Bu bölüm bir genelleme yapmak amacıyla değil; hissedilenler, özlenenler ve sorun addedilenlerle birlikte psikososyal çatışmaları aktarmak niyetiyle hazırlandı. Bulunduğu yerde mutlu olan herkes adına (Burak, Yağmur ve Göktuğ örneğin) çok mutluyuz
Murat Yerdekalmazer' in dediklerine bir gocmen olarak hic katilmiyorum. Entegre olmak , bütünleşmek ve uyum sağlamak demek. Yasadigim ve calistigim ulkeden, dogup buyudugum vatandasligini tasidigim ulke icin endiselenmemek, haberlerini takip etmemek beni buraya "daha cok" entegre yapmaz. Bana ait olani, kimligimi yok saydigimi gosterir sadece. Insan birden fazla ulkenin sorunlarini da kendisine dert edebilir . 8 yildir yurtdisinda yasiyorum, uyum sagladim buranin kurallarina ve aliskanliklarina gore yasiyorum, Ancak ne ben ne de buradaki diger gocmen arkadaslarim sabah uyandiginda Turkiye'deki bir felaket haberini gorup aman neyse banane demiyor. Hepimizin kokleri, ailesi arkadaslari orada, insan sadece kendisi icin endise etmez sevdikleri icin de endise eder. Bir ulkeden gocmek demek o ulke ile butun duygusal bagini koparmak demek degil.
Sanırım en büyük avantajım üniversiteyi 16 yaşında kazanıp başka bir şehirde okumak oldu. Dido'nun şarkısında dediği gibi: "Hiç ev diyebileceğim bir yerim olmadı". 19:30 Kuzey ülkelerinde depresyon sadece dışarıdan gelenler için değil burada yaşayanlar için de söz konusu. Bunun için aktiviteler bulmanız gerekiyor. Evde dizi izleyen birisiyseniz burada depresyona girebilirsiniz. Biz paten, badminton, yürüyüş, bisiklet vs sporlar ve mozaik resimler, elektronik devreler gibi hobilerle uğraşıyoruz. 23:40 Yemek olayı doğru. Özlüyorsunuz. Ama ben Türk lokantası olmayan bir şehir görmedim. Lizbon olsun Tallinn olsun, mutlaka birkaç tane Türk lokantası bulabiliyorsunuz. Berlin'den bahsetmiyorum bile. 29:00 Berlin'de sokakta yürürken bile dazlaklar suratıma Türk diye seslenip hareket çekiyorlardı. Tallinn'de 3. senem ve sadece bir kere bir köpeğin diğer herkesi bırakıp bana havladığını gördüm Sıfır ırkçılık. 33:00 bu arkadaş çok doğru gözlemlere sahip. Ülkeyi nasıl gördükleri kendi milletlerine göre de değişiyor (Macar milli marşında Türk geçiyor, Ruslarla 17 kere savaşmışız vs) ama genelde soğuk insan var, sıcak insan var. Bu soğuk dediğimiz insanlar kendi insanlarına da soğuk, hiç merak etmeyin. 35:00 bir insanın gittiği yerde tutunması için belli bir süre gerekiyor. Bu süreden sonra dönüşler çok azalıyor. Hangi sistemi getirirseniz getirin o İstanbul trafiğinde 3 saat harcamak istemiyorum ben. İhalelerin iptal edilip başkalarına verilmesi yüzünden şirketimin batma noktasına gelmesi vs işlerine hiç girmeyeceğim. Yaşadığım ülkede en çok konuşulan iki dili de anlıyor ve konuşabiliyorum. 41:00 bu ülke bizi okuttu kısmına katılmıyorum. Babamın maaşından tonla kesilen verginin bir kısmıyla bize bir imkan sağlandı ki ileride hazır eğitimli bir iş gücü olsun. Adamcağızın doğrudan harcadıklarını hesaba katmıyorum bile.
2011'den beri norvec'te yasiyorum ben, muhendisim, esim norvecli, 3 cocugumuz var. hic bu videodakiler kadar negatif bakmadim. videonun genelinde cok romantik, cok duygusal bir bakis acisi hakim. izleyiciye "gidenler de elbet bir gun donecek, onlar bu ulkeye borclular" vs gibi bir algi icin ugrasilmis sanki. dogru aciklanan bir suru sey var, inkar etmemek lazim ama bu kadar negatif ve romantik degil maalesef. herkes baska bir insan, herkesin dunyasi farkli. adapte olup olamayacaginizi siz dahil kimse bilemeyecek. yas ilerledikce zorlasiyordur muhtemelen. sosyal cevreni edindikten sonra, bir aile kurduktan sonra gocmek daha zordur. belki de yalniz gocmek lazim, gittigin yere en kolay adapte olmak icin gidilen yerdeki insanlarla bir arada bulunmaya calismak lazim. burada bir suru bulgaristan gocmeni var, ayni apartmanda 3-5 kisi yasiyor, surekli kendi dillerini konusuyor, sosyal hayatla penetre olmuyor. bu durumda 50 yil da yasasan kendini buraya ait hissedemezsin. geldigin yeri gittigin yere tasimaya calismaman lazim. turkiye'de yasadigin hayatin aynisini baska bir yerde yasayamazsin. hayat farkli akiyor. burada yasayan ve burada hayatin olmadigini iddia eden turkler var mesela. adam istiyor ki dukkanin onune taburesini koysun, yan esnafla tavla oynasin, lak lak yapsin. sinemaya gitmez, konsere gitmez, kayaga gitmez, hiking yapmaz, bi hobisi yok, ailesini alip bi kabin kiralayip bir gece gecirmez. sonra vay efendim burada hayat yok. sen bu kadar asosyalken turkiye'de de bir hayat bulamazsin. cok fazla dali var konunun. saatlerce konusulsa bitmez...
Katiliyorum. Kimseye hic bir sey borclu hissetmiyorum. Turkiyede `sozde cok buyuk uluslararasi kurumsal` firmada calistim. Mobbingler , adam kayirmacalar , angarya isler , rusvetler gordum. 2017`de Avrupaya ciktim cok cok mutluyum. Durust iseniz , ahlakli iseniz Avrupa zaten sizi odullendiriyor. Is yerimde , sosyal hayatimda hic bir sorun yasamadim. Bu ulke ne verdi ki borclu hissedecekmisim.
Maşallah bu kafayla köy enstitülerini kuranlara, yokluktan ülke inşa edenlere değil bu ülkeyi bu hale getiren rezillere selam vermiş oluyorsunuz! Ayrıca mesele o kadar da basit değil bir kabin kiralayın bilmem ne yapın, sosyal olun oldu bitti. Bu bu kadar basit bir şey olsaydı insanlar üzerine bu kadar konuşmazdı!
Bu kadar genelleyici bakış açısına sahip olmak ne kadar doğru? Sizinle uzun uzun bu konuyu tartışabiliriz gerçekten ama kısaca diyeceğim, her birey biriciktir ve ihtiyaçları da ona göre değişir. Sizin ders kitabı gibi uyguladığınız o sosyal hayata katılım bazısına kesinlikle uymayabilir ve bu onun hatası değildir. Sizin deneyiminizin güzel olması, "entegre" olmanız bu göçmenlik işinin artısını eksisini komple açıklamaya yetmez. Siz kendinize bir hayat kurmușsunuz, ne mutlu, umarım mutluluğunuz daim olur. Ancak hayatını tam manasıyla oturtamamış ve kendini mutlu hissetmeyen insanlar da vardır ve onların hikayesini gözardı etmek ve onların üzüntüsünü küçümsemek de bize düşmez.
Yorumlar cok arabesk olmus. Bu kadar psikolojik analize gerek yok. Daha resit olmadan Türkiye´den ciktim, okudum, geri döndüm ve yillar sonra bu sefer esim ve cocuklarimla tekrar ciktim. Insan nerede mutluysa orada yasasin.
Yillardir yurtdisindayim, iyi bir isim var, emegimin karsiligini aliyorum, Turkiye ye cok gelip gidiyorum, her geldigimde boguluyor gibi oluyorum, her insan farkli.
Ömür hanım öncellikle CEOluğunuz hayırlı olsun. Düşünce deneyi olarak sunuyorum. Eğer göçmen ve işçi bir ailede büyüyüp, dört kişiden birinin kanser olduğu endüstriyel bir şehirde, depremde yıkılma tehlikesiyle yaşasaydınız fikriniz aynı kalır mıydı sizce? Yanlış anlamayın lütfen merak ettiğim için soruyorum sizin kadar kentli yerlerden göçmedik tam bilemeyiz biz ama yine de elimden geldiğince ifade etmeye çalıştım 🙏🏼 Bir de Türkiye’ye borçlusunuz diyen uzman beyfendiye de merak ettiğim için soruyorum. Eğer yurt dışına taşındıysak insan hakları borcumuzu nasıl tahsil edebiliriz?Mesela borcumuzu ödedikten sonra Türkiye’nin güzelliklerinden faydanabilir miyiz? Ben tam bilemiyorum yabancısıyım da açıklayabilir misiniz?
Ömür Hanım çok net ve keskin çıkarımlar yapmış. Kendisine beyaz yaka da demiş sanırım ilk bölümde tanımlamıştı. Kendisi yüksek seviyelerde görev almış bir beyaz yaka ve imkanlarının çok geniş olduğunu düşünüyorum. Çıkarımları ve görüşlerinden bazılarına da hak verdim, ancak bu ülkede orta sınıf beyaz yaka olup aynı imkanlara sahip olmayan ve çocuklarının geleceğini düşünenler de var. Ve bu sınıfın çocuklarının Türkiye’de geleceğinin kalmadığını düşünüyorum. Ömür Hanım’ın çocuğu varsa, kafasının bir yerinde onları yurt dışında, belki liseden itibaren okutmak fikri de vardır ve bunu yapabilecek güce sahiptir. Orta sınıf beyaz yaka ise bu güçte değil. Asıl sorun da burada, aşırı sıkışmış durumda orta sınıf beyaz yaka.
Söylenenleri anlıyorum ama… diye devam edeceğim cümlelerime. Ben şu an Londra’dayım üç aylığına. Sonra temelli gelmenin yolunu arayacağım. 23 yaşında bir sanatçıyım ve İstanbul’da yaşıyorum. İstanbul’a taşınırken depremde ölme riskini kabul ederek taşınmış olmam bana absürt geliyor. Sektörümün tamamı İstanbul’da diye orada olmak zorunda ve ölmeyi göze almak zorundayım, bu korkunç bir şey. Güneş diyorsunuz, evim güneş almıyor zaten orada. Olan güneşe de erişemiyorum çünkü o bile sınıfsal belki artık. Rezalet bir eve bir sürü kira veriyorum. Her gece bu korkuyla uyuyorum. Para kazanmakla uğraşırken ailemin yanına gitmek için vaktim kalmadığı gibi 10.000 lira gibi komik paralara çalıştırıldığım oldu. Zaten tüm arkadaşlarımla ve ailemle görüntülü konuşuyorum, zaten İstanbul’da da gurbette gibiyim, üstüne can güvenliğim yok ve sokağın her yerinde tacize uğruyoruz. Dün Londra’da bir eteği giyip giymemek için yarım saat düşündüm acaba bir şey olur mu diye… Giydiğimde gece dönerken baya karanlık sokaklardan geçtiğimde bile kimse bana aranan bir kadınmışım gibi bakmadı. Flörtleşmeye çalışmadı, takip etmedi… Bu hissi yazarken bile gözüm doluyor. Güvende hissetmek. Yangın çıkarsa önleminin alındığını bilmek, deprem olursa yardıma gelineceğini bilmek, sokakta ya da tiyatroda tacize uğrarsam hakkımı arayabileceğimi bilmek, et parçası gibi algılanmıyor olmak. Ben ülkemdeki sanatçıları çok seviyorum ve hiçbir zaman bırakmayacağım onlarla bir şeyler yapmayı fakat yaşayamıyorum. Her seferinde güzelliğinden gözlerimin dolduğu İstanbul’un içinde emekli olmasına rağmen taksicilik yapan amcalarımı, emekli maaşı yüzünden geçinemeyen teyzelerimi, sokakta ayağında ayakkabı olmayan çocukları görürken diğer yanda sarayda oturanların olmasına şahit olmak göç psikolojisinden daha zor benim için. Elbette göç edince her şey mükemmel olmayacak ama Türkiye’de kaldığımda gece eve dönerken ağlaya ağlaya “öldürülmeden git buradan, öldürülmeden git buradan!” diyor olmak da bir o kadar zor bir psikoloji. Hayatım boyunca ben çocuk istemiyorum diyordum. Sonra şunu fark ettim, sorun çocuk değil sorun doğacağı coğrafya. Hastanede doğduğunda yeni bakım ünitesinde öldürülmeyeceğine inanmıyor oluşum mesela. Türkiye benden aile kurmak ve çocuk yapmak hayalimi bile aldı. Besleyemeyeceğim, iyi okula gönderemeyeceğim, sokakta güvenliğini sağlayamayacağım, tatile gittiğimiz otelde yanarak ölmekten kurtaramayacağım bir çocuğu neden dünyaya getireyim? Umrumda değil dolayısıyla güneştir, insanların arkadaşlığıdır bireyselliğidir. Bana yurtdışına çıktığımda mesleğim konusunda duyulan saygıyı ben kendi ülkemde göremiyorum. Ülkenin dizi/film/tiyatro sektörünün tekelleşmesinden zaten bahsetmeme gerek yok gördüğünüz gibi. Koca ülke, sağlıklı çalışan bir tane bile kurum yok. E bıktık artık. Ülkemi ve kültürünü yapacağım eserlerde kullanmak istiyorum, bir yandan bu kadar bağlıyım ve seviyorum. Sevdiğim yerde beni kaşar peynir alırken 10 kere düşündürürlerse kusura bakmasınlar benim bir borcum falan yok ülkeye karşı.
Bu video bende çok enteresan duygular uyandırdı. Evet özlem var, dönüşe dair ikilem de var.. Videoda yurtdışında yaşayan kişiler de çok yerinde yorumlar yapmışlar. Ama şu gitmeden yorum yapan 3-5 kişi.. yurtdışına gittiniz diye dünya vatandaşı olmadınız, ingilizce bilmekle dünya vatandaşı olunmuyor, veya ben göçmen aileden geliyorum, full imkan sahibiyken gitmedim, bakın ne güzel yaptımlar falan..benim göç sebeplerimden biri zaten bu gereksiz egoya sahip türk insanları. Ben bilirimcilerin ülkesinden çıkıp, bunu birlikte nasıl başarırızcıların ülkesinde olduğunuzda gerçekten somut başarıya ulaşmak mümkün.
Aynı şeyi yazmaya geldim. Giden eğitimli insanları hiçbir farkındalığı olmayan, şımarık, dürtüsel kararlarla hareket eden insanlarmış gibi betimlemişler. Gitme imkanım olmasına rağmen Türkiye’de yaşamayı seçtim ben de uzun süre, ama asla gidenleri bu şekilde yargılamadım. Kaldı ki son senelerde gidenler artık sadece daha iyi iş imkanı veya farklı bir deneyim elde etmek in gitmiyor. Ülkede bir geleceklerinin olmadığını düşünerek gidiyor. Kalanlar kendi kararlarını empoze etmek istemiş gibi bir his kaldı bende sadece.
@@MsSuis icimden gecenleri cok guzel yazmissiniz. Ulkeden cikmadan konusanlar cok komik duruyor bu videoda. Turist olarak gitmis gozlem yapmis ya da kardesi UK’deymis gozlem yapmis onun ustunden konusan tipleri bu videoya koyanlarin vizyonsuzlugu sanirim.
yazdiklarinizin her kelimesine katılıyorum. Uzun zamandir bir seyleri çözdüğümü, karar verdigimi düşünüyordum. Bu video yine çatlakları bulup özlemime sızdı. Ve sonra turkiyede calışmak zorunda kaldigim bos egolu yalancı, korkunc insanları hatirladim. Turkiye'de belki bir seyler değişir, güzelleşir, ama bu insanların degisimini görmeye bizim ömrümüz yetmez..
Gidemeyenler uzulmesin diye video yapilmis sanki. 13 yildir Amerika’dayim. Daha once Almanya ve Fransa’da da 1’er yil yasadim. Bu videoda anlatilanlar gibi bir durum ne kendimde ne de cevremde gozlemedim. Hali hazirda Turkiye’de yasayan kelli felli amca cok komik atip tutuyor ozellikle. Videodaki cogu bahsedilen konunun kokeni 30 yildir icinde dogup buyudugu cevreyi yurtdisina cikar cikmaz hemen bulmayi bekleyen hayat bilmeyenlerin yasadigi hayal kirikliklari. Gidemeyenleri uzmek istemem ama iyi islerde calisan Turk ailelerin genelini yansitmiyor.
Her seçim bir vaz geçiştir. Getirisi olan şeylerin de bir bedeli oluyor. Gitmek veya kalmak. Doğru bir seçim yok. Bir düşünür ne demir. There is no right desicion, make a desicion and make it right.
İki yıla kalmaz Ömür Kula yurt dışına çıkar diye düşünüyorum:) harici, liberal bir video olmuş. Son olarak ne yazık ki şu ana kadar yaşadığım en ırkçı ülke Türkiyeydi.
Avrupayı tavsiye etmiyorum çok ayrımcılık var. Mesela ingiltereye yada norveçe gittiniz gittiğiniz ülkede eğitimde almış olsanız siz bir göçmen olarak onlardan 2 kat daha fazla performans gösterdiğiniz halde kendi insanına sunduğu iş ve kariyer imkanlarını göçmenlere sunmuyorlar. Sen ne kadarda entegre olmaya çalışsanda seni hep en alt işlerde ilerletmeyerek kölelik sınıfında tutuyorlar ve hiçbir şekilde önünü açmıyorlar. Yani anlayacağınız siz Avrupa’ya ya gitsenizde avrupalılar gibi rahat olamayacaksınız çünkü sizi oraya göçmen olarak gelmiş etinden sütünden son damlasına kadar kullanılması gereken bir köle olarak görülüyorsunuz. Ayrıca siz kendinizi seküler olarak görüp avrupadak insanlarla aranızda bi fark yokmuş gibi göreceksiniz ama siz onların gözünde bir ortadoğulu olarak görüleceksiniz. Ayrıca sosyal çevrede sizi aralarına almayacaklar.
@@SerminMelbourne-di6tpbu ağızla ve kafayla saygı görüyorsan, çevrenin kalitesi de en fazla senin kadardır. sokak ağzı bir üslup, yazılanı analiz eden ve derinliği olan bir cevap verebilmekten uzak birisinin kişisel masturbasyonu olmus.
Yuregine saglik 24 yildir Uk de yasiyorum her bir sozunun altina imza atarim, bizler her zaman bunlarin gozunde ortadoguluyuz ve hic bir zaman bizleri kabul etmiyorlar, coook irkcilar, puba gidiyosun turkum diyenen kadar hesey iyi turkum diyosun karsindaki kadin yada erkek rengi degisiyo birden , butun bunlar buyuk bir yanlizliga dusuruyor yabanci tek erkekleri ozellikle
Senelerdir ingilteredeyim ingiliz vatandasiyim ama evet ikinci sinif vatandasim hem uni hem masterimi burda yaptim ama isinizdr iyide olsaniz bile cv yi verince ilk once isminizden kaybediyorsunuz cok dogru
Videonun en sonunda hocanın 'bu çok kişisel birşey ' sözü konunun özeti. Gitmek de kalmak da, gidip mutlu olmak da olmamak da çok kişisel. Sıkıntılı olan gidenler doğru düzgün değerlendirme yapmayi beceremiyor. Doğru plan yapamıyor, en dogrusunu ben biliyorum gibi laflar etmek gidenlere. Biri de desin ki senin tuzun kuru, gidenlerin dertleri hiç senin derdin olmamış ki. Yahu bu ülkede it gibi çalışıp bir yıl önceden tatil satın alıp aylarca taksidini öderken tatilde yanarak ölüyorsun. Bu ülkede patron olup Göktürkteki villasından plazadaki odasına işe gidip gelen ve tatillerini Avrupa'da geçiren kesimle iyi egitim almış, kendini geliştirmiş olduğu için hakettiği baz standarti mecburen yurtdışında yasayarak elde etmeye çalışan kesimi bir tutmayalim. Göçen arkadaşlar iyisiyle kötüsüyle gayet yerinde degerlendirmeler yapmışlar bence, gidene de kalana da mutluluklar.
Yaklaşık 12 yıldır yurtdışında yasiyorum. Isin psikolojik kismi: 3 tip göç grubu tanimina ve en hayirli olan tipin 100% adapte olmus grup olmasina ben pek ikna olamadim. Bu kategorilere koyamiyacak kadar dinamik bir durum göçmen aidiyeti. Kendi acimdan degerlendirirsem eşim yabanci uyruklu ve kimligimin bir tarafi yeni aliskanliklara, icinde yasadigim ulkelere ve kulturlere uyum saglamaya calisirken, asla birakamadigim cocuklugum olan memleketim ve onun yarattigi altyapi var. Eger toplumsallasmis bir insansaniz zaten ne memleketinizi dusunmeyi birakabilirsiniz, ne de yeni ulkenize aidiyet duyma arzusuna karsi koyabilirsiniz. Hiçbir ulke mukemmel degil, bir kultur otekine de ustun degildir. Onceki ve sonraki hayatinizin harmanlanmasi ile bir melez olarak devam etmek göç olmus olmaktan belki daha insafli bir tanim olurdu bizler icin. Işin maddi kismi: vidyoda soz verilen Omur hanim Turkiyede bir beyaz yaka ortalamasini degil kariyerinde ilerlemis üst orta sinifi temsil ediyor. Daha kapsamli bir anket calismasi ile cocuklu/cocuksuz yeni mezun vs meslekte ilerlemis beyaz yakanin verileri ile hazirlansa daha carpici bir icerik oldurdu.
42 yaşındayken iki çocuklu ailesini alıp göç eden biri olarak burada söylenenlere katılma oranım %30 hatta daha az. Acaba kaçırdığım şey bekar ve yalnız göç etmemiş mi olmak ?
"Gerçeğin çöllerine hoş geldiniz" *Eğer batıyla aramızda tüm siyasi ekonomik akademik farkların ana sebebinin kültürel farklar olduğunu kavramadıysanız *Kımızı ışıkta durmanın :) bişilerin sebebi değil sonucu olduğunu kavramadıysanız *Burada çok çalıştığımızı zannederken aslında sadece verimsiz zaman ve iş gücü kaybı olduğunu anlamadıysanız * Aslında için için Türk Arap Yunan fiesta kültürüne sahip olup dışarıdan komşudaki zenginliğe gizli gizli imreniyorsanız...Göç hayallerine dalıp kırmızı ışıkta durma placebosu yutuyorsanız Geçmişler olsun...
Ingileteredeki spor salonlarinda eger tek erkekseniz kimse suratiniza bakmaz hic bir sekilde sosyallesemezsiniz sizleri iclerine almazlar bosa hayal kurmayin
Bu tür videoları izleyen Türkiye'de yaşayan ve gitmeyi düşünen arkadaşlara tavsiyemdir. Hatırlarsanız korona zamanında Avrupa'nın göçe ihtiyacı varken Almanya'da şöyle böyle diye insanları göçe özendiren yayınlar yapılırdı. Bunları DW falan yapardı. Almanyadaki ekonomik durumdan bahsedilirdi ve göç çekilmeye çalışılırdı. Şimdi ise tam tersi insanları göçten soğutmaya çalışıyorlar. Dünyadaki göçe bakışı takip ederseniz Trump'ın gelmesi, Avrupa'da aşığı sağın yükselişi vs artık göçe ihtiyaçları yok. Dolayısıyla sizi vazgeçirmek için bu tür yayınları yapmaları da normal. Yaptıkları hiçbir yayın objektif değil. Güvenebileceğiniz tek şey rakamlar. Kişi başı düşen gelir, asgari ücret, yaşam maliyetleri vs gibi değişkenlere bakarak göçün ve gidin bu ülkeden. Bu yayınlara bakmayın
Giden beyaz yakanın 'biz simulasyondan çıktık, kalanlara basarılar' snoblugu acınası halde. Videodaki gidenler hakkında konusan abi/ablanın genellemeleri de komik.
Çok ılık dertler bunlar. 50-60 sene önce çalışmak için hiç dil bilmeden gurbete gelen insanlar neler çekmişler. Gece gündüz anlatsan bitmez. Ama bu kadar ağladıklarını ne duydum ne de gördüm.
Aglamamalari mutsuz olduklarini gostermez.Insanlarin kendi tecrube ve duygularini paylasmakda aglamak drgildir.Mentaliteye bak ya cay demle😂😂
11 днів тому+9
Çok güzel bir belgesel tebrik ederim. Amerika'da okuyup, mezun olduktan sonra bir kaç yıl çalışıp Türkiye'ye geri dönmemin sebebi orada bir ömür kalan bir Türk'ün tavsiyesidir. Bana "Amerika çok güzel bir ülke ama burada tek başına ölürsün, cesedini günler sonra evinde bulurlar" olmuştu.
uzgunum ama ogrenci vizesinden sonra verilen bir kac yil calisma izninden sonra sirketinizi size h1b calisma vizesi almaya veya greencard’a basvurmaya ikna edememis gibisiniz daha cok.
ben avustralyada yim yirmi sene oldu hicccccc donmeyi dusunmedim bu benim fikrim ama kemdimi spora verdim okyanusan yakin oturuyorum surekli sudayim ve spor surekli benim mutluluk hormonum avustralya artik benim doydugum ulke mutluyumda ancak turkiye hep kalbimde o yalan degil
Sakın geri dönmeyin. Kendi ülkenizde mülteci hayatı yaşayacağınıza bunu başka bir ülkede yaşayın. Türkiye’nin iyiye gitmesi için hiçbir neden yok. İnsan her şeye alışır. Hayat öyle de geçiyor böyle de geçiyor finalde.. bir dost.
İzleyici kitlenizin yarısı göçmüş diğer yarısı göç planı yapan insanlar. Bu insanlarla bu kadar sığ bir içerik paylaşmak sizin adınıza kötü sonuçlanabilir. En azından paylaşımı yaparken bir kesime önden izletin ve sizce bu kısımlar videoda olmalı mı diye tekrar düşünün.
İçlerinden bir tanesi bile Ezan sesini söylemedi, cuma namazına gitmekten bahsetmedi:) Aslında ruhlarının ait olduğu yerde yaşıyorlar muasır medeniyette yaşıyorlar keyfini çıkarsınlar bence
Bu bölüm bir genelleme yapmak amacıyla değil; hissedilenler, özlenenler ve sorun addedilenlerle birlikte psikososyal çatışmaları aktarmak niyetiyle hazırlandı. Bulunduğu yerde mutlu olan herkes adına (Burak, Yağmur ve Göktuğ örneğin) çok mutluyuz
Murat Yerdekalmazer' in dediklerine bir gocmen olarak hic katilmiyorum. Entegre olmak , bütünleşmek ve uyum sağlamak demek. Yasadigim ve calistigim ulkeden, dogup buyudugum vatandasligini tasidigim ulke icin endiselenmemek, haberlerini takip etmemek beni buraya "daha cok" entegre yapmaz. Bana ait olani, kimligimi yok saydigimi gosterir sadece. Insan birden fazla ulkenin sorunlarini da kendisine dert edebilir . 8 yildir yurtdisinda yasiyorum, uyum sagladim buranin kurallarina ve aliskanliklarina gore yasiyorum, Ancak ne ben ne de buradaki diger gocmen arkadaslarim sabah uyandiginda Turkiye'deki bir felaket haberini gorup aman neyse banane demiyor. Hepimizin kokleri, ailesi arkadaslari orada, insan sadece kendisi icin endise etmez sevdikleri icin de endise eder. Bir ulkeden gocmek demek o ulke ile butun duygusal bagini koparmak demek degil.
Sanırım en büyük avantajım üniversiteyi 16 yaşında kazanıp başka bir şehirde okumak oldu. Dido'nun şarkısında dediği gibi: "Hiç ev diyebileceğim bir yerim olmadı".
19:30 Kuzey ülkelerinde depresyon sadece dışarıdan gelenler için değil burada yaşayanlar için de söz konusu. Bunun için aktiviteler bulmanız gerekiyor. Evde dizi izleyen birisiyseniz burada depresyona girebilirsiniz. Biz paten, badminton, yürüyüş, bisiklet vs sporlar ve mozaik resimler, elektronik devreler gibi hobilerle uğraşıyoruz.
23:40 Yemek olayı doğru. Özlüyorsunuz. Ama ben Türk lokantası olmayan bir şehir görmedim. Lizbon olsun Tallinn olsun, mutlaka birkaç tane Türk lokantası bulabiliyorsunuz. Berlin'den bahsetmiyorum bile.
29:00 Berlin'de sokakta yürürken bile dazlaklar suratıma Türk diye seslenip hareket çekiyorlardı. Tallinn'de 3. senem ve sadece bir kere bir köpeğin diğer herkesi bırakıp bana havladığını gördüm Sıfır ırkçılık.
33:00 bu arkadaş çok doğru gözlemlere sahip. Ülkeyi nasıl gördükleri kendi milletlerine göre de değişiyor (Macar milli marşında Türk geçiyor, Ruslarla 17 kere savaşmışız vs) ama genelde soğuk insan var, sıcak insan var. Bu soğuk dediğimiz insanlar kendi insanlarına da soğuk, hiç merak etmeyin.
35:00 bir insanın gittiği yerde tutunması için belli bir süre gerekiyor. Bu süreden sonra dönüşler çok azalıyor. Hangi sistemi getirirseniz getirin o İstanbul trafiğinde 3 saat harcamak istemiyorum ben. İhalelerin iptal edilip başkalarına verilmesi yüzünden şirketimin batma noktasına gelmesi vs işlerine hiç girmeyeceğim. Yaşadığım ülkede en çok konuşulan iki dili de anlıyor ve konuşabiliyorum.
41:00 bu ülke bizi okuttu kısmına katılmıyorum. Babamın maaşından tonla kesilen verginin bir kısmıyla bize bir imkan sağlandı ki ileride hazır eğitimli bir iş gücü olsun. Adamcağızın doğrudan harcadıklarını hesaba katmıyorum bile.
2011'den beri norvec'te yasiyorum ben, muhendisim, esim norvecli, 3 cocugumuz var. hic bu videodakiler kadar negatif bakmadim. videonun genelinde cok romantik, cok duygusal bir bakis acisi hakim. izleyiciye "gidenler de elbet bir gun donecek, onlar bu ulkeye borclular" vs gibi bir algi icin ugrasilmis sanki. dogru aciklanan bir suru sey var, inkar etmemek lazim ama bu kadar negatif ve romantik degil maalesef. herkes baska bir insan, herkesin dunyasi farkli. adapte olup olamayacaginizi siz dahil kimse bilemeyecek. yas ilerledikce zorlasiyordur muhtemelen. sosyal cevreni edindikten sonra, bir aile kurduktan sonra gocmek daha zordur. belki de yalniz gocmek lazim, gittigin yere en kolay adapte olmak icin gidilen yerdeki insanlarla bir arada bulunmaya calismak lazim. burada bir suru bulgaristan gocmeni var, ayni apartmanda 3-5 kisi yasiyor, surekli kendi dillerini konusuyor, sosyal hayatla penetre olmuyor. bu durumda 50 yil da yasasan kendini buraya ait hissedemezsin. geldigin yeri gittigin yere tasimaya calismaman lazim. turkiye'de yasadigin hayatin aynisini baska bir yerde yasayamazsin. hayat farkli akiyor. burada yasayan ve burada hayatin olmadigini iddia eden turkler var mesela. adam istiyor ki dukkanin onune taburesini koysun, yan esnafla tavla oynasin, lak lak yapsin. sinemaya gitmez, konsere gitmez, kayaga gitmez, hiking yapmaz, bi hobisi yok, ailesini alip bi kabin kiralayip bir gece gecirmez. sonra vay efendim burada hayat yok. sen bu kadar asosyalken turkiye'de de bir hayat bulamazsin. cok fazla dali var konunun. saatlerce konusulsa bitmez...
Katiliyorum. Kimseye hic bir sey borclu hissetmiyorum. Turkiyede `sozde cok buyuk uluslararasi kurumsal` firmada calistim. Mobbingler , adam kayirmacalar , angarya isler , rusvetler gordum. 2017`de Avrupaya ciktim cok cok mutluyum. Durust iseniz , ahlakli iseniz Avrupa zaten sizi odullendiriyor. Is yerimde , sosyal hayatimda hic bir sorun yasamadim. Bu ulke ne verdi ki borclu hissedecekmisim.
Maşallah bu kafayla köy enstitülerini kuranlara, yokluktan ülke inşa edenlere değil bu ülkeyi bu hale getiren rezillere selam vermiş oluyorsunuz! Ayrıca mesele o kadar da basit değil bir kabin kiralayın bilmem ne yapın, sosyal olun oldu bitti. Bu bu kadar basit bir şey olsaydı insanlar üzerine bu kadar konuşmazdı!
@@Kocde 🖐🙏👍
Bu kadar genelleyici bakış açısına sahip olmak ne kadar doğru? Sizinle uzun uzun bu konuyu tartışabiliriz gerçekten ama kısaca diyeceğim, her birey biriciktir ve ihtiyaçları da ona göre değişir. Sizin ders kitabı gibi uyguladığınız o sosyal hayata katılım bazısına kesinlikle uymayabilir ve bu onun hatası değildir. Sizin deneyiminizin güzel olması, "entegre" olmanız bu göçmenlik işinin artısını eksisini komple açıklamaya yetmez. Siz kendinize bir hayat kurmușsunuz, ne mutlu, umarım mutluluğunuz daim olur. Ancak hayatını tam manasıyla oturtamamış ve kendini mutlu hissetmeyen insanlar da vardır ve onların hikayesini gözardı etmek ve onların üzüntüsünü küçümsemek de bize düşmez.
Yorumlar cok arabesk olmus.
Bu kadar psikolojik analize gerek yok.
Daha resit olmadan Türkiye´den ciktim, okudum, geri döndüm ve yillar sonra bu sefer esim ve cocuklarimla tekrar ciktim.
Insan nerede mutluysa orada yasasin.
Yillardir yurtdisindayim, iyi bir isim var, emegimin karsiligini aliyorum, Turkiye ye cok gelip gidiyorum, her geldigimde boguluyor gibi oluyorum, her insan farkli.
Ömür hanım öncellikle CEOluğunuz hayırlı olsun. Düşünce deneyi olarak sunuyorum. Eğer göçmen ve işçi bir ailede büyüyüp, dört kişiden birinin kanser olduğu endüstriyel bir şehirde, depremde yıkılma tehlikesiyle yaşasaydınız fikriniz aynı kalır mıydı sizce? Yanlış anlamayın lütfen merak ettiğim için soruyorum sizin kadar kentli yerlerden göçmedik tam bilemeyiz biz ama yine de elimden geldiğince ifade etmeye çalıştım 🙏🏼
Bir de Türkiye’ye borçlusunuz diyen uzman beyfendiye de merak ettiğim için soruyorum. Eğer yurt dışına taşındıysak insan hakları borcumuzu nasıl tahsil edebiliriz?Mesela borcumuzu ödedikten sonra Türkiye’nin güzelliklerinden faydanabilir miyiz? Ben tam bilemiyorum yabancısıyım da açıklayabilir misiniz?
Ömür Hanım çok net ve keskin çıkarımlar yapmış. Kendisine beyaz yaka da demiş sanırım ilk bölümde tanımlamıştı. Kendisi yüksek seviyelerde görev almış bir beyaz yaka ve imkanlarının çok geniş olduğunu düşünüyorum. Çıkarımları ve görüşlerinden bazılarına da hak verdim, ancak bu ülkede orta sınıf beyaz yaka olup aynı imkanlara sahip olmayan ve çocuklarının geleceğini düşünenler de var. Ve bu sınıfın çocuklarının Türkiye’de geleceğinin kalmadığını düşünüyorum. Ömür Hanım’ın çocuğu varsa, kafasının bir yerinde onları yurt dışında, belki liseden itibaren okutmak fikri de vardır ve bunu yapabilecek güce sahiptir. Orta sınıf beyaz yaka ise bu güçte değil. Asıl sorun da burada, aşırı sıkışmış durumda orta sınıf beyaz yaka.
Söylenenleri anlıyorum ama… diye devam edeceğim cümlelerime. Ben şu an Londra’dayım üç aylığına. Sonra temelli gelmenin yolunu arayacağım. 23 yaşında bir sanatçıyım ve İstanbul’da yaşıyorum. İstanbul’a taşınırken depremde ölme riskini kabul ederek taşınmış olmam bana absürt geliyor. Sektörümün tamamı İstanbul’da diye orada olmak zorunda ve ölmeyi göze almak zorundayım, bu korkunç bir şey. Güneş diyorsunuz, evim güneş almıyor zaten orada. Olan güneşe de erişemiyorum çünkü o bile sınıfsal belki artık. Rezalet bir eve bir sürü kira veriyorum. Her gece bu korkuyla uyuyorum. Para kazanmakla uğraşırken ailemin yanına gitmek için vaktim kalmadığı gibi 10.000 lira gibi komik paralara çalıştırıldığım oldu. Zaten tüm arkadaşlarımla ve ailemle görüntülü konuşuyorum, zaten İstanbul’da da gurbette gibiyim, üstüne can güvenliğim yok ve sokağın her yerinde tacize uğruyoruz. Dün Londra’da bir eteği giyip giymemek için yarım saat düşündüm acaba bir şey olur mu diye… Giydiğimde gece dönerken baya karanlık sokaklardan geçtiğimde bile kimse bana aranan bir kadınmışım gibi bakmadı. Flörtleşmeye çalışmadı, takip etmedi… Bu hissi yazarken bile gözüm doluyor. Güvende hissetmek. Yangın çıkarsa önleminin alındığını bilmek, deprem olursa yardıma gelineceğini bilmek, sokakta ya da tiyatroda tacize uğrarsam hakkımı arayabileceğimi bilmek, et parçası gibi algılanmıyor olmak. Ben ülkemdeki sanatçıları çok seviyorum ve hiçbir zaman bırakmayacağım onlarla bir şeyler yapmayı fakat yaşayamıyorum. Her seferinde güzelliğinden gözlerimin dolduğu İstanbul’un içinde emekli olmasına rağmen taksicilik yapan amcalarımı, emekli maaşı yüzünden geçinemeyen teyzelerimi, sokakta ayağında ayakkabı olmayan çocukları görürken diğer yanda sarayda oturanların olmasına şahit olmak göç psikolojisinden daha zor benim için. Elbette göç edince her şey mükemmel olmayacak ama Türkiye’de kaldığımda gece eve dönerken ağlaya ağlaya “öldürülmeden git buradan, öldürülmeden git buradan!” diyor olmak da bir o kadar zor bir psikoloji. Hayatım boyunca ben çocuk istemiyorum diyordum. Sonra şunu fark ettim, sorun çocuk değil sorun doğacağı coğrafya. Hastanede doğduğunda yeni bakım ünitesinde öldürülmeyeceğine inanmıyor oluşum mesela. Türkiye benden aile kurmak ve çocuk yapmak hayalimi bile aldı. Besleyemeyeceğim, iyi okula gönderemeyeceğim, sokakta güvenliğini sağlayamayacağım, tatile gittiğimiz otelde yanarak ölmekten kurtaramayacağım bir çocuğu neden dünyaya getireyim? Umrumda değil dolayısıyla güneştir, insanların arkadaşlığıdır bireyselliğidir. Bana yurtdışına çıktığımda mesleğim konusunda duyulan saygıyı ben kendi ülkemde göremiyorum. Ülkenin dizi/film/tiyatro sektörünün tekelleşmesinden zaten bahsetmeme gerek yok gördüğünüz gibi. Koca ülke, sağlıklı çalışan bir tane bile kurum yok. E bıktık artık. Ülkemi ve kültürünü yapacağım eserlerde kullanmak istiyorum, bir yandan bu kadar bağlıyım ve seviyorum. Sevdiğim yerde beni kaşar peynir alırken 10 kere düşündürürlerse kusura bakmasınlar benim bir borcum falan yok ülkeye karşı.
Erkek moda tasarımcısı olarak dıyorumkı cok bellı londraya yenı gelmıssınız yasınız cok genc hayat sızı tecrube eder turkıyeyı mumla ararsınız maaşlarımızdan yarısını gunes goren!!! Bır apartman daıresı kırasına verıyoruz dıger skntılardan bahsetmıorum bıle
Bu video bende çok enteresan duygular uyandırdı. Evet özlem var, dönüşe dair ikilem de var.. Videoda yurtdışında yaşayan kişiler de çok yerinde yorumlar yapmışlar. Ama şu gitmeden yorum yapan 3-5 kişi.. yurtdışına gittiniz diye dünya vatandaşı olmadınız, ingilizce bilmekle dünya vatandaşı olunmuyor, veya ben göçmen aileden geliyorum, full imkan sahibiyken gitmedim, bakın ne güzel yaptımlar falan..benim göç sebeplerimden biri zaten bu gereksiz egoya sahip türk insanları. Ben bilirimcilerin ülkesinden çıkıp, bunu birlikte nasıl başarırızcıların ülkesinde olduğunuzda gerçekten somut başarıya ulaşmak mümkün.
Aynı şeyi yazmaya geldim. Giden eğitimli insanları hiçbir farkındalığı olmayan, şımarık, dürtüsel kararlarla hareket eden insanlarmış gibi betimlemişler. Gitme imkanım olmasına rağmen Türkiye’de yaşamayı seçtim ben de uzun süre, ama asla gidenleri bu şekilde yargılamadım. Kaldı ki son senelerde gidenler artık sadece daha iyi iş imkanı veya farklı bir deneyim elde etmek in gitmiyor. Ülkede bir geleceklerinin olmadığını düşünerek gidiyor. Kalanlar kendi kararlarını empoze etmek istemiş gibi bir his kaldı bende sadece.
@@MsSuis icimden gecenleri cok guzel yazmissiniz. Ulkeden cikmadan konusanlar cok komik duruyor bu videoda. Turist olarak gitmis gozlem yapmis ya da kardesi UK’deymis gozlem yapmis onun ustunden konusan tipleri bu videoya koyanlarin vizyonsuzlugu sanirim.
Yorumunuza o kadar katılıyorum ki.
yazdiklarinizin her kelimesine katılıyorum. Uzun zamandir bir seyleri çözdüğümü, karar verdigimi düşünüyordum. Bu video yine çatlakları bulup özlemime sızdı.
Ve sonra turkiyede calışmak zorunda kaldigim bos egolu yalancı, korkunc insanları hatirladim.
Turkiye'de belki bir seyler değişir, güzelleşir, ama bu insanların degisimini görmeye bizim ömrümüz yetmez..
Gidemeyenler uzulmesin diye video yapilmis sanki.
13 yildir Amerika’dayim. Daha once Almanya ve Fransa’da da 1’er yil yasadim. Bu videoda anlatilanlar gibi bir durum ne kendimde ne de cevremde gozlemedim. Hali hazirda Turkiye’de yasayan kelli felli amca cok komik atip tutuyor ozellikle.
Videodaki cogu bahsedilen konunun kokeni 30 yildir icinde dogup buyudugu cevreyi yurtdisina cikar cikmaz hemen bulmayi bekleyen hayat bilmeyenlerin yasadigi hayal kirikliklari. Gidemeyenleri uzmek istemem ama iyi islerde calisan Turk ailelerin genelini yansitmiyor.
Kesinlikle!
bunların cogu pembe gotlu ustad dertlere baksana gunes yok dıyor. ben sabah 8dekı ısıme gıtmek ıcın 7de evden cıkıyordum aksam 6da mesaım bıtıyordu gunes olsada goremıyorduk zaten. haftanın 6 gunu boyle.
Her seçim bir vaz geçiştir. Getirisi olan şeylerin de bir bedeli oluyor. Gitmek veya kalmak. Doğru bir seçim yok. Bir düşünür ne demir. There is no right desicion, make a desicion and make it right.
İki yıla kalmaz Ömür Kula yurt dışına çıkar diye düşünüyorum:) harici, liberal bir video olmuş. Son olarak ne yazık ki şu ana kadar yaşadığım en ırkçı ülke Türkiyeydi.
Bende aynisini düşündüm, azinlik gruplara yapılanlara şahit oldum, simdi de tum göçmenlere korkunc davranıyorlar...
Kanka dönmen geldiğinde iki haber izle. İnanılmaz motive ediyor 😊😅
Harika olmuş
Kalanlarin bakis acisi agirlikli ve biraz tarafli olmus. Yine de sonuna kadar izletiyor. Sonuca katilmasam da gidis yolundan puan verdim :)
Ömür hanımın 2, 2.5 dediği şey insanların özgürlüğü, adalet arayışı, açlık sınırının üzerinde yaşama talepleri zannediyorum...
Ve son yangin faciasiyla gördük ki: insanlarin hayatta kalma talebi de eklenmeli
Asil Turkiye bize borcu. Her insanina borclu. Ozellikle de cocuklara ve genclere. Benim bi borcum yok TR ye.
Avrupayı tavsiye etmiyorum çok ayrımcılık var. Mesela ingiltereye yada norveçe gittiniz gittiğiniz ülkede eğitimde almış olsanız siz bir göçmen olarak onlardan 2 kat daha fazla performans gösterdiğiniz halde kendi insanına sunduğu iş ve kariyer imkanlarını göçmenlere sunmuyorlar. Sen ne kadarda entegre olmaya çalışsanda seni hep en alt işlerde ilerletmeyerek kölelik sınıfında tutuyorlar ve hiçbir şekilde önünü açmıyorlar. Yani anlayacağınız siz Avrupa’ya ya gitsenizde avrupalılar gibi rahat olamayacaksınız çünkü sizi oraya göçmen olarak gelmiş etinden sütünden son damlasına kadar kullanılması gereken bir köle olarak görülüyorsunuz. Ayrıca siz kendinizi seküler olarak görüp avrupadak insanlarla aranızda bi fark yokmuş gibi göreceksiniz ama siz onların gözünde bir ortadoğulu olarak görüleceksiniz. Ayrıca sosyal çevrede sizi aralarına almayacaklar.
o bana avustralyada sokmez kardes oyle ondeyim ki durust ve caliskanim ve saygi goruyorum hem de cok
Çok doğru, yaşayarak öğrendim ben de.
@@SerminMelbourne-di6tpbu ağızla ve kafayla saygı görüyorsan, çevrenin kalitesi de en fazla senin kadardır.
sokak ağzı bir üslup, yazılanı analiz eden ve derinliği olan bir cevap verebilmekten uzak birisinin kişisel masturbasyonu olmus.
Yuregine saglik 24 yildir Uk de yasiyorum her bir sozunun altina imza atarim, bizler her zaman bunlarin gozunde ortadoguluyuz ve hic bir zaman bizleri kabul etmiyorlar, coook irkcilar, puba gidiyosun turkum diyenen kadar hesey iyi turkum diyosun karsindaki kadin yada erkek rengi degisiyo birden , butun bunlar buyuk bir yanlizliga dusuruyor yabanci tek erkekleri ozellikle
Senelerdir ingilteredeyim ingiliz vatandasiyim ama evet ikinci sinif vatandasim hem uni hem masterimi burda yaptim ama isinizdr iyide olsaniz bile cv yi verince ilk once isminizden kaybediyorsunuz cok dogru
Basliktaki anlam hatasini, ozne yuklem uyumsuzlugunu dikkate almazsak ilgi cekebilecek bir konu.
Videonun en sonunda hocanın 'bu çok kişisel birşey ' sözü konunun özeti. Gitmek de kalmak da, gidip mutlu olmak da olmamak da çok kişisel. Sıkıntılı olan gidenler doğru düzgün değerlendirme yapmayi beceremiyor. Doğru plan yapamıyor, en dogrusunu ben biliyorum gibi laflar etmek gidenlere. Biri de desin ki senin tuzun kuru, gidenlerin dertleri hiç senin derdin olmamış ki. Yahu bu ülkede it gibi çalışıp bir yıl önceden tatil satın alıp aylarca taksidini öderken tatilde yanarak ölüyorsun. Bu ülkede patron olup Göktürkteki villasından plazadaki odasına işe gidip gelen ve tatillerini Avrupa'da geçiren kesimle iyi egitim almış, kendini geliştirmiş olduğu için hakettiği baz standarti mecburen yurtdışında yasayarak elde etmeye çalışan kesimi bir tutmayalim. Göçen arkadaşlar iyisiyle kötüsüyle gayet yerinde degerlendirmeler yapmışlar bence, gidene de kalana da mutluluklar.
2 yıldır İngiltere’de çalışan bir Türk doktoruyum.Şuana kadar tek pişmanlığım daha önceden gelmemiş olmam.
avustralya cok daha guzel
@@SerminMelbourne-di6tpneye göre? bulunduğun yer , seni epey sersemletmis. Şırnak tan falan mı çıktın?çok etkilenmişsin.
Yaklaşık 12 yıldır yurtdışında yasiyorum. Isin psikolojik kismi: 3 tip göç grubu tanimina ve en hayirli olan tipin 100% adapte olmus grup olmasina ben pek ikna olamadim. Bu kategorilere koyamiyacak kadar dinamik bir durum göçmen aidiyeti. Kendi acimdan degerlendirirsem eşim yabanci uyruklu ve kimligimin bir tarafi yeni aliskanliklara, icinde yasadigim ulkelere ve kulturlere uyum saglamaya calisirken, asla birakamadigim cocuklugum olan memleketim ve onun yarattigi altyapi var. Eger toplumsallasmis bir insansaniz zaten ne memleketinizi dusunmeyi birakabilirsiniz, ne de yeni ulkenize aidiyet duyma arzusuna karsi koyabilirsiniz. Hiçbir ulke mukemmel degil, bir kultur otekine de ustun degildir. Onceki ve sonraki hayatinizin harmanlanmasi ile bir melez olarak devam etmek göç olmus olmaktan belki daha insafli bir tanim olurdu bizler icin. Işin maddi kismi: vidyoda soz verilen Omur hanim Turkiyede bir beyaz yaka ortalamasini degil kariyerinde ilerlemis üst orta sinifi temsil ediyor. Daha kapsamli bir anket calismasi ile cocuklu/cocuksuz yeni mezun vs meslekte ilerlemis beyaz yakanin verileri ile hazirlansa daha carpici bir icerik oldurdu.
42 yaşındayken iki çocuklu ailesini alıp göç eden biri olarak burada söylenenlere katılma oranım %30 hatta daha az. Acaba kaçırdığım şey bekar ve yalnız göç etmemiş mi olmak ?
geri donmeyi cok istiyorum, acikcasi gordugum herkes de istiyor ama uzgunum ben dahil hicbirimizin geri donecegini sanmiyorum.
Aynen oyle 16 sene oldu :(
Ben istemiyorum😅
@@CansWorldmalesef bizde istemiyoruz. Mesele , artik Geri donmeyi isteyemiyo olusumuz. Agac kavugundan cikmadik ki...
@@darkomalalaya9768 yo ne alaka isteyebilirim ama istemiyorum
@@darkomalalaya9768 iyi ya ilte
Yaklasik 50 senedir Almanyadayiz ,ve sükür buradayiz !!
"Gerçeğin çöllerine hoş geldiniz"
*Eğer batıyla aramızda tüm siyasi ekonomik akademik farkların ana sebebinin kültürel farklar olduğunu kavramadıysanız
*Kımızı ışıkta durmanın :) bişilerin sebebi değil sonucu olduğunu kavramadıysanız
*Burada çok çalıştığımızı zannederken aslında sadece verimsiz zaman ve iş gücü kaybı olduğunu anlamadıysanız
* Aslında için için Türk Arap Yunan fiesta kültürüne sahip olup dışarıdan komşudaki zenginliğe gizli gizli imreniyorsanız...Göç hayallerine dalıp kırmızı ışıkta durma placebosu yutuyorsanız
Geçmişler olsun...
Ingileteredeki spor salonlarinda eger tek erkekseniz kimse suratiniza bakmaz hic bir sekilde sosyallesemezsiniz sizleri iclerine almazlar bosa hayal kurmayin
Türkiye de adamın yoksa dönmek mümkün deģil.
Bu tür videoları izleyen Türkiye'de yaşayan ve gitmeyi düşünen arkadaşlara tavsiyemdir.
Hatırlarsanız korona zamanında Avrupa'nın göçe ihtiyacı varken Almanya'da şöyle böyle diye insanları göçe özendiren yayınlar yapılırdı. Bunları DW falan yapardı. Almanyadaki ekonomik durumdan bahsedilirdi ve göç çekilmeye çalışılırdı. Şimdi ise tam tersi insanları göçten soğutmaya çalışıyorlar. Dünyadaki göçe bakışı takip ederseniz Trump'ın gelmesi, Avrupa'da aşığı sağın yükselişi vs artık göçe ihtiyaçları yok. Dolayısıyla sizi vazgeçirmek için bu tür yayınları yapmaları da normal. Yaptıkları hiçbir yayın objektif değil. Güvenebileceğiniz tek şey rakamlar. Kişi başı düşen gelir, asgari ücret, yaşam maliyetleri vs gibi değişkenlere bakarak göçün ve gidin bu ülkeden. Bu yayınlara bakmayın
Güçlü, birey olabilmiş bir insan, hayat standardını yükseltmek için dağa koysanız da yaşar.
yok bacim o oyle degil ben avustralyada kendimi kesfettim turkiyede simit param yoktu
tskler...
Giden beyaz yakanın 'biz simulasyondan çıktık, kalanlara basarılar' snoblugu acınası halde. Videodaki gidenler hakkında konusan abi/ablanın genellemeleri de komik.
Çok ılık dertler bunlar. 50-60 sene önce çalışmak için hiç dil bilmeden gurbete gelen insanlar neler çekmişler. Gece gündüz anlatsan bitmez. Ama bu kadar ağladıklarını ne duydum ne de gördüm.
O dertli arabesk müzikler, o türküler mantar gibi ağaçta bitti tabii!
Aglamamalari mutsuz olduklarini gostermez.Insanlarin kendi tecrube ve duygularini paylasmakda aglamak drgildir.Mentaliteye bak ya cay demle😂😂
Çok güzel bir belgesel tebrik ederim. Amerika'da okuyup, mezun olduktan sonra bir kaç yıl çalışıp Türkiye'ye geri dönmemin sebebi orada bir ömür kalan bir Türk'ün tavsiyesidir. Bana "Amerika çok güzel bir ülke ama burada tek başına ölürsün, cesedini günler sonra evinde bulurlar" olmuştu.
Herkes tek başına ölür yanlış korkuya kapılmışsın. Hayatta başarılar 🤙
@ Ne demek istediğimi ancak yaşayan bilir. Siz farklı algılamışsınız. Selamlar.
Türkiyede de büyük şehirlerde insanlar çok yanliz. Bizim generasyon yaşlanınca avrupaya benzer bir durum olacak.
uzgunum ama ogrenci vizesinden sonra verilen bir kac yil calisma izninden sonra sirketinizi size h1b calisma vizesi almaya veya greencard’a basvurmaya ikna edememis gibisiniz daha cok.
tamam avustralyada da ayni ancak olumden onceki yasama odaklaniyorum ben
Kafamın karşılık olduğu bu uzun dönemde kalmam gerektiğine yönelik bir his artık daha baskın geliyor.
Azerbaycan li arkadaşın zorlanmasını pek anlayamadım orası Turkiye sayılır
Tabi ki de gidin deli misiniz iskandinavyada yasiyorum tavsiye ederim 👍
Birisi gelişmiş ülkeden sıkılıp geri kalmış ülkesine dönmek istiyorsa zaten orayi haketmiyor demektir.❤
Çok cahilce bir yorum.
Dort dortluk tespit, 'evet' hak etmiyorlar, cop/koku$mu$ kulturde buyumu$/yeti$mis olanlar coplugu/koku$mu$lugu ozlerler, sigara ali$kanligi gibi...
ben avustralyada yim yirmi sene oldu hicccccc donmeyi dusunmedim bu benim fikrim ama kemdimi spora verdim okyanusan yakin oturuyorum surekli sudayim ve spor surekli benim mutluluk hormonum avustralya artik benim doydugum ulke mutluyumda ancak turkiye hep kalbimde o yalan degil
sen de hep aynı şeyleri yazmışsın her yere .
@@baharyilmaz2022 what is your point
Nerde 34 gorsem icim ciz ediyor
Sakın geri dönmeyin. Kendi ülkenizde mülteci hayatı yaşayacağınıza bunu başka bir ülkede yaşayın. Türkiye’nin iyiye gitmesi için hiçbir neden yok. İnsan her şeye alışır. Hayat öyle de geçiyor böyle de geçiyor finalde.. bir dost.
İzleyici kitlenizin yarısı göçmüş diğer yarısı göç planı yapan insanlar. Bu insanlarla bu kadar sığ bir içerik paylaşmak sizin adınıza kötü sonuçlanabilir. En azından paylaşımı yaparken bir kesime önden izletin ve sizce bu kısımlar videoda olmalı mı diye tekrar düşünün.
Bu aptal muzikler nedir hic bir sey anlasilmiyor
İçlerinden bir tanesi bile Ezan sesini söylemedi, cuma namazına gitmekten bahsetmedi:) Aslında ruhlarının ait olduğu yerde yaşıyorlar muasır medeniyette yaşıyorlar keyfini çıkarsınlar bence
Ya ne sacma sapan bir yorum.
sana fikrini soran oldu mu yobaz herif
Ezanın, namazın medeniyetsizlik olduğunu ifade etmişsin, farkında değilsin.
sen, bulundugun coğrafyaya yakisiyorsun hacı.
100 yıldır Avrupa Avrupa batı batı diye ölen insanlar buyrun Avrupa'da sınız batıdasınız keyfini çıkarın
için gidiyor da , yediremiyorsun.
sürünerek yaşamını tamamla .
memnunsan, bize ne.
memnun olmayanlardan sana ne .
Iki tane sey degisse demis. Ceyrek bile olur. Ahhh 😢