Sentymentalna podróż na Kresy część 2

Sentymentalne podróże na Kresy rozpoczęliśmy w 1991 r. Początkowo były to głównie wyjazdy do Zbaraża z krótkim pobytem we Lwowie. Stopniowo docieraliśmy także do Krzemieńca, Równego, Podkamienia, Trembowli, Buczacza, Jazłowca, a nawet dalej -- aż do Kamieńca Podolskiego, Chocimia, Kołomyi, Stanisławowa (Iwanofrankiwsk). Bywaliśmy też w Drohobyczu i Truskawcu. Spośród niemal dwóch tysięcy osób, które z nami jeździły na Kresy, połowie pomogliśmy dotrzeć do „swoich" rodowych kresowych stanic. W czasie jednego tygodnia podróży „sienkiewiczowskim szlakiem" pokonywaliśmy ok. 3 tys. kilometrów. Pomagaliśmy też naszym rodakom od których Polska „odeszła" po 1945 r.
Zapraszamy z nami na Kresy: Familijne
Stowarzyszenie Zbarażan, Lubin, ul. Srebrna 6, tel. [phone], e-mail: tokarczuk.s@op

[@csinkrucio1215]

A dlaczego Ci Kresowianie nie przyjechali że swoimi dziećmi i wnukami....?! Kto nauczy historii tych ziem i pokaże młodym pokoleniom Polaków" skąd ich Ród i korzenie...? Kto zaprowadzi ich na groby pradziadków i przodków...? Smutny widok - niszczejące, zapomniane cmentarze i tylko starsi miejscowi cudem ocaleni Polacy ratujący resztki dawnej Polski - ruiny kościołów i cmentarzy.

[@GG-mr3sk]

było minęło