Η Κ. Καραμπέτη διαβάζει Τάσο Λειβαδίτη "Η Στάχτη"

Μουσική: A Breathtaking Piano Piece - Jervy Hou
Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά σιγά τη ζωή σου.
Ποια ζωή σου;
Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές,
πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου.
Τι έμεινε;
Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα,
θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτες
και πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν.
Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο και κοιτάζω τους περαστικούς, να πηγαίνουν στην λήθη.
Οι γυναίκες κλαίνε θυμούμενες τα ψιθυρισμένα λόγια από παλιά ειδύλλια
Όλο ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε έναν δρόμο.
Για να πάμε που;
Λοιπόν, πού ζήσαμε;
Ούτε εδώ, ούτε εκεί.
Φτηνά ξενοδοχεία σε μακρινές συνοικίες
Με τα τραχωματικά λαμπιόνια, τους βρώμικους νιπτήρες
Όπου πάνω τους ακούμπησαν και έκλαψαν ανύποπτοι ακόμα
μελλοντικοί δολοφόνοι, οι αυτόχειρες.
Μια νύχτα του καλοκαιριού, παιδί ακόμα, βγήκα από το σπίτι και ξάπλωσα στον κήπο.
Και όπως κοίταξα τον ουρανό, Θεέ μου! Τι απεραντοσύνη; Πόσα άστρα! Με έπιασε πανικός.
Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω

[@irelligious85]

αγαπημένος ποιητής κ φίλος των ανεκπλήρωτων ονείρων μας...

[@akisberg]

Εντέλει, ο πιο γνήσιος ποιητής μας.

[@user-qn9rv4uo4c]

Απλά υπέροχο. Ξεχωριστή ερμηνεία.

[@nikgml]

Δίχως λόγια. Μόνο εκείνο το λαμπύρισμα στα μάτια, σαν πρωτοαντικρύζεις έναν πανάρχαιο θησαυρό, σ' ένα βουβό σεντούκι. Και μια καρδιά να σκιρτά σαστισμένη...

[@constantinafrg6722]

πως να μην σ"αγαπησω μωρε.....................

[@nikol12009]

Ἐκμυστήρευση
Κι μιὰ μέρα θέλω νὰ γράψουν στὸν τάφο μου: ἔζησε στὰ σύνορα
μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ
εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.
Τάσος Λειβαδίτης, ἀπὸ τὴ συλλογὴ Τὰ χειρόγραφά του φθινοπώρου (1990)

[@jpastos]

Ανυπέρβλητος!!!!!

[@nikos35r]

Πολύ καλό...Μπράβο!!!

[@vasileiosfilis9284]

!

[@user-qv6jz4mi6m]

!!!