Ο πονος αν τον αγκαλιασεις και κανεις υπομονη σου δινει πραγματα.. Σου δινει φοβερη δυναμη να τολμησεις πραγματα που πριν δεν μπορουσες.. Μπορει να γινει και δημιουργια.. Μετα οταν φυγει ο πονος σου μενει το κερδος που πηρες επειδη τον χρησιμοποιησες.. Θελει υπομονη.
Christy CoOl Δεν ξερεις τις αποψεις μου. Εδω μεσα τι να σου πω...? Ενα θα σου πω.. ουτε πως ξεκινησε η ζωη στον πλανητη μας δεν ξερουμε. Πρακτικα λοιπον θα σου πω οτι απ την στιγμη που αισθανομαστε (αλλοι το λενε ψυχη αλλοι χημεια αλλοι ενστικτα αλλοι νου..) αφου αισθανομαστε οφειλουμε να σκληραγωγηθουμε πνευματικα..(μικρη σχεση εχει με την μορφωση αυτο) οφειλουμε να αγκαλιαζουμε ολα τα συναισθηματα και να μαθουμε να τα χρησιμοποιουμε.. δυσκολο αλλα μπορει να γινει.. Δεν ξερω ειλικρινα αν υπαρχει ψυχη. Το μονο που ξερω ειναι οτι αυτο που βλεπω με τα ματια μου και αυτο που ακουω απ τα αυτια μου ειναι ενα ελαχιστο απ αυτο που πραγματικα υπαρχει γυρω μου...
Christy CoOl Με νερο , φαι και οξυγονο.. Μετα ειναι ολα τα αλλα... Το ξερεις ηδη... Ειμαστε εδω ολοι και παλευουμε ο καθε ενας με τα δικα του θεματα αλλα οποιος εφτιαξε το γηπεδο μας κραταει....
Christy CoOl Ναι σιγουρα... Τα αρνητικα συναισθηματα ειναι δυσκολα για ολους μας.. Ολοι λιγο πολυ βιωνουμε τα ιδια.. Υπομονη θελει , κλαμα πολυ θελει, δεν περναει ευκολα τιποτα. Σιγα σιγα περναει και μετα λιγο δυναμωνεις και μετα πρεπει να διαλεξεις θες μονο να πονας η να χρησημοποιησεις τον πονο κανοντας πχ σκληρη γυμναστικη για λιγο.. Κανοντας κατι που δεν θα τολμουσες πριν... Η ακομα και να δημιουργησεις, ενα ποιημα, μια ζωγραφια, ενα τραγουδι, μια χειροτεχνια κτλ... Τοτε ο εγκεφαλος αναγκαζεται να αλαξει και τοτε σιγα σιγα θα πατας ολο και πιο σταθερα και αν δεν ψωφησουμε στο ενδιαμεσο τοτε οταν με το καλο περασει ο πολυς ο πονος θα ειμαστε ηδη καλυτεροι πιο δυνατοι και με νεες δεξιοτητες... Δυσκολο αλλα γινεται.. Περα απ τον πονο υπαρχει το αισθημα κενου και ολα τα υπολοιπα.. Στα περισοτερα η απαντηση ειναι ο Ερωτας και η δοτικοτητα (αν εχεις μαθει να μην φοβασαι τον πονο) και αν τυχει και βρεις ανθρωπους να σε σκεφτονται και να τους αγαπας οπως εσυ, τοτε θα νιωθεις και πολυ πιο καλα με εσενα.. αν δεν βρεις λυπαμαι γιατι ολοι αξιζουν αγαπης και αποδοχης αλλα και παλι συνεχιζεις γιατι εχεις μαθει πια τον τροπο να πατας στα ποδια σου...
Σας έχω ανακάλυψει τελευταία χάρη σε έναν φίλο που μου έστειλε ένα βίντεο.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!Όλα αυτά που λέτε στα δικά μου αυτιά είναι από τις καλύτερες μελωδίες που έχω ακούσει μέσα σε αυτόν τον κόσμο.Σχολίασα σε αυτό το βίντεο γιατί ταυτίστηκα εδώ.Δεν μπορώ να βλέπω τους ανθρώπους να αποφεύγουν τον πόνο.Αν δεν νιώσουμε μέσα μας το δυσάρεστο πως μπορούμε να απολαύσουμε το ευχάριστο;Δεν πιστεύουμε στην αρμονία του σύμπαντος - Θεού Δεν πιστεύουμε στην ίδια μας την φύση!!
Ξαναβλεπω και επανεξεταζω πολλα πραγματα οπως το γεγονος οτι δεν με αποδεχτηκα ποτε ( χρωμα, μαυρος, υποδιαιστερος ). Οντως σημερα και τα τελευταια χρονια τα βλεπω λιγο διαφορετικα τα πραγματα. Δεν προσπαθω τοσο πια να ειμαι αρεστος η καποιος αλλος..Ειμαι ο θεοδωρος...Δεν ειμαι ο Γιαννης , ο Κωστας, ο Αλεκος, ο λευκος....Μου πηρε πολλα χρονια να καταλαβω πως ειμαι αυτο που ειμαι και οτι το περιβλημα μου δεν εχει τοση σημασια αλλα και ουτε ευθηνομαι γιαυτο. Χαριτολογοντας θα πω πως και ο Michael Jackson δεν συμπαθησε τον εαυτο του, πιστεψε οτι το λευκο ηταν καλητερο και πεθανε απο αυτη την μη αποδοχη του εαυτου του...
Ο πονος αν τον αγκαλιασεις και κανεις υπομονη σου δινει πραγματα.. Σου δινει φοβερη δυναμη να τολμησεις πραγματα που πριν δεν μπορουσες.. Μπορει να γινει και δημιουργια.. Μετα οταν φυγει ο πονος σου μενει το κερδος που πηρες επειδη τον χρησιμοποιησες.. Θελει υπομονη.
Christy CoOl Δεν ξερεις τις αποψεις μου. Εδω μεσα τι να σου πω...? Ενα θα σου πω.. ουτε πως ξεκινησε η ζωη στον πλανητη μας δεν ξερουμε. Πρακτικα λοιπον θα σου πω οτι απ την στιγμη που αισθανομαστε (αλλοι το λενε ψυχη αλλοι χημεια αλλοι ενστικτα αλλοι νου..) αφου αισθανομαστε οφειλουμε να σκληραγωγηθουμε πνευματικα..(μικρη σχεση εχει με την μορφωση αυτο) οφειλουμε να αγκαλιαζουμε ολα τα συναισθηματα και να μαθουμε να τα χρησιμοποιουμε.. δυσκολο αλλα μπορει να γινει.. Δεν ξερω ειλικρινα αν υπαρχει ψυχη. Το μονο που ξερω ειναι οτι αυτο που βλεπω με τα ματια μου και αυτο που ακουω απ τα αυτια μου ειναι ενα ελαχιστο απ αυτο που πραγματικα υπαρχει γυρω μου...
Christy CoOl Με νερο , φαι και οξυγονο.. Μετα ειναι ολα τα αλλα... Το ξερεις ηδη... Ειμαστε εδω ολοι και παλευουμε ο καθε ενας με τα δικα του θεματα αλλα οποιος εφτιαξε το γηπεδο μας κραταει....
Christy CoOl Ναι σιγουρα... Τα αρνητικα συναισθηματα ειναι δυσκολα για ολους μας.. Ολοι λιγο πολυ βιωνουμε τα ιδια.. Υπομονη θελει , κλαμα πολυ θελει, δεν περναει ευκολα τιποτα. Σιγα σιγα περναει και μετα λιγο δυναμωνεις και μετα πρεπει να διαλεξεις θες μονο να πονας η να χρησημοποιησεις τον πονο κανοντας πχ σκληρη γυμναστικη για λιγο.. Κανοντας κατι που δεν θα τολμουσες πριν... Η ακομα και να δημιουργησεις, ενα ποιημα, μια ζωγραφια, ενα τραγουδι, μια χειροτεχνια κτλ... Τοτε ο εγκεφαλος αναγκαζεται να αλαξει και τοτε σιγα σιγα θα πατας ολο και πιο σταθερα και αν δεν ψωφησουμε στο ενδιαμεσο τοτε οταν με το καλο περασει ο πολυς ο πονος θα ειμαστε ηδη καλυτεροι πιο δυνατοι και με νεες δεξιοτητες... Δυσκολο αλλα γινεται.. Περα απ τον πονο υπαρχει το αισθημα κενου και ολα τα υπολοιπα.. Στα περισοτερα η απαντηση ειναι ο Ερωτας και η δοτικοτητα (αν εχεις μαθει να μην φοβασαι τον πονο) και αν τυχει και βρεις ανθρωπους να σε σκεφτονται και να τους αγαπας οπως εσυ, τοτε θα νιωθεις και πολυ πιο καλα με εσενα.. αν δεν βρεις λυπαμαι γιατι ολοι αξιζουν αγαπης και αποδοχης αλλα και παλι συνεχιζεις γιατι εχεις μαθει πια τον τροπο να πατας στα ποδια σου...
Christy CoOl αχαχαχα ετσι ειναι..!! Σορυ δεν γραφω καλα... Καλα να εισαι!
Ο πόνος γίνεται και αδελφός ....
Αρκεί να μην μείνει για πάντα ... από αδελφός πρέπει να γίνει δάσκαλος...
Ο πόνος όπως είπε και ο Βούδας είναι αναπόφευκτος , ο βασανισμός από τον πόνο είναι προαιρετικός...
Ίσως η οδύνη ή να υποφέρεις είναι μια πιο σωστή λέξη, ωστόσο καμία διαφωνία. Μπορείτε να ακούσετε την αντίστοιχη ηχογράφηση που κάναμε πρόσφατα
Σας έχω ανακάλυψει τελευταία χάρη σε έναν φίλο που μου έστειλε ένα βίντεο.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!Όλα αυτά που λέτε στα δικά μου αυτιά είναι από τις καλύτερες μελωδίες που έχω ακούσει μέσα σε αυτόν τον κόσμο.Σχολίασα σε αυτό το βίντεο γιατί ταυτίστηκα εδώ.Δεν μπορώ να βλέπω τους ανθρώπους να αποφεύγουν τον πόνο.Αν δεν νιώσουμε μέσα μας το δυσάρεστο πως μπορούμε να απολαύσουμε το ευχάριστο;Δεν πιστεύουμε στην αρμονία του σύμπαντος - Θεού Δεν πιστεύουμε στην ίδια μας την φύση!!
Σας ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα και το χρόνο σας
Ευχαριστώ
Να είστε καλά
Ξαναβλεπω και επανεξεταζω πολλα πραγματα οπως το γεγονος οτι δεν με αποδεχτηκα ποτε ( χρωμα, μαυρος, υποδιαιστερος ). Οντως σημερα και τα τελευταια χρονια τα βλεπω λιγο διαφορετικα τα πραγματα. Δεν προσπαθω τοσο πια να ειμαι αρεστος η καποιος αλλος..Ειμαι ο θεοδωρος...Δεν ειμαι ο Γιαννης , ο Κωστας, ο Αλεκος, ο λευκος....Μου πηρε πολλα χρονια να καταλαβω πως ειμαι αυτο που ειμαι και οτι το περιβλημα μου δεν εχει τοση σημασια αλλα και ουτε ευθηνομαι γιαυτο. Χαριτολογοντας θα πω πως και ο Michael Jackson δεν συμπαθησε τον εαυτο του, πιστεψε οτι το λευκο ηταν καλητερο και πεθανε απο αυτη την μη αποδοχη του εαυτου του...
Ούτε καν ο Θόδωρος δεν είσαι αλλά πολλά παραπάνω...
@@kokkiniasααααχ ❤