Νίκος Καρούζος - Nikos Karouzos

*Disclaimer: I have fully accepted the terms
of UA-cam for non-profit use of the video.
Please warmly as before making any reference
to the Copyright to UA-cam please let me know
and I will immediately remove the video.
All audio & visual parts in my videos are
the sole property of their respective owners.
The video are purely for educational purposes.
No Copyright infringement intended!
Thank you for understanding.
Ο Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1926 και πέθανε στην Αθήνα το 1990. Θεωρείται ένας από τους πρώτιστους Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα πρώτα ποιήματά του εμφανίστηκαν το 1949, και μεταξύ 1954 και 1990 δημοσίευσε περισσότερες από είκοσι συλλογές. Έλαβε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης δύο φορές, το 1972 και το 1988. Το 1993 καθώς και το 2000 διοργανώθηκαν συμπόσια για τον Νίκο Καρούζο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Έργα του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Ίκαρος": "Νεολιθική νυχτωδία στην Κρονστάνδη", "Ερυθρογράφος", "Θρίαμβος χρόνου", "Τα ποιήματα Ι", "Πεζά κείμενα", "Ευρέσεις από κυανό κοβάλτιο", "Μνημόσυνο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη", "Τα ποιήματα ΙΙ", "Φαρέτριον", "Μεταφυσικές εντυπώσεις απ τη ζωή ως το θέατρο", "Μετέωρα οι βαχοκορφές των αγγέλων".
Για τον Καρούζο το γνωστικό, ψυχικό και θεολογικό κέντρο του ανθρώπου δεν είναι ο νους αλλά η καρδιά, το στήθος. Έτσι γύρω στο 1980 γράφει: "Η γραπτή ποίηση σωριάστηκε στο στήθος μου σαν ένα τίποτε".
"Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί. Στο τέλος τα όνειρά μας θα μας σώσουν".
"Τραγουδώ τους πεσμένους προπάτορες. Είμαι των άστρων ο σκύλος. Με τα μάτια κοιτάζω ψηλά, με τα χέρια γιορτάζω τη λάσπη".
"Η ύλη είναι πολύ αξιοσέβαστη υπόθεση. Εγώ είμαι υλιστής, αλλά όχι με την έννοια της υλοφροσύνης (μανία προσκολήσεως στα υλικά αγαθά), ωσάν ευλαβικός υλιστής απέναντι στην ύλη, νομίζω ότι με όλο μου το πνευματικό έργο, έχω πλέξει το εγκώμιο της ύλης".
"Η ζωή δεν υπάρχει για να επαληθεύσει θεωρίες. Οι θεωρίες υπάρχουν για να ενισχύσουν τη ζωή έστω και με τα λάθη τους προς το καλύτερο".
"Ο ποιητής είναι θεοσταγής" (δηλαδή στάζει θεότητα).
"Θα με διαβάζει ο 'γυαλάκιας' του μέλλοντος, αυτός που τώρα παίζει στην αλάνα της γειτονιάς του".
"Ο ποιητής περισσεύει. Αν κάτσεις να κάνεις το παζλ της ανθρώπινης καθημερινότητας η πίστη μένει απ' έξω. Μ' έχουν κάνει να αισθάνομαι περιττός. Είναι ζήτημα του πολιτισμού. Ο δυτικός πολιτισμός είναι μια ανιαρή ρητορία γύρω από το πνεύμα, που δεν είναι η ασιατική πλευρά και γι' αυτό βαθύτερα πνευματική. Γι' αυτό και η στροφή στην ασιατική σκέψη δεν είναι τυχαία, ιδιαίτερα της νεολαίας στην ασιατική σκέψη και βέβαια στην εσωτερική σκέψη της Ορθοδοξίας που ταιριάζει προς την ασιατική σκέψη".
users.uoa.gr/~n...