Rzut Oka na... Zaginięcie Alice
Вставка
- Опубліковано 8 вер 2024
- Rzucamy okiem na systemy RPG by wiedzieć, czy warto się nimi interesować. W tym odcinku... ZAGINIĘCIE ALICE (Alice is Missing).
=== Nasze kanały UA-cam
🟥 Dobre Rzuty - Publicystyka: / dobrerzuty
🟥 Dobre Rzuty - Sesje: bit.ly/3rgNDnz
🟥 Dobre Rzuty - Streamy i eksperymenty (Spoko Rzuty): bit.ly/3I4QndB
🟥 Dobre Rzuty - Anglojęzyczne (Polishing RPGs): bit.ly/3rld1bN
=== Patronite i listy materiałów
🟠 Patronite: patronite.pl/d...
🟠 Patronite - materiały dla wszystkich: patronite.pl/d...
🟠 Patronite - materiały dla patronów: patronite.pl/d...
=== Spotify
🟢 Spotify - publicystyka: open.spotify.c...
🟢 Spotify - sesje: open.spotify.c...
=== Media społecznościowe
🟨 Instagram: / dobre_rzuty
🔵 Facebook: / dobrerzuty
=== Społeczność
⬛ Discord: / discord
Niestety gra potrafi się rozciągnąć potwornie poza ustalone ramy. U nas przygotowania do gry trwały ponad 1,5 h (może nawet prawie 2?) zamiast deklarowanych 45 min. Dodając typowe dla sesji kręcenie się i logistykę spędziliśmy nad nią dużo czasu i wrażenia z gry były pogorszone przez poczucie pośpiechu i spóźnienia.
Hm...
U nas mi się wydaję, że Cubano ogarnął nam przygotowania w godzinę i gra wydawała się generalnie w miarę dynamicznie szybka... Pisząc o pośpiechu... Mieliśmy timer gry, te 90 min ustawione tak, żeby mieć mniej niż 10 min na złożenie gry do pudełka, założenie butów i wpakowanie się do samochodu, żeby zdążyć maksymalnie na styk na pociąg :)
Pamiętam, że wbiegłem na peron i do pociągu jakoś 3 minuty przed odjazdem :D
Bardzo oryginalna gra, warta poznania!
Dzięki za komentarz! :)
Tak właściwie to najlepiej wspominam... przygotowanie do gry :) Wszyscy mocno wczuli się w stworzenie i opisanie postaci oraz okoliczności. W trakcie samej rozgrywki jakoś tak siadło wszystko. Mam wrażenie że nie mieliśmy też najlepszego zestawu kart, rozjezdzal nam się trochę wszystko i wybijalo z klimatu. Miałem też nadzieję na lepsza muzykę, coś tam nie zagrało w playliście do końca pamiętam.
Sumując, doświadczenie spoko, ale nie obylo się bez zgrzytów. Gra na raz.
A korzystaliście z tej "oficjalnej" playlisty z timerem, tak? No muzyka to kwestia bardzo indywidualna, mi akurat muzyka się bardzo podobała. Z mojej perspektywy ta gra wymaga bardzo dużej proaktywności ze strony grających i takiego pełnego "buy in". Ciekawe, że u nas były osoby, dla których to było najlepsze doświadczenie erpegowe ostatnich lat (a które grają i larpują sporo), osoby, dla których było właśnie okej-fajnie (ja) i osoby, dla których było meh.
@@PersonalityShaman no bo serio były takie sytuację, że ja chyba np nie mogłem się jako postać odzywać bo zostałem uwięziony. A że było jeszcze trochę do końca to narracja i dramatyzm siadly.
@@PersonalityShaman I tak, korzystaliśmy z oficjalnego timera. Tam w 3/4 jest taki kawałek którego ton wzbudziły nasz śmiech. Poza tym spoko dźwięki.
@@Zavvorov Serioo?? Nie wiedziałem w ogóle, że coś takiego może wyjść z jednej z tych kart :)
Grałem raz i dla mnie spoko, jako jednorazowy eksperyment. Nie jest dla mnie zbyt jasne jaki jest cel tej gry, co mam z tego wynieść, po co mam w to grac w ogóle?
Na pewno ekipe trzeba zorganizować z ktorą ma sie podobny vibe i ustalić odpowiedzi na wcześniej wymienione pytania, bo potem jedni będą sie starać opowiedziec historię o "problemie pogodzenia sie ze stratą" a inni o kulcie mordującym ludzi.
Ps. u mnie skończyło się na kulcie mordującym ludzi... ktoś miał podobnie?
Zabrzmi bardzo generycznie ale celem tej gry jest moim zdaniem właśnie to specyficzne doświadczenia grania w erpega ale tekstując na czatach i nie odzywając się do siebie. Mi udało się doświadczyć trochę wręcz regresji do nastolatka, który wchodzi w impulsywne kłótnie ze znajomymi na komunikatorach. Dla mnie to jedna z takich ciekawskich eksperymentalnych gier, w które warto 2-3x zagrać i doświadczyć :)
U nas historia była o jednej niezrównoważonej nastolatce, która straciła nad sobą panowanie i zamordowała Alice w napadzie szału, bo Alice ośmieszyła ją przed całą szkołą...
Mmmmm... może jednak skusze sie na jeszcze jedno podejście... kiedyś przy okazji.
Gra ma ciekawy koncept, ale to kolejny tytuł w który w życiu bym nie zagrał ze względu na klimat. W zasadzie pośród różnych mniejszych gier indie są praktycznie same gry o bardzo mrocznych i ponurych konwencjach wpisanych w mechanikę.
Hmm... To prawda, jest ich bardzo dużo! Ale na pewno nie wszystkie, jest też cały gatunek "cozy wholesome" czy "pastoral rpg", które są praktycznie całkowitym przeciwieństwem tych wielu mrocznych indyków, są takie cukierkowe, przyjemne, relaksacyjne wręcz i opowiadają takie miłe okruchy życia.
Prawda jest taka, że jak się trochę głębiej pokopie, to można znaleźć indyki w praktycznie dowolnym klimacie :)
PS. A swoją drogą to hack tego na inne konwencje nie powinien być super trudny, trzeba tylko wymyślić ten nadrzędny koncept.
@@PersonalityShaman Ale jednak promowane wszędzie są tylko te mroczne. A przede wszystkim nie chodzi mi o jakieś cukierkowe czy komediowe, a takie w konwencji przygodowej ale skupione na postaciach i ich emocjach, a znacznie mniej na walce czy eksploracji.
A z okruchów życia są głównie gry w jakiś dziwacznych szczegółowych konwencjach z mocno narzuconymi realiami świata i mocnymi ograniczeniami kim możemy grać.
@@MistrzSeller No jakby się tak zastanowić, to rzeczywiście na pierwszy plan wysuwają się takie mocno mroczniejsze, niezależnie czy fantasy, czy sci-fi, czy circa prawdziwe życie (Alice). Jak mi coś przyjdzie do głowy "w konwencji przygodowej, skupione na postaciach i ich emocjach" to podrzucę na Discordzie. Chociaż tak naprawdę dla mnie Lady Blackbird jest właśnie "w konwencji przygodowej, skupione na postaciach i ich emocjach" :)
No moje ulubione okruchy życia to Dream Apart (ale też połączone z mrocznym folkiem :), które są w bardzo szczegółowej historycznej konwencji, z 6 bardzo konkretnymi archetypami postaci, którymi można zagrać :)