Gąsiora Radość w Nadziei

W skromności odziany szaty, niestrudzenie, z niezwykłą wrażliwością przemierza codzienności szlaki.
I okruchy jej zbiera - drewna szczapy, przedmioty, zda się niepotrzebne, refleksji marginesy, a może podstawowe treści. Wprawnie w słowo je ubiera, a warsztatu prostotę w potęgi składa wyrazu... i dzieli się nimi obficie.
Tęskniąc wspomnieniem, nadziei podsyca ognisko, to najbliższe, świąteczne... ale także, co nie mniej ważne, to życiowe...
Z atencji bukietem, bo ponownie gości w naszych skromnych progach.
Cezary Janiszewski
Jerzy Gąsior Gąsiorek.
Urodził się 1941 roku w Granowcu koło Ostrowa Wielkopolskiego. W latach 1948-1954 mieszkał z rodzicami w Sławnie (woj. zachodnio-pomorskie), gdzie ukończył siedmioletnią szkołę podstawową. Od 1954 do 1958 r. uczył się w Niższym Seminarium Duchownym w Słupsku, w którym zdał maturę. Drugą, państwową maturę, uzyskał w 1961 w Korespondencyjnym Liceum Ogólnokształcącym w Gorzowie. W latach 1961-1963 studiował historię w gorzowskim Studium Nauczycielskim. Po jej skończeniu podjął pracę nauczyciela i wychowawcy w ówczesnym Technikum Budowlanym i Policealnym Studium Architektury. Równocześnie studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza na Wydziale Filozoficzno-Historycznym (pedagogikę, którą ukończył w 1971). W 1983 ukończył także studia podyplomowe w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w zakresie wystawiennictwa i muzealnictwa.
Ze szkołą związany był do roku 1977. W latach 1977-1979 pracował w gorzowskim Muzeum Okręgowym, prowadząc, założoną przez siebie, Galerię Sztuki Współczesnej „Oficyna”. W latach 1980-2006 był dyrektorem gorzowskiego Biura Wystaw Artystycznych (w czterech ostatnich latach, jako zastępca dyrektora Miejskiego Ośrodka Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim).
Choć już na emeryturze (od 2007), nadal aktywny twórczo. Przez lata z pasją uprawia różne dziedziny artystyczne - malarstwo, rzeźbę, asamblaż, poezję. W 1989 roku uzyskał status artysty-plastyka. Współpracował z grupą plastyczną nauczycieli „Wena”, biorąc udział w plenerach i wystawach zbiorowych, m.in. w organizowanych przez gorzowskie BWA dorocznych przeglądach plastyki, tzw. Salonach oraz w Biennale Sztuki Sakralnej SACRUM, których był pomysłodawcą i komisarzem (11 edycji). Jest autorem prezentacji indywidualnych, m.in. w: Galerii Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu (2000), Muzeum Spichlerz w Gorzowie (2001), BWA w Bydgoszczy (2002), BWA w Pile (2002), Kunstspeicher w Friedersdorf (Niemcy; 2003), BWA Wozownia w Toruniu (2004), Muzeum Zamek w Sierakowie (2004), Galerii Tkacka na Jatkach we Wrocławiu (2006), Poleskim Ośrodku Sztuki w Łodzi (2008), Miejskiej Bibliotece Publicznej w Radomiu (2011), Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gorzowie Wielkopolskim (2012), Zamku w Beeskow (Niemcy; 2015), Galerii Kapitańska w Szczecinie (2015), Galerii Sztuki Współczesnej w Ostrowie Wielkopolskim (2019).
W latach 2001-2020 wydał także dwanaście tomików swoich wierszy. W 2004 został przyjęty do Związku Literatów Polskich.
Spośród wielu nagród, wyróżnień i odznaczeń najbardziej ceni sobie Medal im. Brata Alberta (1996) oraz „Motyla” za całokształt twórczości i działalności na rzecz miasta i województwa, a także „Laur Kultury 2020 Starosty Ostrowskiego” za całokształt aktywności twórczej.