ეს ცოდნა სოკრატემდე დიდი ხნით ადრე ჰქონდათ ჩვენს წინაპრებს, მაგრამ როდესაც სათავეში მყოფს შეერყა რწმენა და გაამპარტავნდა, აი, იქიდან დაიწყო მათი დაკნინება და მივიდნენ იმ ზომამდე, როგორიც სოკრატეს, - იმ დროისათვის ყველაზე გონიერი ადამიანის სიკვდილით დასჯა იყო. "...თითქოსდა ეხლაც ესე არ იყოს, ეხლაც არ გრეხდნენ ერის ცხოვრებას, არა ქრთამავდნენ სულწაბილწულებს და არ ახდენდნენ ძალის შეკრებას, არ აშინებდნენ ერს ძალადობით, არ აძალებდნენ გამათხოვრებას და არ აწყობდნენ სულის ამოხდით საიქიოში მათ გასტუმრებას… მაგრამ მცდარ წესებს მაინც არ ცვლიდნენ, რადგან ღმრთის შიში არ უბიძგებდათ, ვერ აზროვნებდნენ რწმენაგამქრალნი, რომ ღმერთის შიში უფრო არგებდათ; არცკი უსმენდნენ მხსნელად მოვლენილს, სასიკეთოდ რას უქადაგებდათ და აბა, როგორ დაუჯერებდნენ, რომ ის ცხოვრებას დაულაგებდათ?"
ეს ცოდნა სოკრატემდე დიდი ხნით ადრე ჰქონდათ ჩვენს წინაპრებს, მაგრამ როდესაც სათავეში მყოფს შეერყა რწმენა და გაამპარტავნდა, აი, იქიდან დაიწყო მათი დაკნინება და მივიდნენ იმ ზომამდე, როგორიც სოკრატეს, - იმ დროისათვის ყველაზე გონიერი ადამიანის სიკვდილით დასჯა იყო.
"...თითქოსდა ეხლაც ესე არ იყოს, ეხლაც არ გრეხდნენ ერის ცხოვრებას,
არა ქრთამავდნენ სულწაბილწულებს და არ ახდენდნენ ძალის შეკრებას,
არ აშინებდნენ ერს ძალადობით, არ აძალებდნენ გამათხოვრებას
და არ აწყობდნენ სულის ამოხდით საიქიოში მათ გასტუმრებას…
მაგრამ მცდარ წესებს მაინც არ ცვლიდნენ, რადგან ღმრთის შიში არ უბიძგებდათ,
ვერ აზროვნებდნენ რწმენაგამქრალნი, რომ ღმერთის შიში უფრო არგებდათ;
არცკი უსმენდნენ მხსნელად მოვლენილს, სასიკეთოდ რას უქადაგებდათ
და აბა, როგორ დაუჯერებდნენ, რომ ის ცხოვრებას დაულაგებდათ?"