciej, i bez frustry. Fun fact, gra mi się w to lepiej, niż w DS3, które w ogóle nie ma klimatu.
No mi się akurat podoba. Wiem, że run backi mogą sprawiać niektórym problemy, ale ja tak nie miałem.
@26:00 eee tam pierdolenie o szopenie, kilka bossów wymaga większego dobiegnięcia, są skróty i skrótowce omijające hordy, serdeczny explor pomaga
@50:11 zawsze wyłączałem autolocka i leciałem na locku manualnym bo on ssie pałę havela
@1:02:32 system niszczenia i naprawy ekwipunku (może poza ringami) powinien być zaimplementowany do elden ringa - świat jest zajebiście ogromny, połowa miejsc łaski powinna zostać wyjebana i dodatkowo wymusić naprawę EQ u kowali a nie przy ogniskach lub przy pomocy rzadszych itemów które odblokowałyby się na koniec gry (do zakupu nieskończonego).
Bo teraz popitalam czyszcząc pierwsze trzy obszary + caelid praktycznie nie odpoczywając bez żadnych konsekwencji. to samo gemy leczące - też powinny istnieć w eldenie w odpowiednio przygotowanym wydaniu
Czekam na Gniazdo Nostalgii xD
no co bez schematu mówi prawdę a kiszaka boli
Ojej kocham DD
PS. Tych trzech gości rozniosłem, nie rozdzielając ich (ale nie za pierwszym razem) swoim ziomeczkiem w zbroi Vengarla i red iron twinbladem (najlepsze bliźniacze ostrze, które wizualnie idealnie pasuje do zbroi Vengarla - mój ulubiony pancerz jak i broń. I tak to fantastyczna walka z bossem biorąc pod uwagę jak fantastyczna jest arena, w której walczymy.
PPS. Oj zagrałbym znowu w DS2 na swoim pececie. Muszę kiedyś wrócić do tej gry.
Coś jest w tych opiniach o DS2. To były moje pierwsze soulsy i nie powiem że je wymasterowałem bo skill już nie ten ale czułem się pewnie kończąc grę siódmy raz. Potem zacząłem trójkę a na końcu jedynkę. Czułem że każda kolejna gra jest coraz łatwiejsza dzięki doświadczeniu które nabyłem w dwójce. Wszystko jest kwestią indywidualną bo wiele osób przechodzi grę raz i zaczyna kolejną. Myślę że wiele mnie nauczyło przechodzenie gry siedem razy a potem odpalenie 3 i 1. Jestem bardzo wdzięczny DS2. Prześladowca i cała gra to byli wspaniali nauczyciele którym wiele zawdzięczam. Dzięki temu doświadczeniu skromnie ale wciąż dumny kroczę przez świat następnych gier FromSoftware. Ciesz się że odkryłem ich gry. Chociaż pierwszy był Ninja Blade który mi ładnie dowalił poziomem trudności ale w końcu i jego ukończyłem bawiąc się świetnie. Ależ ja uwielbiam ich gry.
PS: ten śmiech gdy gość omawia swoją niechęć do podwójnych bossów. Chyba nie ma lepszego przykładu na to że to to kwestia gustu. Co kto lubi. Ja chyba jestem gdzieś po środku. Ani mnie nie to nie ziębi, ani grzeje. Jeden boss, dwóch, trzech. Obojętne. Byle byli ciekawi.
-----------
Przy takiej różnicy w opiniach fajnie byłoby by zobaczyć z waszym udziałem rozmowę/dyskusję o tym.
Mam tak ze gdy wchodze do Majuli czuje sie jakbym wracal do domu po dlugiej podróży ❤
Ciekawym jest, że nikt nie mówi o tym że wykonywanie akcji jak najbardziej daje nam nieśmiertelność, tylko dzieje się to dopiero po jakiejś połowie animacji, więc nawet jak otwierasz tę skrzynkę 1,5 sekundy to jeszcze mogą cię dziabnąć i anulować animację, ale jakby to zrobili 0,5 sekundy później to na spokojnie da się tę skrzynkę otworzyć.
Zdobyłem platynę w tych nowych lordsach i świetnie się bawiłem. Zrobili mnóstwo patchów od premiery
56:32 Gość roluje tak, że jego roll się kończy, prosto na jego mieczu XDDDD
chyba myli zły hitbox z brakiem i-framów, zresztą jak większość
Większość problemów graczy można podsumować "nie chciałem się nauczyć/dostosować". Zawsze się na początku narzeka, ale potem przychodzi oświecenie "k***, miałem z tym problem tylko dlatego, że byłem uparty i niecierpliwy, i ubzdurałem sobie, że jak stracę głupie punkciki(dusze) to moje życie się skończy". A jak już się człowiek tego nauczy, to wszystkie gry są dużo przyjemniejsze (chociaż nie powiedziałbym, że łatwe)
Najwiecej razy przeszedłem bloodborna. Nie że jest najlepsza. Tylko że klimat był niepowtarzalny. Styl gotycki w punkt. A soundtrack przy bestii kleryka słucham do dzisiaj.
Za każdym razem jak Kiszak ogląda BezSchematu, to odpalam swojego mielonego, siadam przed kompem i popijam kawkę Tchibo Family. Z przyjemnością oglądam dwie różne perspektywy na te same gry.
Kiszak 4:30 minuta
Im dłużej grasz tym więcej przyjemności xd
O Dragons Dogma 2 mówili to samo 😅
Kurrrwa "ey! me flight for a minute" 20 razy w ciągu 30 minut cooo jeeest?!?
PS: Reklama Google Pixel 8 jakby co
Ogólnie mam dobre wspomnienia po DS2 ,ale pod koniec gry też miałem tak , że po prostu chce to skończyć i wyłączyć.
Sam coś od siebie powiem, przygodę z grami FROMSOFTWARE rozpocząłem jakoś 2 lata temu od Bloodborne'a... tak... Gra mnie do siebie przekonała dopiero za trzecim razem i jakoś tak to szło. Na ten moment wygląda to tak, Bloodborne ukończony 5 razy, DS1 ukończony 10 razy, DS2 ukończone raz, DS3 ukończony 4 razy. Bloodborne'a pokochałem za poziom trudności przez który prawie skończyło się rozpiżeniem telewizora, później weszło DS1, DS3 i DS2 na końcu. Jeżeli chodzi o hierarchię dla tych tytułów pod względem tego który był dla mnie najlepszy to jest to tak: DS1>Bloodborne>DS3>pewnie będzie jakiś inny soulslike>DS2. Dwójeczka mnie do siebie po prostu nie przekonała, wyglądała jak produkt zachodniego dewelopera, który chciał zawojować rynek soulslike'ów ale coś mu nie wyszło. Nie czuję tej gry i po prostu jakbym miał do niej wrócić to chyba tylko z nudów 😓 gdybym miał w inny sposób porównać do siebie te gry to zrobiłbym tak: DS1 to taki gigachad z tego wszystkiego co do tej pory grałem, DS2 to takie dziecko wychowywane przez matkę bez ojca, no niby coś w tym jest ale średnio to wyjdzie, a DS3 to moim zdaniem takie dziecko gigachada DS1 który spotkał na swojej drodze cycatą gotkę z dobrą dupeczką którą jest Bloodborne i z tej ich miłości powstało DS3 🙃
Przeszedłem DS1 z DLC, kurwiłem rozjebałem pada ale przeszedłem, satysfakcja była. Prawie od razu był Bloodborne, którego też ukończyłem a jako, że ogarnąłem mechanike soulsową to poszło mi nawet sprawnie ale kurwa DS2 z tymi jebanymi DLCkami po przejściu odebrał mi chęć grania w soulsliki na 7 lat i dopiero Lies of P przywróciła mi miłość do tego rodzajów gry i w 2 miesiące ograłem DS3 z DLC i Eldena. Jak ktoś nie grał w jakieś soulslike to zostawcie sobie DS2 na samym końcu bo może wam to zniszczyć chęć do czegokolwiek.
14:15 Kiszak tłumaczy życie w Polsce.
Cóż, w pełni zgadzam się z praktycznie wszystkimi punktami w ramach obrony DS2 xD Sam w komentarzu pod tamtym filmem byłem w stanie podać spokojnie 10 podpunktów w których zawarłem co w tej grze wyszło - nie jest to gra perfekcyjna ale jak sobie zagrasz w takie lords of the fallen czy inne fatalnie zrobione imitacje soulsów to zaczynasz doceniać wszystko co wyszło od From Software jeszcze bardziej, nawet DS2.
Moje pierwsze przejście tej zjebanej gry polegało na tym, że wszedłem to tego covenantu na początku gry który utrudnia Ci grę nie wiedząc o tym, po czym nie dołączyłem do żadnego innego przez całą grę, tworząc sobie jakieś 1,5 raza trudniejsze doświadczenie niż zakładano. Grało się w to tak niesamowicie źle, punkt kulminacyjny nastąpił przy smelter demonie, gdzie zajebałem tych zjebanych rycerzy tak dużo razy, że zacząłem dual-wieldować ich katany z czystej frustracji, bo miałem ich tak dużo (ofc oni cały czas się respili bo covenant, dopiero po przejściu gry odkryłem, że po zabiciu moba X razy on się nie respi).
Chłop tak narzeka że aż mam ochotę zagrać
24:11 no chyba że masz przymierze championa to respią się cały czas
Powiedział sadystyczny masochista xDDDDD
Sir Alone - walka, która jak się skończyła pięknym tańcem to trochę się zasmuciłem tym, że wygrałem i to już koniec
Jedna z moich ukochanych walk obok Ivory King (który ma podobny moveset)
O kur...😵💫 Za te hitbox-y FS będą się smazyć w piekle. Dobrze, że nigdy nie odpaliłem DSII a po tym filmie już wiem, że nigdy tego nie zrobię. Gniazdo Nostalgi - R.I.P🥺
Imagine XD ja nie wiedziałem o tej adaptacji przez dwa przejścia gry i zrezygnowałem przez to z uników. Przez wszystkie części chodziłem bez broni z wielką pałą a w DS2 tarcza i zbroja Havela xDDD i myślałem, że to brak skilla i tyle. NO ALE BEZ ULEPSZENIA TEGO NIE DA SIĘ XD
Dla mnie jeśli chodzi od trylogię DS to 2 wcale taka zła nie była,Dużo lepsza od 3 cześći.
W czym?
Auto lock w DS2 działa lepiej, bo mogę zalockowaċ przeciwnika którego cały czas chce mieć na oku (bo np jest bardziej niebezpieczny) a jednocześnie mieć kontrolę nad młóceniem pozostałych przeciwników. To nie jest zły design, bo jeśli się tego nauczysz, to wynika z tego dla ciebie jakaś wartość dodana.
Jak zawsze, najlepiej byłoby zrobić checkbox w opcjach z możliwością wybrania sobie któregoś z tych dwóch zachowań i problemem jest jedynie to że tego zabrakło.
27:00 Nie wiem czego typ nie rozumie, ale HELOŁ!!! Gra ma 2 w nazwie.
Robiąc SL1 w DS3 byłem zdziwiony jak często wrogowie potrafią sięgnąć nas przez biała mgłę
28:00 w mortall shellu jest taki achivemnt by przejsc gre prawie no Hit.
XD ale ja ogólnie zgadzam się z tym, że Dark souls 2 dopiero po czasie staje się dobre. Podczas drugiego ogrywania się zakochałem.
Chyba juz wiem w jaka serie gier nigdy nie
zagram hej
Krzyśkowi Maj próbowałem na streamach wjechać na ambicję, że DSy tylko z wielką pałą i full kontakt w walce. Niestety, wybrał drogę maga :/ Droga maga w serii DS to jak doświadczanie produktu soulso podobnego.
Aż nabrałem ochoty na No hit w dark souls 1
Tak jak były DS'y wydawane tak bardzo mi się podobały czyli 1 top 2 git 3 no okej XD
5:00 dziękuje że przypominasz mi by jebać pleps
W DS2 nie ma osiągnięcia by zebrać wszystkie pierścienie? A są dwa który by je zdobyć trzeba przejść grę bez ognisk oraz bez umieralnia. Takie mogli by zrobić w Eldenie, bo imo platyna tam jest za prosta
Czasami mam wrażenie, że każdy gra w Soulsy inaczej. Sam jeszcze nie zagrałem (a czuję że powinienem). Mam wrażenie przez to jak grał Filip, że cały gameplay w soulsach opiera się na tym, żeby jak najmocniej i jak najszybciej zabić przeciwnika, zanim zrobi to on. Co sprawia że wygląda to tak, że przeciwnika trzeba po prostu zaklikać na śmierć. Natomiast u speedrunnerów, w tym również u Kiszaka, wygląda to tak, że musisz znać ultra tajny, cheeese sposób by pokonać bossa. I szczerze oba te sposoby są mega zniechęcające do zagrania w tę serię i wcale nie dostrzegam tego jak "ta gra odmieniła ich życia". Czy jest ktoś na sali, kto chciałby mnie przekonać do innego podejścia?
Jeśli chodzi o soulslikei to najlepiej będzie gdy sam się przełamiesz i po prostu zagrasz. Moim zdaniem narracja że to super uber trudne gry albo intergalaktyczne twory zmieniające życie jest turbo przesadzona, są trudniejsze od typowo casualowych gier owszem, uczą cierpliwości i determinacji i są dobrym źródłem pozyskania adrenaliny i endorfin co pozytywnie wpływa na mózg w dzisiejszym świecie gdzie znaczna część społeczenstwa ma raczej siedzący tryb życia. Dla mnie to dobre gry które mogą lub nie do ciebie tracić, najlepiej gdy zrobisz po prostu tak że kupisz sobie którąkolwiek część i zagrasz: Bloodborne nakłania do agresywnego i szybkiego tempa rozgrywki, Elden daje multum wariacji i dowolność kształtowania poziomu trudności, Sekiro to gra rytmiczna którą gdy załapiesz jest bajecznie przyjemna, DS3 to bardzo zbliżony Elden tylko dużo mniej rozbudowany w możliwościach, nie zmienia to faktu że to mój ulubiony souls like, jest dobrym kompromisem bo to DS z krwi i kości z raczkującymi elementami Eldena, DS1 to swoisty klasyk od którego albo się odbijesz albo ci się spodoba, a DS2 to... pozwolę dać ci wolne pole do interpretacji, Demon Souls nie ocenie bo nie grałem, w internecie demon soulsy mają podobną opinie co DS2. Reasumując, sam sobie wyrób opinie i zagraj w któreś z gier FS albo ci się spodobają i zostaniesz akolitą Miyazakiego, albo ci podejdą i uznasz je za dobre ale mocno zhiperbolozowane opiniowo gry jak ja, albo się odbijesz i tego gatunku nie polubisz.
piękno tych gier polega na tym że sam wybierasz jak chcesz w nie grać, najważniejsze by nie bazować swojego stylu gry na opinii innych, community soulslikeów jest strasznie patologiczne w swojej elitarności i przez wielu którzy z tym przesadzają odbierają innym pewne poczucie satysfakcji jakie się ma grając w te gry bo musisz przechodzić je tak jak ci narzucono zamiast tak jak chcesz. Bo w innym wypadku nie pokonałeś bossa a oszukałeś samego siebie
Miej w dupie co ludzie mówią. Ja zawsze gram z magią, zawsze ale to ZAWSZE mam ze sobą tarczę i przyzywam fantomy jak tylko mogę (npc, bo gram offline).
W elden ring na bassów podchodzę z mimic tearem i bierzemy ich we dwa moonveil'y ew. mimic tankuje a ja walę magią z bezpiecznej pozycji. Bo liczy się tylko zwycięstwo.
Dark Souls i soulsliky to gry, których głównym daniem jest wyzwanie. Najważniejszą cechą jest brak taryfy ulgowej dla gracza.
A zatem gra musi być gotowa, że odpowiem tak samo. Każda mechanika, każdy przedmiot, każda technika staje się moją siłą.
Chwalmy słońce.
Kiszak. Jeszcze 3 razy wspomnisz o bwnefitach i kurde zrobię to na przekór sobie i Tobie by udowodnić że nie dam się podejść...Czekaj co? Dobra. 3 razy. Odliczam
Obejrzyj prawie 50 minut filmu o DS2, olewaj 15 minutowe Lore od Balmory 🙆🙆🙆
Casual w Dark Soulsach: "Red man bad, Fromsoft pls zbanuj invaderów"
Ten sam casual: "Kurwa jak ja mam walczyć z tym potrójnym bossem z DLC, ta walka polega tylko na farcie, gugu gaga"
Jakiś czas temu zagrałem w ds1 no i extra, odrazu ograłem trzy razy. Nie przejmowałem się ogólna opinia o ds2 i kupiłem. No i to jest mocno średnia gra. Pewno ja kiedyś skończę ale napewno nie bez przerwy jak ds1 i napewno do tego więcej nie wrócę
Musi zagrac w LOTF :D To co cel na patronite?
Czy jeśli chciałbym zacząć przygodę z grami From Software na PC to powinienem zacząć od DS1? Czy raczej w co innego pójść? :)
Ds1, Demon souls, lub elden Ring, ale nic innego na 1 raz.
Wytłumaczcie proszę Kiszakowi co to znaczy intersubiektywny.
Kiedy masz autyzm i o 5:00 słuchasz swojego ulubionego autystycznego streamera
polecam użytkownika internetowego
Serio ds2 to taka kanapka z pasztetem są zajebiste
DS2 ma swoje dobre strony
Co tu gadać, ds2 jest najsłabszym ze wszystkich soulsów ale wciąż nie jest złą grą. Trzeba się jej nauczyć na nowo. W zasadzie najgorsza lokacja to ta zafajdana ognista forteca pod ziemią, reszta gry nie boli jak wyciąga się wnioski. Tutaj widać, że typek praktycznie nie korzysta z movementu postaci, nie potrafi się ustawić, daję się docisnąć do ściany. Większość starć gdzie mobów jest za dużo wystarczy po prostu samym ruchem postaci ograć, poczekać na atak, zaatakować i odbić trochę dalej. Serio większość mobów ma tak wolne ataki, że dziwne jest stać jak kloc i czekać na hita.
Powiem tak. Nnienawidzę lodową lokacje. Nienawidzę każdą cząstką mojego, ciała każdą cząstką mojej duszy renifery i mglistą lokację. Ale kocham ją nienawidzić. Kocham że coś jeszcze może wywołać we mnie tak silne emocje.
Ale mogę to robić bo pomimo całego zjebania tej lokacji bo jest ona ( z razem z całą resztą gry ) dalej szalenie utrzciwa. Wszystko się tam zachowuje zgodnie z ustalonymi zasadami. Męczę się w niej tylko dlatego bo moje umiejętności ssą. nie dlatego ,że jest coś wniej nad czym nie mam kontroli.
Ps 19:00 Jak można zginąć w drodze do bossa 37 razy kiedy wystarczy zabić moby 12 razy aby skończyły się wskrzeszać?
Ps2 Zawiększony agro to tylko problem w wersjii rozszrzonej nie podstawkii. To twoja winna, że kupiłeś taką wersję gry.
Ps3 Co do bieganie wystarczy oszczędniej używać staminę. W DD2 byś w tym czasie dyszał jak byś miał umrzeć przez minutę. A przypominam DD2 to gra 10 na 10 z trybem dnia i nocy.
Ps4 Autolok nawet jak źle zadziała to możesz go ominąc bo masz znacznie większą kontrolę nad kierunkiem ataku.
Ps5 Tak ds2 ma problemy z hidboksami. Ale więdząc to jak 3 lub 4 razy z rzędu rolujesz się w Sir Alona jak debil to już nie jest tylko problem hitboksów.
Tym więcej się gra w ds2 tym lepszy
Ja to skwituję krótko: DS2 to najłatwiejszy i najgorszy z DSów, ale nadal dobry Souls, jest inny, upierdliwy bywa, ale nadal robi dobrze wszystko to czym gry FS zasłynęły, masz się uczyć i dostawać wpierdol póki się nie nauczysz.
PS: Wielokrotnie przeszedłem DS2 zarówno Vanilla jak i SoTFS bez dodawania adaptacji a estusy używając tylko w bezpiecznych momentach ^^
co to za madrol ?
Uwielbiam bez schematu, ale imo za bardzo ciśnie po tej gierce
Dla mnie osobiście DS2 to największy syf od from software ukończyłem to raz i nie nie zamierzam do tego nigdy wracać, mam nadzieję że osobie która odpowiadała za dojście do Blue Smelter Demona się powodzi w życiu ale i tak jest lepszy od przynajmniej połowy gier jakie ograłem xD Po prostu From to jakość sama w sobie nawet jak zrobią coś co mi się nie spodoba i tak jest lepsze od wielu gier xd
Ale to trochę żartobliwie, jako rytuał.
@@BezSchematu nie ja rozumiem wydźwięk spokojnie, nie jestem jakimś nazi, po prostu z wieloma aspektami sie zwyczajnie nie zgadzam i niektórych zarzutów trochę nie rozumiem, stąd moje stwierdzenie "zbyt mocno ciśnie" poza tym masz sporo racji ^^ przeze mnie nie przemawia nostalgia ani nie jest to tez mój pierwszy souls, ds2 mnie kupił właśnie multifightami, największym chyba arsenalem dostępnym we wszystkich soulsach (poza eldenem pewnie, nie wiem bo jeszcze nie grałem), mechaniką power stance, która tez wróciła dopiero w eldenie oraz najbardziej unikatową mechaniką żaru ascezy, która uwielbiam. Oraz unikatowe ng+ , które nie jest zwykłym przesunięciem suwaczków, itemki, moby oraz bossy maja zmieniony układ
A wy chłopaki z Bez/Schematu, nie zmieniajcie się, robicie zajebistą robotę i kocham każdy wasz wideo-esej, nawet jeśli nie musze sie zgadzać z nim, na tym polega piękno różnych poglądów czyż nie? 😁
@@Sanseno12 Ja mam wrażenie, że muszą nastąpić jeszcze dwie rzeczy, żebym w pełni zrozumiał DS2:
1. Zagrać w wersje "vanilla", bo każdy mówi o dużych różnicach.
2. Podejść z nowym mindsetem do kolejnego przejścia, tj. przyjąć ten bullshit i stać się jego częścią. Płynąć z gównem.
@@BezSchematu sam jestem nocno ciekaw vanilli, więc stoi już na półeczce wersja z ps3 bez dlc i czeka na ogranie (ds1 bez prepare również) ale pierw main quest ograć dobytek from pierw po razie, trylogia i prekursor zaliczone, teraz bloodbornik boży (zakochalem sie od 1-szego machnięcia bronią, chyba moja ulubiona gra aktualnie, szybko baldura 3 zdetronizowała xD), kolejne sekiro no i elden na koniec bo wiem że spędzę tam conajmniej 300h jak nie lepiej. Zdaje sobie sprawe ze specyfiki dwójki, ale jako że sam jestem outsiderem, to mocno sympatyzuje z outsiderami, a ds2 zdecydowanie nim jest :D
Co do ds 2 to najważniejsze żeby grać w oryginalną wersje gry a nie w sholara
ja to przestane oglądać filmy samemu, za każdym razem jak cos obejrzę samemu to potem oglądam to razem zKiszakiem....
To była moja trzecia gra od FS i moim zdaniem jest to najlepszy DS.
Każdy itak wie że DS1 Top, a potem Bloodborne
DS3 najlepsze, a DS1 do śmieci. Pozdrawiam
Jedyne, co DS 2 pokazują to, że są obok Pinokia najlepszym soulslikem, równocześnie będąc chujowymi Dark Soulsami.
ds2>ds1
ogolnie rzecz biorac to ds2 jest lepszy od jedynki , postac jest bardziej ruchliwa swobodna .unikanie w ds2 jest lepsze .ds1 jest z zbugowane z unikaniem . ds1 to drewno jak chuj w ds2 troche ulepszyli walke .a kiszak to broni to ds1 bo to jego ulubione ds1 jest tragiczne i jescze te odcinanie szmoczych ogonow najtrudniejsza rezcz w tej grze zeby dostac bron tragedia.ogolnie nigdy nie slyszalem o tych grach , bo kiedys bylo mnostwo dobrych gier .pzeszedlem ds1,i ds2 .
skill issue
Zgadzam się w chuj
pozdrawiam wspierających a na plebs hatfu
Grając w dark souls 2 czułem, że mój skill spada zupełnie jak w lords of the fallen 2014
Ten typ w niebieskiej koszuli to porażka...obraża się o byle co i jego otępiałe podejście do bossów skutkuje wieloma próbami . A najlepsze to że co chwilę wymyśla inne powody że przegrał. O ile się nie mylę kanał ' bez życia '...co za typ..