داستان کاش مهاجرت نمیکردم . . ! ، واقعی و ارسالی از طرف شما ، تک قسمتی ، پادکست و ولاگ فارسی
Вставка
- Опубліковано 12 вер 2024
- سلام دوستای عزیزم با یک داستان واقعی و تک قسمتی در خدمتتون هستم که واقعا ارزش شنیدن داره ، پیشنهاد میکنم حتما با من همراه باشید ❤️❤️❤️
.
داستان کاش مهاجرت نمیکردم . . ! ، واقعی و ارسالی از طرف شما ، تک قسمتی ، پادکست و ولاگ فارسی
.
دوست های خوشگلم ممنون میشم اگر از ویدیو خوشتون اومد ویدیو رو لایک کنید و نظراتتونو برام کامنت بزارید و اگر دوست دارید هر وقت ویدیو میزارم متوجه بشید رو لینک زیر بزنید 👇 و سابسکرایبم کنید ☺️ و بعد از زدن گزینه سابسکرایب زنگوله کنارشم بزنید و گزینه همه رو فعال کنید 😍 👇
/ @roozmareginarges
دوستای نازم امروز میخوام این پایین 👇 لینک ویدیو داستان فاطمه خانم و آقا ماشالا رو براتون بزارم ❤ برید تو لینک و از ویدیو دیدن کنید 🥰 ua-cam.com/video/R8Ndy1NTaRI/v-deo.html
نرگس جان خیلی زیبا و دلچسپ بود داستان فاطمه خانم و آقا ماشاالله.❤️
favorite..Vi
ف7888غقعغغف
😩😩😩🌼
مرسی نرگس جان قربانت اون دهان گرمت برم عالی بود این دختر خانم خدا رحم کرده از ایران خارج شده برود دنبال آموزش زبان و ادامه تحصیل الان ایران دیگر جای زندگی نیست
عزیزم زندگی جایی زیباست که دل آدم شاد باشه هر چند شرایط سخت ، غربت هیچ وقت برای آدم عادی نمیشه 🥺
به نظر من یه مدت دیگه صبر کن صحرا جون اولش همینطوره سخته هر جا که بری ،حالا که خاله وشوهر خاله خوبی داری ومشکلی نداری وخاله ات هم ازت حمایت میکنه ،بالاخره اونجا دوست پیدا میکنی ،کار میکنی ،درس میخونی ،اول زبان اونجا رو برو یاد بگیر وکم کم پبشرفت میکنی اگر برگردی بالاخره این دوستانت هم سر کار وزندگیشون میرن ومادر بزرگت هم بعد از صدوبیست سال ممکنه همیشه نباشن یا توان نگهداری ازت نداشته باشن ،سعی کن خودتو با شرایط وفق بدی وبه گذشته فکر نکنی مطمعنا موفق خواهی شد.بازهم بعدا میتونی برگردی وشما با این روحیات ایران هم که باشی همینه ،اول باید رو خودت کار کنی ومیتونی پیش مشاور بری تا اون بهتر شما رو راهنمایی کنه ،در صمن ممکنه الان دیگه پدر ومادر وخانواده هم حمایت مثل قبل نکنن ازت و دیگه هیچ حرفی اون موقع نمیتونی بزنی میگن خودت برگشتی ،برات همه کار کردیم.....انشالله که مشکلت بر طرف بشه و نرگس جون برامون داستان بعدت رو تعریف کنه🙏ممنون ازشما نرگس جون عزیز😘😘
سال اول و حتی سال دوم مهاجرت خیلی سخته ولی به مرور زمان درست میشه و عادت میکنید
با‌ارزوی بهترینها برای صحرا جان نازنین . به نظر من اصلا به برگشتن فکر نکن . همه دوری از وطن را دوست ندارند و هیچ جا وطن ادم نمیشه ولی باید تحمل‌کنی و جایی که هستی را‌باید بسازی و امیدوارم که زندگی بر وفق مراد تو‌پیش بره .
از شنیدن این داستان خیلی متاثر شدم 😔😔
هر کشوری که غیر قانونی بخوای بری خیلی خیلی سخت میگذره انگار که تو زندانی امیدوارم که کارای اقامتش درست بشه و شروع به تحصیل و کار کنه کم کم جا میفته و دوست پیدا میکنه
I moved out 25 years ago. For two years I was depressed because it's a new environment, new culture and new language. This happens to everyone. She should stay for 3 years and then decide whether she wants to go back or not. I recommend finding some Iranian friends. Once you learn the language you will feel better.
In all likelihood she is living in North European country where sun does not shine most of the year and people suffer from SAD (seasonal effective disorder.)
That is another parameter to depress an immigrant, however, having a supportive family or supportive friend especially someone from the same country and same language helps an immigrant to diffuse the pressure.
اصلا جای اگر نیست . برای خودت هدف بگذار و بدنبال هدفت باش. کارت که درست شد مسافرتی برو ایران👌🥰
صحرا جان شما اول باید به یک مشاوره مراجعه کنید و حال دلتون رو درست کنید مکان زندگی مهم نیست ... شما چه ایران باشید چه خارج از ایران تا مشکلات ریشه ای روحی تون حل نشه نمیتونید روی کار دیگه ای متمرکز بشید ... ارزوی بهترین ها رو دارم برات
درود بر قصه گویی خوش بیان. صحرا جون دختر گل از حال خودم برات اول بگم, با وجود سالهای طولانی ( ۴۰ و آندی) در خارج از کشور بازهم هر روز یاد خوشی های در وطن هستم. شما در سنی هستی که بعد از تکمیل زبانت خیلی راحت می تونی ادامه تحصیل بده (فکر کن از طریق پذیرش دانشجویی آمدی) مطمن باش که اینجا هم دوستانی پیدا می کنی. با دوستان در ایران هم در تماس باش ولی فکر کن چقدر زیبا و قشنگ است وقتی با یک مدرک متعبر برگردی و کاری شروع کنی که چند تا از دوستان در کنارت بعنوان دستیار و منشی باشند, فکر گذشتنه و چیزی که نمی تونی تغییرش بدهی هم نباش که همین فکرهای منفی حتی اگر چه خوب باشند چون گذشته دیگر نفی ندارد. حتما با ارادهی که داری موفق میشی, مواظب خودت باش
مهاجرت سخته و مثل تولد دوباره هست ولی به نظر من بگو بمون این دوران میگذره دنبال تحصیل باشه 🤗
صحرا جان اشتباه نکن من خودم پانزده سال پیش اومدم خارج از کشور خیلی افسرده شده بودم اوایلش ولی این کار اشتباه باید بری زبانت را بخوانی تا یک کار خوب پیدا کنی بعد هم که پاسپورت اون کشور را گرفتی هر وقط دلت خواست میتونی برگردی. ایران یک سری به خانواده بزنی من میگم بمون و به چیزهای منفی هم فکر نکن یک روزی میرسه که تو ایران نمیتونی زندگی کنی چون به. اونجا عادت کردی ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️😩❤️😩
بر گرد وطن بهترین جا برای زندگی
اون حالت اولیه مهاجرت ( اگر اگاهانه مهاجرت کرده باشیم ) در واقع تب غربت است که همه تجربه کردن و اگر تحمل کنیم کم کم در عرض یکی دو هفته شاید هم زودتر از بین میره و با دید بهتری به راهی که امدیم ادامه خواهیم داد
عزیزم منم هفت هشت ساله مهاجرت کردم. توی ایران آزادی زیادی داشتم کارمیکردم و درآمد داشتم تقریبا هر روز دوستا و فامیلامو میدیدم هرهفته یه جشنی یا مجلسی بود یه فامیل خیلی خیلی بزرگ و صمیمی داشتم. وقتی اومدم المان خیلی بران سخت بود با اینکه کل خانواده اینجا بودن هوش به فکر برگشت بودم و میخواستم خودمو دیپورت کنم اما خواهرم گفت به آینده آت پشت نکن. عمه ام ک هنوز ایران زندگی میکنه هم گفت نکن منم یکمی صبر کردم و خوب درس خوندم و خیلی زود زبانم راه افتاد دوستای زیادی پیدا کردم حتی دوستای بازنشسته که جای پدر بزرگ مادربزرگم هستن و حمایتم کردن. کار کردم و مثل سابق دستم توی جیب خودم رفت و باعث شد از فکر کردن زیادی دور‌بشم.. کار کردم خیلی روی روحیم تاثیر گذاشت. طوری هستم که با اینکه چندساله پاسپورت‌دارم حتی دلم نمیخواد لحظه ای از اینجا دور بشم چ‌برسه ب‌برگشت فکر کنم📌🔗خلاصه اینکه هیچوقت این اشتباه رو‌نکن و برنگرد چون خیلی ها رو دیدم ک برگشتن اما دست از پا درازتر‌بازهم راه قاچاق روبه جون خریدن تا بیان خارج…با هرچی که شده خودتو سرگرم کن و روی آینده بهترت تمرکز کن
صحرا جان مهاجرت خیلی سخته و اگر احساس خوبی نداری تا اخرش هم خوب نمیشی ولی به این فکر کن که اگر برگردی چکار کتی تحصیل و کار و زندگی قبلی
خودت باید فکر کتی که کدوم ترو خوشحال میکنه با شرایطی که میبینی هر روز تو ایران زندگی سختر میشه و شاید اگر برگردی باز آرزو کنی که کاش برنمیگشتی
این شرایط خیلی سخته که ما شنوندگان بخواهیم در مورد زندگی شما نظر بدیم چون اون احساسی که داری را فقط خودت میتونی حسش کنی
مهاجرت به نظر من خیلی سخته و این خس بد هیچوقت از بین نمیره ولی قياس کن و منطقی تصمیم بگیر عزیزم هنوز جوان هستی و در هر جای دنیا میتونی برای خودت زندگی خوبی بسازید موفق باشید.
به نظر من کار خوبی کردی مهاجرت کردی طاقت بیار بعد متوجه میشی که کار خوبی کردی مهاجرت برای همه همینطوره اولش سخت ودلتنگی داره ولی بعد خوب میشه عادت می کنی اصلا نگران نباش تحمل کن بعد نتیجه خوبشو می بینی
بسیار برنامه عالی با صدای دلنشین هموطن عزیرمان نرگس خانم امیدوارم همیشه سلامت باشید.
در ضمن نرگس جان اضافه کنم که من هیچ درخواستی از صحرا جان ندارم فقط آرزو دارم که ما ادمها در چرخه انسانی به یکدیگر کمک کنیم بدون چشم داشت .تنها درخواستم اینه که هر وقت حال صحرا جان بهتر شد او هم در مورد افراد گرفتار و دردمند مسئول باشه و مشعل محبت رو دست به دست بین آدمهای خوب به چرخش در بیاره .
خانم صحرا شما چند کار را انجام بده :
۱-اصلاً در زمان گذشته زندگی نکن ( افسرده خواهی شد ) ، گذشته خوب یا بد گذشت و تمام شد .
۲-اگر در ایران هم بودی حتماً در هفته چند روز را کریه میکردی ، حسرت نخور .
۳-خوشبختانه امتیاز بسیار بزرگی را داری و آنهم جوانی و تجرد است که با این دو وسیله کاملاً برنامه ریزی برای ساختن زندگی خودت را شروع کن ، زندگی که دیگران نتوانستند برای تو بسازند .
۴- در آخر هم صبوری پیشه کن تا میوه صبر و تلاش خود را ببینی اگر می‌خواهی زندگی موفق را تجربه کنی.
موفق باشی
ممنون نرگس جان ❤️
صحرا جان شما الان گذشته را دنبال نکن اگر ها و مگرها را ول کن اینی که شما الان نمیتونی خوشحال و راضی باشی برای اینکه خودت نمیخواهی و ۲ دستی چسبیدی به خاطراتت با دوستانت مطمئن باش دوستانتون هم ازدواج میکنند و آنها هم درگیر زندگی خودشون میشوند شما سعی کن زبانت رو بهتر کنی و تحصیل کنی و یک خانم تحصیلکرده و موفق بشی و از امکانات کشوری که هستید استفاده کنید پدرتون و مادرتون که مشغول زندگی خودشون هستند برادرتون هم که زمانی که شما هم ایران بودید دنبال تفریحات خودش بود شما دختر خانم بزرگی هستید و باید مبارزه کردن را یاد بگیرید زندگی پر از مشکلات کوچک و بزرگ هست و شما از حالا باید فقط به فکر آینده بهتر خودتون باشید نه دنبال گذشته ای که درونش احساس نارضایتی داشتی موفق باشی عزیزم❤️
خیای قشنگ گفتید
ممنون نرگس جان از بیان قشنگ تون
صحرا جان هم به نظر من این قدر به گذشته فکر نکن اگه ممکنه پیش روان شناس همزبان برو و کمک بگیر برای اینکه حالت خوب بشه و آینده رو برای خودت آنطور که شایسته توست بسازی عزیزم
خسته نباشین نرگس بانوی مهربان ممنون از شما از تعریف گرم وصمیمانه تون عالی بازگو کردین🌸
متشکرم عزیزم🌹🌹
صحرا جون من به عنوان کسی که مثل تو و خیلی های دیگه خارج از کشورم هستیم میگم کمی تحمل کن
درسته مهاجرت سخت هست ، مخصوصا اوائل آن .. پس طاقت بیار و محکم باش و اراده کن با این سن کم درس بخون و زبان تو تقویت کن تا اینکه برای خودت کسی بشی و بعدها پیش خودت میگی که چه کار درستی کردم که به ایران نرفتم
من هم مثل تو اول همین احساس و داشتم خدا میدونه تو کمپ پناهندگان زن تنها بودم با کلی سختی و مشکلات ، اما موندم و زندگیم و ساختم . پس ناامید نشو و به این فکر کن که خیلی‌ها مشکلات تو و بدتر از تو رو دارند و دارند زندگی میکنند و آرزوی رفتن به کشورهای اروپایی و دارند
پس این شانس از خودت نگیر و تو شانس بزرگت وجود خاله ات هست ، پس تنها نیستی و خوش بحالت
تو رو خدا بشین خوب فکر کن و درست تصمیم بگیر که برگردی عمری پشیمونی … بری ایران که چی بشه با این همه مشکلات و گرفتاری که روز به روز داره بدتر میشه .. هر جا که هستی باش و از امکاناتش استفاده کن همین که چند ماه دیگه بگذره باور کن همه چی برات عادی میشه و میچسبی به زندگی روزمره و خودت و وفق میدی … وقتی با مردم در ارتباط باشی میبینی که مشکل تو در برابر آنها خیلی کوچیک
پس لطفا لطفا بمان و مبارزه کن .. حیف هستش که از جونیت استفاده نکنی 👍😊
وااای من شش سال دورم از وطن نازنینم
اره شمایی که کامنت گذاشتی حرفتون درسته یکی دوسال اول سختیایی داره اما بعدش رو قلتک میوفتی و خوب میشه اوضاع
شبایی بوده و هست از دلتنگی خانواده و یا حتی محیط خانه و کوچه خیابان و دوستان قدیم از خواب پریدم اما به مرور زمان کم کم همین هم خیلی کم میشه چون شرایطی رو که داری برای خیلی عادی میشه
دلتنگی فقط یکم اذیت میکنه واگرنه بقیش خوبه
خیلی عالی داستان ها رو تعریف میکنین منکه خیلی عادت کردم بهتون موفق و پیروز باشید❤❤❤
دوست عزیزم، قضاوت کار هر کسی نیست، هیچکس رو مقصر ندون.پدرومادرت سعیشون روکردن اما توانایی نداشتن که با هم ادامه بدن و اگر مادرت برمی‌گشت بازهم زندگیتون پراز استرس و جنگ و بحث بود.حالا این تویی که باید زندگیت رو بسازی. الان جایی هستی که آرزوی خیلی از جوونهاس. همونجا که هستی زندگیت رو بساز و مثل خیلی ها همونجا دوست پیدا کن و زندگیت رو ادامه بده برای خودت خوشی بساز.زندگی با هیچکس مهربون نیست مگر اینکه مشکلات رو به زانو دربیاری. قوی باش عزیزم.
عزیزم اشتباه نکن بر نگردد همه این دلتنگی ها بخاطر اینه که هنوز وضعیتت درآن کشور معلوم نیست بعدش که درست شد میتونی درس بخوانی کسی مگه به فکرت بود قوژ باش فقط خودت میتونی به خودت کمک کنی وگرنه به هیچ کس نمیشه اتکا داست منم خودم بیرون از ایران هستم انشالله یک همسر خوب پیدا میکنی مثل من واز دلتنگی در میایی فقط وفقط قوی باش وفکر کن که همه انفاقا ها گذشته وتمام شده برو به سوی آینده روشن منم به نوبه خودم برات دعا میکنم نازنین اگه میدونستم کجا هستی شاید میتونیتم کمکت کنم وتجربیاتم رو در اختیارت میگذاستم
با سلام بنظرم زندگی در غربت به خصوص سالهای اول خیلی خیلی سخته بنظرم برگردی وطنت دور دوستانت شاد باشی خیلی بهتر از اینکه سالها تو غربت منتظر باشی که به اونجا عادت کنی و من که عادت نکردم با اونکه بیست و سه ساله دورم چون من و شما در حدود بیست سالگی مهاجرت کردیم واین خیلی سخته اگر بچه بودیم عادی میشد و زود عادت میکردیم به محیطشون و زندگی خیلی کوتاهه که حرومش کنیم به امید خوشبختی و آرامشت عزیزم
بسیار عالی
با سلام و احترام واقعا خیلی دردناک اختلاف بین پدر و مادر که بچه‌ها قربانی میشن
عزیزم تو هنوز جون هستی، ببین توی ایران چقد همه داغونن، چه از لحاظ مالی، چه عاطفی چه کار و غیره… همه دارن خودشو به زمین و زمان می‌کوبن یه جوری بیان بیرون، از بس زندگیها غیر قابل تحمل شده..
اگه حداقل ایران سال ۹۶ بود منم می‌گفتم برگرد، ولی به خدا اشتباه میکنی اگه الان برگردی… مخصوصا وقتی کسی هم چشم انتظارت نیست، و همه انگار که تو مزاحم زندگیشونی ، فقط می‌خواستن که از سر خودشون بازت کنن،تو جای خیلییی پیشرفتها رو توی اروپا داری ومطمئن باش سه سال آینده میگی خدارو شکر که موندم و برنگشتم ایران ، منم پنج ساله اومدم بیرون، دوسال پیش یه سفر به ایران داشتم و وقتی برگشتم آلمان ،برای همیشه قید ایرانو زدم ..
Azizam beh nazare man shoma daste kam yek sale digeh sabr kon, dar zamineyee keh mitooni khodet ro mashghool kon kam kam beh hameh chi Adat mikoni va alaghehmand mishi chon hameh dar salhaye avale mohajerat “home sick” mishan. Zood tasmime bargasht nagir. Shoma smart hasti dar Iran tahsil kardi pas mitooni dar oonja ham movafagh beshi. Vaghti eghamatet dorost besheh va ba mohit ashna beshi , ba chand nafar doosti koni beh zendegiye jadidet alaghehmand mishi va ba movafaghiyate darsi ,Kari va ejtemayee az mohajeratet khoshpod khahi shod. 👍🙏😊
سلام صحرا جون امیدوارم که این پیامها رو بخونید و به حرف اکثریت دوستان گوش کنید و همونجایی که هستید بمونید که بهترین موقعیتی هست که نصیبتون شده ، شما این زندگی رو یکبار به نوع دیگری تجربه کردید پس لطفا تجربه رو الان به روش صحیح استفاده کنید نه اینکه دوباره همون اشتباهات رو تکرار کنید لطفا ناراحت نشید ولی همون طور که گفتید برادرم داره راه پدرم رو میره شما هم راه مادرتون رو دنبال میکنید که با شرایط کنار نمیایید، لطفا بمونید و بسازید من خودم هم تو غربت هستم و میدونم که چقدر سخته اما براتون بهتره ، حداقل چندنفر براتون تصمیم نمیگیرن اینجا دیگه خودتی و زندگی که انشالله برای خودتون روشن می‌سازید به امید خوشبختی برای شما و ممنون از نرگس عزیز
به هیچ عنوان برنگرد خانوم صحرا اونجا کار پیدا میکنی و شبکه دوستانت رو پیدا میکنی طاقت بیار و قوی باش درست میشه شرایط روحیت ❤❤❤
ممنون نرگس جان ، خسته نباشید عزیزم ❤️
صحرای عزیز مهاجرت خیلی سخت حتی آدمایی که با برنامه و میل باطنی مهاجرت میکنند اوایل افسرده میشن ، چون دل کندن از وطن و خانواده و دوستان خیلی سخت
من میتونم حال شما رو درک کنم چون خودم ۷ سال که مهاجرت کردم و تازه به شرایط عادت کردم ولی همچنان دلتنگم
عزیز دلم هرگز به برگشت فکر نکن ، خودت رو با یادگیری زبان و درس خوندن سرگرم کن
با این اوضاع و شرایط کشورمان خیلی ها دوست دارن که برن از ایران ولی نمیتونن و شرایطش رو ندارن
سعی کن در زمان حال زندگی کنی و از این موقعیت که برات پیش اومده بهترین بهره رو ببری
حال خوب و آینده درخشان برات آرزومندم ❤️😘
سلامت باشید 🙏🏻
سلام تحمل کن همه ما اول که مهاجرت اومدیم سخت بود حالا این قدر عادی شد که همین غربت انگار وطنت میشه. راست هم میگی من مقصر مادرت میبینم چون اصلا یک کم هم کوتاه نیامد بخاطر بچهاش،😟
صحرا خانم دختر جوان شما در ایران هم دل خوشی خاصی نداشتی همه به یک طرف بودن وشما وبرادر تون هم یک زندگی بدون برنامه داشتین عزیزم بنظر من قضاوت های شما در باره مادرتون دورسته ایشان باید از خود کذشتگی میکرد بخاطر شماها وحق کاملا باشما ومادر بزرگتون هست واما مهاجرت خیلی هم خوب کاری کردین فقط عزیزم طاقت بیار شما با محیط ودور اطراف عادت میکنی باید مشغول درس خوندن بشی اول زبان اون کشوری که هستی بیاموزی وشروع کنی درس بخونی ویا دنبال اموزش کاری بری وکار اموزبشی ودوست پیدا کنی ودر محیط باشی همچی دورست میشه اگر برگردی حتما پشیمان میشی عزیزم باید صبر کنی مهاجرت برای هممون اولش سخت بوده بعدا عادت میکنی این بود نظر من به خدا اعتماد کن خودش کمکت میکنه موفق باشی 🌸🌺
سلام به نظر من هم یکسال بمون،
سال اول مهاجرت افسردگی طبیعی است همه مبتلا میشن
شروع کنید به ورزش و باشگاه برید شنا استخر وتوانمدیهاتون رو افزایش بدید در خصوص زبان ، سعی کنید چندتا دوست پیدا کنید و زندگیتون رو خودتون بسازید با ادامه تحصیل، کار
موفق باشید
بادرود و سپاس به نرگس خانم عزیز برای بیان زیبای داستان.👍❤ خداوند همه پدر و مادرها را هدایت بکنه. آدمها اول باید مسئولیت پذیدی را یاد بگیرند و‌چنانچه داشتن مسئولیت را درک کردند بعد به فکر ازدواج و فرزند بیافتند. صحرا جان شما خودت کاملا بر اوضاع زندگی ات واقفی و خودت بهترین کسی هستی که میتونی تجزیه و تحلیل بکنی و ببینی که چه راهی بهتر و به صلاحته. من فکر کردم کمی از تجربیات خودم و ۳۷ سال زندگی در اروپا، در رابطه با خودم را برایت بگم تا شاید روزنه ای باشه در تاریکی و یا حتی یک در باز برای تفکری جدید. صحرا جان این حالی را که شما داری بنظرم ۹۹ درصد مهاجرین تجربه کردند و اسمش درد غربته. زبان غریبه، مردمانی با روحیه و حتی قیافه های متفاوت و غریبه، مملکت غریبه ایی که از هیچ کجای آن خاطره ایی نداری و بدتر از همه دوستان خوبی را که اشاره کردی و ازشون دور شدی. من هم تقریبا در سنین شما بودم که به غرب آمدم ولی من یک‌هدف بزرگ داشتم و آنهم تحصیل و درس خواندن بود . سعی کردم زبان را سریع فرا بگیرم در ضمنی که مدارک تحصیلی را از همان روزهای ابتدا برای ارزیابی و رفتن به دانشگاه فرستادم. یادگیری زبان و برقراری ارتباط بامردم خیلی به این بی قراری ها کمک‌میکنه. عزیزم هدفی را برای خودت مشخص کن و سعی کن که به آن برسی و وقتی سرگرم هدفت شدی بسیاری از این بی قراریها و چه کنم ها از بین میرن و محو میشن. و وقتی به هدفت رسیدی احساس پیروزی نیروی زیادی بهت میده. در ضمن قرار نیست که هیچوقت دیگه دوستانت را نبینی. ولی آیا بهتر نیست که دوستانت را با دست پر و موفقیتهای زیاد ببینی. باز هم سبک و سنگین بکن و ببین که آیا در اروپا و در منزل خاله و شوهر خاله مهربان با داشتن یک هدف والا بهتره که بمونی و یا برگردی و احتمالا در خانه مادر بزرگ و بدون هدف با هزاران حرف و‌حدیث. من حال شما را خیلی خوب درگ‌میکنم چون خودم هم این غم غربت را تجربه کردم ولی درس و فراگیری چیزهای جدید خیلی به من کمک کرد. به هر صورت سعی کن که با توکل به خدا و چشمانی باز تصمیمی را در زندگیت بگیری که پایه گذار یک آینده روشن برایت باشد. مواظب خودت باش و به خودت و آینده ات فکر کن و گذشته را در همان گذشته رها کن ،چون همانطور یکه خودت هم گفتی پدر و مادرت زندگی جدید خودشان را دارند. برایت آرزوی موفقیت و سرافرازی را دارم. خیلی خیلی مواظب خودت باش و قدر خودت و اتفاقات خوب زندگیت را بدان. امیدوارم که توانسته باشم کمی از درد غربت را برایت کم کرده باشم. چون مهاجرت پایه گذاری یک زندگی جدید و شروع از صفر است و آسان نیست . من مطمئنم که خودت بهترین تصمیم را میگیری و به امید اون روزی که از موفقیتهای خودت ما را هم با خبر کنی. ❤❤
🌹🌹
@@user-ly8wm1dz5z با درود دوست عزیزم
شما برای من جواب فرستادید آیا سئوالتون از شخص من بوده؟ و یا اینکه هدفتون راهنمایی خواستن از تمام همراهانه؟
@@user-ly8wm1dz5z عزیزم بارها در داستانها سوال شما پرسیده شده میتونید کامنت ها رو بخونید گلم
@@sarazarrinkhameh1764 سلام عزیزم خوشحال میشم ازتجربیات ونظرجنابعالی هم بهرمندبشم😃🥰
@@user-ly8wm1dz5z شبتون بخیر اگر دقیقا یادم بیاد شما با فرزندانتان در خارج از کشور زندگی میکنید؟ من در کامنتی که برای دوستمان گذاشته بودم از تجربیات شخصی خودم و اینکه چگونه با هدف تحصیلی و یادگیری سریع زبان توانستم درد غربت را تحمل کنم. توصیه ام به شما اینه که شما بهتر از هر کسی به شرایط زندگی خودتون آگاه هستید. دقت کنید زمانیکه تصمیم به مهاجرت گرفتید چه هدفی را در سر داشتید؟ همانطوریکه که گفتم خود شما بهتر از هر کسی به شرایط زندگی خودتون آگاهید. البته من تجربه ایی در مورد داشتن فرزند در غرب را ندارم و در این مورد موضوع بسیار حساستره. ولی فکر میکنم فرزندان با دقت و توجه و آگاهی والدین در هر کجای دنیا هم که باشند فرزندانی موفق خواهند بود. چنانچه تصمیم به ماندن در خارج از کشور را گرفتید توصیه من به شما اینه که حتما حتما زبان آن کشور را هر جه سریعتر و کامل فرا بگیرید در ضمن سعی کنید که با قوانین و فرهنگ آن کشور هم آشنا شوید و توجه داشته باشید که ما ایرانی هستیم و زبان مادری ما خصوصا در روابط احساسی با فرزندانمان بسیار مهم است. بنا براین سعی کنید که همزمان با یادگیری فرهنگ غرب فرهنگ و زبان فارسی را هم دریابید. امیدوارم که در تصمیماتتان موفق و موید باشید.
صحرای عزیز بهترینا رو واست آرزو میکنم، از نظر من خیلی ها رسیدن به این موقعیت تو آرزوی اوناست سختی داره درسته اما تو چاره رو پیدا کن و بگذر از سختی هاش، بمون همونجا و بهترین زندگی رو بساز واسه خودت ❤❤❤
سلام نرگس جون. مرسى مثل هميش عالى بود خسته نباشيد موفق باشى گلم. ❤️❤️❤️😘
سلامت باشید‌عزیزم
سلام عزیزم نه اصلا فکربرگشت ونداشته باش فقط به فکرآیندت باش یک شغلی یک کاری واسه خودت دست وپا کن همیشه اولش سخته بعدباتوکل به خدا همه چی درست میشه عزیزم انشالله یک همسرخیلی عالی پیدامیشه واست که آینده ای بااون آقا بسازی بهترین کاری که پدرومادرت درحق خودشون وبچه هاشون نکردن شماانجام بدی امیدوارم وخیلی مطمئتم که نسلی بسیارریشه دار وبااصالتی بسازی شمافقط این اهداف زیبارو داشته باش وبه فکرکاروآیندت باش شماالان بهترین موقعیت روداری که خیلی هاآرزوشو دارن پس قدرشو بدون وباتوکل به خدابه چسب به زندگیت که دنیا دوروزتاچشم به هم بزنی وبه خودت بیای میبینی که چقدروقت وزمان ازدست دادی سنت رفته بالا آرزوی بهترین زندگی که پرازآرامش وسلامتی ولطف خدا روبرات دارم عزیزم خداپشت وپناهت
سپاس از کار های زیباتون.❤️
🌹
Good story. Thanks for sharing.
هفتاد درصد مادرتون مقصرن سی درصد پدرتان در کل صبر و طاقت خوبه شمام عجولانه تصمیم نگیرید بمرور عادت میکنید عزیز موفق باشید ❤️🌺🥰 تشکر نرگس جان خسته نباشید👏👏🙏👍
صحرا جان اشتباه نکن از فرصتهات استفاده کن با گریه و غصه خوردن چیزی درست نمیشه. به زندگی خوش بین باش برای خودت سرگرمی درست کن . زبانت رو بخون و دوست‌های جدید پیدا کن. حتما برو باشگاه و استخر . با ورزش کردن خیلی شاد میشی. این روزها هم میگذره بعد میگی ای کاش غصه نمیخوردم و برای زندگی بهتر تلاش میکردم. مطمئن باش کارات درست میشه و بعد از یه مدتی هم میری ایران و دوستات و خانوادت رو میبینی. اصلا حسرت هیچی رو نخور. اصلا ای کاش نگو. چون دیگه اتفاقیه که افتاده. رودخانه جریان داره زندگی هم مثل رودخانست و جریان داره. به فکر سلامتیت باش عزیزم. برات بهترینهارو آرزومندم. ❤❤❤❤❤❤
Salam Narges jane aziz va mehrban 😍🥰❤️
سلام به روی ماهتون🌹🌹🌹🌹
صحرای عزیز درسته که سخته
همه شرایط رو میدونم ، ولی برای رفتن عجله نکن چون هر وقت بخوای بری میتونی بری ، اگه بتونی سر خودتو گرم کنی و لااقل اقامتت رو بگیری و بری خیلی خوبه و خودش یه امتیازه که اگه رفتی یه راه چاره داشته باشی .
داستان غم انگیز و عبرت انگیزی بود چون من هم دو تا بچه دارم و کم و بیش در اختلاف با همسرم هستم و بد روزگار مهاجرت هم کردیم و غربت هم مزید بر علت هست که بحث هامون بیشتر و بیشتر بشه و من هم گاها به برگشت فکر میکنم ولی همه جا آسمون همین رنگ هست و به نظرم ماها بر اثر شرایط زندگی و مشکلاتی که داشتیم افسرده هستیم و فکرمون یکی نیست و خیال میکنیم با تغییر مکان زندگی حتما حالمون هم خوب میشه ولی اصلا اینطور نیست ما باید دنبال درمان روحی و درونی خودمون باشیم و تو جایی که هستیم محکم تر و موفق تر بشیم . برگشت به جای قبلی که حالمون خوب نبوده اصلا راه حل درستی نیست و سرگردان تر قبل خواهیم شد .
صحرا جان الان وقت این نیست که دنبال مقصر بگردی!! یکی دو سال اول مهاجرت به شدت سخته، حتما بمون و تحمل کن!! سرت رو با کارهای مفید آنقدر گرم کن که یاد خاطرات خوب و بد ایران میافتی… با توجه به حال روحی شما و البته نوع زندگی و شرایطی که توش بودی، شما هر جا که بری خوشحال نخواهی بود… سعی کن نگاهت رو به زندگی تغییر بدی تا همه چیز تغییر کنه…. من بیست و شش ساله که از ایران خارج شدم و هیچوقت سختی های سالهای اول زندگیم رو در خارج فراموش نمیکنم…. مطمئن باش که به مرور زمان حالت خوب میشه👌🏼🙏🏻
عزیزم کاملا درکت میکنم چون خودم هم در خارج زندگی میکنم و بعد از دوازده سال زندگی هنوز نتونستم این احساس دلتنگی رو بر طرف کنم بخصوص در سالهای اول و دوم حتی سوم طالف فرساست ولی کم کم بهتر مشه و برای اینده تو و بچه هایی که خواهی داشته خیلی خیلی بهتر . امیدوارم هر انچه برات خوب اتفاق بیافته🙏
عالی بود ممنون 🥰🥰🙏🙏
نرگس خانوم سلام ممنون از زحمت‌هاتون وقتی که میزارین من با وجود فرسنگها که ازتون دورم اما ت دوستوندارم ووقتیکه از کار زیاد وسخت امریکا بر میگردم با شنیدن صدای قشنگ شما آرامش میگیرم سلامتو برقرار باشین 💕🥰
درود ب نرگس عزیز و دوستان حاضر❤️
🙏🏻❤️❤️❤️
صحرا جان زندگی با مرد رفیق باز خیلی خیلی سخته و مادر شما چندین سال این شرایط رو تحمل کرده وحالا هم که پدر شما اصلاح شده دلیلش اینه که یکبار زندگیشو از دست داده و اینبار حواسش بیشتر به زندگیش هست وشما دختر خوب الان بهترین شرایط رو داری سعی کن از این وضع به نفع ایندت استفاده کنی مدتی بگذره دوست‌های جدید پیدا میکنی وزندگیت قشنگ و هدفمند میشه♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️😍♥️♥️♥️
نرگس عزيزم خسته نباشى💐❤صحرا جان ،ولى به نظر من يكسال براى اينكه تصميم بگيرى برگردى زوده ،زمان ميبره تا عادت كنى شايد چند سال ،به نظر من زبان ياد بگير وقتى زيان اون كشور رو ياد بگيرى بيشتر ميتونى با اطرافت ارتباط برقرار كنى و از بىحوصلگى و كسلى در ميايى تازه سرگرم هم ميشى يعنى سرت رو مشغول كن،اكثر كسايى كه تازه مهاجرت ميكنن به اين درد دچار ميشن ولى مرور زمان درستش ميكنه،من خودم از شما چند سال كوچيكتر بودم اومدم و سالهاي اول همين بودم ولى وقتى زبان ياد گرفتم و درس خوندم و تونستم با مردم اينجا ارتباط برقرار كنم حالم خيلى بهتر شد ،الانم بيست و دوسال اينجام و واقعا اينجا رو دوست دارم😊ارزوى موفقيت برات دارم و اميدوارم از تجربيات ديگران استفاده كنى و تصميم درستى بگيرى🙂
دختر عزیزم تصمیم اصلی با خود شما هست ولی من هم مهاجرت کردم از توی یک خانواده و فامیل خیلی شلوغ به اینجا آمدم و تا یکی دوسال اول همین حال شما رو داشتم حتی آنقدر گریه میکردم که‌چشمهام ناراحتی پیدا کرد با وجودی که خانوادهٔ بسیار گرم و صمیمی داشتم ولی دوری از دوستانم غیر قابل تحمل بود بعد از مدتی که خوب فکر کرد متوجه شدم که دوستانم یکی یکی ازدواج کردند و هر کدام دنبال خوشی‌ها و گرفتاریهای خودشون بودند بنابراین سعی کردم که بدنبال زندگی خودم باشم و درسم را خواندم که تجربهٔ بسیار خوبی بود و خیلی مرا مشغول‌کرد بعد هم بیزینس خودم رو راه انداختم و ازدواج کردم و شکر خدا زندگی خوبی دارم شما هم باید راه خودتون و علایق خودتون رو پیدا من هنوز با دوستانم در ارتباط هستم و هر از چند سالی میرم و اقوام و فامیل را میبینم که خیلی خوبه چون بقیه هم کار و زندگی دارند و همین مقدار دیدار و خوش گذرانی تا مدتها به هر دو طرف انرژی میده و حالا بصورتی شده که زیاد نمیتونم از خانه دور باشم وقتی میرم ایران دلتنگ خانه و کار و زندگی و…… میشم
هنوز داستان و گوش ندادم.ولی کاش مهاجرت نکرده بودم
صحرا جان میدونم سخته ولی تحمل کن یکی دوسال اول مهاجرت برای همه سخته من یکسال اول افسردگی گرفته بود بخاطر اینکه از خانواده ام دور بودم ولی خداروشکر دوسال بعد عادت کردم و العان خیلی خوشحالم که تحمل کردم و همینجا موندم انشالله خودت هم در آینده متوجه میشی که بهترین تصمیم رو گرفتی و موندی چون برای آینده هامون خیلی بهتره 🙏🏻💞
Salam narges jan Sahara Jan , Man 13 sale mohajert Kardam Kamelen dark mikonam , ta chand sale aval khili sakhta, nemidonam kodam keshvar hati, ba tavajo be sharayet Zendegit Aslan fekre bargasht nakon, khodaro shokr khale Jan ro dari, Man hichkaso nadashtam , sene kami dari mitoni , khodet ro sargam kon be zaban khondan va ye herfe ro yad begir, va zendegito besaz ♥️🥰, hatman movafagh mishi azizam, Mersi narges jan 🙏♥️
صحرا جان من وقتی ۱۰ سالم بود با مامانم مهاجرت کردیم و با این که بابام و بعضی از فامیلا‌مون اینجا بودن ۲ سال اول خیلی سخت بود. شب و روز کار منو مامانم گریه کردن بود و هر دو افسرده شدیم، ولی کم کم خدا را شکر همه چیز خوب شد. عزیزم هیچ وقت امیدت
رو از دست نده و یه مدت دیگه صبر کن. اول برو پیش روانشناس یا مشاوره و زبان و خیلی زود شروع کن! عزیزم تا الان که من ۲۵ سالم هست به همه چیز عادت کردم بعضی وقتا کم میارم. عزیزم اگه لندن زندگی میکنی و میخواستی با یکی حرف بزنی حتما بهم بگو.
سلام ببخشيد منه اولي كه آمدم خارج كشور خيلي سخت بود برام ولي الآن كه انجا هستم روزي چند مرتبه خدارا شكر ميكنم زمان ميخواد
Sahra don't force yourself. Follow your heart before you create a life on a bad foundation. Your parents created a mess because they did not follow their hearts. Meditate and with a clear mind decide what to do. Don't let your parents push you around. They are responsible for you, your dad is rich use his money and the freedom you have (many people do not have these) and progress in something you love in a place you love. Don't worry about why the past happened that way, focus on your own future.
دور شدن از خونه مثل سربازی رفتن بعضی از پسرهاست که تا الان از خونه جدا نشدند و خیلی براشون سخته، باید همیشه سعی کنی خودت را با محیط جدید وفق بدی، البته بازم میگم سخته ولی با داشتن یه دوست خوب و پایه تحمل هرسختی آسون میشه
سلام دوست عزیز با تشکر از نرگس جان پیشنهاد میکنم حتما از یک روانشناس حرفه ای کمک بگیرید تا خود گمشده ات را پیدا کنی با توجه به اینکه من خارج از کشور هستم مشگل شما مکان نیست شما با کوله بار سنگینی سفر کردی که باید رهایش کنی تا از زندان خودساخته رها شوی برات بهترینها رو آرزو میکنم
با سلام خدمت نرگس عزیز و ممنون ازتون ،سلام به صحرا جان قسمت های آخر داستان بعد از مهاجرتش شبیهه زندگی خودم شد که عاشق کشورم بودم و هستم و دوستانم و خانوادم و حالا ۳سال و نیم هست که مهاجرت کردم اشک هر روز و درد و دوری رو دارم و دلم هر روز بیشتر تنگ میشه ،این کار و کندن از بقیه دوست و خانواده از نظر من کار هر کسی نیست مگر اینکه شرایط اجبار باشه یا با خانواده سفر کنه و بیاد و یا یه مسئله ای که حتم داشته باشه و خارج بشه من به میل خودم و ازدواج کردم اما هنوز که هنوزه دلم پیش کار و بار و دوست و خانوادست و این یعنی اشتباه زندگی کردن و تصمیم اشتباه گرفتن ….و حالا مسئول هستم و شما یکبار زندگی میکنی پس اگر دست خودته و امیدی به اونجا داری یعنی ایران ،پس اونجوری که اشک نمیریزی زندگی کن 🍀💫🙏
سلام گلم 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
سلام صحرای عزیز. من الان داستانت گوش دادم ..اول برو پیش یه روانشناس....احتمالا کمی افسرده شده باشی ...اصلا فکر ناراحتی های گذشته نکن خدارو شکر کن که حداقل پدرت از لحاظ مالی پشتوانته...خیلی ها الان آرزوشونه جای تو باشن...درست ادامه بده وبراخودت شغلی دست پا کن که انگیزه داشته باشی...کمی صبر کن جادوی زمان همه چی درست میکنه...
سلام نرگس خانم جان چقدر خوشحالم که خدا را شکر شما
بهبود پیدا گردید واقعأ حدا را
صد هزار بار شکر ...این داستان
کاش مهاجرت نمیکردم قلب من برای این دوتا خواهر و برادر و هم شوهر اون خانم آتش گرفته
بود چون مش نه ص بود اگر خانمش این همه ناسازگاری نمیکرد همسرشون هم بواش یواش با دوست و رفیق بیرون رفتن را کنار میگذاشت...ولی مادر بچه ها مخصوصأ کاری میکرد که صدای همسرش را
دیشتر در بیاورد ...از قول من
مامانتو و پدتون را خاله جان و همسرشونرا نگین جان
ساناز خانم پنهان حسین آقا خانم برادرتون و همسرشون را همگی را سلام من را برسانید...انشاالله
خوب و خوش و شاد باشید
سعی کن از مشاور کمک بگیری یک راه جدیده سعی کن به زندگی و اینده فکر کن و دوستانی پیدا کن و تلاش کن با گروهای فعال که رایگان کمک‌میکنند ملحق شو و خودتو مشغول کن‌و به اینده امیدوار باش
ما هم وقتی مهاجرت کردیم احساس تو رو داشتیم اما با صبوری تو نستیم به زندگی بر کردیم
معاشرت کردن و وارد جامعه شدن خیلی کمکت می کنه
کذشته رو بذار کنار و راه خودتو به جلو باز کن
صحرا جونم عزیزم خیلی متاسفم برای شرایط سختی که داشتی ولی به نظرم مادرت هم در اون موقع فکر میکردن که بهترین تصمیم رو گرفتن و اینکه قطعا حال تو رو میفهمم عزیزم چون من هم تقریبا شرایط مشابه تو رو داشتم و میفهمم که چه حسی داری عزیزم ولی لطفا صبر کن حالا که رفتی و زبان رو ادامه بده و تو هم یه زندگی جدید رو شروع کن چون اگر برگردی قطعا اینجا هم اوضاع خوبی نیست و شرایط قبلی هستند و مشکلات جدید هم اضافه خواهد شد به لحاظ شرایط سخت کشور،پیشنهاد من اینه که صبر کن و راهی که رفتی رو دوباره با دید مثبت شروع کن و تلاش کن برای روزهای بهتر و اگر که بعد از مدتی باز هم دیدی که همچنان حال دلت خوب نیست و نمیتونی با یه کشور دیگه خوشحال باشی اون موقع برگرد تو دختر قوی هستی ولی اول باید ذهنت رو اروم کنی چون اینجوری هر جا بری بازم حالت خوب نیست ❤️❤️❤️❤️
سلام نرگس جون خسته نباشی با بیان شیرینت.🌺
بنظر من بچه ثمره ی عشق یه زندگی هست نه اینکه زن وشوهر اختلاف داشته باشن بچه رو سپر خود بدونن.
بچه هیچ تقصیری نداره.ادم تو زندگی به خاطر بچه باید گذشت داشته باشه.من به صحرا جون حق میدم الان بهترین دوران زندگیش هست باید لذت ببره.غربت سخته ولی بازم دیر نشده هیچ جا وطن ادم نمیشه.
صحرا جون به اینده ات فکر کن ببین کجا برات ارامش داره ومیتونی پیشرفت کنی همونجارو انتخاب کن. برات ارزوی خوشبختی میکنم گلم. ❤
سلامت باشید‌گلم🌹
اگه مشکل جدی افسردگی نداری که دوست و رفیق همونجام زیاد پیدا میشه .
فقط دوسه سال بعد میتونی قضاوت کنی که اونجا بهتره یا برگردی.
برگردی همون دوستهات هم سرزنش و مسخره ت میکنن که همچون جا و موقعیتی رو ول کردی برگشتی سر نقطه اول.
یک سال اقامت در خارج برای تصمیم گیری کافی نیست ،حداقل یکسال صبر کن و زبان یاد بگیر
بچه ایی که توی این خانواده ها بزرگ میشه مجبور میشه خیلی جاها برای خودش پدر یا مادر باشه.... البته توقعی هم نمیره از یه بچه ی کوچیک با تجربه ی کم و دوران بچگی
دیدش هم نسبت به ازدواج خودش و زن و مرد کاملا منفی میشه
اشتباه میکنی که می‌خواهی برگردی خیلیا دوست دارن جای شما باشن اونجا میتونین زندگی خوبی برای خودتون بسازید دوستا بعد چند سال میرن سرزندگیشون باز تنها میمونید
چقد خوب میتونم درک کنم این دخترو بابت زندگی ک گذرونده...بنظر من ایشون صبر کنن کمی اگر عادت نکردن و دلشون راضی نشد برگردن ایران..چون همه اوایل مهاجرت همین احساس رو دارن
خواهرم با تمام وجود درکت میکنم
میدونم روزای سختی رو میگذرونی
آدم همه چیزایی که بهش تعلق خاطر داره رو بذاره بیاد به یه محیط کاملا جدید بین آدمایی که شبیهت نیستن نمیفهمنت و نمیفهمیشون،خیلی سخته!
منم اون موقع که اومدیم تا مرز افسردگی پیش رفتم هر روز خدا کارم گریه بود دفتر خاطراتم از اشک همیشه خیس بود
الانم رد اشکام هست خاطراتمم گاهی میخونم ولی میخوام بگم
میگذره! بدون فقط تو نیستی که این حال بد تجربه میکنی خیلی های دیگه هم این درد کشیدن فقط باید صبر کنی تحمل کنی گذر زمان باعث میشه با قضیه کنار بیای خودتو تو همین محیط جدید پیدا کنی و هدفی برای خودت در نظر بگیری و بعد دیگه عادت میکنی غرق درس و کارت میشی و بعد چند سال به خودت میای میبینی شدی عضوی از همین جامعه که مثلا اگه جایی بری دلت پر میکشه برا همین شهری که الان شاید ازش متنفر باشی.
من فکر میکنم اگه الان اینجوری برگردی ایران بعدا حتما پشیمون میشی و شاید خودت سرزنش کنی که نتونستی دووم بیاری کاش قوی تر بودی و....
به خودت ثابت کن که از پس هر سختی برمیای، کم نیار تلاش کن درست بخون مدرکتو بگیر بعد اگه خواستی برگردی اون موقع سربلند و با افتخار برگرد
نه الان مثل یه آدم ضعیف و شکست خورده
برات آرامش و حس خوب آرزو میکنم...
ممنون از توضییحاتون 🙏خیلی داستان غمگینی بود طفلک بچها!!!!ولی شاید بعضی اوقات جدایی بهتره تا هرروز دعوا وسرزنش!!!!زهرا خانم عزیزم سخته غربت ولی دوام بیارید کلاس برید و زبان آنجا را یاد بگیریدپیادروی وسعی کنید با مردم آنجا آشنا بشید با فرهنگشان !!!!!کجا هستید؟؟هنوز جوان هستید ومیتونید ادرستونو ادامه بدید وزندگی راحتی برای خودتون درست کنید!!این عقیده منه
صحرا جان اشتباه نکن فدات شم ❤️ مهاجرت همینه ما همیشه برای بدست آوردن ی چیز یکسری چیزهایی رو از دست باید بدیم قانون زندگیه فدات
حقیقتا همینه مهاجرت اولش دچار افسردگی میشی ولی کم کم مشغول کار و درس بشی همه چی اوکی میشه
من یازده سال خارج از ایران هستم اگه دوست داشتین عزیزم با نرگس جان هماهنگ کن در تلگرام میتونم بهت کمک کنم
ولی عزیزم درک میکنم فرهنگ ما با دیگران متفاوت هست اما سعی کن آلان ک موقعیت داری بخودت و آینده ت بیشتر اندیشه کنی من در خدمتم عزبز اگه دوست داشتی
هرجا هستین در صلح و صفا و آرامش باشین خانم مهربون 🤲👌🌹
@@sogi_sogoli.1369 فدای شما ، همچنین عزیز دل ...کاش که بتوانیم بهم کمک کنیم عمر کم است و زندگی کوتاه
@@alendanik5409 👌👌🙏🌹🌷
ماشالا بدون تپق🥰
va makhsosan dar oropa ravanshenas ha kheyli komak mikonan. ma ham hatman az hich goneh komaki darigh nadarim
سلام صحرای نازنین امیدوارم که تصمیم درستی بگیری ولی برنگردی بهتره روی زبانت کار کن بعد شاغل شو اما برای همیشه برنگرد چون پشیمون میشی فقط برای تفریح و دید وبازدید بری و برگردی این حرف منو سه ۴ سال بعد از مهاجرت درک خواهی کرد لطفا اگر امکانش هست همونجا بمون وادامه بده ی دنیای جدیدی درانتظارته
هیچ فک کردی بعد اینگه برگشتی ب ایران بعدش میخوای چیکار کنی آیا دوستات همیشه هستن .آیا خونه و مادربزرگ همیشه هست.اونجا هم که برگردی دوباره همین حس ها رو تجربه میکنی شما باید دردن خودت رو تغییر بدی. همیشه در روی یک پاشنه نمیچرخه مطمئن باش اگه از این احساسات منفی بیای بیرون و روحیه تو حفظ کنی بهترینها نصیبت میشه
ممنون نرگس خانم مهربان ❤
غربت سخته واقعاً ولی نباید عجله کنی ،از مزایای اونجا استفاده کن و تحصیل کن یا دوره هایی رو ببین ،هر وقت خواستی برگردی با دست پر برگردی،مواظب خودت باش امثال تو کم نیستند ،حتماً حتماً وقتت رو مفید بگذرون
اول مهاجرت برا همه سخته تحمل کن اگه برگردی پشیمونی بسیار شدیدی خواهی داشت این نصیحت رو از من بشنو
ممنون نرگس عزیرم از تمام زحماتت صحرا جون عزیزم به نظر من باز هم صبر کن باز شما تنها نیستی وخاله عزیزت پیش شماست حمایت میکنه شما رو ولی من ۱۶سال پیش ازدواج کردم واومدم المان اینقدر تنها بودم که روزهای اول انگار داشتم خفه میشدم ولی تحمل کردم چون خودم خواستم شما باید تمام خاطراتی که در ایران با دوستان داسته رو از ذهنت پاک کنی و برای خودت یک زندگی نو رو شروع کنی ایشالا عزیزم روز به روز حال دلت خوب بشه وبهترینها رو پیش رو داشته باشی لایک ۱۰۷🙏🙏💐💐💐
🌹🙏🏻
کنی که زبان بیشتر یاد بگیره اونجا دوست پیدا میکنه کمتر دلش تنگ میشه
دخترم صحرا جان سلام 🌹
به نظرمن در وهله اول بخدا و اهل بيت تكيه و بسيار اعتماد كن سعى كن برنامه اقامتت رو درجايي كه هستين تثبيت كنين و مطمئن باشيد وقتى مشغول كار وتعيين يك رشته تحصيلي در دانشكاه باشيد اوقات كمترى روبه براى فكر كردن به كذشته بيدا ميكنيد.... (البته هستن كساني كه كذشته ايي مثل شما داشتن ولى با توكل بخدا و تلاش زندكيشون رو به سمت موفقيت سوق دادن) اكر ميتونين براى نزديك شدن بخدا و توسل به اقا امام زمان عجل الله درنك و كوتاهى نكنيد. و مطمئن باشيد تلاش و ايمان در كنار هم معجزه ميكنن خوشبخت ، موفق و سعادتمند باشيد عزيزدلم🤍
عزیزم منم دو ساله آلمانم و برای منم خیلی سخت بود اما میدونم که وطنم دیگه مثل قبل نیست حتی دوستان و آشنایان همه درگیر زندگی سختشون هستن . وابستگی تو از بین ببر لطفا بمون و زندکی جدیدی با تلاشت بساز حتی شاید بتونی چند سال دیگه سری به وطن بزنی
برچسب به زندگی حالت وسعی کن که لذت و شادی رو برای خودت بیافرین گذشته در گذشته
طبق معمول دختر طرفِ پدرشِ ! 😐 اگر از اول پدر متوجه بود که درسته آدم به دوست در تمام دوران زندگیش احتیاج داره اما وقتی ازدواج میکنه الویت با همسر و فرزندان هست مادر خانواده هم توی دردسر نمی افتاد ! اگر قضیه بر عکس بود پدر چطور رفتار میکرد ؟! مثلا مادر از صبح زود کارهای خانه را میکرد ، غذا رو هم آماده میکرد بعد با دوست هاش میرفت مهمانی های دوره ای و مسافرت و ... پدر این شرایطِ همسرش رو تحمل میکرد ؟؟!!! ((( نههههههههههههههههههه ))) !!!!! حتی بعد از ابراز پشیمانی پدر هم از کجا معلوم بعد از چند ماه دوباره اوضاع مثل سابق نمیشد ؟! مادر انتخاب سختی داشته ....
حالا که گذشته ، بیشتر کسانی که به خارج از کشور میرن چند ماه یا حتی چند سال اول دچار بحران های روحی و روانی متعدد میشن به خصوص اگر وضعیت اقامت نامشخصی داشته باشن و اگر آدم های ضعیفی باشند خدا میدونه چه بلاها که سرشون نمیاد ولی برای خیلی ها که زود سرگرم زبان و درس و کار میشن این شرایط میگذره و ثمره ی شیرینش رو میچشن . این سوال که آیا مهاجرت من کار درستی بود یا نه بسته به هر آدمی متفاوتِ و جواب قطعی به مرور زمان و در دست خود اون فردِ . کسی که استعداد زبان خواندن نداره ، به کشوری رفته که امکان رشد خاصی برای خارجی جماعت نداره ، امکان ازدواج براش فراهم نیست و وابستگیِ شدید به خانواده و کشورش داره خب بهترِ ایران بمونه . و کسی که زرنگِ و سریع زبان رو یاد میگیره و کار پیدا میکنه و هر روز مشغول گریه و ناله برای فک و فامیلش نیست و از لحظه به لحظه ی حضورش در اون کشور در راستای رشد فردی و تحصیلی و شغلیش استفاده میکنه خب پس بهترِ به راهش ادامه بده و به این افسردگی های موقتی اهمیتی نده .
به نظر من صحرا جان به خاطر مشکل زبان شما نتونستی در جامعه جدید خودت رو وفق بدی و دوست پیدا کنی باید اول زبان اون کشور رو خوب یاد بگیری و گروه دوستی بسازی اونجا
باید زیر نظر مشاور هم باشی چون افسرده شدی
صحرا خانم اول هر مهاجرتی سخت است ، من ۳۳ سال پیش که مهاجرت کردم دقیقا حال سما را داشتم دلم برای دوستان خانواده دور همی ها آنقدر تنگ شده بود که بر گشتم ، ولی تو همون هفته اول که سختی های زندگی در ایران را دیدم و دوستانی که سرشان به رندگی خودشان بود و فامیل بودند ولی مشکلات من که بر گشته بودم و خونه و زندگی ام را نداشتم وحشتناک بود و کسی نمی آمد کمکت تا خونه بگیری و با دو تا دختر و یک شوهر بی خیال . همان شد که دوباره سال بعد برگشتم و وقتی موفقیعت دخترها و رفاه امروزم را می بینم می فهمم هیچ راحتی بدون سختی بدست نمی اید هر کس گفته دروغ می گوید . مخصوصا شما که بک مادر خود خواه بی درایت و یک پدر نارسسیست بی فکر دارید حداقل از پولش استفاده کن بمان ایران خبری جز بدبختی نیست که بر گردی . لگد به خوشبختی ات نزن .
ب نطر من این دلتنگی ها برای یک پختر جوان اونم بعد یک سال طبیعیه چون یک سال زمان زیادی نیست کاش الان که امکانش پیش اومده که ب کشور دیگه مهاجرت کنی صبر میکردی و میدیدی چگونه میشه از امکانات اون کشور در راه پیشرفت خودت استفاده کنی وبا چشم باز آیندت را بسازی و بعد چند سال اگر بازهم حالت همینجور بود برگردی
سلام نرگس خانم گل من میتونم راهنمایی کنم ایشون رو اکر دوست داشته باشه تلفنی باهاش صحبت کنم. من وقتی از ایران رفتم دختر جوانی بودم حدود ۲۶ ساله بودم مجبور شدم بدم من خیلی حالشو رو درک میکنم. منم سختیهای زیادی کشیدم در کل مهاجرت خیلی سخت .
عزیزم شما مجرد هستید. جوان هستید. وضعیت مالی خوبی دارید.نقاط مثبت شما هست.
اول مشاوره که روحیتون رودرست کنید. چه ایران چه هرجای دیگه حال دل آدم خوب باشه خوشه.
وبعد اینکه میتونی برگردی ایران خونه مجردی بگیری و سرکاربری. خارج از کشور نمون.
وهدفت این باشه موسسه خیریه بزنی با یکسری ازدوستانت. که به بچه های یتیم و طلاق گرفته کمک کنی که التیامی باشه واسه زخمات
Azizam ta dir nachode bargard behtare ke iran bachi va khochhal ta kharej az iran ba afsordegi va gerye
حتما حتما اول پیش روانشناس ایرانی بره اونجا بعدشم شروع کنه برای اقامت و کار سرش گرم شه اوایل مهاجرت عادیه این مسائل بعد چند سال که جاگیر شه عادت میکنه
فاميل اعصاب خورد كن هستند خواهر برادر من خيلى از اين ها ناراحت هستم فقط زخم زبان
مى زنند من رفتم راحت شدم خيلى هم خوب
داستان غم‌انگیزی بود
عزیزان تا از زندگی مشترک مطمعن نشدید بچه دار نشید لطفا
اما صحرا خانم غربت سخته اما تحمل کن در حال حاضر ایران جای خوبی برای زندگی نیست پس تحمل کن و بمون
سلام نرگس جون تشکر که اینقدر خوب توضیح میدی. و سلام به سحر جون من میخوام از تجربه مهاجرت خودم یکم برات بگم. من اهل افغانستان هستم و العان در اتریش زندگی میکنم وقتی که ۷ سال پیش آمدم اینجا ۲ سال من خیلی افسرده شده بودم خیلی همسرم و دوستانم به من کمک میکردن ولی بی فایده بود. یک روز که حالم خیلی رد بود به خودم گفتم اگه بجای این دوسال غصه خوردن و به همه چیز منفی فکر کردن زبان میخواندم و خودم رو به ایجا ادت میدادم العان زندگیم مثل خیلی ها که اینجا هستم زندگیم خیلی بهتر از العان می رود. با خودت فکر کن اگه برگردی چی میخواد عوض بشه. انشاالله با پاسپورت بور
فدای شما بشم🌺🌺