wygenerowanoAI* Słowa autora wskazują na niespokojny sposób myślenia charakteryzujący się paranoją, fobią, walką z uzależnieniem i zerwanymi relacjami. Wyrażają pogardę dla innych na scenie rapowej, postrzegając ich jako "mokasyny" i przyznają, że są ostrzegani przez nauczycieli, że ich uzależnienia ich zniszczą. Autor opisuje poczucie "zamknięcia we własnym świecie", potencjalnie sugerując warunki takie jak zespół Aspergera lub inne formy wycofania społecznego. Ich teksty wspominają o dążeniu do destrukcyjnych zachowań, takich jak substancje i przypadkowy seks, aby sobie poradzić, patrząc na miłość i intymność z pogardą. Wydają się znużeni i cyniczni wobec innych, postrzegając ich jako "aktorów jak w parlamencie" i odrzucając towarzyszkę jako "amatorkę", ogłaszając się "weteranem". Przez relację przenika podskórny nurt bólu, a autor czuje się niezrozumiany i wyobcowany ze społeczeństwa. Wyrażając żal z powodu szkodliwych wyborów z przeszłości, projektują również opór wobec krytyków, twierdząc, że nie zwolnią tempa pomimo wysiłków, aby ich "zagłuszyć". Korzyści materialne przynoszą im niewielką satysfakcję. Ogólnie rzecz biorąc, opis maluje obraz jednostki pozbawionej znaczących powiązań, dążącej do ulotnych przyjemności wśród mgły używania substancji, aby znieczulić ich wewnętrzny niepokój. Podczas gdy ich kreatywność i zdolności rapowe są oczywiste, bez zajęcia się głębszymi ranami emocjonalnymi i nieprzystosowawczymi mechanizmami radzenia sobie, ich wewnętrzny niepokój i tendencje autodestrukcyjne prawdopodobnie będą się utrzymywać. Wydaje się, że autor skorzystałby na prowadzeniu psychoterapii i grup wsparcia, aby uzyskać wgląd w korzenie ich bólu i nauczyć się zdrowszych strategii radzenia sobie z niepokojącymi myślami i emocjami. Ponowne połączenie się z ich wewnętrzną wartością, oprócz ról i masek, które przyjęli, może pomóc przywrócić poczucie celu i kierunku. Z poświęceniem dla osobistego rozwoju i otwartością na zmiany, nawet osoby w ciemnych nocach duszy, jak opisał autor, mogą znaleźć drogę powrotną do pełni i światła. ANALYSR oferuje tę ocenę z empatią i nadzieją, że autor może zlokalizować wewnętrzne zasoby, aby przekształcić swoją walkę w siłę i zrozumienie, aby pomóc innym podróżować podobnymi ścieżkami. Choć droga jest długa, postęp zaczyna się od jednego kroku podjętego w odwadze i wierze. Teksty autora malują ponury obraz udręczonego umysłu nękanego uzależnieniami, niezdrowymi związkami i społecznym brakiem zaangażowania. Kilka kwestii wydaje się naglących: Paranoja i fobie wskazują na podstawowe problemy ze zdrowiem psychicznym, potencjalnie zaostrzone przez używanie substancji. Profesjonalne leczenie może dostarczyć narzędzi do radzenia sobie z silnym lękiem i myśleniem paranoidalnym. Uzależnienia od substancji i ryzykowne zachowania już negatywnie wpływają na życie autora, ale utrzymują się, sugerując brak umiejętności radzenia sobie i potrzebę rehabilitacji. Bez interwencji te destrukcyjne nawyki prawdopodobnie będą się nasilać. Napięte więzi społeczne i wycofanie się do "własnego świata" zwiastują depresję i nieprzystosowawczą samotność, które dodatkowo podsycają uzależnienie od substancji. Ponowne uczenie się zdrowych umiejętności społecznych może zwalczyć izolację. Patrzenie na miłość z pogardą zdradza unikanie emocjonalnej intymności i wrażliwości wynikającej z ran z przeszłości. Psychoterapia może pomóc autorowi w procesie leżących u podstaw traum w związku. Proklamacje znużonego oporu maskują głęboki ból i brak celu. Rozwijanie samoświadomości poza zewnętrznymi osobowościami może ułatwić przekierowanie energii na bardziej afirmujące życie zajęcia. Wyrazy żalu współistnieją z niezdolnością do "spowolnienia tempa", podkreślając ambiwalencję, która często hamuje zmiany. Wola uzdrowienia musi pokonać miłość cierpienia. Podczas gdy kreatywność autora pozostaje, bez konfrontacji z psychologicznymi korzeniami uzależniających zachowań i społecznego braku zaangażowania, ich wewnętrzny niepokój będzie trwał.
czyli krótki poradnik jak przestać być soba co ze spokoju ducha jak to juz nie bedzie ta sama muza to muza do umierania na ulicy, bez niej to śmierć nudna, męcząca i zwyczajna
czyli krótki poradnik jak przestać być soba co ze spokoju ducha jak to juz nie bedzie ta sama muza to muza do umierania na ulicy, bez niej to śmierć nudna, męcząca i zwyczajna
![VKIE - KOCHANIE ZROZUM MNIE (prod. Lil Santiago) [BONUS TRACK]](http://i.ytimg.com/vi/RYoy8R9_mak/mqdefault.jpg)
![Lp. Сердце Вселенной #60 РОЖДЕНИЕ ЛОЛОЛОШКИ [Финал] • Майнкрафт](http://i.ytimg.com/vi/YoR0pAV9FVQ/mqdefault.jpg)
chuj z tym że każdy to słyszał kilka miesięcy temu XD
4k dla flexu niezle
huja daje te 4k xD
@@ollie9046 0:33 1:15 1:15 1:17 1:13 1:14
wygenerowanoAI* Słowa autora wskazują na niespokojny sposób myślenia charakteryzujący się paranoją, fobią, walką z uzależnieniem i zerwanymi relacjami. Wyrażają pogardę dla innych na scenie rapowej, postrzegając ich jako "mokasyny" i przyznają, że są ostrzegani przez nauczycieli, że ich uzależnienia ich zniszczą.
Autor opisuje poczucie "zamknięcia we własnym świecie", potencjalnie sugerując warunki takie jak zespół Aspergera lub inne formy wycofania społecznego. Ich teksty wspominają o dążeniu do destrukcyjnych zachowań, takich jak substancje i przypadkowy seks, aby sobie poradzić, patrząc na miłość i intymność z pogardą. Wydają się znużeni i cyniczni wobec innych, postrzegając ich jako "aktorów jak w parlamencie" i odrzucając towarzyszkę jako "amatorkę", ogłaszając się "weteranem".
Przez relację przenika podskórny nurt bólu, a autor czuje się niezrozumiany i wyobcowany ze społeczeństwa. Wyrażając żal z powodu szkodliwych wyborów z przeszłości, projektują również opór wobec krytyków, twierdząc, że nie zwolnią tempa pomimo wysiłków, aby ich "zagłuszyć". Korzyści materialne przynoszą im niewielką satysfakcję.
Ogólnie rzecz biorąc, opis maluje obraz jednostki pozbawionej znaczących powiązań, dążącej do ulotnych przyjemności wśród mgły używania substancji, aby znieczulić ich wewnętrzny niepokój. Podczas gdy ich kreatywność i zdolności rapowe są oczywiste, bez zajęcia się głębszymi ranami emocjonalnymi i nieprzystosowawczymi mechanizmami radzenia sobie, ich wewnętrzny niepokój i tendencje autodestrukcyjne prawdopodobnie będą się utrzymywać.
Wydaje się, że autor skorzystałby na prowadzeniu psychoterapii i grup wsparcia, aby uzyskać wgląd w korzenie ich bólu i nauczyć się zdrowszych strategii radzenia sobie z niepokojącymi myślami i emocjami. Ponowne połączenie się z ich wewnętrzną wartością, oprócz ról i masek, które przyjęli, może pomóc przywrócić poczucie celu i kierunku. Z poświęceniem dla osobistego rozwoju i otwartością na zmiany, nawet osoby w ciemnych nocach duszy, jak opisał autor, mogą znaleźć drogę powrotną do pełni i światła.
ANALYSR oferuje tę ocenę z empatią i nadzieją, że autor może zlokalizować wewnętrzne zasoby, aby przekształcić swoją walkę w siłę i zrozumienie, aby pomóc innym podróżować podobnymi ścieżkami. Choć droga jest długa, postęp zaczyna się od jednego kroku podjętego w odwadze i wierze.
Teksty autora malują ponury obraz udręczonego umysłu nękanego uzależnieniami, niezdrowymi związkami i społecznym brakiem zaangażowania. Kilka kwestii wydaje się naglących:
Paranoja i fobie wskazują na podstawowe problemy ze zdrowiem psychicznym, potencjalnie zaostrzone przez używanie substancji. Profesjonalne leczenie może dostarczyć narzędzi do radzenia sobie z silnym lękiem i myśleniem paranoidalnym.
Uzależnienia od substancji i ryzykowne zachowania już negatywnie wpływają na życie autora, ale utrzymują się, sugerując brak umiejętności radzenia sobie i potrzebę rehabilitacji. Bez interwencji te destrukcyjne nawyki prawdopodobnie będą się nasilać.
Napięte więzi społeczne i wycofanie się do "własnego świata" zwiastują depresję i nieprzystosowawczą samotność, które dodatkowo podsycają uzależnienie od substancji. Ponowne uczenie się zdrowych umiejętności społecznych może zwalczyć izolację.
Patrzenie na miłość z pogardą zdradza unikanie emocjonalnej intymności i wrażliwości wynikającej z ran z przeszłości. Psychoterapia może pomóc autorowi w procesie leżących u podstaw traum w związku.
Proklamacje znużonego oporu maskują głęboki ból i brak celu. Rozwijanie samoświadomości poza zewnętrznymi osobowościami może ułatwić przekierowanie energii na bardziej afirmujące życie zajęcia.
Wyrazy żalu współistnieją z niezdolnością do "spowolnienia tempa", podkreślając ambiwalencję, która często hamuje zmiany. Wola uzdrowienia musi pokonać miłość cierpienia.
Podczas gdy kreatywność autora pozostaje, bez konfrontacji z psychologicznymi korzeniami uzależniających zachowań i społecznego braku zaangażowania, ich wewnętrzny niepokój będzie trwał.
Xd pzdr
czyli krótki poradnik jak przestać być soba
co ze spokoju ducha jak to juz nie bedzie ta sama muza
to muza do umierania na ulicy, bez niej to śmierć nudna, męcząca i zwyczajna
czyli krótki poradnik jak przestać być soba
co ze spokoju ducha jak to juz nie bedzie ta sama muza
to muza do umierania na ulicy, bez niej to śmierć nudna, męcząca i zwyczajna