เลโอ ปะทะ มาซารัส เอเลี่ยนในกระจกเงา
Вставка
- Опубліковано 3 жов 2024
- เอเลี่ยนในกระจกเงา มาซารัส
เอเลี่ยนมาซารัส เป็นเอเลี่ยนที่อาศัยอยู่ในโลกกระจก เธอใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุขกับลูกสาวของตน แต่อยู่มาวันหนึ่่งเมื่อลูกสาวของเธอนั้นเสียชีวิตลง ความโศกเศร้าของเธอได้แปรเปลี่ยนให้จิตใจของเธอนั้นโหดร้าย และคอยลักพาตัวเด็กผู้หญิงมาจากโลกมนุษย์บ่อยๆ จนวันหนึ่งที่เธอได้พบกับ คาโอรุุ เธอก็รู้สึกถูกอกถูกใจขึ้นมาทันที เพราะ คาโอรุ นั้นมีหน้าตาที่เหมือนกับลูกสาวของเธอมาก และบังเอิญจริงๆที่ใบหน้าของ มาซารัส ก็ช่างคล้ายกับคุณแม่ของ คาโอรุ เช่นกัน ทำให้ มาซารัส สามารถหลอกล่อให้ คาโอรุุ เข้าไปในโลกของกระจกเงาได้อย่างง่ายดาย
โทรุ ผู้เป็นพี่ชายของ คาโอรุ ได้พบเห็น คาโอรุ เล่นอยู่อย่างสนุกสนานในกระจก แม้เขาจะตะโกนเรียกอย่างไร คาโอรุ ก็ไม่ได้ยิน เก็น พยายามที่จะเข้าไปช่วย แต่ก็ถูก แดน ห้ามเอาไว้ เพราะหากเข้าไปในโลกของกระจกแล้ว อาจจะต้องติดอยู่ในนั้นไปตลอดกาล แต่เขาก็ไม่สนใจ เมื่อ เก็น อยู่ในโลกกระจกของมาซารัส จึงพยายามหาตัว คาโอรุ จนเจอ และพยายามจะพาเธอออกไป แต่ มาซารัส ก็ไม่ยอมจึงเรียก สัตว์ประหลาดรับใช้ สเป็คเตอร์ มาขัดขวาง
เก็น พยายามที่จะใช้กระจกของ มาซารัส หนีออกไปพร้อมกับ คาโอรุ แต่ก็เกิดเหตุที่ทำให้ สเป็คเตอร์ หลุดออกไปยังโลกมนุษย์และอาละวาด และ โทรุ พี่ชายของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย คาโอรุ จึงคิดได้และพูดตะวาดใส่ มาซารัส ว่า "ถ้าคุณคือแม่หนูจริงๆ คุณต้องไม่ทำร้ายพี่หนูและคนอื่นๆด้วย!" เอเลี่ยนมาซารัส ได้ยินดังนั้น ก็หัวใจแตกสลาย มันจึงเผยโฉมหน้าร่างที่แท้จริงออกมา โฉมหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและโศกเศร้า เธอเกลียดเคียดแค้นเลโอที่มาขัดขวางทำลายความสุข และเธอจะไม่ยอมปล่อย คาโอรุ ไปไหนเด็ดขาด
ในการต่อสู้กับเอเลี่ยนมาซารัส เลโอได้พบเจอกับสถานการณ์การต่อสู้ที่ยากลำบาก ไม่เพียงแต่สภาพแวดล้อมเท่านั้น แต่ในมือของเขาก็ยังต้องกำ คาโอรุ ที่สลบเอาไว้ในมือขวาตลอดเวลา จะชกจะเตะต่อยก็ลำบาก จึงทำได้แต่เพียงกระโดดตีลังกาหลบไปหลบมาเท่านั้น เอเลี่ยนมาซารัส จึงเริ่มที่ใช้วิชาลวงตาทำให้ เลโอ นั้นมึนงง เลโอ เห็นท่าไม่ดี ขืนดึงดันต่อสู้ไปในสภาพนี้ก็มีแต่จะยิ่งเสียเปรียบ เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้ 'เสื้อคลุมอุลตร้า' สร้างกระจกเงาขึ้นมา และหลบหนีออกไปพร้อมกับปิดกั้นมิติกระจกแห่งนี้กับโลกมนุษย์ไปพร้อมๆกัน
facebook.com (กลุ่ม) อุลตร้าแมนเลโอแฟนคลับ
เข้าไปอย่างกะริวคิ