Του Χρόνη | Social Waste
Вставка
- Опубліковано 22 вер 2017
- Από την Συναυλία Αλληλεγγύης & Οικονομικής Ενίσχυσης για την Ηριάννα Β.Λ.
Τα βίντεο ανεβάινουν κατόπιν σχετικής αδείας από την διοργάνωση
Πάρκο Γουδή 22 Σεπτέμβρη 2017
Σπάμε τη σιωπή και το φόβο και δίνουμε δύναμη στον αγώνα για την αλήθεια και το δίκαιο.
Συμμετείχαν
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Γιάννης Αγγελάκας
Manu Chao
Γιάννης Χαρούλης
Νατάσσα Μποφίλιου
VIC
Φοίβος Δεληβοριάς
Χαΐνης Δ. Αποστολάκης
Ματούλα Ζαμάνη
Δημήτρης Μυστακίδης
Σπύρος Γραμμένος
Social Waste
Του Χρόνη - 2015
Στίχοι: Social Waste
Μουσική: Social Waste
1. Social Waste
Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι
Και το κλειδί θα είναι κάτω απ’ το γεράνι
Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία
όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία
Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις
Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις
Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε
Τους λες «υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε!»
Στα Ποταμούδια στην Καβάλα πάλι τα κεραμίδια στάζουν
Και οι κυράδες στους μαχαλάδες πιάνουν την παρασιά και ετοιμάζουν
Έτσι σε πείσμα του καιρού οι γειτόνισσες μαζευτήκανε πάλι
Απ’ έξω βροχή και κοκοσάλι κι αυτές τριγύρω απ’ το μαγκάλι
Και πιάσανε την ψιλή κουβέντα και λένε για τα περασμένα
Για τα παλληκάρια του μαχαλά και κάπου εκεί θυμηθήκαν κι εσένα
Δεκατετράχρονο παιδί, ούτε καν χνούδι δε θα `χε βγάλει
Και πήγε αντάρτης στο βουνό, διηγείται η μια και συμφωνεί η άλλη
Και ύστερα θυμηθήκανε και τους καπνεργάτες απ’ τη Θάσο
Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς αλλά εγώ πώς να ξεχάσω
Την παρανομία και την απεργία, την απομόνωση κι ακόμα
Εκείνα τα λόγια τα απλά του Νικόλα τότε που μπήκαμε στο Κόμμα
Ότι είναι οι πλούσιοι από τη μια κι εμείς οι φτωχοί από την άλλη
Και να τα μοιράσουμε όλα στα ίσα να πάψουν να υπάρχουν μικροί και μεγάλοι
Και κάτι χρονάκια πιο μετά ο Χρόνης γυρνάει στη Σαλονίκη
Στο Δημοκρατικό Στρατό μα είχε πετάξει πια η νίκη
Τονε συλλάβαν το `47, λένε οι γειτόνισσες βουρκωμένες
Κάτι φασίστες στρατιωτικοί κάτι κυβερνήσεις πουλημένες
Και τονε ρίξαν στο κελί η βία και η εξουσία
Και ύστερα πιάσανε οι νικητές να γράψουνε την ιστορία.
Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι
Και το κλειδί θα είναι κάτω απ’ το γεράνι
Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία
όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία
Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις
Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις
Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε
Τους λες «υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε!»
Η ιστορία είναι τα ίχνη στου χρόνου το χώμα που περπατάτε
Κάτι ορνιθοσκαλίσματα που λέει κι ο Marcos o Subcomandante
Τη γράφουνε στο τέλος οι νικητές κι οι ανυποψίαστοι την πιστεύουν
Μα τη ζωντανεύουν οι δίχως φωνή κι εκείνοι που γράμματα δεν κατέχουν
Εκείνοι που γνώρισαν τη φυλακή, τα βασανιστήρια, την εξορία
Σε Μακρονήσι, Ανάφη, και Γυάρο, Άγιο Ευστράτιο, και Ικαρία
Αυτοί που κοιτούσαν το βασανιστή μέσα στα μάτια και του `λεγαν «βάρα»
Κι αχτινοβολούσαν στο απόσπασμα μπρος κάτι απ'το πείσμα του Guevarra
Και κάθε που πίνω στο ταβερνάκι μια κούπα στο χώμα «εβίβα και γεια μας»
Για τους νεκρούς μας τους αγωνιστές, για τα «κουτσαβάκια» τα δικά μας
Καμιά φορά πάλι τους γράφω τραγούδια, μην τους ξεχνάμε και μένουνε μόνοι
Κάτι στιχάκια, κουπλέ και ρεφρέν, ένα του Άρη κι ένα του Χρόνη
Τι να σου πω πια και τι να μου πεις, έφυγες νωρίς κι εγώ εδώ είμαι ακόμα
Έγινε εξουσία κι η αριστερά κι είναι ιεραρχικό το κόμμα
Γραφειοκράτες μας ποδηγετούν και προπαγάνδα μας ρίχνουν ντουμάνι
Όμως δεν ξέρουνε πως το κλειδί θα `ναι πάντα κάτω από το γεράνι…
Τα αστέρια λένε τα ψαρεύεις πυροφάνι
Και το κλειδί θα είναι κάτω απ’ το γεράνι
Η επανάσταση μονάχα έχει ουσία
όσο κρατάει μέχρι να γίνει εξουσία
Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις
Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις
Κι όποτε οι μπάτσοι ένα χαμόγελο ζητάνε
Τους λες «υπάρχει και ζεμπέκικο ρουφιάνε!»
Εύγε. Ο στίχος που ξέρουμε και με λαγούτο, με λύρα, όλα τα της μουσικής αναζήτησης μέσα. Χίλιες φορές εύγε.
Χρόνης Μ. ένα όνομα που θα ζει για χρόνια... Μακάρι να σε μοιάζαμε...
Η επανάσταση έχει ουσια μέχρι να γίνει εξουσία...
Δε ξέρω γιατί αλλά όταν λέει για την Καβάλα τα κεραμίδια στάζουν με πιάνει ανατριχίλα, ξυπνούν μέσα μου αναμνήσεις..... Τρομαχτικό συναίσθημα
"Κι εσύ που έφυγες νωρίς που να γυρίζεις
Ποιους μαχαλάδες και ποια πέλαγα αρμενίζεις"