Kendisini bu derece iyi çözümlemesi, hayatla başa çıkmayı bu derece iyi öğrenmesi terapi sayesindeymiş anladığım kadarıyla. Bravo diyorum. Çok daha basit sorunlar için terapi görmeye cesaret edemeyen bunca insan var, demek cesaret edince neler neler oluyor. Mektubu için teşekkürler. Gerçekten aydınlatıcı oldu.
kesinlikle, terapi candır. artık ana akım medyada psikolog, terapi tarzı şeylerin daha fazla işlenmesi ve daha mainstream hale geliyor olması da çok güzel bence.
Maalesef halkımızın çoğunluğu sosyopatlığı “havalı” buluyor. Farkında olmadan manipüle oluyorlar havalı buldukları kişiler tarafından. Bir kişilik bozukluğunu, hastalığı havalı bulmak bir insanın inebileceği en alçak noktadır
söylediklerinde şu dikkatimi çekti kedi örneğinde de, insanlarla ilişkilerinde de hükmetmek kelimesini kullanmış. ilişkilere bakış açısında hep bir alt üst ilişkisi var sanki
Yani bir de kullanilan kisi kullanildiginin farkinda degilse kullanilmali demesini doğru bulmuyorum.Belki de karsidaki kisi izin veriyordur ya da aptal olmasi sömürülmesi anlamina mi geliyor
@@kevsertanrover1887 benim de dikkatimi çekti o. yani ötekileştirilmesi yanlış sosyapat birinin ama, normalize etmek de yanlış. sonuçta kişilik bozukluğu. bir insanın empati kuramaması büyük bir sorun çevresindeki insanlara karşı.
@@itsallaboutsl aşırı bir ötekileştirilme var bizden empati kurmamızı bekliyor, ancak bunu alaycı emredici bir mizahla yapıyor. Bence kendisine tanrı gibi hissettirmeyen hiçbir ilişkide bulunmaz bu mektupta da bazı yerlerin manipülasyonla dolu olduğunu anlayabiliyorum... çok garip
buna değinmenize çok sevindim, gerçekten de öyle. mesela benim hayatımda bir kere bile aklımdan bir insandan üstün olmak gerçekten geçmemiştir ki bunu kesinlikle ben iyiyim temiz kalpliyim anlamında söylemiyorum yani gerçekten hiçbir zaman aklıma gelmeyen bir şey. hatta daha önce kimseden bana saygı duyulmasını beklediğimi bile zannetmiyorum. tabi ki verdiğim karara saygı duyulması gibi şeyler hariç, kimsenin daha önce benden saygıyla sözetmesini falan beklemedim. o kadar garip geldi ki bana, hayatımda aklıma gelmeyen şeyler birisinin hayatını üzerine kurduğu şeyler olabiliyormuş demek ki
aranızdaki bazı dikkatli kişiler, bizim bu mektuptan çok etkilenmemizin de bu kişinin "etkileme" gücü sayesinde olduğunu anladı. :) onları tebrik ediyorum. bu arada hırka, tırnak ve bilimum şeyleri soranlar için açıklamaya linkler ekliyorum zaten onlara bakın. sondaki şarkıyı bile soran oluyor gözünüzü seveyim her videonun açıklamasında var aramaya inanın sşldkfsdh
Farklı hastalıkları ve rahatsızlıkları olan kişiler mail yolu ile hikayelerini ve rahatsızlıklarının toplum tarafından bilinmeyen kısımlarını sana ulaştırsa ve sen onları burada okuyarak yorumlarsan çok ilginç bir içerik olabilir. ( bu tarz içerik yapan başka youtuber var mı bilmiyorum)
Off tüylerim diken diken şuanda bizi ve mariayı bile manipüle etmeye çalışması... kedilere ve sanata bağlılığını kullanmaya çalışması cidden diyecek bişey bulamadım şuan...
bu dünyadaki tek gerçek şey gerçek diye bir şeyin olmaması, doğru yazıp yazmadığından asla emin olamayacağın birinin yazısını tamamen yalanlamak çok saçma. Niyetini bile bilmeden suçlamaya çalışmışsın.
Birçok kişi mektubu yazan arkadaşın çok etkileyici yazdığını çok güzel bir üslup kullandığını harika bir düşünce yapısına sahip olduğunu ve onunla arkadaş olmak istediğini bile yazmış. Fakat kimse sosyopatların ikna ve manipüle yeteneğini göze almamış:). Arkadaş kendisi de söylüyor zaten insanları manipüle etmekte bir sakınca görmüyorum diye yazdığı mektupta da olayları üstü kapalı anlatıp kavram kargaşası yaratarak kendi düşüncesini sanki sizin düşünceniz gibi anlatarak sizi kolayca manipüle edebilmiş aslında oturup 2 dakika düşünseniz bile anlayabilirsiniz anlattığı saçmalıkları ve çelişkileri. mesela en basitinden bir arkadaş grubumuz vardı 7 kişiydik ve içimizden bir arkadaşımız sosyopattı öyle insanlarla arkadaş olmayı bırakın emin olun yakın durmayı bile istemezdiniz bana itiraf ettiği zaman seni manipüle edemediğim için bazen seni arabanın önüne atıp ezilmeni izlemeyi istiyordum demişti işine yaramayan insanları emin olun gözlerini kırpmadan öldürmek isterler bizi manipüle etmeye çalıştığını anlamama rağmen herkesi uyardığım zaman dışlanan yine ben olmuştum ben zeki bir insanım çevremdekiler ailem ve öğretmenlerim böyle söylerler duygularımı çok iyi saklayabilirim bir arkadaşımla sıkıldığım için arkadaşlığımı kesebilirim fakat bu onu kullandığım ve hiçbirsey hissetmediğim anlamına gelmez fakat sosyopatlar sizinle arkadaşlığını kestiklerinde sizi kullanamadıkları için kesebilirler çünkü arkadaşlık ilişkileri çıkara dayalıdır arkadaşın videoda bahsettiği sevgi konusu da yine laf kalabalığı ve kavram kargaşasından ibaret :) sevginin çıkara dayalı olması onu kötü birşey yapmaz bir insanı insan yapan karakteridir bir insanları özelleştiren şey her insanın farklı kişiliklerde olmasıdır kişiliği olmayan bir insan heykelden farksızdır aslında biz insanlarla onların karakterlerine göre arkadas olduğumuz zaman ve onların yanında kafa dengi oldukları için veya eglendiğimiz için kaldığımız zaman bir insanı insan yapan kişiliği olduğu için aslında o insanın ta kendisini severiz arkadaş bizim insanları insan olduğu için değil ondan çıkar sağladığımız için sevdiğini söylemiş fakat üstü kapalı söylediği için çoğunuz düşünmemiş insanı insan yapanın kişiliği olduğunu evet ondan bir çıkar sağlarız fakat bu onu kullandığımız anlamına gelmez arkadaş çıkar kelimesinden kullanmak gibi bahsetmiş kendi çıkar kavramının pasif olarak bizde de olduğunu söylese de dediği şey size herşeyin çıkara dayalı olduğu için acımasız olduğunu düşündürmüş bir insanı kullanmak da size çıkar sağlar bir insanı sevmek de fakat ikisi aynı şeyler değildir illa herşeyde bir çıkar ilişkisi olması o şeyi kötü yapmaz insanları manipüle etmekte yanlış birşey olmadığını söylemiş bir insanın manipüle edilecek kadar saf olması onun suçuymuş falan filan işte burada o mektubundan çok etkilendiğiniz sosyopat sizi bile çok kolay bir şekilde manipüle edebilmiş onun fikirlerini ve üslubunu sorgulamadan beğendiğinize göre burada dikkatimi birşey çekti insanlara fiziksel zarar vermenin dikkatini çekmediği için yapmadığı birşey olduğunu söylemiş fakat burada şöyle birşey var peki ya birgün insan öldürmenin nasıl birşey olduğunu merak ederse veya insan öldürmek ilgisini çekmeye başlarsa? Şuan ilgisini çekmemesi ileride de çekmeyeceği anlamına gelmez eğer ilgisini çekerse bir insanı gözünü kırpmadan öldürebilir sosyopat bir katil insan öldürmenin nasıl birşey olduğunu merak ettiği için o kişiyi öldürdüğünü söylemiş bu kişinin de gelecekte bunu yapmayacağı ne malum? Kimse kusura bakmasın ama sosyopat birini bir kere daha tanırsam onun ne çevremde dolaşmasına izin veririm ne de yakınıma yaklaşmasına kendini normalleştirmeye çalışmış bu arkadaş sizce de garip değil mi? Kendini acındırarak insanların arasına daha kolay karışıp onları daha kolay manipüle edebilir bu sayede duygusuz bir insan neden insanların onu kabul etmesini istesin ki başka?
O kadar haklısın ki bu arada herif lanet olasıca derecede kurnaz üstteki arkadaşın kedi örneği halkındaki yorumuna da sonuna kadar katılıyorum Bu arada kafasında araba altına itekleme senaryosu döndüren varlık kaç yaşındaydı merak ettim
@@ghostkitty.. evet gerçekten çok kurnaz insanları manipüle etmeyi çok iyi öğrenmiş bu arkadaş meryem i bile manipüle etmeye çalışmış. benden büyüktü 17 yaşlarındaydı yanlış hatırlamıyorsam daha 17 yaşlarında olmasına rağmen kafasındaki korkunç düşünceleri sosyopatların ne kadar korkunç olabileceklerini gösteriyor bu insanlar normal değil gerçekten zorla da olsa tedavi edilmeleri şart
Herkes aydınlandım, her şeyi sorguluoyurm şu an, aslında çok mantıklı falan yazmış. Bir tek bana mı böyle olmadı? Bazı noktalar klasik hepimizin katılabileceği yerler Maria'da söyledi zaten ama özellikle derin konularda hiç bir şekilde mantığıma yatmadı.
@@tamay9541 Evet, özellikle ağlayan kişileri görünce sinirlenmesi veya insanları manipüle etmenin doğru olduğuna varma kanısı... Görme yetisi olmayan bir insan görme yetisi olan bir insana sinirlenmesi gibi bir şey adeta.
Önemli olan sevginin çıkarsız olması değil çıkarının ne olduğu bence. Mesela kediyi severken mutlu olmak. Evet bu bir çıkar olabilir ama bu kötü değil.
psikiyatrik rahatsızlıklarda kişi perspektifinden bakmak bir yere kadar mantıklı. kişinin terapisti, yakın çevresi bunu yapmalı ki onun yaşadıklarını kavrayıp destek olsun. ama psikoz ve kişilik bozukluklarında kişinin genellikle tedaviyi hatta hastalığı kabul etmediği gerçeği de var. "ben bunları yaşıyor, böyle hissediyorum diye şöyle bir yaptırım, bir ton ilaç mı lazım?" şeklinde konuşan kendini ifade kabiliyeti yüksek olan psikoz/kişilik bozukluğuna sahip insana inanıp, empatinin dozunu kaçırıp "haklı" diyecek bir kesim var. unutmamalıyız ki psikiyatristler tarafından tanı konmuş, ilaç tedavisi uygun görülmüş kişilerin (nevrozlardan bahsetmiyorum) tedavisi budur ve tedaviye ihtiyacı vardır.
Evet evet özellikle birkaç duyguya karşı öfkeli ve nefret içeren tutumu çok da mantıklı konuştuğunu düşündürtmedi bana. Ağlamak, üzülmek, sevmek, vicdan azabı çekmek, merhamet etmek vs. Bizim doğamızda var. Yani sırf onda yok diye hepsine nefret dolu yorumlar yapması bana mantıksız geldi. Özellikle manipülasyona açık insanları manipüle etmenin mantıklı olduğunu ve yaptığını söyleyince tüm sempatim yok oluverdi. İnsanları manipüle ederek, onları kullanması insanların onun sevmediği sesleri inatla çıkarması kadar kötü bir davranış şekli.
Ayrıca senin de dediğin gibi tedavinin işe yaramaz olduğunu söylemesi bile bana onunla ilgili bir şeyler düşündürdü. Ben olaya diğerleri gibi çok ponçik bakamadım açıkçası. Yalan söyleme eğilimi olan birinin yazdığı bu mektubun samimiyetine tam olarak güvenmediğimi de belirtmek isterim açıkçası. (Umarım linç yemem)
@@busracc5561 Sonuçta bu insanın tanısı konulmuş ve ilaçlarını alması gerekiyor. Öfke kontrolü de yok. Bana her ne kadar zararsızım dese bile zararlı geldi kendisi. Öfke krizleri sırasında kendine hasar vermesi bile daha kontrollü bir terapi görmesi gerektiğini düşündürüyor bana. Ya da bu mektup boyunca bizi manipüle etii... Kim bilir? 🤷♂️
Aslında bu üzülecek bi şey değil. Koşulsuz ne yaparsan yap sevecek demek aslında kim olduğu fark etmiyor ve sonuçta kafasındaki şeyi seviyor demek değil mi.
Bence bu kötü bir şey değil o yüzden üzülecek bir şey yok. Sevginin kendisi güzel koşullu olup olmaması fark etmez sonuçta yaşamamız için ihtiyacımız olan bir şey.
Muhteşem bir manipülasyon yeteneği var, hayran kalınası. Normalleştirme ve kelime oyunları asıl silahı. Bu yazıyı yazma sebebi de tamamiyle tatmin olma, insanları manipüle etmekte sakınca görmediğini söylerken kendini kelime oyunları, ikilem ve kavramsal karmaşalarla normal göstermeye çalışması ve de bunu başarması ona zevk veriyor. Çünkü oluşturduğu kafa karışıklığı bir süre sonra çelişkileri yok ediyor ve asıl oyuna başladığı yerde zihnimizi topluyor. Bir nevi kör ediyor. Sizce de bir sosyopata göre benlik duygusu için tatmin edici değil mi?
Normal dediğin kavram norm (ölçüt) kökünden gelir, benimsenen ölçüte uygunluğu ifade eder. Örneğin sosyalizmin normu yani ölçütü iktisadî eşitlik, normali yani ölçüte uygun olan siyasî politikası ise eşitsiz bir gelir dağılımı yarattığı öngörülen özel mülkiyetin kaldırılmasıdır. Halbuki kapitalizmin normu iktisadî özgürlük, normali de özel mülkiyeti ihtiva eden özel teşebbüstür. Kapitalizm için normal olan sosyalizm için anormaldir. Özel mülkiyeti normal ya da anormal görmen ancak senin zihniyet yapın hakkında bir fikir verir ve senin bu hususta hangi tarafın "norm" yani ölçütünü benimsediğini ortaya koyar. Dolayısıyla anormal ve normal kavramlarına öyle çok bir anlam da yüklememek gerekir, nihayetinde sen, şüphesiz ki tuttuğun tarafın normuna uygun hareket edenlerden hoşlanıp da uygun hareket etmeyenlerden hoşlanmıyorsun; bunu da normallik üzerinden meşrulaştırmaya çalışıyorsun, hepsi bu. İkinci olarak sosyal bilimler üzerine birazcık olsun okuma yapmış olan herkes manipülasyonun senin gibi "normal" insanlar için bile "normal" olduğunu bilir. Manipülasyon, birey ya da zümrenin kendi çıkarını tesis etmek için hedef kişi ya da grubun seçimlerini birtakım metotlarla etkilemek manasına gelir. Davranışsal ekonomi bu kavramın örnekleriyle doludur. Yani öyle öcü bir kavram değil bu. Zaten kavramları "iyi" ya da "kötü" şeklinde sınıflandıran adam zayıf bir entelektüelliğin örneğinden başka bir şey değildir. Menfaatine uygun düşüyorsa yaparsın, düşmüyorsa yapmazsın. Elbette bu davranış meselesi son derece girift bir yapıdadır. İnsanların davranışsal motivasyonları menfaatlerinden ibaret değildir. Birtakım şartlamalar (ahlak, toplumsal terbiye, dünya görüşü ve bu tip sosyal hayvan uydurması soyut paketler) bazen menfaat motivasyonunu dahi ekarte ederek mürekkep hokkasının devrilip de beyaz kağıdın bir kısmını büsbütün karartması misali kişinin bencilliğini diğerkâm bir tavra bürüyebilir. Örneğin arkadaşının oyuncağına göz dikmiş kıskanç bir çocuğu ele alalım. Bu çocuğun çıkarının göz koyduğu oyuncağı cebren edinmek olduğu apaçıktır. Ancak cebir ve şiddet kullanması, hem kendisinin hem de arkadaşının ebevenylerinin gazabına uğramasına sebebiyet verebilir ve bunu öngören çocuk, gücü elinde tutanların gadrinden korkup çıkarını tesisten, cebir yollu planını tatbikten vazgeçer. İşte bu bir maliyet analizidir. Çıkarını tesis etmesi durumunda elde edeceği fayda, bu yolda yükleneceği maliyetten küçükse kişi vazgeçer ve menfaatinden yüz çevirdiği durumda da bu tavrını kendisine ezberletilen iyilik, güzel ahlak, hak hukuk vesaire gibi soyut kavramlara nispet eder. Eyne es-sera, mine es-Süreyya? İşte bu soyut kavramlar, maliyet analizinden umduğunu bulamayıp menfaatinden yüz çevirenlerin sığındığı sağlam duvarlı kale gibidir. O kalenin pencereleri ancak aynı yöne bakar da hakikatin dört köşeli dar bir çerçeveden geçip göze hep aynı açıyla temas eden ışınlardan ibaret olduğunu zanneder. Kaleye yükseltilerden inip yaklaşanların boyunu ancak pencerenin belli bir açıyla gördüğü ağaca oranlayarak tespit etmeye çalışır. Halbuki perspektif kavramından habersizdir, bakışı hem zahiren hem de ruhen derinlikten yoksundur. Sözün özü, mesele açık açık "pençem yoktu da zebra avlayamadım" diyemeyen yavru kedinin "zebranınki de can benimki de" diye kendini avutup da yaradılışında kaybettiğini ahlakî üstünlükte aramasından ibarettir. Bu maliyet analizinin kendisini benimsemeye ittiği "o da can bu da can" ahlakına da bir süre sonra öyle bir alışır ki, aslında bir zorunluluğun bu ahlakı kendisine dayattığını unutup gelecek deneyimlerinde de meseleyi hep bu meşruiyet değerlendirmesi üzerinden okumaya başlar.
Kanka sen de sosyopatsın değil mi? 😂 Bu kadar iyi bir sosyopat açıklayabilirdi. Başta buradaki insanlar ne kadar saf dedim, sonra düşününce, insanlar aslında başkalarını kendileri gibi düşündüğünü düşünmeye eğilimli. Bir sosyopatın aklından geçenleri bilmek imkansız. Sadece bir şey bilebiliriz, bir sosyopat ancak egosunu tatmin etmek için kimliğini açıklar, onun dışında gizlenir
Yorumlarda bu mektuptan sonra kendi değerlerini sorgulayan ya da bu mektupa hak verme çabasında olan insanlar farkettim. Bana göre bu arkadaş mektubunda benim gibi düşünün, yanlış düşüncelerinizden arının gibi bir şey söylememiş. Sadece kendini açıklamış. Bence kimse burada davranışlarını gözden geçirmek zorunda değil. Benim hak verdiğim kısımlar da oldu, asla anlayamadığım kısımlar da. Bu noktada beyinlerimiz kimyasının tutmadığını farkettim ve sırf dili etkileyici diye (ki gerçekten öyle) kendi düşüncelerimi gözden geçirmek gibi bir ihtiyaç hissetmedim.
Aslında bu bir seri olarak devam etse ve bu şekilde farkındalık yaratması ya da hakkında doğru bilgiye ulaşılması zor durumlara sahip kişilerden gelen mektupları okuyup yorumlamaya devam etsen ne harika olurdu 🖤
Benim yakınımdaki birinde gözlemlediğim kadarıyla sosyopat insanlar kendilerini açmayı tercih etmezler en yakınlarına bile. Empati yapamadıkları için rol yapma yetenekleri fazla oluyor ve fazlasıyla duygu sömürüsüne maruz bırakıyor karşısındakini. Edebi yönleri genelde gelişmiş oluyor güzel şiirler yazılar yazabilirler. Ailesinde sosyopat biri olanlar belki bilir evde bambaşka biri olurlar dışarıda bambaşka ve bu yüzden dışarıdan bakıldığında anlamak zordur. Dedigim gibi benim yakınımdaki birinden gözlemlediklerim bunlar genel bir tanım yapmadım
Arkadaş siz psikolog musunuz bu tanıya hemen nasil varıyorsunuz evde baska dışarda başka olan herkes antisosyal mi belki ev ortamını sevmiyordur olamaz mi
@@alicejasme psikolog tanı koymamış iyi dinle kendi kendine tanı koymuş hatta bir kaç kez psikologa gidince konusunca iyi hissetmis arkadaş kendini asıl dikkatsiz dinleyip tanımadığı birine aptal diyenler aptalin önde gidenidir
Mektubu Maria okurken özellikle kedi kısmında bir tek benim mi kanım dondu? Kendisini topluma kabul ettirme çabası sadece kendini üstün görmekten ibaret. Umarım yakınındaki kişiler bu kişinin kişiliğini anlamlandırmaya çalışmak için çok vakit kaybetmez. Gerçi manipülasyondan çıkmak oldukça zordur, bunu yaşayan biri olarak söylüyorum manipüle edildiğimi anlamam 2 yılımı aldı...
@frkl mhlk Şöyle, kendini masum olarak gösteriyordu fakat yaptığı şeyler ciddi şeylerdi. Sevdiğim için yapıyorum, beni seviyorsan bunu yaparsın (bu detaylandırıldığında süslü cümleler kullanıldığında, anlamıyorsunuz bile) Ya da gaslighting de bulunuyordu. Sürekli olarak bir şeyleri bahane edip kendini haklı çıkarıyordu veya çok ince sözlerle ikna ediyordu. Manipülasyon ve gaslighting uzun süreç içerisinde aslında daha çok belirginleşiyor.
Şu mektubu keşke bir psikolog, hatta bir klinik psikolog izleyip yorumlasaymış comment sectionda. Çoğunlukla "ayyy ne kadar da aynı düşünüyoruz" falan yazan insanlar gördüm. Sadece bir kişinin, daha önceden bir sosyopatla arkadaşlık yapmış birinin yazdığı deneyimi çok dikkatimi çekti ve ufkumu açtı. Geri kalan yorumlar bomboş, birbirinin aynısı. Mektuptaki sosyopati izlerine dair bir uzman açıklaması çok daha ufuk açıcı olabilirdi.
Bence bu mektupla alakalı en garip ve ürkütücü şey; nerde gerçekten o şeklide hissedip düşündüğünü, nerede bizi ve meryemi manipüle etmek için yazdığını bilemiycek olmamız.
Çoğu kişi kendini ifade etme becerisinin cok yüksek olduğunu söylemiş ama ben katilmiyorum bir metni hele ki bu kadar derin, detayli açıklamaların olduğu bir metni okumussaniz ve aklinizda puslu görüşler kalmışsa orda üstü kapali dolandirilarak anlatılmış seyler vardır.
bir psikolog olarak birkaç ufak done vermek isterim.anti sosyal spekturmda ki insanların empati yetisi büyük ölçüde bulunmamaktadır. bütün durumu bu perspektiften yorumlarsak biraz anlaşılabilir hale gelir. bir de duygulanımdaki bu küntlükleri onları hemen seri katile çevireceği anlamına kesinlikle gelmiyor. bazı araştırmalarda doğru çevre koşulları ile bu kişilerin hayatta pozitif etkiler yaratan kişiliklere dönüşebileceği de bilinmektedir. fakat her şeyde olduğu gibi bu tip şeylerde de sınıfsallık vardır. yaşam koşulları bazılarını dışlanmışlığa itmektedir, bunun sonuçları da yıkıcı olabilmektedir. bir de en önemli vurgulamak istediğim şu kişilik bozuklukları HASTALIK değillerdir. maalesef bu ayrımı bilmiyoruz, ülkemizde en ihtiyacımız olan şey temel psikoloji eğitimidir. kişilik bozukluklarında tedavi oldukça zor ve uzun psikoterapi ile belki bir nebze çözümlenebilir fakat nihai bir ''iyileşmeye'' varılamaz. ilaçlar bu noktada belki bir takım semptomları dizginlemeye yarayabilir fakat bu tedavi anlamına gelmeyecektir.
Bir bilim insanı geldi aklıma antisosyal kişilik bozukluğu ve beyin ilişkisini araştırıyor gayet normal senin benim gibi bir insan ve birgun merakına yenik düşüp kendi beynine bakıyor ve goruyorki kendisi o araştırdığı insanlarla aynı beyin yapısına sahip ama kendisi iyi bir aile ortamında büyüdüğü icin antisosyal değil sadece bazı duyguları diğer insanlar kadar derinden yaşayamıyor yüzeysel bakıyor ama gayet vicdan sahibi bir insan yani bu tarz durumlar tek başına doğuştan gelen şeylerin sonucu değil bazı yasanmisliklarin daha fazla etkisi var
Neredeyse her insana empati duymamın çok tehlikeli olduğunu tekrar hatırladım. İnsanlarla empati kurmak bana iyi hissettiriyor çünkü zamanında ''farklı'' olduğum için zorbalığa uğradığımdan bunun insanı zedelediğini biliyorum ve kimsenin bu duruma düşmesini istemiyorum. Ayrıca empati kurmamın sadece bu sebepten değil karakterimden dolayı olduğunu da düşünüyorum. Manipülasyona çok kolay şekilde maruz kaldığımı bir çok durumda fark ettim ve bu beni korkutuyor.
Dayanamayıp birazdan Maria’nın okuduğu mektubu yorumlayacağım.Her yazıda olabilir açısından bakıyorum çünkü kesin olarak bu böyle demem doğru olmaz. 2:58 insanlar kendilerine benzer kişilere sempati duyar,kişi burada Maria ile bağ kurup Maria’nın kendisine olumlu yaklaşmasını sağlamaya çalışıyor olabilir. 3:33 Herkes birer katil olabilir evet ama “psikopat” insanlar yaptıkları şeylerden tamamiyle bir suç hissetmezler.Vicdani duygumuz bizi toplumun ve kişilerin kötülüğüne dair bir şey yapacakken durdurur,psikopatlarda bu durdurulma olayı vicdandan değil suçu karartamama ihtimali gibi kendi başına dert açacağı düşüncesinden tamamiyle oluşur.Verdiği maç örneği kişilerin duygu patlaması anında yaşadığı şeyler ve bu durumda normal değil diğer verdiği örnekler gibi.İnsanların başlıca psikopati kişilik özelliğine sahiplerden kaçınmasının sebebi bu tip kişilerde vicdan olmaması ve hiçbir şekilde kötü hissetmeden soğukkanlılık ile anlattığı bütün cinayetleri duygudan yoksun bir şekilde işleyebilecek olması. 4:20 anksiyete hastaları duygusuz ve vicdandan yoksun kişiler değildir. 4:38 evet burada direkt diyor mektubu yazan katil olabilirim ve bunun için bir sinir harbine bile ihtiyacım yok merakım bile yeter diye. 4:54 Maria’nın kedileri sevdiğini biliyor ve bu yüzden bu örneği veriyor muhtemelen.İnsanlarında savunmasız canlıları sevdiğini biliyor burada sempati kazanmaya çalışıyor. 5:10 kısaca onu sevmese öldürebilir ve bu durum bu kadar basit onun için,orada çünkü orada olmasını seviyor ve zarar vermiyor.Ayrıca güçlü olduğunu kabullenen bir canlının orada olması bu kişinin kontrol takıntısı olduğunu gösterir.Üstünde güç kuramıyorsa orada olmasına gerek yok. Duygudan anladığı her şey çıkar ilişkisi ve duyguları ancak bu şekilde yorumlayabiliyor.Sevgiyi karşılıklı çıkar sanıyor. Baktığım kedilerden sokakta olup beni tırmalamaya çalışan hırlayan ve uzak duran ama günü ona koyduğum yemek sayesinde geçiren hayvanlar var,burada o koyduğum yemek olmasaydı ölürdü diyerek kendimi tatmin etmiyorum veya o hayvandan bir sevgi almıyorum,o hayvana o yemeği veriyorum çünkü o bir canlı ve bizler onun yerini çalan insanlarız. 8:45 manipülasyon 10:10 Bebeklerin gelişmiş bir insan kadar etrafa hakimiyeti olmaz,erişkin bireyler gibi koşamaz kaçamaz kendilerini koruyamazlar.İnsanların senin ellerini kollarını bağlayıp dövse ve kaçamadın bizden bu senin suçun dese ne olurdu?Bu durumda aynı türden o çocukların elleri kolları bağlı. 13:00 sevgi karşılıklı çıkar ilişkisi değildir.Aslında bilimsel açıdan bir çok şekilde sevgiyi tanımlayabiliriz.İnsan neden sever?Hoşuna giden davranışlar sergilenmesi,feromonlar,ortak görüş ve düşünceler.Bunları sen çıkar ilişkisi olarak değerlendirirsin dimi sonuçta iki kişinizde birbirinde sevdiği kısımlar var ve bunlar olmasa sana göre onlar birbirini sevmez,sevmekle anlaşmak farklı ama birbiri olmadan yapılamayan şeylerdir ancak sevgiyi salt çıkar ilişkisi olarak görmek tamda bir sosyopat’ın yapacağı türden bişeydir çünkü bu türden duyguların oluşumu çıkarı barındırmaz. 13:00 kendi avukatlığını yapmak için yazman bile insanların fikirlerini umursadığını gösterir. Geri kalan kısımlara bakabilecek kadar vaktim yok ancak şimdiye kadar gördüğüm her şey kişinin yaşamını çıkar üstüne kurduğu ve ödül sistemi ile yaşadığı.Çok iyi bir manipüle tekniği var ve insanları inceleyip kendini geliştiriyor,bu durum kendini iyileştirme amacıyla değil daha kolay manipüle etme isteğiyle gelişiyor.Yorumları muhtemelen okuyup kendi açıklarını yakalayan insanlar üzerinden kendini dahada geliştirecek.
Kediye koyduğun mamayla ego kasıyorsun ben mama koydum benim sayemde açlıktan ölmekten kurtuldu diyorsun senin çıkarın da bu bence yorumunu sil çok yanlışlar var
aslında hepsinin çok basitçe çürütülebilir fikirler olduğunu 3dk düşününce anlıyorsun. her ne kadar sosyopat başlığı altında bakılsa da bir insandan söz ediyoruz ve her insan onaylanma kabul görmeyi ister. denklem basit kabul edilme isteği ile kendisini açıklama ihtiyacı duyuyor.
@@irwm270 insanların neyi bu kadar etkileyici bulduğunu ben de anlamadım hayatlarında hiç mi böyle konularla ilgili bir kez düşünmemişler başından sonuna kadar aynı mantık tekrarlanıyor mektupta vakit kaybından başka bir şey değil pırıl pırıl beyinler
@@almilall harbiden ben de insanlarin bu kadar etkilenmesine sasirdim acikcasi yazan kisi baya kendini aklamak iyi insan gibi gostermek icin ve bana baya kasinti gelen cumlelerle yazmis dinlerken gicik oldum
@@aselevra böyle yazan insanlar biraz saf aksi hakkında fikir yürütmeden duydukları her şeyi doğru kabul ediyorlar. amerika yeniden keşfedilmiş gibi yazmışlar ama sosyopatlardan bağımsız olarak bunlar zaten yıllardır tartışılan konuşulan şeyler. eğer belli bir yaşın üstündelerse hayatlarında ilk defa bu düşüncelerle karşılaşmaları gerçekten ilginç mektubun içeriğinden çok yorumlara takıldım :D
@@almilall aynen oyle basit, dusunebilinecek fikirler ilk kez duyulsa bile insani sasirtacak ya da her seyi sorgulatacak fikirler degiller, en azindan su zamana kadar bir seyler ogrenmis insan icin ve bu mektuptan falan etkilenenler bana sosyapatligi cok hafife aliyorlar gibi geldi ozunde bu da bir psikolojik hastalik ve anormal bir durum normal bir kisilik ozelligi gibi lanse etmenin manasi yok
Ben bipolar bozukluğa sahibim, benim hayatım duygular arasında dalgalanmakla geçiyor. Hayvan yeme konusu dışında neredeyse hepsine katılıyorum. İnsanların ahlak ve empatiyi yanlış anladığını yada yorumladığını düşünüyorum. Hastalığımın depresif döneminde abartı bi şekilde empati yaparken (kedimin yüzüne bakarken acaba bakmamdan rahatsız ve konuşamadığı için söyleyemiyor mu diye acı çekmek) manik döneminde tam olarak bir sosyopat gibi aman çocuklar ölürse ölsün büyüklerde ölüyor modunda oluyorum. Bu hastalıkların bence en önemli kısmı kişinin zarar verme potansiyelini kontrol altında tutma durumu. Geçen yılki Esra’ya soracak olsam hastalığa sahip olmak ölmekten kötü derdim. Ama zarar verme potansiyelini kontrol altına almayı öğrendikten sonra her şey yoluna girdi ve hastalığımla barışık bi şekilde yaşıyoruz (erkek arkadaşım ve ben). Uzun lafın kısası aslında bu özellikler sadece sosyopatlara, psikopatlara özgü şeyler değil, bipolar bozukluk hastaları veya herhangi birisi hayatının bi anında bence onlar gibi düşünüyor. İnsanları saçma ahlak kurallarına göre yargılamak yerine kimseye zarar gelmediği sürece düşünce özgürlüğü çizgileri içinde hayatlarımızı yaşamalıyız. Dediğin gibi benim de uzun süreli arkadaşlıklarım olmuyor genelde çünkü söylemesem bile korkup kaçıyorlar, bir şeyler hissediyorlar. Sana kötü davrananlardan uzak dur çünkü dünyadaki tek kişi onlar değil (ailen bile olsa mesafe iyidir). Canını sıkma, kontrol mekanizmanı geliştir ve her şeyi akışına bırakmanı tavsiye ederim. Hepinize mutlu ve özgür bir hayat dilerim 💕
sosyopati ve psikopati hakkında o kadar az bilgiye sahipmişim ki bu videoyu sana şuursuzca mesaj atan birini ifşa ettiğini düşünerek açmıştım baya bilgilendirici oldu benim için
Yazan kişinin kaleminin pürüzsüzlüğü gerçekten mükemmel. Yazı gerçekten hoşuma gitti. (Doğruluğuna ya da yanlışlığına dair bir şey demiyorum. Sadece kaliteli buldum. Kim olduğunu da bilmiyorum sadece kalemini beğendim.)
Seneler önce friends dizisini izlerken Phoebe ve Joey arasında hiçbir eylemin karşılıksız yapılmadığına dair bir konuşma geçmişti. Phoebe karşılık beklemeden de bir şeylerin yapılabileceğini savunmuştu. Ancak uzunca bir süre bunu denese de başarılı olamamıştı. Hatta bir arının kendisini sokmasına izin vermişti ve Joey’i arayıp “arı beni soktu, çok canım yandı ama buna ben izin verdim. Şimdi arkadaşlarına beni soktuğu için hava atabilir” demişti. Joey’de “ama arı muhtemelen ölmüştür” demişti. Ben bu bölümü izledikten sonra çok düşündüm. Bence kesinlikle yaptığımız bütün eylemlerin sonucunda karşılık bekliyoruz. En basitinden sevilmeyi, saygı görmeyi, kabul edilmeyi bekliyoruz ya da o eylemi gerçekleştirince vicdanen kendimizi rahat hissediyoruz ve bu bizi mutlu ediyor. O yüzden ben arkadaşla empati kurabiliyorum. Ben bir sosyopat değilim ama benim de yaş aldıkça insanlara tahammülüm azalıyor. Beklediğim saygıyı ve empatiyi onlardan göremediğimi düşünüyorum. Sanki beni gıcık eden ne varsa bilerek yapıyorlarmış gibiler. Özellikle aptallara karşı hiç tahammülüm yok. Birisi ölünce de niye bu kadar yıkıldıklarını pek anlayamıyorum. Bence sevdiğimiz insanlar ölünce yıkılmamızın nedeni onlar yaşarken birlikte yapabileceğimiz şeyler varken yapamamış oluşumuz. Arkadaşlarım beni arayıp sevgililerinden ayrıldıkları için ağladıklarında ya da şu bana şunu dedi bu bana bunu dedi dediklerinde ben o an boşa giden vaktimi düşünüyorum. Hayatta geriye getiremeyeceğimiz şeylerden biri de zaman. Zamanım benden boş işler için çalındığında bu beni aşırı sinirlendiriyor. Özellikle son zamanlarda ciddi ciddi insan sevmediğimi farkettim. Sanki kedilerimle çok daha mutluyum. Fakat eşim bana insanları sevmesem bile yüzlerine gülmeyi öğretti. O yüzden şimdi en azından kimseye laf sokmuyor, çoğu zaman tepkisiz kalıyor, yüzümde hafif bir tebessümle o anı atlatmaya çalışıp düşman edinmiyorum.
Bende de bu var kesinlikle. İnsanların mantıksız davranışlarına katlanamıyorum ve arkadaşlarım çok tepki verdiğimi düşünüyorlar ama kafasını kullanmayan insanlar gerçekten neden yaşıyorlar anlamıyorum. İnsansin yani. Ayriyeten şu gereksiz ağlayan insanların hiçbirine gidipte teselli etmiyorum. Merhametli bir insanımdır ama tahammülüm kalmadı. İnsanları sevmediğimi düşünmeye başladım.
Ne yazık ki yaş aldıkça ben de insanlara karşı olan tahammulum azaldi diyebilirim.Sanki benim hoşlanmadigim seyleri inadina yapar gibiler ve gitgide yabancilasiyorum.Ben de izlerken aklima Albet Camus'un 'Yabanci' romani geldi yazarin annesi ölüyordu ama hicbir tepki vermiyordu ama çevresindekiler onun bu tepki vermeyisinden rahatsiz oluyorlardi.
Maladaptive Daydreaming,Bipolar bozukluk bu gibi psikolojik sorunlarla ilgili de video gelse çok güzel olur özellikle Aşırı Hayal Kurma Sendromu ile ilgili bir video gelirse çok mutlu olurum Türkiyede doğru düzgün bir bilgi yok bu konuda
Benim de maladaptive daydreaming bozukluğum var ama buna bozukluk demeyi doğru bulmuyorum ben bence yanlış birşey olduğunu düşünmüyorum en azından pek de bir zararı olduğunu
@@bedeliadumaruier9133 Bende de aynı durum var. Zaman kaybı, gerçek hayattan kopuş, hayatın zevkli gelmemesi,yapman gereken işlerin aksaması,dışarı çıkmayı istememek, bunlarla birlikte gelen sosyofobi,anksiyete bence bir sorun. Bende uzun yıllardır olduğu ve cidden aşırı olduğu için azaltmaya çalışıyorum. Şu an bu yazıyı yazarken bile benim beynim senin cevap verdiğini, verdiğin cevabı hayal ediyor. İstemsiz bir şekilde otomatiğe bağladı. Elimden geldiğince doğru bir şekilde kullanmaya çalışıyorum. Yazı yazmak,karakalem çizim yapmak gibi. Ne yapacağım bu başımın tatlı belasıyla bilmiyorum😂🤔
MDD konusunda psikoloji dünyası ikiye ayrıldığı için literatürde bozukluk olarak geçmiyor çünkü "hasta" yaptığı herşeyin farkında ve bilinci açık hatta bir yanlışlık olduğunun farkında çoğu zaman yaptığı bu şeyden oldukça utanıyor ve kendini saklıyor bu yüzden dünya genelinde MDDlilerin sayısı oldukça fazla olduğu hâlde asla bu kişileri ulu orta bulup fark edemezsiniz. İşte tam da bu açık bilinçten dolayı bir grup psikolog ve psikiyatristler bu bir bozukluk değildir diyor Diğer grup ise bu insanlar saatlerini hayal kurarak geçiriyor burada çok açık bir sorun var diyor Bu yüzden hâlâ orta noktada birleşemedi psikoloji dünyası Bu arada çok başarılı oyuncuların ve yazarların MDD olduğu iddiası var ki bence mantıklı sonuç olarak 2 grupta kurgusal evrende yaşamıyor mu? Psikoloji ye ilgim var mdd hakkında bildiklerim bu kadar benim de😊
@@ghostkitty.. Evet sorun olarak algılanmıyor . Ben diğer insanlarla yurtta kalınca anladım,farklı olduğumu. Çoğu kişi farkında bile değil. Olay müzik dinledim,hayal kurdum olayı değil. 1 yıllık 6 aylık senaryolar uydurup bunu yaşamak cidden zor. Amerikada bu konuyla ilgili konferanslar, psikoterapi seansları var. Bizim ülkemizde bu konuyla ilgili konuşan kişi Beyhan Budak. Yok hükmünde sayılıyor. Kontrol edilebilir düzeydeyse sorun yok ama ilerisi cidden sorunlu. İlerlemiş vakalarda şizofreniye evrilme durumu dahi var. Bu yüzden basite alınmaması gerektiğini düşünüyorum.
Pişmanlık duymadan birine zarar verme dürtün varsa dostum, senin işin çok zor. Suçlu değilsen bile her an ola bilirsin. Maria'yı kedi zaafı ile vurman da dikkatimden kaçmadı. Ayrıca kediyi seni güçlü olarak gördüğünü düşündüğün için bunu yapıyorsun bu sevgi değil. Sevgi anlatılmayacak bir duygudur. Birini seviyorsan sen zaten sosyopat değilsin. Sosyopatlar sevemez. Sende zaten bir sıkıntı yok. Sen sosyopatsın. Senin normalin bu. Rol yapmaya mecbursun. Kabul görmek için. Kabul görmek zorunda değilsin elbette. Ama rol yapmazsan dayak yersin ve Maria, bu adamın yaptığı sırf kandırmaca. Kişiliği filan değil. Kişiliği çok farklı. İnsanların ağlaması onun rahatsız ediyor çünki "Yine başladı zırlamaya. Kapa çeneni " Düşüncesiyle sinirleniyor ve ona zarar vermek istiyor. Bu yüzden kendini dizginlemek için bir yere sabitlenip tepkisiz kalmaya çalışıyor. Kısacası, yaptığı şey sırf manipulasyon
Bu mektuptan, suç işleme mekanizmasının sadece empatiyle alakalı olmadığını, mantığın ve adalet anlayışının da (belki) etkili olduğunu anladım. Ben, her şey empatide ve duygularda bitiyor zannediyordum. Böyle bir kazanımım oldu. Demek ki şiddet eğilimini anlamak için başka hastalıklara veya davranış bozukluklarına veya kombinasyonlarına bakmak gerekiyormuş. Ama duyguları mantıkla açıklamaya çalışması, hissedememeyi, empati kuramamayı uzuuun uzuun anlatması beni çok irite etti. Empati kuramayan insanlarla empati kurabilecek ve onların soğuk cümlelerini kalbim acımadan dinleyebilecek kadar evliya yürekli olamadım henüz.
@isim bulamadım daha neler neler var, insanlar biyografilerine "otizmliyim 💜😘😡🥵" falan yazıyor Twitterda çok şaşırmamak lazım türk milleti her hastaligi yuceltir trend oldugu surece :)
@isim bulamadım Şey ya herkes oha ne kadar havalı çok garip korkutucu diyecek sanıyorlar ancak öyle birşeyi aklı başında bir insan yapmaz kendi aralarında birbirlerini övüp mutlu ediyorlar işte
15:40 Burada bahsettiği bazı seslerden nefret etme olayı ve bu yüzden kendine,belki de çevresine zarar verme olayının adı misophonia hastalığıdır. İyi de ne var ki,bu seslerden herkes rahatsız oluyor diyebilirsiniz ama işler öyle olmuyor. Bu ses tekrar etmeye başlayınca sinir krizleri geçiriyor,mektupta bahsedildiği gibi kendine zarar vermeye başlıyorsun ve en sevdiğin insandan bile nefret eder hale geliyorsun. O kadar ki,sesi çıkaran kişiyi öldürmek pahasına susturmak istiyorsun. Tabi ki bu sadece istemekle kalıyor ve günün sonunda kendine zarar veriyorsun. Kış aylarında olamıza rağmen evin içinden gelen sinir bozucu bir ses olduğunda camı açıyorum,ne kadar üşüsem bile! Bu hastalık yüzünden insanlıktan da soğudum,aileme bile küstüm ve dinden de çıktım. Üstelik bunu hiç bir şekilde anlayan insan yok! Rahatsız olsan bile ve bunu karşında kine belirtsen bile inatla bu sesi çıkarmaya devam ediyorlar! Asla anlamıyorlar! Zaten mektupta da bahsetmiş. Sosyapat olması umrumda değil açıkçası,saygı duydum bu kişiye. En kötü yanı ise tıp dünyasında bile umursanmıyor. Tedavisi yok! Hatta neden olduğu bile tam olarak bilinmiyor! Sadece ben anormal mişim,sadece bu seslerden ben nefret ediyor muşum sanırdım eskiden,ama ne kadar çok varmış bu hastalığa sahip insanlar. Lütfen biri bu sesleri çıkartmanızı istemiyorsa,hatta herhangi bir şeyden rahatsız oluyorsa o şeyi yapmayı kesin! Minik bir ses bile tüm gününü mahvedebilir. Ve seslerden kaçış da yok! Anlayacağınızı umuyorum. Okuduğunuz için teşekkürler. 💜🔇
Benim ablam ve en yakın arkadaşımda böyle özellikle ablam artık beraber yemek yiyemiyoruz çıldıracak raddeye geldi nasıl tedavisi olur bilmiyorum umarım bir çaresi vardır ve siz bu lanet rahatsızlıktan kurtulursunuz
anlattığın tüm bu şeylerin aynısını yaşıyorum ve bazen ciddi anlamda kulaklarımı delmek, parçalamak hatta ses, çıkaran kişiyi o şekilde gördüğümde gözlerimi yerinden çıkartmak istiyorum. umursamamaya duymamış gibi yapmaya çalışıyorum fakat elimden hiçbir şey gelmiyor. insanlar bunu anlamamak için ellerinden geleni yapıyorlar. artık böyle bir ortam olduğunda ki genellikle yemek ortamı oluyor. o ortamı terk ediyorum. dayanılmaz bir şekilde fiziksel acı çekiyor gibi hissediyorum. şuan 16 yaşındayım ama ben büyüdükçe işler ciddileşiyor ve zamanla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.
Aynı durum bende de var hem de çok uzun yıllardır. Etrafı yumrukladığımı, ağlama krizlerine girdiğimi bilirim. Bir insanla ilk tanıştığımızda çayı kahveyi höpürdeterek içiyorsa ondan nefret etmeye başlıyorum ve bir daha görüşmüyorum. Ancak ne hikmetse hep en iç içe olduğun ve sevdiğin insanlar yapıyor ve onların yaptığı daha da batıyor insanın kulağına. Benimkisi ilk başta sadece yeme, içme, sakız çiğneme sesleri olarak başlamıştı ama sonradan iyice kontrolden çıktı. Ardı ardına derin derin nefes alma, esneme sesleri bile batmaya başladı. Her türlü ses özellikle tekrarlayan kulak tırmalayıcı sesler mesala ayakkabıyı yere sürte sürte yürümek gibi. Gerçekten bu seslerden dolayı kulaklığa bağımlı oldum. Resmen kendi düşüncelerimi duymayı engelliyor sesler.
Annem kardeslerime birer gofret verirdi. Kiz kardesim kendininkini 2 lokmada yer ve benimkini isterdi. Bu benim dedigim zaman da aglardi. Sanki dovmusum gibi oyle acikli aglardi ki annem bana kizardi. Hala degismedi. O sokakta insanlar icinde acikli aglar. Bana vuran o olsa bile beni yargiladilar. Ondan aglamaktan ve bu kardesimden nefret ettim.
Ya tabii ki her hissimde ve eylemimde çıkarım olacak yoksa nasıl tatminsiz yaşayabilirim ki ? Nasıl kendi faydamı gözetmeden yaşarım ? Sevgilimi seviyorum çünkü bana huzur veriyor ve o huzuru hissetmek benim bünyem için bir gereklilik. Sokak hayvanlarının barınması-beslenmesi ile ilgileniyorum çünkü bir canlıya yardım eli uzatmak kendimi "işe yarar biri" olarak hissettiriyor ayrıca ihtiyacı karşılanan canlıların mutluluğu da bana yansıyor ve bu duygular da benim bünyem için gerekli. Babamın ölmesine tabii ki sevdiğim, destekçim olan insandan koptuğum için üzülücem çünkü güvende hissetme ve sevgi kaynağım o ve ben bu hisleri barındırmadan eksik kalırım...Hiçbir durum karşılıklı alışveriş olmadan var olamaz ki her duygunun bir amacı var. sen de karşındaki için bazı duyguları yaşatma yetisindesin ki seni seviyor mesela... bu duyguları yaşamak psikolojik dengemiz için şart bence. E bu da çıkar ile mümkün. Sosyopat arkadaşın bu mevzu hakkında dillendirdiklerinin kendi durumunu güzellemek için olduğunu düşünüyorum. Ek olarak söylemek isterim ki pişmanlık ve empati eksikliği insanı sonsuz bir acımasızlığa sürükler(gerçi bu tip insanlarda acıma da yok) kısacası sosyopat gördüğümde arkama bakmadan topuklarım run
Rasyonel egoizm de bunu anlatıyor. Çıkar olmadan hiçbir şey yoktur. Duyguları kendi üzerimizden algılıyoruz, dış dünyayı da. Annemi seviyorum çünkü benim annem. Ölürse üzülürüm çünkü annemi kaybederim. Sevgilimi severim çünkü bende güzel hisler uyandırıyor. Ağlayan birini teskin etmek gerekir çünkü öyle. Zaten çoğu ahlaki kuralı içinde yaşadığımız toplumdan alıyoruz ve zamanla öğreniyoruz. Bunu kendini rol yapıyor olarak düşünmek konusunda empati kuramıyorum. Tabii ki mental bir durum bu ama bu video beni ürküttü.
@@almilall duygusal olarak bir insana empati yapamıyor olması onu korkutucu yapmıyor bence. Mesela bende videoda dendiği gibi çocuk/bebek ayrımını anlayamıyorum ama asla bir çocuğa bebeğe zarar vermem. Empatiyle fiziksel zarardan haz almak çok farklı şeyler bence.
@@pwleus8071 etrafındaki insanları kullanması onlara rol yapması empati yoksunluğundan kaynaklı bir durum birini öldürmesine gerek yok korkutucu olması için üstelik empati yapamamasına rağmen etrafındaki insanlardan bunu beklemesi de ayrı bir saçmalık sosyopat olmayan bir insan da empati yoksunu olabilir kendisi empati yapabilseydi eğer bu durumu anlar ve bundan dolayı sızlanmazdı belki de etrafındaki insanlar da onun tavırlarının altındaki sebebin farkında ve ona göre davranıyorlar ama yine empati yeteneği olmadığı için o bu durumun neden kaynaklandığını farkedemiyor bence yeteri kadar kanser bir durum böyle bir insan etrafımda olsun istemezdim ki olmuştu ama ciddiye almadığım için sorun gibi gelmemişti
Böyle doğdu diye dışlamak istemem ama, yaptığı benzetmeler çok farklı şeyler, zamanında gladyatörlerin savaşması ve halkın bunu zevkle izlemesi, halka öyle öğretildiği ve kötü taraflarının ortaya çıkarıldığı içindi ama bu bozukluğa sahip olanlar, iyi öğretilen şeyi de duygusal olarak anlamadığı için sorun çıkıyo, yani gladyatörleri izleyen halka, bunun yanlış olduğunu öğrettiğin fakit, bu yoldan belli bi süre sonra dönerler fakat bunu hissetmeyen biri için aynısı geçerli değil. Çevrendeki birinin sinirini bozman olası, hep olabilir, insani yanımız bu, anlaşamayabiliriz, bazen ciddi derece sinirini bozabiliriz. bazen öyle aramız bozulur ki şiddete kadar gidebilir, işte bu durumda, acımayı hissetmicek biri, bizi öldürebilir. Mesala bi örnek vereyim. Hayvanları sıkarak sevmek isteriz, iki avcumuzla, sıktığmızı hayal ederiz fakat sıkarsak zarar görceğini de düşünüp dururuz, orda öldürme isteğiyle bunu yaparız, sıkarak bunu yapmak hoşumuza gider fakat vücudumuz bu caniliği önlemek için bu duyguyu bi anda normale döndürür ve yapmayı bırakırız. İşte bu duyguyu normale döndürcek bi şeyin olmadığını düşünün bi insanda. Ne kadar dışlamak istemesem de, sevdiklerimizin ya da kendimizin, bi tartışmadan sonra boş yere öldürülmesini ister misiniz? Birinin dışlanmaması uğruna, sevdiklerinizin kaybı? Bu riski cidden göze alıyo musunuz?
Sayaka Murata'nın "Kasiyer" isimli romanını öneririm. Ana karakter için direk kitapta konulan bir tanı yok ASKB'ye sahip birinin hayatını, sosyal ilişkilerini ve düşünce dünyasına bizim için bir kapı aralamış. Kitabı okuduktan sonra yaptığınız meraklanıp yaptığınız araştırmalar da edindiğiniz izlenimleri doğrulayacaktır. İlk başlarda rahatsız ve tepetaklak olmuş gibi hissetmiştim çünkü bugüne kadar toplumsal olarak edindiğim ahlaki değer yargılarıyla oklarımı çevirdiğim bir insan (aslında bunu yapan hepimiziz) o sandalyeye beni oturttu. Onun elinde eleştiri okları yoktu, bir sürü soru vardı sadece çünkü kendisi de anlam veremiyordu. Kitabı en iyi tanımlayan söz öbeği bu sanırım "anlam verememek" ve beni en çok rahatsız eden şeyin ne olduğunu fark ettim. Bu sorulara verecek bir cevabım yoktu. Ana karakterle çok farklıydık ama kitap boyunca beraber oturup düşündük "biz neden böyleyiz" diye. O belirsizlikte buluştuk. Gerek sanat aracılığıyla olsun, böyle diyaloglar oluşturdukça önyargılarımızı kırabiliriz diye düşünüyorum çünkü kitabın başında başında her ne kadar beni yakalayan şey farklılıklarımız olsa da kitabın sonunda benzerliklerimiz ve yanılgılarımız üzerine düşünürken buldum kendimi. Ama o bunu paylaşacak, konuşacak kimseyi bulamadı çünkü kitap boyunca rol yapmakla meşguldü. Hayatında herkes gibi kendi beklentileri, tutkuları olan bir insandı. Bu insanların rol yapmalarını biz istiyoruz ama rol yaptıklarını bildiğimizde de bundan rahatsız olup dürüst olduklarında da dürüstlüklerinden rahatsız olup yine rol yapmaya istiyoruz. Asıl karmaşık olan bizleriz belki de. Ne istediğimizi biz de bilmiyoruz.
İngilizce altyazı koyarsan da muhteşem olur diye düşünüyorum. Ayrıca, şu an Dexter dizisinin ne kadar başarılı analizlerle ilerlediğini bir kere daha anlamış olduk. Yani en azından başlarda..
Bu mektubu ben yazmışım gibi geldi, her anlamıyla olmasa da. Ben bir hsp'yim (highly sensitive person). Ahlaki soruları ben de saçma buluyorum, özellikle bebek-insan, hayvan insan sorularını. Çünkü benim için tüm canlılar hatta tüm varlıklar eşit yani hepsi en üst seviyede(evet insanlar ve termoslar benim için aynı), büyük ihtimalle üst düzey empati yapabildiğim için. Benim nöronlarım ve hormonlarım normal insanlardan çok daha fazla çalışıyor ve bu da özellikle ince ayrıntıları, duyusal ve duygusal konuları aşırı incelememe sebep oluyor. Aslında benim gibi düşünmeyen insanları ben biraz saçma buluyorum, buluyordum. Bir hsp olduğumu öğrendiğimden beri insanların düşüncelerini takmamaya başladım, çünkü ne kadar acımasız olduklarını anlayabildim. Gerçekten çoğu insan karşılık için karşısındakini seviyor, en azından vakit geçirmesini sevdiği için. Benim için bu da var ancak çoğu zaman biriyle konuştuğum zaman umarım giderken geldiğinden daha mutlu hisseder diye düşünüyorum, endişeleniyorum, nedenini bilmiyorum. Ve böyle olduğunu hissediyorsam seviniyorum değilse üzülüp kızıyorum ve böyle durumlarda hissettiklerim kendi duygularım çoğu zaman olmuyor gibi geliyor. Eğer karşımdaki kişi benimle konuşup sevdiğini söylüyorsa bu beni çok mutlu yapıyor çünkü o kişi hakkındaki hislerimin doğru olduğunu, abartı olmadığını anlayabiliyorum. Ayrıca çoğu zaman insanların jest ve mimiklerinden, söylediklerinden çok fazla şey anlayıp bunları da hissedebildiğim için insanlarla çok sık görüşmek beni yoruyor, gün içinde en az 2-3 saat yalnız kalmam gerekiyor ki bu aklıma duygusal bir çorbaya dönmesin ve şarj olabileyim. Bu arada çoğu kişi beni dışadönük olarak tanımlıyor ancak ben bu özelliğinden dolayı ambivert olabileceğim kanaatindeyim. Bu mektupta kendimden çok yer gördüm yüzde yüz ortak olmasa da. Bu kişiyi anlayabildiğimi düşünüyorum, onun da beni anlayabileceğini düşünüyorum çünkü aslında uç noktalarda olan karakterler hep toplumdan dışlanıyor. Çok daha fazla hissedebilen ve bunu ifade edebilen biri sizin için nimet gibi gelmiştir ancak bu durum çoğu zaman bana "duygusal, dikkat çekmeye çalışan, detayları abartan, duyarcı" isimlerinin takılmasını sağlıyor(?). Bu mektupta özellikle ses kısmının benimle iç içe olduğunu düşünüyorum çünkü ben de seslere, ışıklara, kokulara ve renklere aşırı duyarlıyım. Çoğu zaman kendi çiğneme sesim bile midemi bulandırıyor. Derler ya yenidoğan bebeklerin kakaları kokmaz, bir keresinde yenidoğmuş kuzenimi de eve getirdiler. Diyorum burası kokuyor kokuyor, kimseden tık yok. Hayır diyorlar, ayrıca bu kokuyu alman imkansız, hem bebek yan odada hem de yenidoğanlar kokmaz. Sonra bir açtılar sırtına kadar yapmış OHÜQÜBDPNBKÜSJNÜNDKÜNKDMLFMŞMGÖĞWĞL9FLĞWLFJĞWK0. Kokularla alakalı tek bir sıkıntım var o da yoğun olup olmamaları. Yoğun kokular çoğu zaman beni hapşurtur ve sık sık baş ağrısı yapar. Ağır veya hafif olmasına gerek yok, sıkılan ortamda bulunmam bile başımın ağırmasına sebep olabiliyor. Bu nedenle bu dönemde otobüste kolonyayla banyo yapan çoğu kişiye çok kızıyorum. Ayrıca benim kardeşimin kolonyaya alerjisi var ve çoğu zaman kolonya kullanmış hali gözümün önüne geliyor ve ben de acı çekiyorum. Yanımda birisi ağladığında en fazla 10 saniye içinde hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlıyorum, o kişinin neden ağladığını bilmesem bile. Anlayamadığım ve adını bilmediğim çoğu duygum var ve bu duyguların isimleri olmadığı için çoğu zaman bu duyguları yaşadığımda en azından isimlendirebilmem ve kriz anlarında kendimi anlayabilmem için not alıyorum veya çiziyorum. Duygulara karşı hassasım ancak en hassas olduğum sanırım görme. Renkli çoğu şeyi 2 kez görmem unutmamı engelliyor. Ancak bilin bakalım neler siyah beyaz basılıyor, ders kitapları. Hsp olduğumu öğrendiğimden beri not almanın nasıl doğru yapıldığını (kendim için) keşfettim ve bu öğrenme süremi kısalttı. Bu olaylar çoğu zaman yaşadığım şeyler. Ayrıca eklemek isterim ki ben bir maladaptive daydreamer'ım ve hayal kurduğum şeyleri daha yoğun hissedebiliyorum. En çok da hayalin gidişatının benim yarattığım karakter veya olay/olaylar dışına çıkıp kontrolün elimden çıkmasını seviyorum çünkü böyle anlarda sanki daydreamingde de gerçek bir hayat var gibi geliyor. Daydreamingde karakterlerin benden farklı veya kendi iradeleri varmış gibi olmasının büyük ihtimalle benim detaycı olmam ve karakterleri kişilik tiplerine göre ayarlamam. Karakterler gerçekten farklı olabiliyor, gerçek kişilik tiplerindeki insanların nasıl davrandığını anlayabilmemin bunun altında yattığını düşünmekteyim (lawful good, chaotic evil, mbti, Enneagram). Sosyopatlar, siz sosyopat olduğunuz için değil, toplumdaki istenen kişi olmadığınız için kabul görmüyorsunuz aynı bizim gibi. Sizin görüşləriniz kaba bulunuyor bizimki abartı veya imkansız. Ben sizi bu dünyada kabul ediyorum ve umuyorum ki hayat bir gün hepimizin istediği bir yer gibi olur.
Ben de bir maladaptive daydreamerım , ayrıca detaycı ve hassas biriyimdir. Sendeki gibi bende de karakterlerin sanki kendi iradesi varmış gibi geliyor. Birinin üzüldüğünü fark ettiğimde aşırı üzülüyorum , mutluluğu beni çok mutlu ediyor hakkında çok üzülüyorum vs. Bu yazdıklarını okumak beni çook mutlu etti, çoğu kısımda kendimi buldum. Kesinlikle toplumda istenen olmadığımız için kabul görmüyoruz ama toplumun içinden böylesi duyarlı birkaç kişinin varlığını bilmek iç rahatlatıcı oluyor iyi ki varsınn
Çok güzel anlatmışsın kendini, hsp’liğinle baş edebilmek için bir şeyler yapıyor musun, bahsettiklerin çünkü çok zor şeyler. Mbti typeın ne bu arada gerçekten merak ettim
@@yelin1330 tabiki ben de en az herkes kadar çevremde kabul görmek istiyorum ve beni kabul etmeyenleri hayatımdan çıkarıyorum. Ayrıca beni ben olarak kabul eden insanlarla daha çok vakit geçirmek beni daha huzurlu ve sağlıklı yapıyor. Üzüldüğüm zaman çok fazla üzülüyorum ve bu kurdeşen gibi cilt hastalıklarına, mide hastalıklarına sebebiyet veriyor. Yani genellikle bana kötü davranan veya özelliklerimi beni üzecek şekilde eleştiren insanlarla görüşmüyorum, kimse benim mental sağlığımdan önemli değil.
@@janeovic bu bir sorun değil aslında sadece bir farklılık. Aşırı empat olmak tüm ince farkındalıkları çok yoğun hislerle yaşadığından dolayı oluşan bir yan durum gibi bir şey. Hsp olduğunu anlamak istiyorsan yalnız olduğunda deşarj olmak, duyulara hassas olmak gibi şeylere bakmak gerekiyor aslında çünkü bu genetik bir durum. Çok empati yapabilmeyi sonradan öğrenmiş olabilirsin. Bu arada benim annem ve anneannem de hsp. Annem sinemaya bile gidemiyor, kulaklıkla müzik dinleyemiyor. Anneannem en ufak kokulara karşı duyarlı olduğundan sadece çok sevdiği yemekleri pişiriyor ki ev istediği gibi koksun mesela mwpcle9le9vl9rlv9elb. Algılama daha ağır basıyor yani
Bu durum kişiler arası hassasiyet olarak geçiyor ama kişilik bozukluğu değil. Durumun kötüleşmesi başka kişilik bozukluklarına yol açabiliyor. Paranoya ya da histeri gibi.
Bunu yazan kişi ne kadar güzel bir kalemle anlatmış. Yazının içeriğine, gerçekliğine, sahteliğine bakmadan, tıpkı bir kitap gibi yazışına, düşüncelerini bu kadar güzel ve anlamlı dökmesine şaşırdım. Hele ki 18 yaş altı bir bireyse. Kişinin yazma becerisi çok iyi. Daha çok yazılar yazarak kendini geliştirirse bu yazılardan birinin bir gün çok satan bir kitap olacağına inanıyorum. Kim yazdıysa lütfen yazmayı bırakmasın. Düşüncelerini bu kadar güzel ifade eden bir bireyin zengin hayal gücü ile iyi yerlere gelmesini çok isterim
Ya aslında çok zor bir durum bence çünkü düşünsenize duygularınızın olması diğer insanlara yanlış, saçma, ayıp veya akıl dışı bir durum gibi geliyor ve siz hiç sevmiyor veya üzülmüyor, ilgisizmiş gibi davranmak zorunda kalıyorsunuz. Gerçekten bunun oyunculuğunu yapmak zor bir şey bence. Bu arada yine harika bir video konusu maria💙💙
Açıkçası mektubun sahibini çok taktir ettim hislerini bu kadar duru anlattığı için çünkü onun için bunları yaşamak kadar aktarmakta kolay olmasa gerek diye düşünüyorum.
İnsanların açıkça anlattığı bir şeyi farklı ve aslında insanlara daha yakın ve daha bilinçaltı kavramlarıyla farklı nesnelere benzetilerek o şekilde, günlük hayatta karşılaştığımız şeylerle anlatılması aslında insanları daha kolay kontrol etmenizi sağlar ve sizin haklı çıkmanızı, insanların sizi daha kolay anlamasını sağlar. Sosyopatları veya sadece çok akıllı insanları bu şekilde fark edebilirsiniz.
Herhangi bir kişilik bozukluğu tanım yok ama insan ilişkilerini ben de çıkar temelli görüyorum. Sevdiğimiz birini kaybettiğinde "ben sensiz ne yaparım?" diye düşünüyoruz mesela, o acı çekti mi, ruhu nerede, acı çekiyor mu gibi şeylerden önce o insanın eksikliğinde nasıl yaşayacağımızı düşünüyoruz yani kendimizi. Ahlak konusunda da kesinlikle katılıyorum, topluma göre değişiyor. Ve en sonunda da bize iyi hissettiren şeyleri yapıyoruz iyilik altında. Mark Twain'in "İnsan nedir?" kitabında bunun da sorgulandığı bir kısım vardı, karakışın ortasında elinizdeki son parayla taksiye binmek üzereyken yanınıza yaklaşan açlıktan ölmek üzere olan dilenciye paranızı neden verirsiniz? Verdiğiniz para hiçbir şeyi çözmez aslında, dilenci o gün açlıktan ölmez ama yarın? Ama siz o parayı vererek hayatınızın geri kalanında o parayı vermemenin verdiği vicdan azabından kurtulursunuz ve eve saatlerce soğukta yürümek bunun yanında o kadar da kötü gelmez. Ama siz yine de iyi bir insan olduğunuzu düşünürsünüz.
İnsanların gözlerine bakıp belli bir süreç geçirmeden ellerine 300 soruluk saçma sapan komik sorular tutuşturup bunu git yap gel diyen 12 yıl boyunca okumuş, yazmış tecrübe yaşamış ruhuz insanların... Her neyse devamını getirmek istemiyorum. Bir çok insana göre gayet normalim bir videodan veya bir kaç videodan diziden filmden psikolojini bırak kim olduğunu dahi anlayamazsın umarım burada kendini psikopat, sosyopat olarak tanımlayan kimse yoktur ki varsa da değiller. Videoyu çok beğendim umarım bunun gibi bir çok video daha keşif edebilirim. Ve seri katil dizilerini çok seviyorum tavsiyelere açığım. Hannibal, killing eve bu dizileri biliyorum.
Video boyunca sanki bana Mark Twain-İnsan Nedir? kitabından bir şeyler anlatıyormuş gibi geldi. Kitabı okurken de baya anlamıştım adamı, şu an sana bu maili gönderen kişinin dediklerini de anlayıp hak verebiliyorum. Çok kolay ağlayan, üzülen, duygusal biriyim ama sosyopat mıyım diye kendimi sorguluyorum şuan :D
"Herkese merhaba" derken ses tonun çok yumuşak oluyor, konudan tamamen bağımsız ama her zaman ilk dikkatimi çeken şeylerden biri bu. Çoğu youtuber enerjik gireceğim diye bokunu çıkarıyor.
Videonun başında yorumları okudum,yani "manipuletik" cümlelere dikkat ettmeye çalıştım.Sanata ve hayvanlara biraz zaafım var,ve yorumları okumasam gerçekten manipule olacaktım.Eğer biz adamın günahını almıyorsak ve asıl biz kendi kendimizi manipule etmiyorsak,adam harbiden çok ikna edici.
Manipilasyon yapıyor aslında yazdıklarını dikkatlice dinlersen ne kadar yanliş şeyler de söylediğini duyarsan kendisi de demiş insanları çok iyi manipüle ediyor :)
Sosyopatlara katil gözüyle bakmıyorum ama hayatımda böyle birinin olmasını da istemem gerçi manipüle yenetekleri yüksek olduğu için fark etmeden hayatıma dahil olabilirler.
bence anlatmadığı şey bizden ne farkı olduğu. bizden farklı belli çünkü kendini sosyopat olarak görüyor. ama bir yandan da kendini sosyopat olmayan insanlarla eşit tutuyor örnekleriyle. karışık düşündüren bir yazı olmuş insan beyninin ne kadar karmaşık olduğunun güzel bir örneği olmuş
İzleyicin olan ve anlatım diliyle kendi içerisinde olduğu konumu en iyi şekilde belirten bu kişiyi gerçekten en az senin kadar kendine çekici buldum düşüncelerini bu kadar güzel paylaştığı için ona minnettarım..
Açıkçası ben çoğu kişinin bu kişilerle empati kurabileceğini düşünmüyorum, kendileri de böyle bir şeyi beklememeliler. Kendimden örnek vererek ilerlemek istiyorum: Özgüvenim sıfır, insanların hislerini her zaman kendi hislerimden daha çok önemserim, bana göre hiçbir konuda iyi olamam ve yapabileceğim şeyleri yapmama imkan yoktur, herkes benden her konuda daha iyidir ve ben bunu insanlar bunalmasın diye dalga yoluyla açıklarım, herkesi kendimden üstün gördüğüm için de haklı olduğum şeylerde bile karşıdaki kişiyi zorla haklı çıkarmaya çalışırım, insanlara koşulsuz iyilik yapma huyum da var ve onlar bana sonradan kötü davransalar bile yine iyilik yapmaya devam ederim; birilerini kırmamak için gereksiz çaba sarf ettiğim de olur. Şimdi benim gibi birisinin empati kuramayan birisini anlama imkanı yok. Aynı şekilde narsistleri de asla anlayamam. Doğal olarak kendisini her konuda iyi gören insanları ya da hiçbir şey hissetmeyen, yaptıklarından pişmanlık duymayan kişileri anlamam mümkün değil. Onların da beni anlamasını bekleyemem, çünkü bu da onlar için imkansız olur. Normal bir insan da böyle kişilerle empati kuramaz diye düşünüyorum. Sürekli rol yapanlar ve insanları kullananlar çoğu kişinin benimseyemeyeceği ve rahatsız olacağı kişilktedirler. Sonuçta o kişiye güvenimiz olmaz. Bu durumda normal bir birey o kişiyle empati kurma ihtiyacı bile hissetmez. (Yazdıklarımı toparlayamadım, çok karışık oldu. Ayrıca kendimden aşırı zor durumdaymışım gibi bahsetmişim ama bu özelliklerime alıştığım için birkaç şey dışında çok kafama takmıyorum.)
06:50 bence bu düşünce sadece sosyapat oldugu için değil. Yeterince felsefi bir konu. Ben de insanın bencil bir varlık olduğunu ve iyi kötü ne yapıyorsa kendimi tatmin etmek için olduğunu düşünüyorum.
07:47 bence bu herkesin edinmesi gereken bir özellik. Acı çekilen durumun çok hızlı bir şekilde derinine inilmeli ve sorun çözülmeye çalışılmalı. Ölüm gibi asla çözülemeyecek bir şeyse, geçmişte kendinde veya ölen kişide affetmek, olanlari sindirmek gibi bir sorun yoksa acısını yaşamasına(kendine, başkasına zarar verecek gibiyse yine bir çok çözümü var) izin verilmeli. Içinde o acıyı yakınını kaybeden kişi kadar yaşaması çok saçma ve gereksiz. Bu şekilde olursa kendimizi ne kadar yıpratırız düşünsene
10:13 bebek ölümlerinin dıger ölümlerden çok daha farklı hissetmenin saçma olduğunu vs söylemekte yanlış olan bir şey varsa söylenen ortam bence. Yine bunun felsefi bir konu olduğunu düşünüyorum. Belki de iyice kendimizi dinlediğimizde kendimizi, kendimize karşı; doğru, vicdanlı olarak göstermeye çalışıyoruzdur. (Hayvanlarla çevremdekilere oranla daha çok ilgili olduğum ve insanların bendeki çoğu özellileri beğenmediği bir dönemde kendime bunu sormuştum. Ben neden daha çok ilgileniyorum? Yoksa kendimi başkasına ve kendime karşı bak ben sizden daha vicdanlı bir insanım mı demeye çalışıyorum. Sonra anladım ki bu şekilde değil ben herkesin oldugu gibi bencil ve hayvanlarla olmak bana huzur, enerji veriyor. Bu şekilde bu suyu eledim kafamdan.) Toplumda olan bir çok şeyi alttan alttan 'biz ondan daha şeyiz' , 'biz şöyle olsak da iyi özelliğimiz var' şeklinde bir savunma olduğunu düşünüyorum. Sebebiyse benzer konular arasında tepki benzerliği olmaması.
Sanatsal eserlere yuklenen derin anlam ve unvanlar bana da çok saçma geliyor. Insana güzel hissettiren şeylere sanat denirse kimin ne hissettiğine de karışımlasın bir zahmet. Belki bale izleyen birinin aklına yaşadığı kötü olaylar geliyor ve izlemeyi tercih etmiyorsa o kişi zevksiz midir? Bence diyen kişi çokbilmiş işgüzarın tekidir.
@@alafvira3379 doğru da yakını ölen kişinin acısını yaşamayan kişi birebir hissedemez zaten sosyopat olsun olmasın. Ama o kişinin üzüntülü ve hassas bir durumda olduğunu, diğer üzücü olarak lanse edilen kıytırık bir duyguda olmadığını anlaması ve buna göre davranması lazım. Mektubu yazan kişi de çözüm önerisi sunuyor ve karşıdaki kişinin kalbini kırmamaya çalışıyormuş. Sıkıntı yok eğer anlattığı gibiyse.
Ağız sapirdatma seslerinden rahatsız olunmasını bir dereceye kadar anlıyorum. Insanlar bazı şeylere başkalarından daha duyarlı olabilir. Bazı kişiler var ki bunu farkı olmak için kullanıyor ve çok kalp kırıcı davranışlar sergiliyor ama hassas oldugu için dıger insanlar tarafından tepki almıyor. Bu beni rahatsız ediyor. Gerçi kimse kimseyi savunmak zorunda da değil ama neyse işte. Benim de kalbimi çok kırmıştı biri de yaram var:')
bu video ve yorumlarla birlikte bi kez daha izledigim veya okudugum seyin gercek yuzunu gormem icin birinin bana anlatmasina ihtiyacim oldugunu ogrendim
Ya valla Ed Kemper’ın röportajı geldi aklıma. Videonun altı ne kadar aklı başında diyip kendini ifade edişinden etkilenen yorumlarla doluydu. Adam annesiyle başlayan seri cinayetlere başlama sebebini anlatırken öyle bir konuşuyor ki, bir anda ‘ulan hakkaten lan, adam haklıymış’ derken buluyorsunuz kendinizi. Hatta neredeyse haline acıyıp tek probleminin ‘insanlar tarafından anlaşılmamak’ olduğuna ikna oluyorsunuz. Bu mektupta da aynısı var. Kelimelerle cambaz gibi oynamış resmen, bariz narsist biri. Kişilik bozukluğunu ona bahşedilmiş bir hediye olarak anlatmış neredeyse. Yer yer kendine acındırmalar var, ama bunların üstesinden geldiğini söyleyerek yine de çıtayı düşürmüyor. Onunla empati kuracağımız kadarını bize yeterli görüyor çünkü ‘onun gibi’ olmadığımızı da vurguluyor sürekli. Başka fark eden oldu mu bilmiyorum ama birinin canını yakmıyorum demek yerine, bunu yapmamayı seçiyorum, bu benim elimde diyor. Yapmak da sadece bir seçenek, keyfi, öylesine kafasına esen bir düşünce olarak orada duruyor yine. Kendisi hakkında bu ileride cinayet işler diye çıkarımda bulunmuyorum tabii, sadece mektubun bana hissettirdiklerini söylüyorum. Ama narsist biri olduğundan da buraya gelip yorumları okuduğundan da eminim.
6.40 aslında dediği şeye ben de katılıyorum. Demek istediği insanlara onları sevdiğimizi söylüyoruz ve onlar da öyle fakat bunların hepsi çıkar ilişkisi. Örnek vermek gerekirse bir arkadaşınızı sevdiğinizi söylersiniz. Bu koşulsuz değildir çünkü o sizi eğlendirir ya da merhametlidir vs. Bir dönem hatta şu anda bile ara sıra bunu düşündüğüm için insanlardan iğrenmeye başlamıştım
Aslında sosyopatlıktan çok, fazla realistlik durumunu gördüm. Aynı durum bende de var mantık dışı olan şeylere tahammülüm yok. Bana da ASKB teşhisi konuldu ama benim durumum farklı biraz örneğin ilk defa gireceğim bi ortamda panik atağım tutuyor vs. İnsanlar ağır duygusal zamanlar geçirdikten sonra da hissizleşiyor ve sadece mantığı ile hareket ediyor. Üzülmemek için bi kalkan gibi düşünebiliriz. Daha sonra da alışkanlık haline geliyor ve bir insan nasıl sevilir, üzülmek nasıl bir duygu unutuyorsunuz..
05.30 -> bu ilginç bir bakış açısı. Ancak, genelde bir duyguyu hissedemeyen insanların, o duyguyu mantık çerçevesinde idrak etmeye çalışmalarına benziyor. Çevremde bunu özellikle aşk için söyleyenler var; aşk yalnızca bir hormon tarzında. Bu duyguyu hissedememeleri, herkesin onlar gibi hissettiği anlamına gelmiyor, ya da mutlak doğru bir tanımlama yaptıkları anlamına da gelmiyor. Kedi etrafımda dolaşmasa da ona yardım etmek isterim. Beni sevmeyen bir şeyi de sevebilirim, mantık çerçevesinde idrak etmem, bu yalnızca bir his. 08.40 -> bunlar bu bozukluğa sahip insanların sıkça kullandığı manipülasyon tekniklerinden gibi geldi bana. Doğru, toplumda farklı insanlar dışlanıyor. Ben de çokça dışlandım ancak kendimi sevdirmek için oyunlara girişmedim. Ne hissediyorsam oyum asla rol yapamıyorum, yapmayı da reddediyorum. (Çokça sen dili kullanılmış mektup yazılırken. Bunun, karşı tarafı ikna edebilmek için karşı tarafın empati kurmasını sağlamaya ve düşünce yollarını kısıtlamaya yönelik olduğunu düşünüyorum) 13.05 -> "kimsenin fikri umrumda değil" demesine rağmen, rol yapıp toplum tarafından alkışlanmanın haz verdiğinden ya da dışlanmamak için rol yaptığından bahsediyordu. 14.20 -> işte tam olarak bu yüzden toplum için zararlılar. Eski sevgilim de böyle biriydi ve bende açtığı yaraları kapatamamıştım. Bir sürü insana zarar veriyorlar. Birisi ona içini açtı diye kullanma yoluna gidiyor ve sebep de şey, "bana bela oldu, zorla dinletti kendini". Bu çok korkutucu. Bir insana çok ciddi zararlar verebilirler. Ebeveyn olarak çocuklarını incitebilirler. 15.05 -> dexter'ın sosyopat olduğunu öğreniyoruz 🤔 16.40 -> sinirini ifade edemediği için kendine zarar veriyor. Sinir duygusunu küçümseyip mantık çerçevesinde idrak etmeye çalıştığını henüz söylemedi. Çünkü sinirlenebiliyor. 17.44 -> et yemek, bir sapkınlık gibi geliyor bana da. Bu konuda hak veriyorum, çünkü eti ağzıma attığımda bacağımdan bir parça yiyormuşum gibi hissediyorum. Bu yüzden uzun süredir et yemeden yaşamaya çalışıyorum ancak ailem ve çevrem kabul etmiyorlar, saygı duymuyorlar. Zorunlu olarak et yediğim zamanlar da oldu bu yüzden. Sanırım bu da sosyopatların toplumda normal gibi davranıp kabul edilmeye çalışmalarıyla aynı savunma mekanizmasıydı. Yine de her saniyesinden nefret ettim. Onlar için de anlaşılmamanın incitici olduğunu düşünüyorum. 19.05 -> yalnızca çıkarı doğrultusunda hareket eden çok insan var. Ve toplumda da, sosyopat insanlar manipülasyon yetenekleri sayesinde çokça kabul görebiliyorlar. Kimse bir sıkıntı olduğunu sezmiyor. Aile de fark etmiyorsa psikolojik tedavi almadan yaşayıp gidiyorlar. Bence tahmin ettiğimizden de çok sosyopat var. 20.10 -> terapinin faydasını görüyoruz. 23.15 -> okay.. anatomik çizim kısmı beni iyice ürküttü. Yorum yapmak istemiyorum bile. Çok bilgilendiriciydi. Ayrıca beni çok üzdü. Keşke bir çözümü olsaydı ama kör birine bir rengi anlatamayacağım gibi ona da duyguları asla gösteremeyeceğim. Sözleri derinden sarstı çünkü çevremdeki insanları düşündüm, bir daha insanlara aynı güvenle davranabileceğimi düşünmüyorum. Açıklığı için çok teşekkürler, belki incinmemi engelleyecek ve çevremde böyle biri olduğunda onu incitmeyeceğim.
Bu mektubu yazan şahıs kesinlikle çok zeki. Zekası beni büyüledi. Keşke bu kadar zeki insanlarla daha sık karşılaşabilseydim . Beni en çok etkileyen şey biraz da olsa açık kapı bırakmasıydı. Kendine göre roller yaratıp onları oynama zorluğunun üstesinden gelebildiği için onu takdir ediyorum. Biliyorum ki kendin gibi davranamamak zordur. Bu mektubu yazan şahıs bu yorumu okuyorsan( ki okuduğunu düşünmüyorum ama ayine de yazıyorum xd ) umarım bir gün kendin olabileceğin kadar yakın hissettiklerin olur. Tıpkı kedin gibi
Çoğu kişi sosyopatların aşık olup olamayacağını sormuş buna cevap vermek istedim. Aşık olabilme kişiden kişiye göre değişebilir ama kendi adıma konuşursam evet, aşık olabiliyorum ama aşk kavramım sizinkinden daha farklı ve istediğim zaman "aşk" duygusunu hissetmeyi bırakabilirim ki bu çoğu insana garip gelir "sevdiğin kişiyi seçemezsin" derler hep. Ve bu her duyguda böyle öfkelendiğim zaman öfkeli olmayı kesebilirim istersem hatta bir keresinde biri öfkeliyken "o zaman öfkelenme" demiştim ve o kişi bana bunu yapamadığını söylemişti. O zaman herkesin bunu beceremediğini anlamıştım. Ben herkesin benim gibi duyguları üzerinde kontrol sahibi olduğunu düşünmüştüm oysa ki. Aşk konusuna geri dönersek romantik filmlerden nefret ederim. Özellikle de "seni seviyorum bir tanem" gibi şeyler söyleyip fazla cıvık olduklarında bu beni acayip rahatsız ediyor. Birkaç yıl önce bir arkadaşım vardı ve sevgilisinden ayrılmıştı, ağlayarak bundan bahsediyordu sürekli ve çok rahatsız olmuştum. Mektubu yazan kişi gibi ben de biri yanımda ağlayınca ne yapacağımı bilemeyip rahatsız oluyorum ama bu istemsizce oluyor. Aşkın ne demek olduğunu tahmin edebiliyorum. Mesela call me by your name'in kitabını okuduğumda gerçekten o sıcaklığı hissetmiştim. Ben de beraber vaktimi geçirip ilgilenebileceğim birine sahip olmak isterdim açıkçası. Benden hoşlanan insanlar olmuştu ve sürekli benimle iletişim halinde olmak ya da tesadüfen fiziksel temasta falan bulunmak istedikleri oluyordu. Dürüst olmak gerekirse ilgi merkezi olmaya bayılırım ama insanlar bana duygularını açtığında bunalıyorum. Bir keresinde benden hoşlanan birini ağlattığım da vardı ama sonradan insanların bunu ayıpladığını fark ettiğimde bunu yapmayı kestim. İstediğim biriyle beraber olup o kişiyle istediğimi yaptırabilir ve bundan zevk aldığını düşündürebilirdim ona ama bu hiç bana ilgi çekici gelmedi. Bu arada benim de bir kedim var ve onu gerçekten seviyorum, uyurken şekilden şekle girmesine, kendini sevdirmek için yanıma gelmesine, dışardan eve geldiğimde heyecanlanmasına bayılıyorum. Evden uzak kaldığımda onu özlüyorum. Sanırım benim kedim için hissettiğim hissi insanlara karşı hissettiğinizde buna aşk diyorsunuz.Aşkı ballandıra ballandıra anlatan arkadaşlarımın aşklarının bir kaç ay sürdüğüne tanıklık etmiştim ve bu da bana aşkın geçici bir yanılsama gibi olduğunu düşündürmüştü. İnsanlar sevdikleri kişilerle hayatlarının sonuna kadar beraber olmak istiyorlar ki bu bana çok ters düşüyor herkesten çok çabuk sıkılan bir yapım var en uzun arkadaşlığım bile bir yıl sürmüştü ayrıca birinin beni sürekli araması veya herhangi bir şekilde sohbet etmek istemesi rahatsız eder ve çoğu kişi aşık oldukları insanlarla sürekli konuşmak istiyor. Hayatımda hiç birine aşık olmadım ama olma ihtimalim olduğunu düşünüyorum. Umarım bu konuda yardımcı olabilmişimdir. Birkaç yıl önce olsa asla bu düşüncelerimi paylaşmazdım ama insanların aspd'ye bakış açısını değiştirmek istiyorum yapabildiğim kadar. Umarım bu konuda yardımcı olmuşumdur.
Psikolojik rahatsızlıkları, farklılıkları anlamaya ve onlarla empati kurmaya çalışan biriyim ama sosyopatlık biraz farklı bir boyut. Ben burada Sana kırıcı da konuşsam kötü söz de söylesem sende üzülme gibi bir duygu oluşmayacak. Sadece benden nefret edebilir, öldürmek isteyebilirsin. Ya da kullanmak. Bence sosyopatlar aşk olarak birinin yanında olmasını kullanmak için istiyorlar. Kimi daha iyi kontrol altına alabilirsen onu istersin. Düşüncelerni kabul ettirmek egonu okşuyor. Seni mutlu ediyor. Ama karşı çıkılması... Sosyopatlığa farklı bakmak isterdim ama empati yapamayan, birine zarar vermek için tek engeli ya canının istememesi ya da ceza alması olan sosyopatlara farklı bakamıyorum maalesef. Bu da benim düşüncelerim :)
Merhaba,videodan yorumlardan ve biraz google araştırmasından sonra sanırım Aspd'nin temelinin "empati eksikliği" olduğunu söyleyebilirim.Aşkın aslında tam bir tanımı yok,bilimsel olarak hormonlar buna neden olduğu için herkes farklı hissediyor ve herkes aşkı kendisine göre yaşıyor.Ancak tam o sırada -benim de içerisinde bulunduğum- sanat "aşıkları" veya yazarlar süslü cümlelerle araya girip aşkı anlatıyor.Bana soracak olursan aşk bence hormanlardan daha fazlası,mucizevi bir şey yani.Hayatımda 1 kişiyi sevdim ve galiba seveceğim,her gördüğümde kalbim aynı heyecanla atıyor.Bu söylediklerim elbette sana saçma gelecek ama ne yaparsa yapsın affedeceğim.Çünkü aşk böyledir.Ya da tamamen bilimsel olan bir şeyi süslü cümlelerle amlatıyorum sadece.Bilemiyorum,2 yıldır beynimde bir "Sanat,Bilim" tartışması var,henüz kazanan olmadı.Bilim;gerçek,bazen tatsız ve doğrucu,yanıltmaz yani seni.Sanatsa çoğu zaman yalan-sürrealizm veya masalları kastediyorum-ve acıklı.Bir kötü durum da sen sanata inanıyorsan ve eğer sevdiğin kişi bilimciyse,işte o zaman sanatın "acı ve karanlık" tarafı içine çekiyor insanı. Umarım okurken sıkılmamışsındır yazıdan,ve bir şey sormak istiyorum,yorumlarda da görmüşsündür,Aspd sahibi insanların manipule yeteneği olduğunu söylüyorlar.Sence bu doğru mu?Ya da neden yanlış?Cevaplarsan sevinirim,iyi günler,iyi geceler veya iyi akşamlar.
Bir şey sorabilir miyim Aspd lı biriyle aynı ortamda bulundun mu ya da arkadaşlık ettin mi ettiysen bu arkadaşlık hakkındaki düşüncelerin nelerdi birbirinizi anlayabildiniz mi ya da birbirinize tahammül edemediniz mi böyle bir arkadaşlık yaşadıysan paylaşabilir misin?
yazdıklarını dinledikten sonra gerçekten bu özelliklere sahip bir insan ile sohbet etmek hatta tanışmak istedim. dünyaya böyle farklı bakmak, farklı yaşamak bence güzel bir şey.
anlattığı bazı şeylere katıldım, bazılarına katılmadım ama dikkatimi çeken konu 'insanları yönetiyorum' vurgusu oldu, hatta o kadar sık yapmış ki onun için sıradan bir olay değil, kendiyle bu konuda gurur duyduğunu bile düşünüyorum. ifade ediş şekli de bir filmden alınmış replik ya da sahne gibi. insanları yönetmesinin ahlaki açıdan kötü olmasından ve bunu yaptığı için utanması gerektiğini kastederek söylemiyorum, yanlış anlaşılmasın. hayatta kim istemez ki insanlar bizi el üstünde tutsun, yanımızda olsunlar onlara ihtiyaç duyduğumuzda, birçok kişi çevresindekilerin ona istediği gibi davranmasını ister. sosyopat olmaya da gerek yok bir şekilde herkes çevresini gözlemler, etrafımızı yönetebilmek isteriz ya da çoğu insan ister, sosyopat olmayan çok hırslı insanlar da ister mesela. bunu yapabilmenin bu kadar kolay olduğunu düşünmüyorum, insanları anlamanın bu kadar kolay olduğunu düşünmüyorum ki kendisi çoğu duygu ve olayla empati kuramazken nasıl bu kadar iyi anlayabiliyor? bir psikolog bile( bunun eğitimini almış olmasına rağmen) sizin ona hayat hikayenizi anlatmanızı bekler, duygularınızı açıklamanızı ister ve sizi ancak anlayabilir, bazen anlayamaya da bilir. insanları yönetme olayının da çoğunlukla güçle alakası olduğunu düşünüyorum. çoğumuz genelde 'otorite' belirlediğimiz, bize faydası dokunan veya kaybetmek istemediğimiz insanların dediklerini yapmaya meyilliyiz. Anne-baba, patron, öğretmen, sevgili, parası olan biri vs. bunu anlatan kişinin bütün çevresini kastettiğini düşünerek eğer kendisinin üstün olduğu bir güç ilişkisinde değilse vazgeçilmez olduğunu düşünmüyorum. kısacası bu yönetme olayına pek ikna olamadım. ya biraz abartılı bir anlatım var ya da etrafında çok kolay yönetilebilir, bu kadar saf olunur mu diyebileceğiniz insanlar olduğunu düşünüyorum.
Bu saatten sonra böyle davranışlar sergileyen birine asla garipmiş gibi davranmayacağım asla söz veriyorum.bu kadar derin bir konu olduğunu bilmiyordum bilgilendirmeleriniz için çoook teşekkürler
İkna ve manipule yeteneği oldukça gelişmiş bir insansın.Kendimle çok ortak noktan var rol yapmaktan vazgeçmeni öneririm sen de insanları kullanarak kendi egonu/zekanı tatmin ediyorsun binevi aslında.Kendin ol ,kendin olduğunda senle beraber yanında kalanlarla hayatına devam edebilirsin.
Mektubun yazarını tebrik ediyorum, üslubu,aşabildiği şeyler çok güzel. Bunları düşünmek çok uzun bir emek çok fazla bir beyin eforu.cok güzel anlatmışsın kendini. Umarım sen bizi değil biz seni anlamak adına daha fazla empati kurabiliriz bundan sonra.
Kendisini bu derece iyi çözümlemesi, hayatla başa çıkmayı bu derece iyi öğrenmesi terapi sayesindeymiş anladığım kadarıyla. Bravo diyorum. Çok daha basit sorunlar için terapi görmeye cesaret edemeyen bunca insan var, demek cesaret edince neler neler oluyor. Mektubu için teşekkürler. Gerçekten aydınlatıcı oldu.
seviliyorsun ceren abla :)
yiaa ceren abla
İzlediğim kanalların kalitesinin yüksek old biliyodum
kesinlikle, terapi candır. artık ana akım medyada psikolog, terapi tarzı şeylerin daha fazla işlenmesi ve daha mainstream hale geliyor olması da çok güzel bence.
Sosyopat birinin fikirlerini beğenmeniz sizi sosyopat yapmaz
birinin o insanlara bunu soylemesi lazimdi
manipülasyona kandıkları için aptal yapar
@@raishinz aslında yapmaz. İleri antisosyal kişilik bozukluğuna sahip birinin normal bir insanı manipüle etmesi pek zor değil yapılan çalışmalara göre
Ama tabii ki bazı fikirlerini beğendikleri için oOo bEn dE sOsYoPaTıM demeleri aptal yapar sldjslhflshf
Maalesef halkımızın çoğunluğu sosyopatlığı “havalı” buluyor. Farkında olmadan manipüle oluyorlar havalı buldukları kişiler tarafından. Bir kişilik bozukluğunu, hastalığı havalı bulmak bir insanın inebileceği en alçak noktadır
söylediklerinde şu dikkatimi çekti kedi örneğinde de, insanlarla ilişkilerinde de hükmetmek kelimesini kullanmış. ilişkilere bakış açısında hep bir alt üst ilişkisi var sanki
Yani bir de kullanilan kisi kullanildiginin farkinda degilse kullanilmali demesini doğru bulmuyorum.Belki de karsidaki kisi izin veriyordur ya da aptal olmasi sömürülmesi anlamina mi geliyor
@@kevsertanrover1887 benim de dikkatimi çekti o. yani ötekileştirilmesi yanlış sosyapat birinin ama, normalize etmek de yanlış. sonuçta kişilik bozukluğu. bir insanın empati kuramaması büyük bir sorun çevresindeki insanlara karşı.
@@itsallaboutsl aşırı bir ötekileştirilme var bizden empati kurmamızı bekliyor, ancak bunu alaycı emredici bir mizahla yapıyor. Bence kendisine tanrı gibi hissettirmeyen hiçbir ilişkide bulunmaz bu mektupta da bazı yerlerin manipülasyonla dolu olduğunu anlayabiliyorum... çok garip
Evet var bunu istiyoruz
buna değinmenize çok sevindim, gerçekten de öyle. mesela benim hayatımda bir kere bile aklımdan bir insandan üstün olmak gerçekten geçmemiştir ki bunu kesinlikle ben iyiyim temiz kalpliyim anlamında söylemiyorum yani gerçekten hiçbir zaman aklıma gelmeyen bir şey. hatta daha önce kimseden bana saygı duyulmasını beklediğimi bile zannetmiyorum. tabi ki verdiğim karara saygı duyulması gibi şeyler hariç, kimsenin daha önce benden saygıyla sözetmesini falan beklemedim. o kadar garip geldi ki bana, hayatımda aklıma gelmeyen şeyler birisinin hayatını üzerine kurduğu şeyler olabiliyormuş demek ki
aranızdaki bazı dikkatli kişiler, bizim bu mektuptan çok etkilenmemizin de bu kişinin "etkileme" gücü sayesinde olduğunu anladı. :) onları tebrik ediyorum. bu arada hırka, tırnak ve bilimum şeyleri soranlar için açıklamaya linkler ekliyorum zaten onlara bakın. sondaki şarkıyı bile soran oluyor gözünüzü seveyim her videonun açıklamasında var aramaya inanın sşldkfsdh
jdkdjdldkslslap
Hırkan Çok güzel yaa linkler misin
@@fabercastellfosforlukalemi9279 o da aciklama da var baksan gorursun 🥰🥰🥰
Dad noisesı resmen yaşadım. Harika bir taklit
@@sirvientedenoble1085 hığğğğğh 😤
ppndeki kisi kim
@@zeynep-hs9nj Mads Mikkelsen Hannibal Lecter karakteri
Farklı hastalıkları ve rahatsızlıkları olan kişiler mail yolu ile hikayelerini ve rahatsızlıklarının toplum tarafından bilinmeyen kısımlarını sana ulaştırsa ve sen onları burada okuyarak yorumlarsan çok ilginç bir içerik olabilir. ( bu tarz içerik yapan başka youtuber var mı bilmiyorum)
Kesinlikle mükemmel olur
Off tüylerim diken diken şuanda bizi ve mariayı bile manipüle etmeye çalışması... kedilere ve sanata bağlılığını kullanmaya çalışması cidden diyecek bişey bulamadım şuan...
Ayn bende onu farkettim
Ohaa evet
OHA ŞİMDİ FARK ETTİM
bu dünyadaki tek gerçek şey gerçek diye bir şeyin olmaması, doğru yazıp yazmadığından asla emin olamayacağın birinin yazısını tamamen yalanlamak çok saçma. Niyetini bile bilmeden suçlamaya çalışmışsın.
Bu arada tamamen yanlış da olabilir, belki kedisi bile yoktur. Sadece kullandığın kesinlikten hoşlanmadım.
Birçok kişi mektubu yazan arkadaşın çok etkileyici yazdığını çok güzel bir üslup kullandığını harika bir düşünce yapısına sahip olduğunu ve onunla arkadaş olmak istediğini bile yazmış. Fakat kimse sosyopatların ikna ve manipüle yeteneğini göze almamış:). Arkadaş kendisi de söylüyor zaten insanları manipüle etmekte bir sakınca görmüyorum diye yazdığı mektupta da olayları üstü kapalı anlatıp kavram kargaşası yaratarak kendi düşüncesini sanki sizin düşünceniz gibi anlatarak sizi kolayca manipüle edebilmiş aslında oturup 2 dakika düşünseniz bile anlayabilirsiniz anlattığı saçmalıkları ve çelişkileri. mesela en basitinden bir arkadaş grubumuz vardı 7 kişiydik ve içimizden bir arkadaşımız sosyopattı öyle insanlarla arkadaş olmayı bırakın emin olun yakın durmayı bile istemezdiniz bana itiraf ettiği zaman seni manipüle edemediğim için bazen seni arabanın önüne atıp ezilmeni izlemeyi istiyordum demişti işine yaramayan insanları emin olun gözlerini kırpmadan öldürmek isterler bizi manipüle etmeye çalıştığını anlamama rağmen herkesi uyardığım zaman dışlanan yine ben olmuştum ben zeki bir insanım çevremdekiler ailem ve öğretmenlerim böyle söylerler duygularımı çok iyi saklayabilirim bir arkadaşımla sıkıldığım için arkadaşlığımı kesebilirim fakat bu onu kullandığım ve hiçbirsey hissetmediğim anlamına gelmez fakat sosyopatlar sizinle arkadaşlığını kestiklerinde sizi kullanamadıkları için kesebilirler çünkü arkadaşlık ilişkileri çıkara dayalıdır arkadaşın videoda bahsettiği sevgi konusu da yine laf kalabalığı ve kavram kargaşasından ibaret :) sevginin çıkara dayalı olması onu kötü birşey yapmaz bir insanı insan yapan karakteridir bir insanları özelleştiren şey her insanın farklı kişiliklerde olmasıdır kişiliği olmayan bir insan heykelden farksızdır aslında biz insanlarla onların karakterlerine göre arkadas olduğumuz zaman ve onların yanında kafa dengi oldukları için veya eglendiğimiz için kaldığımız zaman bir insanı insan yapan kişiliği olduğu için aslında o insanın ta kendisini severiz arkadaş bizim insanları insan olduğu için değil ondan çıkar sağladığımız için sevdiğini söylemiş fakat üstü kapalı söylediği için çoğunuz düşünmemiş insanı insan yapanın kişiliği olduğunu evet ondan bir çıkar sağlarız fakat bu onu kullandığımız anlamına gelmez arkadaş çıkar kelimesinden kullanmak gibi bahsetmiş kendi çıkar kavramının pasif olarak bizde de olduğunu söylese de dediği şey size herşeyin çıkara dayalı olduğu için acımasız olduğunu düşündürmüş bir insanı kullanmak da size çıkar sağlar bir insanı sevmek de fakat ikisi aynı şeyler değildir illa herşeyde bir çıkar ilişkisi olması o şeyi kötü yapmaz insanları manipüle etmekte yanlış birşey olmadığını söylemiş bir insanın manipüle edilecek kadar saf olması onun suçuymuş falan filan işte burada o mektubundan çok etkilendiğiniz sosyopat sizi bile çok kolay bir şekilde manipüle edebilmiş onun fikirlerini ve üslubunu sorgulamadan beğendiğinize göre burada dikkatimi birşey çekti insanlara fiziksel zarar vermenin dikkatini çekmediği için yapmadığı birşey olduğunu söylemiş fakat burada şöyle birşey var peki ya birgün insan öldürmenin nasıl birşey olduğunu merak ederse veya insan öldürmek ilgisini çekmeye başlarsa? Şuan ilgisini çekmemesi ileride de çekmeyeceği anlamına gelmez eğer ilgisini çekerse bir insanı gözünü kırpmadan öldürebilir sosyopat bir katil insan öldürmenin nasıl birşey olduğunu merak ettiği için o kişiyi öldürdüğünü söylemiş bu kişinin de gelecekte bunu yapmayacağı ne malum? Kimse kusura bakmasın ama sosyopat birini bir kere daha tanırsam onun ne çevremde dolaşmasına izin veririm ne de yakınıma yaklaşmasına kendini normalleştirmeye çalışmış bu arkadaş sizce de garip değil mi? Kendini acındırarak insanların arasına daha kolay karışıp onları daha kolay manipüle edebilir bu sayede duygusuz bir insan neden insanların onu kabul etmesini istesin ki başka?
@@mojopin7574 evet gerçekten çok haklısın bunu fark edemeyen o kadar çok insan var ki çok şaşırıyorum gerçekten
O kadar haklısın ki bu arada herif lanet olasıca derecede kurnaz üstteki arkadaşın kedi örneği halkındaki yorumuna da sonuna kadar katılıyorum
Bu arada kafasında araba altına itekleme senaryosu döndüren varlık kaç yaşındaydı merak ettim
@@ghostkitty.. evet gerçekten çok kurnaz insanları manipüle etmeyi çok iyi öğrenmiş bu arkadaş meryem i bile manipüle etmeye çalışmış. benden büyüktü 17 yaşlarındaydı yanlış hatırlamıyorsam daha 17 yaşlarında olmasına rağmen kafasındaki korkunç düşünceleri sosyopatların ne kadar korkunç olabileceklerini gösteriyor bu insanlar normal değil gerçekten zorla da olsa tedavi edilmeleri şart
sonunda aradığım yorum, o adamın yazdıkları sanki “ siz aptalaınız, her şeye fazla anlam yüklüyorsunuz gibi geldi bana”
@@mojopin7574 Evet kedi ve çizimler Maria'nın ilgi alanları...
*dad noises* artık tahammül edemediğim şeyin adını buldum
misophonia
Ben de yeni öğrendim
rachel sen misin hayatım
@@llarabeth BENİM FERONİA SLM
@@bubblegumsadness5159 AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAGA BULDUM SENİİĞĞ
Herkes aydınlandım, her şeyi sorguluoyurm şu an, aslında çok mantıklı falan yazmış. Bir tek bana mı böyle olmadı? Bazı noktalar klasik hepimizin katılabileceği yerler Maria'da söyledi zaten ama özellikle derin konularda hiç bir şekilde mantığıma yatmadı.
Katılıyorum, kendini ifade etme şekli etkileyici ama aydınlanacak pek bir şey yok.
@@tamay9541 Evet, özellikle ağlayan kişileri görünce sinirlenmesi veya insanları manipüle etmenin doğru olduğuna varma kanısı... Görme yetisi olmayan bir insan görme yetisi olan bir insana sinirlenmesi gibi bir şey adeta.
@@mojopin7574 Çok doğru.
@@mojopin7574 hiç öyle düşünmemiştim olabilir galiba
Kesinlikle ya aradığım yorum
Önemli olan sevginin çıkarsız olması değil çıkarının ne olduğu bence. Mesela kediyi severken mutlu olmak. Evet bu bir çıkar olabilir ama bu kötü değil.
İyi ve kötü nesnel kavramlar değil ki
@nisa çoğunluğun ne dediği beni ilgilendirmiyor. Kızın da dediği gibi ahlak topluma göre şekil alan akışkan bir şey.
@@miyumi9557 sen bu zekayla buralarda harcanma 🤣🤣🤣
Ay illa biri çıkıntılık yapacak...
Öznel olması yanlış olduğunu göstermez. Ya da değersiz olduğunu, ya da çok göreceli olduğunu... İyi- kötü öznel olsa da sonuçları nesnel olabilir.
@@aliyealis9456 İşte sizin bu “ötekileştirme, çıkıntılık yapma” laflarınız yüzünden belki de bu kız rol yapma gereği duyuyor. Videoyu nerenle izledin?
psikiyatrik rahatsızlıklarda kişi perspektifinden bakmak bir yere kadar mantıklı. kişinin terapisti, yakın çevresi bunu yapmalı ki onun yaşadıklarını kavrayıp destek olsun. ama psikoz ve kişilik bozukluklarında kişinin genellikle tedaviyi hatta hastalığı kabul etmediği gerçeği de var. "ben bunları yaşıyor, böyle hissediyorum diye şöyle bir yaptırım, bir ton ilaç mı lazım?" şeklinde konuşan kendini ifade kabiliyeti yüksek olan psikoz/kişilik bozukluğuna sahip insana inanıp, empatinin dozunu kaçırıp "haklı" diyecek bir kesim var. unutmamalıyız ki psikiyatristler tarafından tanı konmuş, ilaç tedavisi uygun görülmüş kişilerin (nevrozlardan bahsetmiyorum) tedavisi budur ve tedaviye ihtiyacı vardır.
Evet evet özellikle birkaç duyguya karşı öfkeli ve nefret içeren tutumu çok da mantıklı konuştuğunu düşündürtmedi bana. Ağlamak, üzülmek, sevmek, vicdan azabı çekmek, merhamet etmek vs. Bizim doğamızda var. Yani sırf onda yok diye hepsine nefret dolu yorumlar yapması bana mantıksız geldi. Özellikle manipülasyona açık insanları manipüle etmenin mantıklı olduğunu ve yaptığını söyleyince tüm sempatim yok oluverdi. İnsanları manipüle ederek, onları kullanması insanların onun sevmediği sesleri inatla çıkarması kadar kötü bir davranış şekli.
Ayrıca senin de dediğin gibi tedavinin işe yaramaz olduğunu söylemesi bile bana onunla ilgili bir şeyler düşündürdü. Ben olaya diğerleri gibi çok ponçik bakamadım açıkçası. Yalan söyleme eğilimi olan birinin yazdığı bu mektubun samimiyetine tam olarak güvenmediğimi de belirtmek isterim açıkçası. (Umarım linç yemem)
@@busracc5561 Evet bu arada benim kızdığım şey etik olmayan düşüncelerinin bile insanlar tarafından alkışlanması.
@@busracc5561 Sonuçta bu insanın tanısı konulmuş ve ilaçlarını alması gerekiyor. Öfke kontrolü de yok. Bana her ne kadar zararsızım dese bile zararlı geldi kendisi. Öfke krizleri sırasında kendine hasar vermesi bile daha kontrollü bir terapi görmesi gerektiğini düşündürüyor bana. Ya da bu mektup boyunca bizi manipüle etii... Kim bilir? 🤷♂️
@@busracc5561 Kesinlikle
Koşulsuz sevgi, çıkarsız ilişki yoktur. Bunu ilk fark ettiğimde üzülmüştüm ama gerçek bence de bu.
Aslında bu üzülecek bi şey değil. Koşulsuz ne yaparsan yap sevecek demek aslında kim olduğu fark etmiyor ve sonuçta kafasındaki şeyi seviyor demek değil mi.
@@treeoflife7151 haklısınız anladığımda üzüntüm geçmişti zaten.
Bence bu kötü bir şey değil o yüzden üzülecek bir şey yok. Sevginin kendisi güzel koşullu olup olmaması fark etmez sonuçta yaşamamız için ihtiyacımız olan bir şey.
Bence koşulsuz sevgi ve çıkarsız ilişki son derece patolojik ve insan doğasına aykırı.
@@handehandeg.2780 kesinlikle öyle :))
Muhteşem bir manipülasyon yeteneği var, hayran kalınası. Normalleştirme ve kelime oyunları asıl silahı. Bu yazıyı yazma sebebi de tamamiyle tatmin olma, insanları manipüle etmekte sakınca görmediğini söylerken kendini kelime oyunları, ikilem ve kavramsal karmaşalarla normal göstermeye çalışması ve de bunu başarması ona zevk veriyor. Çünkü oluşturduğu kafa karışıklığı bir süre sonra çelişkileri yok ediyor ve asıl oyuna başladığı yerde zihnimizi topluyor. Bir nevi kör ediyor. Sizce de bir sosyopata göre benlik duygusu için tatmin edici değil mi?
alın bir tane daha her sosyopat her yaptığın şeyi kötü niyetle yapar düşüncesi
Sizin dediğiniz sosyopat değil narsist
@@gulsah37 Sosyopati tek başına görülmez mutlaka başka bir kişilik organizasyonu eşlik eder
Normal dediğin kavram norm (ölçüt) kökünden gelir, benimsenen ölçüte uygunluğu ifade eder. Örneğin sosyalizmin normu yani ölçütü iktisadî eşitlik, normali yani ölçüte uygun olan siyasî politikası ise eşitsiz bir gelir dağılımı yarattığı öngörülen özel mülkiyetin kaldırılmasıdır. Halbuki kapitalizmin normu iktisadî özgürlük, normali de özel mülkiyeti ihtiva eden özel teşebbüstür. Kapitalizm için normal olan sosyalizm için anormaldir. Özel mülkiyeti normal ya da anormal görmen ancak senin zihniyet yapın hakkında bir fikir verir ve senin bu hususta hangi tarafın "norm" yani ölçütünü benimsediğini ortaya koyar. Dolayısıyla anormal ve normal kavramlarına öyle çok bir anlam da yüklememek gerekir, nihayetinde sen, şüphesiz ki tuttuğun tarafın normuna uygun hareket edenlerden hoşlanıp da uygun hareket etmeyenlerden hoşlanmıyorsun; bunu da normallik üzerinden meşrulaştırmaya çalışıyorsun, hepsi bu.
İkinci olarak sosyal bilimler üzerine birazcık olsun okuma yapmış olan herkes manipülasyonun senin gibi "normal" insanlar için bile "normal" olduğunu bilir. Manipülasyon, birey ya da zümrenin kendi çıkarını tesis etmek için hedef kişi ya da grubun seçimlerini birtakım metotlarla etkilemek manasına gelir. Davranışsal ekonomi bu kavramın örnekleriyle doludur. Yani öyle öcü bir kavram değil bu. Zaten kavramları "iyi" ya da "kötü" şeklinde sınıflandıran adam zayıf bir entelektüelliğin örneğinden başka bir şey değildir. Menfaatine uygun düşüyorsa yaparsın, düşmüyorsa yapmazsın.
Elbette bu davranış meselesi son derece girift bir yapıdadır. İnsanların davranışsal motivasyonları menfaatlerinden ibaret değildir. Birtakım şartlamalar (ahlak, toplumsal terbiye, dünya görüşü ve bu tip sosyal hayvan uydurması soyut paketler) bazen menfaat motivasyonunu dahi ekarte ederek mürekkep hokkasının devrilip de beyaz kağıdın bir kısmını büsbütün karartması misali kişinin bencilliğini diğerkâm bir tavra bürüyebilir. Örneğin arkadaşının oyuncağına göz dikmiş kıskanç bir çocuğu ele alalım. Bu çocuğun çıkarının göz koyduğu oyuncağı cebren edinmek olduğu apaçıktır. Ancak cebir ve şiddet kullanması, hem kendisinin hem de arkadaşının ebevenylerinin gazabına uğramasına sebebiyet verebilir ve bunu öngören çocuk, gücü elinde tutanların gadrinden korkup çıkarını tesisten, cebir yollu planını tatbikten vazgeçer. İşte bu bir maliyet analizidir. Çıkarını tesis etmesi durumunda elde edeceği fayda, bu yolda yükleneceği maliyetten küçükse kişi vazgeçer ve menfaatinden yüz çevirdiği durumda da bu tavrını kendisine ezberletilen iyilik, güzel ahlak, hak hukuk vesaire gibi soyut kavramlara nispet eder. Eyne es-sera, mine es-Süreyya?
İşte bu soyut kavramlar, maliyet analizinden umduğunu bulamayıp menfaatinden yüz çevirenlerin sığındığı sağlam duvarlı kale gibidir. O kalenin pencereleri ancak aynı yöne bakar da hakikatin dört köşeli dar bir çerçeveden geçip göze hep aynı açıyla temas eden ışınlardan ibaret olduğunu zanneder. Kaleye yükseltilerden inip yaklaşanların boyunu ancak pencerenin belli bir açıyla gördüğü ağaca oranlayarak tespit etmeye çalışır. Halbuki perspektif kavramından habersizdir, bakışı hem zahiren hem de ruhen derinlikten yoksundur.
Sözün özü, mesele açık açık "pençem yoktu da zebra avlayamadım" diyemeyen yavru kedinin "zebranınki de can benimki de" diye kendini avutup da yaradılışında kaybettiğini ahlakî üstünlükte aramasından ibarettir. Bu maliyet analizinin kendisini benimsemeye ittiği "o da can bu da can" ahlakına da bir süre sonra öyle bir alışır ki, aslında bir zorunluluğun bu ahlakı kendisine dayattığını unutup gelecek deneyimlerinde de meseleyi hep bu meşruiyet değerlendirmesi üzerinden okumaya başlar.
Kanka sen de sosyopatsın değil mi? 😂 Bu kadar iyi bir sosyopat açıklayabilirdi. Başta buradaki insanlar ne kadar saf dedim, sonra düşününce, insanlar aslında başkalarını kendileri gibi düşündüğünü düşünmeye eğilimli. Bir sosyopatın aklından geçenleri bilmek imkansız. Sadece bir şey bilebiliriz, bir sosyopat ancak egosunu tatmin etmek için kimliğini açıklar, onun dışında gizlenir
Kedi örneğinde "benim güçlü olduğumu kabul eden şirin bir varlık" demiş.Bu örnek beni oldukça ürküttü nedense.
Yorumlarda bu mektuptan sonra kendi değerlerini sorgulayan ya da bu mektupa hak verme çabasında olan insanlar farkettim. Bana göre bu arkadaş mektubunda benim gibi düşünün, yanlış düşüncelerinizden arının gibi bir şey söylememiş. Sadece kendini açıklamış. Bence kimse burada davranışlarını gözden geçirmek zorunda değil. Benim hak verdiğim kısımlar da oldu, asla anlayamadığım kısımlar da. Bu noktada beyinlerimiz kimyasının tutmadığını farkettim ve sırf dili etkileyici diye (ki gerçekten öyle) kendi düşüncelerimi gözden geçirmek gibi bir ihtiyaç hissetmedim.
Maria'ya ve bu mektubun sahibine çok teşekkür ederim!
.
@@filnecati6674 bence de.
Aslında bu bir seri olarak devam etse ve bu şekilde farkındalık yaratması ya da hakkında doğru bilgiye ulaşılması zor durumlara sahip kişilerden gelen mektupları okuyup yorumlamaya devam etsen ne harika olurdu 🖤
Benim yakınımdaki birinde gözlemlediğim kadarıyla sosyopat insanlar kendilerini açmayı tercih etmezler en yakınlarına bile. Empati yapamadıkları için rol yapma yetenekleri fazla oluyor ve fazlasıyla duygu sömürüsüne maruz bırakıyor karşısındakini. Edebi yönleri genelde gelişmiş oluyor güzel şiirler yazılar yazabilirler. Ailesinde sosyopat biri olanlar belki bilir evde bambaşka biri olurlar dışarıda bambaşka ve bu yüzden dışarıdan bakıldığında anlamak zordur. Dedigim gibi benim yakınımdaki birinden gözlemlediklerim bunlar genel bir tanım yapmadım
Yanındakilerine açsan senin sosyapat olduğunu bilerek konuşacaklar, aynı davranmıcaklar ne anlamı var ki?
@@emeklikedi1702 nasıl intikamlar alıyor ki?
Arkadaş siz psikolog musunuz bu tanıya hemen nasil varıyorsunuz evde baska dışarda başka olan herkes antisosyal mi belki ev ortamını sevmiyordur olamaz mi
@@aybikegur7076 psikolog tanıya varmıştır biliyordur bu ne aptal bir yorum?
@@alicejasme psikolog tanı koymamış iyi dinle kendi kendine tanı koymuş hatta bir kaç kez psikologa gidince konusunca iyi hissetmis arkadaş kendini asıl dikkatsiz dinleyip tanımadığı birine aptal diyenler aptalin önde gidenidir
Mektubu Maria okurken özellikle kedi kısmında bir tek benim mi kanım dondu? Kendisini topluma kabul ettirme çabası sadece kendini üstün görmekten ibaret. Umarım yakınındaki kişiler bu kişinin kişiliğini anlamlandırmaya çalışmak için çok vakit kaybetmez. Gerçi manipülasyondan çıkmak oldukça zordur, bunu yaşayan biri olarak söylüyorum manipüle edildiğimi anlamam 2 yılımı aldı...
@frkl mhlk Manipülasyon, insanları kendi istekleri dışında veya istemedikleri hâlde etkileme veya yönlendirme durumudur.
@frkl mhlk Şöyle, kendini masum olarak gösteriyordu fakat yaptığı şeyler ciddi şeylerdi. Sevdiğim için yapıyorum, beni seviyorsan bunu yaparsın (bu detaylandırıldığında süslü cümleler kullanıldığında, anlamıyorsunuz bile) Ya da gaslighting de bulunuyordu. Sürekli olarak bir şeyleri bahane edip kendini haklı çıkarıyordu veya çok ince sözlerle ikna ediyordu. Manipülasyon ve gaslighting uzun süreç içerisinde aslında daha çok belirginleşiyor.
Psikolojik tedavi alıyormuş zaten. Sırf diğerlerinden daha normalsin diye normal olmayanı toplumdan soyutlama hakkını nerden buluyorsun?
Şu mektubu keşke bir psikolog, hatta bir klinik psikolog izleyip yorumlasaymış comment sectionda. Çoğunlukla "ayyy ne kadar da aynı düşünüyoruz" falan yazan insanlar gördüm. Sadece bir kişinin, daha önceden bir sosyopatla arkadaşlık yapmış birinin yazdığı deneyimi çok dikkatimi çekti ve ufkumu açtı. Geri kalan yorumlar bomboş, birbirinin aynısı. Mektuptaki sosyopati izlerine dair bir uzman açıklaması çok daha ufuk açıcı olabilirdi.
Bence bu mektupla alakalı en garip ve ürkütücü şey; nerde gerçekten o şeklide hissedip düşündüğünü, nerede bizi ve meryemi manipüle etmek için yazdığını bilemiycek olmamız.
dad noises taklidine bittim xd
@@sirvientedenoble1085 çıldırıyorum dlwğüspfodğsğdğxğsğzğzğzğzğzğ
Çoğu kişi kendini ifade etme becerisinin cok yüksek olduğunu söylemiş ama ben katilmiyorum bir metni hele ki bu kadar derin, detayli açıklamaların olduğu bir metni okumussaniz ve aklinizda puslu görüşler kalmışsa orda üstü kapali dolandirilarak anlatılmış seyler vardır.
her şeyi açık ve net bir şekilde anlatabilecekken lafı o kadar çok dolandırmış ki, üfff bitsin artık diye dinledim
kendisini çelişki eden bir çok şey de var empati duyamıyorum pişmanlık duyamıyorum diye mi kötüyüm diyor evet god sake evet
dad noises o kadar iyiydi ki tüylerim diken diken oldu çok sinirlendim ŞALCŞEMCEŞCÖEŞÖCŞDLCŞSLSŞDLDŞSŞAL
bir psikolog olarak birkaç ufak done vermek isterim.anti sosyal spekturmda ki insanların empati yetisi büyük ölçüde bulunmamaktadır. bütün durumu bu perspektiften yorumlarsak biraz anlaşılabilir hale gelir. bir de duygulanımdaki bu küntlükleri onları hemen seri katile çevireceği anlamına kesinlikle gelmiyor. bazı araştırmalarda doğru çevre koşulları ile bu kişilerin hayatta pozitif etkiler yaratan kişiliklere dönüşebileceği de bilinmektedir. fakat her şeyde olduğu gibi bu tip şeylerde de sınıfsallık vardır. yaşam koşulları bazılarını dışlanmışlığa itmektedir, bunun sonuçları da yıkıcı olabilmektedir. bir de en önemli vurgulamak istediğim şu kişilik bozuklukları HASTALIK değillerdir. maalesef bu ayrımı bilmiyoruz, ülkemizde en ihtiyacımız olan şey temel psikoloji eğitimidir. kişilik bozukluklarında tedavi oldukça zor ve uzun psikoterapi ile belki bir nebze çözümlenebilir fakat nihai bir ''iyileşmeye'' varılamaz. ilaçlar bu noktada belki bir takım semptomları dizginlemeye yarayabilir fakat bu tedavi anlamına gelmeyecektir.
Çok güzel yazmışsın. Eline sağlık.
Bir bilim insanı geldi aklıma antisosyal kişilik bozukluğu ve beyin ilişkisini araştırıyor gayet normal senin benim gibi bir insan ve birgun merakına yenik düşüp kendi beynine bakıyor ve goruyorki kendisi o araştırdığı insanlarla aynı beyin yapısına sahip ama kendisi iyi bir aile ortamında büyüdüğü icin antisosyal değil sadece bazı duyguları diğer insanlar kadar derinden yaşayamıyor yüzeysel bakıyor ama gayet vicdan sahibi bir insan yani bu tarz durumlar tek başına doğuştan gelen şeylerin sonucu değil bazı yasanmisliklarin daha fazla etkisi var
@@aybikegur7076 yorumun için teşekkürler. Bahsettiğin kişinin adını hatırlıyorsan verebilir misin ? Olay ilgimi çekti çünkü.😊
@@beyzaaag9004 malesef aklımda değil su an tek duygu hissetmeyen hastalar antisosyaller değil sizoid şizotipal gibi bir çok hastalikta da var bu durum
@@aybikegur7076 Teşekkür ederimm. Mutlaka araştıracağım, ismi aklına gelince yazarsan aşırı mutlu olurum
Neredeyse her insana empati duymamın çok tehlikeli olduğunu tekrar hatırladım. İnsanlarla empati kurmak bana iyi hissettiriyor çünkü zamanında ''farklı'' olduğum için zorbalığa uğradığımdan bunun insanı zedelediğini biliyorum ve kimsenin bu duruma düşmesini istemiyorum. Ayrıca empati kurmamın sadece bu sebepten değil karakterimden dolayı olduğunu da düşünüyorum. Manipülasyona çok kolay şekilde maruz kaldığımı bir çok durumda fark ettim ve bu beni korkutuyor.
ama 3 saat ne abla yayın başlasın diye beklerken ölürüm üstüme toprak atın bari
Paardoon sen kim oluyorsun sana ne istediği saatte başlatır
@@firdevs1534 boş yapma
@@tori8662 ya dalga geçiyor manyak o ndkdjxksjsksksk
@@firdevs1534 çocuk ya da ayı ol hariboyla mutlu ol
@Elif Naz Erdoğan bdkdkdlskspslsp
Dayanamayıp birazdan Maria’nın okuduğu mektubu yorumlayacağım.Her yazıda olabilir açısından bakıyorum çünkü kesin olarak bu böyle demem doğru olmaz.
2:58 insanlar kendilerine benzer kişilere sempati duyar,kişi burada Maria ile bağ kurup Maria’nın kendisine olumlu yaklaşmasını sağlamaya çalışıyor olabilir.
3:33 Herkes birer katil olabilir evet ama “psikopat” insanlar yaptıkları şeylerden tamamiyle bir suç hissetmezler.Vicdani duygumuz bizi toplumun ve kişilerin kötülüğüne dair bir şey yapacakken durdurur,psikopatlarda bu durdurulma olayı vicdandan değil suçu karartamama ihtimali gibi kendi başına dert açacağı düşüncesinden tamamiyle oluşur.Verdiği maç örneği kişilerin duygu patlaması anında yaşadığı şeyler ve bu durumda normal değil diğer verdiği örnekler gibi.İnsanların başlıca psikopati kişilik özelliğine sahiplerden kaçınmasının sebebi bu tip kişilerde vicdan olmaması ve hiçbir şekilde kötü hissetmeden soğukkanlılık ile anlattığı bütün cinayetleri duygudan yoksun bir şekilde işleyebilecek olması.
4:20 anksiyete hastaları duygusuz ve vicdandan yoksun kişiler değildir.
4:38 evet burada direkt diyor mektubu yazan katil olabilirim ve bunun için bir sinir harbine bile ihtiyacım yok merakım bile yeter diye.
4:54 Maria’nın kedileri sevdiğini biliyor ve bu yüzden bu örneği veriyor muhtemelen.İnsanlarında savunmasız canlıları sevdiğini biliyor burada sempati kazanmaya çalışıyor.
5:10 kısaca onu sevmese öldürebilir ve bu durum bu kadar basit onun için,orada çünkü orada olmasını seviyor ve zarar vermiyor.Ayrıca güçlü olduğunu kabullenen bir canlının orada olması bu kişinin kontrol takıntısı olduğunu gösterir.Üstünde güç kuramıyorsa orada olmasına gerek yok.
Duygudan anladığı her şey çıkar ilişkisi ve duyguları ancak bu şekilde yorumlayabiliyor.Sevgiyi karşılıklı çıkar sanıyor.
Baktığım kedilerden sokakta olup beni tırmalamaya çalışan hırlayan ve uzak duran ama günü ona koyduğum yemek sayesinde geçiren hayvanlar var,burada o koyduğum yemek olmasaydı ölürdü diyerek kendimi tatmin etmiyorum veya o hayvandan bir sevgi almıyorum,o hayvana o yemeği veriyorum çünkü o bir canlı ve bizler onun yerini çalan insanlarız.
8:45 manipülasyon
10:10 Bebeklerin gelişmiş bir insan kadar etrafa hakimiyeti olmaz,erişkin bireyler gibi koşamaz kaçamaz kendilerini koruyamazlar.İnsanların senin ellerini kollarını bağlayıp dövse ve kaçamadın bizden bu senin suçun dese ne olurdu?Bu durumda aynı türden o çocukların elleri kolları bağlı.
13:00 sevgi karşılıklı çıkar ilişkisi değildir.Aslında bilimsel açıdan bir çok şekilde sevgiyi tanımlayabiliriz.İnsan neden sever?Hoşuna giden davranışlar sergilenmesi,feromonlar,ortak görüş ve düşünceler.Bunları sen çıkar ilişkisi olarak değerlendirirsin dimi sonuçta iki kişinizde birbirinde sevdiği kısımlar var ve bunlar olmasa sana göre onlar birbirini sevmez,sevmekle anlaşmak farklı ama birbiri olmadan yapılamayan şeylerdir ancak sevgiyi salt çıkar ilişkisi olarak görmek tamda bir sosyopat’ın yapacağı türden bişeydir çünkü bu türden duyguların oluşumu çıkarı barındırmaz.
13:00 kendi avukatlığını yapmak için yazman bile insanların fikirlerini umursadığını gösterir.
Geri kalan kısımlara bakabilecek kadar vaktim yok ancak şimdiye kadar gördüğüm her şey kişinin yaşamını çıkar üstüne kurduğu ve ödül sistemi ile yaşadığı.Çok iyi bir manipüle tekniği var ve insanları inceleyip kendini geliştiriyor,bu durum kendini iyileştirme amacıyla değil daha kolay manipüle etme isteğiyle gelişiyor.Yorumları muhtemelen okuyup kendi açıklarını yakalayan insanlar üzerinden kendini dahada geliştirecek.
Kediye koyduğun mamayla ego kasıyorsun ben mama koydum benim sayemde açlıktan ölmekten kurtuldu diyorsun senin çıkarın da bu bence yorumunu sil çok yanlışlar var
@@deniz2252 okumayı öğren
@@deniz2252 cidden okuduğunu anlamayı öğren
@@deniz2252 ? ne bence sen sil yorumunu
meryem"in izleyecilerinin hepsi icin cekilebilecek zararsiz bir video
@Oppacılara hayır vakfı ismin çokselmiş
@Oppacılara hayır vakfı jennie karim🤤
sen bensin😳
@Elif Naz Erdoğan hayir
@Elif Naz Erdoğan simay benim karım lan djjrjrjdmmslallsprpep bu arada jenni sizin olsun rose benim kocam.
15:54 Dad Noises kısmında bittim ya xjdjdjxjjdjxj.
Bütün ahlâkı değerlerimi sorguluyorum şu an, yazılanlar belli noktalarda çok mantıklı geldi.
aslında hepsinin çok basitçe çürütülebilir fikirler olduğunu 3dk düşününce anlıyorsun. her ne kadar sosyopat başlığı altında bakılsa da bir insandan söz ediyoruz ve her insan onaylanma kabul görmeyi ister. denklem basit kabul edilme isteği ile kendisini açıklama ihtiyacı duyuyor.
@@irwm270 insanların neyi bu kadar etkileyici bulduğunu ben de anlamadım hayatlarında hiç mi böyle konularla ilgili bir kez düşünmemişler başından sonuna kadar aynı mantık tekrarlanıyor mektupta vakit kaybından başka bir şey değil pırıl pırıl beyinler
@@almilall harbiden ben de insanlarin bu kadar etkilenmesine sasirdim acikcasi yazan kisi baya kendini aklamak iyi insan gibi gostermek icin ve bana baya kasinti gelen cumlelerle yazmis dinlerken gicik oldum
@@aselevra böyle yazan insanlar biraz saf aksi hakkında fikir yürütmeden duydukları her şeyi doğru kabul ediyorlar. amerika yeniden keşfedilmiş gibi yazmışlar ama sosyopatlardan bağımsız olarak bunlar zaten yıllardır tartışılan konuşulan şeyler. eğer belli bir yaşın üstündelerse hayatlarında ilk defa bu düşüncelerle karşılaşmaları gerçekten ilginç mektubun içeriğinden çok yorumlara takıldım :D
@@almilall aynen oyle basit, dusunebilinecek fikirler ilk kez duyulsa bile insani sasirtacak ya da her seyi sorgulatacak fikirler degiller, en azindan su zamana kadar bir seyler ogrenmis insan icin ve bu mektuptan falan etkilenenler bana sosyapatligi cok hafife aliyorlar gibi geldi ozunde bu da bir psikolojik hastalik ve anormal bir durum normal bir kisilik ozelligi gibi lanse etmenin manasi yok
yazan kişi yorumları okuyarsa teşekkür ediyorum bize içini açtığı için
Ben bipolar bozukluğa sahibim, benim hayatım duygular arasında dalgalanmakla geçiyor. Hayvan yeme konusu dışında neredeyse hepsine katılıyorum. İnsanların ahlak ve empatiyi yanlış anladığını yada yorumladığını düşünüyorum. Hastalığımın depresif döneminde abartı bi şekilde empati yaparken (kedimin yüzüne bakarken acaba bakmamdan rahatsız ve konuşamadığı için söyleyemiyor mu diye acı çekmek) manik döneminde tam olarak bir sosyopat gibi aman çocuklar ölürse ölsün büyüklerde ölüyor modunda oluyorum. Bu hastalıkların bence en önemli kısmı kişinin zarar verme potansiyelini kontrol altında tutma durumu. Geçen yılki Esra’ya soracak olsam hastalığa sahip olmak ölmekten kötü derdim. Ama zarar verme potansiyelini kontrol altına almayı öğrendikten sonra her şey yoluna girdi ve hastalığımla barışık bi şekilde yaşıyoruz (erkek arkadaşım ve ben). Uzun lafın kısası aslında bu özellikler sadece sosyopatlara, psikopatlara özgü şeyler değil, bipolar bozukluk hastaları veya herhangi birisi hayatının bi anında bence onlar gibi düşünüyor. İnsanları saçma ahlak kurallarına göre yargılamak yerine kimseye zarar gelmediği sürece düşünce özgürlüğü çizgileri içinde hayatlarımızı yaşamalıyız. Dediğin gibi benim de uzun süreli arkadaşlıklarım olmuyor genelde çünkü söylemesem bile korkup kaçıyorlar, bir şeyler hissediyorlar. Sana kötü davrananlardan uzak dur çünkü dünyadaki tek kişi onlar değil (ailen bile olsa mesafe iyidir). Canını sıkma, kontrol mekanizmanı geliştir ve her şeyi akışına bırakmanı tavsiye ederim. Hepinize mutlu ve özgür bir hayat dilerim 💕
sosyopati ve psikopati hakkında o kadar az bilgiye sahipmişim ki bu videoyu sana şuursuzca mesaj atan birini ifşa ettiğini düşünerek açmıştım baya bilgilendirici oldu benim için
niye bekletiyorsun niye? niye gösterip de izletmiyorsun niye?😭😭😭
Zaten her türlü videoyu izleyebileceksin
@@cerenyaman7698 d-dostum sadece dramayi seviyorum. ✌️
Peki..
@@buket02 AĞĞZALLDĞSLXLSŞDJSLAÜDĞQLXÜXÖAÇMDLAİX amaç oydu zaten.🥰
why are you so dramatic 👁️👄👁️
Yazan kişinin kaleminin pürüzsüzlüğü gerçekten mükemmel. Yazı gerçekten hoşuma gitti.
(Doğruluğuna ya da yanlışlığına dair bir şey demiyorum. Sadece kaliteli buldum. Kim olduğunu da bilmiyorum sadece kalemini beğendim.)
Seneler önce friends dizisini izlerken Phoebe ve Joey arasında hiçbir eylemin karşılıksız yapılmadığına dair bir konuşma geçmişti. Phoebe karşılık beklemeden de bir şeylerin yapılabileceğini savunmuştu. Ancak uzunca bir süre bunu denese de başarılı olamamıştı. Hatta bir arının kendisini sokmasına izin vermişti ve Joey’i arayıp “arı beni soktu, çok canım yandı ama buna ben izin verdim. Şimdi arkadaşlarına beni soktuğu için hava atabilir” demişti. Joey’de “ama arı muhtemelen ölmüştür” demişti. Ben bu bölümü izledikten sonra çok düşündüm. Bence kesinlikle yaptığımız bütün eylemlerin sonucunda karşılık bekliyoruz. En basitinden sevilmeyi, saygı görmeyi, kabul edilmeyi bekliyoruz ya da o eylemi gerçekleştirince vicdanen kendimizi rahat hissediyoruz ve bu bizi mutlu ediyor. O yüzden ben arkadaşla empati kurabiliyorum. Ben bir sosyopat değilim ama benim de yaş aldıkça insanlara tahammülüm azalıyor. Beklediğim saygıyı ve empatiyi onlardan göremediğimi düşünüyorum. Sanki beni gıcık eden ne varsa bilerek yapıyorlarmış gibiler. Özellikle aptallara karşı hiç tahammülüm yok. Birisi ölünce de niye bu kadar yıkıldıklarını pek anlayamıyorum. Bence sevdiğimiz insanlar ölünce yıkılmamızın nedeni onlar yaşarken birlikte yapabileceğimiz şeyler varken yapamamış oluşumuz. Arkadaşlarım beni arayıp sevgililerinden ayrıldıkları için ağladıklarında ya da şu bana şunu dedi bu bana bunu dedi dediklerinde ben o an boşa giden vaktimi düşünüyorum. Hayatta geriye getiremeyeceğimiz şeylerden biri de zaman. Zamanım benden boş işler için çalındığında bu beni aşırı sinirlendiriyor. Özellikle son zamanlarda ciddi ciddi insan sevmediğimi farkettim. Sanki kedilerimle çok daha mutluyum. Fakat eşim bana insanları sevmesem bile yüzlerine gülmeyi öğretti. O yüzden şimdi en azından kimseye laf sokmuyor, çoğu zaman tepkisiz kalıyor, yüzümde hafif bir tebessümle o anı atlatmaya çalışıp düşman edinmiyorum.
Videouyu izlerken friendsin bu bölümü benim de aklıma geldi
@@bedeliadumaruier9133 hangi bölümdü? ✨
Bende de bu var kesinlikle. İnsanların mantıksız davranışlarına katlanamıyorum ve arkadaşlarım çok tepki verdiğimi düşünüyorlar ama kafasını kullanmayan insanlar gerçekten neden yaşıyorlar anlamıyorum. İnsansin yani. Ayriyeten şu gereksiz ağlayan insanların hiçbirine gidipte teselli etmiyorum. Merhametli bir insanımdır ama tahammülüm kalmadı. İnsanları sevmediğimi düşünmeye başladım.
Ne yazık ki yaş aldıkça ben de insanlara karşı olan tahammulum azaldi diyebilirim.Sanki benim hoşlanmadigim seyleri inadina yapar gibiler ve gitgide yabancilasiyorum.Ben de izlerken aklima Albet Camus'un 'Yabanci' romani geldi yazarin annesi ölüyordu ama hicbir tepki vermiyordu ama çevresindekiler onun bu tepki vermeyisinden rahatsiz oluyorlardi.
lmao
Maladaptive Daydreaming,Bipolar bozukluk bu gibi psikolojik sorunlarla ilgili de video gelse çok güzel olur özellikle Aşırı Hayal Kurma Sendromu ile ilgili bir video gelirse çok mutlu olurum Türkiyede doğru düzgün bir bilgi yok bu konuda
Benim de maladaptive daydreaming bozukluğum var ama buna bozukluk demeyi doğru bulmuyorum ben bence yanlış birşey olduğunu düşünmüyorum en azından pek de bir zararı olduğunu
@@bedeliadumaruier9133 Bende de aynı durum var. Zaman kaybı, gerçek hayattan kopuş, hayatın zevkli gelmemesi,yapman gereken işlerin aksaması,dışarı çıkmayı istememek, bunlarla birlikte gelen sosyofobi,anksiyete bence bir sorun. Bende uzun yıllardır olduğu ve cidden aşırı olduğu için azaltmaya çalışıyorum. Şu an bu yazıyı yazarken bile benim beynim senin cevap verdiğini, verdiğin cevabı hayal ediyor. İstemsiz bir şekilde otomatiğe bağladı. Elimden geldiğince doğru bir şekilde kullanmaya çalışıyorum. Yazı yazmak,karakalem çizim yapmak gibi. Ne yapacağım bu başımın tatlı belasıyla bilmiyorum😂🤔
MDD konusunda psikoloji dünyası ikiye ayrıldığı için literatürde bozukluk olarak geçmiyor çünkü "hasta" yaptığı herşeyin farkında ve bilinci açık hatta bir yanlışlık olduğunun farkında çoğu zaman yaptığı bu şeyden oldukça utanıyor ve kendini saklıyor bu yüzden dünya genelinde MDDlilerin sayısı oldukça fazla olduğu hâlde asla bu kişileri ulu orta bulup fark edemezsiniz.
İşte tam da bu açık bilinçten dolayı bir grup psikolog ve psikiyatristler bu bir bozukluk değildir diyor
Diğer grup ise bu insanlar saatlerini hayal kurarak geçiriyor burada çok açık bir sorun var diyor
Bu yüzden hâlâ orta noktada birleşemedi psikoloji dünyası
Bu arada çok başarılı oyuncuların ve yazarların MDD olduğu iddiası var ki bence mantıklı sonuç olarak 2 grupta kurgusal evrende yaşamıyor mu?
Psikoloji ye ilgim var mdd hakkında bildiklerim bu kadar benim de😊
@@ghostkitty.. Evet sorun olarak algılanmıyor . Ben diğer insanlarla yurtta kalınca anladım,farklı olduğumu. Çoğu kişi farkında bile değil. Olay müzik dinledim,hayal kurdum olayı değil. 1 yıllık 6 aylık senaryolar uydurup bunu yaşamak cidden zor. Amerikada bu konuyla ilgili konferanslar, psikoterapi seansları var. Bizim ülkemizde bu konuyla ilgili konuşan kişi Beyhan Budak. Yok hükmünde sayılıyor. Kontrol edilebilir düzeydeyse sorun yok ama ilerisi cidden sorunlu. İlerlemiş vakalarda şizofreniye evrilme durumu dahi var. Bu yüzden basite alınmaması gerektiğini düşünüyorum.
Pişmanlık duymadan birine zarar verme dürtün varsa dostum, senin işin çok zor. Suçlu değilsen bile her an ola bilirsin. Maria'yı kedi zaafı ile vurman da dikkatimden kaçmadı. Ayrıca kediyi seni güçlü olarak gördüğünü düşündüğün için bunu yapıyorsun bu sevgi değil. Sevgi anlatılmayacak bir duygudur. Birini seviyorsan sen zaten sosyopat değilsin. Sosyopatlar sevemez. Sende zaten bir sıkıntı yok. Sen sosyopatsın. Senin normalin bu. Rol yapmaya mecbursun. Kabul görmek için. Kabul görmek zorunda değilsin elbette. Ama rol yapmazsan dayak yersin ve Maria, bu adamın yaptığı sırf kandırmaca. Kişiliği filan değil. Kişiliği çok farklı. İnsanların ağlaması onun rahatsız ediyor çünki "Yine başladı zırlamaya. Kapa çeneni " Düşüncesiyle sinirleniyor ve ona zarar vermek istiyor. Bu yüzden kendini dizginlemek için bir yere sabitlenip tepkisiz kalmaya çalışıyor. Kısacası, yaptığı şey sırf manipulasyon
Bu mektuptan, suç işleme mekanizmasının sadece empatiyle alakalı olmadığını, mantığın ve adalet anlayışının da (belki) etkili olduğunu anladım. Ben, her şey empatide ve duygularda bitiyor zannediyordum. Böyle bir kazanımım oldu. Demek ki şiddet eğilimini anlamak için başka hastalıklara veya davranış bozukluklarına veya kombinasyonlarına bakmak gerekiyormuş.
Ama duyguları mantıkla açıklamaya çalışması, hissedememeyi, empati kuramamayı uzuuun uzuun anlatması beni çok irite etti. Empati kuramayan insanlarla empati kurabilecek ve onların soğuk cümlelerini kalbim acımadan dinleyebilecek kadar evliya yürekli olamadım henüz.
Yayında herkes:
BeN soSypatiiMmm!!
havalı
Hawli
@isim bulamadım daha neler neler var, insanlar biyografilerine "otizmliyim 💜😘😡🥵" falan yazıyor Twitterda çok şaşırmamak lazım türk milleti her hastaligi yuceltir trend oldugu surece :)
@isim bulamadım Şey ya herkes oha ne kadar havalı çok garip korkutucu diyecek sanıyorlar ancak öyle birşeyi aklı başında bir insan yapmaz kendi aralarında birbirlerini övüp mutlu ediyorlar işte
@@rebekahsalvatore5025 şey gibi
Oha sosyopat misin 🥵🥵🥵🥵bana istediğini yapabilirsin.
15:40 Burada bahsettiği bazı seslerden nefret etme olayı ve bu yüzden kendine,belki de çevresine zarar verme olayının adı misophonia hastalığıdır. İyi de ne var ki,bu seslerden herkes rahatsız oluyor diyebilirsiniz ama işler öyle olmuyor. Bu ses tekrar etmeye başlayınca sinir krizleri geçiriyor,mektupta bahsedildiği gibi kendine zarar vermeye başlıyorsun ve en sevdiğin insandan bile nefret eder hale geliyorsun. O kadar ki,sesi çıkaran kişiyi öldürmek pahasına susturmak istiyorsun. Tabi ki bu sadece istemekle kalıyor ve günün sonunda kendine zarar veriyorsun. Kış aylarında olamıza rağmen evin içinden gelen sinir bozucu bir ses olduğunda camı açıyorum,ne kadar üşüsem bile! Bu hastalık yüzünden insanlıktan da soğudum,aileme bile küstüm ve dinden de çıktım. Üstelik bunu hiç bir şekilde anlayan insan yok! Rahatsız olsan bile ve bunu karşında kine belirtsen bile inatla bu sesi çıkarmaya devam ediyorlar! Asla anlamıyorlar! Zaten mektupta da bahsetmiş. Sosyapat olması umrumda değil açıkçası,saygı duydum bu kişiye. En kötü yanı ise tıp dünyasında bile umursanmıyor. Tedavisi yok! Hatta neden olduğu bile tam olarak bilinmiyor! Sadece ben anormal mişim,sadece bu seslerden ben nefret ediyor muşum sanırdım eskiden,ama ne kadar çok varmış bu hastalığa sahip insanlar. Lütfen biri bu sesleri çıkartmanızı istemiyorsa,hatta herhangi bir şeyden rahatsız oluyorsa o şeyi yapmayı kesin! Minik bir ses bile tüm gününü mahvedebilir. Ve seslerden kaçış da yok! Anlayacağınızı umuyorum. Okuduğunuz için teşekkürler. 💜🔇
geçmiş olsun umarı yakın zamanda tedavisi bulunur
Benim ablam ve en yakın arkadaşımda böyle özellikle ablam artık beraber yemek yiyemiyoruz çıldıracak raddeye geldi nasıl tedavisi olur bilmiyorum umarım bir çaresi vardır ve siz bu lanet rahatsızlıktan kurtulursunuz
anlattığın tüm bu şeylerin aynısını yaşıyorum ve bazen ciddi anlamda kulaklarımı delmek, parçalamak hatta ses, çıkaran kişiyi o şekilde gördüğümde gözlerimi yerinden çıkartmak istiyorum. umursamamaya duymamış gibi yapmaya çalışıyorum fakat elimden hiçbir şey gelmiyor. insanlar bunu anlamamak için ellerinden geleni yapıyorlar. artık böyle bir ortam olduğunda ki genellikle yemek ortamı oluyor. o ortamı terk ediyorum. dayanılmaz bir şekilde fiziksel acı çekiyor gibi hissediyorum. şuan 16 yaşındayım ama ben büyüdükçe işler ciddileşiyor ve zamanla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.
Aynı durum bende de var hem de çok uzun yıllardır. Etrafı yumrukladığımı, ağlama krizlerine girdiğimi bilirim. Bir insanla ilk tanıştığımızda çayı kahveyi höpürdeterek içiyorsa ondan nefret etmeye başlıyorum ve bir daha görüşmüyorum.
Ancak ne hikmetse hep en iç içe olduğun ve sevdiğin insanlar yapıyor ve onların yaptığı daha da batıyor insanın kulağına.
Benimkisi ilk başta sadece yeme, içme, sakız çiğneme sesleri olarak başlamıştı ama sonradan iyice kontrolden çıktı. Ardı ardına derin derin nefes alma, esneme sesleri bile batmaya başladı.
Her türlü ses özellikle tekrarlayan kulak tırmalayıcı sesler mesala ayakkabıyı yere sürte sürte yürümek gibi.
Gerçekten bu seslerden dolayı kulaklığa bağımlı oldum.
Resmen kendi düşüncelerimi duymayı engelliyor sesler.
no one :
meryem : benim kafam öyle çalışmadığı için
😂
bu mektubu yazan kişi eğer burayı okuyorsa çok teşekkür ederiz💗 bu video sayesinde birçoğumuz bu konuda daha bilinçlendi bunun için de teşekkürler💜
Bence sacma sapan. Edebiyat yapmış.
@@aliyealis9456 edebiyat mı yapmış? MDPÖAĞZMAĞSLAĞSLÖXŞAÖZĞMSÜAÇZĞMSDĞÖAÜZLAPSMAĞSÖAĞÖAPSLĞAMXĞAÖSĞAÖSŞAÖAŞAÖAİÇSĞSÖAŞÖS
@@aliyealis9456 yazık kafana.
@@elifylmaz699 insanları manipüle etmeye çalışmış.
@@elifylmaz699 sadece karşısındakini manipüle etmeye çalışıyor
Sevginin zaten böyle bir şey olması bilimsel değil mi? Bence onun etrafındakiler duyarcı xnnxbxj
Çoğunlukla böyle ama ben hiç tanımadığım bir insandan bile etkilenibiliyorum içim ısınabiliyor onu ne yapıcaz
@@aybikegur7076 Bende de aynı şey oluyor, muhtemelen herhangi bir yönlerini diğer sevdiklerimize benzetiyoruz
@@aybikegur7076 Konumuzla ne ilgisi var
@@PreciousNisa başka bir mesaja yazcaktım ya pardon siliyorum
@@aybikegur7076 Bxhdhdhdh
Annem kardeslerime birer gofret verirdi. Kiz kardesim kendininkini 2 lokmada yer ve benimkini isterdi. Bu benim dedigim zaman da aglardi. Sanki dovmusum gibi oyle acikli aglardi ki annem bana kizardi. Hala degismedi. O sokakta insanlar icinde acikli aglar. Bana vuran o olsa bile beni yargiladilar. Ondan aglamaktan ve bu kardesimden nefret ettim.
14:24 abicim/ablacim buna 'Manipülasyon' deniyor.
Ya tabii ki her hissimde ve eylemimde çıkarım olacak yoksa nasıl tatminsiz yaşayabilirim ki ? Nasıl kendi faydamı gözetmeden yaşarım ? Sevgilimi seviyorum çünkü bana huzur veriyor ve o huzuru hissetmek benim bünyem için bir gereklilik. Sokak hayvanlarının barınması-beslenmesi ile ilgileniyorum çünkü bir canlıya yardım eli uzatmak kendimi "işe yarar biri" olarak hissettiriyor ayrıca ihtiyacı karşılanan canlıların mutluluğu da bana yansıyor ve bu duygular da benim bünyem için gerekli. Babamın ölmesine tabii ki sevdiğim, destekçim olan insandan koptuğum için üzülücem çünkü güvende hissetme ve sevgi kaynağım o ve ben bu hisleri barındırmadan eksik kalırım...Hiçbir durum karşılıklı alışveriş olmadan var olamaz ki her duygunun bir amacı var. sen de karşındaki için bazı duyguları yaşatma yetisindesin ki seni seviyor mesela... bu duyguları yaşamak psikolojik dengemiz için şart bence. E bu da çıkar ile mümkün. Sosyopat arkadaşın bu mevzu hakkında dillendirdiklerinin kendi durumunu güzellemek için olduğunu düşünüyorum. Ek olarak söylemek isterim ki pişmanlık ve empati eksikliği insanı sonsuz bir acımasızlığa sürükler(gerçi bu tip insanlarda acıma da yok) kısacası sosyopat gördüğümde arkama bakmadan topuklarım run
Rasyonel egoizm de bunu anlatıyor. Çıkar olmadan hiçbir şey yoktur. Duyguları kendi üzerimizden algılıyoruz, dış dünyayı da. Annemi seviyorum çünkü benim annem. Ölürse üzülürüm çünkü annemi kaybederim. Sevgilimi severim çünkü bende güzel hisler uyandırıyor. Ağlayan birini teskin etmek gerekir çünkü öyle. Zaten çoğu ahlaki kuralı içinde yaşadığımız toplumdan alıyoruz ve zamanla öğreniyoruz. Bunu kendini rol yapıyor olarak düşünmek konusunda empati kuramıyorum. Tabii ki mental bir durum bu ama bu video beni ürküttü.
tam olarak ürküttüğü kısmı söyleme şansınız var mı?
@@pwleus8071 empati yoksunu birinden ürkmeyeceksin de neyden ürkeceksin bu hayatta? insanların önyargıları gayet haklı
@@almilall duygusal olarak bir insana empati yapamıyor olması onu korkutucu yapmıyor bence. Mesela bende videoda dendiği gibi çocuk/bebek ayrımını anlayamıyorum ama asla bir çocuğa bebeğe zarar vermem. Empatiyle fiziksel zarardan haz almak çok farklı şeyler bence.
@@pwleus8071 etrafındaki insanları kullanması onlara rol yapması empati yoksunluğundan kaynaklı bir durum birini öldürmesine gerek yok korkutucu olması için üstelik empati yapamamasına rağmen etrafındaki insanlardan bunu beklemesi de ayrı bir saçmalık sosyopat olmayan bir insan da empati yoksunu olabilir kendisi empati yapabilseydi eğer bu durumu anlar ve bundan dolayı sızlanmazdı belki de etrafındaki insanlar da onun tavırlarının altındaki sebebin farkında ve ona göre davranıyorlar ama yine empati yeteneği olmadığı için o bu durumun neden kaynaklandığını farkedemiyor bence yeteri kadar kanser bir durum böyle bir insan etrafımda olsun istemezdim ki olmuştu ama ciddiye almadığım için sorun gibi gelmemişti
@@pwleus8071 karşımdaki insan her an rol yaptığını, asla kendi olmadığını söylerse ne diyeceğimi bilemem 🤷♀️
Böyle doğdu diye dışlamak istemem ama, yaptığı benzetmeler çok farklı şeyler, zamanında gladyatörlerin savaşması ve halkın bunu zevkle izlemesi, halka öyle öğretildiği ve kötü taraflarının ortaya çıkarıldığı içindi ama bu bozukluğa sahip olanlar, iyi öğretilen şeyi de duygusal olarak anlamadığı için sorun çıkıyo, yani gladyatörleri izleyen halka, bunun yanlış olduğunu öğrettiğin fakit, bu yoldan belli bi süre sonra dönerler fakat bunu hissetmeyen biri için aynısı geçerli değil. Çevrendeki birinin sinirini bozman olası, hep olabilir, insani yanımız bu, anlaşamayabiliriz, bazen ciddi derece sinirini bozabiliriz. bazen öyle aramız bozulur ki şiddete kadar gidebilir, işte bu durumda, acımayı hissetmicek biri, bizi öldürebilir. Mesala bi örnek vereyim. Hayvanları sıkarak sevmek isteriz, iki avcumuzla, sıktığmızı hayal ederiz fakat sıkarsak zarar görceğini de düşünüp dururuz, orda öldürme isteğiyle bunu yaparız, sıkarak bunu yapmak hoşumuza gider fakat vücudumuz bu caniliği önlemek için bu duyguyu bi anda normale döndürür ve yapmayı bırakırız. İşte bu duyguyu normale döndürcek bi şeyin olmadığını düşünün bi insanda. Ne kadar dışlamak istemesem de, sevdiklerimizin ya da kendimizin, bi tartışmadan sonra boş yere öldürülmesini ister misiniz? Birinin dışlanmaması uğruna, sevdiklerinizin kaybı? Bu riski cidden göze alıyo musunuz?
Mektup sahibi Mark Twain'in felsefesinden çok etkilenmiş. (Kitabın adı: İnsan Nedir?)
Tam olarak bunu düşündüm ben de 🙌
Aynısını düşündüm 👍
Taklit yeteneğine bak Meryem ablayı bile tavladı. Tüylerim diken diken izledim videoyu.
Sayaka Murata'nın "Kasiyer" isimli romanını öneririm. Ana karakter için direk kitapta konulan bir tanı yok ASKB'ye sahip birinin hayatını, sosyal ilişkilerini ve düşünce dünyasına bizim için bir kapı aralamış. Kitabı okuduktan sonra yaptığınız meraklanıp yaptığınız araştırmalar da edindiğiniz izlenimleri doğrulayacaktır. İlk başlarda rahatsız ve tepetaklak olmuş gibi hissetmiştim çünkü bugüne kadar toplumsal olarak edindiğim ahlaki değer yargılarıyla oklarımı çevirdiğim bir insan (aslında bunu yapan hepimiziz) o sandalyeye beni oturttu. Onun elinde eleştiri okları yoktu, bir sürü soru vardı sadece çünkü kendisi de anlam veremiyordu. Kitabı en iyi tanımlayan söz öbeği bu sanırım "anlam verememek" ve beni en çok rahatsız eden şeyin ne olduğunu fark ettim. Bu sorulara verecek bir cevabım yoktu. Ana karakterle çok farklıydık ama kitap boyunca beraber oturup düşündük "biz neden böyleyiz" diye. O belirsizlikte buluştuk. Gerek sanat aracılığıyla olsun, böyle diyaloglar oluşturdukça önyargılarımızı kırabiliriz diye düşünüyorum çünkü kitabın başında başında her ne kadar beni yakalayan şey farklılıklarımız olsa da kitabın sonunda benzerliklerimiz ve yanılgılarımız üzerine düşünürken buldum kendimi. Ama o bunu paylaşacak, konuşacak kimseyi bulamadı çünkü kitap boyunca rol yapmakla meşguldü. Hayatında herkes gibi kendi beklentileri, tutkuları olan bir insandı. Bu insanların rol yapmalarını biz istiyoruz ama rol yaptıklarını bildiğimizde de bundan rahatsız olup dürüst olduklarında da dürüstlüklerinden rahatsız olup yine rol yapmaya istiyoruz. Asıl karmaşık olan bizleriz belki de. Ne istediğimizi biz de bilmiyoruz.
Yorumları okumak efsane yalnız
ben çıkamıyorum yorumlardan
Online dersim varken kazıklı maria izleyeceğimdir
Online dersim; am i joke to u?
Dersin sesi kapatıp oyun oynuyorum veya video izliyorum
şuan hem ders dinleyip hem video izliyorum, artık pro oldum😎
İngilizce altyazı koyarsan da muhteşem olur diye düşünüyorum.
Ayrıca, şu an Dexter dizisinin ne kadar başarılı analizlerle ilerlediğini bir kere daha anlamış olduk. Yani en azından başlarda..
Meryem „dad noises“ yaptiginda koptum AFSHAGGAHAGAGSHHGSHS
Bu mektubu ben yazmışım gibi geldi, her anlamıyla olmasa da. Ben bir hsp'yim (highly sensitive person). Ahlaki soruları ben de saçma buluyorum, özellikle bebek-insan, hayvan insan sorularını. Çünkü benim için tüm canlılar hatta tüm varlıklar eşit yani hepsi en üst seviyede(evet insanlar ve termoslar benim için aynı), büyük ihtimalle üst düzey empati yapabildiğim için. Benim nöronlarım ve hormonlarım normal insanlardan çok daha fazla çalışıyor ve bu da özellikle ince ayrıntıları, duyusal ve duygusal konuları aşırı incelememe sebep oluyor. Aslında benim gibi düşünmeyen insanları ben biraz saçma buluyorum, buluyordum. Bir hsp olduğumu öğrendiğimden beri insanların düşüncelerini takmamaya başladım, çünkü ne kadar acımasız olduklarını anlayabildim. Gerçekten çoğu insan karşılık için karşısındakini seviyor, en azından vakit geçirmesini sevdiği için. Benim için bu da var ancak çoğu zaman biriyle konuştuğum zaman umarım giderken geldiğinden daha mutlu hisseder diye düşünüyorum, endişeleniyorum, nedenini bilmiyorum. Ve böyle olduğunu hissediyorsam seviniyorum değilse üzülüp kızıyorum ve böyle durumlarda hissettiklerim kendi duygularım çoğu zaman olmuyor gibi geliyor. Eğer karşımdaki kişi benimle konuşup sevdiğini söylüyorsa bu beni çok mutlu yapıyor çünkü o kişi hakkındaki hislerimin doğru olduğunu, abartı olmadığını anlayabiliyorum. Ayrıca çoğu zaman insanların jest ve mimiklerinden, söylediklerinden çok fazla şey anlayıp bunları da hissedebildiğim için insanlarla çok sık görüşmek beni yoruyor, gün içinde en az 2-3 saat yalnız kalmam gerekiyor ki bu aklıma duygusal bir çorbaya dönmesin ve şarj olabileyim. Bu arada çoğu kişi beni dışadönük olarak tanımlıyor ancak ben bu özelliğinden dolayı ambivert olabileceğim kanaatindeyim. Bu mektupta kendimden çok yer gördüm yüzde yüz ortak olmasa da. Bu kişiyi anlayabildiğimi düşünüyorum, onun da beni anlayabileceğini düşünüyorum çünkü aslında uç noktalarda olan karakterler hep toplumdan dışlanıyor. Çok daha fazla hissedebilen ve bunu ifade edebilen biri sizin için nimet gibi gelmiştir ancak bu durum çoğu zaman bana "duygusal, dikkat çekmeye çalışan, detayları abartan, duyarcı" isimlerinin takılmasını sağlıyor(?). Bu mektupta özellikle ses kısmının benimle iç içe olduğunu düşünüyorum çünkü ben de seslere, ışıklara, kokulara ve renklere aşırı duyarlıyım. Çoğu zaman kendi çiğneme sesim bile midemi bulandırıyor. Derler ya yenidoğan bebeklerin kakaları kokmaz, bir keresinde yenidoğmuş kuzenimi de eve getirdiler. Diyorum burası kokuyor kokuyor, kimseden tık yok. Hayır diyorlar, ayrıca bu kokuyu alman imkansız, hem bebek yan odada hem de yenidoğanlar kokmaz. Sonra bir açtılar sırtına kadar yapmış OHÜQÜBDPNBKÜSJNÜNDKÜNKDMLFMŞMGÖĞWĞL9FLĞWLFJĞWK0. Kokularla alakalı tek bir sıkıntım var o da yoğun olup olmamaları. Yoğun kokular çoğu zaman beni hapşurtur ve sık sık baş ağrısı yapar. Ağır veya hafif olmasına gerek yok, sıkılan ortamda bulunmam bile başımın ağırmasına sebep olabiliyor. Bu nedenle bu dönemde otobüste kolonyayla banyo yapan çoğu kişiye çok kızıyorum. Ayrıca benim kardeşimin kolonyaya alerjisi var ve çoğu zaman kolonya kullanmış hali gözümün önüne geliyor ve ben de acı çekiyorum. Yanımda birisi ağladığında en fazla 10 saniye içinde hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlıyorum, o kişinin neden ağladığını bilmesem bile. Anlayamadığım ve adını bilmediğim çoğu duygum var ve bu duyguların isimleri olmadığı için çoğu zaman bu duyguları yaşadığımda en azından isimlendirebilmem ve kriz anlarında kendimi anlayabilmem için not alıyorum veya çiziyorum. Duygulara karşı hassasım ancak en hassas olduğum sanırım görme. Renkli çoğu şeyi 2 kez görmem unutmamı engelliyor. Ancak bilin bakalım neler siyah beyaz basılıyor, ders kitapları. Hsp olduğumu öğrendiğimden beri not almanın nasıl doğru yapıldığını (kendim için) keşfettim ve bu öğrenme süremi kısalttı. Bu olaylar çoğu zaman yaşadığım şeyler. Ayrıca eklemek isterim ki ben bir maladaptive daydreamer'ım ve hayal kurduğum şeyleri daha yoğun hissedebiliyorum. En çok da hayalin gidişatının benim yarattığım karakter veya olay/olaylar dışına çıkıp kontrolün elimden çıkmasını seviyorum çünkü böyle anlarda sanki daydreamingde de gerçek bir hayat var gibi geliyor. Daydreamingde karakterlerin benden farklı veya kendi iradeleri varmış gibi olmasının büyük ihtimalle benim detaycı olmam ve karakterleri kişilik tiplerine göre ayarlamam. Karakterler gerçekten farklı olabiliyor, gerçek kişilik tiplerindeki insanların nasıl davrandığını anlayabilmemin bunun altında yattığını düşünmekteyim (lawful good, chaotic evil, mbti, Enneagram). Sosyopatlar, siz sosyopat olduğunuz için değil, toplumdaki istenen kişi olmadığınız için kabul görmüyorsunuz aynı bizim gibi. Sizin görüşləriniz kaba bulunuyor bizimki abartı veya imkansız. Ben sizi bu dünyada kabul ediyorum ve umuyorum ki hayat bir gün hepimizin istediği bir yer gibi olur.
Ben de bir maladaptive daydreamerım , ayrıca detaycı ve hassas biriyimdir. Sendeki gibi bende de karakterlerin sanki kendi iradesi varmış gibi geliyor. Birinin üzüldüğünü fark ettiğimde aşırı üzülüyorum , mutluluğu beni çok mutlu ediyor hakkında çok üzülüyorum vs. Bu yazdıklarını okumak beni çook mutlu etti, çoğu kısımda kendimi buldum.
Kesinlikle toplumda istenen olmadığımız için kabul görmüyoruz ama toplumun içinden böylesi duyarlı birkaç kişinin varlığını bilmek iç rahatlatıcı oluyor iyi ki varsınn
@@jupiterr7 :')
Çok güzel anlatmışsın kendini, hsp’liğinle baş edebilmek için bir şeyler yapıyor musun, bahsettiklerin çünkü çok zor şeyler. Mbti typeın ne bu arada gerçekten merak ettim
@@yelin1330 tabiki ben de en az herkes kadar çevremde kabul görmek istiyorum ve beni kabul etmeyenleri hayatımdan çıkarıyorum. Ayrıca beni ben olarak kabul eden insanlarla daha çok vakit geçirmek beni daha huzurlu ve sağlıklı yapıyor. Üzüldüğüm zaman çok fazla üzülüyorum ve bu kurdeşen gibi cilt hastalıklarına, mide hastalıklarına sebebiyet veriyor. Yani genellikle bana kötü davranan veya özelliklerimi beni üzecek şekilde eleştiren insanlarla görüşmüyorum, kimse benim mental sağlığımdan önemli değil.
@@janeovic bu bir sorun değil aslında sadece bir farklılık. Aşırı empat olmak tüm ince farkındalıkları çok yoğun hislerle yaşadığından dolayı oluşan bir yan durum gibi bir şey. Hsp olduğunu anlamak istiyorsan yalnız olduğunda deşarj olmak, duyulara hassas olmak gibi şeylere bakmak gerekiyor aslında çünkü bu genetik bir durum. Çok empati yapabilmeyi sonradan öğrenmiş olabilirsin. Bu arada benim annem ve anneannem de hsp. Annem sinemaya bile gidemiyor, kulaklıkla müzik dinleyemiyor. Anneannem en ufak kokulara karşı duyarlı olduğundan sadece çok sevdiği yemekleri pişiriyor ki ev istediği gibi koksun mesela mwpcle9le9vl9rlv9elb. Algılama daha ağır basıyor yani
Acaba bu durumun tersi de (yani aşırı empati kurma, kendine değil karşısındakine öncelik verme) de kişilik bozukluğu gibi bir şey olabilir mi?
var ismi de enayilik, bende var :)
Kişilik bozukluğu değil ama problem olabilir bence. Özgüven problemi, değersizlik hissi vs vs benim düşüncelerim bu
Evet ve ismi Empati yorgunluğu
Bu durum kişiler arası hassasiyet olarak geçiyor ama kişilik bozukluğu değil. Durumun kötüleşmesi başka kişilik bozukluklarına yol açabiliyor. Paranoya ya da histeri gibi.
@@CMPUNK794 KAWKSJHSJHHHAHAHWHAHSSHGSHSHSHSHS
Bunu yazan kişi ne kadar güzel bir kalemle anlatmış. Yazının içeriğine, gerçekliğine, sahteliğine bakmadan, tıpkı bir kitap gibi yazışına, düşüncelerini bu kadar güzel ve anlamlı dökmesine şaşırdım. Hele ki 18 yaş altı bir bireyse. Kişinin yazma becerisi çok iyi. Daha çok yazılar yazarak kendini geliştirirse bu yazılardan birinin bir gün çok satan bir kitap olacağına inanıyorum. Kim yazdıysa lütfen yazmayı bırakmasın. Düşüncelerini bu kadar güzel ifade eden bir bireyin zengin hayal gücü ile iyi yerlere gelmesini çok isterim
Kesinlikle ikna kabiliyeti cok yuksek. Sanirim izleyen herkes birakin empatiyi sempati duymaya baslamistir.
Ya aslında çok zor bir durum bence çünkü düşünsenize duygularınızın olması diğer insanlara yanlış, saçma, ayıp veya akıl dışı bir durum gibi geliyor ve siz hiç sevmiyor veya üzülmüyor, ilgisizmiş gibi davranmak zorunda kalıyorsunuz. Gerçekten bunun oyunculuğunu yapmak zor bir şey bence. Bu arada yine harika bir video konusu maria💙💙
Açıkçası mektubun sahibini çok taktir ettim hislerini bu kadar duru anlattığı için çünkü onun için bunları yaşamak kadar aktarmakta kolay olmasa gerek diye düşünüyorum.
İnsanların açıkça anlattığı bir şeyi farklı ve aslında insanlara daha yakın ve daha bilinçaltı kavramlarıyla farklı nesnelere benzetilerek o şekilde, günlük hayatta karşılaştığımız şeylerle anlatılması aslında insanları daha kolay kontrol etmenizi sağlar ve sizin haklı çıkmanızı, insanların sizi daha kolay anlamasını sağlar. Sosyopatları veya sadece çok akıllı insanları bu şekilde fark edebilirsiniz.
Herhangi bir kişilik bozukluğu tanım yok ama insan ilişkilerini ben de çıkar temelli görüyorum. Sevdiğimiz birini kaybettiğinde "ben sensiz ne yaparım?" diye düşünüyoruz mesela, o acı çekti mi, ruhu nerede, acı çekiyor mu gibi şeylerden önce o insanın eksikliğinde nasıl yaşayacağımızı düşünüyoruz yani kendimizi.
Ahlak konusunda da kesinlikle katılıyorum, topluma göre değişiyor. Ve en sonunda da bize iyi hissettiren şeyleri yapıyoruz iyilik altında. Mark Twain'in "İnsan nedir?" kitabında bunun da sorgulandığı bir kısım vardı, karakışın ortasında elinizdeki son parayla taksiye binmek üzereyken yanınıza yaklaşan açlıktan ölmek üzere olan dilenciye paranızı neden verirsiniz? Verdiğiniz para hiçbir şeyi çözmez aslında, dilenci o gün açlıktan ölmez ama yarın? Ama siz o parayı vererek hayatınızın geri kalanında o parayı vermemenin verdiği vicdan azabından kurtulursunuz ve eve saatlerce soğukta yürümek bunun yanında o kadar da kötü gelmez. Ama siz yine de iyi bir insan olduğunuzu düşünürsünüz.
Sen felfese yapmışsın kanka sıkıntı yok
İnsanların gözlerine bakıp belli bir süreç geçirmeden ellerine 300 soruluk saçma sapan komik sorular tutuşturup bunu git yap gel diyen 12 yıl boyunca okumuş, yazmış tecrübe yaşamış ruhuz insanların... Her neyse devamını getirmek istemiyorum. Bir çok insana göre gayet normalim bir videodan veya bir kaç videodan diziden filmden psikolojini bırak kim olduğunu dahi anlayamazsın umarım burada kendini psikopat, sosyopat olarak tanımlayan kimse yoktur ki varsa da değiller.
Videoyu çok beğendim umarım bunun gibi bir çok video daha keşif edebilirim. Ve seri katil dizilerini çok seviyorum tavsiyelere açığım. Hannibal, killing eve bu dizileri biliyorum.
Video boyunca sanki bana Mark Twain-İnsan Nedir? kitabından bir şeyler anlatıyormuş gibi geldi. Kitabı okurken de baya anlamıştım adamı, şu an sana bu maili gönderen kişinin dediklerini de anlayıp hak verebiliyorum. Çok kolay ağlayan, üzülen, duygusal biriyim ama sosyopat mıyım diye kendimi sorguluyorum şuan :D
Evet bana da aynı hissi verdi. Gerçi felsefede tartışılan bir konu bu.
"Herkese merhaba" derken ses tonun çok yumuşak oluyor, konudan tamamen bağımsız ama her zaman ilk dikkatimi çeken şeylerden biri bu. Çoğu youtuber enerjik gireceğim diye bokunu çıkarıyor.
Videonun başında yorumları okudum,yani "manipuletik" cümlelere dikkat ettmeye çalıştım.Sanata ve hayvanlara biraz zaafım var,ve yorumları okumasam gerçekten manipule olacaktım.Eğer biz adamın günahını almıyorsak ve asıl biz kendi kendimizi manipule etmiyorsak,adam harbiden çok ikna edici.
Bu kişiyle gerçekten tanışmayı çok isterdim. Düşünceleri bazı noktalarda hiç de mantıksız değil.
sosyopatlar ve psikopatların aşırı iyi karakter analizi yaptığını düşünüyorum çıkarları için
Mektup beni çok etkiledi ne kadar derin bir dusunce çok zeki birine benziyor düşünce biçimi gerçekten çok etkileyici
Manipilasyon yapıyor aslında yazdıklarını dikkatlice dinlersen ne kadar yanliş şeyler de söylediğini duyarsan kendisi de demiş insanları çok iyi manipüle ediyor :)
@@seeliegay9496 Olabilir bilmiyorum ama çok etkileyici bi düşünüş
Manipüle ediyor.
Sosyopatlara katil gözüyle bakmıyorum ama hayatımda böyle birinin olmasını da istemem gerçi manipüle yenetekleri yüksek olduğu için fark etmeden hayatıma dahil olabilirler.
Yengeç burçları 💀
bence anlatmadığı şey bizden ne farkı olduğu. bizden farklı belli çünkü kendini sosyopat olarak görüyor. ama bir yandan da kendini sosyopat olmayan insanlarla eşit tutuyor örnekleriyle. karışık düşündüren bir yazı olmuş insan beyninin ne kadar karmaşık olduğunun güzel bir örneği olmuş
İzleyicin olan ve anlatım diliyle kendi içerisinde olduğu konumu en iyi şekilde belirten bu kişiyi gerçekten en az senin kadar kendine çekici buldum düşüncelerini bu kadar güzel paylaştığı için ona minnettarım..
Maria yüzündeki bıkkınlık öyle somut ki elimi uzatsam tutacağım sanki
Maria: Herkese merhaba çok uzun bir video olmayacak
Video: 25 dakika
25 dakika uzun muuuuuuuuuuuu
Açıkçası ben çoğu kişinin bu kişilerle empati kurabileceğini düşünmüyorum, kendileri de böyle bir şeyi beklememeliler. Kendimden örnek vererek ilerlemek istiyorum: Özgüvenim sıfır, insanların hislerini her zaman kendi hislerimden daha çok önemserim, bana göre hiçbir konuda iyi olamam ve yapabileceğim şeyleri yapmama imkan yoktur, herkes benden her konuda daha iyidir ve ben bunu insanlar bunalmasın diye dalga yoluyla açıklarım, herkesi kendimden üstün gördüğüm için de haklı olduğum şeylerde bile karşıdaki kişiyi zorla haklı çıkarmaya çalışırım, insanlara koşulsuz iyilik yapma huyum da var ve onlar bana sonradan kötü davransalar bile yine iyilik yapmaya devam ederim; birilerini kırmamak için gereksiz çaba sarf ettiğim de olur. Şimdi benim gibi birisinin empati kuramayan birisini anlama imkanı yok. Aynı şekilde narsistleri de asla anlayamam. Doğal olarak kendisini her konuda iyi gören insanları ya da hiçbir şey hissetmeyen, yaptıklarından pişmanlık duymayan kişileri anlamam mümkün değil. Onların da beni anlamasını bekleyemem, çünkü bu da onlar için imkansız olur. Normal bir insan da böyle kişilerle empati kuramaz diye düşünüyorum. Sürekli rol yapanlar ve insanları kullananlar çoğu kişinin benimseyemeyeceği ve rahatsız olacağı kişilktedirler. Sonuçta o kişiye güvenimiz olmaz. Bu durumda normal bir birey o kişiyle empati kurma ihtiyacı bile hissetmez. (Yazdıklarımı toparlayamadım, çok karışık oldu. Ayrıca kendimden aşırı zor durumdaymışım gibi bahsetmişim ama bu özelliklerime alıştığım için birkaç şey dışında çok kafama takmıyorum.)
aynı bensin. bu yorumu yeni gördüm. nasılsın? ❤
Senin gibilere çok ihtiyacımız var
06:50 bence bu düşünce sadece sosyapat oldugu için değil. Yeterince felsefi bir konu. Ben de insanın bencil bir varlık olduğunu ve iyi kötü ne yapıyorsa kendimi tatmin etmek için olduğunu düşünüyorum.
07:47 bence bu herkesin edinmesi gereken bir özellik. Acı çekilen durumun çok hızlı bir şekilde derinine inilmeli ve sorun çözülmeye çalışılmalı. Ölüm gibi asla çözülemeyecek bir şeyse, geçmişte kendinde veya ölen kişide affetmek, olanlari sindirmek gibi bir sorun yoksa acısını yaşamasına(kendine, başkasına zarar verecek gibiyse yine bir çok çözümü var) izin verilmeli. Içinde o acıyı yakınını kaybeden kişi kadar yaşaması çok saçma ve gereksiz. Bu şekilde olursa kendimizi ne kadar yıpratırız düşünsene
10:13 bebek ölümlerinin dıger ölümlerden çok daha farklı hissetmenin saçma olduğunu vs söylemekte yanlış olan bir şey varsa söylenen ortam bence. Yine bunun felsefi bir konu olduğunu düşünüyorum. Belki de iyice kendimizi dinlediğimizde kendimizi, kendimize karşı; doğru, vicdanlı olarak göstermeye çalışıyoruzdur. (Hayvanlarla çevremdekilere oranla daha çok ilgili olduğum ve insanların bendeki çoğu özellileri beğenmediği bir dönemde kendime bunu sormuştum. Ben neden daha çok ilgileniyorum? Yoksa kendimi başkasına ve kendime karşı bak ben sizden daha vicdanlı bir insanım mı demeye çalışıyorum. Sonra anladım ki bu şekilde değil ben herkesin oldugu gibi bencil ve hayvanlarla olmak bana huzur, enerji veriyor. Bu şekilde bu suyu eledim kafamdan.) Toplumda olan bir çok şeyi alttan alttan 'biz ondan daha şeyiz' , 'biz şöyle olsak da iyi özelliğimiz var' şeklinde bir savunma olduğunu düşünüyorum. Sebebiyse benzer konular arasında tepki benzerliği olmaması.
Sanatsal eserlere yuklenen derin anlam ve unvanlar bana da çok saçma geliyor. Insana güzel hissettiren şeylere sanat denirse kimin ne hissettiğine de karışımlasın bir zahmet. Belki bale izleyen birinin aklına yaşadığı kötü olaylar geliyor ve izlemeyi tercih etmiyorsa o kişi zevksiz midir? Bence diyen kişi çokbilmiş işgüzarın tekidir.
@@alafvira3379 doğru da yakını ölen kişinin acısını yaşamayan kişi birebir hissedemez zaten sosyopat olsun olmasın.
Ama o kişinin üzüntülü ve hassas bir durumda olduğunu, diğer üzücü olarak lanse edilen kıytırık bir duyguda olmadığını anlaması ve buna göre davranması lazım. Mektubu yazan kişi de çözüm önerisi sunuyor ve karşıdaki kişinin kalbini kırmamaya çalışıyormuş. Sıkıntı yok eğer anlattığı gibiyse.
Ağız sapirdatma seslerinden rahatsız olunmasını bir dereceye kadar anlıyorum. Insanlar bazı şeylere başkalarından daha duyarlı olabilir. Bazı kişiler var ki bunu farkı olmak için kullanıyor ve çok kalp kırıcı davranışlar sergiliyor ama hassas oldugu için dıger insanlar tarafından tepki almıyor. Bu beni rahatsız ediyor. Gerçi kimse kimseyi savunmak zorunda da değil ama neyse işte. Benim de kalbimi çok kırmıştı biri de yaram var:')
bence bahsettiği kedi bile gerçekte yok skdkhkf kelimeler ile bu kadar iyi oynayabilmesini takdir ettim
bu video ve yorumlarla birlikte bi kez daha izledigim veya okudugum seyin gercek yuzunu gormem icin birinin bana anlatmasina ihtiyacim oldugunu ogrendim
Ya valla Ed Kemper’ın röportajı geldi aklıma. Videonun altı ne kadar aklı başında diyip kendini ifade edişinden etkilenen yorumlarla doluydu. Adam annesiyle başlayan seri cinayetlere başlama sebebini anlatırken öyle bir konuşuyor ki, bir anda ‘ulan hakkaten lan, adam haklıymış’ derken buluyorsunuz kendinizi. Hatta neredeyse haline acıyıp tek probleminin ‘insanlar tarafından anlaşılmamak’ olduğuna ikna oluyorsunuz. Bu mektupta da aynısı var. Kelimelerle cambaz gibi oynamış resmen, bariz narsist biri. Kişilik bozukluğunu ona bahşedilmiş bir hediye olarak anlatmış neredeyse. Yer yer kendine acındırmalar var, ama bunların üstesinden geldiğini söyleyerek yine de çıtayı düşürmüyor. Onunla empati kuracağımız kadarını bize yeterli görüyor çünkü ‘onun gibi’ olmadığımızı da vurguluyor sürekli. Başka fark eden oldu mu bilmiyorum ama birinin canını yakmıyorum demek yerine, bunu yapmamayı seçiyorum, bu benim elimde diyor. Yapmak da sadece bir seçenek, keyfi, öylesine kafasına esen bir düşünce olarak orada duruyor yine. Kendisi hakkında bu ileride cinayet işler diye çıkarımda bulunmuyorum tabii, sadece mektubun bana hissettirdiklerini söylüyorum. Ama narsist biri olduğundan da buraya gelip yorumları okuduğundan da eminim.
6.40 aslında dediği şeye ben de katılıyorum. Demek istediği insanlara onları sevdiğimizi söylüyoruz ve onlar da öyle fakat bunların hepsi çıkar ilişkisi. Örnek vermek gerekirse bir arkadaşınızı sevdiğinizi söylersiniz. Bu koşulsuz değildir çünkü o sizi eğlendirir ya da merhametlidir vs. Bir dönem hatta şu anda bile ara sıra bunu düşündüğüm için insanlardan iğrenmeye başlamıştım
Tırnakların o kadar güzel ki tüm video boyunca baktım.
Aslında sosyopatlıktan çok, fazla realistlik durumunu gördüm. Aynı durum bende de var mantık dışı olan şeylere tahammülüm yok. Bana da ASKB teşhisi konuldu ama benim durumum farklı biraz örneğin ilk defa gireceğim bi ortamda panik atağım tutuyor vs. İnsanlar ağır duygusal zamanlar geçirdikten sonra da hissizleşiyor ve sadece mantığı ile hareket ediyor. Üzülmemek için bi kalkan gibi düşünebiliriz. Daha sonra da alışkanlık haline geliyor ve bir insan nasıl sevilir, üzülmek nasıl bir duygu unutuyorsunuz..
05.30 -> bu ilginç bir bakış açısı. Ancak, genelde bir duyguyu hissedemeyen insanların, o duyguyu mantık çerçevesinde idrak etmeye çalışmalarına benziyor. Çevremde bunu özellikle aşk için söyleyenler var; aşk yalnızca bir hormon tarzında. Bu duyguyu hissedememeleri, herkesin onlar gibi hissettiği anlamına gelmiyor, ya da mutlak doğru bir tanımlama yaptıkları anlamına da gelmiyor. Kedi etrafımda dolaşmasa da ona yardım etmek isterim. Beni sevmeyen bir şeyi de sevebilirim, mantık çerçevesinde idrak etmem, bu yalnızca bir his.
08.40 -> bunlar bu bozukluğa sahip insanların sıkça kullandığı manipülasyon tekniklerinden gibi geldi bana. Doğru, toplumda farklı insanlar dışlanıyor. Ben de çokça dışlandım ancak kendimi sevdirmek için oyunlara girişmedim. Ne hissediyorsam oyum asla rol yapamıyorum, yapmayı da reddediyorum.
(Çokça sen dili kullanılmış mektup yazılırken. Bunun, karşı tarafı ikna edebilmek için karşı tarafın empati kurmasını sağlamaya ve düşünce yollarını kısıtlamaya yönelik olduğunu düşünüyorum)
13.05 -> "kimsenin fikri umrumda değil" demesine rağmen, rol yapıp toplum tarafından alkışlanmanın haz verdiğinden ya da dışlanmamak için rol yaptığından bahsediyordu.
14.20 -> işte tam olarak bu yüzden toplum için zararlılar. Eski sevgilim de böyle biriydi ve bende açtığı yaraları kapatamamıştım. Bir sürü insana zarar veriyorlar. Birisi ona içini açtı diye kullanma yoluna gidiyor ve sebep de şey, "bana bela oldu, zorla dinletti kendini". Bu çok korkutucu. Bir insana çok ciddi zararlar verebilirler. Ebeveyn olarak çocuklarını incitebilirler.
15.05 -> dexter'ın sosyopat olduğunu öğreniyoruz 🤔
16.40 -> sinirini ifade edemediği için kendine zarar veriyor. Sinir duygusunu küçümseyip mantık çerçevesinde idrak etmeye çalıştığını henüz söylemedi. Çünkü sinirlenebiliyor.
17.44 -> et yemek, bir sapkınlık gibi geliyor bana da. Bu konuda hak veriyorum, çünkü eti ağzıma attığımda bacağımdan bir parça yiyormuşum gibi hissediyorum. Bu yüzden uzun süredir et yemeden yaşamaya çalışıyorum ancak ailem ve çevrem kabul etmiyorlar, saygı duymuyorlar. Zorunlu olarak et yediğim zamanlar da oldu bu yüzden. Sanırım bu da sosyopatların toplumda normal gibi davranıp kabul edilmeye çalışmalarıyla aynı savunma mekanizmasıydı. Yine de her saniyesinden nefret ettim. Onlar için de anlaşılmamanın incitici olduğunu düşünüyorum.
19.05 -> yalnızca çıkarı doğrultusunda hareket eden çok insan var. Ve toplumda da, sosyopat insanlar manipülasyon yetenekleri sayesinde çokça kabul görebiliyorlar. Kimse bir sıkıntı olduğunu sezmiyor. Aile de fark etmiyorsa psikolojik tedavi almadan yaşayıp gidiyorlar. Bence tahmin ettiğimizden de çok sosyopat var.
20.10 -> terapinin faydasını görüyoruz.
23.15 -> okay.. anatomik çizim kısmı beni iyice ürküttü. Yorum yapmak istemiyorum bile.
Çok bilgilendiriciydi. Ayrıca beni çok üzdü. Keşke bir çözümü olsaydı ama kör birine bir rengi anlatamayacağım gibi ona da duyguları asla gösteremeyeceğim. Sözleri derinden sarstı çünkü çevremdeki insanları düşündüm, bir daha insanlara aynı güvenle davranabileceğimi düşünmüyorum. Açıklığı için çok teşekkürler, belki incinmemi engelleyecek ve çevremde böyle biri olduğunda onu incitmeyeceğim.
Gayet normal düşünceler. Hatta tüm duygusallıklar, tabular gibi kısıtlamaları aşıp herkesin ulaşması gereken bir mertebe.
Bu mektubu yazan şahıs kesinlikle çok zeki. Zekası beni büyüledi. Keşke bu kadar zeki insanlarla daha sık karşılaşabilseydim . Beni en çok etkileyen şey biraz da olsa açık kapı bırakmasıydı. Kendine göre roller yaratıp onları oynama zorluğunun üstesinden gelebildiği için onu takdir ediyorum. Biliyorum ki kendin gibi davranamamak zordur. Bu mektubu yazan şahıs bu yorumu okuyorsan( ki okuduğunu düşünmüyorum ama ayine de yazıyorum xd ) umarım bir gün kendin olabileceğin kadar yakın hissettiklerin olur. Tıpkı kedin gibi
Her video yaptığın makyajlar dahada güzelleşiyor ❤️✨💅🏻
Çoğu kişi sosyopatların aşık olup olamayacağını sormuş buna cevap vermek istedim. Aşık olabilme kişiden kişiye göre değişebilir ama kendi adıma konuşursam evet, aşık olabiliyorum ama aşk kavramım sizinkinden daha farklı ve istediğim zaman "aşk" duygusunu hissetmeyi bırakabilirim ki bu çoğu insana garip gelir "sevdiğin kişiyi seçemezsin" derler hep. Ve bu her duyguda böyle öfkelendiğim zaman öfkeli olmayı kesebilirim istersem hatta bir keresinde biri öfkeliyken "o zaman öfkelenme" demiştim ve o kişi bana bunu yapamadığını söylemişti. O zaman herkesin bunu beceremediğini anlamıştım. Ben herkesin benim gibi duyguları üzerinde kontrol sahibi olduğunu düşünmüştüm oysa ki. Aşk konusuna geri dönersek romantik filmlerden nefret ederim. Özellikle de "seni seviyorum bir tanem" gibi şeyler söyleyip fazla cıvık olduklarında bu beni acayip rahatsız ediyor. Birkaç yıl önce bir arkadaşım vardı ve sevgilisinden ayrılmıştı, ağlayarak bundan bahsediyordu sürekli ve çok rahatsız olmuştum. Mektubu yazan kişi gibi ben de biri yanımda ağlayınca ne yapacağımı bilemeyip rahatsız oluyorum ama bu istemsizce oluyor. Aşkın ne demek olduğunu tahmin edebiliyorum. Mesela call me by your name'in kitabını okuduğumda gerçekten o sıcaklığı hissetmiştim. Ben de beraber vaktimi geçirip ilgilenebileceğim birine sahip olmak isterdim açıkçası. Benden hoşlanan insanlar olmuştu ve sürekli benimle iletişim halinde olmak ya da tesadüfen fiziksel temasta falan bulunmak istedikleri oluyordu. Dürüst olmak gerekirse ilgi merkezi olmaya bayılırım ama insanlar bana duygularını açtığında bunalıyorum. Bir keresinde benden hoşlanan birini ağlattığım da vardı ama sonradan insanların bunu ayıpladığını fark ettiğimde bunu yapmayı kestim. İstediğim biriyle beraber olup o kişiyle istediğimi yaptırabilir ve bundan zevk aldığını düşündürebilirdim ona ama bu hiç bana ilgi çekici gelmedi. Bu arada benim de bir kedim var ve onu gerçekten seviyorum, uyurken şekilden şekle girmesine, kendini sevdirmek için yanıma gelmesine, dışardan eve geldiğimde heyecanlanmasına bayılıyorum. Evden uzak kaldığımda onu özlüyorum. Sanırım benim kedim için hissettiğim hissi insanlara karşı hissettiğinizde buna aşk diyorsunuz.Aşkı ballandıra ballandıra anlatan arkadaşlarımın aşklarının bir kaç ay sürdüğüne tanıklık etmiştim ve bu da bana aşkın geçici bir yanılsama gibi olduğunu düşündürmüştü. İnsanlar sevdikleri kişilerle hayatlarının sonuna kadar beraber olmak istiyorlar ki bu bana çok ters düşüyor herkesten çok çabuk sıkılan bir yapım var en uzun arkadaşlığım bile bir yıl sürmüştü ayrıca birinin beni sürekli araması veya herhangi bir şekilde sohbet etmek istemesi rahatsız eder ve çoğu kişi aşık oldukları insanlarla sürekli konuşmak istiyor. Hayatımda hiç birine aşık olmadım ama olma ihtimalim olduğunu düşünüyorum. Umarım bu konuda yardımcı olabilmişimdir. Birkaç yıl önce olsa asla bu düşüncelerimi paylaşmazdım ama insanların aspd'ye bakış açısını değiştirmek istiyorum yapabildiğim kadar. Umarım bu konuda yardımcı olmuşumdur.
Sana tanı konuldu mu
@@aiserinaiaii217 SÇLWMWPWNSPWKSPWJDOFK şey gibi olmuş yıkılmayn ayakta duruuğnnn!
Psikolojik rahatsızlıkları, farklılıkları anlamaya ve onlarla empati kurmaya çalışan biriyim ama sosyopatlık biraz farklı bir boyut. Ben burada Sana kırıcı da konuşsam kötü söz de söylesem sende üzülme gibi bir duygu oluşmayacak. Sadece benden nefret edebilir, öldürmek isteyebilirsin. Ya da kullanmak. Bence sosyopatlar aşk olarak birinin yanında olmasını kullanmak için istiyorlar. Kimi daha iyi kontrol altına alabilirsen onu istersin. Düşüncelerni kabul ettirmek egonu okşuyor. Seni mutlu ediyor. Ama karşı çıkılması... Sosyopatlığa farklı bakmak isterdim ama empati yapamayan, birine zarar vermek için tek engeli ya canının istememesi ya da ceza alması olan sosyopatlara farklı bakamıyorum maalesef. Bu da benim düşüncelerim :)
Merhaba,videodan yorumlardan ve biraz google araştırmasından sonra sanırım Aspd'nin temelinin "empati eksikliği" olduğunu söyleyebilirim.Aşkın aslında tam bir tanımı yok,bilimsel olarak hormonlar buna neden olduğu için herkes farklı hissediyor ve herkes aşkı kendisine göre yaşıyor.Ancak tam o sırada -benim de içerisinde bulunduğum- sanat "aşıkları" veya yazarlar süslü cümlelerle araya girip aşkı anlatıyor.Bana soracak olursan aşk bence hormanlardan daha fazlası,mucizevi bir şey yani.Hayatımda 1 kişiyi sevdim ve galiba seveceğim,her gördüğümde kalbim aynı heyecanla atıyor.Bu söylediklerim elbette sana saçma gelecek ama ne yaparsa yapsın affedeceğim.Çünkü aşk böyledir.Ya da tamamen bilimsel olan bir şeyi süslü cümlelerle amlatıyorum sadece.Bilemiyorum,2 yıldır beynimde bir "Sanat,Bilim" tartışması var,henüz kazanan olmadı.Bilim;gerçek,bazen tatsız ve doğrucu,yanıltmaz yani seni.Sanatsa çoğu zaman yalan-sürrealizm veya masalları kastediyorum-ve acıklı.Bir kötü durum da sen sanata inanıyorsan ve eğer sevdiğin kişi bilimciyse,işte o zaman sanatın "acı ve karanlık" tarafı içine çekiyor insanı.
Umarım okurken sıkılmamışsındır yazıdan,ve bir şey sormak istiyorum,yorumlarda da görmüşsündür,Aspd sahibi insanların manipule yeteneği olduğunu söylüyorlar.Sence bu doğru mu?Ya da neden yanlış?Cevaplarsan sevinirim,iyi günler,iyi geceler veya iyi akşamlar.
Bir şey sorabilir miyim Aspd lı biriyle aynı ortamda bulundun mu ya da arkadaşlık ettin mi ettiysen bu arkadaşlık hakkındaki düşüncelerin nelerdi birbirinizi anlayabildiniz mi ya da birbirinize tahammül edemediniz mi böyle bir arkadaşlık yaşadıysan paylaşabilir misin?
yazdıklarını dinledikten sonra gerçekten bu özelliklere sahip bir insan ile sohbet etmek hatta tanışmak istedim. dünyaya böyle farklı bakmak, farklı yaşamak bence güzel bir şey.
Bu bilgi alışverişi ortamını oluşturduğu için izleyiciye ve Meryem’e teşekkürlerrr
anlattığı bazı şeylere katıldım, bazılarına katılmadım ama dikkatimi çeken konu 'insanları yönetiyorum' vurgusu oldu, hatta o kadar sık yapmış ki onun için sıradan bir olay değil, kendiyle bu konuda gurur duyduğunu bile düşünüyorum. ifade ediş şekli de bir filmden alınmış replik ya da sahne gibi.
insanları yönetmesinin ahlaki açıdan kötü olmasından ve bunu yaptığı için utanması gerektiğini kastederek söylemiyorum, yanlış anlaşılmasın. hayatta kim istemez ki insanlar bizi el üstünde tutsun, yanımızda olsunlar onlara ihtiyaç duyduğumuzda, birçok kişi çevresindekilerin ona istediği gibi davranmasını ister. sosyopat olmaya da gerek yok bir şekilde herkes çevresini gözlemler, etrafımızı yönetebilmek isteriz ya da çoğu insan ister, sosyopat olmayan çok hırslı insanlar da ister mesela. bunu yapabilmenin bu kadar kolay olduğunu düşünmüyorum, insanları anlamanın bu kadar kolay olduğunu düşünmüyorum ki kendisi çoğu duygu ve olayla empati kuramazken nasıl bu kadar iyi anlayabiliyor? bir psikolog bile( bunun eğitimini almış olmasına rağmen) sizin ona hayat hikayenizi anlatmanızı bekler, duygularınızı açıklamanızı ister ve sizi ancak anlayabilir, bazen anlayamaya da bilir. insanları yönetme olayının da çoğunlukla güçle alakası olduğunu düşünüyorum. çoğumuz genelde 'otorite' belirlediğimiz, bize faydası dokunan veya kaybetmek istemediğimiz insanların dediklerini yapmaya meyilliyiz. Anne-baba, patron, öğretmen, sevgili, parası olan biri vs.
bunu anlatan kişinin bütün çevresini kastettiğini düşünerek eğer kendisinin üstün olduğu bir güç ilişkisinde değilse vazgeçilmez olduğunu düşünmüyorum. kısacası bu yönetme olayına pek ikna olamadım. ya biraz abartılı bir anlatım var ya da etrafında çok kolay yönetilebilir, bu kadar saf olunur mu diyebileceğiniz insanlar olduğunu düşünüyorum.
Maria makyajın çok güzel olmuuş 💖💙
Bu saatten sonra böyle davranışlar sergileyen birine asla garipmiş gibi davranmayacağım asla söz veriyorum.bu kadar derin bir konu olduğunu bilmiyordum bilgilendirmeleriniz için çoook teşekkürler
@Glbn wbhshssysu aslında evet olabilir
İkna ve manipule yeteneği oldukça gelişmiş bir insansın.Kendimle çok ortak noktan var rol yapmaktan vazgeçmeni öneririm sen de insanları kullanarak kendi egonu/zekanı tatmin ediyorsun binevi aslında.Kendin ol ,kendin olduğunda senle beraber yanında kalanlarla hayatına devam edebilirsin.
Mektubun yazarını tebrik ediyorum, üslubu,aşabildiği şeyler çok güzel. Bunları düşünmek çok uzun bir emek çok fazla bir beyin eforu.cok güzel anlatmışsın kendini. Umarım sen bizi değil biz seni anlamak adına daha fazla empati kurabiliriz bundan sonra.
15:55 sıkıldıkça geleyim buraya. 🤠