Dziękuję bardzo za przygotowanie merytoryczne Pana instruktaży. Po prostu Profesjonalny przekaz, rzeczowy i precyzyjny. Oczywiście niezwykle wyrazisty głos dodaje poczucia pewności , że to co jest meritum jest w 100% wartościowe.
Wreszcie trafilem na nauczyciela, którego można słuchać bez końca. Rzeczowo, konkretnie, bez rozwlekania, bez super profesjonalnej, niezrozumiałej terminologii. Przejrzyście i jasno wytlumaczone. Dziękuję!
Witam serdecznie Pana , jestem obecnie po 20 latach znowu początkującym Fotografem, a wręcz uczniem . Zaczynałam moja pasje robienia zdjęć na aparacie FED 3, Fuji Auto-fokus, co spowodowało zapomnienie ręcznego nastawiania czasu i przesłony, a obecnie komórka całkowicie wyeliminowała z pamięci stosowanie podstawy ręcznego nastawiania aparatu na wykonywanie zdjęć. Zapisałam się do Uniwersytetu Trzeciego Wieku i tam rozpoczęłam od nowa swoją pasje - naukę fotografowania, na razie w plenerze. Jednocześnie skrupulatnie przyswajam sobie Pańską fachową wiedze i dobre rady. Dziękuję i pozdrawiam . Alicja
Popieram u Pana prowadzącego, że wspomina o statywie. Jego użycie włącza u fotografujących myślenie. Skutkuje to poszukiwaniem perspektywy, głębi ostrości, czasem wysokością spojrzenia na kadr (z dołu, z góry), ułożenia się planów kadru (by gałąź przysłowiowa nie wychodziła z głowy).
Świetny materiał. Zamiast wielokrotnie już powielanych wszędzie na YT frazesów o GO, kawał specjalistycznej wiedzy z półki dla profesjonalisty. Dziękuję :)
W fotografii jest bardzo wiele umownych rozwiązań. Fotografia przez dziesięciolecia rozwijała się dzięki standardom przyjętym przez producentów sprzętu fotograficznego i zaakceptowanym przez konsumentów czyli nas wszystkich. Nie zawsze najlepsze rozwiązania techniczne stają standardem w fotografii.
W przypadku potrzeby zachowania dużej głębi ostrości, o ile technika współczesna nie pomogłaby stabilizacją obrazu (nie wiem na ile skuteczna), aby nie poruszyć zdjęcia w trudnych warunkach oświetleniowych przydać się może monopod, a w skrajnie trudnych statyw. monopod można zastąpić oparciem się o o pień drzewa czy poręcz, czasem pomoże woreczek z grochem (np. żabia perspektywa).
Myślałem, że będzie coś o odległości hiperfokalnej, a tymczasem dowiedziałem się o krążkach rozproszenia, o których nigdy wcześniej nie słyszałem :) Pozdrawiam!
Warto wspomnieć, że możemy czasem wpływać na głębię ostrości, zmieniając perspektywę ujęcia. Przykład. Chcę sfotografować w Tatrach Gentiana glacialis (goryczka lodnikowa). Mogę ująć ją na tle bliskiej, szarej skały piętra turniowego (mało ciekawe ujęcie estetyczne) z całą lub nie głębią ostrości (dla florystycznych ujęć dokumentacyjnych może być wręcz wskazana duża głębia). Mogę poszukać takiego okazu goryczki, który z żabiej perspektywy będzie prezentować się na innym tle, tym razem odległych szczytów. To ujęcie jest warte uwagi, a odległości kwiat-tło ogromne. Kwiat powinien być ostry, jeśli on jest głównym obiektem, zaś tło (szczyty) winny być rozmyte do pewnego stopnia, i jak radzi autor blogu, bardzo zresztą słusznie, wypada trzepnąć kilka fotek z różnymi wielkościami przysłon, by potem wybrać to optymalne ujęcie (rozmycie) tła, które "opowiada nienachalnie" o warunkach życia tej roślinki. Zatem czasem prócz wiedzy fotograficznej przyda się wielokrotnie wiedza przyrodnicza, a autor blogu, tak myślę, z niej skrzętnie korzysta.😀
wypadało wspomnieć, że w przypadku fotografowania z bliska, kiedy odległość wynosi np. 25 cm, a minimalne ostrzenie obiektywu wynosi np. 50 cm, można sobie pomóc pieścieniami pośrednimi (makro), by płaszczyznę ostrzenia "przesunąć" bliżej obiektywu. można ostatecznie użyć soczewkek nasadkowch o odpowiedniej liczbie dioptrii. w makro głębia, choć wolę mniej poprawne językowo stwierdzenie, za trafniejsze merytorycznie: ZAKRES OSTROŚCI, jest często krytyczną (minimalna). W takich przypadkach niezbędny może być statyw, a czasem sanki nastawcze.
Jaki jest związek (lub jego brak) między głębią ostrości i autofocusem lub wyborem przez fotografa punktu/obszaru ostrości? Przecież za ostrość zdjęcia odpowiada też ten „parametr”. W trybie Av też mogę włączyć autofocus lub wybrać punkt/obszar na ekranie.
Troszkę ciężko mi jest zrozumieć aspekt wielkości "wydruku" do odległości, z jakiej go oglądam. Dla przykładu, oglądam ten film na monitorze o przekątnej ok. 109 cm, Pana twarz jest dla mnie ostra już z odległości 45 cm (tak wziąłem miarkę i zmierzyłem), szyja i baczki są już lekko rozmyte, nie mówiąc o dalszym planie. Jednak oddalanie się od monitora na 3-4 metry zbytnio nie wpływa na proporcję ostrych części zdjęcia, do tych już rozmytych. Znowu zbyt bliskie oglądanie, powoduje, że nawet, gdzie jest ostro, zaczyna się rozmywać, ale jest to związane bardziej chyba z percepcją wzroku, niż z głębią ostrości. Proszę tego nie traktować jako ataku na Pana wiedzę, bo bardzo cenię Pana zdjęcia i wiedzę, którą Pan przekazuje. Po prostu moja głowa tego nie ogarnia.
Nie wiem czy Pan zauważył, że opowiadam o odbitkach a nie o monitorach, gdzie obraz powstaje w odmienny sposób. Proszę spróbować na odbitce np. na wystawie fotograficznej i wszystko się wyjaśni. Zresztą wspominam także o tym, że GO jest wartością bardziej umowną niż matematyczną i zależną od naszego postrzegania. Pozdrawiam :)
Dziękuję bardzo za przygotowanie merytoryczne Pana instruktaży. Po prostu Profesjonalny przekaz, rzeczowy i precyzyjny. Oczywiście niezwykle wyrazisty głos dodaje poczucia pewności , że to co jest meritum jest w 100% wartościowe.
Wreszcie trafilem na nauczyciela, którego można słuchać bez końca. Rzeczowo, konkretnie, bez rozwlekania, bez super profesjonalnej, niezrozumiałej terminologii. Przejrzyście i jasno wytlumaczone. Dziękuję!
Dziękuję bardzo :) pozdrawiam!
Witam serdecznie Pana , jestem obecnie po 20 latach znowu początkującym Fotografem, a wręcz uczniem . Zaczynałam moja pasje robienia zdjęć na aparacie FED 3, Fuji Auto-fokus, co spowodowało zapomnienie ręcznego nastawiania czasu i przesłony, a obecnie komórka całkowicie wyeliminowała z pamięci stosowanie podstawy ręcznego nastawiania aparatu na wykonywanie zdjęć. Zapisałam się do Uniwersytetu Trzeciego Wieku i tam rozpoczęłam od nowa swoją pasje - naukę fotografowania, na razie w plenerze. Jednocześnie skrupulatnie przyswajam sobie Pańską fachową wiedze i dobre rady. Dziękuję i pozdrawiam . Alicja
Dzień dobry Pani Alicjo :) życzę wielu dobrych chwil z fotografią!!! Pozdrawiam :)
Popieram u Pana prowadzącego, że wspomina o statywie. Jego użycie włącza u fotografujących myślenie. Skutkuje to poszukiwaniem perspektywy, głębi ostrości, czasem wysokością spojrzenia na kadr (z dołu, z góry), ułożenia się planów kadru (by gałąź przysłowiowa nie wychodziła z głowy).
Panie Marku, bardzo ciekawie... Dziękuję... temat... krążek rozproszenia już jest jaśniejszy...
Dziękuję... Pozdrawiam...
Proszę bardzo :) Pozdrawiam!
Świetny materiał. Zamiast wielokrotnie już powielanych wszędzie na YT frazesów o GO, kawał specjalistycznej wiedzy z półki dla profesjonalisty. Dziękuję :)
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam :)
Zapraszam zobacz jeszcze ten zestaw filmów INSPIRACJE : ua-cam.com/play/PL15qv1d_Er7jEBlVVwauJhlCtSbSAjV6j.html
Za wszystko co Pan mówi, bardzo dziękuję nawet jak nie rozumiem wszystkiego to i tak bardzo dziękuję. Będę sie dopiero uczyla z Panem.
Pozdrawiam.
Dzień dobry, nic nie szkodzi, wszystko z biegiem czasu się ułoży. Pozdrawiam :)
W fotografii jest bardzo wiele umownych rozwiązań. Fotografia przez dziesięciolecia rozwijała się dzięki standardom przyjętym przez producentów sprzętu fotograficznego i zaakceptowanym przez konsumentów czyli nas wszystkich. Nie zawsze najlepsze rozwiązania techniczne stają standardem w fotografii.
Złoto!
W przypadku potrzeby zachowania dużej głębi ostrości, o ile technika współczesna nie pomogłaby stabilizacją obrazu (nie wiem na ile skuteczna), aby nie poruszyć zdjęcia w trudnych warunkach oświetleniowych przydać się może monopod, a w skrajnie trudnych statyw. monopod można zastąpić oparciem się o o pień drzewa czy poręcz, czasem pomoże woreczek z grochem (np. żabia perspektywa).
Myślałem, że będzie coś o odległości hiperfokalnej, a tymczasem dowiedziałem się o krążkach rozproszenia, o których nigdy wcześniej nie słyszałem :) Pozdrawiam!
Dzień dobry Panie Pawle a tak to już w tej fotografii bywa, że mnóstwo osób zajmuje się sprawami które mało znaczą :) Pozdrawiam!
Warto wspomnieć, że możemy czasem wpływać na głębię ostrości, zmieniając perspektywę ujęcia. Przykład. Chcę sfotografować w Tatrach Gentiana glacialis (goryczka lodnikowa). Mogę ująć ją na tle bliskiej, szarej skały piętra turniowego (mało ciekawe ujęcie estetyczne) z całą lub nie głębią ostrości (dla florystycznych ujęć dokumentacyjnych może być wręcz wskazana duża głębia).
Mogę poszukać takiego okazu goryczki, który z żabiej perspektywy będzie prezentować się na innym tle, tym razem odległych szczytów. To ujęcie jest warte uwagi, a odległości kwiat-tło ogromne. Kwiat powinien być ostry, jeśli on jest głównym obiektem, zaś tło (szczyty) winny być rozmyte do pewnego stopnia, i jak radzi autor blogu, bardzo zresztą słusznie, wypada trzepnąć kilka fotek z różnymi wielkościami przysłon, by potem wybrać to optymalne ujęcie (rozmycie) tła, które "opowiada nienachalnie" o warunkach życia tej roślinki. Zatem czasem prócz wiedzy fotograficznej przyda się wielokrotnie wiedza przyrodnicza, a autor blogu, tak myślę, z niej skrzętnie korzysta.😀
Kolejny świetny materiał z praktycznie przekazaną wiedzą . Pozdrawiam serdecznie .
Dziękuję bardzo :) pozdrawiam!
SUPER😀
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam :)
Wszystko z tyłu na półce jest nieostre 😁😜
Trafne spostrzeżenie :) Pozdrawiam!
Dziekujemy, za kolejne lekcje : )
Proszę bardzo i pozdrawiam :)
wypadało wspomnieć, że w przypadku fotografowania z bliska, kiedy odległość wynosi np. 25 cm, a minimalne ostrzenie obiektywu wynosi np. 50 cm, można sobie pomóc pieścieniami pośrednimi (makro), by płaszczyznę ostrzenia "przesunąć" bliżej obiektywu. można ostatecznie użyć soczewkek nasadkowch o odpowiedniej liczbie dioptrii. w makro głębia, choć wolę mniej poprawne językowo stwierdzenie, za trafniejsze merytorycznie: ZAKRES OSTROŚCI, jest często krytyczną (minimalna).
W takich przypadkach niezbędny może być statyw, a czasem sanki nastawcze.
Jak zawsze bardzo fajnie omówiony temat.. :) .. pozdrawiam :)
Bardzo dziękuję i pozdrawiam :)
Jaki jest związek (lub jego brak) między głębią ostrości i autofocusem lub wyborem przez fotografa punktu/obszaru ostrości? Przecież za ostrość zdjęcia odpowiada też ten „parametr”. W trybie Av też mogę włączyć autofocus lub wybrać punkt/obszar na ekranie.
😊
Może mi ktoś wytłumaczyć co to jets krążek rozproszenia? Bo z tego filmu dowiedziałem się, że coś takiego istnieje, ale co to jest to nic a nic.
Troszkę ciężko mi jest zrozumieć aspekt wielkości "wydruku" do odległości, z jakiej go oglądam. Dla przykładu, oglądam ten film na monitorze o przekątnej ok. 109 cm, Pana twarz jest dla mnie ostra już z odległości 45 cm (tak wziąłem miarkę i zmierzyłem), szyja i baczki są już lekko rozmyte, nie mówiąc o dalszym planie. Jednak oddalanie się od monitora na 3-4 metry zbytnio nie wpływa na proporcję ostrych części zdjęcia, do tych już rozmytych. Znowu zbyt bliskie oglądanie, powoduje, że nawet, gdzie jest ostro, zaczyna się rozmywać, ale jest to związane bardziej chyba z percepcją wzroku, niż z głębią ostrości. Proszę tego nie traktować jako ataku na Pana wiedzę, bo bardzo cenię Pana zdjęcia i wiedzę, którą Pan przekazuje. Po prostu moja głowa tego nie ogarnia.
Nie wiem czy Pan zauważył, że opowiadam o odbitkach a nie o monitorach, gdzie obraz powstaje w odmienny sposób. Proszę spróbować na odbitce np. na wystawie fotograficznej i wszystko się wyjaśni. Zresztą wspominam także o tym, że GO jest wartością bardziej umowną niż matematyczną i zależną od naszego postrzegania. Pozdrawiam :)