Τυχαια βρηκα το καναλι σου. Μπραβο για την αφοσιωση να διαβαζεις τοσο ογκωδη βιβλια απο την Orbis Literae! Μεγαλος ο Τολστόι, φτιαχνει ολοκληρους κοσμους, το ιδιο και ο Ντίκενς. Δεν ξερω τι ειδος γραφεις, οντως οταν διαβαζει κανεις τετοιους μεγαλους νιωθει άπειρο ελάχιστος και λεει " γιατι να γραψω εγω τωρα, ολα εχουν ειπωθει και εχουν ειπωθει καλα". Προσπαθω κι εγω να βγω απο αυτην την παγιδα... διαβαζοντας και γραφοντας τα δικα μου. Να εισαι καλα.
Ωραίος για άλλη μια φορά! Αγαπημενος συγγραφέας και για εμένα αν και επουδενί μέσα στο τοπ5 μου, ούτε καν στο τοπ10 μου. Καλύτερο του θεωρω τη φεγγαροπετρα και μετά αυτό. Και σε νιώθω απόλυτα οταν αναρωτιεσαι γιατί δεν έγινε μεγαλυτερος του Ντίκενς. Τα λέμε όποτε...
O ενθουσιασμός σου για το βιβλίο δεν κρύβεται, είναι ολοφάνερος! Με έχεις πείσει ά σ χ η μ α ! LOL! Το βιβλίο το έχω, παραμένει όμως στα αδιάβαστα. Τώρα, όμως, τι να σου κάνω που χθες ξεκίνησα ένα βιβλίο που ήθελα απεγνωσμένα να διαβάσω από καιρό, τον Φάουστ του Γκαίτε (ολόκληρο, εννοείται); Δεν ξεπετιέται τόσο εύκολα ένας Φάουστ (δεν το λες και μικρό βιβλιαράκι), ώστε να καταπιαστούμε αμέσως μετά με τούτο, το επίσης "μικρό" βιβλιαράκι!... Όπως και να' χει, "έσπρωξες" και επανατοποθέτησες το Αρμαντέιλ πολύ πιο πάνω στη λίστα με τα υποψήφια "to-be-read" βιβλία. Μου άνοιξες την όρεξη διάπλατα!...
@@lcdlvi Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον ένα «ριβιού» (χαχαχα!) του Φάουστ. Να φανταστώ ότι έχεις διαβάσει μία από τις δύο ολοκληρωμένες μεταφράσεις του έργου, είτε αυτή του Πέτρου Μάρκαρη είτε εκείνη του Κυριάκου Σαμέλη. Πάντως, πέραν από το θέμα της βιβλιοκριτικής, αν ενδιαφέρεσαι να μπεις λίγο βαθύτερα στο νόημα του Φάουστ θα σου πρότεινα να έριχνες μια ματιά στο βιβλίο του Θανάση Λάμπρου «Κάτω απ' τον ανοιχτό ουρανό». Πρόκειται περί μιας πολύ κατανοητής αλλά καίριας ανάλυσης του έργου, η μόνη που έχουμε στα ελληνικά. Διαβάζω τον Φάουστ σε ελληνικά (Μάρκαρης) και γερμανικά, διαβάζω επίσης δύο υπομνήματα στα γερμανικά -το πιο γνωστό του Albrecht Schöne (Άλμπρεχτ Σαίνε) και εκείνο του Ulrich Gaier (Ούλριχ Γκάιερ)- κι ωστόσο πρέπει να ομολογήσω πως χωρίς το βιβλίο του Λάμπρου δεν θα καταλάβαινα ούτε τα μισά. Έχε το απλά στα υπόψιν.
Τυχαια βρηκα το καναλι σου. Μπραβο για την αφοσιωση να διαβαζεις τοσο ογκωδη βιβλια απο την Orbis Literae! Μεγαλος ο Τολστόι, φτιαχνει ολοκληρους κοσμους, το ιδιο και ο Ντίκενς. Δεν ξερω τι ειδος γραφεις, οντως οταν διαβαζει κανεις τετοιους μεγαλους νιωθει άπειρο ελάχιστος και λεει " γιατι να γραψω εγω τωρα, ολα εχουν ειπωθει και εχουν ειπωθει καλα". Προσπαθω κι εγω να βγω απο αυτην την παγιδα... διαβαζοντας και γραφοντας τα δικα μου. Να εισαι καλα.
Ωραίος για άλλη μια φορά! Αγαπημενος συγγραφέας και για εμένα αν και επουδενί μέσα στο τοπ5 μου, ούτε καν στο τοπ10 μου. Καλύτερο του θεωρω τη φεγγαροπετρα και μετά αυτό. Και σε νιώθω απόλυτα οταν αναρωτιεσαι γιατί δεν έγινε μεγαλυτερος του Ντίκενς. Τα λέμε όποτε...
Γνώμη για Το στοιχειωμένο ξενοδοχείο και Η γυναίκα του ονείρου;
θα σκάσουν κάποτε ριβιού
με λιγα λόγια... έρωτας!
@@lcdlvi να δω τι θα πρωτοπρολαβω με τόσα αδιάβαστα...
@ΠαναγιώτηςΚομνηνός-τ9ζ ξενοδοχείο πιασε
@@lcdlvi θα τα πάρω εν καιρώ. Τα έχω στην λίστα.
O ενθουσιασμός σου για το βιβλίο δεν κρύβεται, είναι ολοφάνερος! Με έχεις πείσει ά σ χ η μ α ! LOL! Το βιβλίο το έχω, παραμένει όμως στα αδιάβαστα. Τώρα, όμως, τι να σου κάνω που χθες ξεκίνησα ένα βιβλίο που ήθελα απεγνωσμένα να διαβάσω από καιρό, τον Φάουστ του Γκαίτε (ολόκληρο, εννοείται); Δεν ξεπετιέται τόσο εύκολα ένας Φάουστ (δεν το λες και μικρό βιβλιαράκι), ώστε να καταπιαστούμε αμέσως μετά με τούτο, το επίσης "μικρό" βιβλιαράκι!... Όπως και να' χει, "έσπρωξες" και επανατοποθέτησες το Αρμαντέιλ πολύ πιο πάνω στη λίστα με τα υποψήφια "to-be-read" βιβλία. Μου άνοιξες την όρεξη διάπλατα!...
χαίρομαι! να σαι καλά για τα λόγια σου!
ναι, χμ, πρέπει να κάνω ριβιού και για φάουστ κάποτε χχαχαχα
@@lcdlvi Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον ένα «ριβιού» (χαχαχα!) του Φάουστ. Να φανταστώ ότι έχεις διαβάσει μία από τις δύο ολοκληρωμένες μεταφράσεις του έργου, είτε αυτή του Πέτρου Μάρκαρη είτε εκείνη του Κυριάκου Σαμέλη.
Πάντως, πέραν από το θέμα της βιβλιοκριτικής, αν ενδιαφέρεσαι να μπεις λίγο βαθύτερα στο νόημα του Φάουστ θα σου πρότεινα να έριχνες μια ματιά στο βιβλίο του Θανάση Λάμπρου «Κάτω απ' τον ανοιχτό ουρανό». Πρόκειται περί μιας πολύ κατανοητής αλλά καίριας ανάλυσης του έργου, η μόνη που έχουμε στα ελληνικά. Διαβάζω τον Φάουστ σε ελληνικά (Μάρκαρης) και γερμανικά, διαβάζω επίσης δύο υπομνήματα στα γερμανικά -το πιο γνωστό του Albrecht Schöne (Άλμπρεχτ Σαίνε) και εκείνο του Ulrich Gaier (Ούλριχ Γκάιερ)- κι ωστόσο πρέπει να ομολογήσω πως χωρίς το βιβλίο του Λάμπρου δεν θα καταλάβαινα ούτε τα μισά. Έχε το απλά στα υπόψιν.