- & - Aradan geçen yarım saat ölümden beterdi. Yanmıştım, kül olmuştum, ölmüştüm, yok olmuştum. Ama sonra babamın kapıma vurmasıyla küllerimi toplamak zorunda kalmıştım. Etrafa dağılan küllerime bile kızardı o, yaralansam akacak olan kanımdan iğrenirdi. Zorlukla kendimi toparlayabildiğim kadar toparlamıştım. Şişmiş göz altlarımı ve solgun yüzümü makyajla saklamıştım. Üstüme gündelik bir şeyler giyip evden çıkmıştım. Nerede miydim? İntiharımın kıyısındaydım. Jeon'un şirketindeki odasına ilerlerken dik durmayı deniyordum, eğer herhangi bir açık verirsem şüphelenirdi. Şüphelenirse araştırırdı, araştırırsa öğrenirdi. Öğrenirse babam beni öldürürdü. Zaten bir ölüden farksızdım bugünden sonra. Ofis kapısına geldiğimde derin nefesler alıp soluklandım, yutkundum ve bir kaç saniye kapıda bekledim. Yüzüme ifadesiz bir maske takarak kapıyı açtım. Ofise girdiğimde her zaman ki gibi masasının başında oturmuş bilgisayarıyla uğraşıyordu. Odanın içine adımlarken sert ifadesiyle kafasını kaldırdı. Beni gördüğünde sert ifadesi yok oldu. Bende yok oldum, çünkü değişen ifadesinde her zaman ki şefkatli bakışını gördüm. Odanın içine adımlarken hızlıca sandalyesinden kalktı ve bana yaklaştı. Yüzünde bir tebessüm oluşurken kollarını bana sarmak için kaldırdı. Bir adım geri çekildim ve elimi kaldırıp onu durdurdum. İfadesi bozguna uğradı, bende kendi içimde bin parçaya ayrıldım. Ama yansıtmadım, dümdüz baktım şaşkın ifadesine. Kollarını indirdi ve kaşlarını kaldırıp konuştu. "Bebeğim?" Tavrıma bir sebep arar gibi konuştuğunda elimi indirdim, titrememek için vücudumu zor kontrol altında tutarken soğuk bir sesle konuştum. "Konuşmamız gerek." Sanki hissetmiş gibi oldu, gözlerinden ilk defa korkunun geçtiğini gördüm. Herkesin ölümü olan adamın gözleri bir bana titriyordu. Bana olan aşkı canımı tekrar yaktı. "Ne hakkında?" Gelecek şeyi bilmesine rağmen sanki inkar etmemi, düşüncelerini haksız çıkarmamı ister gibi konuştu. Gözlerine diktiğim gözlerimi kaçırdım ve arkasındaki duvara baktım. İç çekip kendi ateşimin içine onu da çekecek olan sözleri söyledim. "Ayrılmak istiyorum." İki kelime. Söylemesi basit iki kelime. Nasıl olur da bu kadar can yakabilirdi? Nasıl olur da insanın göz bebeğini titretebilirdi? Nasıl yakabilirdi insanın yüreğini, nasıl hayal kırıklığına uğratabilirdi? Basit iki kelime, tek bir cümle. Bakışlarımı ona tekrar çevirdiğimde gözlerindeki duyguları gördüm. Gördüm ama anlayamadım, seçemedim. Hayal kırıklığı mıydı? Acı mıydı? Sinir miydi? Okuyamadım ilk defa ifadesini, çok şey anlattı bana o güzel gözleri. Ama ben okuyamadım ilk defa gözlerine dalıp saatlerimi içinde geçirdiğim adamın duygularını. Sessizlik oluştu, sanki fırtına öncesi sessizlik gibiydi. Ağzımız kapalıydı ama gözlerimiz birbirine kenetliydi. Şimdi sesler susuyordu, gözler konuşuyordu. İfadelerimi gizlemeye çalıştım ama o tanıyordu beni, anlardı beni. Kim anlamazdı ki sevdiği, okşadığı, koruduğu, tanıdığı kadını? Gözlerine bakmaya devam ederken transtan çıkmış gibi bir anda kafasını olumsuzca salladı. Bakışları sertleşti, tüm acıyı ve kederi sakladı. "Hayır." Beklediğim cevabı verdiğinde midem kasıldı. Bir anlığına, sadece bir anlığına mutlu hissettim vazgeçmediği için. Ama sonra babamın sesi zihnimde yankılandı, tüm mutluluğu emdi ve yerine acıyı geri koydu. İtirazından şikayetçi olmuş gibi kaşlarımı çattım. "Ne demek hayır? Seninle devam etmek istemiyorum, Jeon." Ellerini yumruk yaptığını gördüm, kabullenmek istemeyerek başını salladı tekrar. Çenesini kaldırdı ve sert bakışları gözlerimi delip geçerken konuştu. "Hayır, duydun Anya. Tek cevap; hayır." "Bitti." Yaklaşmak yerine uzaklaştı, çünkü delireceğini o da biliyordu. Sinirini her zaman benden uzak tutardı. Elleriyle saçlarını geriye ittirdi ve kendi etrafında kısa bir tur attı. Dudaklarını dişliyordu, kabullenmek istemeyerek tekrar başını salladı. Yürümeyi bırakıp bana döndü. "Bu tek başına verebileceğin bir karar değil! Ne ayrılmasından bahsediyorsun sen?! Ne bu saçmalık, şaka falan mı? Biz ayrılamayız. Biz bir söz verdik, birbirimize söz verdik. Bu kadar kolay bitiremezsin." Kendini dizginlemeye çalışarak konuştu, sesini yükseltmemek için zor duruyordu. Kendimi sıktım ve dik durarak kararımdan dönmeyeceğimi göstermek istedim. "Benim için sözlerin bir anlamı kalmadı. Bitti, bizi bitirdim. Tamam mı? Bu kadar." Ağzımdan çıkanlar ondan önce bende darbe etkisi yarattı. Bu laflar çok ağırdı, kendi dediklerim beni yakarken onun ne hissedeceğini düşünemedim bile. "Sikeyim! SİKEYİM! Ne demek bitti?!" Aniden yükselip sinirle arkasındaki masaya vurdu ve tekrar bana döndü. Kontrolü kaybetmişti, çünkü canı acıyordu. Acısını hep sinirle örterdi. Ben bilirdim adamımı, tanırdım hareketlerini. "Uzatma, ve bir daha da yoluma çıkma." Bu kadar dayanabildim, hızlıca bu boktan durumdan kurtulmak için kaçmak istedim. Kapıya doğru yönelirken hızla yanıma ulaştı. Eli kolumu sardı. Ama tüm sinirine ve ağır laflarına rağmen tutuşu naifti, her zaman ki gibi. Babamın aksineydi. Ona döndüğümde gözlerinde sönen ışığı gördüm, siniri kayboldu. Acısını gördüm. Sarılmak istedim, üzüntüsünü almak istedim. Kendi açtığım yarayı daha da derinleşmeden kapatmak istedim. Ama yapamazdım. "Neden? Neden Anya neden? Daha dün, dün biz birlikteydik. Sen benim kucağımda kıvrılıp yatarken çok iyiydin. İyiydik. Sen.. Biz, bak. Şakaysa komik değil, lütfen." Yumuşak bir sesle konuşurken sessiz kaldım. Ağlamamak için kendimi sıktım. Vücudum kasıldı. Her sözü tutuşan alevi besledi. Ateşim büyüdü, yangın oldu. Beni tekrar yaktı, beni yakan ateş onu da sardı. Hissettim, gördüm bu sefer gözlerindeki acıyı ve kırıklığı. Ama ateşi harmanlamaktan başka bir şey yapamadım. "Düşündüm ve buna karar verdim. Hislerimden emin değilim. Bu kadar basit, şimdi bırak beni. Ve dediğim gibi, bir daha karşıma çıkma." Cevaplanmasına izin vermeden kolumu ondan kurtarıp odadan çıktım. Adımlarımı büyük atıp koridorda hızla ilerledim. Bitmişti, bitirmiştim. Yanmıştım, yakmıştım. Ölmüştüm, ölümümle onu da öldürmüştüm. Kalpleri birbirine bağlı olan iki insandan birinin yüreğindeki yangın diğerini de yakardı. Biz o iki insandık. Biz gitmiştik. Biz kaybolmuştuk. O ve ben, ölmek için doğmuştuk. Bir insan nasıl yaşama sebebiniz oluyorsa ölüm sebebiniz de olabilirdi. Ben ona nefes olmuştum, sonra nefesini bir anda kesmiştim. O bana can olmuştu, ve ben bir anda canımdan olmuştum. - Fairy°Tale Bangtan ,, Bu yaptığımın bir geri dönüşü olmayacaktı. Bunu bile bile yakmıştım bizi, bitirmiştim. Canım dediğim adamın nefesini kesmiş, kendi canımı da onunla gömmüştüm. İçerisi yangın yeriydi, seslerini duyuyordum. Bağırıyordu, bir şeyleri parçalıyordu. İçim gidiyordu, elimden bir şey gelmemesi deli ediyordu. Babam olacak adam yüzünden hayatımın mahvolmasına seyirci kalıyordum. Gözyaşlarım hızla akışını sürdürürken terk etmiştim burayı. Sevdiğim adamı geride bırakmayı göze aldıracak kadar adaletsizdi bu hayat.. - "Demek bitti." Sözünü bitirince kahkaha atmaya başlamıştı. Gözyaşlarım bir yağmuru andırcasına akarken, canımı orada bırakıp zorla buraya gelmişken gülebiliyordu. Hangi vicdanı rahat tutardı bu? Benim ki de soru, anca bu soysuzları rahatlatırdı değil mi? "Ağlamayı kes! Akşam nikâhın var." Anya - "N-ne?" Şaşkınlığıma sığınarak yönelttiğim soruyla yüz ifadesini değiştirip burnunu çekmişti. Cebin'den çıkardığı sigarasını dudakları arasına koyup, çakmakla yakmıştı. Dumanı içine çekip, yüzüme bakmıştı. "Anlamaman için aptal olman gerekir. Derhâl odana git ve hazırlığını yapmaya başla." Sözü bittiğinde konuşmamaya yeminler ederek odama atmıştım kendimi. Kapımı kilitleyerek ölümüme razı gelmiştim. Artık sadece saatler kalmıştı cenaze törenime. Çantamı bir kenara fırlatıp kendimi yere bırakmıştım. İçimde tutmuş olduğum hıçkırıklarım odayı kaplarken, telefonuma düşen sayısız mesaj ve aramaları duymam yetmişti ayağa kalkmama. Zor bela telefonu elime alınca "Yakışıklımm" yazısını görmüştüm. Ellerim titreye titreye kaydırmıştım. 88 cevapsız arama ve sayısız mesaj.. Telefonu yatağa fırlatıp ellerimi saçlarım arasına daldırmıştım. Nefes alamıyor, önümü görmekte zorluk çekiyordum. Kıyafetimi çekiştirerek parçalamış, odamı talan etmeye başlamıştım. Her yer onunla doluyken nasıl biriyle evlenip aynı çatı altında yaşayacaktım? Nasıl bakacaktım? Devamı aşağıda ki yorumda ;
Canım'dan çok sevdiğim adam kim bilir ne hâlde. Ona duymayı hâk etmediği şeyler söylediğim hâlde yumuşaklığın'dan ödün vermedi. Hayatımın aşkını bulmuşken, bir it uğruna gömmek zorunda kalmıştım. Adaletin sadece ülke için sağlanmadığı şu hayatta, neden bunun gibi piçler nefes alıyordu? Dakikalar içinde telefonu tekrar ellerim arasına almıştım. Tam o sırada gelen arama içimi dökmem gerektiğinin habercisiydi sanki. Yakın arkadaşım sulli, en çok ihtiyaç duyduğum anlar da beliriyordu. - 📞 Sulli - "Bebeğim neler oluyor?! Jungkook delirdi! Her şeyi tozu dumana katıyor, sen nerdesin?!" Anya - "S-sulli n-nolur yanında ol. K-kendine z-zarar v-vermesin" Sulli - "Anya çok kötü ağlıyorsun! Ne oluyor Allah aşkına?!" Anya - "B-ben b-başkasıyla e-evleniyorum" Sulli - "NE?! NE DEMEK EVLENİYORUM?!! ANYA NELER SÖYLÜYORSUN SEN!?" Cevap vermeye dermanım kalmazken, yere düşmüştü telefon. Kapandığına emin olduktan sonra, yere kapanıp ağlamaya devam etmiştim. Canım öylesine çok yanıyordu ki, bunu dindirecek tek şey jeon'du. Artık ona da ulaşamazdım, yollar tamamen kapanmıştı.. - Yazar'dan ( fairy ) Genç kadın ağlamaya devam ederken, beklenmedik bir anda sulliye evleneceği haberini vermişti. Ağzından kaçırdığı bu bilgiyi, sulli koşarak jeon'a söylemişti. Artık ipler tamamen kopmuş, jeon deliye dönmüştü. İşte şimdi onu kimse durduramazdı. - & - "Gülümse biraz." İçini çekerek ve yüzünde ki sırıtışını yayarak konuşan sözde babamı dinledim. Ağlayan kadın'dan eser yoktu, izlerimi makyajla örtmüş ve sahte bir maske takarak davetliler arasında yürümeye devam etmiştim. Yüreğim yangın yeriyken, nasıl gülmemi isteyebilirdi? Sahi söylemiştim, yaram'dan akan kan olsa iğrenerek bakardı. Garipsememek gerekiyordu. Sade bir nikâh olacağı için çok kişi yoktu. Babamın bir kaç akrabası ve karşı tarafın ailesi. Yüzünü bile görmediğim bir adamla, sırf bu sikiğin işi için evlenecek olmak umrumda değildi. Canım'dan bir parça olan adamı zorla bırakmak ölümüm olmuştu bile. "Eğer bir yanlışına şahit olursam, işini bitiririm." Tehditkâr bir şekilde konuşup, benden onay alınca sandalyemi çekmiş ve oturmamı sağlamıştı. Ağlamak istiyordum, bağırıp çağırmak. Ama bu şu an mümkün değildi. Gözlerim onu arıyordu, çok uzaktaydı. Artık sadece mesafeler engel değildi aşkımıza. Benim için açtıkları mezarın içine düşerken, onu da kendimle düşürmüştüm.. Sorsanız davetlilere hiçbir şeyden habersiz düğün derlerdi bu düzene, bana sorsanız derdim cenaze törenim diye. Çünkü ölümden farksızdı bu acı. Atacağım bir imzanın hayatımı mahvedeceğini düşünürdüm şimdiye kadar, o berbat an'a kadar. Üzerindeki siyah takım elbise, bileğinde ki pahalı saat, düzleştirdiği saçları, tıraş ettiği yüzü.. Uzaktan belki de ideal biri gibi görünürdü bu haliyle, ama benden ve Jeon'dan başkası bilemezdi ideal diyecekleri adamın bir pislik olduğunu. Uzaktan oturduğum nikah masasına yürürken o gün ki gibi iğrenç bir sırıtış vardı yüzünde, başımdan aşağı kaynar sular dökülüyordu yüzünü gördükçe; hatırladıkça. Bana doğru attığı her adım nefesimi darlıyordu, göğsümü sıkıştırıyordu. Beni içinden çıkmak için çırpındığım bu bataklığın derinliklerine daha sert çekiyordu. Önce ellerimin yavaşça titremeye başladığını hissettim, sonra o titreme bütün vücuduma yayıldı. Göz pınarlarım yandı, aklıma dolan anılar ile vücudumun her yeri sızladı. Oturduğum sandalye de titreyen vücudum ve dolan gözlerimle hiçbir şey diyemedim. Onunla diyalog kurmak bile istemedim. Yüzünü dahi görmeye tiksindiğim adamla bir ömür geçirmemi nasıl beklerdi benden? Nefesimi kesen adamın yanında nefes almamı nasıl beklerdi? Rüyalarıma girip kabuslarımın başrolü olan adamın yanında rüyalara dalmamı nasıl beklerdi? Yolun sonuydu benim için. İkisi birlikte sonum olacaktı, biri beni yakacak diğeri küllerimle oynayacaktı. Biri hayatımı yönetmişti diğeri artık yönetilecek bir hayat bırakmayacaktı. Evleneceğim adam urganı boynuma geçirecek olandı, oturttukları masa idam masamdı, attıracakları imza altımdaki sandalyeye bir tekme demekti. - Bölüm sonu. Sizce evleneceği adam kim olabilir?
Ayy cok iyiydi bi an kızın yerine ağlayacak oldum valla.. cidden nasil babalar var su hayatta yaa.. ama kızda babaya boyun eğene kadar Jeon'a soylese eminim hepsinin hakkindan gelirdi.. kizin evlendirildiği kisi buyuk ihtimal kiza takıntılı olan biridir.
Offf çok güzel yazmışsın❤❤ ama en heyecanlı yerinde bitmiş yaaa şimdi meraktan ölcem😅 yeni bölümü de çok güzel yazacağını biliyorum o yüzden beklemeye değer💜
Gene müthiş olmuş.O duyguyu çok güzel hissettiriyorsun.Jeon ve alin aşkını çok güçlü ve zarif yazmışın.Sadece senden küçük bi rica eğer olursa part 2de kavuştuklarında jeon ve alinin sahnesini daha fazla yap.Yani nasl desem birbirlerine kavuşmaları çok çok özel ve romantik olsun istiyorum.Yaparsan çok sevinirim yapmazsan bişey olmaz kendi kararın.Her türlü zaten sayfanın aşığıyım❤😂
Şu senin bölüm geldi ya geri döndüremezdim falan birşeyler diyordun. Ödüm bkuma karisti mk. Kurgu bitti sandım Not: İnanılmaz guzel olmuş. Attigin o sözler farklı bir hava katmış kurguya:)
- & -
Aradan geçen yarım saat ölümden beterdi. Yanmıştım, kül olmuştum, ölmüştüm, yok olmuştum. Ama sonra babamın kapıma vurmasıyla küllerimi toplamak zorunda kalmıştım. Etrafa dağılan küllerime bile kızardı o, yaralansam akacak olan kanımdan iğrenirdi.
Zorlukla kendimi toparlayabildiğim kadar toparlamıştım. Şişmiş göz altlarımı ve solgun yüzümü makyajla saklamıştım. Üstüme gündelik bir şeyler giyip evden çıkmıştım.
Nerede miydim? İntiharımın kıyısındaydım.
Jeon'un şirketindeki odasına ilerlerken dik durmayı deniyordum, eğer herhangi bir açık verirsem şüphelenirdi. Şüphelenirse araştırırdı, araştırırsa öğrenirdi. Öğrenirse babam beni öldürürdü. Zaten bir ölüden farksızdım bugünden sonra.
Ofis kapısına geldiğimde derin nefesler alıp soluklandım, yutkundum ve bir kaç saniye kapıda bekledim. Yüzüme ifadesiz bir maske takarak kapıyı açtım. Ofise girdiğimde her zaman ki gibi masasının başında oturmuş bilgisayarıyla uğraşıyordu. Odanın içine adımlarken sert ifadesiyle kafasını kaldırdı. Beni gördüğünde sert ifadesi yok oldu. Bende yok oldum, çünkü değişen ifadesinde her zaman ki şefkatli bakışını gördüm.
Odanın içine adımlarken hızlıca sandalyesinden kalktı ve bana yaklaştı. Yüzünde bir tebessüm oluşurken kollarını bana sarmak için kaldırdı. Bir adım geri çekildim ve elimi kaldırıp onu durdurdum. İfadesi bozguna uğradı, bende kendi içimde bin parçaya ayrıldım. Ama yansıtmadım, dümdüz baktım şaşkın ifadesine. Kollarını indirdi ve kaşlarını kaldırıp konuştu.
"Bebeğim?" Tavrıma bir sebep arar gibi konuştuğunda elimi indirdim, titrememek için vücudumu zor kontrol altında tutarken soğuk bir sesle konuştum.
"Konuşmamız gerek." Sanki hissetmiş gibi oldu, gözlerinden ilk defa korkunun geçtiğini gördüm. Herkesin ölümü olan adamın gözleri bir bana titriyordu. Bana olan aşkı canımı tekrar yaktı.
"Ne hakkında?" Gelecek şeyi bilmesine rağmen sanki inkar etmemi, düşüncelerini haksız çıkarmamı ister gibi konuştu. Gözlerine diktiğim gözlerimi kaçırdım ve arkasındaki duvara baktım. İç çekip kendi ateşimin içine onu da çekecek olan sözleri söyledim.
"Ayrılmak istiyorum." İki kelime. Söylemesi basit iki kelime. Nasıl olur da bu kadar can yakabilirdi? Nasıl olur da insanın göz bebeğini titretebilirdi? Nasıl yakabilirdi insanın yüreğini, nasıl hayal kırıklığına uğratabilirdi? Basit iki kelime, tek bir cümle.
Bakışlarımı ona tekrar çevirdiğimde gözlerindeki duyguları gördüm. Gördüm ama anlayamadım, seçemedim. Hayal kırıklığı mıydı? Acı mıydı? Sinir miydi? Okuyamadım ilk defa ifadesini, çok şey anlattı bana o güzel gözleri. Ama ben okuyamadım ilk defa gözlerine dalıp saatlerimi içinde geçirdiğim adamın duygularını.
Sessizlik oluştu, sanki fırtına öncesi sessizlik gibiydi. Ağzımız kapalıydı ama gözlerimiz birbirine kenetliydi. Şimdi sesler susuyordu, gözler konuşuyordu. İfadelerimi gizlemeye çalıştım ama o tanıyordu beni, anlardı beni. Kim anlamazdı ki sevdiği, okşadığı, koruduğu, tanıdığı kadını? Gözlerine bakmaya devam ederken transtan çıkmış gibi bir anda kafasını olumsuzca salladı. Bakışları sertleşti, tüm acıyı ve kederi sakladı.
"Hayır." Beklediğim cevabı verdiğinde midem kasıldı. Bir anlığına, sadece bir anlığına mutlu hissettim vazgeçmediği için. Ama sonra babamın sesi zihnimde yankılandı, tüm mutluluğu emdi ve yerine acıyı geri koydu. İtirazından şikayetçi olmuş gibi kaşlarımı çattım.
"Ne demek hayır? Seninle devam etmek istemiyorum, Jeon." Ellerini yumruk yaptığını gördüm, kabullenmek istemeyerek başını salladı tekrar. Çenesini kaldırdı ve sert bakışları gözlerimi delip geçerken konuştu.
"Hayır, duydun Anya. Tek cevap; hayır."
"Bitti." Yaklaşmak yerine uzaklaştı, çünkü delireceğini o da biliyordu. Sinirini her zaman benden uzak tutardı. Elleriyle saçlarını geriye ittirdi ve kendi etrafında kısa bir tur attı. Dudaklarını dişliyordu, kabullenmek istemeyerek tekrar başını salladı. Yürümeyi bırakıp bana döndü.
"Bu tek başına verebileceğin bir karar değil! Ne ayrılmasından bahsediyorsun sen?! Ne bu saçmalık, şaka falan mı? Biz ayrılamayız. Biz bir söz verdik, birbirimize söz verdik. Bu kadar kolay bitiremezsin." Kendini dizginlemeye çalışarak konuştu, sesini yükseltmemek için zor duruyordu. Kendimi sıktım ve dik durarak kararımdan dönmeyeceğimi göstermek istedim.
"Benim için sözlerin bir anlamı kalmadı. Bitti, bizi bitirdim. Tamam mı? Bu kadar." Ağzımdan çıkanlar ondan önce bende darbe etkisi yarattı. Bu laflar çok ağırdı, kendi dediklerim beni yakarken onun ne hissedeceğini düşünemedim bile.
"Sikeyim! SİKEYİM! Ne demek bitti?!" Aniden yükselip sinirle arkasındaki masaya vurdu ve tekrar bana döndü. Kontrolü kaybetmişti, çünkü canı acıyordu. Acısını hep sinirle örterdi. Ben bilirdim adamımı, tanırdım hareketlerini.
"Uzatma, ve bir daha da yoluma çıkma." Bu kadar dayanabildim, hızlıca bu boktan durumdan kurtulmak için kaçmak istedim. Kapıya doğru yönelirken hızla yanıma ulaştı. Eli kolumu sardı. Ama tüm sinirine ve ağır laflarına rağmen tutuşu naifti, her zaman ki gibi. Babamın aksineydi. Ona döndüğümde gözlerinde sönen ışığı gördüm, siniri kayboldu. Acısını gördüm. Sarılmak istedim, üzüntüsünü almak istedim. Kendi açtığım yarayı daha da derinleşmeden kapatmak istedim. Ama yapamazdım.
"Neden? Neden Anya neden? Daha dün, dün biz birlikteydik. Sen benim kucağımda kıvrılıp yatarken çok iyiydin. İyiydik. Sen.. Biz, bak. Şakaysa komik değil, lütfen." Yumuşak bir sesle konuşurken sessiz kaldım. Ağlamamak için kendimi sıktım. Vücudum kasıldı. Her sözü tutuşan alevi besledi. Ateşim büyüdü, yangın oldu. Beni tekrar yaktı, beni yakan ateş onu da sardı. Hissettim, gördüm bu sefer gözlerindeki acıyı ve kırıklığı. Ama ateşi harmanlamaktan başka bir şey yapamadım.
"Düşündüm ve buna karar verdim. Hislerimden emin değilim. Bu kadar basit, şimdi bırak beni. Ve dediğim gibi, bir daha karşıma çıkma." Cevaplanmasına izin vermeden kolumu ondan kurtarıp odadan çıktım. Adımlarımı büyük atıp koridorda hızla ilerledim.
Bitmişti, bitirmiştim. Yanmıştım, yakmıştım. Ölmüştüm, ölümümle onu da öldürmüştüm. Kalpleri birbirine bağlı olan iki insandan birinin yüreğindeki yangın diğerini de yakardı.
Biz o iki insandık.
Biz gitmiştik.
Biz kaybolmuştuk.
O ve ben, ölmek için doğmuştuk.
Bir insan nasıl yaşama sebebiniz oluyorsa ölüm sebebiniz de olabilirdi.
Ben ona nefes olmuştum, sonra nefesini bir anda kesmiştim.
O bana can olmuştu, ve ben bir anda canımdan olmuştum.
- Fairy°Tale Bangtan ,,
Bu yaptığımın bir geri dönüşü olmayacaktı. Bunu bile bile yakmıştım bizi, bitirmiştim. Canım dediğim adamın nefesini kesmiş, kendi canımı da onunla gömmüştüm. İçerisi yangın yeriydi, seslerini duyuyordum. Bağırıyordu, bir şeyleri parçalıyordu. İçim gidiyordu, elimden bir şey gelmemesi deli ediyordu. Babam olacak adam yüzünden hayatımın mahvolmasına seyirci kalıyordum.
Gözyaşlarım hızla akışını sürdürürken terk etmiştim burayı. Sevdiğim adamı geride bırakmayı göze aldıracak kadar adaletsizdi bu hayat..
-
"Demek bitti." Sözünü bitirince kahkaha atmaya başlamıştı. Gözyaşlarım bir yağmuru andırcasına akarken, canımı orada bırakıp zorla buraya gelmişken gülebiliyordu. Hangi vicdanı rahat tutardı bu? Benim ki de soru, anca bu soysuzları rahatlatırdı değil mi?
"Ağlamayı kes! Akşam nikâhın var."
Anya - "N-ne?"
Şaşkınlığıma sığınarak yönelttiğim soruyla yüz ifadesini değiştirip burnunu çekmişti. Cebin'den çıkardığı sigarasını dudakları arasına koyup, çakmakla yakmıştı. Dumanı içine çekip, yüzüme bakmıştı. "Anlamaman için aptal olman gerekir. Derhâl odana git ve hazırlığını yapmaya başla."
Sözü bittiğinde konuşmamaya yeminler ederek odama atmıştım kendimi. Kapımı kilitleyerek ölümüme razı gelmiştim. Artık sadece saatler kalmıştı cenaze törenime.
Çantamı bir kenara fırlatıp kendimi yere bırakmıştım. İçimde tutmuş olduğum hıçkırıklarım odayı kaplarken, telefonuma düşen sayısız mesaj ve aramaları duymam yetmişti ayağa kalkmama. Zor bela telefonu elime alınca "Yakışıklımm" yazısını görmüştüm. Ellerim titreye titreye kaydırmıştım. 88 cevapsız arama ve sayısız mesaj.. Telefonu yatağa fırlatıp ellerimi saçlarım arasına daldırmıştım. Nefes alamıyor, önümü görmekte zorluk çekiyordum. Kıyafetimi çekiştirerek parçalamış, odamı talan etmeye başlamıştım. Her yer onunla doluyken nasıl biriyle evlenip aynı çatı altında yaşayacaktım? Nasıl bakacaktım?
Devamı aşağıda ki yorumda ;
Canım'dan çok sevdiğim adam kim bilir ne hâlde. Ona duymayı hâk etmediği şeyler söylediğim hâlde yumuşaklığın'dan ödün vermedi. Hayatımın aşkını bulmuşken, bir it uğruna gömmek zorunda kalmıştım. Adaletin sadece ülke için sağlanmadığı şu hayatta, neden bunun gibi piçler nefes alıyordu?
Dakikalar içinde telefonu tekrar ellerim arasına almıştım. Tam o sırada gelen arama içimi dökmem gerektiğinin habercisiydi sanki. Yakın arkadaşım sulli, en çok ihtiyaç duyduğum anlar da beliriyordu.
- 📞
Sulli - "Bebeğim neler oluyor?! Jungkook delirdi! Her şeyi tozu dumana katıyor, sen nerdesin?!"
Anya - "S-sulli n-nolur yanında ol. K-kendine z-zarar v-vermesin"
Sulli - "Anya çok kötü ağlıyorsun! Ne oluyor Allah aşkına?!"
Anya - "B-ben b-başkasıyla e-evleniyorum"
Sulli - "NE?! NE DEMEK EVLENİYORUM?!! ANYA NELER SÖYLÜYORSUN SEN!?"
Cevap vermeye dermanım kalmazken, yere düşmüştü telefon. Kapandığına emin olduktan sonra, yere kapanıp ağlamaya devam etmiştim.
Canım öylesine çok yanıyordu ki, bunu dindirecek tek şey jeon'du. Artık ona da ulaşamazdım, yollar tamamen kapanmıştı..
-
Yazar'dan ( fairy )
Genç kadın ağlamaya devam ederken, beklenmedik bir anda sulliye evleneceği haberini vermişti. Ağzından kaçırdığı bu bilgiyi, sulli koşarak jeon'a söylemişti. Artık ipler tamamen kopmuş, jeon deliye dönmüştü. İşte şimdi onu kimse durduramazdı.
- & -
"Gülümse biraz." İçini çekerek ve yüzünde ki sırıtışını yayarak konuşan sözde babamı dinledim. Ağlayan kadın'dan eser yoktu, izlerimi makyajla örtmüş ve sahte bir maske takarak davetliler arasında yürümeye devam etmiştim. Yüreğim yangın yeriyken, nasıl gülmemi isteyebilirdi? Sahi söylemiştim, yaram'dan akan kan olsa iğrenerek bakardı. Garipsememek gerekiyordu.
Sade bir nikâh olacağı için çok kişi yoktu. Babamın bir kaç akrabası ve karşı tarafın ailesi. Yüzünü bile görmediğim bir adamla, sırf bu sikiğin işi için evlenecek olmak umrumda değildi. Canım'dan bir parça olan adamı zorla bırakmak ölümüm olmuştu bile.
"Eğer bir yanlışına şahit olursam, işini bitiririm."
Tehditkâr bir şekilde konuşup, benden onay alınca sandalyemi çekmiş ve oturmamı sağlamıştı. Ağlamak istiyordum, bağırıp çağırmak. Ama bu şu an mümkün değildi. Gözlerim onu arıyordu, çok uzaktaydı. Artık sadece mesafeler engel değildi aşkımıza. Benim için açtıkları mezarın içine düşerken, onu da kendimle düşürmüştüm..
Sorsanız davetlilere hiçbir şeyden habersiz düğün derlerdi bu düzene, bana sorsanız derdim cenaze törenim diye. Çünkü ölümden farksızdı bu acı.
Atacağım bir imzanın hayatımı mahvedeceğini düşünürdüm şimdiye kadar, o berbat an'a kadar.
Üzerindeki siyah takım elbise, bileğinde ki pahalı saat, düzleştirdiği saçları, tıraş ettiği yüzü.. Uzaktan belki de ideal biri gibi görünürdü bu haliyle, ama benden ve Jeon'dan başkası bilemezdi ideal diyecekleri adamın bir pislik olduğunu.
Uzaktan oturduğum nikah masasına yürürken o gün ki gibi iğrenç bir sırıtış vardı yüzünde, başımdan aşağı kaynar sular dökülüyordu yüzünü gördükçe; hatırladıkça.
Bana doğru attığı her adım nefesimi darlıyordu, göğsümü sıkıştırıyordu. Beni içinden çıkmak için çırpındığım bu bataklığın derinliklerine daha sert çekiyordu. Önce ellerimin yavaşça titremeye başladığını hissettim, sonra o titreme bütün vücuduma yayıldı. Göz pınarlarım yandı, aklıma dolan anılar ile vücudumun her yeri sızladı. Oturduğum sandalye de titreyen vücudum ve dolan gözlerimle hiçbir şey diyemedim. Onunla diyalog kurmak bile istemedim.
Yüzünü dahi görmeye tiksindiğim adamla bir ömür geçirmemi nasıl beklerdi benden? Nefesimi kesen adamın yanında nefes almamı nasıl beklerdi? Rüyalarıma girip kabuslarımın başrolü olan adamın yanında rüyalara dalmamı nasıl beklerdi?
Yolun sonuydu benim için.
İkisi birlikte sonum olacaktı, biri beni yakacak diğeri küllerimle oynayacaktı. Biri hayatımı yönetmişti diğeri artık yönetilecek bir hayat bırakmayacaktı.
Evleneceğim adam urganı boynuma geçirecek olandı, oturttukları masa idam masamdı, attıracakları imza altımdaki sandalyeye bir tekme demekti.
- Bölüm sonu.
Sizce evleneceği adam kim olabilir?
Bana göre bence Evleneceği kişi zoraki eviliğindeki adam bence sjsksjskjsksjskskjsks
@@Jimininserceparmagsjkjkjskjk oha lan bu çok iyiydi ksksksks
@@Jimininserceparmagsjkjkjskjkyok canım gerçekten mi vay be(!)jkjkjkjkjkjkjkjk
@@05BuBuMad11 aynen kanka hatta kendis amacamın oğlu adıda mızafferr sjsksjjsjsjs
Ya bu hikayeyi 18. Okuyusum gercekten saydim ama hala ilk defa okuyormus gibi heyecanlaniyorum ❤❤😂😂
😂🤍
Çooooooooooooooook güzel olmuş ellerine sağlık bebeğim cantanem💜💜💜💜💜😇😍
Çok ciddi söylüyorum hayatımda okuduğum en iyi kurgu. Betimlemeler, yazım tarzı ve diğer her şey. Gerçekten bayıldım çok güzel olmuş.
Çok teşekkür ederim güzelim🥺🤍
Ayy cok iyiydi bi an kızın yerine ağlayacak oldum valla.. cidden nasil babalar var su hayatta yaa.. ama kızda babaya boyun eğene kadar Jeon'a soylese eminim hepsinin hakkindan gelirdi.. kizin evlendirildiği kisi buyuk ihtimal kiza takıntılı olan biridir.
Haklısın güzelim
@@fairyTaleBangtan işte o an sevgilisinin ne kadar güçlü olduğu çıkmıştır ister istemez aklından.
Ayy kusursuz olmus bitanem. İkinizde cok harikasiniz. Cumlelerin her birindek anlam, sanki ben yasiyormus gibi hissettim. Elinize sağlıkk💓💜
Cook teşekkür ederim(z) baltanemm 🥺💖
Mükemmel olmuş 💜
En heyacanlı yerinde kesilmiş 😭
Evleneceği kişi bence kaslı tavşanım çünkü nikahı basacaksa her türlü engeller o evliliği 😊
SPOİİİ😉💜
@@fairyTaleBangtan 🤭
cok guzwldiii, evlenecegi kisi onu eskiden tecavuz eden biri olabilir
❤️
Kitap yazmayı düsünür müsün guzelim kalemine bayıldım desem yeridir
Çok teşekkür ederim güzel kızım, hayalim desem❤️
@@fairyTaleBangtan basarirsin derim guzelim yeni kesfettim bundan sonra hep destek olucam bebegim basarilarr💘
@@besstpooppeerrkuzeyy_ yaaa aşkımmm iyiki varsın teşekkür ederiim💕🥺
Offf çok güzel yazmışsın❤❤ ama en heyecanlı yerinde bitmiş yaaa şimdi meraktan ölcem😅 yeni bölümü de çok güzel yazacağını biliyorum o yüzden beklemeye değer💜
Çok teşekkür ederiizz bebeğimm 💗💗
58 saniyede yakaladim varmi arttiran HSGWGDYQHS
14😔
SOPWMDOCNEİWKWOM
@@fairyTaleBangtanyeni bölümü ne zaman atarsın?Lütfen çabuk gelsiinn
sınır ney daha yeni atıldı lütfen yeni bölüm diye dilenmeye başlıcam
sinir yok ya en kotu 2 gune yazar atariz
👍🏻
Farklı ve heyecanlı bir hikayeye benziyo valla şimdiden ellerine emeğine sağlık canım 🥰🥰🥰🥰
Çok teşekkür ederim(z) ablamm❤️❤️
Gene müthiş olmuş.O duyguyu çok güzel hissettiriyorsun.Jeon ve alin aşkını çok güçlü ve zarif yazmışın.Sadece senden küçük bi rica eğer olursa part 2de kavuştuklarında jeon ve alinin sahnesini daha fazla yap.Yani nasl desem birbirlerine kavuşmaları çok çok özel ve romantik olsun istiyorum.Yaparsan çok sevinirim yapmazsan bişey olmaz kendi kararın.Her türlü zaten sayfanın aşığıyım❤😂
Cokk teşekkür ederiiimm❤️
Mutlaka uzun tutacağızz 🧚🏻♀️
Yeni bölüm ne zaman gelirrr çok güzeldiiiiii sen varyaaa best yazarımsın bütün hikayelerin arka sokaklar ömrü gibi film olmaya değer❤
HAYATIMDA ALMIŞ OLDUĞUM EN GÜZEL YORUMLAR'DAN BİRİSİ KALBİNİ ÖPERİMMM🥺💗💗
@@fairyTaleBangtan 💋🥰
Her zamanki gibi mukemmel askimm
Teşekkür ederiz aşkımm
Şu senin bölüm geldi ya geri döndüremezdim falan birşeyler diyordun. Ödüm bkuma karisti mk. Kurgu bitti sandım
Not: İnanılmaz guzel olmuş. Attigin o sözler farklı bir hava katmış kurguya:)
PWDMOEMWOSMSOQK
Çok teşekkür ederim(z) güzelim 💖
ne yazmisiz be ellerimize saglik
😋
3 dakika önceeee
Devamm❤❤❤❤
Part 2 gelsin hemen
Çok güzel ❤🎉
💗
AHAHA 1. YORUM 1. LİKE
Diğer bölümü belkiyorum aşkım Bu arada çook iyi 😊❤
💗💗
@@fairyTaleBangtan 💜
3 dk
Yb bölüm hemen gelsin
Devamıııııııı
Gelecekkk