Azken boladan ideia bat bueltaka dabilkit, hemen utziko dut zuen saioarekin, printzipioz, zuzeneko zerikusirik ez badu ere. Modernitateak teorizatu zigun subjektu ahalguztidun haren, baina jada apurtuaren, nostalgia-edo dagoela iruditzen zait. Baina, nola pentsatu politika eragileak subjektu ahulekin? Teoria zurrunekin nola landu aliantza zailak? Postmarxismo(ar)en eta feminismo(ar)en arteko lankidetzak, adibidez, erakuts diezaguke biderik? Adibide interesgarri gisa Ibai Atutxa eta Danele Sarriugarteren 'formaedukia' podkasta datorkit burura.
![Europa nora doa? [Elena Beloki, Asier Blas eta Pernando Barrena]](http://i.ytimg.com/vi/lAqb1NLsRtE/mqdefault.jpg)
![Europa nora doa? [Elena Beloki, Asier Blas eta Pernando Barrena]](/img/tr.png)
Azken boladan ideia bat bueltaka dabilkit, hemen utziko dut zuen saioarekin, printzipioz, zuzeneko zerikusirik ez badu ere. Modernitateak teorizatu zigun subjektu ahalguztidun haren, baina jada apurtuaren, nostalgia-edo dagoela iruditzen zait. Baina, nola pentsatu politika eragileak subjektu ahulekin? Teoria zurrunekin nola landu aliantza zailak? Postmarxismo(ar)en eta feminismo(ar)en arteko lankidetzak, adibidez, erakuts diezaguke biderik? Adibide interesgarri gisa Ibai Atutxa eta Danele Sarriugarteren 'formaedukia' podkasta datorkit burura.