Keşke daha önce bunları bilsem, en azından kendimi koruyup bir sürü sağlık problemiyle boğuşmak zorunda kalmazdım. Duyguları yok beklemeyin! Hasta olduğunuzda yalnızsınız. Düştüğünüzde kendiniz ayağa kalkacaksınız. En mutlu gününüzde ağlatılmaya hazır olun. En acısı da dışarıya farklı oynadığı için insanların gözünde hep siz haksızsınız. Bir narsistle yaşıyorsanız yalnızlığa, sevgisizliğe, sürekli suçlanmaya, her fırsatta "sen hep" diye başlayan aşağılayıcı cümlelere hazır olun. Gece gündüz, yaz kış tek başına kendini sokağa atmış birisini görürseniz bilin ki o esnada evde bir narsist mutlu mesut çekirdek çitliyordur. En önemlisi de bu videoların hepsini izleyip ruh sağlığınızı korumaya çalışın.
Bilgi ne güzel şeysin sen. Ağzınıza yüreğinize sağlık. Yarım sene narsist bir erkekle ev arkadaşlığım, bir buçuk sene narsist bir kızla ilişkim oldu. Bu kişilerle 'ne kadar sevseniz de' ortak paydada birleşmeniz imkânsız. Ne yazık ki tek çare bu kişilerle iletişiminizi tamamen kesmek! Siz değerlisiniz, siz önemlisiniz; bu videoyu izlemeye geldiyseniz doğru olan kişi sizsiniz :) Saygılar.
"İnsan seviyorsa iki şeyi asla yapmaz. Aldatmaz ve ağlatmaz. Çünkü aldatmak insan onuruna; ağlatmak ise insan yüreğine yapılmış en çirkin saldırıdır." 👍 ( Alıntı)
20 yıllık bir evlilik tek bir isteğim oldu..HUZUR. Maalesef ne mutluluk ne bir huzur. Bu videoları izledim ancak kendime geldim sorun bende değil ondaymış. İzlerken bunu da yaşadım demek, acılarımı ve kırılan onurumu toparlamak yine bana düştü. Bunları yaşayan arkadaşlar lütfen asla kendinizi ezdirmeyin onlara bu fırsatı biz veriyoruz kendi ellerimizle. Hayatımızı altın tepside sunarak asla yaranamazsın kıymet bilmezler maddi manevi onun modern kölesi olur her türlü sömürülmekten kurtulamazsınız. Allah razı olsun Hocam sizden.
22 yıldır yaşadığım bu. Beni herşeyden ötürü suçlayan bir insanla yaşadım. Tüm hayallerimi yok etti. Herşeyde beni suçlardı. Kızımın babası yüzünden dengesi bozuldu. Onu da ben yapmışım. Evi toplardım. Şu nerede diye sorardı. Kendisine ait bir şey; benim bilmeme imkan olmayan herhangi bir şey ne olursa olsun. Hayır burada yok dememe aldırmadan her yeri dağıtarak o şeyi arardı. Bir süre sonra toplayamamaya başladım. Ve dağınık oldu adım. Sürekli hastalanmaya başladım. Evi toplayamaz oldum. Yaptığım yemeklerle tatlılarla alay ederdi. Yine de uzun süre elimden geleni yaptım. Ama hastalıklarım arttıkça ve psikolojim bozuldukça yemek yapmak bile bana külfet olmaya başladı. Saçma sapan bir şey için kavga çıkarırdı. Zaten herşeyden ötürü sorun çıkarırdı. Birgün istemediği şeyi ertesi gün neden yapmıyorsun derdi. Kızım 5.5 yaşındaydı. Yine kavga çıkardı. 'Ayrılalım' dedim. 'Ne yapar eder kızımı senden alırım' diyerek beni tehdit etti. Ne yalan söyleyeyim çok korktum ve geri adım attım. O gün kızım aklı başına geldikten sonra bu adam da halâ düzelmezse ayrılırım diye düşünmeye başladım. Hayalim kitap yazmak ve onu bastırmaktı. Evlenirken bana 'hiçbir şey olmazsa ben bastırırım. Merak etme' dedi. O kadar iyiydi ki anlatamam size. 'Bu adam harika' dedim kendi kendime ve evlendim. Kitapları bastırmak için bana yardım ediyormuş gibi göründü ama iş ciddiye binince geri adım attı. Eskiden yazdığım kitapları sadece düzeltirken bile onlara çok vakit harcadığımı söyledi. Halbuki onları yazalı en az 15 yıl olmuştu. Kızım 4 yaşındaydı. Beni evle ilgilenmemekle suçladı. Oysa ben elimden geldiğince evle ilgilenmeye çalışıyordum. Sadece üç kitap bastırabildim. Bana hiç yardımcı olmadı. Zaten ardından da o tehdit geldi. Bırakmak zorunda kaldım. Hayallerimden vazgeçtim. Zaten yeni bir kitap yazacak gücüm de yoktu. Sadece kızıma odaklandım. Bunlar sadece başlangıçtı. Bir verir on isterdi. Hasta olduğum zaman özellikle dağıtırdı heryeri. Toplayamadığımda dağınık ben olurdum. Dizimden ameliyat olmuştum. Annem üç gün bende kaldıktan sonra evine git ben bakarım diyerek yolladı kadıncağızı. O gün akşam zeytinyağı şişesini kırdı. Lütfen bunu temizle dedim. 'Bir şey olmaz kadın yarın gelecek o temizler' dedi. 'Eve mi dağılsın bu yağ olmaz' dedim. O ameliyatlı halimle eğilip ben temizledim yeri. Ve ben suçlu oldum temizlediğim için. Dizim düzelmedi tam olarak. Kızım 8 yaşındaydı. Boşanmak istedi benden. 'Kızım bende kalırsa tamam' dedim. 'O vakit geldiğinde düşünürüz' dedi. Korktum yine. Yüksek Lisans mezunu ben kızımdan ayrı kalmama sebep olacak %1 lik bir ihtimal için korktum. Ve 'ayrılmayalım lütfen' dedim. Tam bir çıkmazdaydım. Hayallerimden vazgeçtim. Çok başarılı bir iş insanıydım. İşimi bıraktım. Hayatım çok sitresliydi. Ne yapacağımı şaşırdım. O gün bir karar aldım. Tamam boşanmayacaktım ama onun istediklerini de yapmayacaktım. Beni tamamen kendine bağımlı biri haline getirmişti. Dizim yüzünden bir yere gidemiyordum.Zaten hastalıklarım da çok artmıştı. Araba almama engel oldu. Ama ben kendi paramla bir araba aldım. Ve yine suçlu oldum. Ama araba sayesinde daha iyi yaşamaya başladım. Beni her seferinde manipüle etmeye çalıştı. Ben karşı koydum. Bazen inanılmaz derecede iyi olurdu. Belki değişir derdim. Kızım babasından çok korkardı. O büyüdükçe bana yaptıklarını ona yapmaya başladı. Kızım 11 yaşındaydı. Okul meselesi yüzünden tartışma çıkardı. Ona direnince Evi terk etmeye kalktı. 'Boşanmak istiyorsan Ayrılalım ama kızım bende kalacak' dedim. 'Düşünürüz' dedi. Halâ küçüktü kızım. Boşanamadım. Ama kızımın problemleri başlamıştı. Babasından nefret ediyordu. Tüm erkeklerden nefret ediyordu artık. 'Boşan' demeye başladı. Babasını görmek konuşmak istemiyordu. En iyi ihtimalle kızım ben de kalsa bile mahkeme babaya da bensiz görme hakkı verecekti. Ve kızım onu görmek istemiyordu. 'Baban seni çok seviyor canım' diyordum. 'Onun konuşma tarzı böyle.' Derdim. 'Onu bana savunma' diye bağırıdı kızım. Erken yaşta büyüdü ama mahkeme için reşit değildi. Bekledik. Pandemi de yatalak gibi oldum. Ayağa kalkınca ağrılardan duramıyordum. Artık ne evi tam anlamıyla toplayabiliyordum ne de yemek yapabiliyorum. İki gün aç kaldım. Kendini besledi. Bana aç mısın? Diye sormadı bile. Hastalığım döneminde 18 kilo verdim. Çok çok kötüydüm. Ve hiçbir doktor beni ameliyat etmek istemiyordu. Nerden şaştıysa bir doktor buldu ve beni ona götürdü. Aklında ne vardı bilmiyorum. Sanırım onun da ameliyatı kabul etmeyeceğini düşünüyordu. Benim için de bir şey yapmış gibi görünecekti. Doktor ben ameliyat ederim dediğinde ve fiyatı öğrenince para vermek istemedi. Ve inanın o parayı verecek durumdaydı. Babam verdi ona parayı. Sanki o para vermiş gibi göründü. Babamlar yaşlıydı korona kapmalarından korktum ve babamın evine gitti parayı aldı hastaneye verdi. o ameliyat ettirmiş gibi oldu. Çaresiz olmak nasıldır bilemezsiniz. Daha neler neler var. Şu durumundan kurtulursam belki yazarım bir kitap. Tam düzelmeden iş yapmaya başladım yine. Ancak son günlerde artık dayanamaz haldeydim. Hiç bir şey yapacak halim yoktu. Yapamıyordum. Kızım için hayatta kalmaya çalışıyordum. Onu mutlu etmek depresyonundan kurtarmak için. İkimiz de psikiyatriye gidiyorduk. Ama o gitmedi hiç. Çünkü o mükemmeldi. Hiç sorunu yoktu. Tüm suç bizdeydi kızım kedi istedi. Tutunacak bir şeyi olsun diye kedi aldık. Sonra bir tane daha. Ve yavruladılar. 6 kediyle yaşamaya başladık. Kızım vazgeçemediği için kimseye veremedim. Bu sorun oldu. Bunda da suçlu ben oldum. Dün evi terketti. Bana telefon açıp 'ben sizin için herşeyi yaptım.' Dedi. Ve yine beni suçladı. Ben ne yaparsam yapayım onu asla mutlu edemedim. Beni sindirmeye çalıştı. Çoğu zaman başarılı da oldu. Ha bugün beni aradığında ben demişim güya ayrılalım diye. Oysa ben ' Sana yük olduğumuzu düşünüyorsan ve ayrılmak istiyorsan ayrılalım' dedim. Hakikaten artık canımdan başka verebileceğim bir şey kalmadı. İnşallah bu aşamadan sonra hayırlısı olur. 22 yıl sonra özgürlüğümüzü elde edebilecek miyiz bilmiyorum. Kızım da 17 yaşında. Sen hiç bir şey beceremezsin dediği, 11 yaşındayken bir gün başından aşağı hala bir parça sıcak olan yemeği döktüğü kızıma telefonda canım kızım demesi. Vallahi ne düşünürsünüz bilmem.
Sezer Hanım aynen hayatımı cehenneme çevirdi. Özellikle Mutlu anlarınızı mahfeder bunlar. Özellikle neşeli anlarınızda, sevdiğiniz insanlarla birlikteyken sizi herkesin yanında bozmaya aşağıya çekmeye çalışır. Bu insanlara yaranmak imkansız. 25 senedir böyle bir insanla evliyim. Allah hepimize bunlardan kurtulmayı nasip etsin . Böyle bir insanla mutlu olmayı bırakın , insan gibi yaşamak bile mümkün değil.
benden bu kadar bu adama taktik maktik işlemiyor... Suçu kendimde bulmuştum kendimi eksik hissetmiştim fazlasıyla iyi olmama rağmen. Şimdi sözde tam istediği gibi birini bulmuş. Ama o kızın da öz suyunu içmekle, posasını çıkarmakla meşgul bu aralar. ilk gittiğinde yıkılmıştım giderken de bende travma yaratarak gitti. Tabi ara ara geri dönüp intikam almaya, yarama bilerek basıp beni kışkırtmaya, sözler verip hiçbir adım atmadan beni ortada bırakıp sinsice gülümsemeye devam etti. Herseferinde yaptıklarımın hiçbirini bilerek yapmadım hakkını helal et demeyi de ihmal etmedi. Şuan düşündüm ki hak hukuk düşünen biri her seferinde aynı hatayı yapmaz. Onun nezdinde hakkını helal ediyor musun sorusu yaptığım şey seni istediğim gibi yaraladı mi acaba bana hakkını haram edecek kadar canın yandı mı bu beni mutlu eder mi diye merak sorusudur. gittikçe soğuyorum. iyi ki gitti diyorum. Aklımı karıştırmasın diye de her yerden engelledim. En rahatı...
Annem olucak narsist canavarı öyle güzel anlattınız ki, en basitinden bi örnek veriyim size, yıllar önce bu bende kalıyordu sevdiği taptığı kızları evlerine almayınca bana geldi aniden,oğlumda daha 4 yaşında kızımda ün.tesine gitti sabah hep birlikte kahvaltı yapıyoruz bu doydu kalktı sofradan masanın arkasındaki koltuğa oturdu,bizde oğlumla güle oynaya kahvaltı ediyoruz,birden laf attı gitte hüsniyeye bak bakalım nasıl çocuk yetiştiriyo bakta öğren dedi,haliyle kan beynime sıçradı,elimi masaya vurdum sen beni benim küçüğümle kıyaslayamazsın benim kimseden annelik öğrenmeye ihtiyacım yok diye bağırdım,utanmadan o anda beni suçlu çıkartıyo noluyoda vuruyosun masaya diyo,amacı benim ordaki anlık mutluluğumu bozup canımı sıkmak istedi,zaten yıllardır beni kızlarıyla kıyaslaması bitmedi,kardeşlerimle aramıza nifak tohumları ekti,onun nifakları yüzünden küçük kızları beni ablaları olarak kabul etmediler,sen bizim ablamız değilsin defol git bu evden seni istemiyoruz diye,ben 46 yaşındayım halen bana psikolojik şiddet uyguluyor,bekarlığımda fiziksel şiddet uyguluyordu şimdi dövemediği ve babamada dövdürtemediği için sürekli hiç yoktan biyerden bi laf peydahlayıp canımı sıkmaya üzmeye çalışıyordu ve artık bende defettim hayatımdan,onun hastalıklı ruhunu çekip günaha girmektense anasız kalmayı yeğliyorum,narsistlerden uzak durun,inanın tek amaçları kıskandıkları insanları sürekli al aşağı ederek kendi değersizliğini sizi değersizleştirerek egosunu tatmin ediyolar,kopamıyosanız hadlerini bildirin bu bile yetersiz aslında 😒🙄🤷
Ilk defa beni anlayan bir insan dinliyorum. Ben 20 sene yaşadım eşimle bunları. Adam iyi gibi davranıp kendini madur gösterip sürekli zarar veriyordu bana. Bende onu kolluyordum herkese karşı. Onun ailesine karşı bile. Psikolojik zarar, ilgisizlik, ihtiyaclarımı ihtiyaç olmadığına ikna etmek gibi zarar veriyordu. Bide Iftiralar... Mesela ben yemek yapmaya çok önem veririm. Restaurantta büyüdüm çünkü. Ama insanlar ona neden zayıfladığını sorduğunda, başkalarına benim yemek yapmadığımı söylüyormuş. En kırıldığım olayda bu, ben ailemi dışarı karşı korurken o kendini dışarıda millete karşı madur gösterip beni kötülemesi. Ve ben bunu etrafımdakilerden ilk duyduğumda "o öyle demek istememiştir" diyordum ve inanıyordum da. Artık onun yaptıklarına karşı gelmeye başladığımda da, namusumla alakalı bile bazı şüpheleri olduğunu etrafımızdaki insanlara, hatta enişteme, anlatarak beni suçlu duruma düşürüp susturmaya çalışıyordu. Seneler gittikçe ben eşimin manipulasyonlarını anlayıp ona inanmadığımı göstermeye başladım. Belki oda anlar ve düzelir diye. Ama iş çığırından çıktı. Gözüme soka soka beni açıkça aldatmaya başladı. Agressifleşti. Eve lamba lazım desem kavga çıkarıp beni çıldırtıp çocukların yanında benim agressif olduğumu söylüyordu. Biz almanyada doğduk büyüdük ve eşim burada mühendis. Ünide tanıştık evlendik. Ama evlenir evlenmez benim okulum bitmeden illa çocuk istedi. Ben ne kadar okulum bitsin desemde beni ilkna etti. Annemler bakar çocuğa sen okulunu yaparsın dedi. Ama tabi olmadı öyle bir destek. Ve son senemde çıkmak zorunda kaldım üniden. Böylece ona maddi açıdan bağlı kaldım. Ayrılmadım. Bi iyi davranıyordu konuşurken ama yaptıklarıyla zarar veriyordu.
Doğduğumdan beri anlam veremediğim davranışlar şu an öyle mantıklı gelmeye başladı ki, inanın yıllardır neden böyle oluyor diye soruyordum kendime. Annem neden bana böyle davranıyor biz neden bir türlü tam anlamıyla mutlu olamıyoruz, mutsuzluktan mı zevk alıyor gibi düşünceler çoğu zaman uykumu kaçırırdı. Çok teşekkür ediyorum size. Bunu tek yaşayan ben değilmişim... Keşke daha önce izleseydim bu videoyu.
Sezer Hocam her bir videonuzda ya bu kadar mı olur; resmen narsistin kurduğu cümleleri söylüyorsunuz hocam. İyki varsınız bizleri aydınlatıyorsunuz. Zehir olmuş kişilerden herkesin kurtulacağı bir gün olsun 💚🙏
Yorumlar yapan çaresiz hanımlara Allah yardım etsin. Tespitleri çok doğru. Bir narsist, bir insanın hayatini karartabiliyor çok yazık. 23 yıldan sonra kurtuldum. Ama benim psikolojim çok ağır darbeler aldı. Tam olarak eskisi gibi olurmuyum bilmiyorum. Erken teşhis önemli. Erken kurtuluş önemli.
Keşke daha önce bunu bilseydim, 35 senem çöpe gitti. Eşimin bir narsist olduğunu Youtup tan tesadüf bu tür konuları araştırırken öğrendim ve çok geç kaldım 54 yaşındayım 3 çocuğumun ve benim psikolojimiz hiç iyi değil,kendisi için yaşıyor sanki çok özel biri gibi bunuda söylüyor zaten ben özelim diyor 56 yaşında iki üniversite okudu ama hiç değişmedi benim çalışmama izin vermedi harçlık dahi vermedi ben hep başkalarının verdiği kıyafetleri giydim durumumuz iyi olmasına rağmen beni hep aşağıladı hor gördü küçümsedi buna beni inandırdı sen yetersizsin dedi hepsine inandım kendisi istediği zaman istediği yere gider ama beni götürmez başkalarının yanında bana çok iyi davranır ama evde aynı kişi olur okadar yoruldum ki 18 yaşında evlendim 54 yaşındayım hayatım hep evde geçti para istesem alaycı tavırlarla dalga geçerdi beni ve çocuklarımı mahvetti aileside hep oğullarını destekledi hakkımı hiçbirine helal etmiyorum
Bu anlattıklarınızı 39 yıl yaşadım. Dolu dolu 39. Yıl. Dört ay. Üç ay kadar önce ani bir ölümle kaybettim. Bir narsist olduğu aklımın ucuna gelmedi. Gerçekten bağımlı olmuşum. Akıllara durgunluk.
Sezer hanım sizi dinledim hayatım deyişdi.Bunu yapa bileceyime inanmazdım .Başardım.Bedenimi,zihnimi,ruhumu saran zinciri öyle bir kırdım ki .Allah sizi eksik etmesin.Siz benim kahramanımsınız.Karşılıksız hayatımı kurtardınız.Bilmiyorum yorumumu okuyacakmısınız amma olsun size teşekkür etmek istedim 💐💕💕💕💕💕
en başından bırakmazsanız zaman ilerledikçe hiç bırakamıyorsunuz. kimse kendine bunu yapmasın bırakın ve gidin. ona acımayın o asla mutlu olamicak mutlu etmeye çalışmayın. onun için yaptığınız her şey bir boşluğa gidiyor vefasızlar. emeklerinizi karadeliği atmayın.
Keşke daha önce bunları bilsem, en azından kendimi koruyup bir sürü sağlık problemiyle boğuşmak zorunda kalmazdım. Duyguları yok beklemeyin! Hasta olduğunuzda yalnızsınız. Düştüğünüzde kendiniz ayağa kalkacaksınız. En mutlu gününüzde ağlatılmaya hazır olun. En acısı da dışarıya farklı oynadığı için insanların gözünde hep siz haksızsınız. Bir narsistle yaşıyorsanız yalnızlığa, sevgisizliğe, sürekli suçlanmaya, her fırsatta "sen hep" diye başlayan aşağılayıcı cümlelere hazır olun. Gece gündüz, yaz kış tek başına kendini sokağa atmış birisini görürseniz bilin ki o esnada evde bir narsist mutlu mesut çekirdek çitliyordur. En önemlisi de bu videoların hepsini izleyip ruh sağlığınızı korumaya çalışın.
Bilgi ne güzel şeysin sen. Ağzınıza yüreğinize sağlık. Yarım sene narsist bir erkekle ev arkadaşlığım, bir buçuk sene narsist bir kızla ilişkim oldu. Bu kişilerle 'ne kadar sevseniz de' ortak paydada birleşmeniz imkânsız. Ne yazık ki tek çare bu kişilerle iletişiminizi tamamen kesmek! Siz değerlisiniz, siz önemlisiniz; bu videoyu izlemeye geldiyseniz doğru olan kişi sizsiniz :) Saygılar.
“Onları mutlu etmeye uğraşmayın” Duyguları yok beklemeyin! Yol yakınken kendinizi kurtarın..
"İnsan seviyorsa iki şeyi asla yapmaz. Aldatmaz ve ağlatmaz. Çünkü aldatmak insan onuruna; ağlatmak ise insan yüreğine yapılmış en çirkin saldırıdır." 👍 ( Alıntı)
48 senedir böyle bir adamla yaşiyorum.Ne kadar güçlüymüşüm
20 yıllık bir evlilik tek bir isteğim oldu..HUZUR. Maalesef ne mutluluk ne bir huzur. Bu videoları izledim ancak kendime geldim sorun bende değil ondaymış. İzlerken bunu da yaşadım demek, acılarımı ve kırılan onurumu toparlamak yine bana düştü. Bunları yaşayan arkadaşlar lütfen asla kendinizi ezdirmeyin onlara bu fırsatı biz veriyoruz kendi ellerimizle. Hayatımızı altın tepside sunarak asla yaranamazsın kıymet bilmezler maddi manevi onun modern kölesi olur her türlü sömürülmekten kurtulamazsınız. Allah razı olsun Hocam sizden.
22 yıldır yaşadığım bu. Beni herşeyden ötürü suçlayan bir insanla yaşadım. Tüm hayallerimi yok etti. Herşeyde beni suçlardı. Kızımın babası yüzünden dengesi bozuldu. Onu da ben yapmışım. Evi toplardım. Şu nerede diye sorardı. Kendisine ait bir şey; benim bilmeme imkan olmayan herhangi bir şey ne olursa olsun. Hayır burada yok dememe aldırmadan her yeri dağıtarak o şeyi arardı. Bir süre sonra toplayamamaya başladım. Ve dağınık oldu adım. Sürekli hastalanmaya başladım. Evi toplayamaz oldum. Yaptığım yemeklerle tatlılarla alay ederdi. Yine de uzun süre elimden geleni yaptım. Ama hastalıklarım arttıkça ve psikolojim bozuldukça yemek yapmak bile bana külfet olmaya başladı. Saçma sapan bir şey için kavga çıkarırdı. Zaten herşeyden ötürü sorun çıkarırdı. Birgün istemediği şeyi ertesi gün neden yapmıyorsun derdi. Kızım 5.5 yaşındaydı. Yine kavga çıkardı. 'Ayrılalım' dedim. 'Ne yapar eder kızımı senden alırım' diyerek beni tehdit etti. Ne yalan söyleyeyim çok korktum ve geri adım attım. O gün kızım aklı başına geldikten sonra bu adam da halâ düzelmezse ayrılırım diye düşünmeye başladım. Hayalim kitap yazmak ve onu bastırmaktı. Evlenirken bana 'hiçbir şey olmazsa ben bastırırım. Merak etme' dedi. O kadar iyiydi ki anlatamam size. 'Bu adam harika' dedim kendi kendime ve evlendim. Kitapları bastırmak için bana yardım ediyormuş gibi göründü ama iş ciddiye binince geri adım attı. Eskiden yazdığım kitapları sadece düzeltirken bile onlara çok vakit harcadığımı söyledi. Halbuki onları yazalı en az 15 yıl olmuştu. Kızım 4 yaşındaydı. Beni evle ilgilenmemekle suçladı. Oysa ben elimden geldiğince evle ilgilenmeye çalışıyordum. Sadece üç kitap bastırabildim. Bana hiç yardımcı olmadı. Zaten ardından da o tehdit geldi. Bırakmak zorunda kaldım. Hayallerimden vazgeçtim. Zaten yeni bir kitap yazacak gücüm de yoktu. Sadece kızıma odaklandım. Bunlar sadece başlangıçtı. Bir verir on isterdi. Hasta olduğum zaman özellikle dağıtırdı heryeri. Toplayamadığımda dağınık ben olurdum. Dizimden ameliyat olmuştum. Annem üç gün bende kaldıktan sonra evine git ben bakarım diyerek yolladı kadıncağızı. O gün akşam zeytinyağı şişesini kırdı. Lütfen bunu temizle dedim. 'Bir şey olmaz kadın yarın gelecek o temizler' dedi. 'Eve mi dağılsın bu yağ olmaz' dedim. O ameliyatlı halimle eğilip ben temizledim yeri. Ve ben suçlu oldum temizlediğim için. Dizim düzelmedi tam olarak. Kızım 8 yaşındaydı. Boşanmak istedi benden. 'Kızım bende kalırsa tamam' dedim. 'O vakit geldiğinde düşünürüz' dedi. Korktum yine. Yüksek Lisans mezunu ben kızımdan ayrı kalmama sebep olacak %1 lik bir ihtimal için korktum. Ve 'ayrılmayalım lütfen' dedim. Tam bir çıkmazdaydım. Hayallerimden vazgeçtim. Çok başarılı bir iş insanıydım. İşimi bıraktım. Hayatım çok sitresliydi. Ne yapacağımı şaşırdım. O gün bir karar aldım. Tamam boşanmayacaktım ama onun istediklerini de yapmayacaktım. Beni tamamen kendine bağımlı biri haline getirmişti. Dizim yüzünden bir yere gidemiyordum.Zaten hastalıklarım da çok artmıştı. Araba almama engel oldu. Ama ben kendi paramla bir araba aldım. Ve yine suçlu oldum. Ama araba sayesinde daha iyi yaşamaya başladım. Beni her seferinde manipüle etmeye çalıştı. Ben karşı koydum. Bazen inanılmaz derecede iyi olurdu. Belki değişir derdim. Kızım babasından çok korkardı. O büyüdükçe bana yaptıklarını ona yapmaya başladı. Kızım 11 yaşındaydı. Okul meselesi yüzünden tartışma çıkardı. Ona direnince Evi terk etmeye kalktı. 'Boşanmak istiyorsan Ayrılalım ama kızım bende kalacak' dedim. 'Düşünürüz' dedi. Halâ küçüktü kızım. Boşanamadım. Ama kızımın problemleri başlamıştı. Babasından nefret ediyordu. Tüm erkeklerden nefret ediyordu artık. 'Boşan' demeye başladı. Babasını görmek konuşmak istemiyordu. En iyi ihtimalle kızım ben de kalsa bile mahkeme babaya da bensiz görme hakkı verecekti. Ve kızım onu görmek istemiyordu. 'Baban seni çok seviyor canım' diyordum. 'Onun konuşma tarzı böyle.' Derdim. 'Onu bana savunma' diye bağırıdı kızım. Erken yaşta büyüdü ama mahkeme için reşit değildi. Bekledik. Pandemi de yatalak gibi oldum. Ayağa kalkınca ağrılardan duramıyordum. Artık ne evi tam anlamıyla toplayabiliyordum ne de yemek yapabiliyorum. İki gün aç kaldım. Kendini besledi. Bana aç mısın? Diye sormadı bile. Hastalığım döneminde 18 kilo verdim. Çok çok kötüydüm. Ve hiçbir doktor beni ameliyat etmek istemiyordu. Nerden şaştıysa bir doktor buldu ve beni ona götürdü. Aklında ne vardı bilmiyorum. Sanırım onun da ameliyatı kabul etmeyeceğini düşünüyordu. Benim için de bir şey yapmış gibi görünecekti. Doktor ben ameliyat ederim dediğinde ve fiyatı öğrenince para vermek istemedi. Ve inanın o parayı verecek durumdaydı. Babam verdi ona parayı. Sanki o para vermiş gibi göründü. Babamlar yaşlıydı korona kapmalarından korktum ve babamın evine gitti parayı aldı hastaneye verdi. o ameliyat ettirmiş gibi oldu. Çaresiz olmak nasıldır bilemezsiniz. Daha neler neler var. Şu durumundan kurtulursam belki yazarım bir kitap. Tam düzelmeden iş yapmaya başladım yine. Ancak son günlerde artık dayanamaz haldeydim. Hiç bir şey yapacak halim yoktu. Yapamıyordum. Kızım için hayatta kalmaya çalışıyordum. Onu mutlu etmek depresyonundan kurtarmak için. İkimiz de psikiyatriye gidiyorduk. Ama o gitmedi hiç. Çünkü o mükemmeldi. Hiç sorunu yoktu. Tüm suç bizdeydi kızım kedi istedi. Tutunacak bir şeyi olsun diye kedi aldık. Sonra bir tane daha. Ve yavruladılar. 6 kediyle yaşamaya başladık. Kızım vazgeçemediği için kimseye veremedim. Bu sorun oldu. Bunda da suçlu ben oldum. Dün evi terketti. Bana telefon açıp 'ben sizin için herşeyi yaptım.' Dedi. Ve yine beni suçladı. Ben ne yaparsam yapayım onu asla mutlu edemedim. Beni sindirmeye çalıştı. Çoğu zaman başarılı da oldu. Ha bugün beni aradığında ben demişim güya ayrılalım diye. Oysa ben ' Sana yük olduğumuzu düşünüyorsan ve ayrılmak istiyorsan ayrılalım' dedim. Hakikaten artık canımdan başka verebileceğim bir şey kalmadı. İnşallah bu aşamadan sonra hayırlısı olur. 22 yıl sonra özgürlüğümüzü elde edebilecek miyiz bilmiyorum. Kızım da 17 yaşında. Sen hiç bir şey beceremezsin dediği, 11 yaşındayken bir gün başından aşağı hala bir parça sıcak olan yemeği döktüğü kızıma telefonda canım kızım demesi. Vallahi ne düşünürsünüz bilmem.
Sezer Hanım aynen hayatımı cehenneme çevirdi. Özellikle Mutlu anlarınızı mahfeder bunlar. Özellikle neşeli anlarınızda, sevdiğiniz insanlarla birlikteyken sizi herkesin yanında bozmaya aşağıya çekmeye çalışır. Bu insanlara yaranmak imkansız. 25 senedir böyle bir insanla evliyim. Allah hepimize bunlardan kurtulmayı nasip etsin . Böyle bir insanla mutlu olmayı bırakın , insan gibi yaşamak bile mümkün değil.
benden bu kadar bu adama taktik maktik işlemiyor... Suçu kendimde bulmuştum kendimi eksik hissetmiştim fazlasıyla iyi olmama rağmen. Şimdi sözde tam istediği gibi birini bulmuş. Ama o kızın da öz suyunu içmekle, posasını çıkarmakla meşgul bu aralar. ilk gittiğinde yıkılmıştım giderken de bende travma yaratarak gitti. Tabi ara ara geri dönüp intikam almaya, yarama bilerek basıp beni kışkırtmaya, sözler verip hiçbir adım atmadan beni ortada bırakıp sinsice gülümsemeye devam etti. Herseferinde yaptıklarımın hiçbirini bilerek yapmadım hakkını helal et demeyi de ihmal etmedi. Şuan düşündüm ki hak hukuk düşünen biri her seferinde aynı hatayı yapmaz. Onun nezdinde hakkını helal ediyor musun sorusu yaptığım şey seni istediğim gibi yaraladı mi acaba bana hakkını haram edecek kadar canın yandı mı bu beni mutlu eder mi diye merak sorusudur. gittikçe soğuyorum. iyi ki gitti diyorum. Aklımı karıştırmasın diye de her yerden engelledim. En rahatı...
Annem olucak narsist canavarı öyle güzel anlattınız ki, en basitinden bi örnek veriyim size, yıllar önce bu bende kalıyordu sevdiği taptığı kızları evlerine almayınca bana geldi aniden,oğlumda daha 4 yaşında kızımda ün.tesine gitti sabah hep birlikte kahvaltı yapıyoruz bu doydu kalktı sofradan masanın arkasındaki koltuğa oturdu,bizde oğlumla güle oynaya kahvaltı ediyoruz,birden laf attı gitte hüsniyeye bak bakalım nasıl çocuk yetiştiriyo bakta öğren dedi,haliyle kan beynime sıçradı,elimi masaya vurdum sen beni benim küçüğümle kıyaslayamazsın benim kimseden annelik öğrenmeye ihtiyacım yok diye bağırdım,utanmadan o anda beni suçlu çıkartıyo noluyoda vuruyosun masaya diyo,amacı benim ordaki anlık mutluluğumu bozup canımı sıkmak istedi,zaten yıllardır beni kızlarıyla kıyaslaması bitmedi,kardeşlerimle aramıza nifak tohumları ekti,onun nifakları yüzünden küçük kızları beni ablaları olarak kabul etmediler,sen bizim ablamız değilsin defol git bu evden seni istemiyoruz diye,ben 46 yaşındayım halen bana psikolojik şiddet uyguluyor,bekarlığımda fiziksel şiddet uyguluyordu şimdi dövemediği ve babamada dövdürtemediği için sürekli hiç yoktan biyerden bi laf peydahlayıp canımı sıkmaya üzmeye çalışıyordu ve artık bende defettim hayatımdan,onun hastalıklı ruhunu çekip günaha girmektense anasız kalmayı yeğliyorum,narsistlerden uzak durun,inanın tek amaçları kıskandıkları insanları sürekli al aşağı ederek kendi değersizliğini sizi değersizleştirerek egosunu tatmin ediyolar,kopamıyosanız hadlerini bildirin bu bile yetersiz aslında 😒🙄🤷
İnşallah tüm narsistler yarattıkları karmanın içinde bu yaptıklarının cezasını ilahi sistem tarafından inşallah tez zamanda öderler amin
Ilk defa beni anlayan bir insan dinliyorum. Ben 20 sene yaşadım eşimle bunları. Adam iyi gibi davranıp kendini madur gösterip sürekli zarar veriyordu bana. Bende onu kolluyordum herkese karşı. Onun ailesine karşı bile. Psikolojik zarar, ilgisizlik, ihtiyaclarımı ihtiyaç olmadığına ikna etmek gibi zarar veriyordu. Bide Iftiralar... Mesela ben yemek yapmaya çok önem veririm. Restaurantta büyüdüm çünkü. Ama insanlar ona neden zayıfladığını sorduğunda, başkalarına benim yemek yapmadığımı söylüyormuş. En kırıldığım olayda bu, ben ailemi dışarı karşı korurken o kendini dışarıda millete karşı madur gösterip beni kötülemesi. Ve ben bunu etrafımdakilerden ilk duyduğumda "o öyle demek istememiştir" diyordum ve inanıyordum da. Artık onun yaptıklarına karşı gelmeye başladığımda da, namusumla alakalı bile bazı şüpheleri olduğunu etrafımızdaki insanlara, hatta enişteme, anlatarak beni suçlu duruma düşürüp susturmaya çalışıyordu. Seneler gittikçe ben eşimin manipulasyonlarını anlayıp ona inanmadığımı göstermeye başladım. Belki oda anlar ve düzelir diye. Ama iş çığırından çıktı. Gözüme soka soka beni açıkça aldatmaya başladı. Agressifleşti. Eve lamba lazım desem kavga çıkarıp beni çıldırtıp çocukların yanında benim agressif olduğumu söylüyordu. Biz almanyada doğduk büyüdük ve eşim burada mühendis. Ünide tanıştık evlendik. Ama evlenir evlenmez benim okulum bitmeden illa çocuk istedi. Ben ne kadar okulum bitsin desemde beni ilkna etti. Annemler bakar çocuğa sen okulunu yaparsın dedi. Ama tabi olmadı öyle bir destek. Ve son senemde çıkmak zorunda kaldım üniden. Böylece ona maddi açıdan bağlı kaldım. Ayrılmadım. Bi iyi davranıyordu konuşurken ama yaptıklarıyla zarar veriyordu.
Doğduğumdan beri anlam veremediğim davranışlar şu an öyle mantıklı gelmeye başladı ki, inanın yıllardır neden böyle oluyor diye soruyordum kendime. Annem neden bana böyle davranıyor biz neden bir türlü tam anlamıyla mutlu olamıyoruz, mutsuzluktan mı zevk alıyor gibi düşünceler çoğu zaman uykumu kaçırırdı. Çok teşekkür ediyorum size. Bunu tek yaşayan ben değilmişim... Keşke daha önce izleseydim bu videoyu.
sevdiğim insanları eleştirerek beni incitmeye çalışıyordu.
Sezer Hocam her bir videonuzda ya bu kadar mı olur; resmen narsistin kurduğu cümleleri söylüyorsunuz hocam. İyki varsınız bizleri aydınlatıyorsunuz. Zehir olmuş kişilerden herkesin kurtulacağı bir gün olsun 💚🙏
Yorumlar yapan çaresiz hanımlara Allah yardım etsin. Tespitleri çok doğru. Bir narsist, bir insanın hayatini karartabiliyor çok yazık. 23 yıldan sonra kurtuldum. Ama benim psikolojim çok ağır darbeler aldı. Tam olarak eskisi gibi olurmuyum bilmiyorum. Erken teşhis önemli. Erken kurtuluş önemli.
Keşke daha önce bunu bilseydim, 35 senem çöpe gitti. Eşimin bir narsist olduğunu Youtup tan tesadüf bu tür konuları araştırırken öğrendim ve çok geç kaldım 54 yaşındayım 3 çocuğumun ve benim psikolojimiz hiç iyi değil,kendisi için yaşıyor sanki çok özel biri gibi bunuda söylüyor zaten ben özelim diyor 56 yaşında iki üniversite okudu ama hiç değişmedi benim çalışmama izin vermedi harçlık dahi vermedi ben hep başkalarının verdiği kıyafetleri giydim durumumuz iyi olmasına rağmen beni hep aşağıladı hor gördü küçümsedi buna beni inandırdı sen yetersizsin dedi hepsine inandım kendisi istediği zaman istediği yere gider ama beni götürmez başkalarının yanında bana çok iyi davranır ama evde aynı kişi olur okadar yoruldum ki 18 yaşında evlendim 54 yaşındayım hayatım hep evde geçti para istesem alaycı tavırlarla dalga geçerdi beni ve çocuklarımı mahvetti aileside hep oğullarını destekledi hakkımı hiçbirine helal etmiyorum
Bu anlattıklarınızı 39 yıl yaşadım. Dolu dolu 39. Yıl. Dört ay. Üç ay kadar önce ani bir ölümle kaybettim. Bir narsist olduğu aklımın ucuna gelmedi. Gerçekten bağımlı olmuşum. Akıllara durgunluk.
Sezer hanım sizi dinledim hayatım deyişdi.Bunu yapa bileceyime inanmazdım .Başardım.Bedenimi,zihnimi,ruhumu saran zinciri öyle bir kırdım ki .Allah sizi eksik etmesin.Siz benim kahramanımsınız.Karşılıksız hayatımı kurtardınız.Bilmiyorum yorumumu okuyacakmısınız amma olsun size teşekkür etmek istedim 💐💕💕💕💕💕
en başından bırakmazsanız zaman ilerledikçe hiç bırakamıyorsunuz. kimse kendine bunu yapmasın bırakın ve gidin. ona acımayın o asla mutlu olamicak mutlu etmeye çalışmayın. onun için yaptığınız her şey bir boşluğa gidiyor vefasızlar. emeklerinizi karadeliği atmayın.