Kaygıdan ölüyorum.Bebeğimi bırakıp işe gitmeme aylar olmasına rağmen.Yakında emanet edebileceğim kimse yok ve çok yoğun çalışacağım.Videonuz bana çok iyi geldi.Temennilerinizi aldım ve diliyorum bu video izleyip kaygılanan herkes de güzel insanlarla karşılaşsın…
Ben cok sansliydim ve isime ara verip ilk cocuguma 3 yasina kadar kendim baktim. Ikinci cocugumda da bakicim vardi. Sanirim deneyimlerim birilerine faydali olabilir. Ama once her cocuk ayni tornadan cikmiyor, her cocuk kendine ozel ve farkli, birbirinin ayni degil. Bazi seyler digerinde tutmaz, her bebek kendi karakteriyle dogar ve bunu tanimaz cok onemli: Sevgili anneler ve anne adaylari, aman sakin bakiciyla/kresle/nineyle cocuk buyumez, cocuguna iskence ediyorsun, onu kendinen mahrum ediyorsun diye teyzelerden ve ben cocugum icin kariyerimi biraktim, cocugum kariyerimden onemli degil deyip sizin can damariniza basarak yuce annelik madalyasi almaya calisan yardimsever ve kurtarici gorunumlu toksik kadinlardan aman uzak durun ve kulaklarinizi tikayin. Tabi ki bir cocuga annenin 3 yasina kadar buyutmesinin onune gecmeye calisacak kadar suursuz degilim. Keske ebeveyn izinleri Avrupa'daki gibi 2 yil olabilseydi ama degil. Yasadigim yer Amerika'da boyle degil, Turkiye'de de degil. Ama isin onemli olan noktasi da bu degil iste... Bu konuda ABD'nin en kapsamlı uzunlamasına çalışması NICHD tarafından yapıldı. 15 yıl boyunca çocukların sağlık, davranış ve bilişsel gelişimlerini takip etti ve en önemli faktörün çocuğun aldığı bakım türü (dadı, anne-baba, kreş, okul öncesi) olmadığını, asıl olarak çocuğun deneyimlerinin niteliği olduğunu gösterdi (Matthews D, 2017). Yani buyudugu ortamda huzur, mutluluk, kaliteli iletisim oldugu surece cocuklariniz saglikli buyuyecektir. Ama kendi deneyimlerimle sunu soyleyebilirim. Bir insanin evde bir cocukla saatlerce tek kalmasi da saglikli degil. Bu kisi ister anne olsun ister bakici ister nine!! Mutlaka o bebegin gunde bir kere disari cikarip gezdirmek gerek. Diger bebeklerle bulusturmak gerek, cocugun sosyal bir ortam icinde bulunmasi gerek. Sohbet konusma iletisim sadece bebekle de degil, etraftan da bunlari duymasi cok kiymetli. Siz bunlari saglayabiliyor musunuz veya nasil saglayacaksiniz. Bizim tum ailemiz akrabalarimiz Turkiye'de, eve giren cikan insan pek yok ve esim aksam eve cok gec saatte gelirdi. Ilk cocugumu buyuk bir zevkle buyuttum elimden geldigince de sosyal ortamlara girmeye calistik (bebek kurslari, grup oyunlari vesaire). Cok keyifli zaman gecirdik ve bana o kadar baglanmisti ki pre-school donemi geldiginde beni birakamadi. Cok cok zorlandik. Ve hala bana cok baglidir. Ikinci cocugumda dogdugundan itibaren bakicim vardi, ve cesitli sebeplerden dolayi 6 ayliktan itibaren haftada iki kere de krese biraktim. Boyle sosyal bir cocuk olamaz :)))))) Konusmasi, hareketleri yani arada inanilmaz buyuk fark var. Belki genetik de olabilir bilmiyorum, basta dedigim gibi her cocuk farkli. Ama keske diyorum, ilk cocugumu da bebeklikten itibaren yari zamanli bile olsa krese verseydim ya da yanimda biri olsaydi surekli. Hem cocuk farkli insanlari da tanimaya baslardi, sosyallesirdi. Biz yalniz cekirdek bir aileyiz, yasadigimiz yerde komsuluk da Turkiye gibi degil. Demek ki bunlar da buyuk ihtiyacmis. Yani uzun lafin kisasi sorunun cevabi sizin hayatinizla alakali. Benim icin kres ve bakici dogru secimken, baskasi icin bunlar yanlis secim de olabilir. Anne olarak asil soru cocuga kimin bakacagindan cok cocugumun saglikli gelisimi icin yenidogandan itibaren bir gunu nasil gecmeli, buyudukce bu program nasil degismeli ve ben bunu nasil saglayabilirim. Baslik da cok rahatsiz edici. Siz bunu "DRAM" olarak gorurseniz dram olur ve cocuga da bunu hissettirirsiniz. Eski toplumlarda da imece yontemi vardi, kabilelerde bile cocuk bakimi toplumla ortaklasa yapilan bir isti. Antropoljide soyle bir makale okudum, bakin cok eskiler nasil cocuk yetistiriyorlarmis : "Avcı-toplayıcı kültürlerde çocuklar sıklıkla emzirilir; neredeyse sürekli olarak kucaklanır, dokunulur veya başkalarının yanında tutulur; sıklıkla anneleri dışındaki kişiler (özellikle babalar ve büyükanneler) tarafından bakılır, abileri veya ablaları tarafından ise nadiren bakılır; huysuzluklarına ve ağlamalarına hemen cevap verilir; ve erken çocukluk döneminde karma yaş gruplarından oluşan oyun gruplarının keyfini çıkarırlar." (Hewlett & Lamb, 2005, sayfa 15) Cunku bu kulturlerde de kadin calisan kadindi ve toplum icinde bir gorevi ve isi vardi. Hicbir zaman kenarda otursun o cocuk buyutsun millet de onune yemek getirsin diye birsey olmadi. O nedenle calisan anneler iciniz rahat olsun, "dogru ortami" yakalamaniz onemli olan.
Ben de önümüzdeki hafta işe döneceğim, kaliteli zaman geçirecek olma düşünceniz benim de içimi rahatlatan tek sebep idi, sizden duymak iyi geldi, ağzınıza sağlık💕
Harikasınız. Ben şu anda aynı şeyleri yaşıyorum. Bende 6aylik ücretsiz iznini 5 aya çektim aynen kurban bayramından dolayı arada 3sene olmasına rağmen. Çalışıp çalışmama arasında ki ikilem hiç bitmeyecek galiba
👏👏ne kadar dürüst bir özeleştiri olmus.ayni duygulari yasiyorum.cocugum 15 aylik ve dogmadan once ise baslayamadim ama su siralar cidden garip bir bunalim durumundayim.ise ne zaman baslamaliyim diye ...
Kaygıdan ölüyorum.Bebeğimi bırakıp işe gitmeme aylar olmasına rağmen.Yakında emanet edebileceğim kimse yok ve çok yoğun çalışacağım.Videonuz bana çok iyi geldi.Temennilerinizi aldım ve diliyorum bu video izleyip kaygılanan herkes de güzel insanlarla karşılaşsın…
Ben cok sansliydim ve isime ara verip ilk cocuguma 3 yasina kadar kendim baktim. Ikinci cocugumda da bakicim vardi. Sanirim deneyimlerim birilerine faydali olabilir. Ama once her cocuk ayni tornadan cikmiyor, her cocuk kendine ozel ve farkli, birbirinin ayni degil. Bazi seyler digerinde tutmaz, her bebek kendi karakteriyle dogar ve bunu tanimaz cok onemli:
Sevgili anneler ve anne adaylari, aman sakin bakiciyla/kresle/nineyle cocuk buyumez, cocuguna iskence ediyorsun, onu kendinen mahrum ediyorsun diye teyzelerden ve ben cocugum icin kariyerimi biraktim, cocugum kariyerimden onemli degil deyip sizin can damariniza basarak yuce annelik madalyasi almaya calisan yardimsever ve kurtarici gorunumlu toksik kadinlardan aman uzak durun ve kulaklarinizi tikayin.
Tabi ki bir cocuga annenin 3 yasina kadar buyutmesinin onune gecmeye calisacak kadar suursuz degilim. Keske ebeveyn izinleri Avrupa'daki gibi 2 yil olabilseydi ama degil. Yasadigim yer Amerika'da boyle degil, Turkiye'de de degil. Ama isin onemli olan noktasi da bu degil iste...
Bu konuda ABD'nin en kapsamlı uzunlamasına çalışması NICHD tarafından yapıldı. 15 yıl boyunca çocukların sağlık, davranış ve bilişsel gelişimlerini takip etti ve en önemli faktörün çocuğun aldığı bakım türü (dadı, anne-baba, kreş, okul öncesi) olmadığını, asıl olarak çocuğun deneyimlerinin niteliği olduğunu gösterdi (Matthews D, 2017). Yani buyudugu ortamda huzur, mutluluk, kaliteli iletisim oldugu surece cocuklariniz saglikli buyuyecektir.
Ama kendi deneyimlerimle sunu soyleyebilirim. Bir insanin evde bir cocukla saatlerce tek kalmasi da saglikli degil. Bu kisi ister anne olsun ister bakici ister nine!! Mutlaka o bebegin gunde bir kere disari cikarip gezdirmek gerek. Diger bebeklerle bulusturmak gerek, cocugun sosyal bir ortam icinde bulunmasi gerek. Sohbet konusma iletisim sadece bebekle de degil, etraftan da bunlari duymasi cok kiymetli. Siz bunlari saglayabiliyor musunuz veya nasil saglayacaksiniz.
Bizim tum ailemiz akrabalarimiz Turkiye'de, eve giren cikan insan pek yok ve esim aksam eve cok gec saatte gelirdi. Ilk cocugumu buyuk bir zevkle buyuttum elimden geldigince de sosyal ortamlara girmeye calistik (bebek kurslari, grup oyunlari vesaire). Cok keyifli zaman gecirdik ve bana o kadar baglanmisti ki pre-school donemi geldiginde beni birakamadi. Cok cok zorlandik. Ve hala bana cok baglidir.
Ikinci cocugumda dogdugundan itibaren bakicim vardi, ve cesitli sebeplerden dolayi 6 ayliktan itibaren haftada iki kere de krese biraktim. Boyle sosyal bir cocuk olamaz :)))))) Konusmasi, hareketleri yani arada inanilmaz buyuk fark var. Belki genetik de olabilir bilmiyorum, basta dedigim gibi her cocuk farkli. Ama keske diyorum, ilk cocugumu da bebeklikten itibaren yari zamanli bile olsa krese verseydim ya da yanimda biri olsaydi surekli. Hem cocuk farkli insanlari da tanimaya baslardi, sosyallesirdi. Biz yalniz cekirdek bir aileyiz, yasadigimiz yerde komsuluk da Turkiye gibi degil. Demek ki bunlar da buyuk ihtiyacmis.
Yani uzun lafin kisasi sorunun cevabi sizin hayatinizla alakali. Benim icin kres ve bakici dogru secimken, baskasi icin bunlar yanlis secim de olabilir.
Anne olarak asil soru cocuga kimin bakacagindan cok cocugumun saglikli gelisimi icin yenidogandan itibaren bir gunu nasil gecmeli, buyudukce bu program nasil degismeli ve ben bunu nasil saglayabilirim.
Baslik da cok rahatsiz edici. Siz bunu "DRAM" olarak gorurseniz dram olur ve cocuga da bunu hissettirirsiniz.
Eski toplumlarda da imece yontemi vardi, kabilelerde bile cocuk bakimi toplumla ortaklasa yapilan bir isti. Antropoljide soyle bir makale okudum, bakin cok eskiler nasil cocuk yetistiriyorlarmis :
"Avcı-toplayıcı kültürlerde çocuklar sıklıkla emzirilir; neredeyse sürekli olarak kucaklanır, dokunulur veya başkalarının yanında tutulur; sıklıkla anneleri dışındaki kişiler (özellikle babalar ve büyükanneler) tarafından bakılır, abileri veya ablaları tarafından ise nadiren bakılır; huysuzluklarına ve ağlamalarına hemen cevap verilir; ve erken çocukluk döneminde karma yaş gruplarından oluşan oyun gruplarının keyfini çıkarırlar." (Hewlett & Lamb, 2005, sayfa 15)
Cunku bu kulturlerde de kadin calisan kadindi ve toplum icinde bir gorevi ve isi vardi. Hicbir zaman kenarda otursun o cocuk buyutsun millet de onune yemek getirsin diye birsey olmadi.
O nedenle calisan anneler iciniz rahat olsun, "dogru ortami" yakalamaniz onemli olan.
Ben de önümüzdeki hafta işe döneceğim, kaliteli zaman geçirecek olma düşünceniz benim de içimi rahatlatan tek sebep idi, sizden duymak iyi geldi, ağzınıza sağlık💕
Her çalışan annenin. Tercümanı olmussunuz inşallah biz de sizin kadar şanslı oluruz. Bnde çok endişeliyim ama evdede aşırı bunaldim
Harikasınız. Ben şu anda aynı şeyleri yaşıyorum. Bende 6aylik ücretsiz iznini 5 aya çektim aynen kurban bayramından dolayı arada 3sene olmasına rağmen. Çalışıp çalışmama arasında ki ikilem hiç bitmeyecek galiba
Duygularıma tercüman oldunuz,inşallah bizde bu alışma sürecini kolayca atlatiriz🙁
👏👏ne kadar dürüst bir özeleştiri olmus.ayni duygulari yasiyorum.cocugum 15 aylik ve dogmadan once ise baslayamadim ama su siralar cidden garip bir bunalim durumundayim.ise ne zaman baslamaliyim diye
...
Nilgun Hanım gerçekten çok zor bir durum... inşallah sizin de hakkınızda en hayırlısı olur.
Suanda durumlar nasil acana bu süreci nasil aştınız?
Ayni ben 😂😂 çalışmayı özledim.ve sizi cok sevdim aynı duyguları yaşıyoruz 💗💗
❤👍🧿
Ben çocuk bakmayı istiyorum ama kendi evimde Tekirdağ da oturuyorum