PARYŻ 12 WSKAZÓWEK NA ZWIEDZANIE WIEŻA EIFFLA LAFAYETTE #2

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 9 лют 2024
  • ‪@Lucky_Luke_travel_and_food‬ Zapraszam na film ze zwiedzania Paryża, mojej pierwszej podróży to tego pięknego miasta z rodziną. Nasze pierwsze "ochy" i "achy" ze zwiedzania Galerii Lafayette oraz wjazd na sam czubek wieży Eiffla.
    Galeries Lafayette w Paryżu osiąga ponad miliard euro utargu rocznie, to prawdziwym raju dla uwielbiających robić zakupy. Historia Lafayette zaczęła się od powstałej w 1893 roku zwykłej pasmanterii, usytuowanej na rogu ulic Lafayette i Chaussée d’Antin. Jej założycielem został Théophile Bader oraz jego kuzyn, Alphonse Kahn.
    Już 3 lata później mężczyźni wykupili dom przy ulicy La Fayette pod numerem 1. Kolejne lata przynosiły za sobą następne inwestycje. Kuzyni kupili domy przy bulwarze Haussmanna pod numerem 38, 40 oraz 42 oraz pod numerem 15 przy ulicy de la Chaussée-d'Antin. Aby połączyć budynki, właściciel przykrył ich dachy ogromną kopułą. Obecnie, Galeria Lafayette to dziesięciopiętrowy budynek pełen najbardziej ekskluzywnych butików.
    Oprócz zakupów warto odwiedzić to miejsce również z uwagi na niezwykłą, podniebną kopułę oraz ozdobnie wykończone wnętrza. Jak nietrudno zgadnąć, galeria wygląda najpiękniej w okolicy Świąt Bożego Narodzenia. Mieni się wtedy tysiącem kolorowych światełek, błyskotek i ozdobnych ornamentów. W chwili obecnej Galeries Lafayette posiada swoje domy towarowe także w Berlinie oraz Nowym Jorku. Dostęp do paryskiej galerii jest możliwy za pomocą paryskiego metra. Stacją najbliższą galerii jest Chaussée d'Antin - La Fayette.
    Wieża Eiffla to najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, uznawany za symbol tego miasta i niekiedy całej Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu, a w momencie powstania była najwyższą budowlą na świecie. Wieżę zbudowano specjalnie na paryską wystawę światową w 1889 roku. Miała upamiętnić setną rocznicę rewolucji francuskiej oraz zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Projekt podkreślał architektoniczne walory stali, wbrew dominującemu w XIX wieku akademizmowi, który uważał żelazo za prosty materiał budowlany. Projekt wykorzystywał doświadczenia epoki i jej konstruktora, Gustave’a Eiffela, w budowie kolejowych mostów stalowych. Po 20 latach budowla miała być rozebrana, lecz Eiffel nie chciał do tego dopuścić i założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem „bez drutu” ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym: zapewniała Paryżowi łączność z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do komunikacji używano gołębi pocztowych). Zachowana budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą zwiedziło już ponad 300 milionów ludzi. Cała konstrukcja wieży składa się z 18 038 części metalowych i około 2,5 mln nitów, jej całkowita masa, razem z betonowymi filarami, wynosi około 10 100 ton (masa samej konstrukcji kratownicowej: 7300 ton). Nacisk wieży na podłoże wynosi 4,5 tony/m², a więc zaledwie dwukrotnie więcej niż nacisk wywierany przez kroczącego człowieka. Na budowę wieży przeznaczono (zamiast planowanych 3 mln) 7,8 mln franków, czyli około 65 mln dzisiejszych złotych, z czego około 75% zwróciło się już w ciągu pierwszych 5 miesięcy (do końca roku, w którym zakończono budowę) od otwarcia wieży dla turystów.
  • Навчання та стиль

КОМЕНТАРІ • 8