Έφτασα 37 χρονών, αλλά χτες το βράδυ είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου τα φτηνά τσιγάρα με τον τρόπο που τους έπρεπε. Σε θερινό σινεμά στην Αθήνα, με παρέα το κορίτσι που μου μαθαίνει καινούρια τραγούδια και που μετά την προβολή με περπατησε μεχρι το φλαουερ για πίτσα και μετά στο επικ για παγωτό. Μετά περπατησαμε πίσω, μου είπε ότι πέρασε πολύ όμορφα κ χωριστηκαμε χωρίς φιλί. Πολύ ταιριαστό. Αύριο θα πάμε σε συναυλία. Θα φιληθουμε στο ανκορ. Είναι 2030. Μπαίνεις να δεις την ταινία. Ξαναβλεπεις αυτό το σχόλιο και συγκινεισαι από χαρά ή απογοήτευση. Αυτά τα βράδια δε θα μπορεί να σου τα πάρει κανείς.
Ένα έπος για τον καλοκαιρινό έρωτα που δεν εκτιμήθηκε στην εποχή του αλλά έλαμψε τώρα, σε μια Αθήνα που δεν θα ξαναγίνει ποτε όπως τότε...ποτέ! Νοσταλγία....
Βασικά δεν έχει να κάνει με καλοκαιρινό έρωτα, αλλά με το ρομαντισμό και την ποίηση εν γένει... Ο Χαραλαμπίδης τα λέει σε συνέντευξη. Φλερτάρει με την τύπισσα αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι δεν του αρέσει κι έτσι τελειώνει ο περίπατος...Το φιλί στο τέλος είναι ένα όνειρο! Κουφό;;; χεχε
Πιστεύω ο κάθε καλλιτέχνης έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του όταν δημιουργεί κάτι...Όντως ο καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τις επιθυμίες του, τις εμπειρίες του, τους πόθους του κ.τ.λ. Πάντως ο Χατζηδάκις έλεγε πως ο κόσμος συνήθως δεν καταλαβαίνει τί θέλουν να πουν τα μεγάλα έργα τέχνης και τα παρερμηνεύει...😇
την περιοδο εκεινη και συγκεκριμενα τον αυγουστο του 99, ειχα την καλυτερη και ομορφοτερη βραδια της ζωης μου. ολη νυχτα με την κοπελα που ημουν τοτε την περασαμε γυρνοντας την αθηνα , παρεα οι δυο μας με συζητηση και βολτες περπατωντας. μεχρι το ξημερωμα. Συπτωματικα εκεινη την περιοδο γυριστηκε και αυτη η ωραια ταινια. αυτη η ταινια μου θυμιζει εκεινο τον ερωτα,. .Σε ευχαριστω φιλε μου που μου τη θυμησες.
Τον Αύγουστο του 99 ήταν και για μενα η καλύτερη στιγμή στην ζωή μου περνώντας το βράδυ με την κοπέλα μου κοιτώντας τα αστέρια.. Τώρα συνηδητοποιησα ποσες ιστορίες γλυκιές ή άσχημες συμβαίνουν ταυτόχρονα στον κόσμο που δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ...
Το 1999 ήταν για μένα μια γλυκόπικρη χρονια. Ήμουν το τρίτο πρόσωπο. Τις καθημερινές πέταγα ψηλά ήμουν μαζί της. Τις αργίες και τα ΣΚ ήταν με εκείνον. Μια απέραντη μοναξιά απέραντη θλίψη απομόνωση και πολλά αναπάντητα γιατί. Τελικά εκείνη έδωσε τη λύση. Αποφάσισε και παντρεύτηκε τον άλλον. Ήταν όσο περίεργο και να φανεί η πιο λυτρωτική στιγμή της ζωής μου. Ένιωσα σαν να αποφυλακίζομαι με το χαρτί στο χέρι να τρέχω μακριά. Είχα περάσει ένα Αύγουστο στην Αθήνα πολύ δύσκολο κλεισμένος στο σπίτι με άδεια κουτιά πίτσας πάνω από ένα τηλέφωνο. Πλέον όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά αλλά και τόσο κοντά όταν θυμάμαι πόσο ποναγα.
Μια Απολυτη Σημειολογικη ταινια του τελους..... Μιας χιλιετιας. Μιας εκατονταετιας. Του 20ου αιωνα. Μιας ολοκληρης γενιας των 1990'ς. Του καλοκαιριου του 1999. Τις τελευταιας χρονιας του 20ου αιωνα. Του τελευταιου καλοκαιριου του 20ου αιωνα. Του τελευταιου Αυγουστου του 20ου αιωνα. Τις Αθηνας του 20ου αιωνα. Μια Αθηνα που δεν θα τιν ξανα ζησουμε απλα ποτε.
Ανακάλυψα αυτή την ταινία από εκείνον... Αυτόν που με έχει σημαδέψει τα τελευταία 9 χρόνια της ζωής μου, και ακόμα μετράμε... Ήρθε σαν τη μπόρα, έφυγε, τον είχα χάσει για 5 χρόνια μέχρι που ξανάρθε... Μέχρι που χάθηκε ξανά... Ποτέ δεν κατάλαβα τι πραγματικά ένιωθε και γιατί γύρισε τη στιγμή που ήξερε πως θα ξανάφευγε... Είναι εύκολο να λέμε ότι "η ζωή ξέρει"... Όντως, δεν καθορίζουμε εμείς τι θα βρεθεί στον δρόμο μας, αλλά εμείς επιλέγουμε το μονοπάτι που θα ακολουθήσουμε... Έτσι κι εκείνος έκανε τις επιλογές του. Και αποδείχθηκε πως μέσα σε αυτές δεν ήμουν και δε θα είμαι ποτέ εγώ, όσο κι αν το ήθελα, όσο κι αν (νόμιζε πως) το ήθελε... Και ούτε μου απάντησε ποτέ σε κανένα γιατί. Αυτή η ταινία σε στοιχειώνει γιατί ζεις ξανά τον πόνο της δικής σου ανεκπλήρωτης ιστορίας, ή μάλλον, μιας μισο-εκπληρωμένης... Αλλά γι' αυτό ακριβώς αξίζει να τη δεις, για να θυμάσαι. Για να προσπαθείς να ζεις την κάθε ιστορία μέχρι το τέλος της πριν αποφασίσεις να την κόψεις. Μου λείπει η αγκαλιά σου τα βράδια αλλά θα συνηθίσω, το 'χω ξαναπεράσει άλλωστε. Εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβεις τι θες από τη ζωή σου και τους γύρω σου αλλά αυτή τη φορά θα μείνω μακριά... Δε θα ζήσουμε ποτέ τον Αύγουστο όπως τον ονειρευτήκαμε... Ίσως σε κάποια άλλη ζωή...
Μια ταινια που την ειδα τυχαια στην τηλεοραση μια βραδια του αυγουστου ενω ειχα χαλαρωσει μετα απο ενα μπανιο.Ειχα πληγωθει παρα πολυ εκεινες τις μερες απο ενα κοριτσι ειμαι 16 χρονων και δεν ξερω τιποτα για την ζωη αλλα ενιωσα για πρωτη φορα κατι ωραιο το οποιο δεν ενιωσε εκεινη. Δεν πειραζει ομως ηταν ωραια οσο κρατησε.
Γεννηθηκα το 1988. Τον Αυγουστο του 99 που διαδραματιζεται η ταινια ηταν το καλοκαιρι μου πριν τη 1η γυμνασιου. Ολοι βλεπαμε Κωνσταντινου και Ελενης και Εγκληματα σε επαναληψεις. Τον Χαραλαμπιδη δεν τον ειχε κανεις σε ιδιαιτερη εκτιμηση και ισως κι εγω τοτε να ειχα κραξει την ταινια μονο απ'τον τιτλο. Σημερα την ειδα για πρωτη φορα, ζω στο εξωτερικο χρονια. Η ταινια μιλαει για μια εποχη που εχει παρελθει ανεπιστρεπτι με μια γλυκοπικρη νοσταλγια. Μια εποχη πριν την κριση, πριν το ευρω, τοτε που μπορουσε να ξημεροβραδιαζεται κανεις σε μια καφετερια αεργος παρεα με γραφικους αργοσχολους, να χαβαλεδιαζει και καπως να επιβιωνει, που μπορουσε να περπατησει το βραδυ σε μια πολη χωρις μεταναστες και να φωναζει ονοματα πρωην, χωρις ιντερνετ στις καθημερινες βολτες, οταν εκλεινες ραντεβου σε μερος και ωρα για να συναντηθεις, με παλια μεσα μεταφορας χωρις aircondition ακομη, με αργους ανεμιστηρες στα ταβανια, με τηλεκαρτες που εβαζες μοναδες και αναλογικα τηλεφωνα με καλώδιο και καντινες, μια εποχη που ολοι οι μεγαλοι καπνιζαν αρημανιως παντου, μια αλλη, ανεμελη Αθηνα που μοιαζει μακρινη 20 χρονια + μετα. Η ταινια ειναι μια συλλογη στιγμων του Αυγουστου του 99 που δεν υπαρχουν πια
"ζω στο εξωτερικο χρονια." " που μπορουσε να περπατησει το βραδυ σε μια πολη χωρις μεταναστες" Είναι κάπως αστείο αυτό που γράφεις.Ελπίζω να το καταλαβαίνεις.
@@gutendunkel7905 καταλαβαίνω τι εννοεί, δε χρειάζεται τόσο "reality" στην εκφορά της εκάστοτε κριτικής μας για κάτι.... Διήγηση οικογενειακου φίλου από Λονδίνο για τέλη δεκαετίας '70 που του έκανε φοβερή εντύπωση: Αφρικανός βέρος, Άγγλος υπήκοος όμως, μιλούσε στο κοινό λέγοντας ότι οι μετανάστες πρέπει να εκδιωχθούν από την Βρετανία! Είναι όλα σχετικά. Ο φίλτατος είμαι σίγουρη ότι περιγράφει μια κατάσταση η οποία απλά συνέβαινε. Είναι της εποχής οι βιαστικές κρίσεις, το τσιτωμα, χωρίς να έχουμε τα δεδομένα στην πραγματικότητα για να αντιδρούμε έτσι. Συγνώμη κιόλας, και την αυτοκριτική μου κάνω. Μάλλον το κολλήσαμε απ τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς. Αλλά αυτωνών η δουλειά τους είναι.
@@cj_327 Σορι αν σου χαλάω το παραμύθι αλλά και γω μετανάστης είμαι στο Μόναχο τα τελευταία 12 χρόνια και με το χέρι στην καρδιά,μπορώ να σου πω πως οι έλληνες του εξωτερικού είναι η μεγαλύτερη κωλοφάρα μεταναστών εκεί έξω ;)
Μια πανέμορφη ταινία που είναι εδώ κάθε καλοκαίρι και όχι μόνο :( να μας θυμίζει τι ακριβώς είναι ο έρωτας και η ανιδιοτελής αγάπη. Επίσης στο τέλος δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά η σκηνή στο λεωφορείο που φιλιούνται δεν έγινε ποτέ , ήταν απλά στο μυαλό του. Ακόμα μια φορά που τελειώνω αυτήν την ταινία την τελευταία βδομάδα του Αυγούστουυ , η ταινία είναι σύντομη , όπως τα καλοκαίρια , όπως οι ιστορίες αγάπης αλλά και αυτήν η βροχή
αυγουστος 2023 ακομα εδω... το ονειρο μου να δω μαζι σου αυτη την ταινια δεν εγινε ουτε φετος, ισως του χρονου ποιος ξερει? η ζωη ξερει και εγω την εμπιστευομαι!!!
Μέγας καλλιτέχνης ο Χαραλαμπίδης μάγκες. Είδα την ταινία πριν λίγες ώρες στο σινεμά Βακούρα, Θεσσαλονίκη, παρουσία του ίδιου του Ρένου. Ο άνθρωπος κουβάλησε το ίδιο το ορίτζιναλ 35αρι φιλμ της ταινίας και ο σινεμάς την προέβαλε με ευλάβεια, σαν να παρουσιάζει ζωγράφος τα έργα του σε γκαλερί. Δεν το 'χω ξαναδεί να γίνεται αυτό, τέτοια εγγύτητα μεταξύ σκηνοθέτη, έργου και κοινού. Η αίθουσα γεμάτη κόσμο λες και 'παιζε καμιά καγκουριά της Μάρβελ να πούμε. Γουστάρω. Η ταινία θεωρώ ότι δεν είναι απλά μια νοσταλγική ματιά σε μια Αθήνα που πέρασε. Οκ, ωραία τα πλάνα στις άδειες λεωφόρους, στο Λυκαβηττό, η περαστική καλοκαιρινή συνάντηση με μια αιθέρια παρουσία, οι καλτ ατάκες, οι διάλογοι, τα σουρεάλ σκηνικά αλλα η ουσία δεν είναι εκεί, γιατί αλλιώς θα μιλούσαμε για τανιάκι και όχι για έργο τέχνης. Το φιλμ κατ' εμέ μιλάει για τα πιο βαθιά και ουσιαστικά υπαρξιακά αδιέξοδα, για τον επώδυνο συμβιβασμό με ένα κόσμο ανούσιο και τις δυνατότητες επιβίωσης μέσα στη γυάλα (ή και έξω από αυτήν) με τη δύναμη της ποίησης και πάνω απ' όλα της αγάπης. Το να τολμήσεις να αγαπήσεις και οχι να γaμήσεıς είναι η πιο βαθιά μαγκιά. Μόνο έτσι ηρεμείς και το ξυλίκι γίνεται χορός. Θεωρώ πως σε μια εποχή εντεινόμενου αποκλεισμού και αποξένωσης η ταινία μιλάει σήμερα στις καρδιές των ανθρώπων περισσότερο απ' ότι την εποχή της καλοπέρασης και των κύριων Καλημέρηδων οπότε και βγήκε. Ίσως σε αυτον το μυστηριακό παράγοντα να οφείλεται η αυξανόμενη δημοφιλία της. Κάτι υπάρχει στην ταινία που έλκει ασυνείδητα τον κόσμο και δεν είναι (μόνο) τα όμορφα πλάνα της καλοκαιρινής Αθήνας. Ταινία από έναν νέο άνθρωπο ασυμβίβαστο φτιαγμένη για έναν λαό ασυμβίβαστο. ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΤΡΕΛΕ ΜΟΥ.
@@vasilioschatzinoulas4722 Για το πώς στήθηκε η φάση και για το τι feeling μου έβγαλε μίλησα αδερφέ όχι για το ποιοι τρόποι υπήρχαν για να στηθεί. Το όλο αποτελεσμα μου έβγαλε μια αμεσότητα που μ' έκανε να γουστάρω άσχετα με το αν προφανώς πρέπει να είναι μονόδρομος προκειμένου να προβληθεί η ταινία σε φιλμ γιατί μόνο δύο κόπιες υπάρχουν που και τις δύο πρέπει να τις κατέχει ο δημιουργός.
Είμαι 30 χρόνων και βλέπω πρώτη φορά την ταινία με αφορμή την παράσταση στην Εθνική Λυρική. Ξέρω ότι κάποιους τους κουράζει, αλλά εκτίμησα την αφήγηση του Χαραλαμπίδη, τους μονολόγους και τις ποπ εικόνες. Είναι μια ταινία στην οποία νομίζω θα ξαναγυρίσω.
Αθήνα του 2000...μόλις είχα περάσει φοιτήτρια στη Φιλοσοφική σχολή.. έρωτες που άφησα και με άφησαν στην Αθήνα..κάποια όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ και κάποια άλλα που πραγματοποιώ τώρα...
Πάρα πολύ καλή ταινία ! ! ! Τι αναμνήσεις μου φέρνει... Η ζωή, τα τηλέφωνα, τα τρόλεϊ και το σημαντικότερο κάθε φορά που τη βλέπω βλέπω και διαφορετικά πράγματα.
Η μουσική νομίζω είναι το δυνατό στοιχείο της ταινίας κ μετά οι εικόνες που της δίνουν το συγκεκριμένο ύφος. Την είδα σήμερα για πρώτη φορά. Μου άρεσε αυτό το ύφος, η νοσταλγία, η Αθήνα που κ σε εμένα θύμισε ιστορίες. Τα τσιγάρα, οι τηλ. θάλαμοι, τα τρόλεϊ ή λεωφορεία. Όλα συνθέτουν το παζλ της εποχής. Ο καθένας κρατάει ή όχι τα δικά του κομμάτια. Τότε ήμουν μικρή. Δεν θα την καταλάβαινα. Δεν θα την εκτιμούσα ίσως. Είναι η γεύση που σου αφήνει κ σου ξυπνά ωραίες αναμνήσεις. Αυτό. Δεν μετάνιωσα που την είδα.
Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να γελάσω περισσότερο με τη σκηνή Τσάκωνα- Λίτσας, μέχρι που μας είπε ο Ρένος Χαραλαμπίδης για την μία τρίχα του Τσάκωνα που φαίνεται στη μεγάλη οθόνη! 7/02/2023 Θεσσαλονίκη, Φτηνά τσιγάρα σε κόπια φιλμ
Η ταινια αυτη σε κανει να νιωθεις καταραμενος και ευλογημενος μαζι.Καταραμενος γιατι το ανεκπληρωτο παντα μενει...αλλα ευλογημενος αν το χεις ζησει αυτο εστω για λιγο με ενα προσωπο που αν και φανταζε αγνωστο....κατι σου αφησε.Οπως και να χει δεν μπορω να μην την δω οταν καλοκαιριαζει...ισως για να νιωθω οτι δεν ξεχναω
@@Biker999s Αυτός που είναι στην φάση του, παράδειγμα αυτός που θα βγει να πιει την συγκεκριμένη μπύρα του στο συγκεκριμένο πάρκο του και άλλα πολλά. Στο περίπου.
Την ταινία δεν την έχω δει ακόμα, διάβασα όμως τα σχόλια, όμορφα σχόλια, αναμνήσεις, εμπειρίες, έρωτες, καλοκαίρια...ομορφα καλοκαίρια από μια ξεχασμένη Ελλαδα, την Ελλάδα που ξεχάσαμε ότι υπήρξε κ ζήσαμε, όπου πλέον αναζητουμε κ αναπολούμε μέσα από συζητήσεις, φωτογραφίες και ταινιες. Την ταινια θα την απολαύσω τον επόμενο μήνα ένα βράδυ του Αυγούστου στο μπαλκόνι μου όταν η Σαλονίκη θα είναι αδεια κ τα τζιτζίκια θα τραγουδάνε την γνωστή τους επιτυχία. Ατουταλερ αδερφια
Να την δείς αξίζει...δεν είναι αριστούργημα αλλά αξίζει... όμως είναι πολύ σημαντικό να είσαι καλά (και από άποψη συναισθηματικών αλλά και γενικότερα) όταν θα την βάλεις να την δεις και θα περάσεις καλά, αν δεν είσαι να ξέρεις ότι θα σε ρίξει χειρότερα!!!
Ξεκίνησα σπουδές κινηματογράφου και με ρωτούσαν όλοι άν έχω δει τα φτηνά τσιγάρα. Όχι , απαντούσα. Είχα ήδη δει άλλες ταινίες του Χαραλαμπίδη. Όταν είδα πριν μερικές μέρες οτι ανεβαίνει στην εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής σκηνής , είπα οτι πρεπει οπωσδηποτε να την δω. Η ταινία είναι ΥΠΕΡΟΧΗ. Δεν περιμενα με τίποτα να την βρω εδω ολόκληρη. Σ'ευχαριστω πολύ που την ανέβασες.
Θα συναντησεις Εφη, παρα πολλες γνωμες για το τι πρεπει να βλεπεις και τι οχι ως σπουδαστρια φιλμογραφιας. Ο καθενας απο τιν δικη του καλλιτεχνικη σκοπια, με το μακρυ και το κοντο του θα σου δινει μια υπερανω ολων, γνωμη για το τι ειναι ποιοτικο και τι επισης το μη ποιοτικο. Γνωμες που πρεπει να αντιμετωπιζεις με τιν δικη σου ψυχραιμια και τιν δικη σου εσωτερικη αναλαμπη για το τι ακριβως αισθανεσαι, καθως παρακολουθεις ενα κινηματογραφικο εργο. Μην ξεχνας ειμαστε μια χωρα που εθελουσια καταστρεψε την οποια παρουσια ειχαμε μεσου του Ελληνικου κινηματογραφου στον κοσμο τις 7ης τεχνης. Το πως το καταφεραμε δεν μπορει να μπει μεσα σε δεκα γραμμες και φυσικα ακομα περισσοτερο να αναλυθει μεσα σε ενα λογσμο του υοθτθβε. Φυσικα και τιν γνωμη που σου δινω εγω απο εναν τετοιο λογσμο, μπορεις να τιν αντιμετωπισεις ακριβως με το ιδιο παραπανω σκεπτικο, ειτε αμμεσα να την απορριψεις. Παντως ανοιχτα σου προτινω μεσω των σπουδων σου να δεις και να μελετησεις ΟΛΑ τα εργα των Τζαβελα, θεοδωρου Μαραγκου, Νικο Νικολαιδη, και Αλεξη Δαμιανου.
Η ταινία είναι μια συλλογή στιγμών από μια εποχή τόσο κοντινή αλλά πια τόσο μακρινή. 1999 μια άλλη Αθήνα και μια άλλη Ελλάδα. Ίντερνετ όπως είναι τώρα δεν υπήρχε ακόμα , καφετέριες όπως η καντίνα στον Λυκαβηττό που τώρα δεν υπάρχει, συζητήσεις στις καφετέριες χωρίς κινητό στο τραπέζι . Πόσο διαφορετικά ήταν τότε τα πράγματα και πολλοί απορούν ήταν έτσι ; Και όμως δε πέρασαν πάνω από 20 χρόνια . Ο ίδιος κόσμος είναι απλά τρέχει τόσο γρήγορα που δεν τον προλαβαίνουμε πια και ξεχνάμε στιγμές.
Έπος καταπληκτικο!! Συγκλονιστικό!!! Ανεπανάληπο!!! Ένα θαύμα ήρθε κ έπεσε στη γη!!!! Για άλλη μια φορά προσκυνώ αυτό το ανεπανάληπτο κ τετραπεραντο ταλέντο του Ρενου!!! Κ όλων των συμμετεχόντων!!!! Ένιωσα πως υπάρχει ακομα ελπίδα σε αυτή τη ζωή....
Απο τις πιο όμορφες ταινίες που έχω δει... Μας δείχνει επίσης το φλερτ τον ρομαντισμό ανάμεσα στον άντρα και την γυναίκα που σήμερα δυστυχώς έχουν χαθεί από τότε που εμφανίστηκαν τα social media! Ήταν ωραία χρόνια τότε...
Καταλαβαίνω που λες ότι σε στενοχωρεί. Έχει μια διακριτική μελαγχολία. Προτιμώ παρ'όλ'αυτά να εκλαμβάνω το φινάλε της από την αισιόδοξη πλευρά του, να πιστεύω πως στο τέλος οι μικρές στιγμές μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλους έρωτες.
Γεννηθείς το 85 με πολλές ώρες τηλεόρασης βιντεοκασέτας dvd στην πλάτη κ στο νου και άλλες τόσες ώρες γεμάτες παιχνίδι ανέμελο στο χωριο που μεγάλωσα με τα 15 παιδιά σύνολο , και άλλη μισή ζωή στην πιάτσα σε δουλειές του ποδαριού σερβιτοριλικια οικοδομή μπαρμανικικια πάγκους λαϊκής , με πολύ φλερτ , πολλές σφίξες της στιγμής , πολλά δήθεν προβλήματα που περνούσαν μόνα τους , με πολύ γέλιο πολύ χαβαλέ πολύ αγάπη χωρίς ψέμα χωρίς πονηριά , με κάποιες λίγες σχέσεις ερωτικες καθώς χωρις θαρος !!! Κ όλα αυτά μέσα σε αυτή την ταινία ,πολύ μάγκας ο κύριος χαραλαμπιδης παιχταράς μεγάλος !!!!!!
H υπέροχη αυτή ταινία είναι ύμνος στην νοσταλγία. Την λατρεύω όπως λατρεύω την νοσταλγία και τις παγίδες της. Η Αθήνα είναι 3 με 4 κλικ πάνω από την σκοτεινή και δεύτεροκοσμική τότε πόλη που ήταν η Αθήνα. Παρόλα αυτά την αναπολούμε τώρα.... ή μήπως αναπολούμε την χαμένη νιότη μας;
Το ότι σου προκαλεί συναισθήματα είναι ένα θετικό στοιχείο μιας όμορφης καλογραμμένης ταινίας! Μπορεί θλίψη για κάτι που δεν ζήσαμε ποτέ (οπως λέει η @Τζωρτζίνα Γεωργιου ) θλίψη για κάτι που ζήσαμε!
@@christopherkoskinasΊσως και για κάτι που ζήσαμε έστω και λίγο ή για κάτι που θέλουμε να ζήσουμε και να μείνει. Ίσως και τον χαμένο ρομαντισμό που θέλω στην ζωή μου κι εδώ, σ' αυτήν την ταινία τον νιώθω και τον αισθάνομαι. Θα το βρω πάντως. Και το δικό σου σχόλιο μου άρεσε. Σ’ ευχαριστώ. Κι ο λόγος της @Τζωρτίνα Γεώργιου πάντως, με άγγιξε. Κι ευχαριστώ που την ανέβασες.
Είχα μια ιστορία λίγο πολύ παρόμοια με ένα κορίτσι που περπατήσαμε στους δρόμους του Ελμπασάν για μια νύχτα που δεν θα ξεχάσω,αλλά η τύχη μας έκανε να μην ξανασυναντηθούμε, ποιος ξέρει ίσως μια νύχτα θα τη βρω ξανά αν οχι ελπιζω να διαβασεις αυτο το comment,ξέρεις που να με βρεις
Διαβάζω στα σχόλια ότι η ταινία δεν εκτιμήθηκε στην εποχή της, ίσως γιατί τότε ήταν πολύ μπροστά γι΄αυτήν. Ίσως γιατί τότε, όπως ανέκαθεν, τα είχαμε όλα δεδομένα όπως τα συναισθήματα που μας προκαλεί όταν τη βλέπουμε. Και τώρα τα νοσταλγούμε όλα, ψάχνοντας το ρομαντισμό που χάθηκε στο χρόνο. Κουραστήκαμε από την έλλειψη ενσυναίσθησης και ευελπιστώ ότι κάποιοι, κάπου έστω το παραδέχονται τουλάχιστον στον εαυτό τους. Ευλογημένη που την είδα ήσυχο βράδυ του Αυγούστου του ΄23 στο μπαλκόνι μου γιατί την εκτίμησα και την ένιωσα.
Προσωπικά , δεν την βρήκα τού γούστου μου , ( την ταινία ) ! Δεν μπορώ να ταυτιστώ με τό περιθώριο , καί συγνώμη !!! Θά προτιμούσα λιγότερες βωμολοχίες , ανά δευτερόλεπτο , αλλά καταλαβαίνω ότι αρέσουν σε πολλούς από εσας , οπότε πάω πάσο ! Πάντως μ αρέσει το στυλ τού Χαραλαμπίδη , πάντα μου άρεσε ! Εν ολίγοις , την είδα με το ζόρι (την ταινία ) !!! Ίσως είναι τό γεγονός ότι ανατραφηκαμε με τον παλιό καλό κινηματογράφο ! Με ταινίες πού ειχαν υπόθεση ! Πχ , " η έβδομη μέρα τής δημιουργίας " είναι για μένα must ! Καί όχι μόνο!!!
Αυτή την εποχή γράφω τίτλους από βιβλία που καποτε θα γράψω... καλλιτέχνης.. επιβιώνω Μάλλον από σύμπτωση - #δεν είναι και άσχημα"😂😅 Ασχημα ειναι. Κι ομως.
41:57 θάρρος φίλε μου τιμά τον πατέρα σου και τη μητέρα σου😂😂 και πάνω από όλα την παράδοση😮 τι νομίζεις ρε ότι είμαι κανένας αυτοδημιούργητος?...χαχαχα
Έφτασα 37 χρονών, αλλά χτες το βράδυ είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου τα φτηνά τσιγάρα με τον τρόπο που τους έπρεπε.
Σε θερινό σινεμά στην Αθήνα, με παρέα το κορίτσι που μου μαθαίνει καινούρια τραγούδια και που μετά την προβολή με περπατησε μεχρι το φλαουερ για πίτσα και μετά στο επικ για παγωτό. Μετά περπατησαμε πίσω, μου είπε ότι πέρασε πολύ όμορφα κ χωριστηκαμε χωρίς φιλί. Πολύ ταιριαστό. Αύριο θα πάμε σε συναυλία. Θα φιληθουμε στο ανκορ.
Είναι 2030. Μπαίνεις να δεις την ταινία. Ξαναβλεπεις αυτό το σχόλιο και συγκινεισαι από χαρά ή απογοήτευση.
Αυτά τα βράδια δε θα μπορεί να σου τα πάρει κανείς.
Με ανατριχιασες αδερφέ ...μακάρι να σας πάνε όλα καλά 🙏
Ένα έπος για τον καλοκαιρινό έρωτα που δεν εκτιμήθηκε στην εποχή του αλλά έλαμψε τώρα, σε μια Αθήνα που δεν θα ξαναγίνει ποτε όπως τότε...ποτέ! Νοσταλγία....
Βασικά δεν έχει να κάνει με καλοκαιρινό έρωτα, αλλά με το ρομαντισμό και την ποίηση εν γένει... Ο Χαραλαμπίδης τα λέει σε συνέντευξη. Φλερτάρει με την τύπισσα αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι δεν του αρέσει κι έτσι τελειώνει ο περίπατος...Το φιλί στο τέλος είναι ένα όνειρο! Κουφό;;; χεχε
@@yorgossmak νομιζω ειναι μια ταινια που ο καθενας την εκλαμβανει οπως την αποζηταει η ψυχουλα του, αλλα ναι λιγο κουφο ειναι :p
Πιστεύω ο κάθε καλλιτέχνης έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του όταν δημιουργεί κάτι...Όντως ο καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τις επιθυμίες του, τις εμπειρίες του, τους πόθους του κ.τ.λ. Πάντως ο Χατζηδάκις έλεγε πως ο κόσμος συνήθως δεν καταλαβαίνει τί θέλουν να πουν τα μεγάλα έργα τέχνης και τα παρερμηνεύει...😇
@@yorgossmak ισχυει
δεν πειράζει. Υπάρχει η άνω Αθήνα, πρωτεύουσα της άνω Ελλάδας
την περιοδο εκεινη και συγκεκριμενα τον αυγουστο του 99, ειχα την καλυτερη και ομορφοτερη βραδια της ζωης μου. ολη νυχτα με την κοπελα που ημουν τοτε την περασαμε γυρνοντας την αθηνα , παρεα οι δυο μας με συζητηση και βολτες περπατωντας. μεχρι το ξημερωμα. Συπτωματικα εκεινη την περιοδο γυριστηκε και αυτη η ωραια ταινια. αυτη η ταινια μου θυμιζει εκεινο τον ερωτα,. .Σε ευχαριστω φιλε μου που μου τη θυμησες.
Τι ωραία που τα λες φίλε μου εγώ γενιθηκα το 1999 δυστυχώς δεν τα ζήσαμε τα ωραία χρόνια εμείς
Τον Αύγουστο του 99 ήταν και για μενα η καλύτερη στιγμή στην ζωή μου περνώντας το βράδυ με την κοπέλα μου κοιτώντας τα αστέρια.. Τώρα συνηδητοποιησα ποσες ιστορίες γλυκιές ή άσχημες συμβαίνουν ταυτόχρονα στον κόσμο που δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ...
Το 1999 ήταν για μένα μια γλυκόπικρη χρονια. Ήμουν το τρίτο πρόσωπο. Τις καθημερινές πέταγα ψηλά ήμουν μαζί της. Τις αργίες και τα ΣΚ ήταν με εκείνον. Μια απέραντη μοναξιά απέραντη θλίψη απομόνωση και πολλά αναπάντητα γιατί. Τελικά εκείνη έδωσε τη λύση. Αποφάσισε και παντρεύτηκε τον άλλον. Ήταν όσο περίεργο και να φανεί η πιο λυτρωτική στιγμή της ζωής μου. Ένιωσα σαν να αποφυλακίζομαι με το χαρτί στο χέρι να τρέχω μακριά. Είχα περάσει ένα Αύγουστο στην Αθήνα πολύ δύσκολο κλεισμένος στο σπίτι με άδεια κουτιά πίτσας πάνω από ένα τηλέφωνο.
Πλέον όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά αλλά και τόσο κοντά όταν θυμάμαι πόσο ποναγα.
Στείλε της μηνυμα
Μια Απολυτη Σημειολογικη ταινια του τελους.....
Μιας χιλιετιας.
Μιας εκατονταετιας.
Του 20ου αιωνα.
Μιας ολοκληρης γενιας των 1990'ς.
Του καλοκαιριου του 1999.
Τις τελευταιας χρονιας του 20ου αιωνα.
Του τελευταιου καλοκαιριου του 20ου αιωνα.
Του τελευταιου Αυγουστου του 20ου αιωνα.
Τις Αθηνας του 20ου αιωνα.
Μια Αθηνα που δεν θα τιν ξανα ζησουμε απλα ποτε.
Μακάρι εκείνη η βόλτα να κρατούσε για πάντα
"Η ζωή ξέρει, κι εγώ την εμπιστεύομαι."
Ευχαριστούμε !!
Αυγουστιατικη ταινια.. μυριζει Αυγουστος!! Καλοκαιρι '99 και 24 χρονια Μετά
Ανακάλυψα αυτή την ταινία από εκείνον... Αυτόν που με έχει σημαδέψει τα τελευταία 9 χρόνια της ζωής μου, και ακόμα μετράμε... Ήρθε σαν τη μπόρα, έφυγε, τον είχα χάσει για 5 χρόνια μέχρι που ξανάρθε... Μέχρι που χάθηκε ξανά... Ποτέ δεν κατάλαβα τι πραγματικά ένιωθε και γιατί γύρισε τη στιγμή που ήξερε πως θα ξανάφευγε... Είναι εύκολο να λέμε ότι "η ζωή ξέρει"... Όντως, δεν καθορίζουμε εμείς τι θα βρεθεί στον δρόμο μας, αλλά εμείς επιλέγουμε το μονοπάτι που θα ακολουθήσουμε... Έτσι κι εκείνος έκανε τις επιλογές του. Και αποδείχθηκε πως μέσα σε αυτές δεν ήμουν και δε θα είμαι ποτέ εγώ, όσο κι αν το ήθελα, όσο κι αν (νόμιζε πως) το ήθελε... Και ούτε μου απάντησε ποτέ σε κανένα γιατί.
Αυτή η ταινία σε στοιχειώνει γιατί ζεις ξανά τον πόνο της δικής σου ανεκπλήρωτης ιστορίας, ή μάλλον, μιας μισο-εκπληρωμένης... Αλλά γι' αυτό ακριβώς αξίζει να τη δεις, για να θυμάσαι. Για να προσπαθείς να ζεις την κάθε ιστορία μέχρι το τέλος της πριν αποφασίσεις να την κόψεις.
Μου λείπει η αγκαλιά σου τα βράδια αλλά θα συνηθίσω, το 'χω ξαναπεράσει άλλωστε. Εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβεις τι θες από τη ζωή σου και τους γύρω σου αλλά αυτή τη φορά θα μείνω μακριά... Δε θα ζήσουμε ποτέ τον Αύγουστο όπως τον ονειρευτήκαμε... Ίσως σε κάποια άλλη ζωή...
Κάθε καλοκαίρι επιβάλλεται να την βλέπω
Όταν βγήκε η ταινία , ούτε και πάταγε κανένας να την δει.. τώρα είναι ένα Έπος της μετάβασης στον εικοστό πρώτο αιώνα .
Tώρα έγινε pop culture...
Μια ταινια που την ειδα τυχαια στην τηλεοραση μια βραδια του αυγουστου ενω ειχα χαλαρωσει μετα απο ενα μπανιο.Ειχα πληγωθει παρα πολυ εκεινες τις μερες απο ενα κοριτσι ειμαι 16 χρονων και δεν ξερω τιποτα για την ζωη αλλα ενιωσα για πρωτη φορα κατι ωραιο το οποιο δεν ενιωσε εκεινη. Δεν πειραζει ομως ηταν ωραια οσο κρατησε.
...άμα σου πω ότι αυτές οι δυόμιση γραμμές σου είναι πολύ καλύτερες από όλο το σενάριο της ταινίας...;
Μα λενε βραδυ Αυγούστου αξίζει κ έχει νόημα να το δεις
Γεννηθηκα το 1988. Τον Αυγουστο του 99 που διαδραματιζεται η ταινια ηταν το καλοκαιρι μου πριν τη 1η γυμνασιου. Ολοι βλεπαμε Κωνσταντινου και Ελενης και Εγκληματα σε επαναληψεις. Τον Χαραλαμπιδη δεν τον ειχε κανεις σε ιδιαιτερη εκτιμηση και ισως κι εγω τοτε να ειχα κραξει την ταινια μονο απ'τον τιτλο. Σημερα την ειδα για πρωτη φορα, ζω στο εξωτερικο χρονια. Η ταινια μιλαει για μια εποχη που εχει παρελθει ανεπιστρεπτι με μια γλυκοπικρη νοσταλγια. Μια εποχη πριν την κριση, πριν το ευρω, τοτε που μπορουσε να ξημεροβραδιαζεται κανεις σε μια καφετερια αεργος παρεα με γραφικους αργοσχολους, να χαβαλεδιαζει και καπως να επιβιωνει, που μπορουσε να περπατησει το βραδυ σε μια πολη χωρις μεταναστες και να φωναζει ονοματα πρωην, χωρις ιντερνετ στις καθημερινες βολτες, οταν εκλεινες ραντεβου σε μερος και ωρα για να συναντηθεις, με παλια μεσα μεταφορας χωρις aircondition ακομη, με αργους ανεμιστηρες στα ταβανια, με τηλεκαρτες που εβαζες μοναδες και αναλογικα τηλεφωνα με καλώδιο και καντινες, μια εποχη που ολοι οι μεγαλοι καπνιζαν αρημανιως παντου, μια αλλη, ανεμελη Αθηνα που μοιαζει μακρινη 20 χρονια + μετα. Η ταινια ειναι μια συλλογη στιγμων του Αυγουστου του 99 που δεν υπαρχουν πια
"ζω στο εξωτερικο χρονια."
" που μπορουσε να περπατησει το βραδυ σε μια πολη χωρις μεταναστες"
Είναι κάπως αστείο αυτό που γράφεις.Ελπίζω να το καταλαβαίνεις.
@@gutendunkel7905 καταλαβαίνω τι εννοεί, δε χρειάζεται τόσο "reality" στην εκφορά της εκάστοτε κριτικής μας για κάτι....
Διήγηση οικογενειακου φίλου από Λονδίνο για τέλη δεκαετίας '70 που του έκανε φοβερή εντύπωση:
Αφρικανός βέρος, Άγγλος υπήκοος όμως, μιλούσε στο κοινό λέγοντας ότι οι μετανάστες πρέπει να εκδιωχθούν από την Βρετανία!
Είναι όλα σχετικά.
Ο φίλτατος είμαι σίγουρη ότι περιγράφει μια κατάσταση η οποία απλά συνέβαινε.
Είναι της εποχής οι βιαστικές κρίσεις, το τσιτωμα, χωρίς να έχουμε τα δεδομένα στην πραγματικότητα για να αντιδρούμε έτσι.
Συγνώμη κιόλας, και την αυτοκριτική μου κάνω.
Μάλλον το κολλήσαμε απ τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς. Αλλά αυτωνών η δουλειά τους είναι.
@@gutendunkel7905 σορυ αν σου χαλάμε το παραμύθι αλλά οι Έλληνες μετανάστες δεν έχουν καμία σχέση με όσους έχουμε στην Αθήνα 😉
@@cj_327 Σορι αν σου χαλάω το παραμύθι αλλά και γω μετανάστης είμαι στο Μόναχο τα τελευταία 12 χρόνια και με το χέρι στην καρδιά,μπορώ να σου πω πως οι έλληνες του εξωτερικού είναι η μεγαλύτερη κωλοφάρα μεταναστών εκεί έξω ;)
αεργος δε ξερω αν ειχε χρημα και τοτε
Μέρος Α: Είσαι για μένα το παν
Μερος Β:Γίνε για μένα το παν
Μέρος Γ: Υπάρχω κι εγώ
Μια πανέμορφη ταινία που είναι εδώ κάθε καλοκαίρι και όχι μόνο :( να μας θυμίζει τι ακριβώς είναι ο έρωτας και η ανιδιοτελής αγάπη. Επίσης στο τέλος δεν θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά η σκηνή στο λεωφορείο που φιλιούνται δεν έγινε ποτέ , ήταν απλά στο μυαλό του. Ακόμα μια φορά που τελειώνω αυτήν την ταινία την τελευταία βδομάδα του Αυγούστουυ , η ταινία είναι σύντομη , όπως τα καλοκαίρια , όπως οι ιστορίες αγάπης αλλά και αυτήν η βροχή
Ναι αλλά στο καφέ ήρθε
Yπεροχη ερμηνεια. Λοιπον δε το ξερα οτι δε τη φιλησε ποτε. Φαινεται τοσο ομορφη, και τοσο αληθινη η σκηνη.
@@argonautsuk δεν την φιλησε στο σημειο 1.04 που εφευγε αυτος..στο τελος το φιλι ειναι κανονικο
φαινεται το τελευταιο
αυγουστος 2023 ακομα εδω... το ονειρο μου να δω μαζι σου αυτη την ταινια δεν εγινε ουτε φετος, ισως του χρονου ποιος ξερει? η ζωη ξερει και εγω την εμπιστευομαι!!!
Τι όμορφο μήνυμα..στο εύχομαι...
@@user-lo9pe3go9h και εγώ το εύχομαι αυτός ο άνθρωπος μου έχει βγάλει τα πιο έντονα συναισθήματα που έχω νιώσει!!!
2023 και ακόμα εδώ??
Και σε εικοσι χρονια παλι εδω θα ειμαστε
Εννοείται!!!
Εννοείτε εδώ!!! Αγαπημένη ταινία! Αγαπημένος Ρένος Χαραλαμπίδης....
@@DIMITRAGAKI-ji1ek Από τις καλύτερες ταινίες μπορώ να πω
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, πάμε για το 2024❤
Αυτή η ταινία είναι όλη ένα σοκ.Ενα σοκ ευχάριστο.
Μέγας καλλιτέχνης ο Χαραλαμπίδης μάγκες. Είδα την ταινία πριν λίγες ώρες στο σινεμά Βακούρα, Θεσσαλονίκη, παρουσία του ίδιου του Ρένου. Ο άνθρωπος κουβάλησε το ίδιο το ορίτζιναλ 35αρι φιλμ της ταινίας και ο σινεμάς την προέβαλε με ευλάβεια, σαν να παρουσιάζει ζωγράφος τα έργα του σε γκαλερί. Δεν το 'χω ξαναδεί να γίνεται αυτό, τέτοια εγγύτητα μεταξύ σκηνοθέτη, έργου και κοινού. Η αίθουσα γεμάτη κόσμο λες και 'παιζε καμιά καγκουριά της Μάρβελ να πούμε. Γουστάρω.
Η ταινία θεωρώ ότι δεν είναι απλά μια νοσταλγική ματιά σε μια Αθήνα που πέρασε. Οκ, ωραία τα πλάνα στις άδειες λεωφόρους, στο Λυκαβηττό, η περαστική καλοκαιρινή συνάντηση με μια αιθέρια παρουσία, οι καλτ ατάκες, οι διάλογοι, τα σουρεάλ σκηνικά αλλα η ουσία δεν είναι εκεί, γιατί αλλιώς θα μιλούσαμε για τανιάκι και όχι για έργο τέχνης. Το φιλμ κατ' εμέ μιλάει για τα πιο βαθιά και ουσιαστικά υπαρξιακά αδιέξοδα, για τον επώδυνο συμβιβασμό με ένα κόσμο ανούσιο και τις δυνατότητες επιβίωσης μέσα στη γυάλα (ή και έξω από αυτήν) με τη δύναμη της ποίησης και πάνω απ' όλα της αγάπης. Το να τολμήσεις να αγαπήσεις και οχι να γaμήσεıς είναι η πιο βαθιά μαγκιά. Μόνο έτσι ηρεμείς και το ξυλίκι γίνεται χορός.
Θεωρώ πως σε μια εποχή εντεινόμενου αποκλεισμού και αποξένωσης η ταινία μιλάει σήμερα στις καρδιές των ανθρώπων περισσότερο απ' ότι την εποχή της καλοπέρασης και των κύριων Καλημέρηδων οπότε και βγήκε. Ίσως σε αυτον το μυστηριακό παράγοντα να οφείλεται η αυξανόμενη δημοφιλία της. Κάτι υπάρχει στην ταινία που έλκει ασυνείδητα τον κόσμο και δεν είναι (μόνο) τα όμορφα πλάνα της καλοκαιρινής Αθήνας. Ταινία από έναν νέο άνθρωπο ασυμβίβαστο φτιαγμένη για έναν λαό ασυμβίβαστο. ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΤΡΕΛΕ ΜΟΥ.
κουβαλησε το οριτζιναλ γιατι ητανε προβολη φιλμ ρε φιλαρακο πως αλλιως θα γινοταν
@@vasilioschatzinoulas4722 Για το πώς στήθηκε η φάση και για το τι feeling μου έβγαλε μίλησα αδερφέ όχι για το ποιοι τρόποι υπήρχαν για να στηθεί. Το όλο αποτελεσμα μου έβγαλε μια αμεσότητα που μ' έκανε να γουστάρω άσχετα με το αν προφανώς πρέπει να είναι μονόδρομος προκειμένου να προβληθεί η ταινία σε φιλμ γιατί μόνο δύο κόπιες υπάρχουν που και τις δύο πρέπει να τις κατέχει ο δημιουργός.
den hksera afton ton kinhmatografo..tyxeroi osoi to eidan
ποσο ομορφη και ζωντανη η περιγραφη σου αληθεια
σε μια εποχη της αμεσης επαφης
Είμαι 30 χρόνων και βλέπω πρώτη φορά την ταινία με αφορμή την παράσταση στην Εθνική Λυρική. Ξέρω ότι κάποιους τους κουράζει, αλλά εκτίμησα την αφήγηση του Χαραλαμπίδη, τους μονολόγους και τις ποπ εικόνες. Είναι μια ταινία στην οποία νομίζω θα ξαναγυρίσω.
Αύγουστος 2022. Ποιοι βλέπουν αυτή την επική ταινία;
Κανεις
02/01/23....η ταινία -βαλσαμο στην ψυχή...
Απρίλιος του 2023
Μάιος 2023
Μαιος του 23'
Αθήνα του 2000...μόλις είχα περάσει φοιτήτρια στη Φιλοσοφική σχολή.. έρωτες που άφησα και με άφησαν στην Αθήνα..κάποια όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ και κάποια άλλα που πραγματοποιώ τώρα...
δεν μας ενδιαφερει
@@kotas4516 με ενδιαφέρει εμένα και αυτό αρκεί.
@@kotas4516chill ναουμε...ζοχαδες???
@@evizacharia7995🙏☺️
Τι περασατε κι εσεις με τοσα μαθηματα που δινατε τοτε στις πανελληνιες
Πίνεις αλκοόλ για να ξεχάσεις και καφέ να θυμηθείς
Πάρα πολύ καλή ταινία ! ! !
Τι αναμνήσεις μου φέρνει... Η ζωή, τα τηλέφωνα, τα τρόλεϊ και το σημαντικότερο κάθε φορά που τη βλέπω βλέπω και διαφορετικά πράγματα.
ιουνιος 2023 και εχω να πω πως ειναι μια πολυ ωραια και ιδιαιτερη ταινια❤
Χαραλαμπιδης .. μαστερ ! πανεμορφη ταινια , soundtrack, cinematography, με μια πολυ ρομαντικη Αθηνα..
Η μουσική νομίζω είναι το δυνατό στοιχείο της ταινίας κ μετά οι εικόνες που της δίνουν το συγκεκριμένο ύφος. Την είδα σήμερα για πρώτη φορά. Μου άρεσε αυτό το ύφος, η νοσταλγία, η Αθήνα που κ σε εμένα θύμισε ιστορίες. Τα τσιγάρα, οι τηλ. θάλαμοι, τα τρόλεϊ ή λεωφορεία. Όλα συνθέτουν το παζλ της εποχής. Ο καθένας κρατάει ή όχι τα δικά του κομμάτια. Τότε ήμουν μικρή. Δεν θα την καταλάβαινα. Δεν θα την εκτιμούσα ίσως. Είναι η γεύση που σου αφήνει κ σου ξυπνά ωραίες αναμνήσεις. Αυτό.
Δεν μετάνιωσα που την είδα.
οσο και σνομπαρίστηκε από την ψευτο δήθεν κουλτούρα της εποχής η ταινία είναι αριστούργημα
Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα να γελάσω περισσότερο με τη σκηνή Τσάκωνα- Λίτσας, μέχρι που μας είπε ο Ρένος Χαραλαμπίδης για την μία τρίχα του Τσάκωνα που φαίνεται στη μεγάλη οθόνη!
7/02/2023 Θεσσαλονίκη, Φτηνά τσιγάρα σε κόπια φιλμ
Η ταινια αυτη σε κανει να νιωθεις καταραμενος και ευλογημενος μαζι.Καταραμενος γιατι το ανεκπληρωτο παντα μενει...αλλα ευλογημενος αν το χεις ζησει αυτο εστω για λιγο με ενα προσωπο που αν και φανταζε αγνωστο....κατι σου αφησε.Οπως και να χει δεν μπορω να μην την δω οταν καλοκαιριαζει...ισως για να νιωθω οτι δεν ξεχναω
👏
Ταινιαρα …την βλέπουμε ακόμα και αυτό το καλοκαίρι
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
Στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε μια όαση!
Γλυκιά και νοσταλγική ταινία.
Τι να πρωτοπεις και τι να πρωτοθυμηθείς....
Δεκαπενταύγουστος 2023
Ύμνος στον έρωτα 22 χρόνια μετά ! 💪🙏
ενας φασαιος με αναγκασε να την δουμε, τελικα ηταν πολυ καλη
Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε την λέξη "φασαίος" ;
Ευχαριστώ .
@@Biker999s Αυτός που είναι στην φάση του, παράδειγμα αυτός που θα βγει να πιει την συγκεκριμένη μπύρα του στο συγκεκριμένο πάρκο του και άλλα πολλά. Στο περίπου.
@@user-lc3lj5px3j Γιά να είμαι ειλικρινής , δεν κατάλαβα και πολλά . Στο ακριβώς . Παρ'όλα αυτά , ευχαριστώ πολύ γιά την προσπάθεια .
@@Biker999s είναι περίεργη λέξη,ψάξε την στο Google, να σαι καλά φίλε
@@Biker999s xaxaxaxaxa
Την ταινία δεν την έχω δει ακόμα, διάβασα όμως τα σχόλια, όμορφα σχόλια, αναμνήσεις, εμπειρίες, έρωτες, καλοκαίρια...ομορφα καλοκαίρια από μια ξεχασμένη Ελλαδα, την Ελλάδα που ξεχάσαμε ότι υπήρξε κ ζήσαμε, όπου πλέον αναζητουμε κ αναπολούμε μέσα από συζητήσεις, φωτογραφίες και ταινιες. Την ταινια θα την απολαύσω τον επόμενο μήνα ένα βράδυ του Αυγούστου στο μπαλκόνι μου όταν η Σαλονίκη θα είναι αδεια κ τα τζιτζίκια θα τραγουδάνε την γνωστή τους επιτυχία. Ατουταλερ αδερφια
Να την δείς αξίζει...δεν είναι αριστούργημα αλλά αξίζει... όμως είναι πολύ σημαντικό να είσαι καλά (και από άποψη συναισθηματικών αλλά και γενικότερα) όταν θα την βάλεις να την δεις και θα περάσεις καλά, αν δεν είσαι να ξέρεις ότι θα σε ρίξει χειρότερα!!!
Αφάνταστα ρομαντικό πειθαρχημένο νου εχεις !!!
"Φτηνα τσιγαρα" και "500 μερες με την Σάμερ" ειναι οι ταινιες που πρεπει να δουν οι έφηβοι προτου μπουν στα βασανα του έρωτα.-
Ξεκίνησα σπουδές κινηματογράφου και με ρωτούσαν όλοι άν έχω δει τα φτηνά τσιγάρα. Όχι , απαντούσα. Είχα ήδη δει άλλες ταινίες του Χαραλαμπίδη. Όταν είδα πριν μερικές μέρες οτι ανεβαίνει στην εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής σκηνής , είπα οτι πρεπει οπωσδηποτε να την δω. Η ταινία είναι ΥΠΕΡΟΧΗ.
Δεν περιμενα με τίποτα να την βρω εδω ολόκληρη. Σ'ευχαριστω πολύ που την ανέβασες.
Θα συναντησεις Εφη, παρα πολλες γνωμες για το τι πρεπει να βλεπεις
και τι οχι ως σπουδαστρια φιλμογραφιας.
Ο καθενας απο τιν δικη του καλλιτεχνικη σκοπια, με το μακρυ και το κοντο
του θα σου δινει μια υπερανω ολων, γνωμη για το τι ειναι ποιοτικο και τι
επισης το μη ποιοτικο.
Γνωμες που πρεπει να αντιμετωπιζεις με τιν δικη σου ψυχραιμια και τιν
δικη σου εσωτερικη αναλαμπη για το τι ακριβως αισθανεσαι, καθως
παρακολουθεις ενα κινηματογραφικο εργο.
Μην ξεχνας ειμαστε μια χωρα που εθελουσια καταστρεψε την οποια
παρουσια ειχαμε μεσου του Ελληνικου κινηματογραφου στον κοσμο
τις 7ης τεχνης.
Το πως το καταφεραμε δεν μπορει να μπει μεσα σε δεκα γραμμες και
φυσικα ακομα περισσοτερο να αναλυθει μεσα σε ενα λογσμο του
υοθτθβε.
Φυσικα και τιν γνωμη που σου δινω εγω απο εναν τετοιο λογσμο, μπορεις
να τιν αντιμετωπισεις ακριβως με το ιδιο παραπανω σκεπτικο, ειτε
αμμεσα να την απορριψεις.
Παντως ανοιχτα σου προτινω μεσω των σπουδων σου να δεις και να
μελετησεις ΟΛΑ τα εργα των Τζαβελα, θεοδωρου Μαραγκου, Νικο Νικολαιδη,
και Αλεξη Δαμιανου.
Η ταινια που αθωωσε ολη μου την εφηβεια.....Φωτεινηηηηηηή...βγες στο μπαλκονι ....
Η ταινία είναι μια συλλογή στιγμών από μια εποχή τόσο κοντινή αλλά πια τόσο μακρινή.
1999 μια άλλη Αθήνα και μια άλλη Ελλάδα. Ίντερνετ όπως είναι τώρα δεν υπήρχε ακόμα , καφετέριες όπως η καντίνα στον Λυκαβηττό που τώρα δεν υπάρχει, συζητήσεις στις καφετέριες χωρίς κινητό στο τραπέζι .
Πόσο διαφορετικά ήταν τότε τα πράγματα και πολλοί απορούν ήταν έτσι ; Και όμως δε πέρασαν πάνω από 20 χρόνια .
Ο ίδιος κόσμος είναι απλά τρέχει τόσο γρήγορα που δεν τον προλαβαίνουμε πια και ξεχνάμε στιγμές.
Τα είπες όλα. Η Αθήνα της ζωής που έδωσε τη θέση της στην Αθήνα του mute.
Έπος καταπληκτικο!! Συγκλονιστικό!!! Ανεπανάληπο!!! Ένα θαύμα ήρθε κ έπεσε στη γη!!!!
Για άλλη μια φορά προσκυνώ αυτό το ανεπανάληπτο κ τετραπεραντο ταλέντο του Ρενου!!! Κ όλων των συμμετεχόντων!!!! Ένιωσα πως υπάρχει ακομα ελπίδα σε αυτή τη ζωή....
Την είδα και στο φινάλε δεν μπόρεσα να καταλάβω αν αυτό που είδα ήταν μια μπούρδα η ένα αριστούργημα. Μόνο και μόνο για αυτό αξίζει .
Απο τις πιο όμορφες ταινίες που έχω δει... Μας δείχνει επίσης το φλερτ τον ρομαντισμό ανάμεσα στον άντρα και την γυναίκα που σήμερα δυστυχώς έχουν χαθεί από τότε που εμφανίστηκαν τα social media! Ήταν ωραία χρόνια τότε...
Αυτη η ταινια ειναι η αγαπημενη μου!την εχω δει μονο 150φορες!ειναι σαν μια γλυκια μελωδια!
Το ομώνυμο τραγούδι των N.A.V. με έκανε να αγαπήσω ακόμα περισσότερο αυτή την ταινία...
Ιούλιος 2023 μεγάλη ταινία από τις καλύτερες !!
Να είσαι καλά. Μια ταινία που πάντα με στεναχωρεί και πάντα την αναζητώ.
Καταλαβαίνω που λες ότι σε στενοχωρεί. Έχει μια διακριτική μελαγχολία. Προτιμώ παρ'όλ'αυτά να εκλαμβάνω το φινάλε της από την αισιόδοξη πλευρά του, να πιστεύω πως στο τέλος οι μικρές στιγμές μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλους έρωτες.
Πολλες ομοιοτητες με το Before Sunrise!
Γεννηθείς το 85 με πολλές ώρες τηλεόρασης βιντεοκασέτας dvd στην πλάτη κ στο νου και άλλες τόσες ώρες γεμάτες παιχνίδι ανέμελο στο χωριο που μεγάλωσα με τα 15 παιδιά σύνολο , και άλλη μισή ζωή στην πιάτσα σε δουλειές του ποδαριού σερβιτοριλικια οικοδομή μπαρμανικικια πάγκους λαϊκής , με πολύ φλερτ , πολλές σφίξες της στιγμής , πολλά δήθεν προβλήματα που περνούσαν μόνα τους , με πολύ γέλιο πολύ χαβαλέ πολύ αγάπη χωρίς ψέμα χωρίς πονηριά , με κάποιες λίγες σχέσεις ερωτικες καθώς χωρις θαρος !!! Κ όλα αυτά μέσα σε αυτή την ταινία ,πολύ μάγκας ο κύριος χαραλαμπιδης παιχταράς μεγάλος !!!!!!
Τελευταία σκηνή με τα περιστέρια τίγκα στο κορωνοϊό😂😂!!!
ΧΙλια ευχαριστω που το ανεβασες!!!
H υπέροχη αυτή ταινία είναι ύμνος στην νοσταλγία. Την λατρεύω όπως λατρεύω την νοσταλγία και τις παγίδες της. Η Αθήνα είναι 3 με 4 κλικ πάνω από την σκοτεινή και δεύτεροκοσμική τότε πόλη που ήταν η Αθήνα. Παρόλα αυτά την αναπολούμε τώρα.... ή μήπως αναπολούμε την χαμένη νιότη μας;
2022
ΣΤΙΛ
Ε-Π-Ο-Σ
ΑΡΙΣΤΟΡΓΗΜΑ
ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΧΕΝΤΡΙ ΜΙΛΛΕΡ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΑΣΤΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ
ΤΗΑΤΣ ΛΟΒΕ
Υπέροχη μπράβο!!!!!!!
το καλό που έκανες και την ανέβασες τόσο καθαρή δεν λέγεται
Οι εφιάλτες μου κάνουν καλό, με ξυπνάνε
Αρκεί να μην γίνουν οι μόνιμοι κάτοικοι του μυαλού μου
αρχοντας!
Πονάει η ψυχούλα μου και ήρθα να μου την γλυκανει ο Χαραλαμπίδης.
Δεν είναι έτσι... Είναι μια ταινία που πρέπει να είσαι καλά ψυχολογικά και ερωτικά για να την δεις αλλιώς θα σε κάνει πολύ χειρότερα!!!
Se euxaristoume pou anevases autin tin eksairetiki tainia!!!!!!!
Ιούνιος 2023 και είναι η 9ρωτη φορά που βλέπω την ταινία ❤
Καταπληκτική!
Γιατί να μου προκαλεί πάντα μια θλίψη χωρίς να ξέρω το γιατί;
Αναπωλούμε αυτό που δεν ζήσαμε ποτέ
@@Kinthiaa Σ' ευχαριστώ για την απάντηση.
Το ότι σου προκαλεί συναισθήματα είναι ένα θετικό στοιχείο μιας όμορφης καλογραμμένης ταινίας! Μπορεί θλίψη για κάτι που δεν ζήσαμε ποτέ (οπως λέει η @Τζωρτζίνα Γεωργιου ) θλίψη για κάτι που ζήσαμε!
@@christopherkoskinasΊσως και για κάτι που ζήσαμε έστω και λίγο ή για κάτι που θέλουμε να ζήσουμε και να μείνει. Ίσως και τον χαμένο ρομαντισμό που θέλω στην ζωή μου κι εδώ, σ' αυτήν την ταινία τον νιώθω και τον αισθάνομαι.
Θα το βρω πάντως.
Και το δικό σου σχόλιο μου άρεσε. Σ’ ευχαριστώ.
Κι ο λόγος της @Τζωρτίνα Γεώργιου πάντως, με άγγιξε.
Κι ευχαριστώ που την ανέβασες.
Το νόημα της τέχνης...
Κι όπως πέρασαν τα χρόνια μέχρι τα 30 ...θα περάσουν και μέχρι τα 40! "..." Ισως τελικά να είναι ο μόνος τρόπος για να αλλάζουν οι εποχές😢
Απίστευτη ταινία!
46:38 ... Ένα κλικ για να μην το ψάχνουμε κάθε φορά 😄
'' προτιμώ να τις ερωτεύομαι εγώ ''
Φτηνά τσιγάρα και ελαιόλαδο τα καλύτερα
Nice one......
2024 και δώσε πόνο...❤
Είχα μια ιστορία λίγο πολύ παρόμοια με ένα κορίτσι που περπατήσαμε στους δρόμους του Ελμπασάν για μια νύχτα που δεν θα ξεχάσω,αλλά η τύχη μας έκανε να μην ξανασυναντηθούμε, ποιος ξέρει ίσως μια νύχτα θα τη βρω ξανά αν οχι ελπιζω να διαβασεις αυτο το comment,ξέρεις που να με βρεις
Ελπίζω η ζωή σας να σας ξαναφέρει μαζί!!!
@@christinechristin ποτέ δεν ξέρεις,ευχαριστώ
Διαβάζω στα σχόλια ότι η ταινία δεν εκτιμήθηκε στην εποχή της, ίσως γιατί τότε ήταν πολύ μπροστά γι΄αυτήν. Ίσως γιατί τότε, όπως ανέκαθεν, τα είχαμε όλα δεδομένα όπως τα συναισθήματα που μας προκαλεί όταν τη βλέπουμε. Και τώρα τα νοσταλγούμε όλα, ψάχνοντας το ρομαντισμό που χάθηκε στο χρόνο.
Κουραστήκαμε από την έλλειψη ενσυναίσθησης και ευελπιστώ ότι κάποιοι, κάπου έστω το παραδέχονται τουλάχιστον στον εαυτό τους.
Ευλογημένη που την είδα ήσυχο βράδυ του Αυγούστου του ΄23 στο μπαλκόνι μου γιατί την εκτίμησα και την ένιωσα.
Προσωπικά , δεν την βρήκα τού γούστου μου , ( την ταινία ) ! Δεν μπορώ να ταυτιστώ με τό περιθώριο , καί συγνώμη !!! Θά προτιμούσα λιγότερες βωμολοχίες , ανά δευτερόλεπτο , αλλά καταλαβαίνω ότι αρέσουν σε πολλούς από εσας , οπότε πάω πάσο ! Πάντως μ αρέσει το στυλ τού Χαραλαμπίδη , πάντα μου άρεσε ! Εν ολίγοις , την είδα με το ζόρι (την ταινία ) !!! Ίσως είναι τό γεγονός ότι ανατραφηκαμε με τον παλιό καλό κινηματογράφο ! Με ταινίες πού ειχαν υπόθεση ! Πχ , " η έβδομη μέρα τής δημιουργίας " είναι για μένα must ! Καί όχι μόνο!!!
ΕΠΟΣ απλα!!! Πολυ κακως δεν προβαλλεται συχνοτερα στην τηλεοραση
♥️
πολυ πρωτο !!
εισαι πολυ ομορφη θελεις να βγουμε ?
@@tsarbos ευτυχεναι
@@tanialampou αυτό σημαίνει ναι ;
@@tsarbos ναι ❤️
αριστούργημα
Όχι...αριστούργημα δεν είναι...αλλά είναι κάτι το διαφορετικό που αξίζει να το δεις έστω και μια φορά στην ζωή σου 😉
Απλά όχι!!!
ωραίο
Πολύ βαρετό!
Απρίλιος 23
2023❤
Λόγια λόγια λόγια.......
2023 εδωω
🚬🚬🚬
Ρόδος 2023
Ρε πως πέρασαν 24 χρόνια...; Πως περνάνε τα χρόνια...; Όλα 3 δευτερόλεπτα...
Fight club reference sto 1:00:30
*
Αυτός που πέθανε στο παρά 5 !
32.00 νερό βρύσης για τα ψάρια... Τρεις μέρες μετά ρίχνεις μέσα τα ψάρια (να εξατμίστει το χλώριο)ντεεεεεε
Εγω ειμαι αυτος που ειμαι
Κι αυτό μέτρησε..
Υπέροχη ταινία...
Υπάρχει πιθανότητα για επιλογή Αγγλικών υποτίτλων ώστε να μπορούν τη δούνε και άνθρωποι του εξωτερικού;
Καλημέρα,μόνο στο dvd.
Μόνο εσένα ερωτεύτηκα..
Το σπίτι-κτίριο που είναι ο Μανώλης τι και πού ειναι;
Αυτό έξω στο μπαλκόνι με το μπλε φως κάτι μου θυμίζει.
Αυτή την εποχή γράφω τίτλους από βιβλία που καποτε θα γράψω... καλλιτέχνης.. επιβιώνω Μάλλον από σύμπτωση
- #δεν είναι και άσχημα"😂😅
Ασχημα ειναι. Κι ομως.
4:16 Patrick Bateman εσύ?
Χαχαχαχ..αυτός όμως δεν προσέχει ούτε το δέρμα του ούτε το σώμα του
How this film created?
Drug overdose😹
41:57 θάρρος φίλε μου τιμά τον πατέρα σου και τη μητέρα σου😂😂 και πάνω από όλα την παράδοση😮 τι νομίζεις ρε ότι είμαι κανένας αυτοδημιούργητος?...χαχαχα
Πόσοι έρχονται από Ζοσιμαρ
ξερουμε που ειναι η καφετερια στο 57:47 ?
στον Λυκαβηττό αν δεν κάνω λάθος