Η επιλογή του δρεπανιού είναι συμβολική με δύο τρόπους όπως το αντιλαμβάνομαι εγω: Πρώτα από ολα, το δρεπάνι ως σύμβολο του λαού απέναντι στον φασισμό. Αλλά και μια δεύτερη ερμηνεία: εμφανές σε όλο το τελευταίο επεισόδιο (και γενικά στην εξέλιξη της σειράς) είναι πως ο Μελέτης είναι τραγικός ήρωας, έρμαιο της ανατροφής του, της ζωής που έζησε δίχως αγάπη, δέσμιος των πληγών του. Το περιβάλλον του του έμαθε να διαχειρίζεται τις καταστάσεις με σκληρότητα και απολυτότητα, δίχως να του αφήσει πολλές επιλογές για το αντίθετο. Στην ύστατη πράξη της σειράς λοιπόν επιλέγει για τελευταία φορά να "θερίσει" και να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι (παραβολή των ζιζανίων) όπως του χουν μάθει να κάνει από παιδί. Ο,τι δεν λύνεται, κόβεται. Αυτή είναι η ανατροφή του, καθώς ο ίδιος ο Δούκας σε προηγούμενο επεισόδιο μάλιστα έχει αναφερθεί σε αυτήν την παραβολή. Την ίδια μεταλαμπαδευσε και στον πιστό ανιψιό του. Ποιός καταλληλότερος επομένως από τον Μελέτη για τον ρόλο του τιμωρού; Ποιός καταλληλότερος να καταδικάσει τον ίδιο τον διάβολο; Επιλέγει το δρεπάνι συνειδητά ακολουθώντας μέχρι το τέλος τις αρχές του..και ας ξέρει ότι θα τιμωρηθεί για αυτό που τον έκαναν να είναι και για τον ρόλο που του δόθηκε (σαν από κάποια ανώτερη θεϊκή δύναμη) να φέρει εις πέρας.
Θυμάμαι που ο Δούκας είχε δώσει στον Νικηφόρο να διαβάσει μια παράγραφο στην βίβλο όπου έλεγε πως έπρεπε να ξεφορτωθεί τα ζιζάνια. Ο άχρηστος ο Νικηφόρος ήταν πολύ αδύναμος να το κάνει. Το ίδιο και ο Κωνσταντής όπως αποδείχτηκε αργότερα. Ο Μελέτης όμως τελικά δεν έχασε λεπτό και ξεκοίλιασε αυτό το γουρούνι όπως του άξιζε. Και τελικά μόνο αυτός αποδείχτηκε άξιος να κουβαλά τον τίτλο "γιός του Άρχοντα Δούκα"
Νομιζω πως υπάρχει ένας μονόλογος της Πηνελόπης μπροστά στην μάνα της που ξεκινά με το 'εγώ όμως ξέρω...' και μιλά για τα εγκλήματα μέσα στα σπίτια όταν αποκτηνώνουμε παιδιά.. εαν αυτός ο ήρωας είχε μεγαλώσει σε άλλο περιβάλλον μπορούσε να γίνει ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ο σπαραγμός του όταν πέθανε ο Δούκας Σεβαστός (που κι αυτός τον πατερα του 'κυνηγούσε') έδειξε πόσο πολύ ζητούσε την αγάπη του και την αποδοχή του, πόσο ο πιο άγριος θύτης μπορεί να ήταν το πιο άδικο θύμα. Μελέτης, ένας συμβολικός ήρωας
Η επιλογή του δρεπανιού είναι συμβολική με δύο τρόπους όπως το αντιλαμβάνομαι εγω: Πρώτα από ολα, το δρεπάνι ως σύμβολο του λαού απέναντι στον φασισμό. Αλλά και μια δεύτερη ερμηνεία: εμφανές σε όλο το τελευταίο επεισόδιο (και γενικά στην εξέλιξη της σειράς) είναι πως ο Μελέτης είναι τραγικός ήρωας, έρμαιο της ανατροφής του, της ζωής που έζησε δίχως αγάπη, δέσμιος των πληγών του. Το περιβάλλον του του έμαθε να διαχειρίζεται τις καταστάσεις με σκληρότητα και απολυτότητα, δίχως να του αφήσει πολλές επιλογές για το αντίθετο. Στην ύστατη πράξη της σειράς λοιπόν επιλέγει για τελευταία φορά να "θερίσει" και να διαχωρίσει την ήρα από το στάρι (παραβολή των ζιζανίων) όπως του χουν μάθει να κάνει από παιδί. Ο,τι δεν λύνεται, κόβεται. Αυτή είναι η ανατροφή του, καθώς ο ίδιος ο Δούκας σε προηγούμενο επεισόδιο μάλιστα έχει αναφερθεί σε αυτήν την παραβολή. Την ίδια μεταλαμπαδευσε και στον πιστό ανιψιό του. Ποιός καταλληλότερος επομένως από τον Μελέτη για τον ρόλο του τιμωρού; Ποιός καταλληλότερος να καταδικάσει τον ίδιο τον διάβολο; Επιλέγει το δρεπάνι συνειδητά ακολουθώντας μέχρι το τέλος τις αρχές του..και ας ξέρει ότι θα τιμωρηθεί για αυτό που τον έκαναν να είναι και για τον ρόλο που του δόθηκε (σαν από κάποια ανώτερη θεϊκή δύναμη) να φέρει εις πέρας.
Πολύ σωστό !
Αυτό το σχόλιο απέναντι στον φασισμό να έβγαζες, θα είχες το καλύτερο σχόλιο
Θυμάμαι που ο Δούκας είχε δώσει στον Νικηφόρο να διαβάσει μια παράγραφο στην βίβλο όπου έλεγε πως έπρεπε να ξεφορτωθεί τα ζιζάνια. Ο άχρηστος ο Νικηφόρος ήταν πολύ αδύναμος να το κάνει. Το ίδιο και ο Κωνσταντής όπως αποδείχτηκε αργότερα. Ο Μελέτης όμως τελικά δεν έχασε λεπτό και ξεκοίλιασε αυτό το γουρούνι όπως του άξιζε. Και τελικά μόνο αυτός αποδείχτηκε άξιος να κουβαλά τον τίτλο "γιός του Άρχοντα Δούκα"
Ο τιμωρός δικάζει τον διάβολο. Σε μια σκηνή με μεγάλη μαεστρία. Μπράβο Γεροντιδακη.
Πήρε εκδίκηση για τον φόνο του θείου του
@@ΣοφοκληςΒλαχόπουλος-ι9ν αφου ο Ακύλας είναι τόσο διάβολος καλά του εκανε
@@MarkosventGamer όντως ο Ακύλας έπρεπε να πληρώσει
Νομιζω πως υπάρχει ένας μονόλογος της Πηνελόπης μπροστά στην μάνα της που ξεκινά με το 'εγώ όμως ξέρω...' και μιλά για τα εγκλήματα μέσα στα σπίτια όταν αποκτηνώνουμε παιδιά.. εαν αυτός ο ήρωας είχε μεγαλώσει σε άλλο περιβάλλον μπορούσε να γίνει ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ο σπαραγμός του όταν πέθανε ο Δούκας Σεβαστός (που κι αυτός τον πατερα του 'κυνηγούσε') έδειξε πόσο πολύ ζητούσε την αγάπη του και την αποδοχή του, πόσο ο πιο άγριος θύτης μπορεί να ήταν το πιο άδικο θύμα. Μελέτης, ένας συμβολικός ήρωας
Ο καλύτερος θάνατος του μελέτη συγκλονιστικες ερμηνείες
Επιτέλους ο καιρός τού ήταν!!!!
η καλυτερη ατακα επιτελους το βουλωσες
Ο φίλος μου το βλέπει συνέχεια
Καιρός ήταν επιτέλους!!!!!!
1:11 👍👍👍👍😮😮
Να πηγαιναν και μια τεταρτη σεζον καλα δεν θα ταν?
0:56 😮👀👍👍
0:38 👍👍👌
1:07 😮👍😮👍
0:44 😮👍👍
Να πω ότι δεν το απόλαυσα, θα πω ψέμματα...
0:52 "επιτέλους"
1:20 😮👍😮 👍😮😮 👍
0:29 👍 👌 👀😮